Stymulowanie rozwoju firm branży piekarniczej Pierwszy raport

Stymulowanie rozwoju firm branży piekarniczej
Pierwszy raport
Grupa przedsiębiorstw uczestniczących w projekcie:
Z szacunków wynika, że w Polsce zarejestrowanych jest ponad 11 tysięcy piekarni, z czego większość (aż
ponad 80%) zatrudnia kilku pracowników, czyli że są to mikro-piekarnie.Najważniejszymi kryteriami
były: wielkość obrotów, wielkość zatrudnienia, przyznane nagrody i wyróżnienia, bogactwo oferty oraz
rozpoznawalność firmy na rynku (marki). Nie dla wszystkich piekarni udało się ocenić wszystkie
wymienione czynniki. W związku z tym im większa liczba czynników były znana oraz ich ocena wyższa,
tym lepszą punktację uzyskiwała piekarnia.
Wysłał zaproszenie do udziału w projekcie do 110 piekarni. W trakcie pierwszego kontaktu
telefonicznego z piekarniami, niektóre piekarnie proponowały, żeby ilość zaproszonych firm zwiększyła
się do 116.
W sumie, 95 piekarni wyraziło zgodę na udział w projekcie, a 21 nie było zainteresowanych nawiązaniem
współpracy. Większość piekarni, które jej odmówiły stanowiły małe podmioty (od kilku do kilkunastu
pracowników). Główne przyczyny odmowy współpracy to:
• brak czasu (8 piekarni),
• w firmie przeprowadzana jest reorganizacja i/lub brakuje kadry (5 piekarni);
• realizują podobne przedsięwzięcie i na razie nie chcą zaangażować się w ten projekt (4 piekarnie);
• nie widzą sensu projektu (4 piekarnie).
Fakt, że aż 95 piekarni zaangażowało się w projekt (czyli 82% z wstępnej grupy badawczej), można
niewątpliwie uznać za bardzo dobry początek, gdyż przeciętna frekwencja zainteresowania
przedsiębiorstw w projektach badawczych waha się między 10% a 17%.
Piekarnie zaangażowane w przedsięwzięcie pochodzą z całej Polski (załącznik x przedstawia liczbę
piekarni z danego województwa). Z obecnych danych wynika, iż średnia produkcja tych piekarni wynosi
1 634 ton pieczywa rocznie; 75% tych piekarni można usytuować w grupie największych firm w branży.
Na podstawie odpowiedzi uzyskanych od głównych decydentów piekarni (prezesów, właścicieli lub
dyrektorów) określono następujące charakterystyki, reprezentatywne dla całej grupy:
Wyniki ankiety:
Obecny stan prawno-ekonomiczny został ogólnie oceniony negatywnie. Najgorzej oceniono wysokość
kosztów zatrudnienia pracowników oraz brak stabilności rozwiązań prawno-ekonomicznych. Warto
zwrócić uwagę na fakt, że wysokość podatków dochodowych została oceniona najwyżej spośród
wymienionych czynników.
Większość piekarzy źle lub raczej źle ocenia regulacje dotyczące branży. Podkreśla się, że nawet jeśli
same przepisy nie są niewłaściwe, to nie są one należycie respektowane przez odpowiednie instytucje.
Skala 0 – 5. Im niższa punktacja, tym gorsza ocena.
1. Jak Pan/i ocenia obecne rozwiązania prawno-ekonomiczne w zakresie:
Średnia
ocena
wysokości podatków dochodowych
2,8
regulacji prawnych dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej
2,3
regulacji prawnych dotyczących branży
2,2
regulacji prawnych dotyczących zatrudniania pracowników
2,2
stabilności rozwiązań prawno-ekonomicznych
1,6
wysokości kosztów zatrudnienia pracowników (płaca minimalna, obciążenia
ZUS, itp.)
1,4
Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej zostało ogólnie ocenione pozytywnie. Wyróżnione zostały przede
wszystkim wzrost możliwości eksportu wyrobów oraz importu technologii. Pozytywnie został oceniony
wymóg uzyskania certyfikatu HACCP. Ciekawy jest fakt, jak nisko (lecz pozytywnie) została oceniona
dostępność do funduszy UE.
Skala 0 – 5. Im niższa punktacja, tym gorsza ocena.
