Gerald Epstein - Uzdrowienie przez wizualizacjê.rtf - Druk

Gerald Epstein - Uzdrowienie przez wizualizacjê.rtf - Druk

Gerald Epstein
Uzdrowienie
przez
wizualizację
Wyobraźnia kluczem do zdrowia
PrzełoŜyła Urszula Zielińska
Zysk i S-ka
Wydawnictwo
Tytuł oryginału
HEALING VISUALIZATIONS
Creating Health Through Imagery
Copyright © 1989 by Gerald Epstein
Ali rights reserved
Published by arrangement with Bantam Books, a division of Bantam
Doubleday Dell Publishing Group, Inc.
Copyright © 1996 for the Polish translation by
Zysk i S-ka Wydawnictwo s.c, Poznań
Redaktor Adela
Skrentni
Wydanie I
ISBN 83-7150-142-0
Zysk i S-ka
Wydawnictwo s.c.
ul. Wielka 10, 61-774 Poznań
fax 526-326,
Dział handlowy tel./fax 532-751
Redakcja tel. 532-767
Łamanie perfekt s.c, Poznań, ul.
Grodziska 11, tel. 67 12 67
Druk i oprawa: Zakłady Graficzne im. KEN S.A.
Bydgoszcz, ul. Jagiellońska 1, fax 21-26-71, zam. 470/96
Dla Racheli...
której imię znaczy baranek
1
Podziękowania
Chcę w sposób szczególny podziękować kilku wspaniałym
ludziom, którzy przyczynili się do powstania niniejszej pozycji. Po
pierwsze, dziękuję Harrisowi Dientsfreyowi, nadzwyczajnemu
wydawcy, który swoim działaniem i mądrą radą pomógł nadać tej
ksiąŜce ostateczną formę. Wspomnę w tym miejscu nieŜyjącą juŜ
Tobi Sanders, której zasługą jest powołanie do Ŝycia i
prowadzenie działu New Age w wydawnictwie Bantam. To ona
właśnie poprosiła mnie, bym napisał tę ksiąŜkę.
Perle Besserman włoŜyła wiele wysiłku w opracowanie
tysiącstronicowego materiału tak, aby przybrał spójną i zrozumiałą
formę, za co jestem jej niezmiernie wdzięczny.
Specjalne podziękowania naleŜą się teŜ Mme Colet-te
Aboulker-Muscat, mojej przewodniczce po wyobraźni, mistrzyni i
nauczycielce, która pozwoliła mi zrozumieć i przekazywać zasady
wizualizacji.
Ginny Flint wykonała cięŜką pracę, umieszczając niezbędne w
tej ksiąŜce rysunki. Bez Carol Shookhof i Lisy Wood natomiast nie
powstałby w ogóle maszynopis.
Dziękuję takŜe Leslie Meredith, której przypadło trudne
zadanie przejęcia ksiąŜki po śmierci pani Sanders i która
nadzorowała proces jej publikacji aŜ do szczęśliwego zakończenia.
Jestem równieŜ wdzięczny Rachel Blu-menthal za jej nieustające
wsparcie, zachętę oraz liczne sugestie.
Dziękuję wszystkim, którzy pomogli mi stworzyć niektóre z
ćwiczeń wyobraŜeniowych, a więc Sheryl Rosenberg, Grecie
Gruber, Jean Kadmon, doktorowi Andrew Gentile, doktor Viviane
Lind oraz moim pacjentom, którzy wolą pozostać anonimowi.
Doceniam kaŜdy pomocny gest wykonany w moją stronę i
jestem niezmiernie wdzięczny za wsparcie, którego udzielili mi
wszyscy, których tu wymieniłem.
—7—
Wstąp
Potęga wyobraźni
Wczesnym latem 1974 roku spędziłem sześć tygodni w Jerozolimie,
wykładając psychiatrię w Szkole Medycznej Hadassah. W owym
czasie stosowałem zasady psychoanalizy Freuda. Moje
przygotowanie do tej pracy było tradycyjne: skończyłem studia
medyczne ze specjalizacją w psychiatrii i skoncentrowałem się na
psychoanalizie. Taka droga była moim marzeniem, od czasu gdy
ukończyłem dziewiętnaście lat, ale dopiero mając lat trzydzieści
siedem zdałem sobie z tego sprawę. Gdy przyjechałem do
Jerozolimy, myślałem, Ŝe znam wszystkie fakty dotyczące
funkcjonowania umysłu oraz najwaŜniejsze odpowiedzi na pytania
o psychikę. Jednak tamtego lata w Jerozolimie moje rozumienie
psychiki i głębokich powiązań pomiędzy ciałem a umysłem uległo
całkowitemu przeobraŜeniu. Jednym z efektów tego procesu jest niniejsza ksiąŜka. U jej podstaw leŜy piętnaście lat pomyślnej
praktyki klinicznej, wykorzystującej potęgę wyobraźni w leczeniu
dolegliwości fizycznych i zaburzeń emocjonalnych oraz w ustalaniu
metod zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia.
W Jerozolimie spotkałem młodego człowieka, który przeszedł
trzy lata intensywnej psychoanalizy — pięć razy
—9—
w tygodniu — chcąc wyrwać się z przewlekłej depresji. Ten rodzaj
terapii nie przyniósł mu jednak ulgi. Po trzech bezowocnych latach
wybrał się do kobiety, która stosowała „wyobraŜenia wzrokowe"
lub, mówiąc bardziej precyzyjnie, terapię „snu na jawie". Spotykał
się z nią raz w tygodniu przez cały miesiąc, po czym uznał, Ŝe jest
wyleczony.
Moje freudowskie podejście nie za bardzo pozwalało mi w to
uwierzyć, jednak faktem jest, Ŝe po miesiącu nowej terapii młody
człowiek wyszedł z depresji.
Byłem niezwykle zaintrygowany tym przypadkiem, toteŜ
poprosiłem o spotkanie z jego terapeutką, panią Colette AboulkerMuscat (jak się później dowiedziałem — rówieśniczką
francuskiego klinicysty Roberta Desoille'a, autora techniki
wizualizacyjnej o nazwie „sterowany sen na jawie"). To spotkanie
zmieniło moje Ŝycie. Powiedziałem pani Aboulker-Muscat, Ŝe
wiem, jak niezwykły sukces odniosła w pracy z tym młodym człowiekiem, ale nie znam stosowanej przez nią metody terapeutycznej. Gdy wymienialiśmy poglądy na temat wizualizacji,
przypomniałem sobie — i powiedziałem o tym mojej rozmówczyni
— Ŝe wyjaśnienie Freuda, dotyczące wolnych skojarzeń w analizie,
sprowadza się właściwie do ćwiczenia wizualizacyjnego. W
przykładzie Freuda terapeuta mówi pacjentowi, aby wyobraził
sobie, Ŝe obaj jadą pociągiem: pacjent ma patrzeć przez okno i
opisywać wszystko, co widzi.
Pani Aboulker-Muscat zareagowała pytaniem: „W jakim
kierunku jedzie pociąg?" Byłem mocno zadziwiony, bo nie
widziałem tu Ŝadnego związku z terapią. Odpowiedziałem z
wahaniem w głosie, Ŝe pociągi jeŜdŜą zwykle w kierunku
poziomym, a wtedy pani Aboulker-Muscat uczyniła gwałtowny
ruch ręką w górę i zapytała: „A gdyby tak pojechały według tej
osi?"
Teraz, po piętnastu latach, nie potrafię w szczegółach opisać
wszystkich myśli, jakie przemknęły mi przez głowę. Prawdę
mówiąc, wtedy chyba równieŜ nie umiałem
— 10 —
ich w pełni określić. Jedyne wraŜenie, którego wówczas byłem
całkowicie świadomy, moŜna by określić jako samo-rozpoznanie,
coś, co niektórzy nazywają efektem „aha". Do dziś pamiętam
pionowy ruch ręki pani Aboulker-Muscat, który oderwał mnie od
poziomej płaszczyzny utkanej z codziennych wzorców przyczyny i
skutku. Uniosłem się ku wolności i zrozumiałem, Ŝe zadaniem
terapii — a jednocześnie człowieczego istnienia — jest
wspomaganie dąŜenia ku tej wolności, przejście od tego co znane,
do tego co nowe, otwarcie się na ludzki talent do tworzenia i
odnawiania. Dowiedziałem się później, Ŝe temu właśnie słuŜy
wizualizacja.
W ciągu kolejnych dziewięciu lat zgłębiałem potęgę wyobraźni
pod okiem pani Aboulker-Muscat. Poznałem jedność umysłu i
ciała, psyche i physis oraz techniki terapeutyczne określane jako
„sen na jawie", dzięki którym mogłem pomóc swoim pacjentom
wykorzystać tę cielesno-duchową jedność. Terapia wyobraŜeniami
jest bardzo głęboką, wewnętrzną podróŜą opartą na fragmentach
codziennych rozmów oraz snach. Ćwiczenia wizualizacyjne
zawarte w tej ksiąŜce są przedstawione w formie marzeń, które
pozwalają przekształcać i tworzyć rzeczywistość.
Czym jest wizualizacja? Mówiąc krótko, jest to zbiór myśli
przedstawionych w formie obrazów.
Istnieją róŜne rodzaje myślenia. Najbardziej nam znanym jest
rozumowanie logiczne, któremu juŜ w siedemnastym wieku
przyznano nadrzędną pozycję, poniewaŜ jest ono podstawą nauki.
Oprócz niego są jednak takŜe inne — nielogiczne, intuicyjne —
formy myślenia. Wystarczy wspomnieć nagłe olśnienie, które
wszyscy miewamy, odkrywając niespodziewanie rozwiązanie
problemu, który wydawał się nierozwiązywalny. Ten rodzaj
myślenia to intuicja. Bez niej — zgodnie ze słowami nauczyciela,
Caleba Gattegno — nie potrafilibyśmy wymyślić niczego nowego.
— 11 —
Wizualizacja, podobnie jak intuicja, to rodzaj myślenia
nielogicznego. Natomiast to, co logiczne i dyskursywne, potrzebne
jest w nawiązywaniu codziennych kontaktów i tworzeniu relacji z
tak zwaną rzeczywistością obiektywną. Dzięki wizualizacji
docieramy do rzeczywistości wewnętrznej i subiektywnej. Kiedy w
czasie swojej praktyki prosiłem pacjentów, by zajrzeli w głąb
siebie, to okazywało się, Ŝe wyobraŜenia — podstawa wizualizacji
— tworzą strukturę ich Ŝycia wewnętrznego.
Język wyobraŜeń jest dla nas najczęściej poznawalny przez sny
oraz „sny na jawie". Jeśli ktoś miał szansę go poznać, to wie, Ŝe
moŜna się nim posługiwać równie swobodnie, co językiem słów. I
rzeczywiście: umiejętność rozumienia przedstawianych obrazów i
posługiwania się nimi wyprzedza prawdopodobnie zdolność do
operowania słowami. Aby pojąć naturę języka wyobraŜeń,
wystarczy jedynie zauwaŜyć jego istnienie.
Jak wszyscy niebawem się przekonamy, najbardziej niezwykłą
cechą techniki wyobraŜeniowej jest fakt, Ŝe mogą jej towarzyszyć
zmiany fizjologiczne. Te korzystne skutki fizyczne nie byłyby
takim zaskoczeniem, gdybyśmy uznawali psyche i physis za dwie
strony tego samego lustra, które powinniśmy określić słowem
ciało. JednakŜe przez trzy stulecia zachodnia medycyna zdołała
skutecznie oddzielić psychikę od fizyczności. Zaskakujący jest
niewątpliwie fakt, Ŝe w historii medycyny światowej nie było
systemu, który próbowałby dokonywać takich podziałów. Nawet
zachodnie szkoły medyczne, poprzedzające przełomowy wiek
siedemnasty, nie uznawały tego rozróŜnienia.
Współczesna medycyna próbuje na nowo zgłębić powiązania
między ciałem a umysłem. Rezultatem tych starań jest, na
przykład, medycyna behawioralna oraz psycho-neuroimmunologia.
Studia nad hipnozą udowodniły, Ŝe istnieje wpływ psychiki na
fizyczność. Badacze odkryli między innymi, Ŝe zahipnotyzowane
osoby mogą skaleczyć się pnączem sumaka jadowitego lub
uchronić przed
kontaktem z nim; mogą wywołać oparzenia, albo zlikwidować
brodawki.
ChociaŜ zachodnia medycyna (a takŜe nauka w tym kręgu
kulturowym) niechętnie zgadza się z tezą, Ŝe umysł moŜe wpływać
na ciało, to jednak wierzy w odwrotną zaleŜność — psychiki od
cielesności. Ten związek jest zresztą często wykorzystywany, a
środki uspokajające, znieczulające i przeciwdepresyjne są tego
przykładem. Skoro jest zatem oczywiste, Ŝe ciało moŜe wpływać
na umysł, to czy nie naleŜałoby równieŜ uznać, Ŝe siłą woli lub
wyobraźni moŜemy wpływać na ciało?
Moje piętnastoletnie doświadczenie kliniczne potwierdza nie
tylko oddziaływanie psychiki na fizyczność, ale takŜe jej
wspierającą rolę w uzdrawianiu ciała. Widziałem niejednokrotnie,
jak potęga umysłu pomaga zwalczać najróŜniejsze dolegliwości i
zaburzenia. Dzięki technice wizualizacyjnej udało mi się uzdrowić
pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, powiększoną
prostatą, cystą jajnika, rakiem piersi, wysypką, hemoroidami i
zapaleniem spojówek. Mój przyjaciel natomiast zdołał zwalczyć
raka wątroby, wykorzystując siłę swej wyobraźni. W 1982 roku
lekarze poinformowali go, Ŝe nie dają mu szans na przeŜycie,
nawet przy zastosowaniu chemoterapii. Postanowił więc
zastosować techniki wyobraŜeniowe, nie rezygnując z leków, a po
dwóch latach czuł się juŜ na tyle dobrze, Ŝe mógł je odrzucić. Nie
przestał jednak wykonywać ćwiczeń wizualizacyjnych i — wedle
danych z Memoriał Cancer Sloan-Kettering Center w Nowym
Jorku (Centrum Badań nad Rakiem) — dzisiaj jest jedynym
człowiekiem, któremu udało się pokonać tę straszliwą chorobę.
Istnieje wiele wręcz anegdotycznych zapisów na temat
skuteczności metody wizualizacyjnej i są to przewaŜnie relacje „z
pierwszej ręki". Fakty w nich przedstawione mają jednak tę samą
wartość, co dane zebrane w procesie naukowych studiów. Warto
wspomnieć, Ŝe wydawane są
— 12 —
— 13 —
juŜ dwa powaŜne magazyny naukowe poświęcone wizualizacji,
mianowicie: „The Journal of Mental Imagery" (z Uniwersytetu
Marąuette) oraz „Imagination, Cognition and Personality" (z
Uniwersytetu Yale).
Trzeba jednak powiedzieć, Ŝe ta „nowa" metoda, za jaką
uznano wizualizację, nie jest wymysłem naszych czasów.
Stosowano ją bowiem dla celów medycznych w wielu
zakamarkach świata juŜ od kilkuset lat (na przykład w Tybecie,
Indiach, Afryce, wśród Eskimosów i amerykańskich Indian).
TakŜe w kulturze Zachodu, począwszy od czasów staroŜytnego
Egiptu, poprzez źródła chrześcijańskie aŜ do roku mniej więcej
1650, kiedy zaczęły dominować nauki przyrodnicze oraz powstał
współczesny model myślenia, leczenie fizycznych dolegliwości
opierało się w duŜej mierze — a niekiedy wyłącznie — na wyobraŜeniach.
W czasach mniej odległych, gdy Europę, Anglię, a potem
Amerykę opanowała psychoterapia Freuda, nurt psychologii oparty
na technikach wyobraŜeniowych pozostał niemal nie zauwaŜony.
Stosowali go najczęściej niezaleŜni klinicyści — a wśród nich Carl
Jung — we Francji, Niemczech, Szwajcarii i we Włoszech. Byli to
przewaŜnie wykształceni lekarze i psychologowie w jednej osobie,
którzy stosowali wizualizację głównie w leczeniu zaburzeń
emocjonalnych. Techniki przez nich opracowane otrzymywały
róŜne nazwy: „sterowany sen na jawie" (Robert Desoille),
„aktywna wyobraźnia" (Carl Jung), „sterowane afektywne
wyobraŜenia" (Hanscarl Leuner) oraz „psychosynteza" (Roberto
Assagioli). Ich prace utorowały drogę do zastosowania technik
wizualizacyjnych w leczeniu dolegliwości fizycznych.
Mało kto wie, Ŝe najbardziej znacząca postać w psychologii
dwudziestego wieku, Zygmunt Freud, tylko raz zastosował metodę
wyobraŜeniową w leczeniu tiku nerwowego u czternastoletniego
chłopca i ta jedna sesja wystarczyła, by odniósł sukces.
Paradoksem jest jednak, Ŝe
— 14 —
w Ŝadnym z dwudziestu pięciu tomów swoich dzieł nie odnotował
on pozytywnego rezultatu w leczeniu metodą psychoanalityczną.
Był to jego jedyny pomyślnie zakończony przypadek i jedyny, w
którym techniką terapeutyczną były wyobraŜenia, a nie analiza.
Oto, jak Freud zrelacjonował to wydarzenie w 1899 roku, w
dziele Die Traumdeutung (Interpretacja snów):
Zwrócił się do mnie czternastoletni chłopiec cierpiący na tik
twarzowy, wymioty histeryczne, bóle głowy itp. z prośbą o
leczenie psychoanalizą. Powiedziałem mu, Ŝe jeśli zamknie
oczy, zobaczy obrazy i przyjdą mu do głowy myśli, o których
następnie mi opowie. Zrobił to, o co go prosiłem, i opisał
ostatnie przed naszym spotkaniem wraŜenie, które odŜyło w
jego pamięci. Grał z wujkiem w warcaby i ujrzał przed sobą
planszę. Przyszły mu do głowy róŜne pozycje, korzystne i
niekorzystne oraz ruchy, których nie wolno mu było zrobić.
Potem zobaczył sztylet, który naleŜał kiedyś do jego ojca, a
teraz wyobraźnia chłopca umieściła go na planszy. Potem
chłopiec ujrzał sierp, a następnie kosę. W końcu zjawił się stary
wieśniak, który kosił kosą trawę przed oddalonym domem
chłopca.
Następnie Freud przedstawił pacjentowi interpretację symboli.
NajwaŜniejsza w tej sytuacji była jednak technika, którą
zastosował psychoanalityk, czyli wizualizacja. Freud stwierdził, Ŝe
po tym jednym spotkaniu zniknął nerwowy tik chłopca oraz inne
objawy. Najwyraźniej jednak zarzucił dalsze stosowanie tej
niewątpliwie skutecznej metody.
Niniejsza ksiąŜka po raz pierwszy w historii przedstawia
techniki wizualizacyjne dostosowane do leczenia powszechnych
— nieco rzadziej spotykanych — dolegliwości fizycznych oraz
zaburzeń emocjonalnych. Ćwiczenia
— 15 —
tu zawarte pozwolą ci uczestniczyć w procesie leczenia własnego
ciała i ducha. Nie twierdzę, Ŝe masz przestać odwiedzać lekarza
czy odrzucić zapisane lekarstwa, ale proponuję, byś skorzystał z
tej wspierającej metody, która pozwoli ci wziąć aktywny udział w
przywracaniu i utrzymaniu zdrowia.
Chcę podkreślić, Ŝe przedstawione tu ćwiczenia nie słuŜą
radzeniu sobie z bieŜącymi doświadczeniami. Metoda
wyobraŜeniowa pozwala raczej wyprodukować nowe. Zamiast
zwyczajnie reagować na doświadczenie, lepiej jest je stworzyć, tak
jak robisz to w Ŝyciu codziennym, wyznaczając sobie kolejne cele.
Układ niniejszej publikacji jest prosty i przejrzysty. Najpierw
omawiam przygotowanie umysłu do pracy wyobraŜeniowej, kilka
związanych z tym pojęć oraz niezbędne ćwiczenia fizyczne. Dalej,
w samym sercu ksiąŜki, przedstawiam uporządkowane
alfabetycznie wizualizacje, które moŜna zastosować w określonym
(jednym z siedemdziesięciu pięciu) rodzaju zaburzeń
emocjonalnych i dolegliwości fizycznych. Po tej części następują
ćwiczenia z wyobraźnią, które pomogą ci wzmocnić i zachować
swoje zdrowie. Na kolejnych stronach znajdziesz osiem wskazówek dotyczących rozwijania własnych technik, co dla większości
ludzi jest zupełnie naturalnym procesem. W końcu zapoznasz się
takŜe z moim komentarzem na temat szerokich implikacji metody
wizualizacyjnej.
KsiąŜka ta jest w zasadzie podręcznikiem, którego zadanie
polega na zapoznaniu czytelnika ze sposobami pozytywnego
oddziaływania na własne zdrowie oraz utrzymania jego dobrego
stanu.
Chciałbym wyjaśnić znaczenie niniejszej pozycji, posługując
się analogią, która — moim zdaniem — bardzo dobrze tłumaczy
podstawowe fakty. śycie kaŜdego z nas jest jak ogród, o który
trzeba dbać. Jesteśmy więc ogrodnikami, którym powierzono to
odpowiedzialne zadanie, toteŜ do naszych obowiązków naleŜy
usuwanie
— 16 —
chwastów, wysiewanie nasion oraz, oczywiście, zbieranie owoców
pracy.
Jeśli w ogrodzie jest pełno chwastów, to Ŝniwa nie będą dobre.
Chwasty nie dopuszczają promieni słońca do ziaren poŜytecznych
roślin, przez co te nie mogą się zakorzenić i zakwitnąć. Choroba,
róŜnorodne zaburzenia i negatywne przekonania — to chwasty,
którym pozwoliliśmy wzrastać w naszym zaniedbanym ogrodzie.
Chwastami są równieŜ niektóre trujące emocje, takie jak niepokój,
depresja, lęk, panika, zmartwienie i rozpacz. Negatywne myśli i
emocje są ściśle związane z chorobą i wszelkimi zaburzeniami. Dla
nikogo, kto uznaje jedność ciała i umysłu, nie jest zaskoczeniem
fakt, Ŝe naukowcy stwierdzili istnienie związku pomiędzy
negatywnymi emocjami a obniŜoną odpornością organizmu.
Pozytywne myśli z kolei wywołują pozytywne uczucia, czyli
radość, szczęście i dobry humor, które są nierozerwalnie związane
ze zdrowymi reakcjami systemu immunologicznego.
Techniki wyobraŜeniowe to sposób na oczyszczenie umysłu ze
starych, negatywnych myśli — chwastów — i zastąpienie ich
nowymi, pozytywnymi przekonaniami — ziarnami zdrowych
roślin.
Samouzdrowienie jest moŜliwe, o ile zaczniesz się troszczyć o
ogród swojej rzeczywistości.
Zdrowie ma wartość zasadniczą dla kaŜdego z nas, dlatego
często zastanawiałem się, z jakiego powodu ludzie oddają troskę o
jego zachowanie w obce ręce. Być moŜe częściowo przyczynił się
do tego brak sposobów, abyśmy mogli zadbać o nie sami.
Wizualizacja to jeden z takich sposobów, dzięki któremu moŜemy
zatroszczyć się o własne zdrowie i przejąć za nie
odpowiedzialność. Gdy porzucisz bierność na rzecz aktywności,
zyskasz władzę nad swoim zdrowiem, przywrócisz sobie nadzieję,
a takŜe umocnisz poczucie wolności i siły.
A wszystko to za sprawą metody, którą prezentuję w niniejszej
ksiąŜce.
Rozdział pierwszy
Postawienie sobie
pytania o zdrowie
Przygotowanie do wizualizacji
Pewien mój przyjaciel cierpiał z powodu ostrego przeziębienia.
„Czuję się fatalnie, Jerry — rzekł do mnie. — Czy znasz moŜe
jakieś ćwiczenie, które mogłoby mi pomóc?"
Oto co mu zaleciłem i co kaŜdy z nas moŜe zastosować, chcąc
pokonać zwykłe przeziębienie. Ćwiczenie to nazywa się RZEKĄ
śYCIA.
Zamknij oczy. Wykonaj trzykrotny wydech, aby się zrelaksować. Wyobraź sobie, Ŝe twoje oczy stają się jasne i pogodne.
Potem odwracają się do środka i zamieniają się w dwie rzeki
płynące z zatok do jamy nosowej i gardła, a ich wartki strumień
unosi z sobą wszystko, co zbędne i co przeszkadza, czyli ból i
uczucie zapchania. Rzeki płyną przez twoją klatkę piersiową i
brzuch, aŜ do nóg, by w końcu opuścić ciało, przybierając postać
czarnych lub szarych strumyków, które ktoś zakopuje głęboko w
ziemi. Widzisz, jak z twoich płuc wydobywa się czarne powietrze,
a w dole pojawiają się odpady. Czujesz, jak rzeki pulsują
rytmicznie wewnątrz twego ciała i widzisz światło nad sobą, które
zaczyna wypełniać zatoki, nos i gardło, a wszystkie tkanki
— 19 —
jama
nosowa
język
przełyk tchawica
stają się róŜowe i zdrowe.
Kiedy
poczujesz
ten
rytmiczny przepływ oraz
ujrzysz światło wypełniające jamę nosowo--gardłową, zrób
wydech i otwórz oczy.
Postanowiłem rozpocząć od przygody mojego przyjaciela z
dwóch powodów: po pierwsze dlatego, Ŝe przeziębienie to jedna z
najczęściej występujących dolegliwości; po drugie ze względu na
to, Ŝe sukces mojego przyjaciela jasno ukazuje, jak łatwa do
zastosowania jest metoda wizualizacyjna.
Przyjaciele często prosili mnie o ćwiczenia, które miały im
pomóc w róŜnych kryzysach, chorobach i przypadłościach, a
potem zawsze z zadowoleniem opowiadali mi o ich efektach.
Wizualizacja nie wymaga pilnych studiów ani obszernych
wskazówek.
Niedawno jedna z moich znajomych złamała nadgarstek.
Ortopeda nastawił jej kość, informując jednocześnie, Ŝe potrzeba
trzech miesięcy, aby tkanka się zrosła. Wkrótce po nastawieniu ta
diagnoza oraz prognoza zostały potwierdzone przez drugiego
ortopedę. Zaproponowałem wtedy, aby wspomagać zrastanie
kości, stosując ćwiczenie SPLATANIE SZPIKU.
Zaleciłem mojemu przyjacielowi wykonywanie tych ćwiczeń
co trzy godziny, przez trzy do pięciu minut do momentu, kiedy
poczuje poprawę. Dwa dni później powiedział mi, Ŝe powtarzał
ćwiczenia przez jeden dzień i szybko wyzdrowiał.
Wielu ludzi podsumowałoby to wydarzenie jednym słowem:
przypadek. Jak to moŜliwe, zapytaliby, Ŝeby obraz rzeki i światła
miał jakikolwiek wpływ na czysto fizjologiczne przyczyny
przeziębienia? A poza tym, czyŜ przeziębienia nie mijają same?
Być moŜe szybki powrót do zdrowia mojego przyjaciela był
istotnie przypadkiem? A zatem przez ponad piętnaście lat byłem
świadkiem takich zadziwiających przypadków, i to w
róŜnorodnych schorzeniach, z których większość miała znacznie
powaŜniejszy przebieg.
— 20 —
— 21 —
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie
końcówki kości w obecnym stanie. Widzisz, jak te dwa końce
stykają się. Widzisz i czujesz, jak szpik przepływa z jednej części
kości do drugiej. Zobacz, Ŝe biały szpik płynie niebieskimi
kanalikami światła poprzez czerwony strumień krwi, a tętniczki
skaczą między dwoma końcówkami kości tworząc splot, który
zbliŜa je do siebie. Widzisz, jak kości splatają się ze sobą tak
dokładnie, Ŝe nie dostrzegasz juŜ śladu złamania. Uświadom sobie,
Ŝe kość jest znów cała i otwórz oczy.
potraktować wyobraŜenia jak produkty naszego umysłu, jak nasze
mentalne potomstwo. Powołujemy je do Ŝycia, by stały się
nośnikami uzdrowienia, a energia, która je wypełnia, samoistnie
stymuluje proces leczenia.
AngaŜując się w odkrywanie czy budowanie wyobraŜeń,
bierzemy udział w pełnym znaczeń procesie. Powołane do Ŝycia
obrazy są tak realne, jak nasze emocje i tak znaczące, jak sny.
Oczywiście produktem naszej twórczej działalności jest
rzeczywistość subiektywna, ale niewątpliwie jest to rzeczywistość,
w dodatku wyposaŜona w moc wpływania na nasze ciało. Dzięki
niej moŜemy się takŜe dowiedzieć, kim naprawdę jesteśmy.
W niniejszym rozdziale omówimy sposoby przygotowania
umysłu do wizualizacji oraz wykorzystania naszej wewnętrznej
rzeczywistości w procesie przywracania łub utrzymania zdrowia.
Nie jest to wcale działanie skomplikowane, opiera się bowiem na
zdolnościach, w które wszyscy zostaliśmy wyposaŜeni.
Zasugerowałem mojej znajomej, by wykonywała ćwiczenie co
trzy lub cztery godziny — z wyłączeniem nocy, oczywiście —
kaŜdorazowo przez trzy minuty. Powiedziałem takŜe, Ŝe po
tygodniu lub dwóch powinny nastąpić znaczące zmiany. Po trzech
tygodniach moja znajoma udała się do ortopedy, poniewaŜ miała
wyznaczoną wizytę kontrolną, a wówczas lekarz stwierdził, Ŝe
kość się zrosła. Był tym tak zaskoczony, Ŝe powtórnie
przestudiował zdjęcie rentgenowskie, które to potwierdziło. W
jego praktyce nie zdarzyło się jeszcze, aby ta właśnie kość goiła
się krócej niŜ trzy miesiące. Ortopeda nie był w stanie wyjaśnić
tego zaskakującego rezultatu.
Znajoma powiedziała mi później, Ŝe gdy opuszczała gabinet,
drŜała z podniecenia, uświadomiwszy sobie, czego potrafiła
dokonać.
Wizualizacja — praca wyobraŜeniowa — jest prostym
procesem. Oznacza odszukiwanie, odkrywanie lub tworzenie
obrazu w umyśle, budowanie pewnej mentalnej formy. Ta
wyobraŜona, a jednak rzeczywista forma posiada cechy dowolnego
zdarzenia, rzeczy lub sytuacji, które moŜna zaobserwować w
codziennym, weryfikowalnym świecie. Rzecz w tym, Ŝe w
przeciwieństwie do obiektów realnych, te wyobraŜone nie mają ani
masy, ani objętości, czyli — mówiąc krócej — nie posiadają
materialnej treści. Z drugiej jednak strony zawierają energię.
Moglibyśmy
Tworzenie obrazów mentalnych jest w sposób ścisły i bezpośredni
związane z celem, czyli działaniem umysłu ukierunkowującym
naszą uwagę oraz czynności. Wszyscy dobrze znamy to pojęcie.
Mówimy: „Mam zamiar wyjechać na urlop w przyszłym miesiącu"
i do tego celu dostosowujemy
— 22 —
— 23 —
PRZYGOTOWANIE UMYSŁU
Istnieją cztery aspekty przygotowania umysłu do wytwarzania
uzdrawiających form wyobraŜeniowych. Pierwsze dwa są częścią
kaŜdego ćwiczenia wizualizacyjnego, a ja nadałem im nazwy: cel i
wyciszenie. Pozostałe dwa stanowią element doświadczenia
wyobraŜeniowego w ogóle, a określam je jako oczyszczenie i
zmiana.
Cel
nasze plany i starania. Zamiar staje się naszym przewodnikiem w
sprawach duŜych i małych. Kiedy włączasz telewizor, to twoim
zamiarem jest oglądanie jakiegoś programu. Cel jest aktywnym
wyrazem naszych pragnień określonych i ukierunkowanych przez
system fizjologiczny. Zewnętrznym przejawem celu jest często
działanie: aktywność fizyczna lub psychiczna. Mówiąc prościej,
cel jest wszystkim, co chcemy osiągnąć.
Jaki jest zatem związek między celem a wizualizacją i
uzdrowieniem? Kiedy przystępujemy do ćwiczeń, zawsze
zaczynamy od zdefiniowania i uściślenia naszych celów, czyli
określamy, co chcemy osiągnąć, wykonując dane ćwiczenie. Jeśli,
na przykład, masz zamiar wyleczyć złamaną kość, to przed
ćwiczeniem stwierdzasz, Ŝe będziesz ją spajał. Tym samym dajesz
sobie wewnętrzne wskazówki. MoŜesz potraktować cel jako rodzaj
komputerowego programu, dzięki któremu twój umysł koncentruje
się tylko na tym procesie, na którym ci zaleŜy. Jeśli powiesz sobie,
Ŝe masz zamiar osiągnąć określony cel, oraz jeśli bardzo jasno ten
cel sprecyzujesz, to zwiększą się twoje szanse na sukces w pracy
wizualizacyjnej.
Cel zaleŜy bezpośrednio od woli, która jest siłą napędową
Ŝycia, pozwalającą człowiekowi dokonywać wyborów. Posiadają
kaŜdy z nas, a jej przejawy są zauwaŜalne w Ŝyciu codziennym, w
kaŜdej czynności, począwszy od momentu podniesienia się z
łóŜka, a skończywszy na wieczornym studiowaniu niniejszej
ksiąŜki. Wszystkie te działania są aktami woli.
Nadając tej woli określony kierunek, przekształcamy ją w
zamiar. Cel jest zatem wolą ukierunkowaną i ma zasadnicze
znaczenie dla kaŜdego samouzdrawiającego, sprowokowanego
przez wyobraźnię działania. Stosując wizualizację, skierowujemy
naszą wolę do wewnątrz, dzięki czemu odnajdujemy nowe ścieŜki
prowadzące do lepszego zdrowia i bogatszego Ŝycia, które
zaczynamy w sposób świadomy kształtować.
