Rozważania

Transkrypt

Rozważania

Chodzić w Duchu Świętym
34 tydzień zwykły
Czytanie i rozważanie Słowa Bożego
Wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa (Rz 10,17)
Parafia NMP Bolesnej, Wrocław – Strachocin, 20.11.2016
Teksty dostępne na stronie: www.onjest.pl
Rysunek tygodnia:
Opracowanie rozważań:
Korekta:
Rysunek:
Asysta kościelna:
Aplikacja mobilna Android:
Jolanta i Jerzy Prokopiuk, Łukasz Kneć, Monika Mosior, Jolanta i Krzysztof
Mikos, Maria i Marcin Kusio, Przemek i Ewelina Rożnowscy, Dorota Chodor,
Justyna i Marcin Miloch
Jerzy Prokopiuk
Marta Stańco
ks. Wojciech Jaśkiewicz
Tomek Romanowski
Niniejsze rozważania przygotowują osoby ze wspólnoty „On Jest”, Ruchu Światło – Życie
Czytania zamieszczone w aneksie: www.liturgia.wiara.pl
Lectio divina – metoda osobistego studium Pisma Świętego
Mnisi znali dwa sposoby medytacji Słowa Bożego: ruminatio – przetrawianie Słowa Bożego
poprzez jego ciągłe powtarzanie oraz lectio divina – Bożą lekturę, w której chodziło o to, aby
wszystkie słowa Biblii rozumieć jako drogę do Boga, jako opis drogi duchowej. Kluczowe jest tu
pytanie: kim jestem, co jest tajemnicą mojego życia, kim i czym stałem się dzięki Jezusowi
Chrystusowi? Kiedy bowiem poprzez medytację poczuję, kim jestem, zmieni się także moje
działanie w świecie.
Kilka uwag o miejscu modlitwy, czasie oraz pozycji modlitewnej.
1. Miejsce – idealne to kościół czy kaplica z wystawionym Najświętszym Sakramentem. W
praktyce będzie to każde miejsce, w którym znajdziemy choć odrobinę wyciszenia.
2. Czas – przynajmniej kwadrans. Dobrze jeśli będzie to pół godziny. Pora dnia nie jest
istotna, ważne tylko, byśmy byli przytomni i w czasie modlitwy nie zasnęli.
3. Pozycja w czasie modlitwy – godna i wygodna. Można klęczeć, siedzieć na małej
ławeczce, można też zwyczajnie usiąść na wygodnym krześle przy stole.
Przebieg lectio divina
Istotą tej metody jest jej podział na kilka części:
1. Czytanie (lectio),
2. Medytację (meditatio),
3. Modlitwę (oratio) i trwanie przed Bogiem (contemplatio).
4. Działanie (actio)
Całość powinna być poprzedzona chwilą wyciszenia, skupienia, prośbą skierowaną do Ducha
Świętego o dobre owoce. Na zakończenie powinniśmy podziękować Bogu oraz dokonać refleksji
nad naszą modlitwą – jak się czuliśmy, co było dobre w tej modlitwie a co należałoby w niej
poprawić w przyszłości.
Lectio – Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch
Święty.
Wybieramy dłuższy fragment tekstu. Nie zakładamy, że przeczytamy go w całości. Może się
zdarzyć, że już pierwszy werset będzie tym fragmentem nad którym powinniśmy zatrzymać się
dłużej. Czytam Pismo Święte powoli i uważnie, nie po to, by pomnożyć swoją wiedzę, lecz by
spotkać Boga w Jego Słowie. W czytaniu chodzi bowiem o znalezienie takiego fragmentu (zwykle
będzie to jeden werset), który nas poruszy. To poruszenie może mieć bardzo różny charakter.
Może to być ciekawość, niezrozumienie, pociecha, piękno, niepokój. Poruszenie jest
świadectwem, że ten werset jest dla nas osobiście ważny. Bardzo ważną informacją jest złość lub
agresja rodząca się podczas czytania Słowa Bożego. Oznacza ona bowiem, że Jezus w Słowie
Bożym dotyka jakiejś nieuporządkowanej dziedziny naszego życia. Jest bardzo istotne zwrócenie
uwagi na uczucia, które nam towarzyszą. Nie mamy wpływu na uczucia, które się rodzą. Są
ważne ponieważ, ukazują nam one stan naszego serca. Nie ma uczuć dobrych i złych, ponieważ
są one obojętne moralnie. Jeżeli rodzi się uczucie zazdrości lub niechęci to nie jest to grzechem.
Materią grzechu będzie dopiero nasza odpowiedź na to uczucie.
Znalezienie tekstu, który Cię porusza jest sygnałem, że kończy się etap lectio.
Meditatio – Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Pierwotne, łacińskie znaczenie tego słowa to „powtarzanie”. W tej części koncentrujemy się na