2. Jak Pan/i ocenia wpływ integracji Polski z UE na branżę piekarniczą
w następujących obszarach:
Średnia
ocena
wzrost możliwości eksportu
4,1
wzrost możliwości importu (technologia, marka, itp.)
4,1
wzrost wymagań w zakresie ochrony środowiska
3,6
większy dostęp do kapitału zagranicznego
3,4
obowiązek uzyskania certyfikatu HACCP
3,2
dostępność funduszy UE
3,2
presja na uzyskanie certyfikatu zarządzania jakością ISO
2,5
Bardzo wyraźna i jednoznaczna jest ocena piekarzy dotycząca głównych zagrożeń branży. Jako
największe zagrożenie dla branży wskazano szarą strefę. Drugie zagrożenie stanowi brak współpracy
wewnątrz branży (między oboma czynnikami jest duża różnica w ilości uzyskanych punktów, co
dodatkowo podkreśla wagę problemu szarej strefy). Następne trzy czynniki (zatory płatnicze, silna
promocja substytutów pieczywa oraz napływ firm dysponujących dużym kapitałem) są ocenione prawie
na równi w hierarchii zagrożeń. Można przyjąć, że na tym kończy się lista głównych zagrożeń, gdyż
pozostałe czynniki były dużo rzadziej wskazywane.
3. Które z poniższych czynników stanowią największe zagrożenia
rozwoju branży piekarniczej w najbliższych latach?
Punkty
szara strefa w branży
110
brak współpracy wewnątrz branży
83
zatory płatnicze
73
silna promocja substytutów pieczywa i/lub zmiana w nawykach
żywieniowych Polaków
napływ zagranicznych firm konkurencyjnych dysponujących dużym
kapitałem
korupcja na poziomie poszczególnych sklepów
71
68
47
sezonowe wahania cen surowców
47
działania instytucji, (jakich?)
19
korupcja władz lokalnych
14
regulacje rynku zbóż przez Agencje Rolne Skarbu Państwa
12
Ocena czynników prorozwojowych branży jest prawie tak samo jednoznaczna, jak ocena zagrożeń. Za
najważniejszy punkt uznano wspólny lobbing na rzecz uczciwego handlu. Następnie wymienione
zostały dostęp do nowych technologii piekarniczych oraz poprawa regulacji prawnych dotyczących
branży. W dalszej kolejności wskazano na kwestie wspólne dla branży: promowanie pieczywa i
współpracę z dostawcami surowców.
Skala 0 – 5. Im niższa punktacja, tym gorsza ocena.
4. Które z poniższych czynników mogą wpłynąć na rozwój branży
piekarniczej w najbliższych latach?
wspólny lobbing na rzecz uczciwego handlu w ramach
wewnątrzbranżowego porozumienia
dostęp do nowych technologii piekarniczych (w zakresie produkcji,
transportu, sprzedaży, itp.)
poprawa regulacji prawnych dotyczących branży
wspólne promowanie (reklama) pieczywa
ścisła współpraca z głównymi producentami-dostawcami surowców
piekarniczych
działania organizacji branżowych (np. cechu)
wspólne promowanie (reklama, negocjacje) konkretnych produktów
pieczywa
nowe surowce (np. mieszanki mączne)
wspólne (w ramach wewnątrzbranżowego porozumienia) negocjacje z
bankami
organizowanie targów oraz imprez wystawienniczych
Punkty
117
85
76
67
64
50
37
28
26
25
Ocena dotycząca sprawności działania instytucji uwypukla fakt, że piekarze mają zastrzeżenia przede
wszystkim co do braku równego traktowania podmiotów przez urzędników i instytucje. Mniej surowo
oceniają rzetelność ich pracy. Częstotliwość kontroli jest uznawana jako zadowalająca.
Najgorsze noty zebrały Urzędy Wojewódzkie, następnie Sanepid i PFRON. Te trzy instytucje, zdaniem
większości piekarzy, funkcjonują najgorzej. Interesujący jest fakt, że Urząd Skarbowy został dość
pozytywnie oceniony w każdej z kategorii.
Skala 0 – 5. Im niższa punktacja, tym gorsza ocena
5. Jak Pan/i ocenia sprawność działania
następujących instytucji według kryteriów
wyróżnionych w kolumnach obok?
