PPPPPPPP PPPPPP PPPPPPPPPPP PPPPPPPP BBPPPPPPPPP

PPPPPPPP PPPPPP PPPPPPPPPPP
PPPPPPPP BBPPPPPPPPP
dr inż. Jacek Zabielski
PODSTAWY BUDOWNICTWA
1. PPLPKP KLPPPFPKPPPP PBPPKPÓP BBPPPLPPPPP
Podstawa prawna: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1999 r.w sprawie
Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOBcj Dz. U. z dnia 31 grudnia 1999 r.
Rozporządzenie to weszło w życie 1 stycznia 2000r.
I. OBJAŚNIENIA WSTĘPNE
1. Wprowadzenie
Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOBc stanowi usystematyzowany wykaz
obiektów budowlanychj rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej.
Opracowana została na podstawie europejskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (CCcj
zgodnej z zaleceniami Narodów Zjednoczonych. Klasyfikacja ustala symbolej nazwy i zakres
poszczególnych grupowań klasyfikacyjnych na czterech poziomach tj.: sekcjij działówj grup i
klas. Zachowuje ona zgodność w zakresie symboliki oraz nazewnictwa grupowań z
rozwiązaniami przyjętymi w klasyfikacji CC.
PKOB przyjmuje z CC objaśnienia dotyczące zakresu przedmiotowego poszczególnych klas.
P PKPB nie klasyfikuje się obiektów małej architektury.
PKOB obejmuje część metodycznąj podział obiektów na sekcjej działyj grupy i klasy wraz z
objaśnieniami oraz klucz powiązań KOB - PKOB.
W przypadkachj gdy tylko część danego grupowania KOB można było przypisać do
odpowiedniego grupowania PKOBj po symbolu KOB wpisano znak "x''.
Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOBc służy potrzebom statystyki działalności
budowlanejj sporządzania sprawozdań budowlanychj spisów budowli i mieszkańj statystyki
cen obiektów budowlanych oraz rachunków narodowych. Ponadto klasyfikacja służy do
klasyfikowania obiektów budowlanych. Może być ona stosowana w trakcie zmiany
zastosowaniaj renowacjij wyburzaniaj modernizacji obiektu budowlanego.
PKOB ułatwia wymianę informacji między uczestnikami procesu inwestycyjnego na/i między
różnymi poziomami organizacyjnymij np.
między inwestoremj biurem projektówj wykonawcąj
między organami centralnymi a wykonawcami robót budowlanychj inwestorami i
odwrotniej
w zakresie:
określania i analizy wielkości i struktury potrzebj
planowania i bilansowania zadań i środkówj
2
PODSTAWY BUDOWNICTWA
opracowywaniaj ustalania i stosowania wskaźników planistycznych oraz technicznoekonomicznych dla obiektów budowlanych tego samego rodzaju dla celów
projektowaniaj wdrażania nowych technologii i rozwiązań projektowych itp.j
stosowania jednolitego grupowania i nazewnictwa obiektów budowlanych przy
ustalaniu bazy normatywnej nakładów rzeczowych oraz w kalkulacji cen i kosztów na
różnych etapach procesu inwestycyjnego.
3. Struktura klasyfikacji
Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych jest klasyfikacją czteropoziomową. Obejmuje
ona:
*
*
*
*
2 sekcje
6 działów
20 grup
46 klas
Poziomy klasyfikacyjne odpowiadają układowi klasyfikacyjnemu przyjętemu w klasyfikacji CC.
4. Zasady klasyfikowania obiektów budowlanych
W Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych obiekty budowlane grupowane są w dwóch
sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". W ramach tych sekcji obiekty
rozróżniane są zgodnie z projektem technicznym wynikającym ze specjalnej funkcji
konstrukcji (np. budynki handlowej konstrukcje drogowej budowle wodnej kanalizacjec.
Dla budynkówj pierwszym kryterium klasyfikacyjnym jest charakter budynku - mieszkalny lub
niemieszkalny. O zaliczeniu obiektu do obiektów inżynierii lądowej i wodnej decyduje
przeznaczenie i związana z tym konstrukcja.
3
PODSTAWY BUDOWNICTWA
2. PPKRPP RPGBLPPPP BPPPPP PRPPP BBPPPLPPP P PRPPPPPÓP PPKPPPPPPPPP
PKPP PRPPPP P BBPPPPPPPPPP
Jednolity tekst ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U z 2006 r. Nr
156, poz. 1118 z późn. zm.)
PKPP PPKPPPPPPP
wydane na podstawie art. 7 ustawy - Prawo budowlane
• rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 21 kwietnia 1995 r. w sprawie
warunków technicznych zasilania energią elektryczną obiektów budowlanych
łączności (Dz. U. Nr 50j poz. 271c
• rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 lutego 1996
r. w sprawie warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać skrzyżowania
linii kolejowych z drogami publicznymi i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 33j poz. 144j z
1997 r. Nr 96j poz. 591 oraz z 2000 r. Nr 100j poz. 1082c
• rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 sierpnia 1996 r. w sprawie
warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane nie
będące budynkamij służące obronności Państwa oraz ich usytuowanie (Dz. U. Nr
103j poz. 477 oraz z 2001 r. Nr 120j poz. 1291c
• rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska z dnia 20 kwietnia 2007 r. w
sprawie warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać obiekty
hydrotechniczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 86j poz. 579c
• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki ywnościowej z dnia 7
października 1997 r. w sprawie warunków technicznychj jakim powinny
odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 132j poz. 877 oraz z
2009 r. Nr 108j poz. 907c
• rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 czerwca 1998
r. w sprawie warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać morskie
budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 101j poz. 645c
• rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 31 sierpnia
1998 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dla lotnisk cywilnych (Dz.
U. Nr 130j poz. 859 z 2003 r. Nr 130j poz. 1191 oraz z 2008r. Nr 178j poz. 1098c
• rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 10 września
1998 r. w sprawie warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać budowle
kolejowe i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 151j poz. 987c
• rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r.
w sprawie warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i
ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43j poz. 430c
• rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia
1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych
(Dz. U. Nr 74j poz. 836c - pełny tekst aktu
• rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r.
w sprawie warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty
inżynierskie i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 63j poz. 735c
• rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków
4
PODSTAWY BUDOWNICTWA
•
•
•
•
•
technicznychj jakim powinny odpowiadać sieci gazowe (Dz. U. Nr 97j poz. 1055c
rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 października 2001 r. w
sprawie warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać strzelnice
garnizonowe oraz ich usytuowanie (Dz. U. Nr 132j poz. 1479 z 2008 r. Nr 61j poz.
380c
rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 16 stycznia 2002 r. w sprawie
przepisów techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych (Dz. U. Nr
12j poz. 116c - pełny tekst aktu
rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie
warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
(Dz. U. Nr 75j poz. 690j z 2003 r. Nr 33j poz. 270j z 2004 r. Nr 109j poz. 1156 z
2008 r. Nr 201j poz. 1238 oraz z 2009 r. Nr 56j poz. 461 c - pełny tekst aktu
zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 marca 1996 r. w
sprawie dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowiaj
wydzielanych przez materiały budowlanej urządzenia i elementy wyposażenia w
pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi (M.P. Nr 19j poz. 231c
rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11 lutego 2009 r. r. w sprawie
wzorów i sposobu prowadzenia w formie elektronicznej centralnych rejestrów
osób posiadających uprawnienia budowlanej rzeczoznawców budowlanych oraz
ukaranych z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budownictwie (Dz. U. Nr 23j
poz. 136c - pełny tekst aktu;
5
PODSTAWY BUDOWNICTWA
• PRPPP BBPPPLPPP
Perminologia w Bstawie Prawo Budowlane:
1c obiekt budowlany - należy przez to rozumieć:
ac budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymij
bc budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i
urządzeniamij
cc obiekt małej architektury;
2c budynek - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlanyj który jest trwale związany z
gruntemj wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada
fundamenty i dach;
2ac budynek mieszkalny jednorodzinny - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący
albo budynek w zabudowie bliźniaczejj szeregowej lub grupowejj służący zaspokajaniu
potrzeb mieszkaniowychj stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całośćj w którym
dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu
mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30 %
powierzchni całkowitej budynku;
3c budowla - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub
obiektem małej architekturyj jak: obiekty liniowej lotniskaj mostyj wiaduktyj estakadyj
tunelej przepustyj sieci technicznej wolno stojące maszty antenowej wolno stojące trwale
związane z gruntem urządzenia reklamowej budowle ziemnej obronne (fortyfikacjecj
ochronnej hydrotechnicznej zbiornikij wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia
technicznej oczyszczalnie ściekówj składowiska odpadówj stacje uzdatniania wodyj
konstrukcje oporowej nadziemne i podziemne przejścia dla pieszychj sieci uzbrojenia terenuj
budowle sportowej cmentarzej pomnikij a także części budowlane urządzeń technicznych
(kotłówj pieców przemysłowychj elektrowni wiatrowych i innych urządzeńc oraz fundamenty
pod maszyny i urządzeniaj jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów
składających się na całość użytkową;
3ac obiekt liniowy - należy przez to rozumieć obiekt budowlanyj którego charakterystycznym
parametrem jest długośćj w szczególności droga wraz ze zjazdamij linia kolejowaj wodociągj
kanałj gazociągj ciepłociągj rurociągj linia i trakcja elektroenergetycznaj linia kablowa
nadziemna ij umieszczona bezpośrednio w ziemij podziemnaj wał przeciwpowodziowy oraz
kanalizacja kablowaj przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu
budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego;
6
PODSTAWY BUDOWNICTWA
PPRBPKP PPPPPPPPPP – RPPPPRPĄPPPPPP
MPPPPPRP
PPFRPPPRBKPBRP
z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznychj jakim powinny odpowiadać
budynki i ich usytuowanie
według stanu prawnego na dzień 1 stycznia 2009r. na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z
dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106j poz. 1126j Nr 109j poz. 1157
i Nr 120j poz. 1268j z 2001 r. Nr 5j poz. 42j Nr 100j poz. 1085j Nr 110j poz. 1190j Nr 115j poz.
