Liturgia Domowa

Liturgia Domowa
Modlitwy oraz rozmowy
w rodzinach na niedziele
Okresu Wielkiej Nocy 2015
Gliwice 2015
[Do użytku wewnętrznego]
Wprowadzenie do „Liturgii Domowej” na Okres
Wielkiej Nocy 2015 r.
Drodzy Diecezjanie!
Z pomocą kolejnego zeszytu „Liturgii domowej” pragniemy
postawić kolejny krok na drodze przeobrażania rodzin we wspólnoty
ewangelizujące. Właściwe przeżycie niedzielnej Eucharystii pozwala
jej członkom zauważyć, że Pan Bóg jako pierwszy podjął inicjatywę,
aby ludziom objawić swoją miłość. Niedzielne spotkanie w ramach
„Liturgii domowej” daje okazję do włączenia się w dzieło
ewangelizacji. „Wspólnota ewangelizacyjna – pisze papież
Franciszek – przez dzieła i gesty wkracza w codzienne życie
innych.”1
Rodzice, którzy rozmawiają z dziećmi o Bogu i Ewangelii
oraz modlą się z nimi, podkreślają, że podczas tych spotkań bardzo
często dochodzi do radosnej wymiany, do wzajemnego obdarowania
się; przy czym stroną bardziej obdarowaną są często sami rodzice.
Ewangelie Okresu Wielkiej Nocy, jako punk wyjścia do tych
rozmów, sprzyjają takiej otwartej i jednocześnie radosnej wymianie.
W kolejnym zeszycie znajduje się osiem spotkań, obejmujących
niedziele Okresu Zmartwychwstania Pańskiego. Podobnie jak w edycjach
poprzednich, każde spotkanie składa się z trzech części:

słuchanie Słowa Bożego;

rozmowa na wybrany temat nawiązujący do liturgii dnia;

modlitwa w gronie rodzinnym.
Wszystkim sięgającym po tę pomoc duszpasterską życzymy
radości Chrystusa Zmartwychwstałego, łaski i światła Ducha Pocieszyciela
oraz wytrwałości w budowaniu Domowego Kościoła.
Przygotowanie:
ks. Krystian Piechaczek
Wydział Duszpasterski Kurii
Diecezjalnej w Gliwicach
1
Por. Franciszek, Adhortacja apostolska Evangelii Gaudium, nr 24.
2
Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego [B]
Czytania mszalne: Dz 10, 34a. 37-43; Kol 3,1-4; J 20,1-9.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej po południu) rodzina
gromadzi się razem przy stole, na którym znajduje się świeca oraz
Pismo Święte. Pierwsze spotkanie może przyjąć następującą postać:
-
Jakie nastroje panowały wśród uczniów po tym, jak Pana
Jezusa został zabity na krzyżu i złożony do groby? Czy ktoś
z nich spodziewał się, że będzie mógł Go jeszcze zobaczyć?
-
Dlaczego Maria Magdalena wybrała się wcześnie rano do
grobu, w którym był pochowany Pan Jezus? Czym różniła
się jej wiara od wiary uczniów?
-
Jakie było pierwsze przypuszczenie Marii Magdaleny
odnośnie pustego grobu?
-
Dlaczego ludziom tak trudno uwierzyć w zmartwychwstanie
Pana Jezusa? Co może okazać się pomocą w przełamaniu
tego nastawienia?
-
Co możemy powiedzieć na temat nastawienia Piotra i Jana?
Czym różniło się ich podejście do pustego grobu?
-
Co trzeba zrobić, aby się stać świadkiem wiary w
zmartwychwstanie Pana Jezusa?
Modlitwa i słuchanie Słowa Bożego
1.
