postanowienie sądu na mocy art. 569 § 2 KPC na czas toczącego

W strone ojca - portal o ojcostwie i ojcostwie w kryzysie
postanowienie sądu na mocy art. 569 § 2 KPC na czas toczącego się
postępowania
13.10.2008.
Sąd Najwyższy uznał, że postanowienie sądu wydane w stosunku do dziecka mieszkającego poza
obszarem jego właściwości, na podstawie rt. 569 § 2 KPC „na czas toczącego się
postępowania” można kwestionować, wnosząc na nie zażalenie do sądu II instancji (uchwała z 7
października 2008 r. (sygn. III CZP 83/08).
Sąd opiekuńczy (sąd rejonowy) zarządził na postawie 569 § 2 k.p.c. „na czas toczącego się
postępowania” natychmiastowe powierzenie sprawowania opieki nad Anną H. jej ojcu i ustalił, że
dziecko ma przebywać u niego, w jego miejscu zamieszkania. W uzasadnieniu sąd powołał się na
zaświadczenia lekarskie sprzed 10 i 11 dni o obrażeniach ciała odniesionych przez dziecko, gdy pieczę
nad nim sprawowała matkę. Sąd uznał, że dobro dziecka jest zagrożone i trzeba je natychmiast matce
odebrać.
Katarzyna H. wniosła zażalenie na to postanowienie. Zarzuciła naruszenie art. 569 § 2 k.p.c. przez błędne
przyjęcie, że jest to właśnie nagły wypadek w rozumieniu tego przepisu. Zasadą jest że zażalenia
przysługują na wszystkie postanowienia kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia
sąd I instancji i zarządzenia wskazane w dwunastu punktach w art. 394 k.p.c. Natomiast zarządzenie
tymczasowe nie należało do tych kategorii postanowień. Sąd Najwyższy jednak uznał, że na zarządzenie
to, wydane „na czas toczącego się postępowania”, zażalenie przysługuje.
http://wstroneojca.pl
Kreator PDF
Utworzono 7 March, 2017, 05:09