— 24 —
W rutynowych czynnościach Ŝycia codziennego wykorzystujemy naszą wolę głównie w obcowaniu ze światem
zewnętrznym: albo usiłujemy coś od niego otrzymać, albo teŜ
próbujemy na niego wpłynąć w zaleŜności od potrzeb (lub naszych
wyobraŜeń na ten temat). Zapominamy, Ŝe tę samą wolę, tę samą
siłę ukierunkowanych intencji moŜemy zwrócić na siebie, po to, by
zmienić swoje Ŝycie i świadomie przejąć nad nim kontrolę.
Przebudzona woła, uświadomiony zamiar leŜy u podstaw terapii
wizualizacyjnej. Bardzo często obowiązek udzielenia sobie
pomocy oddajemy w obce ręce, poniewaŜ wzrastaliśmy w
przekonaniu, Ŝe nie moŜna wykorzystać własnej woli dla
indywidualnych celów. Leczenie wyobraŜeniami daje moŜliwość
osiągnięcia większej niezaleŜności i wolności. Niektórzy mogą się
wahać, czy wolno im skorzystać z tej moŜliwości, ale gdy tylko
odczują korzyści tej metody, przepełnia ich radość, a obawy
odsuwają się w cień. Tacy ludzie powinni pamiętać, Ŝe nikomu, a
tym bardziej sobie, nie czynią krzywdy, korzystając z wolności i
prawa do uŜycia własnej wyobraźni w procesie przywracania
zdrowia.
Wyciszenie
Drugim warunkiem przygotowania umysłu do pracy wyobraŜeniowej jest stan, który określam jako wyciszenie.
Po to, by wyobraźnia mogła uczestniczyć w procesie leczenia,
konieczne są dwa rodzaje wyciszenia: zewnętrzne i wewnętrzne.
Cisza zewnętrzna pomaga nam skoncentrować się na wędrówce w
głąb siebie, a zakłócenia i codzienne kłopoty utrudniają lub
uniemoŜliwiają ten proces. Nie musimy szukać klasztoru czy
jaskini, by zaangaŜować się w ćwiczenia wizualizacyjne, ale
naleŜy unikać dźwięków draŜniących ucho i niemiłych.
Istnieją jednak pewne rodzaje zakłóceń, które mogą pomóc w
wytworzeniu wewnętrznej ciszy, na przykład śpiew ptaków,
odgłosy przyrody, a nawet daleki szum ulicznego
— 25 —
ruchu. Jeśli pewne dźwięki nie wyprowadzają cię z równowagi,
lub jeśli łatwo ci je zignorować, to mogą się one stać częścią
ćwiczenia. Gdybyś natomiast musiał się bardzo starać, by nie
dopuścić do siebie zewnętrznych odgłosów, wówczas nie będziesz
w stanie skoncentrować się na tworzeniu obrazów.
Słyszałem, Ŝe niektórzy ludzie przeprowadzają ćwiczenia
wyobraŜeniowe w metrze lub autobusie, co dowodzi, Ŝe nawet w
najbardziej hałaśliwym otoczeniu moŜna się skupić. Według mnie
jednak nie są to sprzyjające warunki, poniewaŜ wówczas praca
wizualizacyjna stałaby się częścią codziennej rutyny, a przecieŜ jej
rola jest szczególna. Mimo Ŝe ćwiczenia wyobraŜeniowe nie
wymagają zbytniego wysiłku, to jednak nie stanowią po prostu kolejnego punktu w rozkładzie zajęć. Wyjątkiem jest sytuacja, w
której musisz wykonywać ćwiczenia tak często, jak to moŜliwe,
poniewaŜ pracujesz nad zaburzeniem, które tego wymaga. Nie
zalecam natomiast wykonywania ćwiczeń wyobraŜeniowych tylko
dlatego, Ŝe są urozmaiceniem nuŜącej drogi do pracy.
Uzdrawiające wizualizacje wymagają spełnienia określonych
warunków i są najbardziej skuteczne, gdy mają wyznaczone
miejsce i czas. Według mnie najlepiej byłoby wykonywać
ćwiczenia trzy razy dziennie: przed śniadaniem, o zmierzchu i
przed snem.
Nieodzownym elementem wyciszenia jest relaks. Być moŜe
zauwaŜyłeś juŜ, Ŝe dwa opisane wcześniej ćwiczenia
wyobraŜeniowe zaczynały się od trzykrotnego wydechu. W dalszej
części ksiąŜki porozmawiamy jeszcze o najbardziej skutecznym
sposobie oddychania poprzedzającym kaŜde ćwiczenie, natomiast
w tym miejscu chciałbym zaznaczyć, Ŝe w przypadku ćwiczeń,
które zalecam, kilkakrotnie powtórzony wydech wystarcza do
wytworzenia odpowiedniego poziomu relaksacji.
Relaksacja głęboka lub medytacyjna nie jest w tym przypadku
właściwa, poniewaŜ moŜe osłabić twoją czujność, a nawet
wywołać senność, co uniemoŜliwi ci reakcję
— 26 —
na przeprowadzane ćwiczenia. Celem pracy wyobraŜeniowej nie
jest relaks, ale wywoływanie obrazów i zapamiętanie ich, toteŜ
umysł musi znajdować się w stanie pełnej gotowości i wykazywać
wzmoŜoną czujność.
W przypadku gdy na ogół czujesz wewnętrzne napięcie, a
trzykrotny wydech nie przynosi odpręŜenia, moŜesz skorzystać z
dodatkowego ćwiczenia relaksacyjnego umieszczonego w
rozdziale piątym. Pamiętaj jednak o tym, Ŝe „głęboki" relaks nie
jest poŜądany.
Oczyszczenie
Trzeci aspekt pracy wyobraŜeniowej stanowi oczyszczenie i mimo
Ŝe nie jest ono niezbędnym elementem kaŜdego ćwiczenia, to
jednak pozwala ćwiczącemu stać się spójną całością.
JuŜ najstarsze szkoły medyczne wykorzystywały techniki
oczyszczające. Egipscy lekarze uznawali kąpiel za nieodzowny
element leczenia, podobnie jak inni reprezentanci tego zawodu we
wszystkich znanych kulturach staroŜytnego Wschodu i Zachodu.
Rzymianie słynęli z rozwiniętych metod oczyszczania ciała i
zaŜywania kąpieli w leczniczych źródłach. Współczesne
uzdrowiska i ośrodki hydroterapeutyczne w Europie to efekty
wiary w uzdrawiającą moc procesu oczyszczającego. StaroŜytni
śydzi ustanowili rytuał oczyszczenia nazwany mikvah, który miał
nie tylko przypominać o potrzebie zadbania o własne zdrowie, ale
był takŜe sposobem uczczenia szabatu (dnia oczyszczenia).
Reakcją na oczyszczanie jest najczęściej uczucie odciąŜenia,
zdjęcia cięŜaru, którego doznajemy takŜe w trakcie zwykłej kąpieli
czy podczas brania prysznica. Doświadczenie kliniczne całkowicie
potwierdza to wewnętrzne znaczenie oczyszczenia. Weźmy
chociaŜby pod uwagę liczne dolegliwości i stany ducha powiązane
z „mrokiem" i „brudem". Wiele infekcji bakteryjnych, które
zdziesiątkowały
— 27 —
liczne narody świata miało początek w warunkach niehigienicznych i przy pogarszającym się stanie zdrowia populacji. W
czasach nam współczesnych chroniczne schorzenia występują
najczęściej na obszarach z podwyŜszonym poziomem
zanieczyszczenia powietrza, wody i ziemi.
Choroby psychiczne, w tym równieŜ stany psychotyczne,
charakteryzują się „brudnymi" myślami, np. pełnymi przemocy
fantazjami seksualnymi lub czynami wywołującymi poczucie winy
(masturbacja). Osoby znajdujące się w stanie cięŜkiej depresji są
często niechlujne w sensie fizycznym, a poniewaŜ przestają
wykazywać zainteresowanie Ŝyciem społecznym i nie mają dość sił
fizycznych, aby oczyścić swoje ciało, stają się coraz bardziej zaniedbane i brudne. Ekstremalnym, a jednocześnie coraz bardziej
powszechnym przykładem jest sytuacja ludzi bezdomnych,
obciąŜonych workami pełnymi śmieci i ukrytych pod warstwami
brudu uniemoŜliwiających rozpoznanie twarzy, nie wspominając
juŜ o płci. W języku angielskim pierwotne znaczenie słowa itisaiie
(obłąkany) było unclean (nieczysty).
Twierdząc, Ŝe oczyszczenie jest konieczne do pracy
wyobraŜeniowej, mam oczywiście na myśli coś więcej niŜ czystość
zewnętrzną. Nie chcę tu prawić morałów, ale twierdzę, Ŝe być
zdrowym oznacza zachować „czystość" pod kaŜdym względem.
Musimy zadać sobie pytanie, do jakiego stopnia jesteśmy „czyści"
w stosunku do innych ludzi. Wielu z nas uznaje, Ŝe prawo do
zdrowia naleŜy się człowiekowi od urodzenia i nie widząc związku
pomiędzy chorobą a nieetycznym zachowaniem oraz wynikającym
z niego poczuciem winy (choć kary być moŜe uda się uniknąć), ci
ludzie oszukują siebie samych.
IleŜ to razy słyszeliśmy stwierdzenie, Ŝe „ciało nie kłamie"?
Moje doświadczenie podpowiada mi, Ŝe odnosi się ono zarówno
do zdrowia moralnego i etycznego, jak i do nawyków
Ŝywieniowych, ćwiczeń fizycznych oraz do pracy. KaŜdy
nierozwaŜny moralny czy etyczny czyn wywołuje
— 28 —
w ciele człowieka oddźwięk i moŜe niepomyślnie wpłynąć na stan
jego ciała oraz umysłu.
Nieczystość etyczna nie oznacza li tylko, Ŝe w sposób
świadomy kogoś oszukujesz lub krzywdzisz. Jest to problem
znacznie bardziej skomplikowany. MoŜesz oszukiwać równieŜ
samego siebie.
Swego czasu zwrócił się do mnie pacjent chorujący na raka. W
jego rodzinie ze strony matki było to juŜ czwarte pokolenie
dotknięte tą chorobą i w kaŜdym z tych pokoleń brat osoby
cierpiącej na nowotwór zachowywał się w sposób przynoszący
rodzinie wstyd, hańbę i ból. Wszystkie ofiary raka wiedziały o
zachowaniach „czarnej owcy", ale wolały zachować przyczyny
swego smutku i przygnębienia wyłącznie dla siebie.
W przypadku mojego pacjenta „czarną owcą" był nałogowy
hazardzista, który z powodu długów doprowadził najbliŜszą
rodzinę do ruiny. W tej sytuacji mój pacjent odbierał swojej
rodzinie część dochodów, poniewaŜ starał się spłacić długi brata.
Ponadto, ukrywając swoje wsparcie dla niego, oszukiwał
najbliŜszych, co kłóciło się z zasadami jego moralności (był
uczciwym, powszechnie cenionym człowiekiem).
W czasie naszej wspólnej pracy pacjent uświadomił sobie, Ŝe
powinien poinformować wszystkich najbliŜszych o całej sytuacji.
Kiedy to zrobił, oczyścił atmosferę panującą w rodzinie, a
jednocześnie doprowadził do konfrontacji z „czarną owcą", w
wyniku której nałogowy hazardzista rozpoczął leczenie i
przyłączył się do Klubu Anonimowych Hazardzi-stów.
Mój pacjent natomiast poczuł ulgę i wkrótce wszedł w fazę
remisji.
Po to, by się wyleczyć, musimy zacząć od „oczyszczenia
naszych działań". Jest ono częścią świadomego wysiłku woli
poprzedzającego otwarcie „oka wyobraźni"; jest fragmentem
decyzji o głębokim i jasnym spojrzeniu wewnątrz siebie i otwarciu
się na informacje wysyłane przez nasze
— 29 —
ciało i uczucia. Dzięki wizualizacji przestaniemy zaprzeczać
istnieniu problemu, pozbędziemy się iluzji i dostrzeŜemy własne
destrukcyjne zachowania. Dopiero wówczas będziemy mogli
stawić czoło naszym dolegliwościom i wyleczyć się z nich.
Oczyszczenie jest częścią uzdrowienia, a oba te elementy stanowią
podstawę nowych, zdrowych wzorców zachowań oraz
pozytywnego rozwoju w kierunku innego niŜ dotychczas,
pełniejszego istnienia.
Oczyszczające ćwiczenie wizualizacyjne jest takŜe doskonałym
sposobem na to, by przygotować się do rozpoczęcia nowego dnia.
MoŜna je znaleźć w rozdziale piątym niniejszej pozycji.
Zmiana
Spróbuję w tym miejscu wyjaśnić, co mam na myśli twierdząc, Ŝe
zmiana jest elementem procesu uzdrawiania poprzez wizualizację.
Według zasad współczesnej fizyki kwantowej oraz zgodnie z
tym, co mówią chińscy mistycy, nasze subiektywne odczucie
czasu, ten ograniczony obraz rzeczywistości, jest właściwie
nieustannym przepływem zmian. Cały system tradycyjnej
medycyny w Chinach opiera się w gruncie rzeczy na przekonaniu,
Ŝe choroba jest równoznaczna z zablokowaniem tego przepływu,
czyli oporem wobec zmieniającej się istoty spraw.
Próbujemy zatrzymać to, co uznaliśmy za „dobry układ" i coraz
silniej czujemy się z tym związani, coraz bardziej zdecydowanie
przeciwstawiamy się perspektywie cierpienia czy braku
przyjemności, jednocześnie po uszy zapadając się w ból, którego
przecieŜ chcieliśmy uniknąć. Jest rzeczą oczywistą, Ŝe obstawanie
przy tym co zmienne, jak gdyby było trwałe i pewne, musi
doprowadzić do trudności. Najczęściej przyjmują one formę
fizycznych dolegliwości.
Wszyscy ci, którzy mieli do czynienia z technikami wyobraŜeniowymi twierdzą, Ŝe „lepsze samopoczucie" pojawia
— 30 —
się wraz z „wewnętrznym rozstaniem" z rzeczami, ideami i
uprzedzeniami dotyczącymi siebie oraz innych, co jest
równoznaczne z zaprzestaniem walki o zatrzymanie biegu
wydarzeń. Nie chodzi jednak o to, by stać się fatalistą, usiąść na
brzegu rzeki i powtarzać w kółko „będzie, co ma być". Trzeba w
sposób czynny i aktywny poŜegnać się z rozpaczą spowodowaną
nadmiernym przywiązaniem własnego istnienia do ustalonych,
ograniczonych miejscem i czasem doświadczeń, rzeczy i sytuacji.
Im bardziej się do nich zdystansujesz, tym szybciej odzyskasz
dobre samopoczucie. WyobraŜenia są nierozerwalnie związane z
poddaniem się strumieniowi przemian.
Wynika to być moŜe z zaleŜności pomiędzy lewą a prawą
półkulą mózgową, czyli z faktu, Ŝe prawa półkula wydaje się
powiązana z intuicją oraz tworzeniem obrazów, podczas gdy lewa
część mózgu odpowiada za logikę, słowa oraz myśl. Puszczając
wodze wyobraźni, zezwalając na bezładne, nie powiązane w
sposób przyczynowo-skutkowy powstawanie obrazów, porzucamy
tradycyjne operowanie słowami, dzięki czemu łatwiej jest poddać
się strumieniowi wydarzeń. Traktując wyobraźnię na równi z
logicznym myśleniem, otwieramy się na procesy przemiany i odnowy; stwarzamy warunki do czerpania zadowolenia z Ŝycia tu i
teraz.
Takie nastawienie stanowi zaprzeczenie naszych codziennych
doświadczeń, w których najczęściej koncentrujemy się na
przeszłości lub przyszłości, uwydatniając tym samym brak
ciągłości, a ignorując nieprzerwany strumień wydarzeń.
UzaleŜniamy się od ustalonych, nieruchomych punktów, do
których przywiązujemy przesadne i destrukcyjne znaczenie.
Wspominamy, na przykład, Ŝe „ukończyliśmy szkołę średnią 7
czerwca 1953 roku", albo mówimy, Ŝe „atak na Pearl Harbor
nastąpił 7 grudnia 1941 roku", a potem wiąŜemy z tymi
wydarzeniami zbiór myśli, wspomnień, uczuć, wyobraŜeń i
postaw. Wspomnienia stają się drogocennymi
— 31 —
pamiątkami, którymi lubimy się otaczać, tworząc wokół siebie
rodzaj skorupki chroniącej nas przed przepływem Ŝycia.
Gdybyśmy potrafili zapamiętać jedynie samo wydarzenie, bez
dodatkowego komentarza, osądów, emocji przyjaznych czy
nieprzyjaznych, uniknęlibyśmy „utoŜsamiania uczuć", które moŜe
doprowadzić do chorób czy pogrąŜyć nas w smutku. Nie chodzi o
to, by zapewnić sobie wieczną młodość i zdrowie, ale by starzeć
się z wdziękiem, którego zazdrościmy świętym i bohaterom, a
którzy przecieŜ niczym szczególnym się od nas nie róŜnią:
posiadają jedynie większą zdolność akceptowania zmian, które
przynosi Ŝycie.
Gdy juŜ dostosujemy się do strumienia przemian, będziemy
mogli dostrzec paradoks, w jakim trwa większość z nas.
PrzewaŜnie uznajemy się za pozornie niezaleŜnych, pełnych
inwencji indywidualistów, którzy przejawiają twórczy stosunek do
własnego losu. Jednocześnie jednak unikamy sytuacji, w których
zauwaŜono by naszą „inność". Choć więc niewątpliwie uznawanie
siebie za istotę niezaleŜną jest bardzo satysfakcjonujące, w
rzeczywistości boimy się nowych sposobów patrzenia na świat, a
one są przecieŜ podstawowym wyznacznikiem niezaleŜności i odrębności zapatrywań. Wydaje nam się, Ŝe jesteśmy indywidualistami, i rzeczywiście w wielu przypadkach jest to zgodne z
prawdą. Dla niektórych z nas jednak pod tym przekonaniem kryje
się tęsknota do zyskania społecznej aprobaty, a tym samym do
upodobnienia się do reszty ludzi.
W świecie materialnym próbujemy się wyróŜniać gromadząc
dobra, dąŜąc do bogactwa, ale im wyŜszą zajmujemy pozycję w
hierarchii społecznej, tym częściej stwierdzamy, Ŝe Ŝyjemy
zgodnie z zasadami innych bogatych osób. Oczywiście ci, którzy
mają pieniądze, mają teŜ więcej swobody, by folgować swoim
kaprysom, a jednak ludzie zamoŜni mogą znudzić się dostatnim
Ŝyciem, podobnie jak reszta świata moŜe dojść do granic
zmęczenia z powodu konieczności nieustannego zarabiania
pieniędzy. Ludzie
— 32 —
dokonują niekiedy powierzchownych zmian w okolicznościach
zewnętrznych, ale nie stwarzają warunków do gruntownej
przebudowy Ŝycia.
Praca wyobraŜeniowa jest początkiem drogi w kierunku
wyzwolonego, pełniejszego ,ja", dzięki któremu moŜemy
zaakceptować przekształcającą się rzeczywistość. UmoŜliwiając
nam odejście od świata dóbr materialnych i pozorów, ćwiczenia
wyobraŜeniowe pomagają pozbyć się ograniczających nas postaw i
zachowań, które często negatywnie wpływają na nasze zdrowie.
Wytyczenie celu, wyciszenie, oczyszczenie oraz przemiana —
oto co składa się na proces uzdrawiający, i jak sam niebawem
będziesz mógł stwierdzić, kaŜda z tych czynności wywołuje
uczucie satysfakcji. Im bardziej zagłębisz się w niniejszą ksiąŜkę,
poznając stopniowo sposoby wykorzystania powyŜszych
elementów do rozwiązania problemów czy usunięcia dolegliwości,
tym zdrowszym i swobodniejszym staniesz się człowiekiem, tym
łatwiej otworzysz się na nieskończone moŜliwości, które ofiarowuje ci Ŝycie.
Rozdział drugi
Procesy wizualizacyjne
Związek ciała i umysłu
W rozdziale tym spróbujemy zgłębić istotę procesów zachodzących w naszym ciele i umyśle podczas wizualizacji oraz
dowiedzieć się, w jaki sposób pozbawione „materialnej treści"
zjawiska, jakimi są wyobraŜenia, mogą wpływać na naszą cielesną
postać? Jak juŜ wcześniej wspomniałem, naukowcy nie zbadali
dotychczas w sposób wyczerpujący i metodyczny zasad działania
terapii
wizualizacyjnej,
chociaŜ
niektóre
opracowania
zdecydowanie wskazują na istnienie więzi pomiędzy umysłem a
ciałem. Próbując zrozumieć podstawy procesu wizualizacji, moŜemy zatem wysnuwać wnioski opierając się jedynie na doświadczeniu klinicznym, przebiegu ludzkiego Ŝycia oraz
odkryciach na ten temat dokonanych w innych kulturach.
EMOCJE, DOZNANIA I WYOBRAśENIA
Kluczem do procesów wizualizacyjnych są związki pomiędzy
emocjami, wraŜeniami i wyobraŜeniami.
Zacznijmy od emocji. Ludzie przyzwyczaili się traktować je
jako zbiór uczuć, takich jak szczęście, złość,
— 34 —
zadowolenie i smutek. Ja natomiast rozumiem emocje w sposób
szerszy, jako ruch, jako podąŜanie ku bodźcom. Słowo „emocje"
zinterpretowane w sposób dosłowny znaczy „ruch od czegoś" (ang.
emotion, motion = ruch). Dlatego twierdzę, Ŝe emocje to ruch, a
ruch jest kwintesencją ludzkiego Ŝycia, źródłem naszej energii.
Czasami ruch staje się uczuciem, takim jak szczęście, złość,
zadowolenie i smutek, czyli stanem, który posiada określony czas
trwania i rozbrzmiewa w naszym wnętrzu; niekiedy zaś przyjmuje
formę działań lub nagłych wybuchów będących reakcją na
czynniki
zewnętrzne
i
powodujących
natychmiastowe
rozładowanie. Sądzę, Ŝe Ŝycie bez emocji, czyli ruchu wywołanego
bodźcem, jest niemoŜliwe. Emocje to Ŝycie. Mogą zostać
uzewnętrznione w postaci działania czy reakcji, ale mogą takŜe
pozostać we wnętrzu człowieka w formie uczuć.
Emocje są bardzo ściśle związane z wyobraŜeniami, poniewaŜ
czasami mogą się w tej postaci ujawnić. Istnieje prosty sposób,
abyś się o tym przekonał. Wystarczy, Ŝe zechcesz „zobaczyć"
uczucie, które w sobie nosisz. Jeśli jesteś szczęśliwy, zapytaj
samego siebie, jak wygląda szczęście; jeśli sport daje ci
zadowolenie, spróbuj je sobie zwizualizować; jeśli nie cierpisz
głupoty, wyobraź sobie, jak według ciebie „wygląda" ta cecha.
Zapewniam cię, Ŝe w kaŜdym z tych przypadków zobaczysz obraz
— twój obraz. Nikt poza tobą nie będzie miał identycznego odzwierciedlenia tych pojęć. WyobraŜenia nadają kształt emocjom.
W ciągu piętnastu lat stosowania terapii wizualizacyjnej nie
spotkałem ani jednej osoby, która nie potrafiłaby wywołać obrazu
swoich uczuć.
WyobraŜenie to mentalna forma uczucia. Istnieje takŜe jego
postać fizyczna: doznanie. Z uczuciami wiąŜą się bowiem
określone odczucia fizyczne, jak chociaŜby w przypadku złości,
której nierzadko towarzyszy wraŜenie ucisku w klatce piersiowej.
Gdy ogarnia cię uczucie szczęścia,
— 35 —
wówczas często odczuwasz wszechogarniającą lekkość. Podobnie
jest z wyobraŜeniami: z nimi takŜe są powiązane określone
doznania.
Podczas wizualizacji wykorzystujemy obrazy, by zmienić
emocje lub fizyczne doznania, co w praktyce sprowadza się do
tego, Ŝe dzięki nim wpływamy na nasze doświadczenia i
uczestniczymy w ich kreowaniu. Wygląda to tak: kiedy pracujesz
nad wyobraŜeniami i przekształcasz je, jednocześnie zmieniasz i
tworzysz doznania oraz emocje z nimi powiązane. Gdy więc
zmienia się wywołany przez ciebie obraz, transformacji ulega
takŜe uczucie i doznanie. Emocje i wyobraŜenia to dwa składniki
równania, dwie formuły tej samej rzeczywistości, a fizyczne
doznania towarzyszą kaŜdej z nich. Jeśli zmienisz wyobraŜenie,
zmienisz takŜe pozostałe składniki równania. Zrozumiesz wtedy,
Ŝe twoje wizje rzeczywiście stanowią drogę do zdrowia —
zarówno fizycznego, jak i psychicznego.
PIONOWA OŚ WIZUALIZACJI
Spotkanie z panią Aboulker-Muscat pozwoliło mi zrozumieć, Ŝe
wizualizacja zachodzi poza mechanistyczną sferą przyczynowoskutkową. W pewnym sensie odbywa się ponad ziemią. Kiedy
pani Aboulker-Muscat poprosiła, bym wskazał kierunek jazdy
pociągu, uczyniłem gest horyzontalny. W odpowiedzi ona
wykonała pionowy ruch ręką w górę i zapytała, co mogłoby się
wydarzyć, gdyby pociąg poruszał się zgodnie z takim kierunkiem.
Wtedy zrozumiałem, Ŝe pociąg uwolniłby się od zwykłego
związku przyczynowo-skutkowego. Znalazłby się ponad ziemią.
Jestem przekonany, Ŝe wizualizacja odbywa się właśnie wzdłuŜ
osi pionowej.
W zwyczajnym świecie, funkcjonującym według zasady
przyczyna-skutek, wszystko jest powtarzalne i przewidywalne.
Nowości nie zdarzają się. Określone działa— 36
nie wywołuje określoną reakcję. Powiązane w pewien szczególny
sposób białka zawsze tworzą aminokwas. Ustalone ilości
związków chemicznych wchodzą w skład ciągle tej samej
substancji. Procesy fizyczne opierają się więc na związku
przyczynowo-skutkowym.
Sfera ludzkich przeŜyć róŜni się jednak od królestwa fizyki.
śyjemy w świecie, który sami tworzymy w sensie fizycznym,
emocjonalnym i psychologicznym, świecie zawieszonym na osi
pionowej. Przeprowadzając wizualizacje stwierdzamy, Ŝe nie tylko
zaleŜności przyczynowo-skutkowe rządzą ludzkim Ŝyciem.
Posiadamy zdolność tworzenia rzeczy nowych, a takŜe
kształtowania własnej cielesności. Gdyby człowiek był jedynie
mechanizmem, wówczas tylko mechanik mógłby próbować go
zmienić. Na szczęście jesteśmy czymś więcej i moŜemy sami
kształtować swoje ciało i ducha.
Podstawowym celem wizualizacji jest ustawić ludzką
egzystencję na osi pionowej, tak aby człowiek mógł uciec od siły
cięŜkości oraz ograniczeń wynikających z przyziemnej egzystencji.
Wykonując zalecone przeze mnie ćwiczenia odkryjesz, Ŝe
przebywanie na osi pionowej staje się twoim nawykiem. TakŜe
wtedy, gdy zaczniesz rozwijać własne uzdrawiające wizualizacje,
stwierdzisz, Ŝe bardzo często wznosisz się w górę, a kończąc
ćwiczenie opadasz w dół. Podam tu przykład mojego przyjaciela,
który dzwoniąc do mnie pewnego dnia wspomniał, Ŝe cierpi na wirusowe zapalenie spojówek. Zasugerowałem, by wyobraził sobie,
Ŝe wyjmuje gałki oczne z oczodołów, myje je w leczniczej wodzie,
a oczodoły wypełnia niebieskim światłem. Kilka dni później
rozmawialiśmy ze sobą ponownie. Mój znajomy stwierdził, Ŝe
poczuł się lepiej od momentu, gdy zaczął wykonywać ćwiczenie,
ale zapytał takŜe, dlaczego zawsze musi unosić się w górę, aby
dotrzeć do uzdrawiających wód. Odrzekłem, Ŝe ruch w górę jest
kierunkiem oswobodzenia i uzdrowienia. Mój przyjaciel odkrył oś
pionową bez niczyjej pomocy. (Powiedział mi takŜe, Ŝe po
— 37 —
tym, jak w wyobraźni wkładał swoje oczy do wypełnionych
niebieskim światłem oczodołów, ciemnozielona roślinność wokół
uzdrawiających wód zamieniła się w kwiaty.)
Ze względu na moje doświadczenie w terapii wizualizacyjnej
nie czułem się zaskoczony odkrywając, Ŝe we wszystkich
kulturach i tradycjach ruch w górę powiązany jest z
przekroczeniem granic, z mitami o locie, z zerwaniem więzów
narzuconych przez codzienne nawyki i działania oraz z odkryciem
nowych dróg, nowych form istnienia.
PAMIĘĆ O SOBIE
Prowadząc rozwaŜania o uzdrowieniu, myślimy o stawaniu się
całością. Stać się całością oznacza poskładać na powrót elementy,
które się rozpadły, a właśnie do takiego rozpadu doprowadza
choroba. Wyleczenie jest więc równoznaczne z powrotem do stanu
spójnej jedności.
Uzdrawiający charakter stawania się całością został
potwierdzony juŜ ponad pięć tysięcy lat temu w Egipcie. Według
staroŜytnych wierzeń bóg Ozyrys, zamordowany przez brata Seta i
pocięty na czternaście części, które pochowano w róŜnych
regionach Egiptu, został przywrócony do Ŝycia przez swą Ŝonę
Izydę. Izyda zebrała wszystkie szczątki męŜa, a następnie przez
koncentrację na wspominaniu go, w końcu odzyskała ukochanego.
Pamiętać oznacza zatem połączyć wszystkie elementy postaci,
a więc nie tylko ciało, ale równieŜ umysł i emocje. Dopiero wtedy
człowiek staje się całością. Pamiętać znaczy równieŜ przypomnieć
sobie dawną spójność oraz zjednoczyć ponownie ciało z umysłem,
dzięki czemu ponownie stajemy się jednością. WyobraŜenia są
mentalnym przejawem pamięci i przypominania. Jeśli w
wyobraźni pojawiają się obrazy, to są one całkowitymi,
dokończonymi jednostkami, w związku z czym operowanie
wyobraŜeniami
— 38 —
staje się mentalną analogią do wspomnień na poziomie
fizyczności.
O ile zdrowie i spójność wiąŜą się z pamięcią, to choroba
wynika z zapomnienia. Gdy tracimy spójność i przestajemy być
jednością, pojawia się zaburzenie, a to jest znak, Ŝe zapomnieliśmy
o sobie. Na poziomie fizyczności próbą powtórnego połączenia
elementów składowych naszego ciała jest operacja chirurgiczna
czy zabieg. Na poziomie umysłu analogicznym procesem jest
wizualizacja, która zresztą moŜe wpłynąć na naszą cielesność.
StaroŜytni filozofowie (np. Platon) uznawali człowieka za
rodzaj miniaturowego świata, za pomniejszoną wersję kosmosu.
Lekarz, zalecający terapię wizualizacyjną, musi się zgadzać z
takim holistycznym podejściem. KaŜde zerwanie więzi pomiędzy
jednostką a resztą świata — a więc rodziną, czy nawet całym
społeczeństwem — wymaga intensywnej, naprawczej pracy. Jeśli
człowiek „przypomni" sobie własną historię, występuje pozytywny
efekt podobny do rozchodzenia się wodnej fali; rezultatem tego
procesu moŜe być przebudowa całej ludzkości.
To właśnie w tym miejscu kończy się terapia wizualizacyjna, a
zaczyna proces uzdrawiania polegający na spajaniu rozsypanych
elementów. „Pacjent" staje się „osobą" i dąŜy do całkowitej
odnowy, nie poprzestając na wyeliminowaniu dokuczliwych
symptomów. To właśnie w tym miejscu lekarz moŜe — ale juŜ nie
musi — być dla niego przewodnikiem.
TROSKA I UZDROWIENIE
Uzdrowienie oznacza koniec objawów chorobowych. Pierwszy
krok w kierunku wyzdrowienia czynisz wtedy, gdy zaczynasz się o
siebie troszczyć. Medycyna oparta na wizualizacji bardzo mocno
podkreśla fakt, Ŝe moŜesz sam sobie pomóc w procesie leczenia, i
Ŝe w pewnym sensie
— 39 —
i do pewnego stopnia stajesz się swoim uzdrowicielem.
(Oczywiście, jeśli złamiesz nogę, to nie wystarczą twoje
wyobraŜenia, aby przywrócić jej normalny stan.) Ćwiczenia
wyobraŜeniowe mają ci pomóc w odkrywaniu i wykorzystaniu
moŜliwości, które w tobie drzemią; są narzędziem pozwalającym
ci wspomagać proces leczenia oraz wzmacniać efekty działań
zajmującego się tobą lekarza.
Stwierdziłem, iŜ najlepiej pomagam swoim pacjentom
wyzwalając w nich odrobinę kreatywności oraz pozwalając im
odnaleźć własny sposób zachowania równowagi. Ja nie leczę
swoich pacjentów — oni sami są do tego zdolni. Uczę ich, jak
stosować wizualizacje, czyli udostępniam narzędzia niezbędne do
tego, by się o siebie zatroszczyli. Tylko oni sami mogą
zdecydować, kiedy i w jakiej formie to lekarstwo wykorzystać.
Jeśli powierzasz komuś rolę przewodnika w ćwiczeniach
wizualizacyjnych, to wasza współpraca przypomina trochę
rozmowę prowadzoną za pomocą języka obrazów. Pomiędzy
pacjentem a przewodnikiem istnieje aktywny związek, w którym
kaŜdy obraz wymaga od przewodnika czynnego uczestnictwa w
jego odbiorze. Rezultatem pełnego zaangaŜowania osoby tworzącej
wizje jest zapamiętanie zarówno informacji w nich zawartej, jak i
mocy obrazów słuŜących jako narzędzie uzdrowienia. Wszystko to
moŜna osiągnąć w zwykłym stanie świadomości, bez jakiejkolwiek
dalszej ingerencji osoby prowadzącej. Pacjenta zachęca się, aby
zapamiętał wyobraŜenie oraz sugerowane znaczenie do czasu, gdy
zewnętrzna sytuacja lub podświadomy sygnał pobudzą obraz do
działania.
