Deklaracja prezydencji złoŜona w imieniu UE dla
Transkrypt
Deklaracja prezydencji złoŜona w imieniu UE dla
PL RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 26 marca 2007 r. 7735/1/07 REV 1 (Presse 60) P 23 Deklaracja prezydencji złoŜona w imieniu UE dla uczczenia 200. rocznicy zniesienia międzyatlantyckiego handlu niewolnikami Międzyatlantycki handel niewolnikami spowodował na kontynencie afrykańskim masowe cierpienie ludzi. Na przestrzeni ponad 300 lat do obu Ameryk przewieziono miliony męŜczyzn, kobiet i dzieci. Kolejne miliony zginęły podczas polowań na niewolników w Afryce oraz w czasie podróŜy – zwanej Middle Passage – do miejsc przeznaczenia w Nowym Świecie w obu Amerykach. Unia Europejska uznaje tragiczny los niewolników i wyraŜa głębokie ubolewanie. Na tle historii ludzkości międzyatlantycki handel niewolnikami cechuje się szczególnym barbarzyństwem z uwagi na jego skalę, zorganizowany charakter, a zwłaszcza z uwagi na fakt, Ŝe stanowił on zanegowanie godności ludzkiej ofiar. Gdy Europa wkraczała w erę rozumu i oświecenia, europejscy kupcy wyruszyli, by zniewalać kontynent afrykański. Zatem uznanie przez społeczność międzynarodową – podczas światowej Konferencji przeciwko rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i pokrewnym postaciom nietolerancji, która odbyła się w Durbanie w 2001 r. – Ŝe niewolnictwo i handel niewolnikami stanowią przestępstwo przeciw ludzkości i Ŝe zawsze naleŜało je tak traktować, było jak najbardziej właściwe i nastąpiło w odpowiednim momencie. PRASA Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026 [email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom 7735/1/07 REV 1 (Presse 60) 1 PL 200. rocznica zniesienia międzyatlantyckiego handlu niewolnikami, w wyniku którego siłą wywieziono z Afryki około 15 milionów ludzi, przypomina nam nie tylko o czarnym rozdziale w naszej historii, ale równieŜ o fakcie, Ŝe niewolnictwo i handel niewolnikami były praktykowane na całym świecie przez tysiące lat, choć nie na taką skalę jak podczas czarnych stuleci handlu międzyatlantyckiego. Ale rocznica ta powinna słuŜyć równieŜ jako przypomnienie, Ŝe niewolnictwo nadal stanowi powszechną praktykę w wielu częściach świata i Ŝe jego współczesne formy, np. praca przymusowa i handel ludźmi, są coraz powszechniejsze. RóŜne rodzaje współczesnego niewolnictwa przyjmują formę kwitnącego handlu międzynarodowego przynoszącego miliardy dolarów zysku kosztem milionów ofiar. Nie mamy zatem powodów do samozadowolenia. JuŜ w 1904 r. wspólnota międzynarodowa uznała handel ludźmi i współczesne niewolnictwo za przestępstwo, które moŜna zwalczać wyłącznie w drodze współpracy międzynarodowej. Niemal 60 lat temu Organizacja Narodów Zjednoczonych zajęła się tym problemem i opracowała w 1949 r. „Konwencję w sprawie zwalczania handlu ludźmi i eksploatacji prostytucji”. Kamieniem milowym w najnowszej historii zwalczania handlu ludźmi jest tzw. protokół z Palermo, przyjęty w 2000 r. NajwaŜniejszym elementem tego protokołu jest nowa, wyczerpująca definicja tego przestępstwa i związanych z nim aktów naruszania praw człowieka. Unia Europejska, zdecydowana by zrobić wszystko co w jej mocy na rzecz zwalczania wszelkich współczesnych form niewolnictwa i handlu niewolnikami, przyjęła definicję z protokołu z Palermo jako podstawę decyzji ramowej z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie zwalczania handlu ludźmi oraz jako podstawę swojego „Planu UE dotyczącego najlepszych praktyk, standardów i procedur zwalczania handlu ludźmi i zapobiegania mu”. Plan ten został opublikowany w grudniu 2005 r. i stanowi ramy polityki UE dotyczącej zwalczania handlu ludźmi. UE ma nadzieję, Ŝe moŜemy zapobiec ponownemu masowemu cierpieniu ludzi, których pamięć czcimy dzisiaj. „Kraje kandydujące: Turcja, Chorwacja* i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii*, państwa uczestniczące w procesie stabilizacji i stowarzyszenia oraz potencjalne kraje kandydujące: Albania, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra oraz Serbia, państwa EFTA: Islandia, Liechtenstein i Norwegia, członkowie Europejskiego Obszaru Gospodarczego, a takŜe Ukraina i Republika Mołdowy zgadzają się z niniejszym oświadczeniem.” 7735/1/07 REV 1 (Presse 60) 2 PL