docPobierz plik
download 
Reklamacja Transkrypt
Pobierz plik
Zdzisław Mikłaszewicz Rovigo nie wiem jak sobie wyobrażałem to miejsce bielone ściany pinie suchy balast powietrza spływający po dachach parę gołębi na rynku studnia i posąg księcia pana jest pusto różowe i żółte budynki ceglana dzwonnica albo wieża mąż na koniu w berecie miasto zamknięte miasto o zaciśniętych wargach nie ujawnia tajemnic na ulicy nie widać cienia przechodnia ani poety gdzieś tu pewnie spacerował może pił kawę w tej trattorii na rogu teraz jest pusto słoneczny wrzesień utopił deszcz zupełnie nie jak z obrazka duchy milczą brak nawet gardłowych sylab najeźdźcy z aparatami omijają to miejsce jeśli zostawił tu tylko wytarty bruk co po nas zostanie takt milczenia krótka pauza na cześć bezimiennych 1970 przecież i tak by już odeszli można spojrzeć do przodu dla dzieci wnuków i innych jutrzenek które prędzej czy później zabłysną same lub zawieszone przez tych co wiedzą lepiej w zamian 126 Pressje 2011, teka 26/27 zostaje gniew na kolejne daty kolejne strumienie purpury i małe głosy małych ludzi co słuchali przy ścianie zostaje wybaczenie do którego nie byliśmy zrodzeni oba związane w węzeł pamięci i zgrzebny płomień Byłoby prościej gdyby był tylko tchnieniem gdyby tylko Duch unosił się nad wodami a tak krew Golgota zbyt wielu widziało cieślę z Nazaretu zbyt prawdziwe były włosy i broda zbyt wyraźny cień jaki układał się za Nim na schodach synagogi a przecież jadł i pił z nami dotykał ręki celników po co uginały się krzewy w zaroślach nad Jordanem po co kaszlał na targu gdy unosił się swąd ryby zbyt prawdziwy był pot zbyt czerwona krew mógł być Bogiem filozofów czystą ideą ułożoną w formuły traktatu piórem myślicieli i poetów owocem studiów mistrzów zen w stanie nirwany Pressje 2011, teka 26/27 127 w jedności z atomami ponad czasem ponad przestrzenią czulibyśmy Go w żyłach w oddechu bez doznania czyste katharsis a mógł być tchnieniem Tornister w poniedziałek można zobaczyć parę cudów cud porannego wstania cud spóźnionego śniadania z na wpół pustej lodówki tym razem do autobusu biegł cud przedmiotu wielki niebieski tornister w którym nie zmieściła się buława poruszał się sam na króciutkich nogach plecak chciał być piłkarzem może kierowcą rajdowym (wczoraj w telewizji pokazali wyścigi formuły 1) za jakiś czas zamarzy o zielonym ogrodzie pod miastem i włochatym psie patrząc w szary kwadrat siną tapetę i czarną torbę z której wyrastają nogi Co dalej? W poprzedniej tece opublikowaliśmy pięć innych wierszy tego autora, wybranych przez Krzysztofa Koehlera. 128 Pressje 2011, teka 26/27 Pressje 2011, teka 26/27 129