W terapii wizualizacyjnej pacjent zamienia się w uzdrowiciela
w momencie, gdy kończą się instrukcje przewodnika. Podobnie jak
w przypadku ćwiczeń fizycznych, wizualizacje są bardziej
skuteczne, gdy wykonuje się je systematycznie. Korzyści są
natychmiastowe, choć niektóre pozytywne rezultaty uwidaczniają
się dopiero po
dłuŜszym czasie. W obu przypadkach następuje powrót do
równowagi zakłóconej przez schorzenie.
Przestrzeganie nowych zasad, wynikających ze stosowania
wizualizacji, jest wyłącznie kwestią odpowiedzialności człowieka.
Twórcza wyobraźnia oraz zdyscyplinowanie, pozwalające
wykorzystać własny potencjał w sposób uporządkowany i
systematyczny, umoŜliwiają zachowanie równowagi oraz
utrzymanie ładu w Ŝyciu, chociaŜ — oczywiście — istnieją osoby,
które wolą połoŜyć się (w sensie dosłownym) i czekać na lekarza
czy terapeutę. KaŜdy z nas moŜe nauczyć się efektywnie
wykorzystywać techniki
wizualizacyjne. Jeśli zbudzisz
wyobraźnię, potęga twoich wyobraŜeń rozjaśni ci Ŝycie. Odkryjesz
w sobie nadzieję oraz zaczniesz wreszcie myśleć pozytywnie.
Nadzieja, o której tu mówię, nie jest bynajmniej poboŜnym
Ŝyczeniem. Nie ma w sobie Ŝadnych negatywnych znaczeń ani nie
opiera się na zwątpieniu czy niepokoju. Jest realna. Wynika z
trzeźwej oceny sytuacji i przynosi wewnętrzny spokój.
Niektórzy pacjenci nie chcą zajmować pozycji równorzędnej w
stosunku do lekarza. Trzymają się swoich dawnych zaleŜności,
poniewaŜ jest im wygodniej polegać na pomocy z zewnątrz. Są
takŜe osoby tak bardzo samotne i wyalienowane, Ŝe spotkania z
lekarzem są dla nich jedyną okazją do kontaktów społecznych.
Odgrywając rolę bezbronnego pacjenta, mogą te relacje
podtrzymać. Czują się bezradni i pozbawieni energii, toteŜ chcą,
by to właśnie lekarz wykonał za nich całą pracę. Odmawiają
przejęcia odpowiedzialności za własny los. Terapia wizualizacyjna
pozwala nawet takim pacjentom odkryć wewnętrzne pokłady
energii i siłę, której istnienia nawet nie podejrzewali.
Wielokrotnie próbowałem udowodnić moim podopiecznym,
jak istotne jest dla ich zdrowia, by starali się sami sobie pomóc.
Rozumiem, oczywiście, Ŝe jeśli ktoś cierpi, wówczas trudno jest
podać cudowne wyobraŜeniowe
— 40 —
— 41 —
panaceum. Aspiryna moŜe szybko zlikwidować ból głowy, ale po
to, by pozbyć się bólu w wymiarze umysłowym i fizycznym,
trzeba mu się przyjrzeć wewnętrznym okiem wyobraźni, trzeba
odkryć jego ukryte znaczenia. Rezultat takiego wysiłku jest
głębszy i bardziej długotrwały niŜ ten, który człowiek osiąga
połykając kolejną tabletkę.
ROZŁĄCZNOŚĆ CIAŁA I UMYSŁU
W niniejszej ksiąŜce często będę się odwoływał do pojęcia umysłu
i ciała jako całości (bodymind), choć, jak pewnie wszyscy dobrze
wiemy, wiele osób (w tym takŜe lekarze i naukowcy) nie uznaje
jedności tych dwóch elementów. Od połowy siedemnastego wieku
nauka traktowała ciało jak autonomiczną jednostkę, która nie ma
nic (albo ma niewiele) wspólnego z umysłem i emocjami. Z takim
podejściem zgadzał się nawet Freud, który przecieŜ podkreślał
potęgę emocji, a takŜe współcześni specjaliści w dziedzinie
psychologii. Mówiąc w sposób nieco uproszczony, lekarze
twierdzą, Ŝe jedynie ciało istnieje; psychologowie zaś przyznają, Ŝe
liczą się emocje, lecz nie widzą Ŝadnego związku pomiędzy nimi a
materialną substancją człowieka.
W procesie rozumowego rozłączenia umysłu od ciała, kaŜda z
tych jednostek została podzielona na coraz mniejsze fragmenty, co
w rezultacie doprowadziło do powstania bardzo wąskich
medycznych specjalności, zajmujących się wyłącznie uszami,
stopami, mózgiem czy psychiką. W rzeczywistości zaś taki rozłam
między ciałem a umysłem nigdy nie nastąpił i nie nastąpi. Ciało i
umysł to dwa aspekty tego samego ludzkiego doświadczenia: ciało
ma wymiar ilościowy, umysł — jakościowy. Tak więc nawet
wtedy, gdy lekarz nie potrafi zlokalizować fizycznego schorzenia,
na które się uskarŜasz, i mówi: „To wszystko dzieje się w twojej
głowie", to i tak na pewno istnieje w tobie jakieś
— 42 —
fizyczne zaburzenie. Jeśli bowiem doskwiera ci umysł, ciało takŜe
cierpi. Między jednym a drugim istnieją liczne powiązania.
LUSTRO ODZWIERCIEDLAJĄCE
FIZYCZNOŚĆ I EMOCJE
Koncepcja jedności ciała i umysłu pozwala nam stwierdzić, Ŝe
objawy fizyczne są odbiciem problemów emocjonalnych, Ŝe są z
nimi ściśle powiązane. Tak więc ciało posiada aspekt fizyczny i
emocjonalny. Obie części składowe są tak nierozerwalne, jak dwie
strony monety, chociaŜ często dostrzegamy tylko jedną z nich.
Jeśli potraktujesz fizyczność i emocje jak spójną jednostkę,
moŜesz odnieść ogromne korzyści, poniewaŜ im więcej się o sobie
dowiadujesz — w sensie fizycznym i emocjonalnym — tym
szerszą zyskujesz nad sobą kontrolę.
Podam tu przykład męŜczyzny, który zwrócił się do mnie z
powodu niewydolności wieńcowej. Bardzo często czuł się
zmęczony i miał trudności z oddychaniem. Przeszedł juŜ operację
na otwartym sercu i postanowił sobie wówczas, Ŝe będzie odŜywiał
się inaczej i zacznie ćwiczyć. Był jednak zaniepokojony. Oprócz
dolegliwości fizycznych zauwaŜył u siebie smutek i przygnębienie.
Kiedy zacząłem z nim rozmawiać o Ŝyciu, przyznał, Ŝe martwi się,
poniewaŜ Ŝona go nie kocha i dlatego czuje się tak, jakby miał
złamane serce. To był właśnie klucz do problemu. Przygnębienie
nie było przyczyną choroby serca, ani teŜ kłopoty z
niewydolnością nie spowodowały przygnębienia. Zarówno jego
stan emocjonalny, jak i fizyczny były wyrazem niepokoju
spowodowanego małŜeństwem i brakiem miłości. Właśnie w takim
kontekście ujawniało się u wspomnianego męŜczyzny
zmartwienie, które było jedynie skutkiem głębszych zaburzeń w
jego Ŝyciu. Operacja na
— 43 —
otwartym sercu usunęła tylko jeden ze skutków. Teraz mojego
pacjenta czekała konfrontacja z szerokim tłem choroby.
KaŜdy fragment ciała ma swój emocjonalny odpowiednik. Gdy
dostrzegamy ten dodatkowy wymiar, stwarzamy szerszy kontekst,
w którym moŜemy odnieść się do swojego ciała. Oznacza to, Ŝe
kaŜdy symptom lub syndrom ma swoje źródło, na które
powinniśmy zwrócić uwagę. Jeśli go nie odkrywamy, to nie
przywiązujemy zbyt wielkiej wagi do procesu leczenia. Chcemy
jedynie pozbyć się dokuczliwych objawów.
Zdarza się teŜ często, Ŝe w przypadku, gdy objawy nie są zbyt
kłopotliwe, w ogóle nie zwracamy na nie uwagi, a one po pewnym
czasie same znikają. Tracimy wówczas moŜliwość nauczenia się
czegoś o sobie. Na szczęście lub nieszczęście — w zaleŜności od
punktu widzenia — symptomy powracają niekiedy z większą
intensywnością, a nasze ciało i umysł ponownie pomagają nam
zrozumieć, kim naprawdę jesteśmy.
W rozdziale czwartym, w którym umieszczam teŜ listę schorzeń
i dolegliwości oraz związane z nimi ćwiczenia wyobraŜeniowe,
spróbuję zasugerować kontekst i znaczę- \ nie kaŜdego symptomu.
Wiele naszych problemów fizycz-no-emocjonalnych moŜna
połączyć z istotnymi w naszym Ŝyciu związkami, a takŜe z
problemami natury moralno— etycznej. JuŜ sam fakt
uświadomienia sobie czynników sprawczych często przynosi ulgę.
Być moŜe po wykonaniu kilku zaleconych tutaj ćwiczeń
stwierdzisz, Ŝe dostrzegasz sporo zaburzeń w swoich relacjach ze
światem zewnętrznym. Pozwól sobie na luksus wsłuchania się w
swoje ciało i umysł. Niech do ciebie przemówią.
Rozdział trzeci
Skuteczne wizualizacje
Droga do jedności
Sukces w ćwiczeniach wizualizacyjnych jest wprost proporcjonalny do umiejętności zaniechania koncentracji na
zewnętrznym świecie i skierowania zmysłów w stronę własnego
wnętrza. Taki wysiłek umoŜliwia powstanie obrazu mentalnego,
który moŜe wpłynąć na fizyczność człowieka. WyobraŜenie
pojawi się samo, o ile tylko skierujesz swoją wolę i uwagę do
wewnątrz, pozostawiając świat zewnętrzny na boku.
WIZUALIZACJE: OPTYMALNA POZYCJA
Najbardziej efektywną pozycją jest układ ciała, który nazwałem
POZĄ FARAONA: naleŜy usiąść na krześle z oparciem oraz
poręczami, wyprostować plecy, połoŜyć ramiona na poręczach i
rozłoŜyć dłonie zwracając je w górę lub w dół — to akurat zaleŜy
wyłącznie od ciebie. Nogi powinny spoczywać na podłodze, ale —
podobnie jak w przypadku rąk — nie naleŜy ich krzyŜować, ani teŜ
dotykać nimi jakiejkolwiek innej części ciała. Taki układ dłoni i
stóp jest jednym ze sposobów utrzymania koncentracji zmysłów
poza światem zewnętrznym.
— 45 —
ChociaŜ POZA FARAONA jest idealna do przeprowadzenia
ćwiczeń wyobraŜeniowych, to jednak zdarzają się sytuacje, kiedy
techniki wyobraŜeniowe trzeba wykorzystać natychmiast, na
przykład, gdy ogarnia nas niepokój. Wówczas, oczywiście, moŜna
przyjąć pozycję stojącą, bez względu na to, gdzie się znajdujemy.
ODDECH W TERAPII
WIZUALIZACYJNEJ
W ciągu kolejnych stuleci władcy narodów mieli zwyczaj
przybierać POZĘ FARAONA, gdy podejmowali waŜne decyzje.
Jest to pozycja dogodna dla poszukiwania wewnętrznych
wskazówek.
Najlepsze do tego celu jest krzesło z prostym oparciem,
poniewaŜ wyprostowany kręgosłup pozwala na koncentrację
uwagi. Pozycja leŜąca lub półleŜąca wiąŜe się ze snem i osłabia
świadomość konieczną do tworzenia jasnych i wyrazistych
obrazów.
Wyprostowane plecy pozwalają takŜe swobodnie oddychać:
płuca potrzebują bowiem pozycji pionowej, aby w pełni
wykorzystać swój potencjał. Zgodnie zaś z tym, co odkryli juŜ
staroŜytni lekarze i uzdrowiciele, świadomość procesów
oddychania podnosi czujność i wzmacnia koncentrację na
procesach myślowych. Im bardziej uświadamiamy sobie własny
rytm oddychania, tym lepiej dostrajamy się do naszego
wewnętrznego Ŝycia.
— 46 —
Oddychanie odgrywa ogromną rolę we wszystkich działaniach
skierowanych do ludzkiego wnętrza. Odliczanie oddechów pomaga
osobom medytującym zrelaksować się i wyciszyć. Chińczycy
utoŜsamiają oddech z umysłem. Ćwiczenia jogi, naturalny poród,
podnoszenie cięŜarów, bieganie lub inne czynności wymagające
skoncentrowania się na celu wykorzystują rolę oddechu.
Człowiek zazwyczaj nie ma świadomości oddychania.
Skierowanie uwagi na własne Ŝycie wewnętrzne nie przychodzi
nam łatwo. Jesteśmy istotami niezwykle aktywnymi, których
popycha do działania potrzeba opanowania świata i zdobycie
władzy nad naturą. JednakŜe w Ŝyciu wewnętrznym moŜna znaleźć
lekarstwo na fizyczne oraz emocjonalne zaburzenia, a takŜe
obietnicę harmonijnego współistnienia ciała, umysłu i ducha.
Oddychanie to punkt wyjściowy, pozwalający odwrócić się od
świata i skupić uwagę na wnętrzu; jest to ogniwo, dzięki któremu
moŜemy odkryć moc wyobraŜeń.
Po to, by wzmocnić pojawiające się obrazy, trzeba nakazać
sobie wyciszenie i relaks (taki jest twój cel). Oddychaj miarowo,
wciągając powietrze przez nos i wypuszczając je ustami. Wydech
powinien być dłuŜszy niŜ wdech, który z kolei pozostaje normalny,
bezwysiłkowy. Taki model oddychania pobudza główny,
uspokajający nerw w organizmie, czyli nerw błędny. Bierze on
początek u pod-
— 47 —
stawy mózgu, w rdzeniu przedłuŜonym, przebiega przez szyję,
rozgałęzia się na płuca oraz serce, a niŜej obejmuje jelita. Bardziej
intensywny wydech sprawia, Ŝe nerw błędny wpływa na obniŜenie
ciśnienia krwi, zwolnienie tętna, zmniejszenie częstości akcji serca
oraz częstotliwości skurczów mięśniowych jelit i tempa
oddychania. Gdy te funkcje zostają wyciszone, człowiek moŜe
bardziej efektywnie skoncentrować uwagę na wizualizacji.
Szczególnie mocno podkreślam w tym momencie rolę
wydechu, poniewaŜ oddychanie, którego celem jest uspokojenie
funkcji organizmu, zaczyna się właśnie od wydechu, a nie wdechu.
Zwykły sposób oddychania, zgodny z modelem wdech-wydech,
pobudza system współczulny oraz rdzeń nadnerczy, wydzielający
adrenalinę. Z kolei oddychanie rozpoczynające się od wydechu
wywiera wpływ na system przywspółczulny oraz nerw błędny,
które pozwalają organizmowi wyciszyć się i zrelaksować.
Gdy oddychanie przestanie być dla ciebie problemem i
poczujesz gotowość do rozpoczęcia ćwiczeń, skoncentruj się na
wykonaniu trzech (lub dwóch, a nawet jednego) wydechów. MoŜe
wydaje ci się to dziwne, ale jest to bardzo proste do wykonania.
Najpierw robisz wydech, a potem wdech, potem znów wydech i
wdech, a na końcu wydech, czyli w sumie wykonujesz trzy
wydechy i dwa wdechy. Po tym wstępie rozpoczynasz
wizualizację i oddychasz juŜ równo i normalnie.
Podczas ćwiczeń koncentrujesz się na wyobraŜeniach, a
oddychanie odbywa się samoistnie, bez zaangaŜowania twojej
świadomości. Gdy skończysz wizualizację, lecz zanim otworzysz
oczy, moŜesz wykonać jeden wydech.
Do tego odwrotnego systemu oddychania moŜna się szybko
przyzwyczaić i gdy tylko nauczysz się wykorzystywać swoją
wyobraźnię do tworzenia uzdrawiających obrazów, nowy rytm
oddychania stanie się twoją drugą naturą.
— 48 —
POCZĄTKOWE KŁOPOTY
Jest rzeczą oczywistą, Ŝe nie dla kaŜdego z nas wywoływanie
mentalnych obrazów jest proste. ChociaŜ w większości
przypadków jest to proces naturalny, niektórzy pacjenci potrzebują
nieco więcej czasu na wstępne ćwiczenia. Przedstawiam więc tutaj
kilka wskazówek, które pobudzą twoją zdolność do pracy
wyobraŜeniowej.
JeŜeli ćwiczenia zawarte w tej ksiąŜce sprawiają ci trudność,
popatrz na obrazy czy fotografie znajdujące się w twoim pokoju
przez jedną, dwie lub trzy minuty, potem zamknij oczy i spróbuj
odtworzyć te wizerunki w wyobraźni. Innym skutecznym
ćwiczeniem jest przypomnienie sobie jakiejś przyjemnej sceny z
przeszłości i skoncentrowanie się na niej z otwartymi oczami.
Potem naleŜy je zamknąć i odtworzyć w myślach kaŜdy szczegół
obrazu. MoŜna równieŜ wykorzystać pozostałe zmysły: czasami na
przykład pomocny moŜe okazać się dźwięk przypominający
skwierczenie oleju przed kolacją wigilijną, albo aplauz
publiczności po waŜnym wystąpieniu, lub teŜ pobrzękiwanie
kieliszków podczas toastu. Niekiedy zapach perfum lub
eterycznych olejków pomaga przywołać obraz z przeszłości.
Jeśli nadal wydaje ci się, Ŝe masz trudności, to być moŜe nie
potrafisz wykorzystać tych wraŜeń, które pojawiają się w twoim
umyśle. Mogą to być sygnały słuchowe, somatyczne (cielesne)
albo kinestetyczne (pozycja ciała), których ty z jakiegoś powodu
nie odbierasz. Odpowiedz sobie na pytanie, który ze zmysłów jest
najczęściej przez ciebie uŜywany i najszybciej reaguje na bodźce?
Jeśli, na przykład, jesteś słuchowcem, skoncentruj się na szumie
oceanu, który słyszysz i spróbuj wyobrazić sobie to, co się z tym
dźwiękiem wiąŜe. Kiedy świadomie skoncentrujesz się na
doznaniach, moŜesz z łatwością przenieść się z dowolnego trybu
odbierania wraŜeń w wyobraŜenia wzrokowe. Wszystkie zmysły są
bowiem ze sobą powiązane i jeśli
— 49 —
zechcesz, moŜesz przekształcić kaŜdy odbierany przez ciebie
sygnał na mentalne obrazy.
Niektóre osoby mają zwyczaj zamieniać odczucia i wraŜenia
na słowa, czyli preferują werbalizację, a nie wizualizację. Jeśli
naleŜysz do tej grupy, to spróbuj rozejrzeć się wokół przez kilka
minut, unikając nazywania, kategoryzowania czy etykietowania
tego, co widzisz. MoŜesz takŜe przyjrzeć się ilustracji w ksiąŜce, a
następnie zamknąć ją i spróbować wyobrazić sobie to, co
widziałeś, nie uŜywając nazw. Jeśli znów odruchowo zaczniesz
nazywać rzeczy, powtórz próbę i bez poczucia winy ponownie
przyjrzyj się otoczeniu.
Za kaŜdym razem, kiedy starasz się zwiększyć swoją zdolność
do wizualizacji, zrelaksuj się (zamknij oczy i wykonaj trzy
wydechy) i czekaj na pojawienie się obrazów, a kiedy nadejdą,
przyjmij je. Wszystko, co zobaczysz, ma wartość i moŜe okazać
się uŜyteczne, nawet jeśli wydaje ci się nielogiczne lub
nieprawdopodobne.
Być moŜe na początku będziesz musiał poświęcić trochę czasu
na zaktywizowanie wyobraźni, ale im więcej będziesz ćwiczył,
tym szybciej tę sztukę opanujesz.
REZULTATY
Ćwiczenia wyobraŜeniowe powinny być wykonywane regularnie
albo tak często, jak tego wymaga określone schorzenie. Nie
przesadzaj jednak w dąŜeniu do osiągnięcia natychmiastowych
efektów. MoŜe trudno będzie ci zaakceptować takie liberalne
podejście, jako Ŝe wielu z nas przywiązuje zbyt duŜą wagę do
wyników, wychodząc z załoŜenia, Ŝe są one najwaŜniejszym
wyznacznikiem Ŝycia. W przypadku uzdrawiania jest zupełnie
inaczej. NaleŜy się skoncentrować wyłącznie na procesie
wizualizacji oraz na celu. Im bardziej martwisz się o swoje
wyleczenie, tym trudniejszy i dłuŜszy jest powrót do zdrowia.
— 50 —
Działanie uzdrawiające ma miejsce tu i teraz. Skierowanie
uwagi na przeszłość lub przyszłość (na wyniki i osiągnięcia)
powoduje wycofanie się z bieŜących wydarzeń. Jeśli zaczniesz
zastanawiać się nad efektami, to nie unikniesz uczucia niepokoju,
przeraŜenia lub/i przygnębienia, a z kolei rozmyślanie o
przeszłości wywołuje często poczucie winy, depresję i rozŜalenie.
KaŜdy z tych stanów ducha odwraca twoją uwagę od nadrzędnego
celu, a koncentracja na procesie uzdrowienia staje się niemoŜliwa.
W ćwiczeniach wizualizacyjnych, podobnie jak w Ŝyciu,
musimy wykonać przypisane nam zadania, jednak powinniśmy
takŜe zostawić miejsce na uczestnictwo wszechświata w tym, co
czynimy. Co prawda, potrafimy kontrolować swoje opinie na
temat własnego miejsca w kosmosie oraz naszych działań wobec
niego, ale tak naprawdę nie mamy nad nim Ŝadnej władzy.
MoŜemy jedynie uwaŜnie słuchać i cierpliwie czekać na reakcję.
Nawet jeŜeli cierpisz i rozpaczliwie pragniesz odczuwalnej
poprawy swego stanu zdrowia, nie rozmyślaj o rezultatach. Czy
zauwaŜyłeś, Ŝe im bardziej ich poŜądasz, tym większy jest twój
ból? Gdy nie spełniają się nadzieje, czujesz rozczarowanie, a
nawet rozpacz, a twój stan zdrowia ulega pogorszeniu. Bądź
jednak dobrej myśli: jeśli efekty pozostawisz w rękach sił
wyŜszych, to w krótkim czasie odczujesz ulgę, a moŜe nawet
całkowicie wyzdrowiejesz. Nie pytaj mnie jednak, ile minie dni
czy tygodni. Zapomnij na razie o efektach, skoncentruj się na
teraźniejszości i rób to, co do ciebie naleŜy.
Jeśli natomiast nie potrafisz zawierzyć Opatrzności,
przedstawię ci prosty sposób, Ŝeby sobie pomóc. ZauwaŜ, w
którym momencie pojawia się niecierpliwe oczekiwanie, a potem
wyobraź sobie, Ŝe odcinasz je noŜyczkami i wrzucasz do morza
albo, Ŝe odlatuje wysoko wielkim balonem, zostawiając ciebie na
ziemi.
WyobraŜenia to najlepszy sposób, Ŝeby wzmocnić wiarę i
zaufanie do samego siebie. PosłuŜmy się tu przykładem
— 51 —
Jennifer, młodej kobiety, która zwróciła się do mnie z powodu
niepłodności. Przeprowadzone testy wykazały, Ŝe oba jajowody
były zdrowe. Zaproponowałem jej, Ŝeby wykonała ćwiczenia
wyobraŜeniowe, z intencją zajścia w ciąŜę (ćwiczenie na
niepłodność znajduje się w rozdziale czwartym). Miała
jednocześnie odkryć, na czym polega problem uniemoŜliwiający
zapłodnienie. Dzięki wizualizacji Jennifer stwierdziła, Ŝe koniec
jajowodu tuŜ przy jajniku był zaczopowany i pokryty warstwą
uszkodzonej tkanki nieznanego pochodzenia. Niemniej jednak,
jeśli wyobraŜenia były trafne, Jennifer sama odkryła fizyczno—
mechaniczną wadę jajowodów. Nie wspomniała o tym swemu
lekarzowi, gdyŜ nie sądziła, by jej uwierzył. Próbowała sama
„oczyszczać" jajowody metodą wizualizacji.
W końcu zdecydowała się poddać operacji jajowodu. Gdy
otwarto jamę brzuszną, okazało się, Ŝe stan jajowodu jest
dokładnie taki, jaki odkryła w czasie wizualizacji, choć Ŝadne testy
— nawet sonogram — tego nie wykazały.
Po zabiegu Jennifer była zdumiona, lub wręcz przeraŜona
faktem, Ŝe wiedziała o swoim ciele więcej niŜ lekarze. Zaczęła
bardziej ufać intuicji i wierzyć w swój osąd.
Jest rzeczą oczywistą, Ŝe kaŜdy człowiek wie o swoim
organizmie więcej niŜ ktokolwiek inny. Wszystko, czego nam
trzeba, to odrobina wiary we własny rozum i moŜliwości. W
przypadku Jennifer wystarczyło jedno doświadczenie z
wizualizacją, Ŝeby rozbudzić w niej zaufanie do samej siebie.
DŁUGOŚĆ ĆWICZEŃ
Podstawową zasadę w terapii wyobraŜeniami moŜna by ująć
słowami: im krócej, tym lepiej. Znaczy to, Ŝe im krótszy jest czas
wizualizacji, tym większa jest jej skuteczność.
— 52 —
Na wywołanie określonych doznań nie potrzeba długo czekać.
Jeśli je zauwaŜysz i zapamiętasz, to wizualizacja odegrała swoją
rolę. Jeśli zaś w stosunkowo krótkim czasie nie masz Ŝadnych
wraŜeń czy emocji, nie próbuj ich wywołać przedłuŜając czas
pracy z określoną wizją: zacznij stosować inną.
Jakich doznań moŜesz się spodziewać? To zaleŜy od dwóch
czynników: osoby oraz rodzaju problemu. MoŜesz, na przykład,
poczuć skurcz, drŜenie, ciepło, swędzenie, ból, mrowienie albo
usłyszysz brzęczenie.
Wielu z nas uwaŜa, Ŝe im więcej wysiłku włoŜymy w pracę,
tym lepsze będą rezultaty, ale wizualizacja opiera się na zupełnie
odwrotnej zasadzie. W terapii opartej na wyobraŜeniach wystarczy
maleńki bodziec, by rozbudzić siły drzemiące w kaŜdym z nas.
Większość ćwiczeń prezentowanych w tej ksiąŜce zajmuje od
jednej do pięciu minut. Wielu pacjentów uwaŜa, Ŝe jest to znacznie
mniej, niŜ mogliby i powinni robić, szczególnie, jeśli ich
schorzenia są powaŜne. Sądzą, Ŝe nie wolno im szczędzić wysiłku,
podczas gdy w ćwiczeniach wizualizacyjnych nie potrzeba
angaŜować wszystkich sił. Kiedy juŜ przeprowadzimy wstępną
wizualizację, będziemy potrzebować jedynie krótkich sygnałów, by
przypomnieć organizmowi o czynności uzdrawiającej. Ten rodzaj
terapii wymaga systematycznej pracy, ale nie powinien stać się
obsesją. Jeden impuls wystarczy, by pobudzić fizjologiczne
mechanizmy wspomagające odbudowanie zdrowia. Podobnie jak
Pawłów uwarunkował psy tak, Ŝe śliniły się na dźwięk dzwonka,
tak i my moŜemy uzaleŜnić proces zdrowienia od pojawienia się
określonych mentalnych obrazów. W tej analogii wyobraŜenie jest
bodźcem, czyli odpowiednikiem dzwonka, natomiast proces
zdrowienia — podobnie jak wydzielanie śliny u psów — to
reakcja.
W przytoczonym poniŜej przykładzie zobrazuję działanie
bodźca, który uruchomił potęŜne siły organizmu,
— 53 —
wywołując zadziwiające efekty. Z przypadkiem tym zaznajomiłem
się podczas pracy w przychodni przeciwalkoholowej w jednym z
nowojorskich szpitali.
Grupa trzydziestu byłych narkomanów, uzaleŜnionych niegdyś
od heroiny i metadonu, którym przez dziesięć lat udało się
wytrwać bez nałogu, zgodziła się uczestniczyć w eksperymencie.
Polegał on na tym, Ŝe wszyscy mieli pojechać autobusem na Ulicę
Sto Dwudziestą Piątą w Nowym Jorku, gdzie dziesięć lat
wcześniej nabywali narkotyki. W chwili, gdy autobus minął
naroŜnik ulicy, byli narkomani zaczęli odczuwać silne reakcje
organizmu charakterystyczne dla fazy wycofania środków
narkotycznych. Bodźcem był jedynie widok znanego miejsca, który spowodował niewspółmierny, negatywny odzew.
Czynnikiem określającym wielkość „dawki" wyobraŜeniowej
moŜe być takŜe wiek. W miarę upływu czasu nasze nawyki coraz
bardziej się zakorzeniają. Trudniej jest nam wprowadzać do Ŝycia
nowe zwyczaje oraz obserwować, jak reaguje na nie organizm, a
przecieŜ na tym właśnie polega „naprawianie" samego siebie. Gdy
zmieniamy swoje nawyki, nowe doznania są wskazówką, Ŝe w
organizmie zachodzą jakieś procesy. MoŜliwe, Ŝe im jesteśmy
starsi, tym dłuŜej czekamy na te sygnały, ale wyposaŜeni w cierpliwość i wiarę, na pewno się ich doczekamy.
CZAS NA WIZUALIZACJĘ
Na ogół zalecam wykonywanie ćwiczeń wizualizacyjnych na
początku dnia przed śniadaniem, o zmierzchu i przed snem. Są to
trzy najistotniejsze punkty przejścia odpowiednio pomiędzy snem
a jawą, dniem a nocą oraz jawą i snem. W niektórych przypadkach
czas wykonywania ćwiczenia jest dla określonych schorzeń bardzo
istotny.
Chciałbym podkreślić, Ŝe najlepiej jest koncentrować się na
wizualizacji przed rozpoczęciem codziennych zajęć
— 54 —
— czyli przed śniadaniem — i włączyć je do porannego rytuału.
Wizualizacja o tej porze jest dobrym przygotowaniem do
wydarzeń i czynności przewidzianych na dany dzień. Pozwala
uzyskać pozytywne nastawienie do tego, co nastąpi.
Stwierdziłem, Ŝe sposób, w jaki rozpoczynamy dzień, ma
ogromny wpływ na nasze działania oraz relacje z ludźmi w ciągu
następnych dwudziestu czterech godzin. Wielu z nas zauwaŜyło
zapewne, Ŝe przebudzenie z nieprzyjemnego snu moŜe bardzo
negatywnie oddziaływać na nastrój i zachowanie w ciągu dnia,
poniewaŜ nie potrafimy rozwiązać problemów, które sen
wprowadził do naszej świadomości. Czasami nie moŜemy sobie
nawet przypomnieć, co dokładnie spowodowało, Ŝe „wstaliśmy
lewą nogą", a w rezultacie cały dzień narzekamy, popełniamy błędy w pracy i kłócimy się z najbliŜszymi. Dzięki wizualizacji,
szczególnie takiej, której fragmenty zaczerpnęliśmy ze snu,
moŜemy powrócić do stanu równowagi oraz określić swoje
nastawienie do Ŝycia i zachowanie w ciągu dnia.
DROGA DO CELU
Ćwiczenia wizualizacyjne umieszczone w następnym rozdziale są
pomyślane jako pomoc w leczeniu róŜnego rodzaju chorób i
zaburzeń, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych.
Nie powinno się ich stosować zamiast przepisanych leków czy
wizyt u lekarza. Jeśli sądzisz, Ŝe jesteś chory lub cierpisz z powodu
przedstawionej tutaj dolegliwości, wybierz się natychmiast do
specjalisty. Gdyby ponadto okazało się, Ŝe po zastosowaniu terapii
wizualizacyjnej objawy nie ustąpiły, umów się na spotkanie, w
którym lekarz oceni twój stan zdrowia. Zdarza się czasami, Ŝe
symptomy stają się bardziej dokuczliwe po rozpoczęciu
wizualizacji, ale nawet przy zwykłej grypie czujemy się niekiedy
znacznie
— 55 —
gorzej w dzień poprzedzający przełomowy moment choroby. Jeśli
objawy nasilają się przez kolejne kilka dni, czy nawet dwa
tygodnie, nie powinieneś się martwić. Na pewno wkrótce nastąpi
przełom. Jeśli po dwóch tygodniach nic się nie zmieni,
porozmawiaj z lekarzem.
Problemy, którym poświęcone są niniejsze ćwiczenia ułoŜone
zostały w porządku alfabetycznym. Zamieściłem równieŜ listę
grupującą schorzenia w zaleŜności od rodzaju problemu lub układu
anatomicznego. Być moŜe wykorzystasz ją, szukając
odpowiednich dla siebie wizualizacji.
Na początku kaŜdego ćwiczenia podaję jego nazwę, cel oraz
ilość koniecznych powtórzeń. NajwaŜniejsze jest jednak, byś
pamiętał, jak waŜną rolę odgrywają twoje intencje!
Często zalecam, aby ćwiczenia były wykonywane w cyklach
21-dniowych z 7-dniową przerwą pomiędzy nimi. Taki układ
odpowiada rytmowi biologicznemu, któremu poddaje się kaŜdy
człowiek. Oczywiście jest on najbardziej widoczny u kobiet, które
przyzwyczaiły się do trzytygodniowego okresu budowania tkanek
i regulacji hormonalnej zakończonej załamaniem w czasie
menstruacji. Interesujący jest fakt, Ŝe naukowcy z laboratoriów
psychologicznych uniwersytetu w Austin, w Teksasie, stwierdzili,
iŜ na zerwanie z nawykiem potrzeba 21 dni. To odkrycie pokrywa
sie z moim doświadczeniem klinicznym ostatnich piętnastu lat.
PoniewaŜ jednak nie ma stuprocentowej gwarancji, Ŝe moŜna
uporać się ze schorzeniem lub nałogiem w ciągu 21 dni, w
przypadku dolegliwości o charakterze przewlekłym zalecam
czasami dodatkowe cykle wizualizacji. Jeśli natomiast osiągniesz
cel przed upływem zalecanego terminu, moŜesz zaprzestać
ćwiczeń wyobraŜeniowych (o ile jest to zgodne z twoimi
intencjami).