Ojciec: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment: J 20,1-9;
Ojciec rodziny: odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Boże, Ty w dniu dzisiejszym przez Twojego Syna
pokonałeś śmierć i otworzyłeś nam bramy życia wiecznego, † spraw,
abyśmy obchodząc uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, zostali
odnowieni przez Ducha Świętego * i mogli zmartwychwstać do
nowego życia w światłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
2.
na krzyżu, odebrały uczniom na jakiś czas pewność odnośnie słów
Pana Jezusa. W przypadku Piotra i Jana, którzy poszli zobaczyć
pusty grób, było bardzo podobnie. Przeżycia z ostatnich dni nie
pozwoliły na to, aby w ich życiu rozkwitła od razu żywa wiara.
Rozmowa na temat odczytanej Ewangelii
W wyznaniu wiary, które składamy po kazaniu w niedziele
oraz uroczystości, wypowiadamy słowa: „trzeciego dnia
zmartwychwstał”, które odnoszą się do osoby Jezusa Chrystusa. Nie
chodzi tu o wyrażenie jedynie pewnej formuły, która pozostaje bez
znaczenia dla naszego życia. Przeciwnie wiara w zmartwychwstanie
Chrystusa jest dla chrześcijan czym bardzo ważnym i dlatego w
naszej wierze jest miejsce nie tylko na przyjęcie tej prawdy ale
również na jej wyznanie wobec innych ludzi. Kto nie wierzy w
zmartwychwstanie Pana Jezusa lub nie wyznaje tej prawdy przed
innymi, nie może się nazywać chrześcijaninem.
Dzisiejsze Ewangelia opowiedziała nam o trudnościach
uczniów Pana Jezusa z przyjęciem prawdy o zmartwychwstaniu.
Męka Pana Jezusa, towarzyszące jej cierpienia, a potem Jego śmierć
3.
Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, który zwyciężył śmierć i
zmartwychwstał, aby pomnożył naszą radość oraz udzielił nam
błogosławieństwa.
Wszyscy domownicy: Ojcze nasz ...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny
Bóg: Ojciec i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze
będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
3
II Niedziela Wielkanocna [B]
Czytania mszalne: Dz 4,32-35; 1J 5,1-6; J 20,19-31.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej po południu) rodzina
gromadzi się razem przy stole, na którym znajduje się świeca oraz
Pismo Święte. Spotkanie może przyjąć następującą postać:
-
Co przeżyli uczniowie Pana Jezusa zebrani
Wieczerniku? Kto przyszedł do nich w odwiedziny?
-
Jaka była ich reakcja na te odwiedziny? Czy uczniowie
rozpoznali od razu Pana Jezusa?
-
Jakie zadanie otrzymali uczniowie od Pana Jezusa?
-
W jaki sposób zadanie odpuszczania grzechów jest
wypełniane w naszych czasach?
-
Jakie warunki należy wypełnić, aby sakramentalna
spowiedź była ważna?
Modlitwa i słuchanie Słowa Bożego
1.
Ojciec: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment: J 20,19-31;
Ojciec rodziny: odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Boże zawsze wierny, Ty przez doroczną uroczystość
wielkanocną umacniasz wiarę Twojego ludu, pomnóż łaskę, której
udzieliłeś, abyśmy wszyscy głębiej pojęli, jak wielki jest Chrzest, przez
który zostaliśmy ochrzczeni, jak potężny jest Duch, przez którego
zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy
odkupieni. Przez Chrystusa Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
2.
w swej dobroci gotowy jest przyjąć największego nawet grzesznika,
jeśli tylko żałuje za popełnione grzechy. Dzisiejsza niedziela jest
dobrą okazja do podziękowania Panu Bogu za radość, którą Pan
Jezus rozlewa w sercach swoich wiernych, obmytych z win i
grzechów Jego drogocenna krwią.
Rozmowa na temat odczytanej Ewangelii
Pierwszym darem
dla wierzących od Chrystusa
zmartwychwstałego jest sakrament pokuty. W słowach ustanowienia
tego sakramentu słyszymy o odpuszczeniu grzechów jako zadaniu,
które mają wypełnić Apostołowie, a później również ich następcy.