1229j Nr 129j poz. 1439 i Nr 154j poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74j poz. 676c
Pział P
Pział PP
Pział PPP
Pział PV
Pział V
Pział VP
Pział VPP
Pział VPPP
Pział PX
Pział X
Pział XP
Przepisy ogólne
Pabudowa i zagospodarowanie działki budowlanej
Budynki i pomieszczenia
Pyposażenie techniczne budynków
Bezpieczeństwo konstrukcji
Bezpieczeństwo pożarowe
Bezpieczeństwo użytkowania
Pigiena i zdrowie
Pchrono przed hałasem i drganiami
PszczędnośO energii i izolacyjnośO cieplna
Przepisy przejściowe i końcowe
PPRBPKP PPPPPPPPPP – RPPPPRPĄPPPPPP MPPPPPRP PPRPP PPPPĘPRPPPPP P
PPMPPPPPRPPPP z dnia 16 sierpnia 1999 r.
w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych. (Dz. U. z dnia 9
września 1999 r.c
Na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr
89j poz. 414j z 1996 r. Nr 100j poz. 465j Nr 106j poz. 496 i Nr 146j poz. 680j z 1997 r. Nr 88j
poz. 554 i Nr 111j poz. 726j z 1998 r. Nr 22j poz. 118 i Nr 106j poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41j
poz. 412j Nr 49j poz. 483 i Nr 62j poz. 682c zarządza sięj co następuje:
Rozdział 1 Przepisy ogólne
Rozdział 2 Kontrole okresowe budynku
Rozdział 3 Remont budynku
Rozdział 4 Pgólne warunki użytkowania budynku
Rozdział 5 Bżytkowanie lokali
Rozdział 6 Bżytkowanie instalacji i urządzeń wentylacyjnych
Rozdział 7 Bżytkowanie kanałów i przewodów spalinowych oraz dymowych
Rozdział 8 Bżytkowanie instalacji ciepłej wody użytkowej
Rozdział 9 Bżytkowanie instalacji wodociągowej
Rozdział 10 Bżytkowanie instalacji kanalizacyjnej
Rozdział 11 Bżytkowanie wewnętrznych urządzeń do usuwania odpadów i nieczystości
stałych
Rozdział 12 Bżytkowanie instalacji i urządzeń centralnego ogrzewania
7
PODSTAWY BUDOWNICTWA
3. PPPPPPPPPP PPRM PPLPKPPP P MPPPPPPPRPPPPPPP P BBPPPPPPPPPP.
Regulacje prawne dotyczące działalności normalizacyjnej
Podstawowym aktem prawnym określającym zasady i cele normalizacji krajowej jest
ustawa z 2002 r. o normalizacjij która weszła w życie 1 stycznia 2003 r. Ustawa ta — w
zasadniczych swoich postanowieniach — wprowadza system normalizacji zgodny z
funkcjonującym w państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Jednostką upoważnioną do prowadzenia działalności normalizacyjnej w Polsce jest —
mocy tej ustawy — Polski Komitet Normalizacyjny (PKNcj który prowadzi działalność mającą
na celu:
•
•
•
•
•
•
•
racjonalizację produkcji i usług poprzez stosowanie uznanych reguł technicznych lub
rozwiązań organizacyjnych;
usuwanie barier technicznych w handlu i zapobieganie ich powstawaniu;
zapewnienie ochrony życiaj zdrowiaj środowiska i interesu konsumentów oraz
bezpieczeństwa pracy;
poprawę funkcjonalnościj kompatybilności i zmienności wyrobówj procesów i usług oraz
regulowanie ich różnorodności;
zapewnienie jakości i niezawodności wyrobówj procesów i usług;
działania na rzecz uwzględnienia interesów krajowych w normalizacji europejskiej
i międzynarodowej;
ułatwianie porozumiewania się przez określanie terminówj definicjij oznaczeń i symboli
do powszechnego stosowania.
Cele te PKN realizuje za pośrednictwem Komitetów Technicznych (KTcj działających
na zasadach określonych przepisami wewnętrznymi. Dotychczas powołano około 270
Komitetów Technicznychj których sekretariaty umiejscowione są bądź w Polskim Komitecie
Normalizacyjnymj bądź przy upoważnionych jednostkach organizacyjnych. Zakres
tematyczny działań prowadzonych przez KT zbliżony jest do zakresów działań odpowiednich
Komitetów Technicznych Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CENc. Zestawienie KT w
budownictwie podano poniżej w tablicy.
Do podstawowych zadań Komitetów Technicznych należy opracowywanie Polskich
Norm i innych dokumentów normalizacyjnych z zakresu działania tych komitetów.
Przez normęj zgodnie z ustawą o normalizacjij rozumie się dokumentj przyjmowany
na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną jednostkęj ustalający - do
powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasadyj wytyczne lub charakterystyki odnoszące
się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzające do uzyskania
optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.
Przez termin „konsens” rozumie się ogólne porozumienie charakteryzujące się
brakiem trwałego sprzeciwu znacznej części zainteresowanych w odniesieniu do zagadnień
istotnychj osiągnięte w procesie rozpatrywania poglądów wszystkich zainteresowanych stron
i zbliżania przeciwstawnych stanowiskj Konsens nie musi oznaczać jednomyślności.
Polskie Normy zatwierdzane są przez Polski Komitet Normalizacyjny. Zatwierdzenie
normy oznaczaj że w trakcie jej opracowania zostały spełnione wszystkie proceduryj w tym
zapewniono możliwość uczestnictwa wszystkich zainteresowanych stron. Przyjmuje sięj że ze
8
PODSTAWY BUDOWNICTWA
względu na status normj ich powszechną dostępność oraz ze względu na zmiany i
nowelizacje wynikające z konieczności uwzględniania postępu technicznegoj normy stanowią
uznane reguły technicznej to jest postanowienia techniczne przyjmowane przez większość
ekspertów za odpowiadające aktualnemu poziomowi wiedzy i techniki.
Od chwili przystąpienia Polski do Unii Europejskiej (a dokładniejj od uzyskania przez
PKN członkostwa w CENcj krajowy system normalizacyjny został ściśle połączony z systemem
europejskim. Każdy członek CENj a więc i PKNj zobowiązany jest do uczestnictwa w ankiecie
powszechnej oraz głosowaniu formalnym przeprowadzanym dla wszystkich projektów norm
europejskich — oznacza toj że obywatele naszego kraju mają możliwość wpływania na
merytoryczną treść norm europejskich. W celu usprawnienia krajowych prac
normalizacyjnych ankieta projektu EN jest jednocześnie ankietą projektu Polskiej Normy. Po
wprowadzeniu normy europejskiej członek CEN zobowiązany jest do wycofania
dotychczasowych norm krajowych sprzecznych z wprowadzaną normą EN.
KPMPPPPP PPPPPPPPPP PPPPNPPĄPP P RPMPPP PPPPPNB BBPPPPPPPPP PKP
1
2
3
4
5
6
7
8
PR
KP
100
102
108
128
169
179
180
181
9
193
10
11
12
13
14
15
16
17
194
195
196
197
198
199
211
212
18
213
19
214
20
215
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
231
232
233
234
251
252
253
254
274
278
279
LP.
PPPPP KPMPPPPB PPPPPPPPPPGP
ds. PPRPBÓP P PRPPPP P MPPPRPPNÓP PRPPPPPPPPPPPPPP
ds. PPPPPPP PRPPPKPPPPPPP KPPPPRBKPPP BBPPPLPPPPP
ds. KRBPPPP P KPMPPPPP BBPPPLPPPGP
ds. PRPPPKPP PPPPP P PPKPPPPPPPP KPPPPRBKPPP MPPPLPPPPP
ds. PKPPP, PRPPP, ŻPLBPPP P PKBĆ
ds. PPPRPPP PPPPLPPP BBPPPKÓP
ds. BPPPPPPPPŃPPPP PPŻPRPPPGP PBPPKPÓP
ds. GPPPPPPRKP LPŚPPP
ds. PLPMPPPÓP PRPFPBRPKPPPPPPP P BPPPPB KPMÓRKPPPGP P
PLPMPPPÓP PPPPBRPPPPPPP P BPPPPB LPKKPPGP KRBPPPPPPPGP
ds. GPPPB P PPRPBÓP P GPPPB
ds. PRPFPBRPKPPÓP P BPPPPB
ds. PPMPPPB P PPPPP
ds. PNPPPK P PPPPPPRPPPP PPRPBÓP PPRPMPPPPPPP
ds. PPKNP
ds. PPPPPPPPŃ, PPPPPPPPŃ PBBPPPPPPPPP PPPRPPPPPPPPPPPGP
ds. PPRPBÓP PP PPPLPPPP PPPPLPPP P BBPPPPPPPPPP
ds. BBPPPP P BPRPPMPPPP PRÓG
ds. PRPPPKPPPPPPP P PPKPPPPPPPP KPPPPR. P BPPPPB P KPPPPR.
