Deklaracja prezydencji złoŜona w imieniu UE dla

Transkrypt

Deklaracja prezydencji złoŜona w imieniu UE dla
PL
RADA
UNII EUROPEJSKIEJ
Bruksela, 26 marca 2007 r.
7735/1/07 REV 1 (Presse 60)
P 23
Deklaracja prezydencji złoŜona w imieniu UE dla uczczenia
200. rocznicy zniesienia międzyatlantyckiego handlu
niewolnikami
Międzyatlantycki handel niewolnikami spowodował na kontynencie afrykańskim masowe
cierpienie ludzi. Na przestrzeni ponad 300 lat do obu Ameryk przewieziono miliony
męŜczyzn, kobiet i dzieci. Kolejne miliony zginęły podczas polowań na niewolników
w Afryce oraz w czasie podróŜy – zwanej Middle Passage – do miejsc przeznaczenia
w Nowym Świecie w obu Amerykach. Unia Europejska uznaje tragiczny los niewolników
i wyraŜa głębokie ubolewanie.
Na tle historii ludzkości międzyatlantycki handel niewolnikami cechuje się szczególnym
barbarzyństwem z uwagi na jego skalę, zorganizowany charakter, a zwłaszcza z uwagi na
fakt, Ŝe stanowił on zanegowanie godności ludzkiej ofiar. Gdy Europa wkraczała w erę
rozumu i oświecenia, europejscy kupcy wyruszyli, by zniewalać kontynent afrykański.
Zatem uznanie przez społeczność międzynarodową – podczas światowej Konferencji
przeciwko rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i pokrewnym postaciom
nietolerancji, która odbyła się w Durbanie w 2001 r. – Ŝe niewolnictwo i handel
niewolnikami stanowią przestępstwo przeciw ludzkości i Ŝe zawsze naleŜało je tak
traktować, było jak najbardziej właściwe i nastąpiło w odpowiednim momencie.
PRASA
Rue de la Loi 175
B – 1048 BRUKSELA
Tel.: +32 (0)2 281 6319
Faks: +32 (0)2 281 8026
[email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom
7735/1/07 REV 1 (Presse 60)
1
PL
200. rocznica zniesienia międzyatlantyckiego handlu niewolnikami, w wyniku którego siłą
wywieziono z Afryki około 15 milionów ludzi, przypomina nam nie tylko o czarnym
rozdziale w naszej historii, ale równieŜ o fakcie, Ŝe niewolnictwo i handel niewolnikami
były praktykowane na całym świecie przez tysiące lat, choć nie na taką skalę jak podczas
czarnych stuleci handlu międzyatlantyckiego.
Ale rocznica ta powinna słuŜyć równieŜ jako przypomnienie, Ŝe niewolnictwo nadal
stanowi powszechną praktykę w wielu częściach świata i Ŝe jego współczesne formy,
np. praca przymusowa i handel ludźmi, są coraz powszechniejsze. RóŜne rodzaje
współczesnego niewolnictwa przyjmują formę kwitnącego handlu międzynarodowego
przynoszącego miliardy dolarów zysku kosztem milionów ofiar. Nie mamy zatem
powodów do samozadowolenia. JuŜ w 1904 r. wspólnota międzynarodowa uznała handel
ludźmi i współczesne niewolnictwo za przestępstwo, które moŜna zwalczać wyłącznie
w drodze współpracy międzynarodowej. Niemal 60 lat temu Organizacja Narodów
Zjednoczonych zajęła się tym problemem i opracowała w 1949 r. „Konwencję w sprawie
zwalczania handlu ludźmi i eksploatacji prostytucji”. Kamieniem milowym w najnowszej
historii zwalczania handlu ludźmi jest tzw. protokół z Palermo, przyjęty w 2000 r.
NajwaŜniejszym elementem tego protokołu jest nowa, wyczerpująca definicja tego
przestępstwa i związanych z nim aktów naruszania praw człowieka.
Unia Europejska, zdecydowana by zrobić wszystko co w jej mocy na rzecz zwalczania
wszelkich współczesnych form niewolnictwa i handlu niewolnikami, przyjęła definicję
z protokołu z Palermo jako podstawę decyzji ramowej z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie
zwalczania handlu ludźmi oraz jako podstawę swojego „Planu UE dotyczącego
najlepszych praktyk, standardów i procedur zwalczania handlu ludźmi i zapobiegania mu”.
Plan ten został opublikowany w grudniu 2005 r. i stanowi ramy polityki UE dotyczącej
zwalczania handlu ludźmi.
UE ma nadzieję, Ŝe moŜemy zapobiec ponownemu masowemu cierpieniu ludzi, których
pamięć czcimy dzisiaj.
„Kraje kandydujące: Turcja, Chorwacja* i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii*,
państwa uczestniczące w procesie stabilizacji i stowarzyszenia oraz potencjalne kraje
kandydujące: Albania, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra oraz Serbia, państwa EFTA:
Islandia, Liechtenstein i Norwegia, członkowie Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
a takŜe Ukraina i Republika Mołdowy zgadzają się z niniejszym oświadczeniem.”
7735/1/07 REV 1 (Presse 60)
2
PL