Nikt nie może odpuścić grzechów z wyjątkiem samego Boga, dlatego
dawcą łaski pozostaje On sam. Jednak wyznaczonym do tego osobom
przydziela posługę jednania ludzi z Bogiem. Właściwe przeżycie tego
sakramentu zależy od wewnętrznego usposobienia (akt szczerego
żalu za grzechy) oraz od dobrego przygotowania się do spowiedzi
(rachunek sumienia). Są jeszcze inne wymagania dotyczące tego
sakramentu, które znamy jako pięć warunków dobrej spowiedzi.
Dobrze przeżyty sakrament pokuty pozwala nam rozpocząć
wszystko na nowo, a jednocześnie odwrócić się od popełnionych
grzechów. Staje się to możliwe dzięki miłosierdziu Boga Ojca, który
3.
w
Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, który umocnił wiarę swoich
uczniów, aby oddalił od nas lęk i zniechęcenie oraz udzielił nam
błogosławieństwa.
Wszyscy domownicy: Ojcze nasz ...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny
Bóg: Ojciec i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze
będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
4
III Niedziela Wielkanocna [B]
Czytania mszalne: Dz 3,13-15. 17-19; 1J 2,1-5a; Łk 24, 35-48.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej po południu) rodzina
gromadzi się razem przy stole, na którym znajduje się świeca oraz
Pismo Święte. Spotkanie może przyjąć następującą postać:
Modlitwa i słuchanie Słowa Bożego
1.
Ojciec: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment: Łk 24, 35-48;
Ojciec rodziny: odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Boże, Ty przywróciłeś młodość ducha Twoim wiernym,
zachowaj ich w radości i spraw, aby ciesząc się z odzyskanej
godności przybranych dzieci Bożych z ufnością oczekiwali
chwalebnego dnia zmartwychwstania. Przez naszego Pana Jezusa
Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności
Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
2.
Rozmowa na temat odczytanej Ewangelii
Opis spotkania Pana Jezusa z Apostołami, którzy przybliża
nam dzisiejsza Ewangelia, jest pewnie bliski tym wszystkim, którzy
noszą w swoim sercu różnego rodzaju wątpliwości. Podobnie, jak to
miało miejsce u Apostołów, nie ma w nich jeszcze pełnej gotowości,
aby przyjąć za prawdę to, co stało się z Panem Jezusem po złożeniu
Go w grobie. Brak wiary w zmartwychwstanie może być
spowodowany lękiem, strachem oraz wątpliwościami, które w
rzeczywistości nie maja żadnego uzasadnienia. Wystarczy popatrzeć
na propozycje Pana Jezusa, w której jest miejsce nawet na dotknięcie
Jego ran oraz na wspólne spożycie posiłku.
Jednak od zobaczenia i dotknięcia do uwierzenia jest jeszcze
dość daleka droga, która wymaga czasu. Apostołowie w kolejnym
spotkaniu ze Zmartwychwstałym doszli jedynie do zdumienia, a nie
do wiary. Aby mogła się w nas narodzić wiara, konieczne potrzebne
jest światło łaski, które Apostołom zajaśniało podczas nauczania
Pana Jezusa. Razem z wiarą dociera do nas również radość, którą
powinniśmy się dzielić z innymi ludźmi, zawsze z przekonaniem, że
przekazując ją innym, nigdy nam jej nie zabraknie.
-
Na czym polega wielkanocna radość ludzi wierzących? W
jaki sposób staje się ona czymś widocznym?
-
Czym różnią się ludzie wierzący od niewierzących? Jak
można odróżnić jednych od drugich?
-
W jaki sposób w życiu Apostołów pojawiły się
wątpliwości? Czego Apostołowie nie potrafili przyjąć?
-
W jaki sposób Pan Jezus zaradził ich wątpliwościom? Jak
poradził sobie z ich brakiem wiary?
-
Jakie kolejne zadanie otrzymali uczniowie przy tej okazji?
Co w ich życiu musiało się po tym spotkaniu zmienić?
3.
Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, aby nam udzielił stałości w
wierze, uzdolnił nas do składania o nim świadectwa oraz udzielił
nam błogosławieństwa.
Wszyscy domownicy: Ojcze nasz ...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny
Bóg: Ojciec i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze
będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
5
IV Niedziela Wielkanocna [B]
Czytania mszalne: Dz 4,8-12; 1 J 3, 1-2; J 10,11-18.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej po południu) rodzina
gromadzi się razem przy stole, na którym znajduje się świeca oraz
Pismo Święte. Spotkanie może przyjąć następującą postać:
-
Dlaczego Pan Jezus nazywa siebie Dobrym Pasterzem?
Dlaczego ludzie wierzący potrzebują Dobrego Pasterza?
-
Komu Pan Jezus Powierzył funkcję pasterzy w Kościele?
Jakie zadania mają do wypełnienia pasterze?
-
Jakie cechy powinien posiadać dobry pasterz? Co musi
zrobić pasterz, aby się upodobnić do Pana Jezusa?
-
Jak to się dzieje, że parafie otrzymują swoich
duszpasterzy? Skąd biorą się osoby powołane do tego
zadania?
-
W jaki sposób można rozpoznać powołanie do życia
kapłańskiego lub zakonnego? Kto w takim wypadku może
służyć pomocą?
Modlitwa i słuchanie Słowa Bożego
1.
Ojciec: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment: J 10,11-18;
Ojciec rodziny: odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Wszechmogący, wieczny Boże, prowadź nas do
niebieskich radości, niech pokorny lud dojdzie do Ciebie, podążając
za zwycięskim Pasterzem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha
Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
2.
do którego powinni dążyć wszyscy powołani do kapłaństwa. Dobrym
Pasterzem jest Pan Jezus, który oddał swoje życie za owce, czyli za
nas wszystkich.
Rozmowa na temat odczytanej Ewangelii
W całym Kościele obchodzimy dzisiaj Niedzielę Dobrego
Pasterza, która otwiera jednocześnie Tydzień Modlitw o Powołania.
Ewangelia dzisiejszej niedzieli mówi nam o Dobrym Pasterzu,
którym jest Pan Jezus. Aby słuchacze tych słów mogli bez trudu
zauważyć zamiary Pana Jezusa, Dobry Pasterz jest ukazany na tle
najemników. Ci ostatni są zainteresowani przede wszystkim zapłatą
za swoja pracę; jednak do całkowitego poświęcenia się dla dobra
owiec często nie są gotowi. Zwłaszcza wtedy, gdy do owiec zbliżają
się różnego rodzaju drapieżne zwierzęta, najemnicy zostawiają je,
gdyż ich własne życie jest dla nich o wiele cenniejsze.
Cechą Dobrego Pasterza jest Jego zaangażowanie i ciągła
bliska obecność na rzecz owiec. Dobry Pasterz nie tylko towarzyszy
zawsze swoim owcom, ale okazuje im swoją miłość, zna każdą po
imieniu i troszczy się o potrzeby każdej z nich. Przede wszystkim zaś
szuka tych, które się zagubiły. Dobry Pasterz to pewien wzór, ideał,
3.
Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, aby jako Dobry Pasterz
strzegł nas nieustannie, doprowadził do swojej owczarni
zagubionych oraz udzielił nam błogosławieństwa.
Wszyscy domownicy: Ojcze nasz ...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny
Bóg: Ojciec i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze
będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
6
V Niedziela Wielkanocna [B]
Czytania mszalne: Dz 9,26-31; 1 J 3,18-24; J 15,1-8.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej po południu) rodzina
gromadzi się razem przy stole, na którym znajduje się świeca oraz
Pismo Święte. Spotkanie może przyjąć następującą postać:
Modlitwa i słuchanie Słowa Bożego
1.
Ojciec: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment: J 15,1-8;
Ojciec rodziny: odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Boże, Ty nam zesłałeś Zbawiciela i uczyniłeś nas swoimi
przybranymi dziećmi, wejrzyj łaskawie na wierzących w Chrystusa i
obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym dziedzictwem. Przez
naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i
króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki
wieków.