znalezionym urywku. Czytamy go wielokrotnie, powoli, jakby smakując – całość wersetu lub jego
fragmenty. Czytając możemy akcentować różne części i wyrazy wersetu. Prawdopodobnie
nauczymy się w ten sposób wersetu na pamięć. Powtarzajmy go zatem także w myśli – może nam
pomóc zamknięcie oczu. Angażujmy na tym etapie nie tylko rozum ale także i serce. Można się
zastanowić, dlaczego ten fragment mnie zainteresował, pytać się co ten fragment mi mówi,
objawia, komunikuje. Ważne jest aby medytować tylko jeden fragment. Jeśli poruszyło cię więcej
fragmentów, zatrzymaj się na pierwszym, pozostałe w tej medytacji cię nie interesują.
Oratio – Teraz ty mów do Boga a jeśli zabraknie Ci słów to trwaj przed nim bez słów
(contemplatio).
Na pewnym etapie medytacji zamienia się ona w modlitwę. Będzie ona miała spontaniczny
charakter. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo.
Módl się prosto i spontanicznie. Czasami będzie to nasza aktywność, ale możemy też być
„porwani” przez Boże natchnienie. Wtedy modlitwa stanie się bardziej działaniem Boga w nas niż
naszym działaniem. Trudno przewidzieć, co przyniesie modlitwa, jaki dokładnie charakter i
kierunek przybierze. Może to być zarówno przebłaganie, prośba jak i dziękczynienie i uwielbienie.
Może mieć także charakter krótkiej, żarliwej modlitwy, proszącej Boga, by ukoił moja tęsknotę, by
pozwolił się doświadczyć i ujrzeć. Na lub po etapie oratio - Twojej modlitwy do Boga, którą
wzbudziło rozważanie danego fragmentu - może przyjść czas, że braknie Ci słów. Trwaj wtedy
przy Bogu bez słów - wtedy modlisz się samą swoją obecnością a Duch Święty działający w Tobie
będzie kierował do Boga taką modlitwę, która Jemu się podoba: "Podobnie także Duch przychodzi
z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch
przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika
serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą" (Rz 8, 26-28)
W każdej głębokiej ludzkiej relacji przychodzi etap rozumienia się bez słów. Tak samo jest
Bogiem. Ani On nic nie musi mówić, ani ja. Jesteśmy ze sobą razem. I to wystarczy.
Actio – Pytaj siebie: „Co mam zrobić?”.
Ostatni etap lectio divina to zaproszenie do działania, zgodnie z napomnieniem św. Jakuba:
"Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.
Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka
oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał,
jakim był" (Jk 1, 23-24).
Zadaj sobie pytanie, czy przez to rozważanie Bóg wzywa Cię do podjęcia jakiegoś postanowienia,
zadania, porozmawiania z kimś, przebaczenia komuś, pomocy komuś. Jeśli tak, to zapisz sobie
konkretny fragment, który Cię porusza do działania albo to, co chcesz uczynić. Po pewnym czasie
będziesz wyraźnie widział jak Bóg Cię prowadzi.
Nie zawsze lectio divina będzie kończyło się podjęciem konkretnego postanowienia i wykonaniem
konkretnego działania. Doświadczenie pokazuje jednak, że praktykowanie tej metody przebywania
ze Słowem Bożym po pewnym czasie przemienia człowieka, porusza go, przekonuje o tym co
prawdziwe i ważne, daje światło do podejmowania właściwych decyzji życiowych i zaprasza do
podejmowania zmian.
Jeśli jednak po wielokrotnym jej praktykowaniu nigdy nie będziesz się czuł poruszony i wezwany
do konkretnego czynu, to może znaczyć, że Twoja modlitwa ze Słowem ma charakter czysto
akademicki, nie przemienia Twojego serca, nie prowadzi do nawrócenia i nie dotyka Ciebie w
Twojej własnej historii życia.
20.11.2016, niedziela
CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO Z POKORĄ PROSIĆ JEZUSA O PRZEBACZENIE
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Łukasza 23,35-43
zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się
każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z
pomocy poniższego rozważania:
 Ukrzyżowany Jezus, patrząc po ludzku, poniósł całkowitą porażkę. A mimo to w