PPPPPLPPPPP
ds. PPRPBÓP BPPBMPPPPPPP1 PPLPMPRPPPPP PP PPPLPPPP
PPPPPPRPPPPPP P BBPPPPPPPPPP
ds. PRPPPKPPPPPPP P PPKPPPPPPPP KPPPPRBKPPP P PRPPPP P P
MPPPRPPNÓP PRPPPPPPPPPPPPPP
ds. KPPRPPPPPPP P PPLPRPPPPP PPMPPRÓP P BBPPPPPPPPPP
ds. PPPPP PPPRPĄPPPPPP PPKBMPPPPPPP PRPPPKPPPPP P BBPPPPPPPPPP
ds. KPPPPRBKPPP MBRPPPPPPP
ds. PLPMPPPÓP PP PPKRPĆ PPPPPPPPP
ds. PBPPKPÓP MPPPPPPPP
ds. PRPPPKPPPPPPP KPPPPRBKPPP MBRPPPPP
ds. PKBPPPKP PRPPPPPKPPPPPPPPP
ds. GPPPPPPPPKP
ds. BPPPPB
ds. PPPPPPĄGÓP P KPPPLPPPPPP
ds. PPPPNPPPPPPPP, PGRPPPPPPPPP P PPPPPLPPPP
9
PODSTAWY BUDOWNICTWA
32
33
34
297
298
307
ds. PPFPRMPPPP GPPGRPFPPPPPP
ds. GPPPPPPP
ds. PRÓPPPPPŻPPPGP BBPPPPPPPPP
Do podstawowych zadań Komitetów Technicznych należy opracowywanie Polskich
Norm i innych dokumentów normalizacyjnych z zakresu działania tych komitetów.
Przez normęj zgodnie z ustawą o normalizacjij rozumie się dokumentj przyjmowany
na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną jednostkęj ustalający - do
powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasadyj wytyczne lub charakterystyki odnoszące
się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzające do uzyskania
optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.
Przez termin „konsens” rozumie się ogólne porozumienie charakteryzujące się
brakiem trwałego sprzeciwu znacznej części zainteresowanych w odniesieniu do zagadnień
istotnychj osiągnięte w procesie rozpatrywania poglądów wszystkich zainteresowanych stron
i zbliżania przeciwstawnych stanowiskj Konsens nie musi oznaczać jednomyślności.
Polskie Normy zatwierdzane są przez Polski Komitet Normalizacyjny. Zatwierdzenie
normy oznaczaj że w trakcie jej opracowania zostały spełnione wszystkie proceduryj w tym
zapewniono możliwość uczestnictwa wszystkich zainteresowanych stron. Przyjmuje sięj że ze
względu na status normj ich powszechną dostępność oraz ze względu na zmiany i
nowelizacje wynikające z konieczności uwzględniania postępu technicznegoj normy stanowią
uznane reguły technicznej to jest postanowienia techniczne przyjmowane przez większość
ekspertów za odpowiadające aktualnemu poziomowi wiedzy i techniki.
Od chwili przystąpienia Polski do Unii Europejskiej (a dokładniejj od uzyskania przez
PKN członkostwa w CENcj krajowy system normalizacyjny został ściśle połączony z systemem
europejskim. Każdy członek CENj a więc i PKNj zobowiązany jest do uczestnictwa w ankiecie
powszechnej oraz głosowaniu formalnym przeprowadzanym dla wszystkich projektów norm
europejskich — oznacza toj że obywatele naszego kraju mają możliwość wpływania na
merytoryczną treść norm europejskich. W celu usprawnienia krajowych prac
normalizacyjnych ankieta projektu EN jest jednocześnie ankietą projektu Polskiej Normy. Po
wprowadzeniu normy europejskiej członek CEN zobowiązany jest do wycofania
dotychczasowych norm krajowych sprzecznych z wprowadzaną normą EN.
Jako normę krajową sprzeczną uważa się normę dotyczącą tego samego przedmiotu
normalizacjij co norma EN i zawierającą takie wymaganiaj których spełnienie oznaczałobyj że
nie spełnia się wymagań zgodnie z EN lub na odwrótj że spełniając wymagania zgodnie z EN
nie spełnia się wymagań PN.
Wycofanie normy oznacza więc wyłączenie jej ze zbioru norm aktualnychj ale nadal
pozostaje ona formalnie w zbiorze norm Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. Faktu
wycofania normy nie należy łączyć z prawnym zakazem stosowania normy wycofanejj jak w
poprzednim systemie normalizacyjnymj gdy stosowanie norm było obowiązkowe.
Unieważnienie normy oznaczało wtedy faktyczne zakończenie jej roli jako dokumentu
normalizacyjnegoj a norma unieważniona mogła mieć już tylko znaczenie „historyczne”.
Normy wycofane tym się różnią od norm aktualnychj że prezentują rozwiązania mniej
nowoczesnej ale nie błędne. Norma wycofana staje się normą archiwalną dopiero wtedyj gdy
znikną jakiekolwiek powołania na nią w dokumentach normatywnych (np. w przepisach
techniczno-budowlanychc.
10
PODSTAWY BUDOWNICTWA
Pumerowanie Polskich Porm
Polska Norma oznaczana jest zgodnie z ustawą o normalizacji — na prawach
wyłączności — symbolem PN. Jeżeli jest ona wprowadzeniem normy europejskiejj oznacza
się ją symbolem PN-EN lub PN-EN ISO (gdy norma europejska jest już wprowadzeniem
normy międzynarodowejcj a gdy wprowadza ona normę międzynarodową - symbolem PNISO. W przypadku wprowadzeniaj o którym mowa wyżejj normy w języku oryginałuj do
symbolu normy dodaje się oznakowanie „(oryg.c”.
W normach ustanawianych/zatwierdzanych po 1 stycznia 1994 r.j po numerze normy
podany jest rok poprzedzony dwukropkiem.
Tak więcj w zbiorze aktualnych Polskich Norm budowlanychj występują normy
mającej przed tytułemj następujące oznaczenia:
- PP -.../B - ... - norma (własnac ustanowiona do 31.12.1993 r. (np. PN-B-10425:1989cj
- PP - B -...
- norma (własnac ustanowiona po 1.01.1994 r. (np. PN-B-03246:2002cj
- PP-PP- .. : .. - norma PN wdrażająca normę europejską EN o tym samym numerze
i z nią identycznaj (np. PN-EN 386:2002cj
- PP-PP PPP ... :..- norma PN wdrażająca normę europejską EN identyczną z normą
międzynarodową ISO (np. PN-EN ISO 12241:2001cj
- PP-PPP ... : ...
- norma PN wdrażająca normę międzynarodową ISO o tym samym
numerze i
z nią identyczna (np. PN-ISO 9836:1997c.
Według stanu na 4 sierpnia 2009 r. liczba norm aktualnych w zbiorze Polskich Norm
wynosi 32948j a norm z zakresu budownictwa—2 698j w tym:
PN-B
648;
PN-EN(1739c i PN-EN ISO(198c
1937j w tym PN-EN(oryg.c - 619j
PN-ENV
12j
PN-ISO
101.
Do norm wprowadzane są niekiedy zmiany lub poprawkij które mogą być włączane
do ich treści lub publikowane oddzielnie. Zmiany i poprawki oznacza się uzupełniając numer
normy dodatkowym symbolem:
.../P
- zmiana do normy PN odzwierciedlająca w stopniu identycznym zmiany do
normy europejskiej lub międzynarodowejj publikowana oddzielniej
…/Pp
- poprawka krajowa do normy PN publikowana oddzielniej
…/PP
- poprawka do normy PN odzwierciedlająca w stopniu identycznym poprawki
do normy europejskiej lub międzynarodowejj publikowana oddzielniej
…/Pz
- zmiana krajowa do normy PN publikowana oddzielniej
...+PP
- norma z poprawką włączoną do treścij
…+P2
- norma ze zmianą nr 2 włączoną do treścij
...+P#
- norma z kilkoma zmianami włączonymi do treści.
Przykład: PN-B-02010:1980/Az1:2006 — oznacza opublikowaną oddzielnie pierwszą
zmianę do normy PN-B-02010:1980j zatwierdzoną w 2006 r.
11
PODSTAWY BUDOWNICTWA
Wykazy aktualnych PN podawane są w Katalogu Polskich Norm PKN. Normy
uszeregowane są tam wg Międzynarodowej Klasyfikacji Norm (ICScj która jest hierarchiczną
klasyfikacją trzypoziomową.
Ptosowanie Polskich Porm w przepisach techniczno-budowlanych
Aktualna ustawa o normalizacji umożliwia powoływanie Polskich Norm w przepisach
prawnychj pod warunkiem jednakj że są one opublikowane w języku polskim. Poprzednia
ustawaj która obowiązywała do końca 2002 r. nie dawała takiego upoważnieniaj ale zgodnie
z nią istniało pojęcie „obowiązujących Polskich Norm”j których wykazy tworzyli ministrowie
poszczególnych resortów. Prawo budowlane wraz z przepisami wykonawczymi nakazywało
w swoich postanowieniach przestrzegania obowiązujących Polskich Norm. Powoływanie w
przepisach poszczególnych norm powodujej że norma — w zakresie określonym przepisem –
lub jej wybrane postanowienia (w przypadku gdy powoływane są wybrane punkty normyc
stają się przepisem wymagającym stosowania.