Podczas niemalŜe wszystkich ćwiczeń powinieneś mieć
zamknięte oczy. Wyjątki są tutaj jasno określone. Gdyby
zamykanie oczu na początku wywołało u ciebie mieszane
uczucia, pozostaw je otwarte. Dopiero wtedy, gdy będziesz się
czuł całkowicie swobodnie, moŜesz je zamknąć (dzieci oraz
młodzieŜ często preferują otwarte oczy w czasie wizualizacji).
W niektórych ćwiczeniach nie wspominam w ogóle o wydechu
i nie jest to moje przeoczenie. Wystarczy wtedy zamknąć oczy. Po
jakimś czasie sam zrozumiesz, Ŝe w pewnych warunkach i w
określonych ćwiczeniach szczególny sposób oddychania nie jest
potrzebny.
Być moŜe w czasie wizualizacji stwierdzisz, Ŝe wprowadzasz
zmiany do wyobraŜeń, lecz nie przejmuj się tym. Pozwól, by
pojawiło się wszystko to, co przynosi wyobraźnia. Jeśli znajdziesz
swoje własne obrazy, wykorzystaj je. PrzecieŜ uczestniczysz w
procesie leczenia samego siebie, a więc to, co w sobie odkryjesz,
moŜe okazać się najbardziej przydatne do osiągnięcia celu.
MoŜliwe, Ŝe w jakimś momencie wizualizacji poczujesz
niechęć, niepokój lub przeraŜenie, szczególnie jeśli oczami
wyobraźni ujrzysz mrok. Gdyby do tego doszło, pamiętaj, Ŝe
zawsze moŜesz wyobrazić sobie światło, które pozwoli ci znaleźć
drogę w ciemności. Wtedy teŜ zniknie niechęć i niepokój.
Wykonywanie ćwiczeń oczyszczających przed kaŜdą wizualizacją jest zbędne. Oczyszczanie jest odrębnym ćwiczeniem i
posiada własny cel.
Być moŜe stwierdzisz, Ŝe niektóre ćwiczenia opierają się na
niezwykle prostych technikach, twoim zdaniem nawet zbyt
prostych, by rozwiązać za ich pomocą bardzo złoŜone problemy.
Pamiętaj jednak, Ŝe zarówno w terapii wyobraŜeniami, jak i w
Ŝyciu codziennym niewielkie bodźce mogą wywołać imponujące
reakcje. Nawet węzeł gordyjski moŜna czasami szybko i zwinnie
rozwiązać. Moje doświadczenie kliniczne dowodzi, Ŝe chociaŜ
ćwiczenia, które zalecam, wydają się proste, to jednak posiadają
moc rozsupłania skomplikowanych węzłów naszych schorzeń i
zaburzeń.
— 56 —
— 57 —
Opisując niektóre problemy, często podaję listę czynników
psychologicznych i socjologicznych, które mogły przyczynić się
do wywołania dolegliwości. Nie próbuję jednak wymienić
wszystkich, ani nie sugeruję, w jaki sposób masz odnaleźć te, które
odnoszą się do ciebie. Proponuję raczej, Ŝebyś zachował czujność,
poniewaŜ twoja wyobraźnia podpowie ci, co i w jaki sposób
moŜesz zmienić w swoim Ŝyciu.
Instrukcje do ćwiczeń moŜesz nagrać na taśmie, dzięki czemu
twój głos stanie się twoim przewodnikiem. Z upływem czasu
nauczysz się układać swoje własne ćwiczenia i będziesz
bezgłośnie wydawać sobie polecenia.
ZauwaŜysz na pewno, Ŝe spora liczba ćwiczeń jest odmianą lub
rozszerzeniem
ćwiczenia
nazywanego
EGIPSKIM
UZDROWIENIEM. Wspominam je kilkakrotnie w moim
alfabetycznym zestawieniu. MoŜna je zastosować w leczeniu
zewnętrznych schorzeń, takich jak wysypka, zapalenie spojówek,
trądzik, a takŜe wielu dolegliwości wewnętrznych oraz stanów
patologicznych błony śluzowej. Jestem przekonany, Ŝe to
ćwiczenie okaŜe się dla ciebie ogromną pomocą w
samouzdrowieniu.
EGIPSKIE UZDROWIENIE
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Potem wyobraź sobie, Ŝe
stoisz na wielkim polu pokrytym zieloną trawą. Widzisz, jak
wyciągasz ramiona w stronę jaskrawego, złotego słońca
zawieszonego na bezchmurnym, błękitnym niebie. Widzisz, jak
twoje ręce, zwrócone dłońmi w górę, stają się coraz dłuŜsze,
rozciągają się. Promienie słońca wnikają w twoje dłonie i krąŜą w
nich; krąŜą pod opuszkami palców tak, Ŝe pod kaŜdym z nich
znajduje się promień. Jeśli jesteś praworęczny, to na końcu
kaŜdego promienia umieszczonego na palcach twojej prawej ręki
zobaczysz miniaturową rękę. Na końcu kaŜdego promienia
umieszczonego na
— 58 —
palcach twojej lewej ręki zobaczysz oko. Masz więc pięcioro
miniaturowych rąk i pięcioro oczu. Jeśli jesteś leworęczny, na
promieniach prawej ręki ujrzysz oczy, a na lewej — dłonie.
A teraz zwróć ręce i oczy w stronę swego ciała. Dzięki nim
zobaczysz własne wnętrze, bo oświetlają kaŜdy zakątek, który cię
interesuje. W pięciu miniaturowych dłoniach moŜesz trzymać
szczoteczkę o złotym włosiu, jeśli chcesz oczyszczać; sondę
laserową, jeśli chcesz zaleczyć rany; złote skalpele, jeśli chcesz
operować; pojemniki ze złotą lub niebiesko-złotą maścią, jeśli
chcesz, by zagoiły się rany, a takŜe złotą nitkę, jeśli chcesz
zaszywać. Gdy skończysz pracę, wyjdź ze swego ciała tą samą
drogą, którą wszedłeś. Wszystkie odpady zebrane przez miniaturowe dłonie, powinieneś wyrzucić za siebie. Wznieś znów ręce w
górę w stronę słońca i schowaj swoje małe ręce i oczy w dłoniach,
byś mógł je jeszcze wykorzystać. Teraz otwórz oczy.
Ostatnia uwaga: przedstawione tu ćwiczenia są ćwiczeniami
wizualizacyjnymi. Odbywają się w wyobraźni, a nie w
rzeczywistości. Jeśli ćwiczenie zaleca uŜycie szczoteczki o złotym
włosiu, to oczywiście uŜywasz jej tylko w swojej wyobraźni. Jeśli
instrukcje mówią o umyciu twarzy w czystej, chłodnej wodzie, to
— rzecz jasna — nie czynisz tego w umywalce, ale w swoim
umyśle. Ćwiczenia te dotyczą twojej wewnętrznej, subiektywnej
rzeczywistości i za jej pośrednictwem zmieniają rzeczywistość
fizyczną.
Rozdział czwarty
Pamiętaj, Ŝe kaŜdy z nas ma zdolność tworzenia wyobraŜeń,
moŜe zmieniać istniejące ćwiczenia, albo dawać początek nowym.
Potrafimy dowolnie wykorzystywać wizje, a dzięki nim takŜe
wyraŜać siebie. Nie ma Ŝadnych ograniczeń; nie istnieją granice
moŜliwości.
Klasyfikacja zaburzeń w zaleŜności od rodzaju problemu
Program uzdrowienia
Techniki i skuteczne wizualizacje
związane z określonymi
problemami
Przygotuj się do rozpoczęcia pracy. Jesteś gotów!
1. Przyjmij POZĘ FARAONA (jeśli pozwalają na to
okoliczności).
2. Sprecyzuj swój cel związany z wykonaniem ćwiczenia.
Wszystko, co postanowisz, jest słuszne.
3. Zamknij oczy.
4. Wykonaj wydech tyle razy, ile zaleca określone ćwiczenie.
Pamiętaj, Ŝe wydech jest powolny i długi, podczas gdy wdech jest
zupełnie normalny. Obie te czynności nie wymagają wysiłku.
5. Zacznij wykonywać swoje ćwiczenie.
Jeśli wymaga tego sytuacja, moŜesz pracować nad kaŜdą
ilością dolegliwości jednocześnie. Na pewno w trakcie ćwiczeń
nauczysz się swego rytmu, szczególnie wtedy, gdy odkryjesz
własne wyobraŜenia. Między poszczególnymi ćwiczeniami
otwieraj i zamykaj oczy, a takŜe wykonuj wymagane wydechy.
— 60 —
Układ krąŜenia Arytmia
serca Choroby serca
Choroba wieńcowa
Hemoroidy
Nadciśnienie Obrzęk
Stres
Zakończenie związku
Zmartwienie
śal
Układ trawienny Anoreksja
(jadłowstręt
psychiczny) Bulimia
Chroniczne zaburzenia
Ŝołądkowo-jelitowe
Otyłość
Schorzenia wątroby
Zapalenie trzustki
Układ wewnątrzwydzielniczo-metaboliczny
Choroby tarczycy
Cukrzyca
Wyczerpanie (stres
nadnerczowy)
Oczy
Daleko- i bliskowzroczność
Jaskra Zaćma Zapalenie
spojówek
Emocje
Brak celu
Brak wiary w siebie
Depresja
Gniew
Lęk
Nałóg
Natrętne myśli
Niepokój
NiepoŜądane emocje
Niezdecydowanie
Panika
Poczucie winy
Przygotowanie do operacji
Rany emocjonalne
Samotność
Ogólne
Bezsenność
Ból
Bóle głowy
Obrzęk (sprawdź takŜe: zespół
napięcia przedmiesiączkowego) Złe
samopoczucie
Układ moczowo-płciowy Brak
obrotu płodu w macicy Impotencja
Niepłodność Nowotwory
niezłośliwe Opryszczka narządów
płciowych Oziębłość płciowa
Polipy i nowotwory
— 61 —
Powiększenie prostaty Schorzenia
nerek Torbiel piersi ZakaŜenie
pochwy Zespół napięcia
przedmiesiącz-kowego
Mononukłeoza
Rak
Szkodliwe skutki chemoterapii
Wirus Epsteina-Barr
Złamanie kości Zwichnięcie stawu
barkowego System nerwowy
Stwardnienie rozsiane (SM) Zawroty
głowy
System odpornościowy
AIDS
Białaczka
Immunosupresja
Układ mięśniowo-szkieletowy
Artretyzm (zapalenie stawów)
Choroby kręgosłupa Skolioza Skurcz
mięśnia Zaburzenia postawy
Układ oddechowy Astma
Choroby układu oddechowego
Infekcje górnych dróg oddechowych
Przeziębienie Zaburzenia
oddychania
Skóra
Brodawki
Łuszczyca
Schorzenia skóry
Trądzik
Wyprysk
tarczyca
płuca
grasica
wątroba
trzustka
Ŝołądek
śledziona
jelito grube
jelito cienkie
prostata
jajowody
macica
pochwa
-6362 —
AIDS
AIDS atakuje bezpośrednio system immunologiczny organizmu
(nie dzieje się tak w przypadku Ŝadnej innej choroby). Osoby
chore na AIDS stosują róŜne rodzaje terapii niekonwencjonalnej,
aby ulŜyć sobie w cierpieniu lub choćby zlikwidować symptomy
choroby. Metody te obejmują nie tylko wizualizację, medytację,
modlitwę, odpowiednią dietę i rozmowy z uzdrowicielami, ale
takŜe wiarę w moc kryształowej kuli. W jednym z
udokumentowanych przypadków zastosowanie medytacji zgodnej
z zasadami tybetańskiego buddyzmu, połączonej z wizualizacją
oraz śpiewem, pozwoliło pewnej kobiecie zmienić pozytywny
wynik testów na negatywny, co było równoznaczne z całkowitym
ustąpieniem AIDS.
UwaŜam, Ŝe naleŜy w tym miejscu powiedzieć kilka słów na
temat pojęcia „remisja". Współczesna medycyna oddziela remisję
od wyleczenia, stosując ten pierwszy termin w odniesieniu do
chorób, w których często zdarzają się nawroty, a więc uznanych za
nieuleczalne, jak w przypadku AIDS. Ja natomiast wychodzę z
załoŜenia, Ŝe jeśli nie ma Ŝadnych objawów choroby, to naleŜy
uznać, Ŝe pacjent jest wyleczony. Prawdę mówiąc, nawroty
zawsze mogą się zdarzyć, jeśli tylko zaistnieją odpowiednie warunki. W przypadku, gdy nie obserwuje się Ŝadnych symptomów
choroby, trzeba uznać, Ŝe człowiek jest zdrowy. Stosowanie
pojęcia remisji zaszczepia w juŜ wyleczonym pacjencie
przekonanie, Ŝe choroba moŜe lub musi powrócić.
KaŜdy pacjent, który znajduje się pod moją opieką, szuka
własnej, niezaleŜnej drogi do wyzdrowienia, bazując na znanych i
wspomnianych tu wcześniej metodach. Wszystkie samodzielnie
wybrane rodzaje terapii polegają na znalezieniu i zastosowaniu
odpowiednich i niepowtarzalnych ćwiczeń wizualizacyjnych, które
są zbyt zindywidualizowane, by je w tym miejscu zaprezentować.
Doskonałe
— 64 —
są takŜe ćwiczenia ogólne, przedstawione we fragmencie
dotyczącym wirusa Epsteina-Barr, a takŜe opryszczki narządów
płciowych i mononukleozy.
ANOREKSJA
Nazwa: PONOWNE NARODZINY Cel: Powtórnie określić
stosunek do jedzenia. Częstotliwość: Za kaŜdym razem, kiedy
myślisz o jedzeniu, 1-2 minuty, w zaleŜności od potrzeb.
Podobnie jak bulimia, anoreksja (gr. an — bez; orexis —
poŜądanie, apetyt) jest zaburzeniem powiązanym z napięciami
czasu dorastania, a szczególnie z okresem dojrzewania. Osoba ze
wstrętem do jedzenia nie chce wejść w kolejny etap Ŝycia, podczas
gdy bulimiczka kpi sobie z niego. Odmawiając przyjmowania
posiłków, anorekty-czka naraŜa się na śmierć, lub nawet jej
pragnie (moŜe się to zdarzyć, jeśli cięŜar jej ciała spadnie poniŜej
pewnego krytycznego poziomu). UŜywam w tym miejscu rodzaju
Ŝeńskiego rzeczowników i zaimków, poniewaŜ przytłaczająca
większość osób z jadłowstrętem to kobiety.
Jeśli jesteś jedną z nich, to następujące ćwiczenie moŜe ci
pomóc.
PONOWNE NARODZINY
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Widzisz siebie tuŜ przed
narodzeniem, czujesz swoje ciało i swój zapach. Jesteś
zadowolona i jest ci dobrze. Zrób jeden wydech i zobacz, jak
główką wciskasz się w kanał rodny. Czujesz, Ŝe na nowo się
rodzisz. Gdy znajdziesz się na zewnątrz, wykonaj znów wydech.
Widzisz, jak twój ojciec kładzie cię na piersi matki. Wiesz, Ŝe
zasługujesz na to, by cię karmili. W ramionach matki wybaczasz
im krzywdy, które
— 65 —
być moŜe ci wyrządzili. Zrób jeszcze jeden wydech. Widzisz i
czujesz, jak matka karmi cię do syta piersią i wiesz, Ŝe będziesz
panią swego Ŝycia. Otwórz oczy.
ci tracić nadziei: musisz być wytrwały. Jeśli będziesz pilnie
pracował, świadomość doznań zjawi się na pewno. Pamiętaj: nie
musisz się wcale starać, poniewaŜ im bardziej się starasz, tym
mniej będziesz czuł. Wykonuj po prostu swoje zadania i czekaj na
reakcję organizmu.
ARTRETYZM
OŚMIORNICA
Nazwy: OŚMIORNICA i FALA
Cel: Zmniejszyć guzki i/lub wyleczyć artretyzm.
Częstotliwość: Ćwiczenia te moŜna przeprowadzać równolegle:
OŚMIORNICĘ tak często, jak to potrzebne, przez 30 sekund;
FALĘ trzy razy dziennie w trzech 21-dnio-wych cyklach z 7dniową przerwą po kaŜdym. W pierwszym tygodniu ćwiczenie
powinno trwać 2-3 minuty, w drugim i trzecim — 1 lub 2
minuty. Po trzech pełnych cyklach oceń swój stan. Jeśli uznasz,
Ŝe trzeba jeszcze popracować, zastosuj trzy kolejne cykle z 7-dniowymi przerwami. Gdybyś nadal wymagał terapii, powtórz
znów trzy cykle.
Artretyzm jest chorobą, która stopniowo ogranicza swobodę ruchu
pacjenta, a tym samym jego wolność. Jest wyrazem jednoczesnych
zaburzeń ruchu, przemieszczania się i wolności w sensie
fizycznym, emocjonalnym i społecznym. Często z artretyzmem
wiąŜe się stłumiony gniew, a moje doświadczenie kliniczne
potwierdza taką zaleŜność. Gniew często wymaga fizycznego
ujścia poprzez mięśnie i stawy, a jeśli nie jest to moŜliwe,
wówczas tworzy się w nich napięcie i powstaje nawyk
powstrzymywania wybuchów. Stwierdziłem, Ŝe poniŜsze
ćwiczenia mają nieocenioną wartość w leczeniu tej dolegliwości.
Nazwałem je OŚMIORNICĄ i FALĄ.
Chcę zwrócić uwagę, Ŝe im bardziej jesteś świadomy doznań w
obszarze objętym chorobą, tym większy będzie twój sukces.
Oczywiście wszyscy róŜnimy się od siebie poziomami
świadomości i cierpliwości. Dlatego nie wolno
— 66 —
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Widzisz, Ŝe twoje ramiona
(nogi lub palce rąk czy nóg) to macki ośmiornicy: falujące,
muskularne, wydłuŜające się przed tobą na odległość kilometra.
Zobacz i poczuj, jakie są elastyczne, jak poruszają się płynnie, a ty
moŜesz je zginać we wszystkie strony. Otwórz oczy.
FALA
Zamknij oczy i zrób trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś na
pięknej plaŜy, którą w przeszłości widziałeś lub odwiedziłeś.
Piasek połyskuje złotem, niebo zachwyca błękitem, a słońce świeci
jaskrawo. Poszukaj miejsca, gdzie spotykają się piasek i woda, a
potem połóŜ się tam na plecach, zwracając stopy w kierunku wody.
Przykryj całe ciało mokrym piaskiem, pozostawiając odkryte
jedynie stopy, twarz i głowę. Mieszanka wody i piasku jest rodzajem pumeksu, który oczyszcza twoją skórę. Widzisz, jak zbliŜa
się fala i przenika przez podeszwy stóp. Czujesz, jak spiralne prądy
wymywają z nich wszelkie odpady, usuwając toksyny i
rozpuszczając osad. Potem następuje odpływ: nurt zmienia się na
przeciwny i woda powoli wypływa. Widzisz, jak fala unosi ze sobą
szare pasemka odpadów.
Fala powraca szybko i znów przenika przez podeszwy stóp, a
potem wspina się aŜ do kostek i wymywa z nich wszelkie odpady i
toksyny. Gdy nadchodzi odpływ, kierunek prądu zmienia się na
przeciwny. Czujesz, jak płynie
— 67 —
z twoich kostek, poprzez stopy i podeszwy, niosąc ze sobą szare
lub czarne pasemka odpadów. Nasączony wodą piasek dokładnie
oczyszcza zewnętrzną stronę twoich stóp i kostek.
Fala znów powraca i przez podeszwy stóp wnika nie tylko w
stopy i kostki, ale takŜe w nogi i kolana, wymywając z nich
wszystkie odpady i toksyny. Spiralne prądy masują twoje mięśnie,
rozciągając ścięgna i wiązadła, oczyszczając części chrzestne oraz
rzepki, aŜ stają się olśniewająco czyste. Kiedy fala zaczyna
odpływać, czujesz, jak spiralne prądy odwracają się i płyną powoli
przez twoje łydki aŜ do kostek i stóp, po czym wydostają się na
zewnątrz przez podeszwy. Widzisz, jak odpady unoszą się na fali
w postaci czarnych lub szarych pasemek, a nasączony wodą piasek
oczyszcza z zewnątrz twoje kolana.
Fala szybko powraca i wnika przez podeszwy do twoich stóp,
kostek, łydek, kolan i ud, po czym przedostaje się przez krocze do
dolnej części brzucha i podstawy kręgosłupa, i dalej przez brzuch
do klatki piersiowej oraz górnej części kręgosłupa, karku i kręgów
szyjnych, a wreszcie do barku. Czujesz, jak strumień spływa
ramionami w dół przez łokcie aŜ do nadgarstków, wymywając
wszystkie toksyny, odpady, rozpuszczając osad, po czym łagodnie
masuje kości, ścięgna, wiązadła i mięśnie, czyszcząc je, aŜ staną
się olśniewająco białe, a jednocześnie rozciąga je i wydłuŜa.
Ponownie zaczyna się odpływ. Spiralny prąd zmienia kierunek i
powraca powoli z nadgarstków i przedramion, poprzez łokcie,
ramiona, stawy barkowe i kark do klatki piersiowej, a potem
spływa do jamy brzusznej, krocza, ud, kolan, łydek, kostek i stóp,
zabierając wszelkie odpady, które w postaci czarnych lub szarych
pasemek wypływają na zewnątrz. Odpływ fali i powrotna wędrówka strumienia wody przez twoje ciało odbywa się powoli,
natomiast proces wnikania spiralnych prądów jest szybki.
Widzisz, jak pod wpływem strumienia wygładzają się i
zanikają guzki. Teraz wstań, zanurz się w oceanie i płyń
— 68 —
w kierunku horyzontu. Widzisz, jak twoje ramiona i nogi stają się
bezgranicznie długie, a potem wydłuŜa się równieŜ twój tułów.
Twoje kończyny poruszają się swobodnie, a ty spokojnie płyniesz
kraulem. Gdy dotrzesz do horyzontu, przewróć się na plecy i płyń
stylem grzbietowym z powrotem do brzegu. Twoje kończyny są
ogromnie długie, podobnie jak tułów. Gdy znajdziesz się na plaŜy,
wyjdź z wody i wyschnij na słońcu. Potem włóŜ na siebie lekki
szlafrok, który leŜy na piasku, i usiądź na krześle. Zrób wydech i
otwórz oczy.
Bądź cierpliwy, wykonując te ćwiczenia. Wygładzenie guzków
wymaga czasu. Na szczęście nie jest to choroba zagraŜająca Ŝyciu,
moŜesz więc spokojnie czekać na rezultaty swojej pracy.
ARYTMIA SERCA
Nazwy: KRYSZTAŁOWE SERCE, TRÓJKĄT MUZYCZNY I
PŁATKI KWIATU
Cel: Wyregulować bicie serca.
Częstotliwość: Codziennie, zaleŜnie od potrzeb; za kaŜdym razem
gdy wyczuwasz, Ŝe serce bije nieregularnie, do chwili gdy
tętno wyrówna się.
Nieregularność uderzeń serca jest zjawiskiem powszechnym w
naszej kulturze. Zwykle stwierdza się ją w trakcie badania
lekarskiego. Zaburzenia rytmu są często w granicach normy, co
znaczy, Ŝe nie odzwierciedlają uaktywnionej choroby serca, choć
mogą powodować dyskomfort. Pewna pięćdziesięcioletnia kobieta,
nazwijmy ją Mary, wezwała mnie do siebie, poniewaŜ właśnie
została przyjęta do szpitala z powodu ostrej arytmii serca. Kilka
miesięcy wcześniej zmarł nagle jej mąŜ, którego bardzo kochała, a
jej serce reagowało teraz na szok wywołany jego odejściem. Gdy
ją zobaczyłem, leŜała podłączona do
— 69 —
monitora, dzięki któremu pielęgniarki w innym pokoju mogły na
bieŜąco kontrolować stan chorej. Zamknąłem drzwi, a Mary
powiedziała pielęgniarkom, Ŝe nie chce, aby ktokolwiek jej
przeszkadzał w ciągu najbliŜszych 30 minut. Następnie wykonała
opisane niŜej ćwiczenie o nazwie TRÓJKĄT MUZYCZNY, a po
jego zakończeniu do pokoju wpadła pielęgniarka, zaniepokojona
tym, co zobaczyła na monitorze. Byliśmy oboje zdziwieni.
Pielęgniarka wyjaśniła po chwili, Ŝe na swoim monitorze
odczytała dane z elektrokardiogramu, które wskazują na normalne
bicie serca i dlatego postanowiła sprawdzić, co się dzieje. Krótko
potem Mary została wypisana ze szpitala. Nadal wykonywała
ćwiczenia wizualizacyjne, a jej stan zdrowia pozostawał
niezmienny.
Zwróćcie, proszę, uwagę na fakt, Ŝe większość przypadków
arytmii serca, podobnie jak palpitacji (wraŜenie, Ŝe serce uderza o
ścianę klatki piersiowej) ma silny związek z emocjami. Z arytmią
wiąŜe się między innymi uczucie niepokoju i Ŝalu, toteŜ nie
powinno się jej traktować w kategoriach wyłącznie fizycznych.
Oto kilka ćwiczeń, których celem jest wyregulowanie pracy
serca.
KRYSZTAŁOWE SERCE
Zamknij oczy i wykonaj trzykrotny wydech. Widzisz, Ŝe twoje
serce to kryształ. Usuń z niego wszystkie ciemne plamki,
wykorzystując do tego celu dowolny, najbardziej dla ciebie
dogodny środek. Niech spłynie na ciebie strumień światła z góry i
oczyści twoje kryształowe serce. Teraz widzisz, Ŝe płyn wlewa się
do serca, które staje się półprzezroczyste, a gdy płyn wylewa się,
serce jest juŜ całkowicie przezroczyste. Przyglądaj się tej zmianie i
pozwól swemu ciału ją odczuwać, dopóki serce się nie uspokoi.
Potem otwórz oczy.
MUZYCZNY TRÓJKĄT
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie trójkąt
muzyczny, który kładziesz w środku swego serca. KaŜdy z jego
boków jest złoty, a kąty — miejsca ich połączenia — są w róŜnych
kolorach: czerwonym, niebieskim oraz Ŝółtym. Uderz miękkim,
złocistym młotkiem w kaŜdy z boków trójkąta. Słyszysz
harmonijny dźwięk i uświadamiasz sobie, Ŝe twoje serce uspokaja
się. Gdy dźwięk stanie się całkowicie harmonijny, twoje serce
dostosuje do niego tempo uderzeń. W tym momencie otwórz oczy.
PŁATKI KWIATU
Zamknij oczy. Wykonaj trzykrotny wydech. Jest świt i słońce
wznosi się nad twoim sercem, które ma kształt kwiatu. Światło
słoneczne wnika do jego wnętrza, a płatki zaczynają się powoli
rozchylać, w miarę jak dobroczynne moce wnikają poprzez łodygę
aŜ do korzeni. Teraz czujesz, jak z głębi ziemi dochodzą siły
Ŝywotne i przez łodygi docierają do płatków kwiatu, po czym
wypełniają je. Cały kwiat otwiera się. Potem zapada zmierzch i
zachodzi słońce. Kwiat zamyka się z nadejściem nocy. MoŜesz
otworzyć oczy.
— 70 —
— 71 —
ASTMA
Nazwa: EGZORCYZM
Cel: Wyleczyć płuca.
Częstotliwość: Codziennie (rano) przez 3 minuty (1 minutę za
kaŜdym razem, gdy odczuwasz trudności w oddychaniu), w
ciągu 7 dni.
Nazwa: LAS SOSNOWY
Cel: Powstrzymać atak astmy.
Częstotliwość: Na początku ataku, przez 3-5 minut.
Nazwa: ŚWIATŁO W JEZIORZE Cel:
Odzyskać normalny oddech.
Częstotliwość: W zaleŜności od potrzeb, co 15 lub co 30 minut,
przez 2-3 minuty.
Astma jest schorzeniem układu oddechowego, którego
charakterystycznym symptomem jest świst podczas wydechu.
Schorzenie to wpływa na spręŜystość płuc. W rezultacie tkanka
płuc traci rozciągliwość, co prowadzi w końcu do trudności w
oddychaniu, niekiedy zakończonych śmiercią. Do rozwoju astmy
przyczyniają się róŜne alergie, infekcje oraz emocje. Alergia jest
reakcją organizmu na pewne substancje środowiskowe, podczas
gdy infekcja wiąŜe się z wtargnięciem bakterii. Przyczyny emocjonalne wynikają zwykle ze skomplikowanych zaleŜności,
szczególnie tych związanych z walką o uwolnienie się od wpływu
matki, chociaŜ czasami czynnikiem negatywnym bywa
uzaleŜnienie od ojca. Moje doświadczenie potwierdza jedynie
związek tych problemów ze stosunkiem wobec rodziców.
Astmatyczny świst ma zarówno pozytywne, jak i negatywne
znaczenie. Pozytywny aspekt wiąŜe się z chęcią swobodnego
oddychania — dąŜeniem do uwolnienia się. Negatywny wydźwięk
jest natomiast wyrazem lęku przed nim.
— 72 —
Nie powinieneś się obawiać, Ŝe pierwsze ćwiczenie, EGZORCYZM, spowoduje poczucie winy czy ból. Ta wizualizacja
nie wywołuje tego typu uczuć, ani teŜ nie jest w Ŝadnym stopniu
niebezpieczna.
EGZORCYZM
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
zdejmujesz wszystkie ubrania. Widzisz, Ŝe od karku w dół jesteś
nagi. Prawym palcem wskazującym (lewym, jeśli jesteś
leworęczny) dotknij w lustrze swojej klatki piersiowej, wciskając
go w głąb i zakreślając nim koło obejmujące plecy. Teraz dotknij
miejsca, w którym odczuwasz największe dolegliwości i zobacz,
kto nie chce wydostać się na zewnątrz wraz z twoim oddechem —
czyli, inaczej mówiąc, czyja twarz pojawi się w tym miejscu. Kto
ogranicza twoje oddychanie? Jaki kolor widzisz? Wykonaj długi,
powolny wydech i usuń z siebie ten kolor wraz z osobą, którą
zobaczyłeś. Na początku rób to delikatnie, ale jeśli ta osoba nie
chce cię opuścić, bądź coraz bardziej stanowczy i uŜyj siły, a jeśli
to nie pomoŜe — uŜyj nawet
— 73 —
złocistego skalpela, którym odetniesz od siebie tę osobę. Powiedz
jej (lub jemu), Ŝe musi odejść z twego ciała i nie wolno jej się do
ciebie zbliŜać. Nie jest juŜ mile widziana w twoim ciele i nie
pozwolisz więcej, by w ciebie weszła. Gdy usuniesz tę osobę,
zobaczysz, Ŝe stajesz się bardzo, bardzo wysoki, tak wysoki, Ŝe
dotykasz nieba. Bierzesz kawałek słońca w swoje dłonie i
kładziesz go tam, gdzie zjawiło się wolne miejsce. Widzisz, jak to
miejsce goi się. Przyjrzyj się sobie i pomyśl, jak się czujesz. Potem
włóŜ na siebie ubranie, zrób wydech i otwórz oczy. Teraz oddychasz równo i spokojnie.
SOSNOWY LAS
Zamknij oczy. Wykonaj wydech trzy razy i wyobraź sobie, Ŝe
jesteś w sosnowym lesie. Stań obok pnia sosny i wdychaj jej
aromatyczny zapach. Gdy wykonasz wydech, poczujesz, jak
powietrze wędruje w dół przez twoje ciało i ucieka przez
podeszwy stóp. Twój oddech wychodzi na zewnątrz w postaci
szarego dymu i widzisz, jak zakopujesz go głęboko w ziemi.
Otwórz oczy, spokojnie oddychając.
ŚWIATŁO W JEZIORZE
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i zejdź na dno jeziora,
wdychając swobodnie powietrze i wydychając je powoli, w miarę
jak zanurzasz się w wodzie. Usiądź na dnie jeziora, otoczony
złotym światłem. Następnie wyjdź z jeziora i usiądź pod klonem
na brzegu. Weź w dłoń liść klonu, dotknij go i poczuj pod palcami
jego strukturę. Potem wejdź w liść i zjednocz się z procesem
oddychania w liściu. Wreszcie odłóŜ liść i uświadom sobie, Ŝe
twój oddech wyregulował się. Otwórz oczy.
— 74 —
BIAŁACZKA
Nazwa: ŚWIĘTY CIEŃ Cel:
Wyleczyć się z białaczki.
Częstotliwość: Dwa razy dziennie 1-3 minuty, w ciągu 7 dni.
Rak szpiku kostnego dotyka zarówno ludzi młodych, jak i starych.
Ostatnio odkryto kilka skutecznych rodzajów chemoterapii, w
związku z czym ta odmiana raka jest obecnie znacznie częściej
uleczalna niŜ inne jego formy. W czasie swoich podróŜy
spotkałem dwie osoby, które — niezaleŜnie od siebie — w sposób
niemal identyczny opisywały swoje doświadczenia z białaczką.
Twierdziły, iŜ pewnego dnia, leŜąc w łóŜku, ujrzały nagle, Ŝe
opuszczają swoje ciało i w zwiewnej, nieziemskiej formie wznoszą
się w najdalszy górny kąt pokoju, po czym mówią swemu pozostałemu w łóŜku ciału, Ŝe wszystko będzie dobrze i nie ma
powodu do zmartwień. Potem nieziemska postać zwracała się w
górę i prosiła Boga o pomoc w uzdrowieniu, a następnie wracała
na swe miejsce. W obu przypadkach w ciągu 24 lub 48 godzin
nastąpił odwrót choroby. Wkrótce po tym niezwykłym spotkaniu
zwróciły się do mnie dwie kobiety, prosząc o pomoc dla brata i
męŜa cierpiącego na ostrą białaczkę. MęŜczyzna miał nieco ponad
trzydzieści lat i leŜał w szpitalu, a lekarz prowadzący przedstawił
rodzinie raczej mroczną wizję jego przyszłości. Zaproponowałem
Ŝonie i siostrze chorego przeprowadzenie ćwiczenia ŚWIĘTY
CIEŃ i zasugerowałem, Ŝe cała rodzina powinna się zebrać przy
jego łóŜku. Wszyscy mają sobie wyobrazić, Ŝe niematerialna
postać opuszcza ciało męŜczyzny, wznosi się w górny kąt pokoju,
mówi mu, Ŝe wszystko będzie dobrze, po czym prosi Boga o
pomoc w uzdrowieniu i wraca do wnętrza ciała. PoniewaŜ pacjent
nie chciał uczestniczyć w ćwiczeniu, leŜał więc spokojnie, a
jedynie rodzina przeprowadzała wizualizację. W ciągu następnej
doby i kolejnej
— 75 —
stan chorego poprawił się, a po tygodniu — całkowicie wyleczony
— został wypisany ze szpitala.