momencie swojego największego upokorzenia, odnosi zwycięstwo. Umierając za nas,
pokazuje, że potęga Jego panowania nie polega na sile, ale na miłości. Wolelibyśmy
widzieć Króla w pięknych szatach, w chwale Nieba, a On jest umęczony, wyśmiany,
upokorzony, całkowicie opuszczony, z koroną cierniową na głowie. Czym dla mnie jest
krzyż Jezusa: zwycięstwem czy porażką? Czy w Ukrzyżowanym widzę królewską
godność? Jakie mógłbym podjąć zadania dla Jego Królestwa?
 Jezu wspomnij na mnie! Jeden z łotrów dostrzegł niesprawiedliwe cierpienie Jezusa.
Sam w pokorze i skrusze przyznał się do popełnionego zła. Miał poczucie pustki i
opuszczenia. W osobie Jezusa dostrzegł Tego, który nie zapomina o żadnym
człowieku. Wielki grzesznik jednym aktem pokornej i głębokiej wiary zapewnił sobie, w
ostatniej chwili, miejsce w Królestwie niebieskim. Bóg nigdy człowieka nie opuszcza,
lecz wykorzystuje każdą okazję, aby go zbawić. Czy ja chcę aby Jezus mi wybaczył
wszystkie winy? Czy przychodzę do Jezusa z pokorą i zaufaniem w Jego miłość?
 zaprawdę (amen) - potwierdza wysłuchanie prośby łotra. Jezus zapewnia go, że dziś
doświadczy łaski zbawienia. Słowo „dziś” oznacza, że zbawienie dokonuje się w tej
chwili, „hic et nunc” (tu i teraz). My mamy żyć ze świadomością tego „dziś”. Jezus
nieustannie oddaje się za nas na wszystkich ołtarzach świata, zaprasza nas do
swojego królestwa. Z wysokości krzyża pragnie przebaczyć nam wszystkie
przewinienia, pocieszyć i wlać nadzieję na życie w Jego królestwie. Cieszy się z
nawrócenia każdego grzesznika. Czy mam świadomość, że podczas Eucharystii Jezus
umiera, abym ja mógł żyć? Czy nie przechodzę obok tego faktu obojętnie?
 Możesz pomóc nam ulepszyć i promować Lectio Divina na świecie poprzez wyrażenie
swojej opinii. Wypełnij kwestionariusz: http://surveys.imas.pl/s3/lectio-divina
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być
modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak:
Synowie ludzcy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! (Dn 3,82)
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie)
Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego
działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
21.11.2016, poniedziałek Ofiarowanie NMP
CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ODDAĆ MU CAŁE SWOJE SERCE
Ewangelia według św. Łukasza 21, 1-4
 Bóg żywy nie chce, abyśmy kochali Go i służyli od niechcenia. Bóg zna ludzkie serca i
nie chce od człowieka tego, co mu zbywa. Łukasz przypomina jak ma wyglądać miłość
do Boga: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją
duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem. (Łk 10, 27a) Bóg żywy nie chce
ochłapów z naszego czasu, pieniędzy czy czegokolwiek innego. Jezus jednoznacznie
komentuje ofiary złożone Bogu: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni.
Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę Bogu z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku
swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie.
 Bogu zależy na naszym sercu, ponieważ tam gdzie nasz skarb i tam będzie nasze
serce. Bóg pragnie od nas miłości znając naszą kruchość i niewystarczalność.
Abrahama wystawia na próbę, aby się przekonać czy aby na pewno syn Izaak nie zajął
Jego miejsca. Dzisiaj Bóg żywy zaprasza nas, abyśmy przyjrzeli się naszej miłości do
Niego. On nie jest zainteresowany miejscem drugim lub kolejnym. On pragnie królować
w naszym życiu jako Pierwszy.
 Które miejsce w twoim życiu zajmuje Jezus? Uświadom sobie swoją hierarchię
wartości. Czy Jezus jest pasją twojego życia?
Jezu, dziękuję, że pragniesz być Pierwszy w moim życiu. Dziękuję, że walczysz o moją
miłość.
Actio (działanie)
22.11.2016, wtorek
CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO DBAĆ O PIĘKNO KTÓRE NIE PRZEMIJA
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym
słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy
poniższego rozważania:
 "Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu". Świątynia
jerozolimska była dumą Izraela. Po zachowanej do dziś "ścianie płaczu" możemy domyślać się
jak była piękna i potężna, zwłaszcza w ówczesnych czasach i oto 40 lat po zapowiedzi Jezusa,
Tytus burzy ją całkowicie. Zburzona świątynia uświadamia nam, że ten, kto pokłada swoją
ufność w rzeczach, które przemijają, buduje swoją nadzieję na piasku. Co z tego, że dorobiłem
się nieruchomości, mam odłożone na emeryturę i jeszcze jestem, Bogu dzięki, zdrowy? Kiedyś
tego już nie będzie a ja stanę przed Panem i zostanę zapytany o to, czy kochałem, o to, czy
moje dobra służyły także innym. Czy już kiedyś zrobiłeś sobie taki rachunek sumienia?
 Kilka poniższych fragmentów Słowa Bożego może pomóc mi w tym rachunku sumienia.
"Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie
włamują się, i nie kradną" (Mt 6,20). "(…) pokazałem wam , że tak pracując trzeba wspierać
słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa , który powiedział : " Więcej szczęścia jest w
dawaniu aniżeli w braniu" (Dz 20,35). "Religijność czysta i bez skazy (…) wyraża się w opiece
nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach" (Jk 1,27). "Bo byłem głodny , a daliście Mi jeść ;
byłem spragniony , a daliście Mi pić ; byłem przybyszem , a przyjęliście Mnie ; byłem nagi , a
przyodzialiście Mnie ; byłem chory , a odwiedziliście Mnie ; byłem w więzieniu , a przyszliście
do Mnie" (Mt 25,35-36).
 Nie podążajcie za nimi! Mamy strzec się fałszywych proroków, ale jak sprawdzić, kto jest
prorokiem fałszywym a kto prawdziwym? Pismo Święte wskazuje, że jedno z kryteriów
rozeznania jest w nas samych a drugie na zewnątrz nas. Tym pierwszym jest nasz rozum i
sumienie, które pozwala nam osądzić, co jest dobre a co złe: "...przemieniajcie się przez
odnawianie umysłu , abyście umieli rozpoznać , jaka jest wola Boża : co jest dobre , co Bogu
przyjemne i co doskonałe" (Rz 12,2). Drugim kryterium jest nauka Kościoła, którego prowadzi
Duch Święty: "...zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą" (Mt 16,18). Czy
kształtuję swoje sumienie przez regularne czytanie Słowa Bożego, korzystanie z sakramentów,
duchową lekturę? Czy poznaję naukę Kościoła, na przykład przez nowy Katechizm?
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa
przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, prowadź mnie
swoimi ścieżkami, abym wybierał wartości, które trwają, które dają spełnienie i pokój serca.
Actio (działanie)
23.11.2016, środa
CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ZNOSIĆ CIERPIENIA DLA CHRYTUSA
 W dzisiejszym czytaniu Pan Jezus mówi o prześladowaniach jakie spadną na Jego
wyznawców. Te prześladowania trwają do dziś w różnych regionach świata. Czasem
ograniczają się do pogardy i wyszydzenia ale coraz częściej kończą się wyrzuceniem z
domów, odbieraniem dzieci, pobiciem i poranieniem a nawet zabójstwem. Obecnie
dzień w dzień na świecie ginie więcej chrześcijan niż w czasach prześladowań za
Cesarstwa Rzymskiego. różne umiejętności i zdolności.
 „Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy z mego
powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza
nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed
wami.” (Mt 5, 11-12). To mówi do nas Pan, który wprowadza tych, którzy Mu zaufali do
Królestwa Niebieskiego.
 „Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na
rzeź” (Rz 8, 36). Wspomagajmy tych wszystkich, którzy na świecie cierpią z powodu
swej wiary w Jezusa Chrystusa. Wspomagajmy Koptów w Egipcie i chrześcijan w Syrii,
Iraku, Indiach, Chinach, w Malezji i Indonezji. Módlmy się w ich intencji bo oni dają
wielkie świadectwo wiary.
 „Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku,
lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni,
obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy” (2 Kor 4, 8-9). Bogu dziękujmy, że nie musimy
tak cierpieć ale mężnie dawajmy o Nim świadectwo. Nie zgadzajmy się aby pomiatano
Jego Słowem .
Jezu, daj mi wrażliwość na cierpienie moich prześladowanych braci i sióstr. Porusz moje
serce, abym na miarę moich możliwości był gotów pomagać.
Actio (działanie)
24.11.2016, czwartek
CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO WIELBIĆ GORĄCYM SERCEM
Psalm 100 (99), 2-3. 4-5
 stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości - to dopiero wyzwanie, wyobrażasz
sobie radośnie krzyczeć na modlitwie? Albo płakać ze szczęścia, wdzięczności,
miłości? Pan Bóg jest pełen życia i pasji i w swoim słowie domaga się od nas żywego,
radosnego, pełnego pasji oddawania Mu chwały. Czy w twojej modlitwie jest miejsce na
radość, wdzięczność, uwielbienie? Jak często dziękujesz i uwielbiasz? Czy odczuwasz
wdzięczność wobec Boga?
 Z czego się cieszyć i za co dziękować? - psalm podpowiada: Wiedzcie, że Pan jest
Bogiem, † On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością, * Czyli niekoniecznie
mamy się cieszyć swoimi warunkami życia, dziękować za sukcesy, za Bożą opiekę
nawet. Podstawowym źródłem radości i wdzięczności powinna być świadomość, że
nasz Bóg jest wielki, potężny i że z miłości wybrał nas i wykupił na swoją własność.
Serce oddane Bogu na własność, uznające Boże królowanie jest pełne wdzięczności i
miłości dla swojego Boga, niezależnie od sytuacji życiowej.
 Czy uważasz się za własność Boga? Czy czujesz się Jego własnością? Św. Piotr w
liście (1P 2, 24) pisze krwią ran jego zostaliście uzdrowieni - nie ma zdrowia poza
Bogiem, bez Jego odkupiającej miłości człowiek jest stopniowo niszczony przez zarazę
grzechu. Zgoda na stanie się własnością Jezusa jest przyjęciem uzdrowienia naszego
życia płynącego z Jego odkupienia. Im bardziej poddajesz swoje życie panowaniu
Jezusa, tym więcej doświadczasz uzdrowienia różnych sfer i uzdolnienia do miłości, i
tym bardziej masz za co dziękować, a uwielbienie staje się oczywistością.
 Albowiem Pan jest dobry - czy aby nie jest to tylko hasło? Czy wypowiadając te słowa
mówisz je z całym przekonaniem, z wdzięcznym i miłującym sercem, mogąc przytoczyć
setki przykładów ze swojego życia?
Dziękuję Ci Panie Jezu za Twoją świętą krew i dar odkupienia. Proszę Cię Duchu Św.
przekonaj moje serce o miłości i dobroci Boga, o Jego wielkości i wspaniałości, abym
pragnął Go wielbić i stał się Jego całkowitą własnością!
Actio (działanie)
25.11.2016, piątek
CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ŻYĆ W PERSPEKTYWIE WIECZNOŚCI
Apokalipsa św. Jana 20,1-4.11-21,2
 Kiedy tracimy wiarę, to tracimy tak naprawdę to, co najważniejsze z perspektywy życia
wiecznego. Tracimy wrażliwość na świat duchów. Tracimy także wrażliwość na
obecność i działanie złego ducha. Naszym prawdziwym nieszczęściem jest nasz
grzech i ojciec grzechu, którym jest szatan.
 Cztery pierwsze wersety dzisiejszej Apokalipsy mówią wyraźnie o walce aniołów z
szatanem. Potem ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz do Czeluści i
wielki łańcuch w ręce. I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i
szatan, i związał go na tysiąc lat.
 Kiedy jesteśmy osaczeni przez zło w naszym życiu, kiedy ze złem nie jesteśmy sobie w
stanie poradzić, to możemy wzywać anioła, który ma klucz do Czeluści. On ma moc
związać i pokonać każdego demona w naszym życiu.
 Potrzebujemy żyć w stanie łaski uświęcającej. Potrzebujemy, aby nasza wiara mogła
wzrastać każdego dnia. Wiara rodzi się ze słuchania Słowa Bożego na modlitwie.
Potrzebujemy wiary, która będzie żyła w perspektywie wieczności.
 Etapem wieczności będzie także nasza śmierć i sąd szczegółowy. Staniemy przed nim
czy będziemy chcieli czy nie będziemy chcieli. Im więcej uporządkujemy na ziemi, im