Możliwość powoływania norm w przepisach niesie ze sobą szereg zaletj a mianowicie:
- zwalnia użytkownika z konieczności samodzielnego rozwiązywania skomplikowanych
problemów technicznych w zakresie objętym regulowanym przepisem; użytkownik może
polegać na kompetencjach wyspecjalizowanych zespołów opracowujących normy w ramach
organizacji normalizacyjnychj
- dzięki opartej na konsensiej otwartej i przejrzystej procedurze opracowania norm oraz
wynikającej z tego powszechnej ich akceptacjij użytkownik może również spodziewać się
szerokiej akceptacji swoich aktów prawnychj
- istnieje gwarancjaj że przepisy wykorzystujące normy będąj tak jak te powołane normyj
odzwierciedlać aktualny stan techniki; należy tu jednak zauważyćj że utrzymanie takiej
zależności wymaga regularnego przeglądania i nowelizowania przepisów.
Możliwość powoływania Polskich Norm w przepisach techniczno-budowlanych jest
wykorzystywana w szerokim zakresie. Przykładowoj w rozporządzenia ministra infrastruktury
z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki
i ich usytuowanie, Polskie Normy powołane są w ponad 50 paragrafach - łącznie dotyczy to
ok. 140 Polskich Norm. Powołania te mają postać ogólną i dotyczą jedynie powiązania z
podstawową tematyką normyj bez podania jej numeru i roku wydania. Aby jednak uniknąć
trudności z identyfikacją właściwej normyj szczególnie dla osóbj które nie śledzą na bieżąco
wydawnictw normalizacyjnych w przeprowadzonej w 2004 r. nowelizacji rozporządzenia
Ministerstwo Infrastruktury wprowadziło wykaz Polskich Norm powołanych w formie
załącznika nr 1 do rozporządzeniaj który jest uaktualniany w trakcie kolejnych nowelizacji
rozporządzenia.
Pormy zharmonizowane
Ujednolicenie przepisów wewnątrz Unii Europejskiej ma między innymi na celu zapewnienie
swobodnego przepływu towarów i usług. W przypadku wyrobów budowlanych regulacje te
objęte są postanowieniami dyrektywy Rady nr 89/106/EWG z 21 grudnia 1988 r. w sprawie
zbliżenia przepisów prawnych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących
wyrobów budowlanych. Normy EN na wyroby budowlane zgodne z tą dyrektywąj to normy
12
PODSTAWY BUDOWNICTWA
zharmonizowane; są one zatwierdzone przez Europejską Organizację Normalizacyjną CEN na
podstawie mandatu (zleceniac udzielonego przez Komisję Europejską po konsultacjach z
państwami członkowskimi. Wykaz norm zharmonizowanych jest publikowanyj w drodze
obwieszczeniaj w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
Normami zharmonizowanymi są normy wyrobuj w których w załączniku zawarte są
wymagania stawiane danemu wyrobowi wynikające z wymagań podstawowych dla obiektów
budowlanych określonych dyrektywą 89/106 oraz podawane są sposoby oceny zgodności i
zasady oznakowania wyrobu znakiem CE.
Dyrektywa jest aktem prawnym wiążącym państwa członkowskie tylko co do
Zamierzonego celuj ale pozostawia im swobodę w doborze właściwego środka prawnego
(np. ustawyc dla wdrożenia w życie jej postanowień. W Polsce wdrożenie dyrektywy 89/106
odbywa się poprzez przepisy: ustawy z 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności,
ustawy - Prawo budowlane ustawy o wyrobach budowlanych.
Przed wyrobami budowlanymi stawiane są wymaganiaj których celem jest
zapewnienie szeroko pojętego bezpieczeństwa prawidłowo zaprojektowanym i
wykonywanym z nich obiektom budowlanymj o czym mówi artykuł 5 ustawy - Prawo
budowlane. Stąd też przepisy krajowe regulują ich obrót pod szczególnymi warunkamij
poczynając od etapu wytwarzania (ochrona pracowników w czasie produkcjicj przez
wbudowanie (bezpieczeństwo robót budowlanychcj aż do długotrwałej eksploatacji obiektuj
w którym wyroby te zastosowano (bezpieczeństwo i zdrowie użytkownikówc.
Regulacje te dotyczą nie tylko bezpieczeństwa budowlij lecz również zdrowiaj
trwałościj oszczędności energiij ochrony środowiskaj aspektów ekonomicznych i innych
kwestii istotnych ze względu na interes publiczny. Mają one także bezpośredni wpływ na
rodzaj stosowanych wyrobów znajdują odzwierciedlenie w normachj aprobatach
technicznych i innych przepisach krajowychj np. w warunkach technicznych. Brak
porównywalności wymagań z funkcjonującymi w innych państwach stwarza bariery w
handlu. Usuwanie barier między państwami członkowskimi UE możliwe było dopiero po
zdefiniowaniu wymagań podstawowychj co nastąpiło w dokumentach interpretacyjnych (6
dokumentówj każdy z nich odnosi się do oddzielnego wymaganiac do dyrektywy nr 89/1
06/EWG.
Zgodnie z dyrektywą 89/106/EWG na wspólnym rynku europejskim mogą być
umieszczane tylko te wyrobyj których producent udowodni ich przydatność do stosowaniaj
wykazując zgodność wyrobu ze specyfikacjami technicznymi (normy zharmonizowane i
europejskie aprobaty technicznec zharmonizowanymi z dyrektywą. Przeprowadzenie
odpowiedniej procedury atestacji zgodności umożliwia producentowi umieszczenie na
wyrobie oznaczenia znakowaniem CE. Wyroby uznaje się za zgodne z dyrektywąj jeżeli
spełniają wymagania podstawowe określone w normach z nią zharmonizowanych lub
europejskich aprobatach technicznych.
13
PODSTAWY BUDOWNICTWA
Purokody
Eurokodami nazywana jest grupa Norm Europejskich dotyczących projektowania
konstrukcji budowlanych. Zawiera one wspólne reguły umożliwiają projektowanie zarówno
obiektów budowlanychj jak i elementów oraz wyrobów budowlanych wykonanych z różnych
materiałów Pierwsze prace nad ujednoliceniem wspólnych zasad projektowania rozpoczęła
powołana w 1972 r. organizacja Połączone Komitety Bezpieczeństwa Konstrukcji (JCSS —
Joint Committees for Structural Safetycj która w 1978 r. opracowała obszerne
międzynarodowe wytyczne dotyczące zapewniania niezawodności konstrukcji metodą
częściowych współczynników bezpieczeństwa. W pracach nad wytycznymi brali także udział
naukowcy „z za żelaznej kurtyny”j w tymi z Polski.
Program prac nad Eurokodami przewidywał opracowanie 10 Eurokodówj które
zostały już udostępnione przez Europejski Komitet Normalizacyjnyj CENj krajowym
instytucjom normalizacyjnymj są to:
PP 1990
PP 1991
PP 1992
PP 1993
PP 1994
Purokod 0:
Purokod 1:
Purokod 2:
Purokod 3:
Purokod 4:
PP 1995
PP 1996
PP 1997
PP 1998
Purokod 5:
Purokod 6:
Purokod 7:
Purokod 8:
PP 1999
Purokod 9:
Podstawy projektowania konstrukcji
Oddziaływania na konstrukcje
Projektowanie konstrukcji z betonu
Projektowanie konstrukcji stalowych
Projektowanie konstrukcji zespolonych stalowobetonowych
Projektowanie konstrukcji drewnianych
Projektowanie konstrukcji murowych
Projektowanie geotechniczne
Projektowanie konstrukcji odpornych na
trzęsienie ziemi
Projektowanie konstrukcji aluminiowych
Każdy z Eurokodówj za wyjątkiem EN 1990j stanowi pakiet składający się z szeregu częścij
których łącznie jest 58. Eurokody 2j 3j 4j 5j 6 1 9j są to tzw. Eurokody „materiałowe” jako że
dotyczą konstrukcji budynków projektowanych w różnych rozwiązaniach materiałowych.
Projektowanie wg Eurokodów materiałowych wiąże się ściśle z potrzebą uwzględnienia
wymagań Eurokodu „Podstawy projektowania konstrukcji” (zwanego czasem Eurokodem 0c
oraz Eurokodu 1. W celu uwzględnienia różnic w warunkach klimatycznychj poziomie życiaj a
także przyjętych w poszczególnych krajach członkowskich poziomów bezpieczeństwa
konstrukcjij w podstawowym tekście Eurokodów wskazano miejscaj gdzie mogą być
przyjmowane parametry ustalane krajowo (NDP — Nationally Determined Parametersc.
Przyjęte wartości do stosowania w danym kraju podawane są w Załącznikach krajowychj
publikowanych łącznie z krajową wersją Eurokodu. Projektując konstrukcję budowlaną
należy zatem stosować parametry krajowe tego państwaj na którego terytorium będzie się
ona
znajdowała.
Przewiduje sięj że wszystkie części Eurokodów zostaną Wprowadzone do zbioru
Polskich Norm do końca 2010 r.j poza Eurokodem 9j który będzie tłumaczony dopiero w
2011 r.j a wprowadzony do zbioru Polskich Norm — w 2012 r.
