pobierz pdf

WZÓR: Skarga na orzeczenie referendarza sądowego co do kosztów procesu Płock, dnia 15 stycznia 2014 roku Sąd Rejonowy w Płocku I Wydział Cywilny ul. Kilińskiego 10b 09-­‐400 Płock Powódka: Natalia Nowak PESEL 850712365987 ul. Książąt Mazowieckich 14/28 09-­‐400 Płock Pozwany: Marek Kwaśniak ul. Leśna 12/4 09-­‐400 Płock Sygn. akt I C 125/13 SKARGA POWÓDKI NA ORZECZENIE REFERENDARZA SĄDOWEGO Z DNIA 28 GRUDNIA 2013 ROKU Wnoszę skargę na postanowienie referendarza sądowego z dnia 28 grudnia 2013 roku w przedmiocie szczegółowego wyliczenia kosztów procesu, które powódce zostało doręczone wraz z uzasadnieniem w dniu 10 stycznia 2014 roku, zaskarżam powyższe postanowienie w całości i podnoszę zarzut naruszenia art. 108 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego poprzez jego niewłaściwą wykładnię i przyjęcie, że referendarz sądowy może orzec o kosztach procesu wbrew orzeczeniu o zasadach rozliczenia kosztów zawartym w wyroku. Wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia przez zasądzenie kosztów procesu od pozwanego na rzecz powódki w całości. Nadto, wnoszę o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania skargowego według norm przepisanych. UZASADNIENIE Postanowieniem z dnia 28 grudnia 2013 roku w przedmiocie szczegółowego wyliczenia kosztów procesu, które powódce zostało doręczone wraz z uzasadnieniem w dniu 10 stycznia 2014 roku, referendarz sądowy odstąpił od wskazanych w pkt 2 wyroku Sądu Rejonowego Płocku z dnia 1 grudnia 2013 roku, sygn. akt I C 125/13 zasad rozliczenia kosztów procesu i rozliczył koszty 2 powyższego procesu na podstawie art. 100 Kodeksu postępowania cywilnego. W pkt 2 wyroku sąd wskazał natomiast, że koszty procesu należy rozliczyć w oparciu o art. 98 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego. Orzeczenie referendarza sądowego nie może się ostać, ponieważ art. 108 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego wyraźnie stanowi, że referendarz nie orzeka o zasadach poniesienia kosztów. Jest to wyłączna kompetencja sądu, a referendarz powinien jedynie wyliczyć wysokość kosztów obciążających strony procesu. W niniejszej sprawie nie było podstaw do stosunkowego rozliczenia kosztów procesu na podstawie art. 100 Kodeksu postępowania cywilnego. Powódka wygrała bowiem proces w całości. Referendarz zasugerował się kwotą wskazaną w pozwie i nie zwrócił uwagi, że powództwo zostało doprecyzowane co do wysokości już na rozprawie. Także z uzasadnienia wyroku wprost wynika, że powództwo zostało uwzględnione w całości. W takim stanie rzeczy, orzeczenie referendarza o stosunkowym rozliczeniu kosztów procesu należy uznać za niedopuszczalne i sprzeczne z art. 108 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego. Natalia Nowak (własnoręczny podpis powódki) Załączniki: -­‐ odpis skargi, -­‐ dowód uiszczenia opłaty sądowej w wysokości 100 zł. Uwagi •
•
•
•
Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Sąd może jednak rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu. Wówczas po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, referendarz sądowy w sądzie pierwszej instancji wydaje postanowienie, w którym dokonuje szczegółowego wyliczenia kosztów obciążających strony (art. 108 § 1 kodeksu postępowania cywilnego). Rozpoznając skargę na postanowienie referendarza w przedmiocie kosztów sądowych lub kosztów procesu oraz na postanowienie o odmowie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego utrzymuje w mocy albo je zmienia. We wskazanych sprawach wniesienie skargi na postanowienie referendarza wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (art. 39823 kodeksu postępowania cywilnego). Skargę wnosi się do sądu w terminie tygodniowym od dnia doręczenia stronie postanowienia referendarza sądowego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Skargę wniesioną po upływie terminu lub nieopłaconą sąd odrzuca (art. 39822 § 4 i 5 kodeksu postępowania cywilnego). Wysokość opłaty od skargi ustala się w oparciu o treść art. 25 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.