DOŚPIEĆ (2) - Słownik polszczyzny XVI wieku

Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: DOŚPIEĆ (stan na dzień: 06-03-2016)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
DOŚPIEĆ (2) vb pf
-ś- (2)
o jasne.
3 sg m praet dośpiåł.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) – XVIII w.: dośpiać.
1. [Zdążyć [cum inf]: ták był chybki/ iſz czterech/ á czáſem ſześći koni zwykł był razem z koniá
ná koń przeſkákiwáć/ w ten czás ná iednego gdy vćiekał niedoſpiał wſkoczyć StryjKron 28 (Linde)]
2. Przygotować [czego] (2) :
Wyrażenie: »dośpieć samostrzała« (2): Siedząc páſem ná koniu dośpiał ſamoſtrzałá/ Záwżdy ſie
ich Wáłáſzy/ Turcy/ Moſkwá/ bałá. BielSat D3v [idem] BierRozm 29.
Formacje pochodne cf ŚPIEĆ.
Cf DOŚPIAŁY, DOŚPIANY
JZ