Wymóg wdrożenia Eurokodówj określony na marzec 2010 r. został formalnie
Spełniony przez Ministerstwo Infrastruktury poprzez wprowadzenie wszystkich Eurokodów
14
PODSTAWY BUDOWNICTWA
do Załącznika zawierającego wykaz norm powołanych do Rozporządzenia Ministra
Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r.j w sprawie warunków technicznych jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowaniej z uwagaj że „Polskie Normy projektowania
wprowadzające europejskie normy projektowania konstrukcji — Eurokodyj zatwierdzone i
opublikowane w języku polskimj mogą być stosowane do projektowaniaj jezeli będą tworzyć
kompletne zestawy norm obejmujących sobą wszystkie niezbędne informacje do
zaprojektowania danego rodzaju konstrukcji (żelbetowej — wg PN-EN 1992j stalowej — wg
PN-EN 1993j zespolonej stalowo-betonowej — wg PN-EN 1994j drewnianej — wg PN-EN
1995j murowej — wg PN-BN 1996j aluminiowej — wg PN-EN 1999c”.
Na projektancie spoczywa więc obowiązek oceny możliwości projektowania wg
Eurokodów wprowadzonych jako PN-EN w wersji polskiej.
15
PODSTAWY BUDOWNICTWA
4. PPPPPP PBLPPPPPPP PPPPPRPPPPP P KBBPPBRP PBPPKPÓP BBPPPLPPPPP
PPLPKPP PPRMP PRPP PKPP PRPPPP PPPPPRPPĄPP PRPPPPPP PPPPPPĄPP PPĘ PP
PBMPPRB P PBLPPPPPPP PPPPPRPPPPP P KBBPPBR BBPPPKÓP.
1
Porma lub akt prawny
PN-70/B-02365
„Powierzchnia budynków.
Podziałj określenia i
zasady obmiaru”
2
PN-ISO 9836:1997
„Właściwości użytkowe w
budownictwie. Określenie
i obliczanie wskaźników
powierzchniowych i
kubaturowych”
3
Ustawa z dnia 17 maja
1989 r. – Prawo
geodezyjne i
kartograficzne (t.j. Dz.U. z
2000 r. nr 100j poz. 1086
z późn. zmc
4
Ustawa z dnia 2 lipca
1994 r. o najmnie lokali
mieszkalnych i dodatkach
mieszkaniowych (t.j.
Dz.U. z 1998 r.j Nr 120j
poz. 787 z późn.zm.c
Ustawa z dnia 21 czerwca
2001 r. o ochronie praw
lokatorówj
mieszkaniowym zasobie i
zmianie Kodeksu
cywilnego (Dz. U. Nr 71j
poz. 733 z późn. zm.c
Rozporządzenie Ministra
Rozwoju Regionalnego i
Budownictwa z dnia 29
marca 2001 r. w sprawie
ewidencji gruntów i
budynków (Dz. U. Nr 38j
poz. 454c
Rozporządzenie Ministra
Infrastruktury z dnia 23
czerwca 2003 r. w
sprawie wzoru i sposobu
prowadzenia ewidencji
5
6
7
Bwagi dotyczące zastosowania
Norma weszła w życie z dniem 1 stycznia 1970 r. i zachowała moc
obowiązującą do dnia 2 kwietnia 1999 r.j tzn. do utraty ważności
rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 24
czerwca 1994 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych
Polskich Norm z zakresu budownictwaj gospodarki przestrzennej i
komunalnej oraz geodezji i kartografii (Dz.U. nr 84j poz. 387j zm. 1995 r. nr
45j poz. 235c.
Norma może być nadal zastosowanaj jako nieobowiązującaj a jej nabycie
jest możliwe w drodze indywidualnego zamówienia kserokopii w PKN.
Norma weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r.j czyli po wejściu w życie
ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. nr 55 poz. 251 z póź.
Zm.cj która zniosła obligatoryjność Polskich Norm. Minister GiB nie zamieścił
nigdy w wykazie Polskich Norm obowiązujących w budownictwie normy PNISO 9836:1997 w części obejmującej pkt 5.1.j w której zostały określone
zasady obmiaru i obliczania powierzchni w budynkach.
Tekst normy jest do nabycia w punktach sprzedaży norm PKN.
Ustawa z dnia 17 maja 1998 r. ustalała w pierwotnym brzmieniu (art. 20 ust.
1 pkt 2c obowiązek zamieszczenia w ewidencji budynków ich położeniaj
przeznaczeniaj funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych.
Dopiero ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. (Dz. U. nr 106 poz. 668cj która weszła
w życie z dniem 1 stycznia 1989 r.j dodano w art. 20 ust. 1 ustawy – Prawo
geodezji i kartografii nowy pkt 3cj który rozszerzał zakres ewidencji
budynków o wskazanie ich położeniaj funkcji użytkowych oraz powierzchni
użytkowej.
Ustawa dotyczy tylko budynków mieszkalnychj a ściślej budynków z
lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi do wynajmuj ale została
przytoczona tutaj ze względu na powołanie jej w ustaleniach rozporządzenia
Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r.
(patrz: Lp. 6c.
Ustawa została przywołana tutaj ze względu na związek niektórych
przepisów (art. 2c z zasadami ewidencji budynków. Związek ten wynika z
treści załącznika nr 1 do rozporządzenia MI z dnia 23 czerwca 2003 r. (patrz:
Lp. 6cj w którym został przedstawiony wzór ewidencji budynków ze
wskazaniemj że podstawą obliczania powierzchni użytkowej budynku są
zasady obmiaru i obliczania powierzchni użytkowej ustalone w ustawie z
dnia 21 czerwca 2001 r.
Zgodnie z § 63 ust. 1j pkt 13 w ewidencji budynków zamieszcza się łącznej
wyrażone w m2 pole powierzchni użytkowej:
ac wszystkich lokalij
bc pomieszczeń przynależnych do lokali.
Rozporządzenie zostało wydane na podstawie delegacji ustanowionej w
ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (art. 84 ust. 5c i określa
wzór ewidencji rozpoczynanych i oddawanych do użytkowania obiektów
budowlanych. Rozporządzenie nie wskazuje wprost związku z
postanowieniami ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficznej natomiast
16
PODSTAWY BUDOWNICTWA
rozpoczynanych i
oddawanych do
użytkowania obiektów
budowlanych (Dz. U. nr
120j poz. 1130c
nie ulega wątpliwościj że dane przewidziane we wzorach ewidencji
załączonych do rozporządzenia MI powinny być wykorzystane do
geodezyjnej ewidencji budynków.
PKRÓPPPP PPRÓPPPPPP PPRM PPPPPRPPPPP
PP-70/70B-02365
PP-PPP 9836:1997
Powierzchnia zabudowy
Rzut poziomy budynku mierzony po zewnętrznym Powierzchnia terenu zajęta budynek w stanie
obrysie ścian kondygnacji przyziemnej lub wykończonym.
nadziemnej (gdy jej obrys wystaje poza obrys Nie wlicza się: pow. obiektów budowlanych lub
kondygnacji przyziemnejc.
ich części nie wystających ponad powierzchnię
Zalicza się: prześwityj przejściaj rampyj terenuj elementów drugorzędnych np. markizj
studzienkij wjazdy do garaży itp. Elementy daszkówj występów dachowychj oświetlenia ramp
budynku mające oparcie na ziemi.
i schodów zewnętrznychj powierzchnie obiektów
pomocniczych (szklarniej szopyj altanyc.
Powierzchnia całkowita
Powierzchnia wszystkich kondygnacji budynku Suma powierzchni całkowitych wszystkich
na- i podziemnych oraz przyziemnejj mierzona po kondygnacji (pod- i nadziemnychj poddaszaj
obrysie zewnętrznym ścian. Składa się z tarasyj kondygnacje techniczne i magazynowec.
powierzchni netto i konstrukcji budynku.
Rozróżnia się powierzchnie w zależności od ich
Zalicza się: loggiej galerie i rampy.
zamknięcia i przekryciaj obmiar po obrysie
zewnętrznym z uwzględnieniem tynkówj okładzin
i balustrad.
Nie wlicza się: wnęk i występów do celów
estetycznych jeśli nie zmieniają powierzchni netto
kondygnacji.
Nie określa się dla: pustej przestrzeni między
powierzchnią terenu a dolną częścią budynkuj
przestrzeni
wewnętrznej
stropodachów
wentylowanychj poddasza nieużytkowegoj gdzie
nie można poruszać się w pozycji wyprostowanej.
Powierzchnia całkowita kondygnacji jest liczona
oddzielnie dla każdej kondygnacji. Powierzchnie w
obrębie kondygnacji o różnej wysokości są
obliczane oddzielnie (np. holej audytoriac.
Składa się z powierzchni kondygnacji netto i
powierzchni konstrukcji.
Powierzchnia konstrukcji
Powierzchnia przekroju poziomego pionowych Część powierzchni całkowitej kondygnacji
elementów konstrukcji nośnych i nienośnych utworzone urzez elementy zamykające (np. ścianyc
(słupyj ściany nośne i wypełniające – osłonowej i powierzchnię słupówj pionów wentylacyjnychj
ścianki działowe itp. na wszystkich kondygnacjach kominówj ścian działowych oraz powierzchni
17
PODSTAWY BUDOWNICTWA
budynku.
przez które nie można przejść.