ŚWIĘTY CIEŃ
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe twoje
ciało niematerialne opuszcza ciało fizyczne i unosi się w górny kąt
pokoju, tam, gdzie ściana łączy się z sufitem. Ulotna postać
przekonuje ciało materialne, Ŝe wszystko będzie dobrze. Potem
odwraca się i prosi Boga o uzdrowienie, a następnie wnika na
powrót do swej fizycznej powłoki. Teraz moŜesz otworzyć oczy.
BEZSENNOŚĆ
Nazwy: ODWRACANIE DNIA, KWIATY NA RZECE i ZACHODZĄCE SŁOŃCE
Cel: Zasnąć.
Częstotliwość: Przed snem; tak długo, jak to potrzebne, do
momentu, gdy zaśniesz.
Zaburzenia snu polegają albo na kłopotach z zasypianiem, albo na
budzeniu się w środku nocy. Jeśli wystąpią trudności ze snem,
trzeba przestrzegać kilku zasad. Po pierwsze, naleŜy uŜywać łóŜka
wyłącznie do spania. Nie powinno się w łóŜku jeść, oglądać
telewizji, czytać, palić ani robić cokolwiek innego. Jeśli nie
znajdujesz się w łóŜku, włącz wszystkie światła. Bezsenność jest
wtargnięciem dnia w porę snu, a kiedy nie śpisz, to niech wszystko
wokół ciebie przypomina dzień. Gdy stwierdzisz, Ŝe masz juŜ dość
dnia, zgaś światła. Druga istotna wskazówka: nie walcz z myślami,
które cię nachodzą. Pozbędziesz się ich jedynie wtedy, gdy sobie
wybaczysz. Pamiętaj, Ŝe następny dzień jest pełen moŜliwości, by
wyjaśnić łub naprawić sytuację. Bezsenność wynika z niemoŜności
psychicznego zamknięcia dnia,
— 76 —
która często ma związek z silnym poczuciem winy lub cięŜarem
sumienia. RównieŜ strach przed śmiercią powoduje niekiedy
zaburzenia snu, poniewaŜ sen przypomina śmierć. Bezsenność
bywa takŜe objawem towarzyszącym depresji.
A oto trzy doskonałe ćwiczenia, które mogą ci pomóc.
ODWRACANIE DNIA
LeŜysz w łóŜku z zamkniętymi oczami. Wyobraź sobie, Ŝe
przeŜywasz miniony dzień w odwróconym porządku. Zacznij od
ostatniego wydarzenia i przeŜyj je w wyobraźni raz jeszcze. Potem
wyobraź sobie przedostatnie zdarzenie i przeŜyj je na nowo.
Przypominaj sobie wszystko po kolei, aŜ dotrzesz do momentu,
gdy się przebudziłeś. Nie spiesz się. Spróbuj poprawić swoje
zachowanie czy postawę w tych sytuacjach, w których miałeś
kłopoty. Spróbuj takŜe zdobyć dla siebie coś, czego pragnąłeś tego
dnia, lecz tego nie otrzymałeś. Jeśli odbyłeś jakąś trudną
rozmowę, przeŜyj ją na nowo, odpamiętując jak najdokładniej to,
co zostało powiedziane. Tym razem jednak twoje słowa wydobywają się z ust twojego rozmówcy i odwrotnie. To doświadczenie zrelaksuje cię, poniewaŜ zrozumiesz, co przeŜywała
ta druga osoba. (Jeśli zechcesz, moŜesz zadzwonić do niej
następnego dnia i przeprosić.) Kontynuuj ćwiczenie do chwili, gdy
zaśniesz.
KWIATY NA RZECE
LeŜąc w łóŜku z zamkniętymi oczyma, wyobraź sobie, Ŝe
znajdujesz się na brzegu wartko płynącej rzeki. Jesteś otoczony
kwiatami. Czujesz ich zapach. Weź jeden do ręki i umieść na nim
kaŜdą dręczącą cię myśl, po czym połóŜ kwiat na rzece. Widzisz i
słyszysz, jak wartki strumień zabiera kwiat. Wykonuj to ćwiczenie
tak długo, aŜ poczujesz, Ŝe zasypiasz.
— 77 —
ZACHODZĄCE SŁOŃCE
Wstań z łóŜka. Przejdź do innego pokoju lub do drugiej części tego
samego pokoju, po czym zapal wszystkie lampy. Usiądź na krześle
i zamknij oczy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś na łące, a słońce znajduje
się wysoko nad tobą. PołóŜ się, opierając głowę na miękkiej kępie
trawy i obserwuj zachodzące słońce. Widzisz, jak zbliŜa się powoli
do linii horyzontu. Kiedy całkowicie za nią zniknie, wstaniesz i
opuścisz łąkę, udając się do swego łóŜka, po czym zaśniesz. W
tym momencie otwórz oczy, wstań z krzesła, wyłącz światło i
połóŜ się.
BÓL
Nazwa: BEZBOLESNA PODRÓś Cel:
Zlikwidować ból.
Częstotliwość: Co 10 lub co 15 minut, przez 3-5 minuty, do chwili
ustąpienia bólu.
Nazwa: OSWAJANIE BÓLU Cel:
Zlikwidować ból.
Częstotliwość: Co 10 lub co 15 minut, przez 2-3 minuty, do chwili
ustąpienia bólu.
Nazwa: SZKŁO POWIĘKSZAJĄCE, OPANOWANIE BÓLU
oraz POMOCNY PTAK
Cel: Zlikwidować ból.
Częstotliwość: Co 10 lub co 15 minut, przez 1-2 minuty, do chwili
ustąpienia bólu.
Nazwa: RAKIETY W KOSMOS Cel:
Zlikwidować ból głowy.
Częstotliwość: Co 10 lub co 15 minut, przez 1-2 minuty, do
ustąpienia bólu.
— 78 —
Nazwa: OPRÓśNIANIE ZĘBODOŁU Cel:
Zlikwidować ból zęba.
Częstotliwość: Co 5 minut, przez 1-2 minuty, do chwili ustąpienia
bólu.
Ból jest istotnym mechanizmem w procesie funkcjonowania
naszego ciała, poniewaŜ sygnalizuje istnienie problemu. W tym
sensie więc nie jest wyłącznie przeciwnikiem, „wrogiem", którego
za wszelką cenę musimy powstrzymać, ale takŜe posłańcem,
swego rodzaju nauczycielem, który uprzedza o istnieniu
niebezpieczeństwa. W języku angielskim rdzeń słowa pain (ból)
oznacza „karę" (łac. poena); w sanskrycie zaś znaczy
„oczyszczenie".
Jak juŜ wspomniałem wcześniej, jeśli chcemy przywołać obraz
wyraŜający emocje lub odczucia, zwykle pojawia się on szybko.
Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do pracy nad bólem.
Przedstawiam tutaj pięć ćwiczeń związanych z bólem w ogóle,
jedno eliminujące ból głowy i jedno — ból zęba. (W tym ostatnim
przypadku powinieneś skontaktować się ze stomatologiem, aby
odkrył przyczynę bólu. Jeśli natomiast ból głowy okaŜe się zbyt
natarczywy, wybierz się do lekarza.)
Wybierz odpowiednie dla siebie ćwiczenie (lub kilka). Po jego
wykonaniu zostaw sobie rezerwę czasową, aby zorientować się,
czy są jakieś rezultaty. W ciągu 5 lub 10 minut spróbuj ocenić
sytuację, a ponadto zastanów się nad znaczeniem bólu. Czy jest to
według ciebie kara, poczucie winy czy informacja? Jeśli cierpisz
na ból zęba, pomyśl, czy nie przeŜyłeś ostatnio jakiejś straty.
Nawet gdybyś nic nie stwierdził, i tak moŜesz pracować nad
wyeliminowaniem bólu, ale być moŜe uda ci się odkryć jakąś
prawdę, a wtedy będziesz mógł się duŜo o sobie dowiedzieć.
Zaakceptuj informacje przekazywane ci przez ciało i staw im
czoło. MoŜe się okazać, Ŝe musisz podjąć jakąś waŜną decyzję i
rozpocząć odpowiednie dzialania, a wtedy nie wahaj się
— 79 —
i zrób to, co uznałeś za potrzebne.
BEZBOLESNA PODRÓś
Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Przywołaj obraz bólu. Gdy
go ujrzysz, wyobraź sobie, Ŝe wkraczasz do swego ciała ze złotą
puszką gorącego, złocistego oleju. ZbliŜ się do miejsca bólu.
Przyjrzyj się mu dokładnie ze wszystkich stron, przyświecając
sobie lampą, którą ze sobą zabrałeś. Potem wylej gorący, złocisty
olej na miejsce bólu, całkowicie je nim pokrywając. Widzisz, jak
ból roztapia się i zamienia w maleńki, złoty punkcik. Odwróć się i
zobacz wychodzące z niego złociste promienie zdrowia i dobrego
samopoczucia, które docierają do wszystkich części ciała. Potem
opuść swoje ciało tą samą drogą, którą wszedłeś, wiedząc, Ŝe ból
zniknął. Teraz otwórz oczy.
OSWAJANIE BÓLU
Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Przywołaj obraz bólu.
Zobaczywszy go, uświadom sobie, Ŝe moŜesz go oswoić,
wchodząc w niego i siedząc w jego środku. Zostań tam i nie
narzekaj na niego (uŜywając określenia „narzekać", mam na myśli
stosowanie negatywnych przymiotników, w rodzaju: okropny,
straszny, nieznośny). MoŜesz otworzyć oczy.
SZKŁO POWIĘKSZAJĄCE
Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Przywołaj obraz bólu.
Przyjrzyj mu się z kaŜdej strony przez szkło powiększające, a
potem wymaŜ go, wykonując ruchy w lewą stronę. Otwórz oczy.
— 80 —
OPANOWANIE BÓLU
Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Wyobraź sobie, Ŝe masz
duŜe, silne ręce. Tymi wielkimi, silnymi rękoma usuń ból i wyrzuć
go. Otwórz oczy.
POMOCNY PTAK
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie ptaka.
Poproś go, by zabrał twój ból. Zobacz, jak uderza w niego
dziobem, po czym odlatuje z kawałkami bólu, by nie zostało po
nim nawet śladu. Otwórz oczy.
RAKIETY W KOSMOS (przeciwko bólowi głowy)
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
umieszczasz fragmenty bólu w rakietach, które z twojej głowy
wylatują w kosmos i stopniowo znikają w kosmicznej przestrzeni.
Otwórz oczy.
OPRÓśNIANIE ZĘBODOŁU (przeciwko bólowi zęba)
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
delikatnie wypychasz ząb z dziąsła (moŜesz być równieŜ mniej
delikatny, jeśli chcesz). Wykonaj jeden wydech i poczuj, jak
powietrze dociera w odkryte miejsce z widocznym dziąsłem i
fragmentem nerwu. Wykonaj jeszcze jeden wydech i włóŜ z
powrotem ząb na miejsce, wiedząc, Ŝe teraz jest juŜ zdrowy.
Powtórz wydech i zobacz, jak znika opuchlizna, podczas gdy ty
wykonujesz trzy kolejne wydechy. Potem otwórz oczy.
-
— 81 —
BÓLE GŁOWY
Nazwa: SREBRNA OBRĘCZ Cel: Zlikwidować skroniowy ból
głowy. Częstotliwość: Co 5 lub co 10 minut, przez 1-2 minuty, do
czasu ustąpienia bólu.
Nazwa: OTWARTE OCZY Cel:
Zlikwidować bóle migrenowe.
Częstotliwość: W przypadku wystąpienia bólu, przez 2-3 minuty.
Nazwa: JEZIORO MÓZGU Cel:
Wyeliminować ból napięciowy.
Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb, co 5 lub co 10 minut,
maksymalnie przez 3 minuty.
Są to trzy najczęściej występujące rodzaje bólów głowy. Rysunek
pokazuje trzy główne punkty ich umiejscowienia.
Ból głowy wiąŜe się zazwyczaj ze stanem emocjonalnym
człowieka. Bóle skroniowe sygnalizują wściekłość; bóle
migrenowe wynikają ze złości; bóle napięciowe — ze
zmartwienia. Skroniowy ból głowy bywa opisywany jako
„łomotanie". Wyczuwa się wówczas duŜy ucisk z obu stron głowy
w okolicy kości skroniowych. MoŜe pojawić się w sytuacji, kiedy
nie pozwalasz sobie na wyraŜenie wszystkich swoich myśli i
odczuć. Bóle migrenowe są zazwyczaj skoncentrowane z jednej
strony i pokrywają w całości daną część czaszki. Ich początek jest
zwykle sygnalizowany przez wyczucie nieprzyjemnego zapachu
(który jednak nie pochodzi z otoczenia) lub pojawienie się aureoli
kolorowych świateł (równieŜ nieobecnych w rzeczywistości). Ten
rodzaj bólu jest najczęściej odzwierciedleniem gniewu. Bóle
napięciowe natomiast są związane z napręŜeniem mięśni i
wynikają z napięć odczuwanych w Ŝyciu codziennym.
Umiejscawiają się zazwyczaj u podstawy czaszki oraz w duŜych
mięśniach szyi.
— 82 —
SREBRNA OBRĘCZ (przeciw bólom skroniowym)
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie srebrną
obręcz opasującą ciasno twoją czaszkę od jednej kości skroniowej
do drugiej i migoczącą lekko na końcach. Widzisz i czujesz, jak
obręcz zaciska się wokół czaszki, a jej końcówki lekko ugniatają
kość skroniową, po czym szybko zwalniają ucisk. Po chwili
obręcz znów się zaciska i szybko rozluźnia. Potem następuje trzeci
ucisk. W tym momencie moŜesz otworzyć oczy mając
świadomość, Ŝe ból zniknął.
OTWARTE OCZY (przeciw bólom migrenowym)
Nie zamykaj oczu. Spójrz w górę i na bok w tę stronę, w której
umiejscowił się ból. Wytrzymaj przez 2 lub 3 minuty, a potem
znów patrz prosto.
— 83 —
JEZIORO MÓZGU (przeciw bólom napięciowym)
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Spójrz w dół na czubek
swojej głowy. Unieś górną część czaszki tak, jak gdybyś usuwał
fragment skorupki ugotowanego na miękko jajka. Zajrzyj do
środka. Widzisz płyn mózgowy i poruszające się włókna nerwowe,
które wyglądają jak rośliny podwodne. Potem płyn odpływa
całkowicie z głowy. Czujesz, jak znika napięcie, które odczuwałeś
u podstawy czaszki oraz w karku. Płyn spływa w dół kręgosłupa
aŜ do jego podstawy.Teraz z dołu podnosi się świeŜy płyn i
przesuwa się w górę wzdłuŜ kręgosłupa przez kark, by w końcu
wypełnić wnętrze czaszki. Przez ten czysty i klarowny płyn
patrzysz na włókna nerwowe. Czujesz strumień świeŜej krwi,
która płynie przez szyję i dociera do kaŜdej części ciała. NałóŜ z
powrotem wierzchołek czaszki, wykonaj jeden wydech i otwórz
oczy.
BRAK CELU
Nazwa: PIEŚŃ TKACZA Cel:
Nadać Ŝyciu kierunek.
Częstotliwość: Raz dziennie, przez 3-5 minut w ciągu trzech dni.
Stosować zawsze, kiedy odczuwasz brak celu.
Wiele osób cierpi z powodu poczucia bezcelowości i braku
kierunku w swoim Ŝyciu. I rzeczywiście uczucie to urosło do rangi
problemu społecznego, który znajduje odzwierciedlenie chociaŜby
w rosnącej liczbie osób bezdomnych oraz tych zdrowych i
zdolnych do pracy ludzi, którzy zasilają szeregi bezrobotnych. (W
1988 roku „The New York Times" podał, Ŝe 45% zdolnych do
pracy nowojorczyków nie miało zatrudnienia.) Brak celu moŜe
odczuwać kaŜdy z nas w jakimś okresie Ŝycia, choćby nawet w
niewielkim stopniu. Następujące ćwiczenie, oparte
— 85 —
na wiedzy Indian Navaho, na pewno pomoŜe ci odnaleźć cel.
PIEŚŃ TKACZA
Zamknij oczy i wykonaj jeden wydech. Widzisz, czujesz i
uświadamiasz sobie, Ŝe jesteś przy warsztacie tkackim. Splatasz
wzór swego Ŝycia zgodnie z tym, jak chcesz go widzieć. Wybierz
spośród tysięcy nitek tylko te, które ci odpowiadają. Widzisz
swoje ręce, które tkają tkaninę niczym ziemia i niebo twoje Ŝycie,
a warsztat nuci pieśń o wieczności. Teraz otwórz oczy.
BRAK OBROTU PŁODU
Nazwa: OBRÓT PŁODU
Cel: Zmienić połoŜenie płodu w macicy.
Częstotliwość: Gdy zaistnieje potrzeba tylko raz, maksymalnie
przez 3 minuty. Powtórzyć ponownie, jeśli to konieczne.
Lekarze na ogół zgadzają się ze stwierdzeniem, Ŝe kondycja ciała
wpływa na stan emocji oraz umysłu, czyli Ŝe procesy fizyczne
wywołują skutki psychiczne. Opinia ta obejmuje równieŜ sposób
leczenia, w którym określone środki powodują zmiany nie tylko w
sferze umysłu, ale mogą takŜe zlikwidować zaburzenia
emocjonalne. W sposób oczywisty nasuwa się zatem wniosek o
istnieniu odwrotnej zaleŜności, czyli o wpływie umysłu na ciało.
W ciągu mojej praktyki klinicznej zgromadziłem ogromną ilość
przykładów, potwierdzających takie odddziaływanie. Doświadczeniem najbardziej dla mnie frapującym było spotkanie
dwóch kobiet, które dzięki wizualizacji wpłynęły na zmianę
ułoŜenia płodu. Obie były w ósmym miesiącu ciąŜy i obie zostały
uprzedzone, Ŝe odbędą poród pośladkowy.
Dzięki przedstawionemu tu ćwiczeniu udało im się dokonać tego,
czego nie mogli zrobić lekarze. Wiara pozwala nie tylko przenosić
góry, ale i odwracać dziecko w łonie matki. I nie daj się przekonać
tym, którzy twierdzą inaczej.
OBRÓT PŁODU
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i dowolnym otworem wejdź
do wnętrza swego ciała. Dzięki lampie, którą ze sobą niesiesz, bez
trudu znajdziesz drogę do macicy. OstroŜnie wejdź przez szyjkę
do macicy i odszukaj płód. Potem ostroŜnie i bardzo delikatnie
ułóŜ płód w odpowiedniej pozycji, tak aby główka znalazła się u
wejścia do kanału porodowego. Zwróć uwagę na doznania
towarzyszące temu obrotowi. Jeśli poczujesz ból, to znak, Ŝe ci się
udało. Następnie opuść ciało dokładnie tą samą drogą, którą
weszłaś: z powrotem przez szyjkę macicy i na zewnątrz. Gdy
wyjdziesz, wykonaj jeden wydech i otwórz
— 86 —
— 87 —
oczy. W ciągu kolejnych trzech dni pokonaj w wyobraźni tę samą
trasę i sprawdź, czy udało ci się zmienić ułoŜenie płodu. Po
tygodniu wybierz się do lekarza na badanie. Jeśli płód nie obrócił
się, wykonaj ćwiczenie jeszcze raz — tym razem z większym
przekonaniem.
BRAK WIARY W SIEBIE
Nazwa: BĄDŹ SWOIM BOHATEREM Cel: Wzmocnić miłość
własną lub wiarę w siebie. Częstotliwość: Dwa razy dziennie
przez 1-2 minuty w ciągu 21 dni.
Jeśli zaniŜasz nieświadomie swoją wartość, to mogę się załoŜyć,
Ŝe na pewno z kimś się porównujesz. Jest to powaŜny błąd. Nie
zdajesz sobie widocznie sprawy z tego, Ŝe jesteś
nieporównywalny. Na świecie nie ma drugiej takiej jak ty osoby;
nawet twój brat bliźniak nie byłby dokładnie taki sam.
Przedstawione tu ćwiczenie jest zupełnie proste. Zobacz, co się
stanie, jeśli będziesz je wykonywał przez kolejne trzy tygodnie.
BĄDŹ SWOIM BOHATEREM
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Bądź swoim bohaterem.
Wyobraź sobie, Ŝe jako bohater pokonujesz wszystkie napotykane
w twoim Ŝyciu trudności. Potem otwórz oczy.
kolejne dwa 21-dniowe cykle z 7-dniową przerwą pomiędzy
nimi.
Nazwa: ODWRÓCONA TWARZ
Cel: Usunąć brodawki; wyleczyć skórę.
Częstotliwość: Cztery razy dziennie przez 1-3 minut w ciągu 21
dni. Jeśli to nie wystarczy, naleŜy powtórzyć jeszcze dwa 21dniowe cykle oddzielone 7-dniową przerwą.
Wydaje się, Ŝe małe, brązowe lub czarno-brązowe wykwity na
skórze są związane z obecnością wirusa i o ile przewaŜnie nie
stanowią zagroŜenia dla Ŝycia, to jednak niekiedy mogą bardzo
przeszkadzać. Zwykle wycina je się lub wypala, jednak zdarza się,
Ŝe powracają. Po to, by na zawsze się ich pozbyć, naleŜy
przeprowadzić odpowiednie ćwiczenie wizualizacyjne. Brodawki
pojawiające się na twarzy są uznawane za sygnał braku
równowagi fizycznej lub emocjonalnej. Powinieneś zatem
przyjrzeć się swoim problemom uczuciowym lub zwrócić się do
lekarza w sprawie dolegliwości fizycznych.
Aby pozbyć się brodawek na twarzy, często zalecam
połączenie dwóch ćwiczeń: EGIPSKIEGO UZDROWIENIA
(patrz s. 58) oraz ODWRÓCONEJ TWARZY. Pacjenci powinni
przeprowadzić jeden cykl EGIPSKIEGO UZDROWIENIA (21 dni
ćwiczeń, 7 dni przerwy), po nim jeden cykl ODWRÓCONEJ
TWARZY (21 dni ćwiczeń, 7 dni przerwy), a potem powtarzać je
aŜ do całkowitego zniknięcia brodawek. Jeśli brodawki znajdują
się w innych miejscach na ciele, wystarczy przeprowadzić
EGIPSKIE UZDROWIENIE.
BRODAWKI
Nazwa: EGIPSKIE UZDROWIENIE Cel:
Usunąć brodawki.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie, przez 2-3 minuty w ciągu 21
dni. Jeśli to nie wystarczy, naleŜy stosować przez
EGIPSKIE UZDROWIENIE
Zgodnie ze wskazówkami umieszczonymi we wcześniejszym
opisie tego ćwiczenia (s. 58), zwróć pięcioro oczu
— 89 —
— 88 —
w stronę brodawki (czy brodawek) i przyjrzyj się jej uwaŜnie.
Potem w jednej z miniaturowych dłoni umieść kłębek delikatnej,
złotej nitki i zawiąŜ ją u podstawy brodawki. W drugą małą dłoń
włóŜ lampę emitującą promień białego, laserowego światła.
Skieruj to światło wprost na brodawkę i wyobraź sobie, jak
marszczy się, wysycha, a potem odpada. W trzeciej małej dłoni
trzymasz miękką, złotą szczotkę, którą usuwasz spalone resztki
brodawki i wtedy widzisz, jak w tym miejscu pojawia się róŜowa
skóra. W swojej czwartej dłoni masz złote lustro, dzięki któremu
moŜesz zobaczyć wyleczoną skórę. Następnie wykonaj polecenia
zakończenia wizualizacji, umieszczone we wcześniejszym opisie
EGIPSKIEGO UZDROWIENIA. Teraz moŜesz otworzyć oczy.
ODWRÓCONA TWARZ
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe jesteś
nad chłodnym, kryształowo czystym, oŜywczym górskim
strumieniem (albo przy jakimkolwiek uzdrawiającym źródle
wody), w którym widzisz odbicie swojej twarzy (lub innej części
ciała pokrytej brodawkami). Weź to odbicie w ręce i odwróć na
drugą stronę, po czym umyj dokładnie w strumieniu. Widzisz, jak
czarne lub szare pasemka zanieczyszczeń unosi wartki nurt. Kiedy
twarz (lub inna część ciała) zostanie dokładnie wypłukana przez
wirujące prądy, rozwieś ją, aby mogła wyschnąć na słońcu.
Zobacz, jak goi się od środka i wygląda teraz zupełnie zdrowo.
Następnie połóŜ twarz na poprzednie miejsce odpowiednią stroną
na zewnątrz. Widzisz, Ŝe wszystkie brodawki zniknęły. Otwórz
oczy.
— 90 —
BULIMIA (spoŜywanie nadmiernej ilości pokarmów i
chorobliwe przeczyszczanie organizmu)
Nazwa: MLECZNA DROGA Cel: Osłabić przymus spoŜywania
posiłków. Częstotliwość: Przed rozpoczęciem niepohamowanego
jedzenia, do chwili, gdy brzuch wypełni uczucie nasycenia.
Bulimia to specjalistyczny termin, odnoszący się do nadmiernego
spoŜywania pokarmów, w następstwie czego pojawiają się
wymioty. Osoba bulimiczna moŜe przyjmować ogromne ilości
poŜywienia, a mimo to pozostaje chuda, poniewaŜ wszystko
zwraca. Ogólnie rzecz biorąc, ten zaburzony model odŜywiania
wiąŜe się z zahamowaniami dotyczącymi okresu dojrzewania i
występuje głównie wśród przedstawicielek płci Ŝeńskiej. Bulimia
jest więc odzwierciedleniem procesów zachodzących głównie u
dziewcząt w czasie pokwitania, kiedy następujące w nich zmiany
emocjonalne i seksualne nie są akceptowane przez ojców
zaniepokojonych rozkwitającą kobiecością swoich córek. Reagując
na postawę swego ojca, dorastająca dziewczyna postanawia ukarać
swoje ciało i umysł. Po to, by móc w pełni wrócić do zdrowia (a
nie tylko wyleczyć się z bulimii), będzie musiała odrzucić
poczucie winy i zaakceptować swoją dorosłą kobiecość. W
przedstawionym poniŜej ćwiczeniu koncentrujemy się na
najbardziej pilnym problemie: nadmiernym jedzeniu. Jeśli uda się
je nieco ograniczyć, to być moŜe osoba dotknięta bulimią będzie
mogła lepiej zrozumieć samą siebie, a dzięki temu zdecyduje się na
kolejne kroki w kierunku samouzdrowienia. Polecam tutaj wizualizację, która swą istotą odnosi się do greckiego rdzenia słowa
bulimia: bous (wół, krowa) + limos (głód).
Zanim znów zaczniesz pochłaniać niezliczone ilości pokarmu,
wykorzystaj to ćwiczenie. WyobraŜasz sobie w nim naszą
ogromną galaktykę. Jeśli dzięki tej wizualizacji odczujesz, Ŝe twój
brzuch jest pełny, to juŜ odniosłaś sukces.
— 91 —
Potrzeba ci wiary, by wykonać ten pierwszy krok. Musisz takŜe
być przekonana, Ŝe twoje otoczenie zmieni się na bardziej
korzystne. Jeśli zdecydujesz się na działanie, wszechświat
zatroszczy się o stworzenie ci odpowiednich warunków.
MLECZNA DROGA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie pasącą się
na łące krowę, która skończywszy przeŜuwanie wskakuje na
Mleczną Drogę. Widzisz, jak z wymion krowy wypływa strumień
Mlecznej Drogi, a ty stoisz z otwartymi ustami, wznosząc głowę
ku niebu. Mleczny potok płynie wprost do twojego gardła. Czujesz
się nasycona i zadowolona. Uświadom sobie to przepełnienie i
otwórz oczy.
CHOROBA WIEŃCOWA
Nazwa: BIAŁY ŚNIEG
Cel: Otworzyć zablokowane tętnice.
Częstotliwość: Co godzinę w ciągu dnia, przez 1-2 minuty,
w cyklach 21-dniowych z 7-dniowymi przerwami, aŜ
do odblokowania tętnic.
Jak juŜ wyjaśniłem wcześniej (w części dotyczącej ARYT-MII
SERCA, s. 69), problemy z sercem są zawsze powiązane z
kłopotami w miłości. Byłoby dobrze, gdybyś o tym pamiętał,
wykonując poniŜsze ćwiczenie. Spróbuj odnaleźć w swoim Ŝyciu
rozczarowanie miłością lub smutek, który wywołuje twoje
cierpienie.
BIAŁY ŚNIEG
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. W wyobraźni spójrz w
lustro i dostrzeŜ w nim odpychający, poszarpany ele-
— 92 —
ktrokardiogram w Ŝółtozielonej kolorystyce. Potem lustro pokaŜe
ci, jak nierówne zygzaki przekształcają się w słoneczne,
zaśnieŜone pole z wyraźną, zdecydowaną i prostą linią horyzontu,
rozciągniętą między wschodem a zachodem. Widzisz, Ŝe linia ta
składa się z czarnych, zdrowych i małych jak ziarenka piasku
punkcików. Czujesz, Ŝe twoje tętnice odblokowują się. Otwórz
oczy.
CHOROBY KRĘGOSŁUPA
(oraz dolegliwości części krzyŜowej)
Nazwa: GRA NA KRĘGACH
Cel: Wyleczyć kręgosłup.
Częstotliwość: KaŜdego ranka przez 5-10 minut, w cyklu 21dniowym z 7-dniową przerwą. Jeśli chcesz kontynuować
ćwiczenia, przeprowadź jeszcze dwa cykle z 7--dniową
przerwą.
— 93 —
Kręgosłup to główny filar ciała człowieka, jego podstawowa
podpora, i z racji tej funkcji jest naraŜony na duŜe mechaniczne
obciąŜenie. Na podstawie zgromadzonych doświadczeń
stwierdziłem, Ŝe niektóre problemy związane ze schorzeniami
kręgosłupa dotyczą trosk finansowych oraz braku poczucia
bezpieczeństwa.
Nieustanny wysiłek moŜe przyczyniać się do osłabienia
kręgosłupa. W konsekwencji kręgi mogą wypaczyć się, przez co
zawarta między nimi galaretowata substancja, spełniająca rolę
poduszki, wpukla się. JuŜ samo odchylenie kręgów moŜe
spowodować ból i ograniczenie ruchu, a wpuklenie wywołuje
ostry ból oraz powaŜne ograniczenie ruchów.
— 94 —
Innym problemem jest zjawisko odkładania się wapnia na
koniuszkach kręgów, co moŜe spowodować zwęŜenie odległości
pomiędzy kręgami, a jest to przestrzeń niezwykle waŜna ze
względu na przechodzące przez nią połączenia nerwowe z
pozostałymi organami ciała. W tym przypadku równieŜ moŜe
pojawić się ból i ograniczenie ruchu. Często występującą
dolegliwością jest teŜ rwa kulszowa, a wywołuje ją ucisk na nerw
kulszowy, który przebiega od kręgosłupa, przez pośladki, udo,
łydkę, stopę aŜ do palucha.
Ćwiczenie wizualizacyjne, które przedstawiam poniŜej, jest
wskazane we wszystkich opisanych tu sytuacjach. To najbardziej
skuteczny ze znanych mi środków
— 95 —
na bóle odcinka krzyŜowego oraz inne dolegliwości tej części
kręgosłupa. Przed rozpoczęciem ćwiczenia zapoznaj się z
kształtem oraz ilością kręgów. Człowiek posiada siedem kręgów
szyjnych, dwanaście piersiowych oraz pięć lędźwiowych, kość
krzyŜową i ogonową.
GRA NA KRĘGACH
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie swój
kręgosłup. Jeśli ból, który odczuwasz, jest zlokalizowany w górnej
części pleców, zacznij to ćwiczenie od dołu (i odwrotnie). Zatem,
jeŜeli rozpoczynasz od górnych kręgów, zobacz i dotknij kręg C-l
(C od słowa ceruical, szyjny). Wyobraź sobie jego kolor i dźwięk,
jaki wydaje przy dotyku. JeŜeli zabarwienie kręgu nie jest białe,
wyobraź sobie, Ŝe szczoteczką — podobną do tej, którą czyścisz
paznokcie — szorujesz ten fragment kręgosłupa, aŜ stanie się
olśniewająco biały. Gdyby dźwięk, który słyszysz, wydał ci się
fałszywy, kciukiem i palcem wskazującym bardzo ostroŜnie
nastaw kręg tak, aby znalazł się na swoim miejscu, a wtedy
usłyszysz miłą dla ucha melodię. Następnie wykonaj jeden wydech
i przejdź do C-2. Powtórz dokładnie te same czynności w stosunku
do wszystkich kręgów. Gdy dojdziesz do kości ogonowej,
przyjrzyj się jej wygięciu. Normalna kość ogonowa jest
zakrzywiona w dół i do przodu. Jeśli zauwaŜysz jakieś
nieprawidłowości, musisz ustawić kość tak, byś usłyszał
harmonijny dźwięk. Pamiętaj o wykonaniu wydechu po
zakończeniu pracy nad kaŜdym kręgiem, a gdy sprawdzisz i
ustawisz wszystkie, otwórz oczy. Teraz pora zająć się więzadłami,
ścięgnami i mięśniami przy kości ogonowej. Wyobraź sobie, Ŝe
trzymasz je w swoich dłoniach, a potem wydłuŜasz i napinasz, aŜ
stają się lśniąco białe. Potem połóŜ jedną dłoń na kości krzyŜowej,
drugą na ogonowej i delikatnie rozszerz odstęp pomiędzy nimi.
Usuń z tego obszaru wszelkie włókienka i zanieczyszczenia.
