"Dzielcie swój chleb z biednymi" Jak ziarno, które posadzisz wzrasta

"Dzielcie swój chleb z biednymi"
Jak ziarno, które posadzisz wzrasta w słońca promieniu
Zwilżone kroplą deszczu, muśnięte wiatru cieniem
Się rodzi
Jak dziecko małe , co szlocha w ojca schowane ramieniu
Otarte dłonią ciepłą, ściszone matki śpiewem
Się rodzi
Jak miłość, która zakwita w świecy ruchliwym płomieniu
Czysta swym pięknem i porywcza gniewem
Się rodzi
Tak kromka chleba z radością dana biednemu
Będzie dla ciebie szczęściem i niebem
Bóg wynagrodzi