D - Sąd Rejonowy w Pabianicach

Sygn. akt II K 585/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 lutego 2016 roku
Sąd Rejonowy w Pabianicach w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący : Sędzia S.R. Jakub Smoczkiewicz
Protokolant : st. sekr. sąd. Mirosława Kłysik, staż. Magdalena Raszewska,
przy udziale oskarżyciela publicznego: A. L.,
po rozpoznaniu w dniu 22.02.2016 roku w Pabianicach na rozprawie sprawy:
J. Z. s. M. i E. z d. P., ur. (...) w W.,
oskarżonego o to, że:
jako prezes zarządu firmy (...) z o.o. z siedzibą w W. przy ulicy (...) w dniu 19 czerwca 2013r. w punkcie gier na
automatach w Barze (...) w P. przy ulicy (...) urządzał wbrew przepisowi art. 129 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009
roku o grach hazardowych (Dz.U. z 2009r., nr. 201, poz. 540) gry na automacie o nazwie A. o numerze fabrycznym
(...), w ten sposób, że przekroczona została wartość maksymalnej stawki za udział w jednej grze, tj. o przestępstwo
skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.,
orzeka:
1. oskarżonego J. Z. uniewinnia od popełnienia zarzuconego mu czynu,
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. K. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów
obrony udzielonej oskarżonemu,
3. nakazuje zwrócić F. S. z o.o. automat do gier A. numer fabryczny (...) wraz z wnioskiem o rejestrację automatu,
księga kontroli eksploatacji automatu,
4. kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt II K 585/15
UZASADNIENIE
W dniu 19 czerwca 2013r. funkcjonariusze Urzędu Celnego I w Ł. przeprowadzili kontrolę w punkcie gier na
automatach o małych wygranych należącego do spółki (...) znajdującego się w P. przy ulicy (...). Kontrola
przeprowadzana była pod kątem przestrzegania przepisów ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009r.,
w szczególności art. 129 ust. 3 ustawy, to jest wartości najwyższej możliwej stawki do obstawienia w grze. Powodem
było dostarczenie przez spółkę uzupełnienia o ważnej opinii technicznej z której wynikało, iż automat dopuszczał
grę na tzw. ryzyku to jest grę na wyższych stawkach niż 0,50 zł. Kontroli poddano automat A. nr fabryczny (...).
W toku kontroli ustalono, iż punkt gier działa w oparciu o decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 3 sierpnia 2009r.
III-3/460- (...) oraz decyzję zmieniającą Dyrektora Izby Celnej nr (...) - (...) (...)- (...) poz. 40, oraz opinii technicznej
wraz z uzupełnieniem (...) nr (...) z dnia 8 kwietnia 2013r. W dokumentach tych wskazano, iż istnieje możliwość
poddawania w grze ryzyku wcześniej uzyskanych wygranych gromadzonych na liczniku Bank. Przeprowadzony przez
funkcjonariuszy U. Celnego I w Ł. eksperyment potwierdził ten fakt. W toku kontroli funkcjonariusze nie ujawnili
zerwanych plomb legalizacyjnych, ani ingerencji w automat. (dowód: protokół kontroli k. 1 - 3, uzupełnienie do ważnej
opinii technicznej k. 11, zeznania świadka R. Ś. (1) k. 158 - 159, k. 224 - 225).
W dniu 20 sierpnia 2008r. dokonano rejestracji urządzenia (dowód: wniosek o rejestrację urządzenia k. 96, opinia
biegłego k. 136a).
W toku kontroli dokonano zatrzymania automatu go gier A. (protokół zatrzymania rzeczy k. 4 - 6, k. 89 - 90).
W toku przeprowadzonych oględzin automatu do gier ujawniono, iż na obudowach liczników oraz na płycie głównej
założone są plomby homologacyjne o numerach JEN (...) i JEN (...). W toku oględzin nie stwierdzono ich naruszenia
(dowód: protokół oględzin k. 93 - 95).
K. C. (1) jest zatrudniony w spółce (...) w charakterze samodzielnego referenta do spraw rozliczeń od około 5 - 6
lat. W zakresie swoich obowiązków ma nadzorowanie punktów gier. K. C. naprawiał także uszkodzone automaty,
jednakże za wyjątkiem płyty głównej, gdyż na tym się nie zna. Na zatrzymanym automacie możliwa była gra na liczniku
credit za maksymalną stawkę 100 punktów. K. C. nie pamięta kto wykonywała badania rejestracyjne automatów, nie
uczestniczył w naklejaniu plomb jednostek badających automaty, jak też sam ich nie naklejał, nie widział także plomb
w siedzibie spółki (...) (dowód: zeznania K. C. (1) k. 100 - 103,k. 225).
W zatrzymany automacie założone są plomby rejestracyjne (...) nr (...) na obudowie zamykającej dostęp do liczników
oraz (...) nr (...) na obudowie zamykającej dostęp do płyty logicznej i programu gry. Obydwie plomby są nie naruszone.
