Tarcza wiary

!!! Zanim zacznie się Adoracja, zapraszam do przeczytania punktów i wybrania z
nich ważniejszych dla ciebie treści, możesz je podkreślić lub jakoś zaznaczyć i w
trakcie medytacji zacząć właśnie od nich. Będzie na to krótka chwila, po której
nastąpi wystawienie Najświętszego Sakramentu. !!!
Po wystawieniu Najśw. Sakramentu przygotuj się do modlitwy. Usiądź wygodnie,
spróbuj poczuć swoje ciało, przechodzą w myśli przez poszczególne jego części
(głowę, ramiona, ręce, dłonie, tułów…), ono także jest tu po to by oddawać
chwałę Bogu. Wsłuchaj się w swój oddech, zatrzymaj swoje myśli na tej prostej
czynności. Możesz powtarzać przez chwilę w jego rytmie krótkie wezwanie:
Przyjdź Duchu Święty, lub Imię Jezus Chrystus. Możesz też spróbować wyobrazić
sobie, jak Bóg patrzy teraz na ciebie z miłością. Poświęć na to kilka minut.
Walka Duchowa – Zbroja Boża – Tarcza WIARY
„Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać
wobec podstępnych zakusów diabła.” (Ef 6,11)
„W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której
zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.” (Ef 6,16)
„Kiedyśmy szli na miejsce modlitwy, zabiegła nam drogę jakaś
niewolnica, opętana przez ducha, który wróżył. Przynosiła ona duży
dochód swym panom. Ona to, biegnąc za Pawłem i za nami wołała: Ci
ludzie są sługami Boga Najwyższego, oni wam głoszą drogę zbawienia.
Czyniła to przez wiele dni, aż Paweł mając dość tego, odwrócił się i
powiedział do ducha: Rozkazuję ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś z niej
wyszedł. I w tejże chwili wyszedł. Gdy panowie jej spostrzegli, że
przepadła nadzieja ich zysku, pochwycili Pawła i Sylasa, zawlekli na rynek
przed władzę, stawili przed pretorami i powiedzieli: Ci ludzie sieją
niepokój w naszym mieście. Są Żydami i głoszą obyczaje, których my,
Rzymianie, nie możemy przyjmować ani stosować się do nich. Zbiegł się
tłum przeciwko nim, a pretorzy kazali zedrzeć z nich szaty i siec ich
rózgami. Po wymierzeniu wielu razów wtrącili ich do więzienia,
przykazując strażnikowi, aby ich dobrze pilnował. Otrzymawszy taki
rozkaz, wtrącił ich do wewnętrznego lochu i dla bezpieczeństwa zakuł im
nogi w dyby. O północy Paweł i Sylas modlili się, śpiewając hymny Bogu.
A więźniowie im się przysłuchiwali. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi,
tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się
wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Gdy strażnik zerwał się
ze snu i zobaczył drzwi więzienia otwarte, dobył miecza i chciał się zabić,
sądząc, że więźniowie uciekli. Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu
wszyscy! - krzyknął Paweł na cały głos. Wtedy [tamten] zażądał światła,
wskoczył [do lochu] i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa. A
wyprowadziwszy ich na zewnątrz rzekł: Panowie, co mam czynić, aby się
zbawić? Uwierz w Pana Jezusa - odpowiedzieli mu - a zbawisz siebie i
swój dom.” Dz 16, 15-30
Modlitwa przygotowawcza: Spraw Panie, aby wszystkie moje zamiary,
decyzje i czyny (moje uczucia i pragnienia) były skierowane w sposób
czysty, do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu.
Wyobraźnia: Zobacz Pawła i Sylasa jak w kajdanach w więzieniu
uwielbiają Boga
Prośba o owoc: O wzrost mojej wiary
1. Wiara jako oręż w walce
W pierwszej części widzimy Pawła jak dzięki wierze dokonuje znaków,
cudów; tu uwalnia kobietę od złego ducha. Mocą Imienia Jezusa
przywraca jej wolność. Wiara jest tu orężem, którym się nie tylko broni
ale też pomaga zadawać ciosy. Jak? Kiedy wierzę, że Bóg jest zemną
zawsze, i dał mi swój Autorytet, zły duch w postaci pokusy lub obecny w
relacjach z innymi (którzy nas oskarżają, niesprawiedliwie oceniają,
ranią) musi ustąpić.
Czy wierzysz, że Bóg jest po twojej stronie, bez względu na wszystko?
Kiedy pokładam wiarę w tym co mówi o mnie Bóg, to co mówią inni nie
ma nade mną takiej mocy. Diabeł wie jak wielką siłę mamy gdy
wierzymy, że Bóg jest z nami we wszystkim co czynimy, dlatego będzie
się starał tę wiarę w nas zniszczyć. Czy udało mu się i z tobą?
2. Wiara jako tarcza
Druga część opowiada sytuację, gdy Apostołowie zostają uwięzieni przez
nieprzychylnych im ludzi. Zły posłużył się innymi ludźmi by ukarać Pawła i
Sylasa za ich wiarę. Jednak ci w więzieniu uwielbiają Boga, choć nie
wiedzą, że zostaną uwolnieni. Wielbią Boga pełni ufności, choć po ludzku
ponieśli porażkę. Nie potępiają się, ani nie uskarżają na innych. Wierzą że
Bóg jest z nimi.
Czy w sytuacjach klęski, porażki dalej ufasz Bogu, że cię kocha? Zły duch
będzie starał się nas zwieść, a gdy mu się to uda, pognębić potępiającymi
myślami. Szczególnie wtedy nasza wiara w Boże miłosierdzie jest
zagrożona. Czy po grzechu potrafisz powiedzieć Bogu, ufam Ci i wierzę że
mi przebaczysz, czy raczej poddajesz się potępieniu? Bóg nas nie potępia,
On nas usprawiedliwia dzięki ofierze Jezusa na krzyżu. Czy wierzysz Bogu
i Jego miłości, czy potępieniu złego, który cię zwiódł?
Rozmowa końcowa
Ojcze nasz
PS. Pamiętaj, że w medytacji nie chodzi o ilość, nie masz nic przerabiać,
poświęć tyle czasu na jakąś myśl ile będziesz czuł, że to ważne. Zawsze
możesz do tego wrócić w późniejszym czasie.