Równość
traktowania
podmiotów
Rzetelność Częstotliwość
pracy
kontroli
Urząd Wojewódzki
2,1
2,3
Sanepid
2,2
2,8
PFRON
2,2
2,5
Urząd Miasta
2,4
2,7
Ministerstwo Rolnictwa
2,4
2,6
Urząd Marszałkowski
2,4
2,5
Urząd Gminy
2,4
2,9
Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska
2,5
2,5
RIF (Regionalna Instytucja Finansująca)
2,6
2,5
PIH
2,7
2,9
3,6
ZUS (oddział lokalny)
2,7
2,6
3,4
PARP
2,8
2,8
PIP
2,9
2,9
3,4
Urząd Skarbowy
3,1
3,1
3,6
3,3
W zakresie instytucji finansowych, piekarze najlepiej oceniają współpracę z firmami leasingowymi.
PARP i RIF są oceniane jako funkcjonujące poprawnie. Najgorszej oceniono współpracę z bankami.
Piekarze uwypuklają przede wszystkim wielkość i rodzaj zabezpieczenia jako najgorsze elementy
współpracy z bankami.
Skala 0 – 5. Im niższa punktacja, tym gorsza ocena
6. Jak Pan/i ocenia warunki współpracy z instytucjami
finansowymi?
Średnia ocena
Kredyty bankowe:
2,3
okres kredytowania
3,4
wymogi przy sporządzaniu biznesplanu
2,4
szybkość uzyskania kredytu
2,3
cena kredytu
2,0
rodzaj zabezpieczenia
2,0
wielkość zabezpieczenia
1,7
PARP
2,6
RIF (Regionalna Instytucja Finansująca)
2,8
Leasing
3,6
Współpraca wewnątrz-branżowa została najgorszej oceniona spośród wszystkich obszarów badania.
Piekarze nie określili pozytywnie żadnej płaszczyzny współpracy z innymi piekarniami. Uwypuklano brak
przestrzegania zasad uczciwego handlu oraz nieudane do tej pory próby realizacji wspólnych
przedsięwzięć.
Skala 0 – 5. Im niższa punktacja, tym gorsza ocena
7. Jak Pan/i ocenia współpracę między piekarniami w
branży?
wymiana poglądów między zarządami firm dotyczących
zmian tendencji rynkowych, nowych technologii, itp.
dążenie do poszukiwania wspólnego stanowiska w
przypadku problemów ogólnobranżowych
efektywność spotkań w ramach wewnątrzbranżowych
stowarzyszeń, organizacji
poziom wzajemnego zaufania między podmiotami
Średnia ocena
1,8
1,8
1,6
1,6
przestrzeganie zasad uczciwego handlu
1,3
dotychczasowa realizacja wspólnych przedsięwzięć np. w
zakresie marketingu
1,3
Prawie w przeciwieństwie do poprzedniego zakresu, piekarze dosyć pozytywnie ocenili współpracę z
innymi firmami współpracującymi z branżą. Najlepiej wypadli dostawcy, następnie indywidualne sklepy.
Słabo oceniono współpracę z sieciami sklepów, natomiast bardzo źle oceniono współpracę z
hipermarketami.
8. Jak Pan/i ocenia warunki współpracy z punktami
handlowymi i dostawcami:
Średnia ocena
dostawcy
4,5
inni odbiorcy (np. restauracje, punkty gastronomiczne)
3,5
indywidualne sklepy
3,5
pośrednicy (hurtownie, dystrybutorzy zewnętrzni)
3,1
sieci sklepów
2,4
hipermarkety
1,4
Odnośnie źródeł pozyskania informacji, piekarnie opierają się przede wszystkim na „własnych zasobach”,
czyli wiedzy pracowników oraz ogólnodostępnej wiedzy o branży. Piekarze słabej oceniają źródła
„branżowe”, czyli targi, klientów, drobnych dostawców, organizacje branżowe i doradców zewnętrznych.
Najgorzej oceniana jest współpraca z innymi piekarniami, z jednostkami naukowo-badawczymi oraz z
instytutem żywienia.
9. Jak Pan/i ocenia stopień wykorzystania poniższych
źródeł informacji w zarządzaniu firmą?
