Zamarła Turnia, droga Motyki, V

Zamarła Turnia, droga
Motyki, V
Droga Motyki na Zamarłej
Turni to przepiękna linia
poprowadzona w litej skale
rozwiązująca prawą część filara
na przełamaniu południowej i
wschodniej ściany. Dobra
asekuracja, przygotowane
stanowiska, ekspozycja,
czytelny przebieg … jest wiele
zalet tej linii i każdy znajdzie tu
coś dla siebie. Na drogę warto
wybrać się wcześnie rano, by
uniknąć zatorów, gdyż jest ona
bardzo częstym celem
podejmowanym również przez
zespoły kursowe.
1. Droga: Motyka, V
2. Sprzęt: zestaw standardowy
(bez haków i młotka)
3. Podejście: 1h15min
Ze schroniska w Dolinie Pięciu
Stawów Polskich szlakiem w
kierunku na Zawrat, a
następnie w prawo, przez
Pustą Dolinkę szlakiem w
kierunku na Kozią Przełęcz. U
podnóża ściany, przekraczamy
w lewo niewysoki prożek i
wchodzimy do wąskiego żlebu
schodzącego z przełęczy.
4. Zejście: 1h20min
Ze szczytu zjeżdżamy ok. 30 m
na północną stronę, wprost na
zasłane głazami spłaszczenie
nieopodal Orlej Perci.
Schodzimy na Kozią Przełęcz
(drabina), a następnie żółtym
szlakiem do Dol. Pustej, skąd
dalej do schroniska w Pięciu
Stawach
5. Opis drogi: 2h30min
W ramach akcji “Tatry bez młotka” droga Motyki została wyczyszczona
ze zbędnego żelastwa i wyposażona w stałe punkty asekuracyjne na
stanowiskach. Istnieje możliwość łączenia wyciągów w dłuższe pasaże i
tak też zostanie opisane przejście tej drogi. Start wyznaczają
zielonkawe płyty z ryskami, u podnóża wielkiego zacięcia, które
pokonujemy w lewo ku górze (II-III), aż osiągamy podstawę zacięcia
(możliwość założenia stanowiska). Kontynuujemy wspinaczkę (IV)
jednym wyciągiem, aż pod okapy, gdzie po ok. 50 m. zakładamy
wygodne stanowisko. Kolejne, standardowe dwa krótkie wyciągi
łączymy w jeden o długości 40 m. Najpierw odbijamy w prawo na płytę
z charakterystycznym zębem skalnym, a potem wspinamy się cały czas
z odchyleniem na prawo (V-) ku ostrzu filara, z którego (V) w lewo
wydostajemy się na pochyłą półkę tzw. “balkon” (stanowisko nr 2). Z
lewego skraju “balkonu” w lewo i przewinąwszy się (IV+, ekspozycja!)
poza niewielki filarek, w górę krótkim zacięciem na wygodną półkę (25
m, stanowisko nr 3). Z półki przez litą płytę do wybitnego zacięcia (stare
haki), którym (V-) aż do miejsca, gdzie rozdziela się ono na dwa
mniejsze. Trawers (2 m) na krótkie żeberko i dalej lewym zacięciem w
górze przechodzącym w kominek na trawiastą płaśń pod szczytem (50
m, wygodny blok na stanowisko). Stąd 15 m trawiasto-skalistą rynną na
wierzchołek ze stanowiskiem zjazdowym.
6. Schemat ( i miejsce na
notatki):