Poczuj, jak przez mięśnie, więzadła
— 96 —
i ścięgna przepływa krew i zobacz, jak światło wypełnia przestrzeń
pomiędzy kręgami. Podczas wydłuŜania i rozciągania zwróć
uwagę na ruch w innych częściach ciała oraz na ewentualne
doznania. Przesuwając się w górę kręgosłupa rozciągnij teraz
przestrzeń pomiędzy wszystkimi kręgami po kolei, a więc
pomiędzy kością krzyŜową a L-5; L-5 a L-4; L-4 a L-3 i tak dalej.
Ostatnie rozciąganie dotyczy kręgów C-2 oraz C-l. Po zakończeniu
pracy nad nimi otwórz oczy. Następnie zamknij je ponownie i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie teraz, Ŝe grasz na swoim
kręgosłupie jak na pianinie, zaczynając od C-l, a kończąc na kości
ogonowej. Uświadom sobie wspaniałe uczucie, jakie tej grze
towarzyszy. Otwórz oczy.
CHOROBY SERCA
Nazwy: STRZAŁY BÓLU, KOSMICZNE SERCE oraz BRAMA
DO NIEBA.
Cel: Wyleczyć serce i uśmierzyć ból.
Częstotliwość: Dwa razy dziennie przez 3 minuty, w cyklach 21dniowych z 7-dniowymi przerwami, aŜ do uzyskania poprawy.
Mówiąc najprościej, serce jest siedzibą miłości. Arytmia serca (s.
69), choroba wieńcowa (s. 92) oraz atak serca są związane z
problemami dotyczącymi tej właśnie sfery uczuć. Zwroty w
rodzaju „mieć rozpacz w sercu" czy „złamane serce" wywodzą się
bezpośrednio z doświadczeń miłosnych. Często czujemy się
odtrąceni, porzuceni, doznajemy zawodu, a wszystkie te uczucia
znajdują odzwierciedlenie w naszym sercu. W czasie swojej
praktyki zauwaŜyłem, Ŝe poznanie tych powiązań wspomaga proces uzdrowienia. Świadomość zaleŜności pomiędzy fizyczną a
emocjonalną stroną człowieka moŜe w sposób zadziwiający
ukierunkować rozwój ze stanu chorobowego
— 97 —
STRZAŁY BÓLU
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
rozpinasz suwak swojej klatki piersiowej, po czym wyciągasz rękę
i wyjmujesz serce. Usuwasz z niego wszystkie strzały bólu i
wyrzucasz je za siebie. Oczyszczasz bolesne miejsca, w których
tkwiły strzały. Delikatnie masujesz serce i wkładasz je z powrotem
do klatki piersiowej. Zapinasz suwak. Wsłuchaj się teraz w bicie
serca i poczuj, jak wzmocniony mięsień sercowy oŜywia się.
Otwórz oczy.
KOSMICZNE SERCE
do dobrego samopoczucia. W kaŜdym z leczonych przeze mnie
przypadków stwierdziłem, Ŝe stosowanie wizualizacji pozwala nie
tylko odkryć zaleŜność pomiędzy miłością, sercem a chorobą, ale
przyspiesza takŜe proces zdrowienia. Jednym z przykładów moŜe
być historia męŜczyzny, który cierpiał na dolegliwości serca
spowodowane przekonaniem, Ŝe Ŝona go nie kocha (patrz rozdział
drugi).
Jeśli cierpisz na rozpoznaną przez lekarza chorobę serca,
poniŜsze ćwiczenia mogą okazać się przydatne. Wybierz jedno z
nich i wykonuj codziennie aŜ do momentu, gdy poczujesz, Ŝe
wszystko wróciło do normy. Jeśli chcesz, moŜesz wprowadzać
zmiany w obrazach. W czasie ćwiczeń spróbuj się takŜe przyjrzeć
swoim uczuciom związanym z miłością (rozczarowaniu,
smutkowi, rozpaczy) i przyznaj się do ich istnienia. MoŜesz nawet
komuś o nich powiedzieć. NajwaŜniejsze jest, abyś niczego w
sobie nie tłumił.
— 98 —
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Rozepnij suwak klatki
piersiowej. Wyciągnij rękę i wyjmij swoje serce. Oczyść je i
delikatnie wymasuj. Teraz podrzuć je wysoko w przestrzeń i
pochwyć, gdy spada. Widzisz, Ŝe twoje serce jest przezroczystym
kryształem, odbijającym wszystkie kolory tęczy. PołóŜ to czyste
serce w klatce piersiowej i zapnij suwak. Otwórz oczy.
BRAMA DO NIEBA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wejdź do swego serca i w
jego wnętrzu poszukaj bramy do nieba. Zobacz, co się wydarzy.
Uświadom sobie reakcję swego serca. Potem otwórz oczy.
CHOROBY TARCZYCY
Nazwa: CZERWONY I NIEBIESKI Cel: Przywrócić normalną
funkcję tarczycy. Częstotliwość: Cztery razy dziennie (wczesny
ranek, południe, zmierzch, przed snem) przez 2-3 minuty, w cią-
— 99 —
gu trzech 21-dniowych cykli z 7-dniowymi przerwami
pomiędzy nimi.
Po takiej serii wizualizacji powinieneś się wybrać do lekarza, aby
przeprowadził powtórne badania. Jeśli stwierdzi poprawę, trzeba
przeprowadzić jeszcze jedną serię trzech 21-dniowych cykli, tym
razem dwa razy dziennie: wcześnie rano i o zmierzchu. Jeśli
natomiast lekarz nie zauwaŜy Ŝadnych zmian, a nawet pewne
pogorszenie (co nie jest wcale złym sygnałem), musisz powtórzyć
jeszcze trzy cykle z ćwiczeniami wykonywanymi trzy razy
dziennie (wczesnym rankiem, o zmierzchu i przed snem), a
następnie trzy cykle z ćwiczeniami dwa razy dziennie (wczesnym
rankiem i przed snem). MoŜe się zdarzyć, Ŝe przed zdecydowanym
polepszeniem odczujesz pogorszenie stanu zdrowia, ale poprawa
powinna nastąpić w ciągu 2 tygodni. Jeśli jej nie zauwaŜysz,
wybierz się do lekarza.
Gruczoł tarczycy jest najwaŜniejszym gruczołem wspomagającym regulację metabolizmu, a jego funkcję moŜna by
określić jako „drzwi lub tarcza" organizmu. Jeśli pacjent ma
kłopoty z tarczycą, zwykle moŜna zakładać istnienie
— 100
fazy przejściowej w jego Ŝyciu i podejmowanie istotnych decyzji,
czyli „przechodzenie przez drzwi". Jeden z moich pacjentów
przechodził przez trudny proces rozwodowy po długim okresie
małŜeństwa. Nie chciał się pogodzić z zaistniałą sytuacją, toteŜ był
to dla niego bardzo trudny czas. Sam zresztą twierdził, Ŝe czuje się
tak, jakby „przechodził przez nie znane drzwi". W tym samym
okresie, gdy próbował odnaleźć się w sytuacji samotnego,
nieŜonatego pana w średnim wieku, stwierdzono u niego
nadczynność tarczycy. Cierpienie, wynikające z przechodzenia
przez fazę przejściową, jest zwykle „ukrywane" w tarczycy, a ona
„przemawia" dając sygnały, które zaburzają jej funkcjonowanie.
PoniŜsze ćwiczenie wizualizacyjne powinno ci pomóc przejść
przez „nowe drzwi" w twoim Ŝyciu. Ćwiczenie moŜna stosować
zarówno przy nadczynności, jak i niedoczynności tarczycy.
CZERWONY I NIEBIESKI
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe stajesz
się bardzo wysoki, wydłuŜają ci się ręce, a dłońmi dotykasz
słońca. Weź kawałek słońca i włóŜ go do tarczycy (patrz rysunek).
Zobacz, jak złociste promienie światła docierają do wszystkich
części ciała, niosąc zdrowie do innych gruczołów. Widzisz, jak
czerwone i niebieskie promienie światła krzyŜują się w tarczycy i
uświadamiasz sobie, Ŝe hormony osiągnęły prawidłowy poziom.
Przyjrzyj się zygzakowatym liniom światła, a potem zobacz i
poczuj czerwony strumień hormonów płynący z przysadki do
tarczycy oraz niebieski strumień płynący z tarczycy do przysadki.
Gdy ujrzysz, jak równo i spokojnie płyną oba strumienie,
uświadom sobie, Ŝe twoja tarczyca funkcjonuje prawidłowo.
Potem wykonaj jeden wydech i otwórz oczy.
— 101 —
CHOROBY UKŁADU ODDECHOWEGO
(zobacz takŜe ZABURZENIA ODDYCHANIA)
Nazwa: WIETRZENIE DOMU Cel:
Przywrócić normalny oddech.
Częstotliwość: Co godzinę przez 1-2 minuty, kaŜdego dnia, aŜ do
uzyskania efektów.
Nazwa: ŚWIĄTYNIA EGIPSKA Cel: Przywrócić normalny
oddech, wyleczyć płuca. Częstotliwość: Cztery razy dziennie
przez 3 minuty, w trzech 21-dniowych cyklach z 7-dniowymi
przerwami.
Nazwa: MIECHY
Cel: Przywrócić normalny oddech.
Częstotliwość: Sześć razy podczas pierwszej sesji, a następnie
sześć razy co 30 minut przez jedną godzinę, tak abyś w ciągu
60 minut wykonał 18 ćwiczeń. Sześć godzin później naleŜy
powtórzyć taką sesję, i kolejną po sześciu następnych
godzinach. KaŜdy ruch miechem trzeba wykonywać przez 1530 sekund w ciągu 21 dni.
Wielu z nas cierpi z powodu róŜnych zaburzeń oddechowych.
Zamiast je wszystkie wyliczać, podam tutaj kilka skutecznych
ćwiczeń, które moŜna zastosować w kaŜdym z takich przypadków.
Oddychanie ma zasadnicze znaczenie w Ŝyciu człowieka, jest jego
„być albo nie być". Kłopoty z oddychaniem są wyrazem
doświadczeń zdobytych w wielu sytuacjach Ŝyciowych.
Odzwierciedlają nasze rozdarcie pomiędzy ograniczeniem a
wolnością, Ŝyciem a śmiercią, łzami a radością itp. Niektórzy z nas
bardzo chcą się dowiedzieć, jaki będzie nasz ostatni oddech,
poniewaŜ śmierć od zawsze intryguje człowieka. A jednak
potrzeba zaczerpnięcia kolejnego łyku powietrza jest silniejsza od
ciekawości. Podkreślam tutaj ten szczególny aspekt stosunku
człowieka do Ŝycia, poniewaŜ być moŜe są wśród
— 102 —
nas osoby, które raczej zaryzykują śmierć niŜ rzucą palenie, mimo
Ŝe rozedma płuc uniemoŜliwia im normalne oddychanie. Jest to
doskonały przykład na istnienie napięcia pomiędzy Ŝądzą Ŝycia a
chęcią umierania. PoniŜsze ćwiczenia okaŜą się na pewno
pomocne niezaleŜnie od rodzaju problemu. MoŜesz takŜe
skorzystać z tych wizualizacji, które zaleciłem w przypadku
astmy.
Jeśli natomiast chcesz zwiększyć swoją wydolność oddechową
bez względu na męczącą cię dolegliwość, spróbuj wykonać
następujące ćwiczenie: oddychaj, odliczając od 5 do 1 (kaŜdy
wdech to jedna liczba). Następnie wciągnij powietrze jeszcze
jeden raz, licząc od 1 do 0, i wyobraź sobie, Ŝe zero staje się tobą.
Potem wykonaj wydechy, licząc od 1 do 5. KaŜdy wydech jest
kolejną liczbą, a ty wraz z nimi rozrastasz się i rozszerzasz.
PoniŜsze ćwiczenia moŜna wykonywać osobno lub w połączeniu z innymi.
WIETRZENIE DOMU
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe twoje
ciało jest domem z oknami. KaŜdy cykl oddechowy to otwieranie
kolejnych okien, przez które napływa świeŜe powietrze. Kiedy
ostatnie okno zostanie otwarte, otwórz oczy.
ŚWIĄTYNIA EGIPSKA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Zobacz i poczuj, Ŝe
wchodzisz do staroŜytnej świątyni egipskiej. Uświadamiasz sobie,
Ŝe jej wnętrze zostało skonstruowane według schematu ciała
ludzkiego. Powitaj stojącego przy wejściu stróŜa. Niech
zaprowadzi cię do sali klatki piersiowej. Znajdujesz się teraz w
długim korytarzu, a po obu jego stronach widzisz duŜe pokoje,
powoli wypełniające się światłem, które dochodzi z góry. Czujesz,
co się dzieje
— 103 —
CHRONICZNE ZABURZENIA
śOŁĄDKOWO-JELITOWE
Nazwa: WNĘTRZEM NA ZEWNĄTRZ
Cel: Zlikwidować chorobę (tu podać nazwę).
Częstotliwość: Dwa razy dziennie (wczesnym rankiem i przed
snem) przez 3-5 minut, w ciągu sześciu 21-dniowych cykli z 7dniowymi przerwami. Po trzecim tygodniu, jeśli zechcesz,
moŜesz zapytać lekarza, czy zauwaŜył postępy. Nie przerywaj
leczenia bez konsultacji ze specjalistą.
Nazwa: SYRENA
Cel: Zlikwidować chorobę (tu podać nazwę).
Częstotliwość: Trzy razy dziennie (wczesnym rankiem, o
zmierzchu i przed snem) przez maksimum 3 minuty, w ciągu
trzech 21-dniowych cykli z 7-dniowymi przerwami.
w twoich płucach. StróŜ prowadzi cię z powrotem do wyjścia.
Podziękuj mu i poŜegnaj się. O ile do wnętrza świątyni wchodziłeś
powoli, o tyle teraz opuść ją szybko. Gdy wyjdziesz, otwórz oczy.
MIECHY
Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Wyobraź sobie, Ŝe twoje
płuca to miechy. Gdy wciągasz powietrze, miechy nadymają się.
Widzisz i czujesz, jak płuca rozszerzają się, wypełniając klatkę
piersiową. Gdy wykonujesz wydech, miechy zamykają się,
gwałtownie wyrzucając powietrze. Teraz moŜesz otworzyć oczy.
— 104 —
Zaburzenia jelitowe obejmują dolegliwości związane z funkcjonowaniem Ŝołądka, jednej z trzech części jelita cienkiego
(dwunastnicy, jelita czczego oraz krętnicy), a takŜe okręŜnicy,
odbytnicy i odbytu (patrz rysunek). Wiele spośród tych kłopotów,
które nie stanowią jednak wielkiego zagroŜenia, wiąŜe się ze złymi
nawykami Ŝywieniowymi, a takŜe (lub) z nadmiernym spoŜyciem
alkoholu. Inne schorzenia, takie jak wrzód trawienny występujący
w Ŝołądku czy dwunastnicy, mają bardziej groźny charakter.
KaŜdy fragment jelita odzwierciedla procesy emocjonalne i ma
zasadnicze znaczenie w naszym Ŝyciu. Przełyk, na przykład, ma
znaczenie zdolności „połykania" w sensie dosłownym i
metaforycznym. Funkcja Ŝołądka wiąŜe się z przyswajaniem, a w
kategoriach bardziej ogólnych — z tolerancją. Dwunastnica i jelito
czcze mają związek z kontrolowaniem procesów i odzwierciedlają
nasze zatroskanie sprawowaniem kontroli nad innymi. W zaburze— 105 —
niach jelita krętego moŜna się doszukać poczucia niŜszości
oraz niepewności związanej z percepcją własnego ,ja", a
takŜe pozycją, którą zajmujemy w Ŝyciu. Jelito grube (w tym
odbytnica i odbyt) mówi o głębokiej niechęci, nienawiści
czy ukrywanej goryczy, a takŜe o długotrwałej tęsknocie do
dawno zakończonych związków miłosnych i przesadnym
opłakiwaniu strat.
— 106
Zapalenie okręŜnicy to dość rozpowszechnione schorzenie jelita grubego. Trudno jest jednak znaleźć skuteczne
lekarstwo (zazwyczaj preparat kortyzonu) na ten
występujący w wielu odmianach chroniczny stan zapalny
dolnego fragmentu jelita. W zaleŜności od rozległości i
uciąŜliwości procesu chorobowego uŜywa się określeń:
spastyczny, wrzodziejący oraz śluzowy. NiezaleŜnie jednak
od postaci, zapalenie okręŜnicy ma związek z niechęcią do
rozstania się z minionymi sprawami i ludźmi, z brakiem
umiejętności zapomnienia i odpuszczenia sobie oraz innym,
a takŜe z uczuciami nienawiści oraz głębokiej niechęci.
WaŜne jest zatem, abyś potrafił wybaczyć tym, wobec
których Ŝywisz takie uczucia. Zapalenie okręŜnicy pojawia
się często jako rezultat nieudanej miłości, poniewaŜ jeden z
partnerów Ŝywi urazę z powodu rozpadu związku.
Po siedmiu latach cierpienia z powodu wrzodziejącego
zapalenia okręŜnicy zjawiła się u mnie młoda kobieta w
wieku około 25 lat. Nazwijmy ją Linda. W jej przypadku
— 107-
diagnoza została potwierdzona przez badanie fizykalne,
laboratoryjne i radiologiczne. Lekarz prowadzący poinformował ją
takŜe, Ŝe taki stan czasami kończy się rakiem, co wywołało u niej
dodatkowy niepokój. Próbowała juŜ wszystkiego, a u mnie zjawiła
się z polecenia chiropra-ktyka. ZaŜywała między innymi steroid,
który zdecydowanie jej nie pomagał, a raczej wywoływał
niekorzystne skutki. Przeszliśmy od razu do źródła problemu i
rozpoczęliśmy pracę, stosując dwa opisane poniŜej ćwiczenia
(WNĘTRZEM NA ZEWNĄTRZ oraz SYRENA). W ciągu trzech
miesięcy Linda bardzo sumiennie przeprowadzała zaleconą
wizualizację, a w konsekwencji w jej Ŝyciu nastąpiły znaczne
zmiany. Przede wszystkim pod moją opieką przestała zaŜywać
leki, a badanie radiologiczne udowodniło, Ŝe proces chorobowy
zatrzymał się. Stała się bardziej asertywna i pokonała lęk przed
publicznym wystąpieniem. Związała się takŜe z młodym
męŜczyzną, z którym później zamieszkała. W czasie naszej
wspólnej pracy odkryliśmy jej silną zaleŜność od dawnych, utraconych miłości oraz drzemiące w niej pokłady nienawiści w
stosunku do osób, które odeszły. Wystarczyło, Ŝe wybaczyła i
pozwoliła zabliźnić się ranom, a choroba ustąpiła.
WNĘTRZEM NA ZEWNĄTRZ
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe jesteś
nad wartkim, kryształowo czystym górskim strumieniem. Uklęknij
przy nim, sięgnij do swego brzucha i wyciągnij uszkodzoną część
jelit. Przewróć je na drugą stronę i umyj dokładnie w strumieniu, a
złocistą szczoteczką o delikatnym włosiu usuń wszelkie
zanieczyszczenia i odpady. Widzisz, jak chłodny, kryształowy
strumień wody zabiera ze sobą uszkodzone tkanki. Potem wyjmij
fragment jelita z wody i połóŜ go na Ŝyznej ziemi obok strumienia.
Pozwól mu wyschnąć na słońcu. Widzisz, jak
światło wypełnia przestrzeń wokół ciebie. Gdy jelita wyschną, weź
złotą igłę i złotą nitką zszyj uszkodzenia. Czujesz, jak krawędzie
poszarpanych ścianek jelita łączą się ze sobą i znikają wszelkie
ślady po zniszczeniach. Naprawiony fragment jelita wygląda teraz
zdrowo i normalnie. Pomasuj go delikatnie miękkimi ruchami w
dół i poczuj, jak płynie w nim krew. Powiedz mu, Ŝe go kochasz, a
potem przewróć go na prawidłową stronę i włóŜ do swojego
brzucha. Następnie weź odrobinę poŜywnej potrawy i przełknij ją,
tak jak wąŜ. Czujesz, Ŝe pokarm przesuwa się przez twój system
trawienny, który całkowicie go wchłania. W końcu widzisz, jak
dokładnie strawione substancje opuszczają twoje ciało w formie
prawidłowego stolca. Wiesz juŜ, Ŝe twoje jelita doskonale sobie
radzą z trawieniem. Teraz otwórz oczy.
SYRENA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie syrenę ze
złotymi włosami oraz srebrzystoniebieskim ciałem i ogonem.
Widzisz, jak przesuwa się rytmicznie przez twoje jelita. Teraz
niech dotknie tej części jelit, którą uszkodziła choroba. Jelita
powracają do zdrowia. Teraz syrena kontynuuje swoją podróŜ,
upewniając się, Ŝe wszystko jest w najlepszym porządku. Gdy
pokona całą długość jelit, wykonaj wydech i otwórz oczy.
CUKRZYCA
Nazwy: AKROBATA i POWRÓT DO NATURY Cel:
Unormować produkcję insuliny w trzustce. Częstotliwość:
AKROBATA: Cztery razy dziennie (przed kaŜdym posiłkiem i
przed snem) w trakcie trzech 21--dniowych cykli z 7-dniowymi
przerwami. W pierwszym
— 108 —
— 109 —
tygodniu wykonuj ćwiczenie przez 2-3 minuty; w drugim — przez
1-2 minuty; w trzecim — przez 30 sekund do 1 minuty.
Częstotliwość: POWRÓT DO NATURY: Dwa razy dziennie
(wczesnym rankiem i o zmierzchu) przez 1-2 minuty, powtarzając
21-dniowe cykle tak długo, jak to konieczne, aby przywrócić
prawidłowy poziom insuliny (czasami wystarcza jeden cykl).
Jedną z głównych substancji regulujących poziom cukru w
organizmie jest insulina. Wytwarza ją trzustka: długi, owalny w
kształcie organ, umieszczony za Ŝołądkiem, w lewej górnej części
brzucha, pomiędzy śledzioną a dwunastnicą (początkowy fragment
jelita cienkiego). Cukrzyca jest chorobą powiązaną najczęściej z
zaburzeniami produkcji insuliny oraz metabolizmu glukozy (cukru). (Najnowsze badania wskazują, Ŝe niektórzy cukrzycy są
bardziej wraŜliwi na przetworzoną pszenicę lub tłuszcze nasycone
niŜ na cukier rafinowany.) Cukrzyca zazwyczaj odzwierciedla
gorycz Ŝycia i sygnalizuje, Ŝe powinniśmy osłodzić swoją
egzystencję. MoŜna tego dokonać, wyobraŜając sobie, Ŝe
przechodzimy przez most łączący dawne, gorzkie Ŝycie z nowym,
słodszym. Pokonywanie mostu jest obrazem charakterystycznym
dla tego schorzenia i posiada jeszcze jedno znaczenie: musimy dokonać zmian, jeśli nie chcemy stanąć w miejscu i ugrzęznąć w
goryczy. Po przeprowadzeniu trzech cykli AKRO-BATY oraz
jednego cyklu POWROTU DO NATURY wy-
bierz się na badanie, poniewaŜ być moŜe potrzebujesz innych (lub
mniejszej ilości) lekarstw.
AKROBATA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
przeprawiasz się przez rzekę. Jesteś akrobatą, który skacze, kręci
się, wywraca koziołki, aŜ wreszcie dociera na drugi brzeg, gdzie
jest mile widzianym gościem. Wiesz, Ŝe w tym momencie twoja
cukrzyca ustąpiła. Przyrzeknij sobie takŜe, Ŝe przynajmniej raz
dziennie będziesz dla siebie robił coś „słodkiego", Ŝe sprawisz
sobie małą przyjemność.
POWRÓT DO NATURY
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
znajdujesz się na łące. Usiądź w samym jej środku i za
pośrednictwem swojej wyŜszej natury połącz się na chwilę z
przyrodą. Uświadom sobie i poczuj jej piękno. Wykonaj jeden
wydech. Uświadom sobie i poczuj słodycz Ŝycia płynącą z tego
kontaktu. Teraz wiesz, Ŝe twój poziom insuliny został
unormowany. Gdy to poczujesz, otwórz oczy.
DALEKO- i KRÓTKOWZROCZNOŚĆ
Nazwa: ŁÓDŹ W PORCIE Cel:
Skorygowanie wad wzroku.
Częstotliwość: Rano przez 3-6 minut. Jeśli moŜesz, spróbuj
wykonać ćwiczenie drugi raz, o zmierzchu.
Dalekowzroczność wiąŜe się z niemoŜnością ujrzenia
szczegółów, czyli osoba cierpiąca na nią widzi las, lecz nie
dostrzega drzew. Krótkowzroczność oznacza z kolei
— 110 —
— lll —
a w końcu dociera do środka koła. Gdy obserwujesz statek, nie
poruszaj głową, lecz kręć tylko w wyobraźni gałkami ocznymi,
dopóki jest to moŜliwe. Potem wyobraź sobie, Ŝe statek płynie w
twoim kierunku, zawraca i płynie w stronę horyzontu. Następnie
parowiec znów skręca w prawo i zatacza pełne koło, dopływając z
powrotem na środek linii horyzontu (tylko twoje oczy śledzą ruch
statku). Parowiec znów przesuwa się w twoim kierunku, po czym
zawraca i odpływa. Widzisz, jak z pokładu statku unosi się stado
ptaków, które leci w twoją stronę. Siedzisz jego trasę jedynie
oczami, podczas gdy głowę trzymasz cały czas sztywno. Ptaki
nadlatują i mijają cię, po czym za twoimi plecami zawracają i lecą
w kierunku statku, a potem dalej w stronę horyzontu. Wreszcie
znikają ci z oczu. Teraz moŜesz wykonać wydech i otworzyć oczy.
niezdolność do ujrzenia całego obrazu, podczas gdy szczegóły nie
sprawiają trudności (widzisz drzewa, ale nie dostrzegasz lasu).
Astygmatyzm wskazuje na niejasne postrzeganie czegoś lub kogoś
— niemoŜność odbierania wyraźnych obrazów i często towarzyszy
daleko- i krótkowzroczności. PoniŜsze ćwiczenie odnosi się do
krótkowzroczności. Jeśli zmienisz kierunek na odwrotny, będziesz
mógł je zastosować w przypadku dalekowzroczno-ści. Gdy nastąpi
poprawa wzroku, astygmatyzm takŜe zacznie zanikać.
ŁÓDŹ W PORCIE
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe stoisz w
porcie. W oddali widać parowiec. Patrzysz, jak statek przepływa
na twoją lewą stronę, po czym zatacza koło wokół twojej głowy i
płynie na prawą stronę,
■112-
W przypadku dalekowzroczności statek zaczyna podróŜ w
porcie i wypływa w stronę horyzontu, po czym zatacza koła w
lewo i w prawo, kończąc manewr w centrum portu. Ptaki
natomiast wzlatują z pokładu i kierują się ku linii horyzontu, a
potem wracają w twoją stronę, mijają cię i — zanim zrobisz
wydech — wracają na pokład. Otwierasz oczy.
DEPRESJA
Nazwa: KROPLA NADZIEI Cel:
Przywrócić nadzieję.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 1-3 minuty w ciągu 21
dni.
Nazwa: SCHODY śYCIA
Cel: PrzezwycięŜyć natrętne myśli związane z depresją.
Częstotliwość: Co dwie godziny, ale nie więcej niŜ sześć
— 113 —
razy w ciągu dnia, przez 2-3 minuty do chwili, gdy poczujesz
ulgę.
Nazwa: ZDMUCHIWANIE CZARNYCH CHMUR Cel:
PrzezwycięŜyć przygnębienie.
Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb, najdłuŜej przez minutę.
Nazwa: PRZEJŚCIE PRZEZ MOST Cel:
Pozbyć się Ŝalu.
Częstotliwość: Dwa razy dziennie, przez 2-3 minuty w ciągu 21
dni.
Nazwa: POWTÓRNY POGRZEB
Cel: Zakończyć przedłuŜającą się Ŝałobę po zmarłych, których
kochaliśmy.
Częstotliwość: Raz dziennie przez 2 do 3 minuty w ciągu 7 dni.
Nazwy: OCZYŚCIĆ MIEJSCE, MALOWANIE PALCAMI
oraz SPIRALA ENERGII. Cel: Odzyskać energię lub
dostarczyć nowe jej zasoby. Częstotliwość: Trzy razy dziennie
przez 2-3 minuty,
w 21-dniowych cyklach z 7-dniowymi przerwami, aŜ
do uzyskania poŜądanych efektów.
Nazwa: WYJŚCIE ZE STREFY BEZWIETRZNEJ Cel:
Pokonać chandrę.
Częstotliwość: Dwa lub trzy razy dziennie przez minutę w ciągu
21 dni do momentu, gdy minie zły nastrój.
Nazwa: UCIECZKA Z OTCHŁANI
Cel: PrzezwycięŜyć depresję spowodowaną wraŜeniem
„znajdowania się w potrzasku".
Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 1-2 minuty w cyklu 21dniowym.
— 114 —
Nazwa: POŁYKANIE TĘCZY
Cel: Pokonać depresję wywołaną brakiem nadziei oraz uczuciem
odosobnienia, a takŜe zmianami nastroju nie związanymi z
warunkami zewnętrznymi.
Częstotliwość: Cztery razy dziennie przez minutę w cyklu 21dniowym.
śal, rozpacz, melancholia, smutek, zaduma czy zmienność
nastrojów to róŜne przejawy tego samego — bardzo
rozpowszechnionego — chronicznego zaburzenia, jakim jest
depresja. W wielu przypadkach jest ona bezpośrednio związana ze
stratą oraz z gniewem ukierunkowanym na własne ,ja". Większość
z nas „traci" coś kaŜdego dnia: osobę, ideał, rzecz, plan działania,
marzenie o sukcesie lub nadzieję. W zaleŜności od stopnia
waŜności oraz intensywności odczuwania straty reagujemy na nią,
popadając w jeden z wyŜej wymienionych stanów — pogrąŜamy
się w smutku, Ŝalu czy rozpaczy. JeŜeli zaś taki stan utrzymuje się
zbyt długo (dłuŜej niŜ trzy miesiące), prowadząc do stopniowego
osłabienia poszczególnych funkcji organizmu (utraty apetytu,
chęci do Ŝycia, zaniku popędu seksualnego i kłopotów ze snem)
mamy do czynienia z w pełni rozwiniętą depresją. MoŜna takŜe
zaobserwować wiele innych tendencji czy symptomów, toteŜ
poniŜej przedstawiam cały zestaw róŜnorodnych ćwiczeń. KaŜdy
moŜe dla siebie wybrać jedno lub dwa, które uzna za najbardziej
odpowiednie.
Wszechobecność stanów depresyjnych uświadamia nam, jak
powszechne jest odczuwanie „straty". Wydaje się, Ŝe nikt nie jest
wolny od emocji towarzyszących depresji, a poniewaŜ jest ona
zwiastunem śmierci i umierania, trzeba jej poświęcić szczególnie
duŜo uwagi. Z mojego punktu widzenia, nic na ziemi nie zasługuje
tak bardzo na nasze troskliwe zainteresowanie, jak depresja, poniewaŜ kaŜdy z nas w pewnym momencie Ŝycia na pewno jej
doświadczy. Trzeba jednak podejść do tego problemu
— 115 —
spokojnie i bez przeraŜenia. „Strata" dotyka nas wszystkich, ale
dzięki niej moŜemy się pogodzić z kruchością naszego fizycznego
bytowania.
KROPLA NADZIEI (dwa ćwiczenia)
1. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
trzymasz szklankę czystej, przezroczystej wody. Zobacz, co się
stanie, gdy wpadnie do niej kropla czarnego atramentu. Widzisz,
jak kropla opada w dół; słyszysz rytm i szmer wody. Woda
przemawia do ciebie, bo zraniła ją czarna kropla i zaburzyła jej
spokój. Co teraz czujesz? Pozwól, by twoje uczucia wypełniły cię.
Potem przemyj swoje wnętrze, wypijając szklankę czystej,
przezroczystej wody. Otwórz oczy mając świadomość, Ŝe rozpacz
zniknęła.
2. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Niech w twojej
wyobraźni do czystej, przezroczystej wody wpadnie cięŜka kropla
białego atramentu. Przyjrzyj się uwaŜnie, jak głęboko opadnie.
Widzisz jej powolne spadanie i słyszysz rytm i szmer wody.
Posłuchaj, jak woda przemawia do ciebie, bo biała kropla zraniła
ją i zaburzyła jej spokój. Co teraz czujesz? Pozwól, by te uczucia
wypełniły cię. Potem przemyj swoje wnętrze, wypijając szklankę
czystej, przezroczystej wody. Otwórz oczy mając świadomość, Ŝe
rozpacz minęła.
SCHODY śYCIA (w przypadku depresji związanej z myślami
natrętnymi)
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
znajdujesz się w pałacu. Zobacz, Ŝe schodzisz w dół tylnymi
schodami. Uświadom sobie wszystko, co widzisz i czujesz. Potem
wyobraź sobie, Ŝe wspinasz się na frontowe schody. Zwróć uwagę
na to, co widzisz i czujesz. Co znalazłeś na szczycie schodów?
Otwórz oczy.
ZDMUCHIWANIE CZARNYCH CHMUR (w przypadku
ogólnego przygnębienia)
Zamknij oczy i wyobraź sobie czarne chmury nad głową. Stojąc
pod nimi, zaczynasz zdmuchiwać je w lewą stronę, wypuszczając
trzykrotnie powietrze (w wyobraźni, a nie w rzeczywistości).
Potem spójrz w górę w prawą stronę i zobacz, Ŝe na niebie
pojawiło się słońce. Gdy skończysz, uświadamiasz sobie, Ŝe
przygnębienie minęło. Otwórz oczy.
PRZEJŚCIE PRZEZ MOST (w przypadku depresji związanej z
poczuciem Ŝalu)
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe tyłem
przechodzisz przez most. PoŜegnaj się z tymi, których kochałeś i
którzy nie zrobili ci krzywdy. Zignoruj tych, którzy cię zranili.
Gdy dotrzesz na drugą stronę, wysadź w powietrze most, który
łączył przeszłość z teraźniejszością. Potem odwróć się i spójrz na
brzeg, do którego dotarłeś. Przejdź się po nim, aŜ znajdziesz
miejsce, w którym poczujesz się dobrze. Jeśli chcesz, moŜesz
zbadać tę nową siedzibę. Potem otwórz oczy.