Średnia ocena
bieżąca obserwacja rynku
3,8
wiedza i doświadczenie pracowników firmy
3,8
prasa branżowa
3,7
własna ewidencja i sprawozdawczość
3,7
Internet
3,6
wymiana informacji (np. trendy) z dostawcami surowców
3,5
informacje z kanału dystrybucji (punkty handlowe,
pośrednicy)
informacje uzyskane bezpośrednio od nabywców (np.
wywiady, ankiety)
współpraca z producentami mieszanek
udział w targach, wystawach, sympozjach w kraju i za
granicą
współpraca z organizacją branżową
współpraca z doradcami zewnętrznymi
kooperacja i wymiana technologii, doświadczeń,
pomysłów z innymi piekarniami
współpraca z jednostkami naukowo-badawczymi
współpraca z instytutem żywienia
3,3
2,9
2,8
2,7
2,2
2,0
2,0
1,7
1,4
Przed przedstawieniem wyników ostatniej części ankiety należy zwrócić jeszcze raz uwagę na fakt, że
grupa piekarni odpowiadających na pytania nie jest grupą reprezentatywną całej branży, ponieważ do
udziału w przedsięwzięciu zostały zaproszone firmy uznawane za najlepsze i/lub rozwojowe. Jako
potwierdzenie można przedstawiać fakt, że aż 91% piekarni biorących udział w projekcie już posiada lub
obecnie wdraża HACCP.
Piekarnie uczestniczące w projekcie oceniają na ogół dosyć wysoko swój poziom konkurencyjności. Jako
najmocniejsze charakterystyki piekarni zostały wytypowane: jakość produktów, oferta produktów, dobry
wizerunek firmy i więzi z klientami. Z drugiej strony jako najsłabsze charakterystyki zostały określone:
cena, marketing, warunki płatności i koszty. Taki rozkład mocnych i słabych stron jest logiczny i
prawidłowy.
10. Jaka jest pozycja konkurencyjna Pana/i firmy w
porównaniu do najważniejszych konkurentów w
następujących obszarach?
Średnia ocena
oferta produktowa
4,1
jakość produktów
4,1
dobry wizerunek firmy na rynku
3,9
wprowadzanie nowych produktów
3,8
więzi z klientami
3,7
organizacja dostaw produktów
3,7
stosowana technologia
3,6
posiadane maszyny i urządzenia
3,5
system zarządzania
3,5
pracownicy (kwalifikacje, wydajność, motywacja)
3,4
cena
3,3
własna sieć dystrybucji
3,3
sprawność działań marketingowych
3,2
warunki płatności
3,2
koszty
3,0
Nie można przedstawić zbiorczej analizy prawidłowości celów piekarni, gdyż jest to zagadnienie mocno
uwarunkowane specyfiką pojedynczych firm. Można tylko zwracać uwagę na fakt, że piekarze na ogół
uznają za najważniejsze cele „finansowe”, czyli obroty, rentowność, płynność finansową, redukcję
kosztów. Za mniej ważne uznają cele „jakościowe”, czyli zadowolenie klientów i pracowników, jakość
produktów, wizerunek firmy. Najniższą pozycję uzyskują cele „synergiczne”, czyli konsolidacja branży,
integracja z odbiorcami, pozyskanie partnera strategicznego. Można postawić pytanie, czy jest to
prawidłowy sposób postępowania?
11. Jakie główne cele stawia sobie firma na najbliższe
lata?
Punkty
wzrost obrotów
108
poprawa rentowności
91
utrzymanie płynności finansowej
66
redukcja kosztów
66
wzrost zadowolenia klientów
63
poprawa poziomu jakości produktów
51
wykreowanie dobrej marki produktów
50
wprowadzenie na rynek nowych produktów
42
wzrost zadowolenia pracowników
41
wykreowanie dobrego wizerunku firmy
39
wejście na rynek zagraniczny
35
konsolidacja branży
31
integracja z odbiorcami/nabywcami
29
pozyskanie partnera strategicznego
11
Ogólne wnioski z ankiety:
Do dalszych rozważań zostały wykorzystane następujące źródła wiedzy: wyniki z ankiet, wiedza uzyskana
w trakcie rozmów telefonicznych z piekarzami, dane statystyczne, wiedza z artykułów fachowych oraz
dyskusje wśród członków Zespołu Badawczego Integracja.