Nie odlicza się i nie dolicza się do pozostałych
rodzajów powierzchni – przejść oraz otworów
okiennych i drzwiowych
Powierzchnia wewnętrzna kondygnacji
Powierzchnia całkowita kondygnacji minus
Brak określenia
powierzchnia ścian zewnętrznych. Składa się z
powierzchni netto i powierzchni przegród
wewnętrznych
Powierzchnia netto
Powierzchna wszystkich pomieszczeń budynku w Powierzchnia ograniczona przez elementy
świetle konstrukcji nośnych i nienośnychj składa ograniczającej
obliczana
dla
budynku
się z powierzchni ruchuj usługowej i użytkowej.
wykończonego na poziomie podłogi nie licząc
listew przypodłogowychj progów itp. Dla
powierzchni kondygnacji nie zamkniętych lub
zamkniętych częściowo i bez elementów
zamykających powierzchnię netto oblicza się z
rzutu pionowego obrysu przekrycia. Powierzchnie
w obrębie kondygnacji o różnej wysokości są
obliczane oddzielnie
Wlicza się: elementy nadające się do demontażu
(ruryj kanałyj ścianki działowec.
Nie wlicza się: powierzchni otworów na drzwi i
okna oraz niszy w elementach zamykających.
Składa się z powierzchni użytkowejj usługowej i
ruchu.
Powierzchnia ruchu
Powierzchnia pomieszczeń oraz wydzielonych Część powierzchni netto przeznaczona dla ruchu
części pomieszczeń i części kondygnacji wewnątrz budynku.
przeznaczonych do ogólnej komunikacji na Wlicza się: pow. klatek schodowychj korytarzyj
wszystkich kondygnacjach budynkuj
wewnętrznych ramp i pochylnij poczekalnij
W tym: korytarzej szyby dźwigowej galerie.
balkonów ewakuacyjnychj powierzchnie netto
szybów dźwigowych i powierzchnie zajęte przez
urządzenia wbudowane przeznaczone do ruchu
ogólnie dostępnego na każdej kondygnacji
oddzielniej np. schody ruchome.
Powierzchnia usługowa
Powierzchnia pomieszczeńj służących do Część
powierzchni
kondygnacji
netto
zaspokojenia potrzeb związanych pośrednio z przeznaczona na usytuowanie instalacji w
przeznaczeniem budynku na wszystkich jego urządzeń technicznych.
kondygnacjach.
Wlicza
się:
powierzchnie
pomieszczeń
przeznaczonych na podstawowe instalacje
usługowej trzony kominowej kanały przełazowe i
pomosty techniczne.
Powierzchnia użytkowa
Powierzchnia
pomieszczeń
służących
do Część powierzchni netto odpowiadająca celom i
zaspokojenia potrzeb związanych bezpośrednio z przeznaczeniu budynkówj klasyfikuje się ją
przeznaczeniem budynku (lub jego wydzielonej zgodnie z celem i przeznaczeniem budynkówj w
częścic – na wszystkich kondygnacjach.
których są wznoszone.
Składa się z powierzchni podstawowej i Składa się z powierzchni podstawowej i
pomocniczej
pomocniczej.
Podstawowa
Powierzchnia (część powierzchni użytkowejc do
zaspokojenia
podstawowych
potrzeb
Brak sprecyzowania
wynikających z funkcji budynku lub jego
wydzielonej
części
–
na
wszystkich
18
PODSTAWY BUDOWNICTWA
kondygnacjach.
Powierzchnia pomocnicza
Powierzchnia (część powierzchni użytkowejc
przeznaczona do zaspokojenia pomocniczych
potrzeb wynikających z funkcji budynku i nie
Brak sprecyzowania
wchodzących w zakres potrzeb podstawowych –
na wszystkich kondygnacjach.
Powierzchnia obudowy budynków
Dla budynków lub ich części zamkniętych ze
wszystkich stron i przekrytych zarówno powyżejj
jak i poniżej poziomu terenu.
Rozróżnia się powierzchnie:
Fundamentów (tj. pow. całkowita posadowienia
najniższej kondygnacjicj ścian zewnętrznych
poniżej poziomu terenuj ścian zewnętrznych
powyżej poziomu terenuj dachu.
Brak określenia
Powierzchnie przeszklone wyszczególnia się
oddzielnie.
Nie wlicza się: elementów budynku poniżej
poziomu najniższej kondygnacji (np. części
fundamentówcj wnęk i pilastrów wykonanych w
celach estetycznychj studzienek w chodnikach dla
oświetlenia pomieszczeńj schodów zewnętrznychj
zewnętrznych ramp i pochylnij zadaszeńj markizj
poziomych
osłon
przeciwsłonecznychj
wysuniętych części dachuj świetlikówj nasad
kominowych itp.
PKRPŚLPPPP PPPPPRPPPPP BŻPPKPPPP LPKPLP P BBPPPKÓP PG PPLPPKPPP PPRM P
PKPÓP PRPPPPPP.
Lp
1
2
Porma lub akt prawny
PN-70/B-02365
„Powierzchnia budynków.
Podziałj określenia i
zasady obmiaru”
PN-ISO 9836:1997
„Właściwości użytkowe w
budownictwie. Określenie
i obliczanie wskaźników
powierzchniowych i
kubaturowych”
Pkreślenie pojęcia powierzchni użytkowej (Pu)
Zgodnie z pkt 3.7. normyj powierzchnią użytkową jest powierzchnia
pomieszczeń służących do zaspokajania potrzeb związanych bezpośrednio z
przeznaczeniem budynku (lub jego wydzielonej częścic – na wszystkich
kondygnacjach.
Norma nie zalicza balkonówj tarasów i loggii do powierzchni użytkowej lokalij
ponieważ nie są one pomieszczeniami.
Natomiastj zgodnie z pkt 3.2.j powierzchnie tych elementów zalicza się jedynie
do powierzchni całkowitej budynku.
Zgodnie z pkt 5.1.7.1 i 3 normyj Powierzchnia użytkowa jest to część
powierzchni kondygnacji nettoj która odpowiada celon i przeznaczeniu
budynku (…c.
Powierzchnie użytkowe klasyfikowane są zgodnie z przeznaczeniem budynkuj
dla których są one wznoszone. Dzieli się je zwykle na powierzchnie użytkowe
podstawowe i powierzchnie użytkowe pomocnicze.
Ponadto w pkt 5.1.7.2. norma ustalaj że Powierzchnia użytkowa określana jest
oddzielnie dla każdej kondygnacji i dodatkowo dzielona zgodnie z 5.1.3.1.
W pkt 5.1.3.1. norma rozróżnia (dzielic powierzchnie na danej kondygnacji na:
ac zamknięte i przekryte ze wszystkich stronj
bc niezamknięte ze wszystkich stron do ich pełnej wysokości i przekrytej np.
loggiej które są ograniczone takimi elementami budowlanymij jak balustrady
lub osłony zabezpieczające i poręczej lecz nie są przekrytej jak np. balkonyj a
19
PODSTAWY BUDOWNICTWA
3
4
5
6
7
Ustawa z dnia 17 maja
1989 r. – Prawo
geodezyjne i
kartograficzne (t.j. Dz.U. z
2000 r. nr 100j poz. 1086 z
późn. zmc
Ustawa z dnia 2 lipca 1994
r. o najmnie lokali
mieszkalnych i dodatkach
mieszkaniowych (t.j. Dz.U.
z 1998 r.j Nr 120j poz. 787
z późn.zm.c
Ustawa z dnia 21 czerwca
2001 r. o ochronie praw
lokatorówj
mieszkaniowym zasobie i
zmianie Kodeksu
cywilnego (Dz. U. Nr 71j
poz. 733 z późn. zm.c
Rozporządzenie Ministra
Rozwoju Regionalnego i
Budownictwa z dnia 29
marca 2001 r. w sprawie
ewidencji
gruntów
i
budynków (Dz. U. Nr 38j
poz. 454c
Rozporządzenie Ministra
Infrastruktury z dnia 23
czerwca 2003 r. w sprawie
wzoru i sposobu
prowadzenia ewidencji
rozpoczynanych i
oddawanych do
użytkowania obiektów
budowlanych (Dz. U. nr
120j poz. 1130c
więc przez analogię – także tarasy (dop. W.K.c.
Ustawa nie określa zasad obliczania powierzchni użytkowej w budynkach.
Ustawa określa m.in. (art. 3 ust.5cj że: Przez powierzchnię użytkową lokalu
rozumie się powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokaluj a
w szczególności kuchnij spiżarnij przedpokoij alkówj holij korytarzyj łazienek
oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom
najemcyj bez względu na ich przeznaczenie i sposób użytkowania; nie uważa
się za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego powierzchni balkonówj
tarasów i loggiij antresolij szaf i schowków w ścianachj pralnij suszarnij
wózkownij strychówj piwnic i komórek przeznaczonych na przechowywanie
opału.
W art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawa określa m.in. identyczną definicję powierzchni
użytkowej lokaluj jak w art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r.
(patrz wyżej: Lp. 4c.
Rozporządzenie mówi (§ 63 ust. 3cj że: Powierzchnię użytkową lokalu ustala się
zgodnie z zadami określonymi w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o
najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (tj. Dz. U. z 1998 r.j Nr
120j poz. 787 z póź. zm.c – (patrz: Lp. 4c.
We wzorze ewidencji budynkówj przedstawionym w załączniku nr 1 do
rozporządzenia MIj wskazano że do obliczania powierzchni użytkowej budynku
stosuje się zasady określone w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie
praw lokatorówj mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego
(patrz: Lp. 5c.