POWTÓRNY POGRZEB (w przypadku depresji związanej z
Ŝałobą po ukochanej osobie)
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
znajdujesz się na cmentarzu. Odkrywasz grób ukochanej osoby.
Widzisz wokół rodzinę i przyjaciół, którzy przyglądają się, jak
powtórnie zakopujesz ciało, a potem układasz kwiaty na grobie.
Odmawiasz krótką modlitwę, medytujesz przez chwilę, albo w
paru słowach wspominasz zmarłego (zmarłą). Następnie
odwracasz się i opuszczasz cmentarz. Jesteś szczęśliwy, pogodny i
powtarzasz słowa modlitwy czy kilka słów poŜegnania. Teraz
moŜesz wykonać wydech i otworzyć oczy.
— 117 —
— 116 —
Podam teraz trzy ćwiczenia stosowane w przypadku depresji
związanej z utratą energii i motywacji do Ŝycia. Wykorzystują one
raczej aktywność fizyczną, a nie potęgę wyobraźni. Umieściłem je
tutaj, poniewaŜ są łatwe w zastosowaniu i skuteczne.
OCZYSZCZENIE MIEJSCA
Wyczyść (w sensie dosłownym) niewielką powierzchnię w swoim
domu: zlewozmywak, lustro, okno, podłogę, biurko itp. W trakcie
pracy myśl o tym, Ŝe jednocześnie oczyszczasz swoje wnętrze z
przygnębienia, zniechęcenia i wszystkich innych negatywnych
stanów oraz uczuć.
MALOWANIE PALCAMI
Weź szkicownik lub gładki biały papier. Palcami zanurzonymi w
Ŝółtej, pomarańczowej i czerwonej farbie namaluj dowolny obraz.
Czujesz, Ŝe twój nastrój poprawia się.
SPIRALA ENERGII
Na kartce papieru narysuj ołówkiem spiralę (patrz rysunek).
Zaczynaj od środka. Powtórz to dowolną liczbę razy. Czujesz, jak
odzyskujesz energię.
WYJŚCIE ZE STREFY BEZWIETRZNEJ*
(w przypadku depresji związanej z uczuciem
przygnębienia i smutku)
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś
na łodzi pośrodku oceanu i opuszczasz strefę
* Ang. doldrums — strefa bezwietrzna, ma równieŜ zastosowanie w idiomie I'm in the doldrums — jestem w dołku; stąd teŜ
wizualizacja związana z wychodzeniem ze strefy bezwietrznej jest
ściśle związana z drugim znaczeniem słowa doldrums — „znajdowaniem się w dołku psychicznym" (przyp. tłum.).
— 118 —
bezwietrzną. Jesteś panem swej łodzi. Wiesz, Ŝe gdy ją
wyprowadzisz z niebezpiecznego obszaru, poczujesz się lepiej.
Zobacz i poczuj, jak znajdujesz prawidłową drogę. Potem otwórz
oczy.
UCIECZKA Z OTCHŁANI (w przypadku depresji związanej
z wraŜeniem „bycia w potrzasku")
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe jesteś na
dnie przepaści. Wykonaj jeden wydech i zacznij wspinać się w
górę. Nie przestawaj do momentu, gdy poczujesz, Ŝe odniosłeś
sukces. Wykorzystaj wszystkie dostępne środki. Pamiętaj, Ŝe w
wyobraźni wszystko moŜe się zdarzyć. Kiedy stwierdzisz, Ŝe juŜ
nie jesteś w potrzasku, otwórz oczy.
— 119 —
POŁYKANIE TĘCZY
(w przypadku depresji związanej z brakiem nadziei,
uczuciem odosobnienia lub ze zmianami nastroju,
które nie wynikają z okoliczności zewnętrznych)
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
połykasz tęczę. Czujesz i uświadamiasz sobie, Ŝe po kaŜdym
przełknięciu twój nastrój podnosi się. Ciesz się tym uczuciem
przez minutę. Potem otwórz oczy.
GNIEW
Nazwy: PĘTLA GNIEWU oraz W CENTRUM GNIEWU
Cel: Złagodzić gniew.
Częstotliwość: Za kaŜdym razem, gdy czujesz gniew; PĘTLA
GNIEWU przez 3 minuty; W CENTRUM GNIEWU —
minutę.
Gniew jest największą przeszkodą na drodze do pokory, a bez niej
nie moŜemy się stać prawdziwie uŜyteczni dla innych. Gniew jest
reakcją tej części naszego ,ja", które jest sobą zbyt zaabsorbowane
i przesadnie w siebie zapatrzone. Taka postawa moŜe prowadzić
do obojętności, a nawet nienawiści. Tam, gdzie jest gniew,
obojętność i nienawiść, nie ma miejsca dla miłości. Gniew staje się
często przyczyną dąŜenia do zemsty, przez co spirala gniewu
jeszcze bardziej się rozkręca, a negatywne uczucia nigdy nie
znikają. Zarówno gniew skierowany na drugiego człowieka, jak i
ten wymierzony w siebie samego, jest przewaŜnie przesadną
reakcją na określoną sytuację. Jeśli pozwolisz mu wymknąć się
spod kontroli, to narazisz się na wspomniane tu
niebezpieczeństwa, a jednocześnie bezpodstawnie zajmiesz
pozycję arbitra i sędziego w stosunku do innych ludzi.
Nie znaczy to jednak wcale, Ŝe ktoś, kto odczuwa gniew, jest
zły i niebezpieczny. Nie są to wcale naganne emocje,
— 120 —
ale trzeba je kontrolować. Odnosi się to zresztą zarówno do uczuć
pozytywnych, jak i negatywnych, co oznacza, Ŝe moŜna je
doświadczać, ale nie naleŜy się w nich pogrąŜać. Przyznaj się do
ich istnienia, a potem rozpraw się z nimi.
Wybaczenie to najlepszy sposób na uczucie gniewu. Najpierw
trzeba wybaczyć sobie, a potem tym, w stosunku do których
Ŝywisz negatywne uczucia.
W momencie, gdy poczujesz narastającą złość, zacznij
wewnętrzny proces określany jako „wyznanie serca" (termin
wprowadzony przez Filona, filozofa z I wieku n.e.). Trzeba
przyznać się przed samym sobą do błędu i prosić siebie o
wybaczenie (jeśli jesteś wierzący, moŜesz zwrócić się do Boga).
Potem naleŜy zwrócić się o wybaczenie do osoby, na którą jesteś
zły („wyznanie ust"). Przeprosiny to jedna z form wyraŜania
prośby o wybaczenie.
Warto w tym miejscu zauwaŜyć, Ŝe w języku angielskim słowo
anger (gniew, złość) wywodzi się z łacińskiego angere (zaciskać,
dusić), a indoeuropejski rdzeń angh- (zaciśnięty, bolesny) widać
takŜe w greckim ankhein (zaciskać).
PoniŜej przedstawiam dwa ćwiczenia, które pomogą ci
opanować gniew.
PĘTLA GNIEWU
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Zdejmij pętlę, która cię
dusi. Zatrzymaj się przy kaŜdym węźle, który rozwiązujesz (pętla
ma do trzynastu węzłów), sprawdź, co jest przyczyną twego
gniewu i napraw to. Nie pozwól Ŝadnym innym emocjom
przedostać się do tego ćwiczenia: skoncentruj się wyłącznie na
gniewie. Po rozwiązaniu wszystkich węzłów otwórz oczy. Twój
gniew zniknął.
W CENTRUM GNIEWU
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe siedzisz
wewnątrz swojego gniewu. Wyjdź z niego i przyj— 121 —
rzyj mu się uwaŜnie. Zdecyduj, co chcesz z nim zrobić i zrób to:
przekształć go, pozbądź się go — jest to wyłącznie twój wybór.
Wykonaj jeden wydech i w miejscu, gdzie dotychczas panował
gniew, umieść obraz o pozytywnym znaczeniu. Wyobraź sobie, na
przykład, Ŝe siedzisz w środku kwiatu róŜy lub swobodnie unosisz
się na kłębiastej chmurze. Pamiętaj, Ŝe najlepiej jest tworzyć
własne wyobraŜenia, które wywodzą się bezpośrednio z twoich
doświadczeń. Następnie otwórz oczy, mając świadomość, Ŝe
gniew minął.
HEMOROIDY (guzy krwawnicowe)
Nazwa: POMARSZCZONA PORTMONETKA Cel:
Zlikwidować hemoroidy.
Częstotliwość: Co godzinę przez 1-2 minuty w ciągu 21 dni, aŜ do
ustąpienia objawów.
Guzy krwawnicowe — potocznie nazywane hemoroidami — to
wewnętrzne lub zewnętrzne wybrzuszenia naczyń krwionośnych w
odbycie. Guzy zewnętrzne znajdują się pod skórą na zewnątrz
otworu odbytowego, podczas gdy wewnętrzne zlokalizowane są
pod powierzchnią wyściółki kanału odbytu. Moje doświadczenie
kliniczne dowodzi, Ŝe pojawienie się hemoroidów jest zwykle
reakcją organizmu na nie wyraŜony gniew, a szczególnie na tajoną
urazę. Pacjenci dotknięci tym schorzeniem zatrzymują w sobie
zbyt wiele uczuć. PoniŜsza wizualizacja powinna ci pomóc
uwolnić się od hemoroidów.
POMARSZCZONA PORTMONETKA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Widzisz i czujesz, jak
hemoroidy marszczą się jak stara zuŜyta portmonetka, potem
wysychają i znikają. Ściany odbytu stają się róŜowe i gładkie.
Teraz otwórz oczy.
— 122 —
IMPOTENCJA
Nazwa: ĆWICZENIE ŚWIĘTEGO JERZEGO oraz WYJŚCIE Z
LABIRYNTU
Cel: Przywrócić potencję płciową.
Częstotliwość: Raz w tygodniu rankiem, tego samego dnia
tygodnia, przez 5-7 minut w ciągu trzech tygodni.
Terminem „impotencja" określa się zwykle niezdolność
męŜczyzny do osiągnięcia czy utrzymania erekcji. Czasami za
rodzaj impotencji uznaje się takŜe przedwczesny wytrysk.
Wśród czynników sprawczych impotencji wymienić moŜna
emocje związane z zahamowaniami dotyczącymi Ŝycia
seksualnego, stąd niekiedy uŜywa się takŜe terminu „impotencja
psychogenna".
Na temat emocjonalnego aspektu impotencji napisano juŜ wiele
artykułów. Wśród czynników sprawczych wymienia się złość w
stosunku do kobiet, a takŜe lęk przed kompromitacją. W sumie
trzeba stwierdzić, Ŝe w przypadku tego zaburzenia warto brać pod
uwagę zarówno tło emocjonalne i społeczne, jak i uwarunkowania
fizyczne (czynniki mechaniczne lub biologiczne).
ĆWICZENIE ŚWIĘTEGO JERZEGO
Zamknij oczy i wykonaj dwa wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
schodzisz w dolinę. Spotykasz tam potwora lub wilkołaka. Jesteś
uzbrojony we wszystko, co potrzebne do walki z nim. Kiedy
odniesiesz zwycięstwo i zabijesz potwora, zdejmij z niego skórę!
Zabierz tę skórę ze sobą i wejdź po zboczach doliny na górę. Tam
spotkasz swoją ukochaną. Weź ją za rękę, podejdź z nią do drzewa
i oboje połóŜcie się pod nim. Jesteście wewnątrz kokonu z
błękitnego światła. Obejmijcie się. Teraz otwórz oczy.
— 123 —
WYJŚCIE Z LABIRYNTU
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś w
środku labiryntu. Tam pomyśl o kobiecie idealnej lub tej, z którą
obecnie jesteś. Poszukaj drogi wyjścia z labiryntu, zwracając
uwagę na wszystkie zakręty i ślepe uliczki. Musisz się wydostać,
aby dotrzeć do swego ideału. Kiedy znajdziesz tę kobietę, weź ją
za rękę i zaprowadź do drzewa, które rośnie na łące. Tam połącz
swój oddech z oddechem wszechświata. Widzisz, Ŝe oboje
jesteście zamknięci w błękitnym kokonie. Pocałujcie się i
kochajcie, podczas gdy ty wszystko obserwujesz i odczuwasz.
MoŜesz otworzyć oczy.
IMMUNOSUPRESJA
Nazwa: ARTYSTA śYCIA
Cel: Wspomóc leczenie zwiększając odporność.
Częstotliwość: Sześć razy dziennie lub co dwie godziny (jeśli nie
moŜesz tak często, to wykonuj ćwiczenie pięć razy dziennie
lub co trzy godziny) przez 3 minuty, w trakcie dowolnej liczby
21-dniowych cykli z 7-dnio-wymi przerwami, do czasu gdy
ustabilizują się funkcje odpornościowe, czyli do momentu
zlikwidowania symptomów lub/i ustalenia odpowiedniej liczby
białych krwinek.
System immunologiczny stał się w ostatnich czasach bardzo
waŜną wartością w naszej świadomości, szczególnie z powodu
rozgłosu wokół AIDS oraz raka. Wizualizacja stymulująca system
immunologiczny prawie zawsze podnosi poziom odporności w
kaŜdym schorzeniu, w którym występuje jej obniŜenie. Wśród
moich pacjentów z AIDS albo ARC (antigen-reacting cells —
komórki reagujące na antygen) zawsze po wizualizacji następował
wzrost liczby
białych krwinek. O ile system odpornościowy niewątpliwie
pomaga nam uniknąć spustoszeń wywołanych przez chorobę, to
immunosupresja nie jest jej przyczyną. MoŜna raczej stwierdzić,
Ŝe jest to zjawisko odzwierciedlające chorobę, a więc dzięki niemu
moŜemy ocenić kliniczny przebieg schorzenia oraz poziom
naszego dobrego samopoczucia. Immunosupresja ma zasadnicze
znaczenie w kaŜdym prawie zaburzeniu, począwszy od zwykłego
przeziębienia, a skończywszy na depresji.
NajwaŜniejsze organy, które odgrywają rolę w ćwiczeniach
wizualizacyjnych dotyczących systemu odpornościowego to
śledziona i grasica, a takŜe kości długie (patrz rysunek poniŜej).
Śledziona jest ośrodkiem dobrego humoru i śmiechu. Norman
Cousins w swojej ksiąŜce Ana-toiny of an Illness (Anatomia
choroby) opisał sposób, w jaki wyleczył się z bardzo groźnej
choroby. OtóŜ jego głównym lekarstwem był śmiech wywoływany
oglądaniem zabawnych filmów. W ten sposób wzmocnił funkcje
odpornościowe swego organizmu.
Stwierdziłem, Ŝe poniŜsze ćwiczenie wizualizacyjne jest
niezwykle pomocne w zlikwidowaniu procesów chorobowych
wpływających w sposób bezpośredni na system immunologiczny.
Wymieniam tu komórki T4 oraz T8 — dwie główne grupy
limfocytów (białych krwinek), które mają zasadnicze znaczenie dla
układu odpornościowego. Komórki T4 (nazywane takŜe
komórkami-pomocnikami) produkują antyciała, których zadaniem
jest wyszukanie w organizmie obcych elementów oraz wywołanie
reakcji prowadzącej do zniszczenia intruzów. Komórki T8 (komórki-zabójcy) bezpośrednio atakują napastników trującymi
substancjami chemicznymi.
ARTYSTA śYCIA
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wejdź do wnętrza swego
ciała dowolnym otworem i odszukaj drogę do
— 125 —
— 124 —
nasz się uśmiechać. Klaun odpowiada ci śmiechem. Jego usta
otwierają się, a wielki, długi język wysuwa się na zewnątrz w
postaci rzeki limfocytów. Czujesz i widzisz, jak limfocyty
przepływają ze strumieniem krwi do wszystkich części ciała,
zwalczając chorobę. Widzisz i czujesz białe krwinki jako iskierki
światła, tańczące w twojej krwi i pochłaniające wszystkie komórki
najeźdźców. Gdy skończysz pracę przy śledzionie, przenieś się do
grasicy. Wyobraź ją sobie jako pączek kwiatu lotosu o sześciu płatkach. Masujesz go delikatnie swoimi przezroczystymi palcami. W
czasie, gdy wykonujesz te delikatne ruchy, kwiat otwiera się, a
ziarenka komórek odpornościowych T4 wypływają ze środka i
wędrują przez twoje ciało, po czym w kaŜdej jego części
zapuszczają korzenie, wzrastają i rozmnaŜają się, jednocześnie
walcząc z nieprzyjacielem i niszcząc kaŜdego intruza. Widzisz, Ŝe
twój organizm jest dzięki nim pobudzony i oŜywiony. Teraz
zobacz i poczuj, jak hormon grasicy przepływa przez kwiat lotosu i
wydostaje się z niego w postaci czerwonego strumienia, który
dociera do kości długich i pobudza je do produkcji białych krwinek
T4 oraz T8. Te z kolei przepływają przez kanaliki krwi w kościach
i przystępują do działania. Słyszysz, jak ukryte w twoich organach
i tkankach komórki krwi nawołują wroga i niszczą go. Widzisz,
czujesz i uświadamiasz sobie, Ŝe zwycięstwo białych krwinek staje
się dla ciebie źródłem oŜywczych sił. Otwórz oczy.
INFEKCJE GÓRNYCH DRÓG
ODDECHOWYCH
śledziony. Wykonaj jeden wydech i wyobraź sobie, Ŝe jesteś
artystą-malarzem, który stoi przed śledzioną z paletą farb i
pędzlem w dłoni. Namaluj na śledzionie twarz klauna. Wyobraź
sobie, Ŝe wpatrujesz się w swoje dzieło i zaczy— 126 —
Nazwa: PRZERAśAJĄCA MASKA
Cel: Zlikwidować infekcję.
Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb, aŜ do ustąpienia objawów;
trzy razy w ciągu godziny co dwie lub trzy godziny przez 1-2
minuty.
— 127 —
Nazwa: BRZMIENIE ZATOK Cel:
Oczyścić i udroŜnić zatoki.
Częstotliwość: 1-2 minuty co pół godziny, aŜ do oczyszczenia
zatok.
Infekcje górnych dróg oddechowych obejmują najczęściej zatoki,
nos i gardło; rzadziej natomiast dotyczą trąbki słuchowej i górnej
części drzewa oddechowego. Dolegliwości górnych dróg
oddechowych obejmują grypę i przeziębienie, a takŜe zapalenie
krtani, oskrzeli i zatok. ZauwaŜyłem, Ŝe wszystkie te schorzenia
mają jedną wspólną cechę: wiąŜą się z odczuwaniem Ŝalu. Osoba
cierpiąca z powodu kataru czy grypy na pewno opłakuje utratę
osoby lub rzeczy, albo reaguje w ten sposób na wspomnienie o
kimś, kto odszedł, i nie jest wykluczone, Ŝe przechodzi przez okres
przejściowy w Ŝyciu. Rozstanie i odczuwanie straty to główne
przyczyny smutku, Ŝalu, płaczu, a takŜe infekcji górnych dróg
oddechowych. Jeśli zlokalizujesz te przyczyny i otwarcie się do
nich przyznasz, to wpłyniesz korzystnie na proces leczenia.
Nieprzypadkowo jedną z najbardziej „chorobliwych" pór roku
jest okres pomiędzy Świętem Dziękczynienia [koniec listopada —
przyp. tłum.] a BoŜym Narodzeniem, przeciągający się niekiedy
do połowy stycznia. Jest to czas, w którym wspominamy to, co
utraciliśmy oraz to, czego zawsze pragnęliśmy, lecz nigdy nie
otrzymaliśmy. Czujemy smutek, myśląc o swojej rodzinie z
czasów dzieciństwa, której nie jesteśmy juŜ w stanie przywrócić, a
takŜe o rodzinie, którą sobie wymarzyliśmy, ale której nie udało
się nam stworzyć. Wszędzie wokół widzimy wielkie świętowanie,
ale nie bierzemy w nim udziału. Czas świąt przynosi ze sobą
Ŝałobę i rozmyślania o pustce Ŝycia, a w dodatku świat atakuje nas
obniŜającą się temperaturą. Z tych powodów schorzenia górnych
dróg oddechowych są w tym okresie szczególnie długotrwałe i
uciąŜliwe, i z uporem przeciwstawiają się konwencjonalnej
medycynie.
— 128 —
Kłopoty z zatokami mają to samo tło co inne rodzaje infekcji
górnych dróg oddechowych. Osiem zatok tworzy w naszej twarzy
bańki powietrza, które zwykle pozostają puste. Gdy pojawi się
infekcja, wypełniają się płynem lub ropą, co powoduje ich
obrzmienie i wywołuje ból. Wskazuje to na istnienie „luki" w
Ŝyciu, na przeŜycie rozstania w przeszłości lub zagroŜenie
rozstaniem w chwili zachorowania. KaŜde z poniŜszych ćwiczeń
moŜna stosować zarówno w przypadku zapalenia zatok, jak i
zwykłych przeziębień.
Przeziębienie jest zmorą ludzkiego istnienia. Często słyszymy,
Ŝe nie ma na nie lekarstwa, Ŝe trzeba je po prostu przetrwać. Na
początku rozdziału pierwszego opisałem ćwiczenie RZEKA
śYCIA, które na pewno przyniesie ulgę. PRZERAśAJĄCA
MASKA powinna równieŜ okazać się pomocna.
Jak być moŜe wiesz, w przypadku infekcji górnych dróg
oddechowych naleŜy unikać antybiotyków, szczególnie, jeśli nie
pojawiła się wysoka temperatura (powyŜej 38° C). Antybiotyki
powinno się stosować jedynie w przypadku
— 129 —
Jaskra to choroba oczu, polegająca na tym, Ŝe wokół soczewki, czyli w przedniej i tylnej komorze oka, odsączanie
płynu nazywanego cieczą wodnistą oka jest niewystarczające. Gdy ciecz nie zostaje odprowadzona, powstaje ciśnienie, które moŜe prowadzić do powaŜnego uszkodzenia
oka, a nawet do utraty wzroku. Warto jest zaznajomić się z
przekrojem oka po to, by zrozumieć zadanie kanałów
odprowadzających, poniewaŜ stanowią one bardzo istotny
element poniŜszego ćwiczenia. WaŜne jest takŜe, aby zrozumieć, iŜ źrenica oka działa na podobnej zasadzie co
przepona, która pomaga nam w oddychaniu, z tą jednak
róŜnicą, Ŝe źrenica otwiera się i zamyka, a nie kurczy i
rozpręŜa jak przepona. Schorzenia oka — w tym równieŜ
jaskra — mówią zazwyczaj o istnieniu społecznego lub
emocjonalnego problemu, którego nie chcemy dostrzec.
Warto więc zanalizować swój stosunek do kwestii
emocjonalnych i społecznych, poniewaŜ trzeba spróbować
stawić czoło tym problemom.
Pacjent, którego nazwę Bernard, cierpiał z powodu jaskry
przez osiem lat, zanim mnie odwiedził. Jego ciśnienie
śródoczne było regularnie sprawdzane przez okulistę, który
zalecił mu takŜe zaŜywanie trzech lekarstw jednocześnie,
aby ciśnienie utrzymało się w normie. Okulista zgodził się
takŜe pozostać lekarzem prowadzącym Bernarda i
sprawdzać jego ciśnienie śródoczne w czasie trzytygodniowego programu wizualizacji, który zaproponowałem. W
trakcie naszej wspólnej pracy poprosiłem Bernarda, aby
przestał przyjmować lekarstwa, i chociaŜ lekarz nie był z
tego powodu szczęśliwy, to jednak zgodził się poczekać na
efekty ćwiczeń. Aby wzmocnić wizualizację, Bernard
przypatrywał sie przekrojowi oka, poniewaŜ musiał sobie
później wyobrazić kaŜdy szczegół.
Bernard stosował KANAŁ SCHLEMMA przez trzy
tygodnie trzy razy dziennie, przez 1-3 minuty. Na końcu
tego cyklu okulista sprawdził ciśnienie śródoczne i stwierdził, Ŝe nawet bez lekarstw pozostaje w normie. Pięć lat
później rozmawiałem z Bernardem. Powiedział mi, Ŝe nadal
stosuje wizualizację oraz jeden z trzech zapisanych
— 130 —
— 131 —
stwierdzenia infekcji bakteryjnej (na podstawie hodowli
plwociny, wymazu z gardła lub nosa). Najlepiej jest zatem
zastosować leczenie środkami naturalnymi, takimi jak
krople do nosa i płukanie gardła roztworem soli gorzkiej, co
w połączeniu z ćwiczeniami wizualizacyjnymi, które tu
prezentuję, na pewno przyniesie efekty.
PRZERAśAJĄCA MASKA
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie pokój wypełniony przeraŜającymi maskami. Wybierz jedną i
włóŜ ją. Zobacz, poczuj i uświadom sobie, Ŝe opuszcza cię
demon przeziębienia. Widzisz, jak się wycofuje. Potem
otwórz oczy.
BRZMIENIE ZATOK
Oprzyj palce środkowe lub kciuki na grzbiecie nosa. Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Słyszysz brzmienie
bólu i zaczopowania w nosie lub w zatokach. Wykonaj trzy
wydechy i wyobraź sobie, Ŝe dźwięk płynie przez twoje
gardło. Gdy stanie się w pełni melodyjny, otwórz oczy mając
świadomość, Ŝe przeziębienie mija.
JASKRA
Nazwa: KANAŁ SCHLEMMA
Cel: Przywrócić normalny poziom ciśnienia śródocznego.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 1-3 minuty w ciągu
21 dni. Później ćwiczenie naleŜy wykonywać raz
dziennie do momentu, gdy poczujesz, Ŝe w pełni panujesz
nad sytuacją.
powoduje falowanie płynu i przepycha strumień cieczy wodnistej
przez kanał Schlemma. Fala przepływa przez kanał do przyległej
(otwartej) zatoki Ŝylnej, a stamtąd do Ŝylnego systemu
odprowadzającego. Uświadamiasz sobie, Ŝe ciśnienie śródoczne
powraca do normy. Otwórz oczy.
LĘK
Nazwa: PSALM 23 oraz ODWRACANIE SIŁY GRAWITACJI
Cel: Zlikwidować lęk.
Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb przez 1 lub 2 minuty co 15-30
minut, aŜ lęk ustąpi.
Ciecz wodnista zostaje prawdopodobnie odsączona z krwi w
naczyniach włosowatych ciała rzęskowego i moŜe być
równieŜ przez nie wydzielana. Po wytworzeniu przepływa do
komory tylnej, stamtąd przemieszcza się pomiędzy soczewką
a tęczówką poprzez źrenicę do komory przedniej, skąd
zwykle wędruje do wąskiego kanału, który przechodzi przez
przednią część twardówki, czyli do kanału Schlemma. Kanał
ten funkcjonuje jako zatoka Ŝylna twardówki, odprowadzający ciecz wodnistą do licznych Ŝyłek.
Nazwa: KRÓL Cel:
Zlikwidować lęk.
Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb, maksymalnie przez minutę co
15-30 minut, aŜ lęk ustąpi.
Nazwa: SPRZĄTANIE POKOJU
Cel: Zlikwidować lęk.
Częstotliwość: Cztery razy dziennie (rano, w południe,
o zmierzchu oraz przed snem) przez 2 lub 3 minuty
w ciągu 7 dni.
leków i dzięki temu utrzymuje stały poziom ciśnienia
śródocznego. Zwierzył mi się takŜe, Ŝe od czasu naszego spotkania
z powodzeniem wykorzystuje wizualizację równieŜ w trudnych
sytuacjach Ŝyciowych.
Nazwa: NIE TRAĆ WIARY oraz WYSTRZEGAJ SIĘ LĘKU!
Cel: Zlikwidować lęk.
Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb, przez 30 sekund co 15 —30
minut, aŜ lęk zniknie.
KANAŁ SCHLEMMA
Głównym wrogiem wiary czy zaufania jest lęk, który odnosi się
zawsze do kogoś lub czegoś, co znajduje się poza nami, w świecie
zewnętrznym, i w ten sposób róŜni się od niepokoju (patrz s.
91), znajdującego swoje źródło
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i poczuj, jak przez źrenicę
twego oka przechodzi powietrze. Gdy wykonujesz wdech, źrenica
otwiera się, wpuszczając powietrze; gdy robisz wydech, źrenica
zamyka się. Czujesz, Ŝe powietrze
— 133 —
— 132 —
w naszym wnętrzu. Lęk przed mrokiem jest pierwszym i
podstawowym rodzajem lęku, a jego pochodne są związane ze
strachem przed nie znanym oraz przed śmiercią (obawy związane
z umieraniem pojawiają się zwykle pomiędzy szóstym a ósmym
rokiem Ŝycia). Lęk wyolbrzymiony nazywany jest fobią.
Moja praktyka kliniczna wskazuje na to, Ŝe lęk jest przewaŜnie
konsekwencją myśli lub działań, które uznajemy za moralnie
niewłaściwe czy naganne. Prawda jest taka, Ŝe to my sami swoimi
przekonaniami doprowadzamy do powstania lęku. Pomyśl, które z
twoich zachowań czy myśli wpływają na zaistnienie lęku: jeśli
przyznasz się do „współudziału" w jego tworzeniu, będziesz mógł
takŜe zostać autorem jego unicestwienia. Sam powołałeś lęk do
Ŝycia, więc teraz powinieneś go zniszczyć. I nie złość się, Ŝe
czynię cię odpowiedzialnym za to, co czujesz, ale uświadom sobie,
Ŝe jeśli chcesz sam decydować o swoim Ŝyciu, musisz aktywnie na
nie wpływać. Pomyśl więc, w jaki sposób wpędziłeś się w niewolę
lęku, a na pewno znajdziesz drogę do uwolnienia się od niego i
poczujesz ulgę.
Przeciwstawiłem wcześniej lęk zaufaniu, poniewaŜ aŜ nadto
często zdarza się, Ŝe osoby obdarzone społecznym zaufaniem mają
ogromne kłopoty z przezwycięŜeniem lęku. W Psalmie 23 Król
Dawid doskonale określił sposób na lęk mówiąc: „ChociaŜbym
chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza. [...] Mój kielich
jest przeobfity"*.
PoniŜej przedstawiam kilka sposobów zapanowania nad
lękiem. Niektóre z tych ćwiczeń są dość krótkie, ale przecieŜ
podstawą udanej wizualizacji jest zasada: „im krócej, tym lepiej".
Dla naszej psychiki i ciała ćwiczenie
wizualizacyjne jest wstrząsem, dzięki któremu pobudzamy
wrodzoną zdolność do samouzdrawiania. Zawsze, gdy tego
potrzebujesz, moŜesz wybrać jedną wizualizację lub kilka z nich.
PSALM 23
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe niesiesz
ze sobą kij i laskę. Laska pomaga ci kroczyć prostą drogą, a kijem
odstraszasz kaŜdą przeraźliwą zjawę, z którą zetkniesz się na
twojej drodze. Potem wyobraź sobie przepełniony kielich. Otwórz
oczy, mając świadomość, Ŝe lęk zniknął.
ODWRACANIE SIŁY GRAWITACJI
Zamknij oczy i wykonaj jeden wydech. Czujesz, Ŝe za chwilę
porwie cię nieznana siła. Wyobraź ją sobie. Potem odwróć
przyciąganie i unieś się wysoko ponad nią. Czujesz, jak opuszcza
cię lęk. Otwórz oczy.
KRÓL
Zawsze kiedy czujesz lęk, zamknij oczy i wyobraź sobie twarz
króla, albo innej, odwaŜnej osoby, którą znasz. Potem połącz się
na chwilę z tą postacią, wchodząc w jej ciało. Otwórz oczy. Wiesz,
Ŝe lęk minął.
SPRZĄTANIE POKOJU
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyczyść dokładnie osiem
kątów pokoju (cztery na dole, cztery u sufitu). Nie przerywaj
pracy, dopóki nie zniknie wszelki kurz. Potem otwórz oczy mając
świadomość, Ŝe lęk minął.
* Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu; wyd. trzecie poprawione;
Wydawnictwo Pallotinum; Poznań—Warszawa 1980.
— 134 —
— 135 —
NIE TRAĆ WIARY
Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Przekształć lęk w wiarę.
Wyobraź ją sobie i zatrzymaj ten obraz dla siebie. Otwórz oczy.
WYSTRZEGAJ SIĘ LĘKU!
Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Przestrasz się lęku! Potem
przejdź od strachu do zadziwienia. Otwórz oczy.
ŁUSZCZYCA
Nazwa: ARKTYCZNE ŁUSKI
Cel: Zlikwidować łuszczycę.
Częstotliwość: Trzy 21-dniowe cykle z 7-dniowymi przerwami; 3
minuty w pierwszym cyklu, 1-2 minuty w drugim, a w trzecim
30 sekund do minuty. Jeśli po tych trzech cyklach twój stan nie
poprawi się, idź do lekarza. Jeśli zauwaŜysz, Ŝe skóra wygląda
choć trochę lepiej, stosuj wizualizację aŜ do osiągnięcia
oczekiwanych rezultatów.
Łuszczyca jest często występującym schorzeniem skóry, które
dotyka około 4% populacji białych (ludzie czarni cierpią na nią
bardzo rzadko). Czasami występuje jedynie w określonym miejscu
na ciele, ale moŜe teŜ obejmować całą powierzchnię skóry. Zdarza
się, Ŝe chorobie tej towarzyszy stopniowo unieruchamiający ciało
artretyzm. Stan ten wynika zarówno z czynników emocjonalnych,
jak i społecznych. Pacjenci dotknięci tą chorobą targani są uczuciami gniewu i Ŝalu oraz odczuwają wielki zamęt, zaŜenowanie i
frustrację z powodu relacji społecznych. Uczucia te są jednak u
nich „głęboko zamroŜone" i właśnie na zasadzie takiego stanu
„głębokiego zamroŜenia uczuć" po-
— 136 —
wstało ćwiczenie, które polecam jako skuteczne w walce z
łuszczycą. Nazwałem je ARKTYCZNYMI ŁUSKAMI.
Pacjent, nazwijmy go Greg, przyszedł do mnie po 4 latach
cierpienia spowodowanego łuszczycą. Od stóp do głów pokryty
był łuszczącymi się płatami skóry i miał juŜ pierwsze artretyczne
zmiany w palcach. Wypróbował wszystkie najnowsze metody
leczenia łuszczycy, które jednak okazały się bezskuteczne.