Automat ten umożliwia używanie w jednej grze stawek wyższych niż 0,50 zł, co jest sprzeczne z przepisem art. 129
ust. 3 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009r. (dowód: opinia biegłego z zakresu informatyku i
telekomunikacji oraz automatów do gier k. 136 - 139).
W dniu 18 kwietnia 2013r. sporządzone zostało przez Laboratorium (...) uzupełnienie opinii technicznej IEn/
(...) zawierające wynik badania automatu do gier Wynik przeprowadzonego badania był pozytywny (dowód: kopia
uzupełnienia opinii k.
Oskarżony J. Z. nie był uprzednio karany (dowód: dane o karalności k. 163).
Oskarżony nie przyznał sie do popełnienia zarzuconego mu czynu. Oskarżony wyjaśnił ,iż prezesem zarządu spółki
F. jest od 2008 roku. każdy z automatów do gier zanim został dopuszczony do eksploatacji przeszedł wieloetapową
procedurę dopuszczającą. Każdy z automatów był badany przez upoważnioną przez Ministra Finansów jednostkę
badającą. Po otrzymaniu pozytywnej opinii była rejestrowany przez Ministra Finansów. Poświadczenie rejestracji
wydawane było na okres 6 lat. Spółka przedstawiała także właściwemu miejscowo Dyrektorowi Izby Celnej akta
weryfikacyjne automatu w szczególności w postaci opinii technicznej i rejestracji automatu. Na tej podstawie
dyrektor Izby Celnej wydawał postanowienie o dopuszczeniu danego automatu do eksploatacji (dowód: wyjaśnienia
oskarżonego k. 167 - 168).
W rozpoznawanej sprawie stan faktyczny jest w istocie niesporny. Żadna ze stron nie kwestionuje faktu, iż na
zatrzymanym urządzeniu dopuszczalna była gra na stawach wyższych niż 0,50 PLN poprzez możliwość poddawania
w grze ryzyku wcześniej uzyskanych wygranych gromadzonych na liczniku Bank. Ustalając stan faktyczny sąd dal
wiarę zeznaniom świadków R. Ś. (1) i K. C. (1). Zeznania tych świadków są spójne, logiczne i konsekwentne. R. Ś.
jest funkcjonariuszem celnym i nie ma interesu w tym by składać fałszywe zeznania, jest osobą obcą dla oskarżonego
nie pozostaje z nim w konflikcie. Ponadto okoliczności podane w zeznaniach tego świadka nie są kwestionowane, a
nadto znajdują potwierdzenie w dokumentacji złożonej przez spółkę (...). Także zeznania świadka K. C. (1) są w ocenie
niesporne. Świadek ten zajmował się między innymi serwisowaniem automatów do gier, jednakże nie zajmował się
naprawianiem płyt głównych. Okoliczność ta znajduje potwierdzenie w opinii biegłego, który potwierdził, iż plomby
legalizacyjne w automacie w tym na płycie głównej są nienaruszone. ustalając stan faktyczny sad oparł się także
na opinii biegłego z zakresu informatyki. Opinia ta została sporządzona przez osobę posiadająca niezbędną wiedze
i kwalifikację do jej sporządzenia. Ponadto w toku postępowania nie ujawniły się okoliczności, które podważyłyby
zaufanie do rzetelności i bezstronności biegłego. Ustalając stan faktyczny sąd oparł się także na załączonych do akt
sprawy dokumentach w postaci protokołu eksperymentu, protokołu zatrzymania rzeczy, załączonych dokumentach
w postaci decyzji administracyjnych w przedmiocie rejestracji automatu, w postaci opinii technicznych oraz danych o
karalności. Dokumenty te w toku postępowania nie były kwestionowane przez żadną ze stron. W trakcie postępowania
nie ujawniły się także okoliczności, które podważyłyby zaufanie do ich autentyczności i rzetelności. ustalając stan
faktyczny sąd dał także wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. Wyjaśnienia te korelują z pozostałym zgromadzonym
w sprawie materiałem dowodowym w szczególności w postaci decyzji administracyjnych i opinii. Oskarżony nie
kwestionuje tego, że automat dopuszczał grę na ryzyku, wskazuje natomiast, iż fakt ten został zaaprobowany przez
jednostki badawcze, a następnie organy administracji dopuszczające ten automat do użytkowania.