Wszyscy: Amen.
2.
Rozmowa na temat odczytanej Ewangelii
W dzisiejszej Ewangelii odkrywamy kolejny obraz, za
pomocą którego Pan Jezus wyjaśnia swoją rolę w życiu każdego
człowieka i Kościoła. Winny krzew jest organizmem, w którym
pulsuje życie i który wydaje nieustannie piękne owoce. Jeszcze
wyraźniej podkreśla ten obraz to, w jaki sposób mamy być
zjednoczeni z Panem Jezusem. Cała energia konieczna do
przynoszenia owoców jak również wytrwałość w tym co dobre są
znakiem naszego zjednoczenia i trwania w Nim. Winna latorośl
oderwana albo odcięta od krzewu w bardzo szybkim czasie usycha,
gdyż jest pozbawiona życiodajnych soków.
Przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie Pan Jezus
przyniósł nam nowe życie. Aby przekonać się o wartości i smaku
tego życia, trzeba swoje dotychczasowe życie oddać Jezusowi, trzeba
być z Nim złączonym tak jak latorośl z winnym krzewem; trzeba
wreszcie całe życie tak ukierunkować, aby przyniosło w każdym
czasie dobre owoce. W nauczaniu Pana Jezusa oznacza to trwanie w
postawie zaufania i miłości wobec Boga Ojca, od którego pochodzi
dar nowego życia.
-
do czego w dzisiejszej Ewangelii porównuje swoją rolę
Pan Jezus? Co jest celem tego porównania?
-
W jaki sposób udaje nam się być latoroślami w winnym
krzewie?
-
Jak to się dzieje, że w krzewie winnym jest ciągle obecne
życie? W jaki sposób korzystają z tego latorośle?
-
Dlaczego jako chrześcijanie zawdzięczamy nowe życie
Panu Jezusowi? Czy można je osiągnąć jeszcze w inny
sposób?
-
Co trzeba koniecznie robić, aby nie utracić daru nowego
życia? Kim staje się człowiek wszczepiony w Pana Jezusa
tak, jak latorośl w winny krzew?
-
Czy można być człowiekiem wierzącym, a jednocześnie
żyć z dala od Pana Jezusa i Kościoła?
3.
Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, aby rozproszył mroki smutku
i niepewności, obdarzył nas łaską mocnej wiary oraz udzielił nam
błogosławieństwa.
Wszyscy domownicy: Ojcze nasz ...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny
Bóg: Ojciec i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze
będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
7
VI Niedziela Wielkanocna [B]
Czytania mszalne: Dz 10,25-26. 34-35. 44-48; 1 J 4,7-10; J 15,9-17.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej po południu) rodzina
gromadzi się razem przy stole, na którym znajduje się świeca oraz
Pismo Święte. Spotkanie może przyjąć następującą postać:
Modlitwa i słuchanie Słowa Bożego
1.
Ojciec: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment: J 15,9-17;
Ojciec rodziny: odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy w tych radosnych
dniach gorliwie oddawali cześć Chrystusowi zmartwychwstałemu;
niech misterium paschalne, które wspominamy, przemienia nasze
życie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z
Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
2.
Rozmowa na temat odczytanej Ewangelii
Uczniowie po zmartwychwstaniu swojego Mistrza musieli w
swoim życiu dokonać wielu najróżniejszych poprawek. Dotyczyło to
szczególnie ich stosunku do Pana Jezusa, którego uważali za kogoś
wyjątkowego, ale nie zauważyli w Nim Syna Bożego, który przyszedł
zbawić ludzi. Wielu z nich uważało Go za dobrego kandydata na
przywódcę narodu, który pomoże wywalczyć niepodległość.
Tymczasem Pan Jezus wybiera sobie uczniów, aby z ich pomocą
dokonać czegoś o wiele większego. Każdy kto chce pójść za Panem
Jezusem, musi najpierw wypełnić przykazanie wzajemnej miłości
według tej miary, którą On sam wypełnił to przykazanie.
