Pytania i odpowiedzi

KADRY I PŁACE
4
Pytania i odpowiedzi
Pytanie 1: Będąc na emeryturze nauczycielskiej, po śmierci męża
przeszłam na świadczenie emerytalne po mężu (renta rodzinna), które
jest wyższe od przyznanej mi emerytury. Szkoła, w której pracowałam
po przejściu na rentę rodzinną wykreśliła mnie z listy nauczycieli
emerytów i nie dokonuje odpisu na zakładowy fundusz świadczeń
socjalnych w wysokości 5% pobieranej przeze mnie renty. Proszę
o wyjaśnienie, czy szkoła postępuje w tej sprawie właściwie?
Postępowanie szkoły jest niezgodne z przepisami Karty
Nauczyciela. Zgodnie z art. 86 Karty Nauczyciela, nauczyciel
oraz członek jego rodziny mają prawo do zaopatrzenia emerytalnego
określonego w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych, z uwzględnieniem przepisów ustawy (tj. Karty
Nauczyciela), z tym, że nauczyciel zaliczany jest do pracowników
wykonujących pracę w szczególnym charakterze, w świetle zaś art. 53
ust. 2 K.N. dla nauczycieli będących emerytami i rencistami dokonuje się
odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości
5% pobieranych przez nich emerytur i rent.
Oznacza to, że nie przestała Pani być nauczycielem emerytem,
a tylko pobiera Pani wyższe świadczenie (rentowe), zgodnie
z przytoczonym przepisem i dlatego szkoła musi dokonać odpisu
na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w myśl art. 53 ust. 2 Karty
Nauczyciela. W razie odmowy poprawnego załatwienia sprawy, należy
wystąpić pisemnie lub ustnie do Państwowej Inspekcji Pracy, która
sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przepisów dotyczących
zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Pytanie 2: Po zakończeniu stanu nieczynnego dyrektor szkoły w dniu
28 lutego 2011 r. wydał mi świadectwo pracy i wypłacił ekwiwalent
pieniężny za niewykorzystany w roku szkolnym 2010/2011 urlop
wypoczynkowy proporcjonalnie do okresu zatrudnienia, tj. za dwa
miesiące (za 12 dni urlopu). Proszę o udzielenie odpowiedzi, czy to jest
zgodne z przepisami Karty Nauczyciela?
GOSPODARKA FINANSOWA
19
Odpowiedzialność pracowników
za mienie jednostki
Zgodnie z postanowieniem artykułu 94 Kodeksu pracy pkt 1 i 2,
pracodawca jest obowiązany w szczególności:
• zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem
ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych
stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami,
• organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystywanie
czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy
wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności
i należytej jakości pracy.
Z kolei pracownik jest obowiązany wykonać pracę sumiennie
i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą
pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
Ponadto pracownik winien dbać o dobro zakładu, chronić jego
mienie, oraz zachowywać w tajemnicy informacje, których ujawnienie
mogłoby narazić pracodawcę na szkodę (art. 100 § 1 i § 2 pkt 4 Kodeksu
pracy).
Niezależnie od zaangażowania i sumienności pracowników decydujące
czynniki warunkujące właściwą dbałość o mienie leżą po stronie
pracodawcy.
Odpowiedzialność materialna pracowników wiąże się przede
wszystkim z właściwą organizacją pracy, prawidłowym przekazaniem
kompetencji i odpowiedzialności podległym pracownikom, a także
z ustawicznym i skutecznym nadzorem.
Odpowiedzialność pracownika za szkody majątkowe zależy
od tego, czy wyrządzona szkoda dotyczy mienia jednostki w rozumieniu
ogólnym, czy przypadków powierzenia pracownikowi składników
majątkowych z obowiązkiem zwrotu lub do wyliczenia się. Zasady
ogólne określa Kodeks pracy w artykułach 114 –120:
Art. 114. Pracownik, który wskutek niewykonania
lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swej winy
wyrządził pracodawcy szkodę, ponosi odpowiedzialność materialną
według zasad określonych w przepisach niniejszego rozdziału.
ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE
30
ZASADY KANCELARYJNE
System bezdziennikowy
Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ustawy o narodowym zasobie
archiwalnym i archiwach postępowanie z powstającą w jednostce
i nadsyłaną do niej dokumentacją musi „odzwierciedlać przebieg
załatwiania i rozstrzygania spraw”.