Oskarżonemu zarzucono, iż jako prezes zarządu firmy (...) z o.o. z siedzibą w W. przy ulicy (...) w dniu 19 czerwca
2013r. w punkcie gier na automatach w Barze (...) w P. przy ulicy (...) urządzał wbrew przepisowi art. 129 ust. 3
ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (Dz.U. z 2009r., nr. 201, poz. 540) gry na automacie o
nazwie A. o numerze fabrycznym (...), w ten sposób, że przekroczona została wartość maksymalnej stawki za udział
w jednej grze, tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.. Jednakże w ocenie sądu
oskarżonemu skutecznie tego zarzutu postawić nie można. Dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie kluczowe
znaczenie ma kwestia wydawanych przez Ministra Finansów w oparciu o art. 11 ust. 2, art. 16, art. 22 ust. 3 ustawy
z dnia 29 lipca 1992r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz.U. z 2004r., nr 4, poz. 27 z późn zm.) rozporządzeń w
sprawie warunków urządzania gier i zakładów wzajemnych. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 3 czerwca
2003r. w sprawie warunków urządzania gier i zakładów wzajemnych w § 8 pkt. 5 wskazano, iż badanie poprzedzające
rejestrację polega na sprawdzeniu czy konstrukcja automatu lub urządzenia do gier zapewnia prawidłowe ustalenie
wartości maksymalnej stawki i wartość maksymalnej jednorazowej wygranej. Natomiast rozporządzeniem Ministra
Finansów z dnia 24 lutego 2009r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie warunków urządzania gier i zakładów
wzajemnych zmieniono § 8 punkt 5 rozporządzenia poprzez wskazanie, iż badanie poprzedzające rejestrację ma
na celu sprawdzenie czy konstrukcja automatu zapewnia po pierwsze prawidłowe ustalenie maksymalnej stawki i
uniemożliwienie przekraczania wartości maksymalnej stawki w wyniku kontynuacji gdy za uzyskane wygrane i po
drugie prawidłowe ustalenie wartości jednorazowej wygranej i uniemożliwienie uzyskanie jednorazowej wygranej w
kwocie wyższej niż 15 euro. Jednocześnie w § 2 rozporządzenia wskazano, iż do postępowań w sprawie poświadczeń
rejestracji wszczętych i niezakończonych przed wejściem w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.
W rozpoznawanej sprawie przedmiotowy automat działa w oparciu o decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia
3 sierpnia 2009r. Natomiast wniosek o rejestrację zaakceptowany został 20 sierpnia 2008r. Zatem procedura
poświadczenia rejestracji wszczęta została w czasie obowiązywania rozporządzenia Ministra Finansów w pierwotnym
brzmieniu, zatem do procedury rejestracyjnej tego konkretnie automatu miał zastosowanie § 2 rozporządzenia
Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków urządzania gier
i zakładów wzajemnych. Wskazać należy, iż w pierwotnym brzmieniu rozporządzenia nie wyłączono możliwości
dopuszczenia do obrotu urządzenia w którym możliwe byłoby przekraczanie maksymalnej stawki poprzez kontynuacje
gry za uzyskane wygrane. W tej sytuacji w ocenie sądu zakwestionowany automat działał zgodnie z prawem do
czasu wygaśnięcia poświadczenia rejestracji a zatem przez okres 6 lat od jego wydania, co miało miejsce w dniu
20 sierpnia 2008r. Na marginesie wskazać należy, iż przedmiotowy automat jeszcze w dniu 12 kwietnia 2013r.
przeszedł pozytywnie badanie techniczne, gdzie nie zakwestionowano prawidłowości jego działania w stosunku
do obowiązujących przepisów. W tej sytuacji tym bardziej brak jest podstaw do postawienia J. Z. skutecznego
zarzutu naruszenia art. 107 § 1 k.k.s. Oskarżony dysponował bowiem uzupełniającą opinią techniczną wydaną
przez laboratorium badawcze certyfikowane w tym celu przez Ministerstwo Finansów. Zatem skoro ta jednostka
wydała opinię pozytywną oskarżony nie miał podstaw do jej kwestionowania i mógł działać zaufanie do jej opinii.
Wskazać także należy, iż pomiędzy poszczególnymi badaniami automatu, wydanymi decyzjami, jak i badaniem
automatu przez biegłego informatyka nie doszło do żadnej ingerencji czy to w płycie głównej, czy licznikach, bowiem
co potwierdził biegły założone plomby licencyjne nie były naruszone. Skoro zatem automat przeszedł pozytywnie
wszystkie wymagane badania i został dopuszczony do obrotu przez uprawnione organy administracji, nie można
oskarżonemu przypisać winy. W tej sytuacji sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzuconego mu czynu.
Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. w związku z § 14 ust. 2 pkt.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr. 163, poz. 1348 z późn. zm. sad wobec uniewinnienia
oskarżonego zasądził kwotę 360 złotych tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej oskarżonemu. Nakład pracy
obrońcy stopień zawiłości sprawy uzasadnia przyznanie wynagrodzenia w tej wysokości.
Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. sąd nakazał zwrócenie zatrzymanych dowód rzeczowych w postaci automatu do gier
A. numer fabryczny (...) wraz z wnioskiem o rejestrację automatu i księgą kontroli eksploatacji automatu (...) sp. z
o.o. jako jednostce uprawnionej do dysponowania tymi rzeczami.
Na podstawie art. 632 pkt. 2 k.p.k. wobec uniewinnienia oskarżonego kosztami postępowania sąd obciążył Skarb
Państwa.
SSR J. Smoczkiewicz