Trwanie we wzajemnej miłości jest warunkiem życia w
przyjaźni z Panem Jezusem, a ta z kolei otwiera nam drogę do Boga,
który każdemu człowiekowi pragnie okazać swoją ojcowską miłość.
Uczniom, a przez nich również nam, została dana obietnica wielkiej
radości, która będzie jednocześnie potwierdzeniem słuszności
dokonanego wyboru.
-
Dlaczego właśnie wzajemna miłość powinna być znakiem
rozpoznawczym uczniów Pana Jezusa?
-
Na czym polega wzajemna miłość? W jaki sposób to
przykazanie wypełnił Pan Jezus?
-
Dlaczego wzajemna miłość w nauczaniu Pana Jezusa jest
przykazaniem? Czy miłość bliźniego można komuś
nakazać?
-
Dlaczego w naszym świecie coraz trudniej odnaleźć
kogoś, kto żyje bezinteresowną miłością?
-
Które z dobrych uczynków w ostatnim tygodniu zostały
wykonane z obowiązku a które ze względu na miłość
bliźniego? W ilu przypadkach oczekiwaliśmy jakiegoś
wynagrodzenia, pochwały lub uznania?
3.
Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, który przemienia nasze życie
i uczy nas zachowywania przykazań, aby udzielił nam
błogosławieństwa.
Wszyscy domownicy: Ojcze nasz ...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny
Bóg: Ojciec i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze
będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
8
Wniebowstąpienie Pana Jezusa [B]
Czytania mszalne: Dz 1,1-11; Ef 1,17-23; Mk 16,15-20.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej po południu) rodzina
gromadzi się razem przy stole, na którym znajduje się świeca oraz
Pismo Święte. Spotkanie może przyjąć następującą postać:
Modlitwa i słuchanie Słowa Bożego
1.
Ojciec: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment: Mk 16,15-20;
Ojciec rodziny: odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Wszechmogący Boże, wniebowstąpienie Twojego Syna
jest wywyższeniem ludzkiej natury, spraw, abyśmy pełni świętej
radości składali Tobie dziękczynienie i utwierdź naszą nadzieję, że
my, członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa, połączymy się z Nim w
chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który
z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez
wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
2.
Rozmowa na temat odczytanej Ewangelii
Dzisiejsza Ewangelia podaje zupełnie krótki opis ostatniego
spotkania zmartwychwstałego Pana Jezusa ze swoimi uczniami, po
którym nastąpiło Jego wniebowzięcie. Pan Jezus pragnął zawsze, aby
ludzie mieli okazję spotkać się z Nim; przekonać się, że On żyje, że
Jego słowa mają moc wypełnić to co zapowiadają. Efektem każdego
spotkania z Nim powinna być żywa wiara, która odmienia człowieka
i wprowadza go do rodziny przyjaciół samego Boga.
Wiemy jednak, że Pan Jezus nie przekonał wszystkich swoich
słuchaczy. Również w naszych czasach nie brakuje ludzi, którzy za
prawdę przyjmują tylko to, co zobaczą, czego dotkną, co mogą ocenić
według smaku lub zapachu, itp. Wiara jest mocą, która pozwala
człowiekowi obok ciała zauważyć również nieśmiertelną duszę.
Jednym z wielu znaków, które wskazują na to, ze człowiek nie może
się ograniczyć tylko do tego, co cielesne, jest wniebowstąpienie Pana
Jezusa.
-
Jaki nakaz otrzymali uczniowie od Pana Jezusa tuż przed
Jego wniebowstąpieniem?
-
Co powinno się stać w naszym życiu znakiem przyjęcia
głoszonej Dobrej Nowiny?
-
O czym mogą świadczyć nadzwyczajne znaki, które będą
towarzyszyć głoszeniu Ewangelii?
-
Jak możemy sobie wyobrazić niebo jako „miejsce”, do
którego wstąpił Pan Jezus? Czym jest niebo?