Najważniejszymi problemami firm branży piekarniczej są:
1. Szara strefa
2. Zła współpraca z hipermarketami
3. Brak prawidłowej współpracy wewnątrz branżowej
Pod pojęciem szarej strefy rozumie się:
1. Sprzedaż i zakup nie ewidencjonowane (w całości lub częściowo)
2. Nie spełnianie wymagań jakościowych (nie respektowanie norm oraz nie ponoszenie kosztów w tym
zakresie)
3. Przewaga (poprzez łapówki) w uzyskaniu dobrej lokalizacji punktów handlowych
4. Nie płacenie podatków i świadczeń społecznych od pracowników
5. Nie płacenie innych rodzajów podatków (zwłaszcza VAT).
Jaka jest wielkość problemu?
Powszechnie jest uznawane, że wielkość szarej strefy branży piekarniczej w Polsce waha się między 28%
a 32%.
Według danych GUS’u, sprzedaż pieczywa w 2004 r. była 5 300 mln zł. Skoro dane GUS’u dotyczą
zarejestrowanej sprzedaży, można stwierdzić, iż ogólna wartość sprzedaży pieczywa w 2004r. wynosiła 7
570 mln zł.
Wartość szarej strefy (około 30% sprzedaży) wynosi więc 2 270 mln zł.
Do weryfikacji wykorzystano również drugie sposób obliczeń:
Przeciętna ilość konsumpcji chleba na osobę to 76 kg rocznie
W Polsce mieszka 38,19 mln osób.
Przeciętna cena kilograma pieczywa to 2,5 zł.
Stąd wynika, że przeciętna sprzedaż pieczywa wynosi 6 680 mln zł.
Według szacunków GUS’u w branży pracuje 46 670 pracowników, nie licząc szarej strefy. To oznacza,
że zatrudnienie w szarej strefie sięga 20 000 pracowników. Średnie krajowe wynagrodzenie to 2 290 zł.
Uwzględniając wszystkie podatki i ubezpieczenia(PIT, ZUS) wynika, że piekarze działający w szarej
strefie nie płacą 255 mln zł podatków pracowniczych. [poprawiać kalkulację według danych plik szara
strefa 2]
Nie zapłacone podatek VAT sięga wartość 159 mln zł (2 270 mln zł * 0,07).
Nie zapłacony podatek CIT sięga wartości 8,89 mln zł (2 271 mln zł * 0,0206 przeciętna rentowność
branży * 0,19 podatek CIT). oraz PIT 35 mln zł, czyli łącznie 43,89 mln zł.
Podsumowując, można przedstawiać następujące dane, określające wartość szarej strefy:
Wartość szarej strefy
2 270mln zł
Nie zapłacone podatki:
Podatki pracownicze
255mln zł
VAT
159mln zł
Podatek Dochodowe
44mln zł
Suma nie zapłaconych podatków
457mln zł
Najważniejsze przyczyny, dlaczego trudno jest zlikwidować szarą strefę są następujące:
1. Działania są podejmowane zazwyczaj przez pojedyncze firmy (najwyższej przez kilka firm), co nie
tworzy odpowiedniej „siły wpływu”
2. Walka przeciw szarej strefie jest podejmowana na poziomie lokalnym, a nie ogólnokrajowym. Problem
jest taki, iż osoby na szczeblu lokalnym zazwyczaj nie są prawdziwymi decydentami lub mają mały
wpływ na decyzje (wykonują polecenia). Na dodatek, lokalne osoby (zwłaszcza urzędnicy) nie mają
specjalnego interesu w tym, ponieważ albo nie ponoszą odpowiedzialności albo nie mają motywacji
finansowej do w pełni rzetelnej pracy.
3. Istnieje powszechna świadomość i akceptacja społeczna dotycząca szarej strefy. Wynika to częściowo z
nawyków poprzedniego systemu, częściowo ze społecznej oceny rządu, a zwłaszcza z niewiedzy
społeczeństwa. W społeczeństwie panuje powszechne przekonanie, że walka z szarą strefą powoduje
zamykania miejsc pracy. Nie przyjmuje natomiast do wiadomości, że szara strefa działa przede wszystkim
na korzyść właścicieli nieuczciwych piekarni, a nie na korzyść zatrudnianych na czarno pracowników.
Na tym etapie naszego przedsięwzięcia, powoli zaczynają się krystalizować główne zasady, w jaki sposób
można walczyć z problemem szarej strefy:
1. Problem musi być rozpatrywany na szczeblu ogólnokrajowym (a nie tylko lokalnym), gdyż dopiero na
tym poziomie znajduje się większość decydentów, którzy mogą mieć rzeczywisty wpływ na jego
rozwiązanie.