Spełnienie tych wymogów jest możliwe pod warunkiem
stosowania bezdziennikowego systemu kancelaryjnego, w którym
rejestruje się poszczególne zagadnienia (SPRAWY), zgodnie
z klasyfikacją jednolitego rzeczowego wykazu akt.
Dokumentację sprawy tworzą w szczególności pisma
przychodzące i wychodzące, w tym dokumenty przesyłane drogą
elektroniczną, fax-y oraz notatki służbowe – dotyczące tej sprawy.
Rejestracja spraw odbywa się poprzez wpisywanie pierwszego
pisma w danej sprawie (rozpoczynającego sprawę do spisu spraw).
Dalszych pism w tej sprawie nie wpisuje się do spisu, a jedynie dodaje
się do pierwszego pisma, tworząc akta sprawy. Poniżej podajemy wzór
spisu spraw.
Przykładowy
Spis spraw
............
rok
Lp.
...........................................................
(oznaczenie prowadzącego sprawę
- komórki merytorycznej)
SPRAWA
(krótka treść)
......................
(oznacz. teczki)
OD (-DO) KOGO WPŁYNĘŁA
znak pisma
z dnia
..............................................
(tytuł teczki wg wykazu akt)
DATA
wszczęcia
sprawy
ostatecznego
załatwienia
UWAGI
(sposób
załatwienia)
NOWA SZKOŁA
47
Dobre i mądre dziecko – część I
Poniżej prezentujemy pierwszą część artykułu, będącego
fragmentem książki autorstwa dr Bożeny Kubiczek „Jak nie zepsuć
własnego dziecka (wnuka)?” SCE EDUKATOR Sosnowiec 2010
(92 strony). Publikacja w zwięzły sposób zaznajamia z podstawowymi
zagadnieniami dotyczącymi rozwoju dziecka, starając się równocześnie
udzielić odpowiedzi na podstawowe pytania:
1) Na czym polega wychowanie?
2) Co zrobić, by dziecko było lepsze i mądrzejsze?
3) Jak rozwijać wrodzone możliwości?
4) Co trzeba wiedzieć o szkole i uczeniu się, by wspierać swoje
dziecko w rozwoju?
Powyższe pytania są tytułami rozdziałów. Pierwszy z nich:
wskazuje różnice między wychowaniem i socjalizacją, między
posłuszeństwem i uległością, prezentuje różne systemy wychowawcze,
w tym tzw. wychowanie bezstresowe (leseferyzm) oraz ich skutki,
omawia wpływ różnych środowisk wychowawczych (rodziny, szkoły,
grupy rówieśniczej, społeczności lokalnej) na kształtowanie się
osobowości dziecka. W rozdziale tym wskazano ważność pierwszych 4-5
lat dziecka oraz błędy, jakich nie wolno popełnić rodzicom i dziadkom.
Rozdział drugi uświadamia, iż możliwości intelektualne dziecka
w znacznym stopniu zależą od tego, jak zachowują się i czym się
odżywiają rodzice jeszcze przed jego poczęciem, od trybu życia
prowadzonego przez matkę w okresie ciąży, od wypełniania przez
rodziców roli pierwszych nauczycieli i wychowawców.
Rozdział trzeci definiuje pojęcia rozwoju indywidualnego
i sukcesu wskazując na różnice między ludźmi wynikające z odmiennych
zainteresowań, zamiłowań, typów inteligencji, temperamentu. Zawiera
też odpowiedzi na pytania: od czego zależy sukces i jak planować
indywidualną drogę rozwoju, by go odnieść.
Rozdział ostatni ma na celu ukazanie znaczenia wykształcenia
w dzisiejszym świecie. Pokazuje też, jak w związku z zachodzącymi
zmianami cywilizacyjnymi zmieniły się modele kształcenia i jaką rolę
w procesie edukacji dziecka powinni odgrywać rodzice oraz ich
współpraca z wychowawcą i szkołą.
Książkę polecamy rodzicom i dziadkom oraz nauczycielom, których
obowiązkiem jest nie tylko nauczanie, ale także rozpoznawanie
zainteresowań i uzdolnień, ich ukierunkowanie i rozwój, wychowanie,
socjalizacja i reedukacja oraz nawiązanie współpracy z rodzicami ucznia.