-
Jak można zdobyć przepustkę do nieba? Czy znamy
kogoś, kto jej rozdaje?
-
Co jest dla nas najważniejszym drogowskazem na drodze
do nieba?
3.
Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, który swoim uczniom obiecał
Pocieszyciela, Ducha Prawdy, aby w nas nieustannie odnawiał łaskę
Chrztu Świętego oraz udzielił nam błogosławieństwa.
Wszyscy domownicy: Ojcze nasz ...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny
Bóg: Ojciec i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze
będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
9
Zesłanie Ducha Świętego [B]
Czytania mszalne: Dz 2,1-11; 1 Kor 12,3b-7. 12-13; J 20, 19-23.
W najbardziej dogodnej porze (najlepiej po południu) rodzina
gromadzi się razem przy stole, na którym znajduje się świeca oraz
Pismo Święte. Spotkanie może przyjąć następującą postać:
-
Co zrobił Pan Jezus, aby Jego uczniowie mogli Go
rozpoznać?
-
Jak możemy rozumieć pozdrowienie „Pokój wam!”, które
Pan Jezus wypowiedział do swoich uczniów? Czym jest
pokój, który On przyniósł swoim uczniom?
-
Z jakim zadaniem dla uczniów wiąże się spotkanie
opisane w dzisiejszej Ewangelii?
-
Kim jest Duch Święty, którego przekazał swoim uczniom
Pan Jezus? W jaki sposób możemy rozpoznać Jego
obecność i działanie?
-
Komu przekazali uczniowie Pana Jezusa władzę
odpuszczania grzechów? W jaki sposób można w naszych
czasach uzyskać odpuszczenie grzechów?
Modlitwa i słuchanie Słowa Bożego
1.
Ojciec: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment: J 20, 19-23;
Ojciec rodziny: odczytuje następującą modlitwę:
Módlmy się: Boże, Ty przez misterium dnia dzisiejszego uświęcasz
swój Kościół ogarniający wszystkie ludy i narody, ześlij dary Ducha
Świętego na całą ziemię i dokonaj w sercach wiernych tych cudów,
które zdziałałeś w początkach głoszenia Ewangelii. Przez naszego
Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w
jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
2.
które od Niego bierze swoje natchnienie. Jego ślady są również
bardzo bogato rozsiane w całej historii zbawienia – w tym również
na obecnym jej etapie. Znakiem tej obecności są modlący się,
słuchający Słowa Bożego oraz przyjmujący sakramenty święte
ludzie.
Rozmowa na temat odczytanej Ewangelii
Uroczystość Zesłania Ducha Świętego nie tylko kończy
radosny okres wielkanocny, ale również rozpoczyna czas
codziennych
wysiłków
na
rzecz
budowania
Kościoła.
Zmartwychwstały Pan Jezus zadbał o to, aby Jego uczniowie
otrzymali wszystko, co jest potrzebne do wykonania tego dzieła.
Najważniejszym darem dla nich był jednak sam Duch Święty, który
prowadzi wierzących do całej prawdy, uzdalnia nas do miłości Boga i
ludzi, rozjaśnia mroki ludzkich serc oraz daje ludzkim słowom moc
świadectwa.
Nasze życia od dnia, w którym przyjęliśmy sakrament chrztu
świętego, toczy się nieustannie w obecności Ducha Świętego; dzięki
Jego darom upodabniamy się coraz bardziej do Pana Jezusa. Duch
Święty jest obecny w sakramentach Kościoła, we wspólnocie
wierzących, która gromadzi się na liturgii oraz w Słowie Bożym,
3.
Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, która posyła do naszych serc
Ducha Świętego, aby nas uczynił przydatnymi w dziele budowania
Jego Królestwa oraz udzielił nam błogosławieństwa.
Wszyscy domownicy: Ojcze nasz ...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny
Bóg: Ojciec i Syn, i Duch Święty, a pokój Pański niech zawsze
będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
10