20
PODSTAWY BUDOWNICTWA
PPPPPP PBMPPRB PP PBLPPPPPPP PPPPPRPPPPP P BBPPPKPPP PG PPLPKPPP PPRM
Zestawienie porównawcze zasad obmiaru pomieszczeń do obliczenia powierzchni w
budynkach wg PN-70/B-02365 i PN-ISO 9836:1997
Przedmiot i sposób obmiaru
Obmiar pomieszczenia wykonuje
się na poziomie
Obmiar pomieszczenia wykonuje
się w świetle przegród (ścianc
ograniczających
Wnęki w ścianach o powierzchni
do 0j1 m2 włącznie
Wnęki w ścianach o powierzchni
powyżej 0j1 m2
Przejścia w ścianachj drzwiach i
oknach (balkonowychc
Pilastry i inne występy ścienne o
powierzchni do 0j1 m2 włącznie
Pilastry i inne występy ścienne o
powierzchni powyżej 0j1 m2
Pg PP-70/B-02365
1j00 m nad podłogą
Pg PP-PPP 9836:1997
na poziomie podłogi
w stanie surowymj tzn. bez tynków
i okładzin1c
W stanie całkowicie
wykończonym2c
Wlicza się do powierzchni
konstrukcji (Pkc
Dolicza się do powierzchni
pomieszczenia
nie dolicza się do powierzchni
pomieszczenia
nie potrąca się z powierzchni
pomieszczenia
potrąca się z powierzchni
pomieszczenia i dolicza do
powierzchni konstrukcji
Wlicza się do powierzchni
konstrukcji (Pkc
jak PN-70/B-02365
Nie dolicza się do Pkj czyli nie
potrąca z powierzchni
pomieszczenia
- do 0j01 m
- do 0j1 m2
- do 0j01 m
- do 0j01 m2
Dokładność pomiarów i obliczeń:
- pomiaru liniowego
- obliczenia powierzchni
1c
Zgodnie z normą PN-70/B-02365 zasada dokonywania obmiaru w świetle stanu surowego
obowiązywała również w odniesieniu do budynku istniejącego w stanie wykończonym.
W tym celuj przy obmiarze z natury pomieszczeń i budynków w stanie wykończonymj norma
wymagała uwzględnienia nominalnej grubości tynku wewnętrznego – 2 cm i tynku
zewnętrznego – 3 cmj natomiast okładzin zewnętrznych – 5 cm.
2c
Zgodnie z normą PN-ISO 9836:1997 wszelkie obliczenia powierzchni należy wykonywać w
świetle wykończonych ścianj przy czym norma nie wskazuje nominalnej grubości tynków i
okładzinj co oznaczaj że w obliczeniach wykonywanych przed wykonaniem budynku do
wymiarów przedstawionych w projekcie budowlanym w stanie surowym należy dodawać
grubości tynków i okładzin wg odnośnych norm lub specyfikacji technicznejj natomiast w
budynku istniejącym w stanie wykończonym obmiar należy wykonywać zgodnie ze stanem
faktycznym.
Porównanie zasad uwzględniania wysokości pomieszczeń przy obliczaniu ich powierzchni
Po powierzchni pomieszczeń
zalicza się
Powierzchnia
o
jednakowej
1c
wysokości
Pomieszczenia o wysokości różnej
od poziomu danej kondygnacji
Powierzchnia pomieszczenia
zróżnicowanej wysokości
o
Pg PP-70/B-02365
Pg PP-PPP 9836:1997
w 100%
w 100%
nie wyodrębnia się z powierzchni
całej kondygnacji
Wyodrębnia się i liczy oddzielnie
powierzchnię części kondygnacji o
różnej wysokości
powierzchnię pomieszczenia liczy
się w całościj zgodnie z
powierzchnią jego podłogij ale
dzieli się ją na dwie części:
- część o wysokości 1j90 m i
- o wysokości powyżej 2j2 m liczy
się w 100%j
- o wysokości od 1j40 m do 2j20 m
liczy się w 50%
- poniżej 1j40 m nie wlicza się do
21
PODSTAWY BUDOWNICTWA
powierzchni pomieszczenia.
Powierzchnie zewnętrzne nie
zamknięte ze wszystkich stronj
dostępne z danego pomieszczenia
(lokaluc.
nie wlicza się do powierzchni
użytkowej (Puc pomieszczenia
(lokalucj ale zalicza się do
powierzchni całkowitej budynku
(Pcc
więcejj
- część o wysokości poniżej 1j90 mj
która
może
być
zaliczona
wyłącznie
do
powierzchni
pomocniczej – wg § 72 ust. 1 WT2002 2c
dolicza się do PC i Puj ale wykazuje
oddzielnie:
- powierzchnie nie nakryte
(balkonyj tarasyj galeriec
- powierzchnie nakryte (loggiej
gankij werandyc
1c
Wysokość kondygnacji powinna zapewniać uzyskanie minimalnej wysokościj znajdującej
się na tej kondygnacji pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzij zgodnie z
obowiązującymi przepisami techniczno – budowlanymi.
2c
chodzi o rozporządzenie MI z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznychj
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75j poz. 690 z późn. zm.c.
PKRÓPPPP PPRÓPPPPPP PPRM KBBPPBRPPPPP
Porównanie norm obliczania kubatury jest trudniejsze do przedstawienia niż porównanie
określania powierzchni. Wynika to z nieco innego podejścia do obliczania kubatury.
Podstawowe różnice są przedstawione w tabeli:
Pielkości
Podział
kubatur
PP- 70/B-02365
Nie ma – oblicza się jedną kubaturę (bruttoc.
Sumaryczną kubaturę budynku podaje się w
podziale na:
ac kubaturę podziemia (piwnicc oraz części
niepodpiwniczonejj
bc kubaturę nadziemiaj
cc kubaturę poddasza użytkowegoj
dc kubaturę pozostałych fragmentów
budynku zaliczonych w 100% lub 50% oraz
kubaturę poddasza nieużytkowego.
Kubatura
netto
Brak określenia
Określenie
wysokości
budynków
Różna dla budynków podpiwniczonych i
podziemnychj
niepodpiwniczonychj
składających się z części o różnym obrysie
poszczególnych kondygnacji
PP-PPP 9836:1997
Podział na kubatury w zależności od ich
zamknięcia i przekryciaj a także podział n
kubaturę brutto i netto.
Jest
objętością
utworzoną
przez
powierzchnie
wewnętrzne
elementów
zamykającychj kubaturę netto dzieli się ze
względu na to nad jaką powierzchnią
kondygnacji
się
znajdująj
tj.
nad
powierzchnią kondygnacji netto (kondygnacji
pełnychj poniżej poziomu terenu i
niepełnychc i nad pow. wewnętrzną
kondygnacji (użytkowąj usługową i ruchucj
mogą być one dalej dzielone zgodnie z
podziałem kubatur.
Określa się w odmienny sposób dla każdego
rodzaju kubatury w zależności: od
umiejscowienia elementu w budynku
względem poziomu terenuj powtarzalności
kondygnacjij zakończenia kondygnacji (np.
dachj tarascj spodu kondygnacji (np. otwarta
22
PODSTAWY BUDOWNICTWA
Obliczanie
kubatury
budynków
Iloczyn powierzchni obliczonej zgodnie z
wcześniejszymi zaleceniami i wysokości
podanej powyżejj określone w normie jest
obliczanie
kubatur
dla
budynków
podpiwniczonych
i
podziemnychj
niepodpiwniczonychj
częściowo
podpiwniczonychj złożonych z części o
różnych wysokościachj o różnym obrysiej
zawierające pomieszczenia użytkowe w
kondygnacji
poddasza
i
częściowo
osłoniętych lub nieosłoniętych ścianami.
przestrzeń pod kondygnacjącj zamknięcia i
przekrycia kondygnacji.
Iloczyn powierzchni określonej zgodnie
normą i wysokości określonej oddzielnie dla
każdego rodzaju kondygnacjij np. w
zależności od położenia danej części
przestrzeni budynku względem powierzchni
terenu.
Pasady obmiaru do obliczania kubatury budynków wg Polskich Porm.
Porównanie zasad obmiaru do obliczania kubatury budynków i ich części wg norm PN-69/B02360 i PN-ISO 9836:1997
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Przedmiot i sposób obmiaru
Obmiar rzutu poziomego
kondygnacji wykonuje się na
poziomie
Obmiar rzutu poziomego
kondygnacji wykonuje się po
obrysie przegród zewnętrznych
Wysokość kondygnacji dla
obliczenia:
ac kubatury ogólnej (Voc lub
brutto (Vbc
bc kubatury wewnętrznej (Vwc
cc kubatury netto (Vnc
Pilastry i inne występy ze ścian
zewnętrznych
Otwarte wnęki (loggiec i galerie
przekryte (krużgankicj podcienia
podpartej bramy przejazdowe i
prześwity
Balkony oraz galerie i tarasy
otwarte nad niższymi częściami
budynku
7
Wykusze zamknięte
8.
Świetliki dachowe i lukarny
9.
