Nr wniosku: 248886, nr raportu: 13183. Kierownik (z rap.): mgr
Transkrypt
Nr wniosku: 248886, nr raportu: 13183. Kierownik (z rap.): mgr
Nr wniosku: 248886, nr raportu: 13183. Kierownik (z rap.): mgr Marcin Łukaszewski Większość badaczy współczesnych systemów politycznych skupia się w dużej mierze na analizowaniu systemów politycznych (i ich ewolucji) państw modelowych, tj. Francji, Włoch, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii czy Niemiec, stąd można pokusić się o stwierdzenie, że inne państwa stanowią wyzwanie badawcze dla analityków. Wydaje się, że na kontynencie europejskim status terra incognita, czyli obszaru niezbadanego przez wiele lat przysługiwał najmniejszym państwom tego kontynentu (wyłączając Watykan): Monako, Liechtensteinowi, San Marino i Andorze (tzw. europejskim mikropaństwom). Tak niska znajomość tematu stanowiła podstawową przyczynę przyjęcia tych państw za obszar badań. W ramach prowadzonych badań przygotowaniu dysertacji doktorskiej podporządkowano plan realizacji stażu badawczego, który stanowił najważniejszy element projektu badawczego. W ramach stażu możliwe było przede wszystkim skorzystanie z bogatej (jak na bardzo ograniczone zasoby polskich bibliotek) oferty książkowej jednej z niewielu (o ile nie jedynej) instytucji badawczej zajmującej się systemami politycznymi europejskich mikropaństw. W ramach prowadzonych badań nie tylko przeprowadzono kwerendę źródłową w bibliotece Liechtenstein-Institut, ale zorganizowano wywiady m.in. z pracownikami tej placówki. Bez wątpienia najważniejszym osiągnięciem było zorganizowany i przeprowadzony osobiście przez stażystę wywiad z księciem-następcą tronu Liechtensteinu. Pozwolił on na lepsze zrozumienie funkcjonowania systemu politycznego poprzez poznanie opinii aktora tego systemu. Wydaje się, że praca doktorska przygotowana na podstawie nie tylko źródeł opartych na kwerendach w polskich instytucjach badawczych, ale i na źródłach pozyskanych w państwie stanowiącym przedmiot analizy, nie wspominając już o wywiadzie z głównym aktorem politycznym (tj. księciem), pozwoliła na rozszerzeniu wiedzy o systemach politycznych europejskich mikropaństw, a także na podjęcie prób do wskazania dalszej ewolucji tych systemów. Można zatem skonstatować, że dysertacja oparta na wyżej wskazanych źródłach stanowi istotny wkład w poszerzenie wiedzy społeczeństwa na temat systemów politycznych Andory, Liechtensteinu, Monako i San Marino.