2. Problem jest na tyle ważny (ponad 2 miliardy złotych, 20 000 pracowników bez ubezpieczenia
zdrowotnego i emerytalnego), iż centralne organa państwowe mogą być zainteresowane zajęciem się nim.
3. Rozwiązanie musi być akceptowane (i w pewnym sensie wspierane) przez społeczeństwo. Innymi
słowy, społeczeństwo musi być informowane o przyczynach i skutkach funkcjonowania szarej strefy.
4. Kluczowym czynnikiem rozwiązania problemu jest właściwa współpraca pomiędzy piekarzami. Cechą
szczególną współpracy jest przede wszystkim fakt, iż do współpracy są zaproszone tylko te podmioty,
które już przestrzegają zasad uczciwego handlu.
2. Brak współpracy wewnątrz branżowej:
Dotarły do nas sygnały, iż prawie we wszystkich województwach podjęto próby realizacji stworzenia
więzi współpracy wśród piekarni. Na ogół tematem przewodnim tych spotkań były szara strefa, poziom
cen oraz negocjacje z hipermarketami.
Niestety, do tej pory działania nie przyniosły zadowalających efektów. Obecnie na rynku małopolskim,
mazowieckim i wielkopolskim są prowadzone kolejne próby zawiązania współpracy.
Główne przyczyny niepowodzeń współpracy wewnątrz brązowej są następujące:
1. Jest pewna mentalność nie-rozwojowa wśród niektórzy piekarzy, która nastawia ich przeciwko
wspólnym przedsięwzięciom. Charakterystyki tej mentalności to: podejście zasadniczo nieufne, są zdani
sami na siebie, są skłóceni z innymi piekarzami, nie rozróżniają między konkurentem a wrogiem.
2. Wielu piekarzy ma złe doświadczenia z nieudanych przeszłych prób współpracy, co powoduje
nienajlepsze obecne nastawienie. Częste wspomnienia z tych prób to: napięta atmosfera w trakcie tych
spotkań, ostry (czasami obraźliwe) dyskusje i w końcu, po włożeniu dużego wysiłku jednego lub kilku
piekarzy, fiasko całego przedsięwzięcia z powodu nie respektowania powziętych ustaleń.
3. Spotkania czasami nie zostały gruntownie przygotowane pod względem merytorycznym, co nierzadko
prowadziło do powierzchownych dyskusji lub na niezwiązane ze sprawą tematy. Wynikiem takich
dyskusji było wyczerpanie sił uczestników i zaprzestanie próby współpracy.
4. Do tych prób integracyjnych zazwyczaj były zapraszane lub dopuszczane prawie wszystkie piekarnie,
czyli nie stosowano żadnej selekcji. W związku z tym, w dyskusji o wspólnych zasadach funkcjonowania
branży uczestniczyli zarówno ci, którzy ich przestrzegają, jak i ci którzy nie przestrzegają i nie mają
zamiar nic z tym zrobić. W rezultacie, nigdy nie można było dojść do porozumienia.
5. Motorem napędowym próby podjęcia współpracy byli zazwyczaj niektórzy piekarze. Chociaż prawie
nikt nie miał wątpliwości co do uczciwości ich zamiarów, po pewnym czasie byli oni odbierani jako
jednocześnie sędzia i strona sprawy. W związku z tym nastawienie innych piekarzy do tego
przedsięwzięcia malało.
Główne zasady, w jaki sposób można walczyć z problemem szarej strefy:
1. Na przedsięwzięcie w celu nawiązania współpracy powinny być zaproszeni tylko i wyłącznie piekarze,
którzy przestrzegają zasad uczciwego handlu.
2. Zasady współpracy powinni być zgodne z i oparte na ustawodawstwie.
3. Istotnym czynnikiem sukcesu jest znalezienie sposobu, w jaki sposób rozwiązania ustawodawcze
będzie przestrzegane w czasie według ustalonych zasad współpracy.
4. Grupa koordynująca współpracę nie powinna być bezpośrednio związana z daną konkretną piekarnią
lub częścią uczestników. To gwarantuje, w pewnym sensie, bezstronność.