Kominy wbudowane i przewody
obudowane
Pg PP-69/B-02360
1j0 m nad poziomem podłogi
Pg PP-PPP 9836:1997
na poziomie podłogi
w stanie surowymj bez
wykończenia elewacjij czyli bez
tynków i okładzin
niekonstrukcyjnych1c
ac od wierzchu podłogi
pomieszczenia do wierzchu
podłogi nad stropem
nakrywającym
bc w normie nie było Vw
w stanie całkowicie
wykończonymj czyli z grubością
tynków zewnętrznych i okładzin
cc w normie nie było Vn
wlicza się do kubatury występu >
0j1 m2 rzutu poziomego
wlicza się w 100% licząc od
wierzchu płyty dolnej do
wierzchu przekrycia
wlicza się w 100% balkony od
spodu płyty do wierzchu
balustrady – jeżeli mają wysięg >
1j0 m (o tarasach norma nie
mówic
wlicza się w 100%j licząc od
spodu stropu dolnego do
wierzchu przekrycia
wlicza się w 100%j jeżeli mają
przekrój pionowy ≥ 1j0 m2
wlicza się w 100%j kominy
wyższe niż 1 m od poziomu
kalenicyj o powierzchni rzutu
poziomego ≥0j5 m2 licząc
ac od spodu konstrukcji podłogi
do wierzchu podłogi nad
stropem przekrywającymj
bc od wierzchu podłogi do spodu
stropuj
cc od wierzchu podłogi do spodu
stropu
nie wlicza się do kubatury bez
względu na wielkość przekroju
wlicza się w 100% licząc od
wierzchu płyty dolnej do
wierzchu przekrycia
balkony wlicza się w 100% od
spodu płyty do wierzchu
balustradyj natomiast tarasy na
stropodachu – od posadzki do
wierzchu balustrady
wlicza się w 100%j licząc od
spodu stropu dolnego do
wierzchu przekrycia
wlicza się w 100% wg faktycznej
objętości
nie wlicza się w ogóle
23
PODSTAWY BUDOWNICTWA
10.
Kominy przybudowane do
budynku
11.
ac schody zewnętrzne
wspornikowe mające >3 stopnie
i powierzchnię rzutu poziomego
≥ 1j0 m2
bc schody zewnętrzne mające >3
stopnie oraz rampy i tarasy
nieprzekrytej oparte na gruncie
Studzienki piwniczne i podobne
elementy
12.
13.
Częściowo przekryte galerie i
loggie dostawiane
14.
Przekryte pochylniej schody
zewnętrzne i rampy podparte i
wspornikowe
15.
Daszki i podcienia wspornikowe
o wysięgu ≥ 1j0 o wysokości
jednej kondygnacji
Przestrzeń poddaszy
nieużytkowych (strychówc i
stropodachów
16.
17.
18.
Innej niewymienione wyżej
drobne elementy
architektoniczno - budowlane
Zasady mierzenia wysokości
budynku nadziemnego
podpiwniczonego i
podziemnego
19.
Zasady mierzenia wysokości
budynku niepodpiwniczonego
(nie licząc poddasza
nieużytkowego
20.
Dokładność pomiarów liniowych
do obliczenia kubatury
wysokość od płaszczyzny dachu
wlicza się w 100% bez względu
na wielkość przekroju
poziomego na całą wysokość
faktyczną od poziomu
przyjętego dla wysokości
budynku
ac wlicza się w 100% od spodu
płyty do wierzchu balustrady
bc wlicza się w 100% od poziomu
terenu do wierzchu płyty
(posadzkic
wlicza się w 100%j licząc od
wierzchu płyty dolnej do
krawędzi górnejj jeżeli mają
powierzchnię płaszczyzny
pionowej >0j5 m2
wlicza się w 50%j licząc od spodu
płyty do wierzchu przekrycia
wlicza się w 50%j licząc
odpowiednio – od poziomu
terenu lub od spodu płyty – do
wierzchu przekrycia
Wlicza się w 50%j licząc od
poziomu terenu do wierzchu
przekrycia
wlicza się w 30% przestrzeń
poddaszy i przestrzeni
stropodachów o średniej
wysokości ≥ 1j0 m
nie wlicza się do kubatury
od wierzchu podłogi do
wierzchniej warstwy ocieplenia
stropu lub stropodachu nad
najwyższą kondygnacją +
odpowiedni procent kubatury
strychu i elementów ponad
dachem (Lp. 8j9j16c
od wierzchu chodnika lub
przyległego terenu do wierzchu
warstwy ocieplenia i podłogi na
stropie nad najwyższą
kondygnacją użytkową lub do
wierzchu ocieplenia pokrycia
stropodachu
do 0j01 m
nie ma w normie żadnych
ustaleńj ale należy wliczać do
kubatury w 100%j jeżeli nie mają
charakteru pilastruj lecz
stanowią konstrukcję
dobudowaną do budynku
ac nie wlicza się do kubaturyj bez
względu na wielkość
powierzchni
bc jw.
nie wlicza się do kubaturyj bez
względu na wielkość
wlicza się w 100% (część
przesłoniętą – licząc do wierzchu
przekryciaj część nieprzesłoniętą
– do wierzchu balustradycj lecz
przedstawia te części kubatury
oddzielnie
nie wlicza się do kubatury
nie wlicza się do kubatury
wlicza się w 100% wg
rzeczywistych wymiarów
nie wlicza się do kubatury
od spodu konstrukcji nośnej
podłogi (bez warstw
podkładowychc do pokrycia
dachu wg faktycznego kształtu
geometrycznego
od spodu konstrukcji nośnej
podłogi (bez warstw
podkładowychc do wierzchu
warstwy ocieplenia i podłogi na
stropie nad najwyższą
kondygnacją użytkową lub do
wierzchu ocieplenia i pokrycia
stropodachu
do 0j01 m
24
PODSTAWY BUDOWNICTWA
ac budynku do 10 000 m3 – do
każde obliczenie kubatury z
1j0 m3
dokładnością do 0j01 m3
bc budynku powyżej
10 000 m3 – do 100 000 m3
do 10j0 m3
cc budynku powyżej 100 000 m3
– do 100 m3
1c
Norma PN-69/B-02360 ustalaj że w przypadku obliczania kubatury budynku istniejącego w stanie
wykończonymj jego wymiary z natury należy sprowadzić do stanu surowegoj przyjmując grubość okładzin – 5
cm albo grubość tynku – 3 cmj czyli zmniejszając długość ścianyj np. w przypadku oblicowania kamieniem – o
10 cmj a otynkowanej o 6 cm.
21.
Dokładność obliczenia kubatury
5. PPKBMPPPPPPP PBPPKPB BBPPPLPPPGP
1. Właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany przechowywać przez okres
istnienia obiektu dokumentyj tj. dokumentację budowy i dokumentację powykonawcząj
decyzje dotyczące obiektuj a takżej w razie potrzebyj instrukcje obsługi i eksploatacji:
obiektuj instalacji i urządzeń związanych z tym obiektem oraz opracowania projektowe
i dokumenty techniczne robót budowlanych wykonywanych w obiekcie w toku jego
użytkowania.
2. W przypadku opracowania świadectwa charakterystyki energetycznej budynku
o powierzchni użytkowej przekraczającej 1000m2j który jest zajmowany przez organy
administracji publicznej lubj w którym świadczone są usługi znacznej liczbie osóbj jak
dworcej lotniskaj muzeaj hale wystawienniczej świadectwo charakterystyki energetycznej
powinno być umieszczone w widocznym miejscu w budynku.
3. Właściciel budynkuj z wyjątkiem:
• budynków podlegających ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i
opiece nad zabytkami;
• używanych jako miejsca kultu i do działalności religijnej;
• przeznaczonych do użytkowania w czasie nie dłuższym niż 2 lata;
• niemieszkalnych służących gospodarce rolnej;
• przemysłowych i gospodarczych o zapotrzebowaniu na energię nie większym
niż 50 kWh/m2/rok;
• mieszkalnych przeznaczonych do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w
roku;
• wolnostojących o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2.j
jest obowiązany zapewnić sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej budynkuj
jeżeli:
1) upłynął termin ważności świadectwa charakterystyki energetycznego budynku;
2) w wyniku przebudowy lub remontu budynkuj uległa zmianie jego charakterystyka
energetyczna.
Książka obiektu budowlanego
1. Właściciel lub zarządca jest obowiązany prowadzić dla każdego budynku oraz obiektu
budowlanego niebędącego budynkiemj którego projekt jest objęty obowiązkiem
25
PODSTAWY BUDOWNICTWA
sprawdzenia pod względem zgodności z przepisamij w tym techniczno budowlanymij przez
osobę posiadającą uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w
odpowiedniej specjalności lub rzeczoznawcę budowlanegoj książkę obiektu budowlanegoj
stanowiącą dokument przeznaczony do zapisów dotyczących przeprowadzanych badań i
kontroli stanu technicznegoj remontów i przebudowyj w okresie użytkowania obiektu
budowlanego.
2. Obowiązek prowadzenia książki obiektu budowlanegoj o którym mowa w pkt. 1j nie
obejmuje właścicieli i zarządców:
1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych;
2) obiektów budowlanych:
a) budownictwa zagrodowego i letniskowegoj
b) dla których nie ma obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę.
3) dróg lub obiektów mostowychj jeżeli prowadzą książkę drogi lub książkę obiektu
mostowego na podstawie przepisów o drogach publicznych.
3. Protokoły z kontroli obiektu budowlanegoj oceny i ekspertyzy dotyczące jego stanu
technicznegoj świadectwo charakterystyki energetycznej oraz dokumenty techniczne
związane z utrzymaniem obiektu powinny być dołączone do książki obiektu budowlanego.
4. Minister właściwy do spraw budownictwaj gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej
określij w drodze rozporządzeniaj wzór książki obiektu budowlanego i sposób jej
prowadzenia.
5. Właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany udostępniać dokumenty
załączone do książki obiektu przedstawicielom właściwego organu oraz innych jednostek
organizacyjnych i organów upoważnionych do kontroli utrzymania obiektów budowlanych
we właściwym stanie technicznym oraz do kontroli przestrzegania przepisów
obowiązujących w budownictwie.
26