więcej wzrośniemy w miłości, tym łatwiejszy będzie etap sądu szczegółowego. Życie na
ziemi jest bowiem koniecznym etapem wieczności.
Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Proszę Cię o łaskę wzrastania w wierze, aby żyć w
perspektywie wieczności.
Actio (działanie)
26.11.2016, sobota
CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ZNACZY CZUWAĆ I MODLIĆ SIĘ
 Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii wzywa nas byśmy czuwali na modlitwie i nie
pozwolili sobie na ospałość serca oraz ciała. Z czym kojarzy Ci się czuwanie? Co
oznaczają dla Ciebie słowa „ Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie„?
 Jest wiele miejsc w Biblii gdzie Pan Bóg wspomina o czuwaniu (Ps 127.1, MK 13.33,
1P 5.8, 1Tes 5.6) . Najczęściej jest to zachęta do trzymania straży aby się ustrzec
przed atakami złego, przed napaścią nieprzyjaciół. Dobry strażnik rozgląda się dookoła,
przechadza się by widzieć jak największy obszar a gdy ktoś nadchodzi pyta o hasło. By
nie zasnąć lub nie rozproszyć się myśli tylko o swoim zadaniu. Z wszelkimi problemami
czy też wątpliwościami idzie do przełożonego. Nie pije alkoholu ani się nie objada, by
mieć świerzy umysł. Planuje dzień tak, by móc ćwiczyć aby zachować dobrą kondycję
fizyczną.
 A jak wygląda Twoje czuwanie duchowe? Czy planujesz czas na modlitwę, spowiedź i
Eucharystie po to, by wzmocnić swoje siły duchowe? Czy z wątpliwościami,
problemami i innymi pytaniami idziesz do przełożonego, czyli do Jezusa? Czy często
się z Nim spotykasz, by Go lepiej poznać i "zgrać się" jako jedna drużyna a przez to
lepiej bronić przed nieprzyjacielem? Czy myślisz o Bogu walcząc z codziennymi
sprawami dziękując i błogosławiąc Boga za wszystko to, co się własnie wydarza?
Przecież własnie to pomaga utrzymać skupienie na relacji z Jezusem.
 W rozważaniach niech towarzyszy ci jeszcze jeden fragment "O nic się już zbytnio nie
troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i
błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie
strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie." [Flp 4, 6-8].
Panie Jezu dziękuję Ci za Twoją obecnośc w moim życiu. Dziękuje Ci, że troszczysz się o
mnie i wzywasz do czujności bym nie stracił z oczu celu jakim jest zbawienie duszy.
Actio (działanie)
Aneks:
CZYTANIA ROZWAŻANE W POSZCZEGÓLNYCH DNIACH
TYGODNIA
20.11.2016, niedziela – Ewangelia według św. Łukasza 23,35-43
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. A członkowie Sanhedrynu
szydzili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli jest
Mesjaszem, Bożym Wybrańcem». Szydzili z Niego i żołnierze;
podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś Królem
żydowskim, wybaw sam siebie». Był także nad Nim napis w języku
greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król żydowski».
Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czyż Ty nie
jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go,
rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My
przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze
uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie,
gdy przyjdziesz do swego królestwa».
Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś będziesz ze mną
w raju».
21.11.2016, poniedziałek – Ewangelia według św. Łukasza 21, 1-4
Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do
skarbony. Zobaczył też, jak pewna uboga wdowa wrzuciła tam dwa
pieniążki, i rzekł:
«Prawdziwie, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż
wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę Bogu z tego, co im
zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na
utrzymanie»
22.11.2016, wtorek – Ewangelia według św. Łukasza 21, 5-11
Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi
kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na
co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».
Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to się
dziać zacznie?»
Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu
bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: „To ja jestem” oraz
„Nadszedł czas”. Nie podążajcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy
posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie
zaraz nastąpi koniec».
Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo
przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i
zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».
23.11.2016, środa – Ewangelia według św. Łukasza 21, 12-19
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do
synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed
królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania
świadectwa.
Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja
bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych
prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić.
A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i
niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia
będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie.
Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».
24.11.2016, czwartek – Psalm 100 (99), 2-3. 4-5
Służcie Panu z weselem, *
stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, †
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, †
z hymnami w Jego przedsionki, *
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry, †
Jego łaska trwa na wieki, *
a Jego wierność przez pokolenia.
25.11.2016, piątek – Apokalipsa św. Jana 20,1-4.11-21,2
Ja, Jan, ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od
Czeluści i wielki łańcuch w ręce. I pochwycił Smoka, Węża
starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. I
wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie
zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas
uwolniony.
I ujrzałem trony, a na nich zasiedli sędziowie, i dano im władzę sądzenia,
i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i
tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli
znamienia na czoło swe ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z
Chrystusem. Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od
którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. I
ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, a otwarto
księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych
z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. I morze wydało
zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich
byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. A Śmierć i Otchłań
wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga, jezioro ognia. Jeśli się
ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora
ognia. I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza
ziemia przeminęły i morza już nie ma.
I Miasto Święte, Jeruzalem Nowe, ujrzałem zstępujące z nieba od Boga,
przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża.
26.11.2016, sobota – Ewangelia według św. Łukasza 21, 34-36
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek
obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na
was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy
mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie,
abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed
Synem Człowieczym».
Możesz korzystać z rozważań Lectio Divina używając swojego
smartfona lub innego urządzenia mobilnego. Aplikację możesz
pobrać gratis ze strony Google Play pod hasłem „Lectio Divina” lub
bezpośrednio po zeskanowaniu kodu QR zamieszczonego obok.

Rozważania

Transkrypt

Podobne dokumenty

materialy

Kliknij aby pobrać dokument w formacie PDF

LECTIO DIVINA NA KAŻDY DZIEŃ ROKU - 10

życzenia wielkanocne

Rozważania

Chodzić w Duchu Świętym

PASCHA JEZUSA I MOJA

Chodzić w Duchu Świętym