3. Zła współpraca z hipermarketami:
Zdecydowana większość piekarzy zaznaczyła, iż współpraca z hipermarketami nie układa im się
prawidłowo. Charakterystyki tego problemu są następujące:
1. Hipermarkety wykorzystują pieczywo jako produkt do przyciągania klientów. W związku z tym, nie
oczekują zysków z tej sprzedaży i stosują niskie ceny.
2. Skoro hipermarkety mają duży obrót, mają dużą siłę przetargową i „wymuszają” na niektórych
piekarzach stosowanie niskich cen.
3. Mimo zawiązywania różnych porozumień wśród piekarzy, zawsze znajdzie się taki, który ulegnie presji
hipermarketów i dostosuje się do ich warunków.
Według badań Shopping Monitor – Europa Centralna 2001, rynek piekarniczy obejmuje 8% całości rynku
pieczywa (Hipermarket – 3% Supermarket – 2% Dyskont – 3%). To oznacza, że sprzedaż pieczywa w
hipermarketach sięga wartość ponad 600 mln zł.
Najważniejsze przyczyny, dlaczego trudno jest współpracować z hipermarketami to:
1. Do tej pory zazwyczaj próbowano nawiązać wspólne porozumienie wśród piekarzy dotyczące
warunków handlu z hipermarketami. Natomiast, zawsze się znajduje ktoś, kto nie podporządkuje się
takiemu porozumieniu, lub je później złamie lub też świadomie nie działa zgodnie z takim
porozumieniem.
2. Skoro zasięg i wpływ hipermatketów jest ogólnokrajowy, negocjacje lokalne nie mają dużej siły
przebicia.
Główne zasady jak można poprawić współpracę z hipermarketami:
Na wstępie należy podkreślić fakt, że problem z hipermarketami jest, tak naprawdę, problemem sprzedaży
pieczywa poniżej cen uczciwego handlu. W związku z tym, problem ten nie dotyczy tylko hipermarketów,
lecz każdej sprzedaży pieczywa w cenach dumpingowych.
1. Porozumienie na temat minimalnej ceny sprzedaży pieczywa musi być na poziomie ogólnokrajowym.
2. Porozumienie musi być zgodne z ustawodawstwem (minimalne ceny antydumpingowe) i uzyskanie
poparcia odpowiednich władz.
3. Porozumienie musi zawierać sposób współpracy piekarzy i władzy centralnej przy przestrzeganiu zasad
uczciwego handlu.
Uwagi końcowe:
Ogólny zarys przedstawiający sytuację branży oraz wytyczne co do rozwoju firm branży został określony
na tyle, na ile można to zrobić na podstawie ankiety, wywiadów telefonicznych oraz badania
literaturowego.
Ogólnokrajowy zjazd decydentów branży piekarniczej
w ramach projektu
Stymulowanie rozwoju firm branży piekarniczej
Szczecin, Hotel Radisson
Czwartek 17 marca
11:00 Rejestracja uczestników
12:30 Prezentacja wyników badań
13:30 Dyskusja odnośnie ogólnych wniosków badania
14:30 Obiad
16:00 Spotkanie robocze trzymodułowe:
szara strefa
hipermarkety
szersza współpraca wewnątrz branżowa
18:00 Przerwa na kawę i spotkań w kuluarach
18:40 Prezentacja II faza badań
19:30 Prezentacja Systemu Dynamicznego Zarządzania piekarni
20:30 Kolacja
Piątek 18 marca
8:00 śniadanie
10:00 Prelekcja pt. „Działanie służb sanitarnych przeciwko szarej strefie”
dr Andrzej Trybusz, Główny Inspektor Sanitarny
10:30 Prelekcja pt. „Działanie Inspektoratu Jakości Handlowej przeciwko szarej strefie”
dr Andrzej Czubała, Główny Inspektor IJHARS[1]
11:00 Prelekcja pt. „Działanie Inspekcji Handlowej przeciwko szarej strefie”
Kazimierz Stanisław Nowak, Główny Inspektor Handlowy
11:30 Prelekcja pt. „Sposób budowania silnego lobbingu branżowego na przykładzie branży mięsnej”
p. Zięba, były Minister Rolnictwa
12:00 Przerwa na kawę
12:30 Dyskusja panelowa, gdzie ww prelegenci odpowiadają na pytania publiczności.
13:30 Podsumowanie zjazdu i wnioski końcowe
14:30 Obiad