ESEN (1) - Słownik polszczyzny XVI wieku

Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: ESEN (stan na dzień: 04-10-2015)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
ESEN (1) sb m
I pl (e)s(e)nami.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Czlonek sekty religijnej żydowskiej (I w. n. e.) wyznającej monoteizm, przepisy etyczne czerpiącej z
Pięcioksięgu. Obowiązywał eseńczyków ascetyzm, ścisłe zachowywanie przepisow rytualnych i tajemnica
treści doktryny oraz wspólne życie. Odrzucali ofiary krwawe, małżenstwo, przysięgę i namaszczanie
oliwą: Bo ná ten cżás Ian przyſzedł/ gdy ſie rozmáitych ſekt miedzy Izráelcżyki námnożyło było/
gdy iedni ſtárych Ofiárownikow ſwych náſládowáli: drudzy/ zá Fárizeuſzmi/ trzeći zá Sáduceuſzámi/
cżwarći zá Eſenámi biegáli CzechRozm 108v.
Cf ESSEI
AK