Zastosowanie wizualizacji było dla niego ostatnią deską ratunku.
Potem mógł jedynie zdecydować się na leczenie, które nie tylko
zatruwało organizm, ale takŜe zwiększało prawdopodobieństwo
wystąpienia raka skóry.
Greg zastosował dwie wizualizacje: ARKTYCZNE ŁUSKI
oraz WNĘTRZEM NA ZEWNĄTRZ. To ostatnie ćwiczenie
stosuje się głównie przy schorzeniach układu Ŝo-łądkowojelitowego, jednak stwierdziłem, Ŝe w przypadku Grega istnieje
związek pomiędzy łuszczycą a odkładaniem się toksycznych
substancji w okręŜnicy: jego dieta obfitowała w tłuszcze, a
ponadto Greg Ŝywił się głównie w restauracjach szybkiej obsługi.
Gdy doszło do naszego następnego spotkania trzy miesiące
później, okazało się, Ŝe po trzech pełnych cyklach wizualizacji
Greg zaczął bardziej uwaŜnie dobierać sobie potrawy, nie brał
Ŝadnych lekarstw i pilnie wykonywał oba ćwiczenia. W rezultacie
łuszczyca zniknęła w 90%: pozostały jedynie niewielkie plamki.
Powiedział mi, Ŝe nie ma Ŝadnych wątpliwości co do przyczyn
poprawy swego stanu zdrowia: wizualizacja okazała się skuteczna.
A oto ćwiczenie ARKTYCZNE ŁUSKI, które pomogło Gregowi
pozbyć się łuszczycy:
ARKTYCZNE ŁUSKI
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś
nagi i poczuj to. Siedzisz na biegunie północnym. Masz ze sobą
złoty nóŜ do łamania lodu, którym usuwasz wszystkie białe łuski
ze swego ciała. Gdy się ich
— 137 —
pozbędziesz i zobaczysz zdrową skórę, wejdź do lodowatej,
arktycznej wody, a potem umyj się w niej dokładnie i poczuj to.
Następnie wyjdź z wody. Zobacz i poczuj, Ŝe całe twoje ciało
pokrywa cienka warstwa lodowatej, arktycznej wody. WłóŜ
królewski, purpurowy płaszcz i zobacz, jakie zdrowe jest twoje
ciało, na którym nie ma ani jednej łuski. Otwórz oczy.
MONONUKLEOZA
Nazwa: BIALI RYCERZE, BLISKI OBROŃCA oraz BIAŁY
ORZEŁ (wszystkie pobudzają system immunologiczny)
Cel: Pozbyć się mononukleozy.
Częstotliwość: Raz dziennie przez 3 minuty, poświęcając siedem
dni na jedno ćwiczenie — razem 21 dni.
Mononukleoza — tzw. choroba pocałunków — charakteryzuje się
między innymi powracającymi okresami nietypowego i
nieuzasadnionego zmęczenia i wyczerpania. Wydaje się, Ŝe wirus
mononukleozy jest przekazywany głównie w trakcie pocałunku —
stąd jej potoczna nazwa. Występuje przewaŜnie wśród ludzi
młodych, a objawami przypomina bardziej powaŜne choroby i po
wykluczeniu wszystkich innych moŜliwości jest często stawianą
diagnozą. Właściwie nie ma jednoznacznie skutecznego sposobu
leczenia mononukleozy: najpewniejsze jest spędzenie kilku
tygodni w łóŜku. PoniŜszy cykl ćwiczeń powinien być
przeprowadzony w ciągu trzech tygodni.
muszą walczyć jeszcze raz, poniewaŜ wojownicy kontratakują i
chcą przejąć posterunki. Gdy skończy się zwycięska bitwa białych
rycerzy, otwórz oczy.
BLISKI OBROŃCA — drugi tydzień
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie białe
plamki na skórze lamparta. Zobacz, jak wchodzisz w tę skórę:
twoje dłonie i stopy są całkowicie przez nią przykryte. (Ci spośród
was, którzy przeszli operację lub byli ranni, mogą sobie
wyobrazić, jak zoperowana część ciała powraca do normalnego
stanu, a blizny znikają.) Zobacz i poczuj, a potem napraw i ułóŜ w
doskonałym porządku wszystkie białe plamki, które mają jakieś
wady. Wszystkie muszą być idealnie białe i okrągłe, więc sam
umieszczasz białe włosy w odpowiednich miejscach. Gdy skóra
lamparta jest doskonała, poczuj, Ŝe jesteś zupełnie zdrowy i
wynurz się z niej powoli. Potem otwórz oczy.
BIAŁY ORZEŁ — trzeci tydzień
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Stań się białym orłem
szybującym po niebie. Widzisz jakiś ruch na ziemi. Wiesz, Ŝe to
jaguar. Pikujesz w dół i zabijasz młodego jaguara. Potem wróć do
swego gniazda i zanieś go swoim orlętom. Znów widzisz dwa
młode jaguary na ziemi. Pikujesz w dół i wbijasz w nie pazury, a
potem trzymając obydwa w szponach zanosisz je do swego
gniazda. KaŜdego dnia musisz zabierać dwa jaguary do gniazda i
Ŝywić się nimi. Potem otwórz oczy.
BIALI RYCERZE — pierwszy tydzień
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe biali
rycerze muszą walczyć z wojownikami, którzy zajęli twierdzę. Po
zwycięstwie nad wojownikami biali rycerze
— 138 —
NADCIŚNIENIE
Nazwa: KOSTKI LODU oraz UZDRAWIAJĄCE SŁOŃCE Cel:
Przywrócić normalny poziom ciśnienia krwi.
— 139 —
Częstotliwość: Przez 3-5 minut trzy razy dziennie i zawsze, kiedy
poczujesz, Ŝe twoje ciśnienie podniosło się.
Nazwa: ZJEDNOCZENIE Z RYTMEM NATURY Cel:
Przywrócić normalny lub utrzymać stały poziom ciśnienia krwi.
Częstotliwość: Przez 3 minuty trzy razy dziennie lub zawsze, gdy
czujesz, Ŝe twoje ciśnienie podnosi się.
Wysokie ciśnienie krwi bywa zwykle powiązane z uczuciem
niepokoju, gniewem lub ambicją. Gdy popychamy samych siebie
do osiągania coraz to nowych celów, czujemy się „wypaleni". Przy
nadciśnieniu wszystko się w nas „gotuje" — takŜe krew — i
musimy znaleźć sposób, aby się „ostudzić". W przypadku tej
dolegliwości istotna jest wnikliwa analiza wszystkich połączonych
czynników, które obejmują zarówno nasze emocje, jak i sposób
Ŝywienia. Trzeba takŜe pamiętać o tym, aby wziąć pod uwagę
swoją ogólną sytuację Ŝyciową. Być moŜe okaŜe się, Ŝe to, co i jak
jesz, wpływa bezpośrednio na stan twojego zdrowia i emocji. Tak
jest na przykład w przypadku soli, o której wiemy, Ŝe powoduje
wzrost ciśnienia, ale poniewaŜ występuje we wszystkich niemal
produktach, staliśmy się od niej uzaleŜnieni.
W 1986 roku Narodowy Instytut Zdrowia ogłosił, Ŝe najlepszą
metodą leczenia nadciśnienia jest medytacja, co oznacza, Ŝe zanim
sięgniemy po leki, powinniśmy spróbować unormować ciśnienie
poprzez działanie umysłu.
Wiele osób z nadciśnieniem często wyczuwa wewnętrznie, Ŝe
ich ciśnienie podnosi się. KaŜde z poniŜszych ćwiczeń moŜe być
stosowane zawsze wtedy, kiedy taki stan nadchodzi, ale sprawdź
działanie wszystkich, abyś mógł wybrać to, które najbardziej ci
odpowiada.
KOSTKI LODU
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
podchodzisz do lodówki i wyjmujesz z zamraŜalnika trzy lub
cztery kostki lodu. Umyj nimi głowę, twarz i szyję i poczuj, jak
chłód przenika przez wszystkie pory skóry, po czym dostaje się do
krwiobiegu w mózgu. Widzisz, jak niebieski i lodowaty chłód
wędruje z mózgu poprzez szyję do tułowia, potem przenika do rąk
i nóg, aŜ wreszcie dociera do koniuszków wszystkich palców.
Wtedy, gdy chłód dotrze do końców palców nóg i rąk,
uświadamiasz sobie, Ŝe twoje ciśnienie wróciło do normy. Teraz
moŜesz otworzyć oczy.
Wykonuj to ćwiczenie powoli. Powinieneś poczuć przepływ
niebieskiego chłodu i zobaczyć go w kaŜdej części twego ciała.
UZDRAWIAJĄCE SŁOŃCE
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Zobacz i poczuj, jak z góry
wnika w ciebie światło słoneczne. Promienie słońca przedostają się
do twoich ramion i ud. Zobacz i poczuj, jak te promienie
przemieszczają się powoli w dół przez kaŜdy odcinek twoich
ramion i ud. Czujesz, Ŝe ogarnia cię ciepło. Potem wyobraź sobie,
Ŝe promienie przechodzą przez łokcie oraz kolana do górnej części
twoich przedramion i łydek, po czym bardzo powoli ślizgają się w
dół. Widzisz je i czujesz. Uświadamiasz sobie, Ŝe twoje ciśnienie
wraca do normy, ale wędrowanie promieni słońca przez twoje
ciało trwa nadal: czujesz i widzisz, jak ciepło spływa do twoich
nadgarstków i kostek, potem do stóp i dłoni, by wreszcie dotrzeć
do końcówek palców nóg i rąk. Gdy zobaczysz, Ŝe ciepło ogarnęło
wszystkie koniuszki, otwórz oczy.
— 140 —
141-
ZJEDNOCZENIE Z RYTMEM NATURY
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
znajdujesz się w takim naturalnym otoczeniu, które działa na
ciebie uspokajająco. Gdziekolwiek to będzie, wyobraź sobie, Ŝe
stajesz się częścią natury i dostosowujesz swój rytm do rytmu
natury. Jeśli jesteś nad morzem, weź w ręce piasek i przepuść go
przez palce. Widzisz nad sobą bezchmurne, błękitne niebo i
jaskrawe słońce w kolorze złota. Promienie słońca ogrzewają cię.
Czujesz zapach morza i słyszysz, jak fale uderzają o brzeg. Rytm
twojego ciała dopasowuje się do rytmu wybijanego przez fale.
Wiesz, Ŝe twoje ciśnienie stabilizuje się. Otwórz oczy.
NAŁÓG
Nazwa: WYZWOLENIE PRZEZ POWTÓRNE DOŚWIADCZENIE
Cel: Znaleźć drogę wyjścia z nałogu (podaj nazwę uzaleŜnienia,
na które cierpisz). Jeśli masz więcej nałogów, pracuj tylko nad
jednym w danym okresie.
Częstotliwość: Przez 3 minuty trzy razy dziennie w trakcie pełnej
serii, czyli trzech 21-dniowych cykli z 7--dniowymi
przerwami. Jeśli nie zauwaŜasz poprawy, przeprowadź
następną serię.
Przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka. Nałóg zaś to rodzaj
przyzwyczajenia, które przybrało ekstremalną formę i nad którym
straciliśmy kontrolę w stopniu większym, niŜ większości z nas się
wydaje. Charakterystyczne dla nałogu jest odczuwanie
intensywnego „głodu".
O ile właściwie wszystko, z czym mamy w Ŝyciu do czynienia,
moŜe wywołać nasze uzaleŜnienie, o tyle jednak wydaje się, Ŝe
niektóre substancje lub czynności mają nad nami większą władzę
niŜ inne i są bardziej destrukcyjne.
— 142 —
Nie ma tu potrzeby ich wymieniać, poniewaŜ wszyscy jesteśmy
świadomi róŜnorodności nałogów. Wizualizacja moŜe być jednym
ze sposobów uwolnienia się od nich.
Ogólnie mówiąc, najbardziej istotnym wraŜeniem czy
uczuciem związanym z nałogiem jest ból fizyczny lub umysłowy.
Jeśli ktoś ma niski próg bólu, to jego stopień uzaleŜnienia jest
wysoki. Ci, którzy mają wysoki próg bólu mogą mimowolnie
popaść w nałóg, poniewaŜ potrzebują coraz większej ilości danej
substancji, aby uśmierzyć ból — to właśnie takie sytuacje
sprzyjają leko- i narkomanii.
PoniŜszy zestaw powiązanych ze sobą ośmiu ćwiczeń ma na
celu przerwanie nałogu. MoŜna je stosować równolegle z innymi
rodzajami terapii. Wszystkie ćwiczenia otrzymały nazwę
WYZWOLENIE PRZEZ POWTÓRNE DOŚWIADCZENIE. Gdy
będziesz określał cel swojego ćwiczenia, powinieneś podać nazwę
uzaleŜnienia. Zwykle na zerwanie z nałogiem i wprowadzenie
nowego nawyku potrzeba 21 dni. Jeśli w ciągu 7 dni przerwy
nadal będziesz odczuwał pragnienie, wykonaj kilka „ćwiczeń hamujących": przerwij choć na sekundę czynność, którą wykonujesz
machinalnie — poczekaj chwilę, zanim włączysz światło lub
odbierzesz telefon, wybierz inną trasę do pracy lub zjedz coś
niezwykłego na śniadanie. Im bardziej się zaangaŜujesz w
wykonywanie tych ćwiczeń, tym lepsze będą ich rezultaty.
WYZWOLENIE PRZEZ POWTÓRNE
DOŚWIADCZENIE
1. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie i odczuj,
Ŝe jesteś dzieckiem, któremu przez długie okresy lub bardzo
często jest zimno. Wykonaj jeden wydech. Poczuj, Ŝe jesteś
dzieckiem, które przez długi czas odczuwa głód. Zrób jeden
wydech. Teraz poczuj, Ŝe jesteś dzieckiem, które na długi czas
pozostawiono w odosobnieniu. Otwórz oczy.
— 143 —
2. Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Wyobraź sobie, Ŝe
jesteś dzieckiem sfrustrowanym z powodu nieza-spokojenia
innych podstawowych potrzeb. Otwórz oczy.
3. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Stań się na nowo
dzieckiem, które jest świadkiem przeraŜających konfrontacji.
Potem otwórz oczy.
4. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Uświadom sobie i
odczuj, co stało się w twoim Ŝyciu z powodu tłumienia tych
bolesnych uczuć z czasów dzieciństwa. Otwórz oczy.
5. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Odkryj zasłonę, pod
którą kryje się ból. Otwórz oczy.
6. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Uświadom sobie i
poczuj, Ŝe wszędzie tam, gdzie tłumimy ból, zagłuszamy takŜe
przyjemność. Otwórz oczy.
7. Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Poczuj, jak miłe jest
Ŝycie bez tłumienia uczuć. Otwórz oczy.
8. Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Poczuj nową jakość
radości, której przeŜywanie jest moŜliwe dzięki temu, Ŝe nie
tłumisz w sobie pierwotnego bólu. Otwórz oczy.
NATRĘTNE MYŚLI
Nazwy: POKARM Z MYŚLI oraz PRZEŁĄCZNIK Cel:
Opanować natrętne myśli.
Częstotliwość: Przez kilka sekund codziennie, w zaleŜności od
potrzeb.
Niektórzy z nas nie potrafią opanować tego, co wyprodukuje
umysł i często okazuje się, Ŝe toniemy w morzu zwodniczych
myśli, które wywołują roztargnienie i przeszkadzają w normalnym
funkcjonowaniu. Taka sytuacja jest w psychologii określana jako
natręctwo myślowe. Wydawać by się mogło, Ŝe do naszego mózgu
zakradł się jakiś mały, złośliwy duszek, który przejął kontrolę
— 144 —
nad machiną myślenia. PoniŜej zamieściłem dwa ćwiczenia
wizualizacyjne, które pomogą ci odzyskać kontrolę nad tym
skomplikowanym urządzeniem. Zwróć, proszę, uwagę, Ŝe w
Ŝadnym z tych ćwiczeń nie jest konieczny wydech na wstępie.
POKARM Z MYŚLI
Zamknij oczy. Wyobraź sobie, Ŝe kaŜda twoja myśl jest
dŜdŜownicą. Podaj robaka ptakowi, który chwyta go w dziób i
odlatuje. Zrób to szybko. Potem otwórz oczy.
PRZEŁĄCZNIK
Zamknij oczy. Wyobraź sobie czerwony przełącznik w twojej
lewej półkuli mózgowej. Przestaw przełącznik, aby zatrzymać
napływ myśli. Otwórz oczy.
NIEPŁODNOŚĆ
Nazwa: URODZAJNY OGRÓD
Cel: Zajść w ciąŜę.
Częstotliwość: Przez 2-3 minuty raz dziennie w ciągu 7 dni od
dnia rozpoczęcia owulacji, niezaleŜnie od liczby odbytych
stosunków.
Niepłodność moŜe wynikać z przyczyn fizycznych, np. niskiego
poziomu produkcji hormonu, lub niemoŜności przedostania się
komórki jajowej przez jajowód, ale moŜe być takŜe związana ze
skomplikowanymi czynnikami emocjonalnymi, do których
naleŜałoby zaliczyć ambiwalentny stosunek do posiadania dzieci
oraz napięcia między małŜonkami. PoniŜsze ćwiczenie uwzględnia
zarówno czynniki fizyczne, jak i psychiczne.
— 145 —
NIEPOKÓJ
Nazwy: ODDYCHANIE, PUSTYNNA BURZA, INDIANIN
AMERYKAŃSKI, NIEBIESKIE ŚWIATŁO, KOLOROWA
SPIRALA LABIRYNTU, MUMIA oraz SPOKOJNE WODY
Cel: Wyzbyć się uczucia niepokoju.
Częstotliwość: Codziennie, zaleŜnie od potrzeb. Wybrane
ćwiczenie — lub kilka z nich — wykonuj zawsze wtedy, gdy
poczujesz niepokój, poświęcając kaŜdemu najwyŜej 3 minuty.
pochwa
URODZAJNY OGRÓD
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
wchodzisz do pięknego ogrodu. Odszukaj w nim drzewo oraz
strumień czystej wody. Wykąp się w nim i pozwól, aby woda
wniknęła w ciebie i umyła wszystkie komórki jajowe. Potem
wyjdź i usiądź pod drzewem patrząc, jak promienie słońca
przedzierają się pomiędzy gałęziami. Niebo jest błękitne. Spójrz w
prawo i wyraź Ŝyczenie lub pomódl się o to, czego pragniesz. Zrób
to szybko. Potem wezwij swego partnera do ogrodu; niech połoŜy
się przy tobie pod drzewem. Trzymajcie się za ręce. Widzisz, jak
błękitne światło tworzy nad wami kopułę. Patrz, co dzieje się z
twoim ukochanym. Później wychodzicie z ogrodu, wspólnie
kołysząc dziecko. MoŜesz otworzyć oczy.
— 146 —
Obok depresji jest to drugi najbardziej rozpowszechniony
niepoŜądany stan emocjonalny, wynikający z przyczyn wewnętrznych, a nie — jak w przypadku lęku — z powodów
znajdujących się w naszym otoczeniu. Niepokój powstaje zawsze
w związku z upływem czasu, a dokładniej z troską o przyszłość.
Tak naprawdę nic o przyszłości nie wiemy: istnieje jedynie
potencjalnie w naszej świadomości. Człowiek ma jednak
tendencję, aby traktować przyszłość jako twór rzeczywisty, który
moŜna kontrolować, przekształcać lub poddawać manipulacji. To
niefortunne załoŜenie, z powodu którego cierpi większość z nas,
wywołuje rozdraŜnienie i zaŜenowanie charakterystyczne dla
niepokoju. Jest mało prawdopodobne, aby udało nam się tej zasadzki całkowicie uniknąć. Prędzej czy później kaŜdy z nas na
pewno pozna to uczucie.
Przedstawiam tutaj siedem ćwiczeń, które pomogą ci szybko
przebrnąć przez chwile niepokoju. Niektóre z nich będą ci bardziej
odpowiadały niŜ inne. Wybierz te, które przyniosą ci ulgę.
ODDYCHANIE
Gdy poczujesz niepokój, skoncentruj się natychmiast na oddychaniu. W sytuacji dla nas niewygodnej czy przeraŜającej
— 147 —
ulega ono zawsze zmianie. Jeśli uda ci się zyskać kontrolę nad
oddychaniem, opanujesz takŜe niepokój. Zacznij wykonywać
długie, powolne wydechy przez usta, natomiast przy wdechu
wciągaj powietrze w normalnym tempie przez nos. Kontroluj w
ten sposób oddychanie do chwili, gdy się uspokoisz. Pamiętaj, Ŝe
nie wolno robić głębokich wdechów, poniewaŜ wpłyną one
jedynie na podwyŜszenie poziomu adrenaliny, a ponadto mogą
spowodować omdlenie.
PUSTYNNA BURZA
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
wchodzisz na pustynię niosąc ze sobą plecak. W oddali zauwaŜasz
czarną chmurę, która zbliŜa się do ciebie. Wiesz, Ŝe nadchodzi
piaskowa burza niepokoju. Wyjmujesz więc z plecaka zwinięty
namiot, rozkładasz go i ustawiasz, wbijając w piasek kołki.
Wchodzisz do środka i zamykasz wejście. Słyszysz, jak burza
szaleje wokół ciebie, a piasek uderza w dach namiotu. Wiesz, Ŝe
kiedy burza minie, zniknie teŜ twój niepokój. Potem otwórz oczy.
AMERYKAŃSKI INDIANIN
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś
nad morzem. Niebo jest bezchmurne. Widzisz i czujesz, Ŝe twój
niepokój trwa w tobie jak kamień czy skała. Czujesz, Ŝe woda i
wiatr wymywają tę skałę, a silne podmuchy i fale zabierają
rozkruszony kamień. Gdy skała zostanie całkowicie zniszczona,
zniknie takŜe twój niepokój. Wtedy moŜesz otworzyć oczy.
i bezchmurnego, błękitnego nieba, a wydychasz szary dym —
dwutlenek węgla — który unosi się w górę i po chwili znika.
Niebieskie światło krąŜy w twoim krwiobiegu, sięga do kaŜdego
zakątka ciała, uspokajając cię i wyciszając. Dociera teŜ do
koniuszków palców i wydostaje się przez nie na zewnątrz,
otaczając twoje ciało szafirowoniebieską łuną. Zewnętrzna
poświata niebieskiego światła łączy się poprzez most twojego ciała
z krąŜącym wewnątrz strumieniem błękitu. Kiedy zauwaŜysz, Ŝe
połączenie nastąpiło, uświadom sobie, Ŝe niepokój opuścił cię.
Otwórz oczy.
KOLOROWA SPIRALA LABIRYNTU
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
wędrujesz przez kolorowy spiralny labirynt. Gdy z niego
wyjdziesz, uświadom sobie, Ŝe twój niepokój minął, po czym
otwórz oczy.
MUMIA
Zamknij oczy, wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe jesteś
zabandaŜowaną mumią. Zdejmij wszystkie bandaŜe, zwiń je i
wyrzuć. Wykonaj jeden wydech i odszukaj grotę. Wejdź do jej
środka i znajdź swój sarkofag. Wejdź do środka i jako ponownie
zabandaŜowana mumia połóŜ się w nim. Zdejmij bandaŜe i
uświadom sobie, Ŝe opuścił cię niepokój. Potem wyjdź z trumny i z
groty, spójrz na błękitne niebo i otwórz oczy.
SPOKOJNA WODA
NIEBIESKIE ŚWIATŁO
Zamknij oczy, wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
wchodzisz na przepiękną łąkę. Wchłaniasz niebieskozło-te
światło, mieszaninę jaskrawego światła słonecznego
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie i poczuj, Ŝe
całe twoje jestestwo staje się gładką powierzchnią spokojnego
jeziora, w którym odbija się rozgwieŜdŜone niebo. Gdy w pełni to
odczujesz, uświadom sobie, Ŝe twój niepokój zniknął i otwórz
oczy.
— 148 —
— 149 —
NIEZDECYDOWANIE
Nazwy: WAGA oraz CZARNE SAMOCHODY Cel:
Podjąć decyzję.
Częstotliwość: Jednorazowo, gdy zaistnieje potrzeba, przez
minutę.
Wątpliwości leŜą u podstaw większości naszych problemów, a
przejawiają się między innymi w tak istotnej dziedzinie Ŝycia, jaką
jest podejmowanie decyzji. Wielu z was wie zapewne, jak
bolesnym i długotrwałym procesem jest zdecydowanie się na
określony krok i niezaleŜnie od tego, ile czasu spędzicie na
rozwaŜaniach oraz ile dodatkowych informacji weźmiecie pod
uwagę — nie zyskujecie wcale tej pewności, na którą liczyliście.
Nie macie Ŝadnej gwarancji, Ŝe wszystko dobrze się skończy.
Okazuje się w dodatku, Ŝe im więcej rozmyślacie, tym bardziej
odlegle stają się konkretne odpowiedzi. Prawda jest taka, Ŝe w
większości przypadków nie moŜna przewidzieć wszystkich
rozwiązań. Podejmowanie decyzji opiera się na woli działania, a
nie na gromadzeniu coraz to nowych informacji. Jedynie działanie
daje pewność. Jednym z moich ulubionych ćwiczeń
wizualizacyjnych, ułatwiających podejmowanie decyzji, jest
Waga. Jeśli natomiast musisz wybierać pomiędzy dwiema równie
atrakcyjnymi (jak ci się wydaje) rzeczami, zjawiskami czy
osobami — kochankami, propozycjami pracy czy szkołami —
spróbuj zastosować CZARNE SAMOCHODY.
WAGA
oddzielnej kartce — i kładź je po kolei na wadze. Następnie spisz
na osobnych kartkach korzyści wynikające z podjęcia innej decyzji
i połóŜ je na drugiej szali. Zobacz, która decyzja przewaŜy szalę i
otwórz oczy. Natychmiast wprowadź decyzję w Ŝycie.
Jeśli nie przewaŜy Ŝadna szala, przyjrzyj się jeszcze raz
korzyściom, które spisałeś i pomyśl, czy wszystkie zostały
umieszczone na wadze. Jeśli tak, to znaczy, Ŝe albo nie jesteś
jeszcze gotów do podjęcia decyzji, albo nie zaleŜy ci na zmianie
sytuacji tak bardzo, jak sądziłeś.
CZARNE SAMOCHODY
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
spacerujesz środkiem dwupasmowej, jednokierunkowej jezdni.
Nagle z tyłu z obu stron podjeŜdŜają do ciebie dwa czarne
samochody. Nie zastanawiając się, otwierasz drzwi jednego z nich
i wsiadasz do środka. Patrzysz, kto prowadzi. Teraz otwórz oczy.
Ten, kto siedział za kierownicą, oznacza twoją decyzję.
NOWOTWORY NIEZŁOŚLIWE
(patrz: POLIPY I NOWOTWORY)
NOWOTWORY (patrz: POLIPY I NOWOTWORY)
OBRZĘK (zobacz takŜe: ZESPÓŁ NAPIĘCIA
PRZEDMIESIĄCZKOWEGO)
Zamknij oczy, wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe stoisz
przy wielkiej, złotej wadze ze złotym pojemnikiem na kaŜdej szali.
Weź biały notes. Na kartce papieru napisz pozytywny aspekt
określonej decyzji i połóŜ tę kartkę na jednej szali. Potem napisz
kolejne korzyści — kaŜdą na
Nazwa: WYSIEWANIE NASION Cel: Zlikwidować lub złagodzić
obrzęk. Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb, aŜ do ustąpienia obrzęku; przez 2-3 minuty co godzinę lub dwie.
— 150 —
— 151 —
Obrzęk w terminologii medycznej jest określany jako „oe-dema".
Jego przyczyną moŜe być Ŝylakowatość, zablokowanie systemu
limfatycznego, infekcja albo uraz. NiezaleŜnie jednak od powodu
pojawienia się obrzęku, zalecam następującą wizualizację:
WYSIEWANIE NASION
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe leŜysz
na bardzo Ŝyznym brzegu rzeki (np. brzegu Nilu czy Missisipi).
Okryj spuchniętą część ciała błotem i wy-siej na nim szybko
kiełkujące ziarna. Zobacz i poczuj, jak ziarna kiełkują i
wypuszczają korzenie, docierając do twojej skóry i dalej do tkanki
dotkniętej obrzękiem. Korzenie pochłaniają płyn z twojego ciała.
Widzisz i czujesz, jak ziarna zamieniają się w rośliny, które pękają
od nadmiaru płynu. Widzisz i uświadamiasz sobie, Ŝe twoja
opuchlizna zniknęła. Usuń ze swego ciała błoto i połóŜ je na
brzegu rzeki. Widzisz, jak promienie słońca osuszają miejsce, w
którym był obrzęk. Czujesz ciepło i widzisz, Ŝe wszystkie części
twojego ciała są całkowicie zdrowe. Wykonaj wydech i otwórz
oczy.
cyklu wykonuj to ćwiczenie dokładnie w momencie, kiedy
masz rozpocząć jedzenie. Serię wizualizacji moŜna zakończyć,
gdy osiągniesz swój cel.
Wydaje się, Ŝe problem otyłości jest powiązany z kłopotami w
sferze emocjonalnej, głównie ze stłumionym poczuciem
nieszczęścia wynikającym z przekonania o istnieniu licznych
braków i niezaspokojonych potrzeb w Ŝyciu. PoniewaŜ
„niedostatek" moŜe prowadzić do głodu i śmierci, postanawiamy
„zadbać" o przetrwanie. Czujesz się pozbawiony opieki i nie
mówisz otwarcie o swoich potrzebach, dlatego reagujesz
spoŜywaniem nadmiernej ilości pokarmów.
Podstawowym warunkiem sukcesu w kaŜdej metodzie
odchudzania jest twój własny wysiłek. PoniŜsze ćwiczenie
powinno ci pomóc odnaleźć emocjonalne odpowiedniki swojego
niezadowolenia z własnej tuszy.
Wizualizacje te moŜna stosować równolegle z innymi
metodami odchudzania lub zupełnie niezaleŜnie, szczególnie, jeśli
wszystkie inne sposoby zawiodły.
ODBICIE W LUSTRZE
Nazwa: PRZEBUDOWA CIAŁA
Cel: Schudnąć.
Częstotliwość: Przez minutę, mniej więcej pół godziny przed
kaŜdym posiłkiem w ciągu trzech 21-dniowych cykli z 7dniowymi przerwami. W drugim i trzecim
Jednym z waŜnych elementów odchudzania jest zachowanie w
pamięci obrazu osoby, którą chcesz się stać.
Wyobraź sobie swoje szczuplejsze odbicie w lustrze, a potem
wejdź do środka lustra i połącz się z tym obrazem. Zwróć uwagę
na wraŜenia, których doznajesz. Wyjdź teraz z lustra, stań znów
przed nim i odepchnij swoje odbicie prawą ręką w prawo. Za
kaŜdym razem, kiedy siądziesz do jedzenia (lub kilka minut
wcześniej), przypomnij sobie ten obraz. Być moŜe zechcesz
narysować go i powiesić w widocznym miejscu. MoŜe zabierzesz
go ze sobą, jeśli wyjedziesz z domu na dłuŜszy czas. Jedno krótkie
spojrzenie na swoją szczuplejszą wersję wystarczy, by umocnić się
w postanowieniu.
— 152 —
— 153 —
OTYŁOŚĆ
Nazwa: ODBICIE W LUSTRZE Cel:
Schudnąć.
Częstotliwość: Przez 1 lub 2 minuty, zaleŜnie od potrzeb; zawsze
wtedy, gdy chcesz stracić na wadze.
PRZEBUDOWA CIAŁA
Celem tego ćwiczenia jest przesunięcie uwagi z procesu
chudnięcia na zmianę kształtu ciała. Gdy przebudowujesz ciało,
zwykle tracisz równieŜ na wadze. Narysuj sobie przede wszystkim
obraz samego siebie, zaznaczając, w których miejscach oraz ile
chciałbyś/chciałabyś schudnąć.
Około pół godziny przed posiłkiem usiądź na krześle i wyobraź
sobie, jak składają się twoje kończyny. Palce rąk i nóg zwijają się
do wnętrza dłoni i stóp, a potem do nadgarstków i kostek; i dalej
do przedramion i łokci oraz łydek i kolan; następnie sięgają
barków i bioder, aŜ wreszcie znikają zwinięte w brzuchu pod
przeponą. Wszystko to powinno odbywać się bardzo szybko — w
trakcie jednego wdechu. Przy wydechu zobaczysz szary dym,
który wydostaje się z ciebie i unosi się w powietrzu. Wykonaj to
ćwiczenie trzy razy: zawsze tak szybko, jak pozwala ci na to
długość jednego wdechu. Następnie wstań z krzesła i stań przy
ścianie. Zwracając się na północ, stań na palcach i wyciągnij
ramiona. Później zwróć się o jedną czwartą obrotu w prawo, stań
na palcach i wyciągnij swoje prawe ramię. Znów wykonaj jedną
czwartą obrotu w prawo i stań na palcach, a potem wyciągnij oba
ramiona. I jeszcze jedna czwarta obrotu: stań na palcach i wyciągnij lewe ramię. Powtórz cały proces jeszcze dwukrotnie i wykonuj
to ćwiczenie przez tydzień.
W drugim tygodniu kontynuuj ćwiczenia z pierwszego
tygodnia i dodaj jeszcze następujące: gdy usiądziesz przy posiłku,
określ zawartość tego, co będziesz jadł. Potem powiedz swemu
ciału, aby przyjęło tylko to, co mu potrzebne, odrzucając zbędne
składniki. Wykonuj to ćwiczenie przed kaŜdym posiłkiem w ciągu
następnych dwóch tygodni.
W trzecim tygodniu dołącz jeszcze następujące ćwiczenie:
mniej więcej pół godziny przed jedzeniem, po zakończeniu
składania i rozciągania ciała, usiądź na krześle,
— 154 —
zamknij oczy, wykonaj wdech i — w sensie dosłownym — zegnij
swoje ciało wpół, rozciągając nogi i wyciągając przed siebie
ramiona. Przy wydechu wyobraź sobie, jak twoje ramiona i nogi
wydłuŜają się i dotykają jakiejś budowli odległej o kilka
kilometrów (np. jeśli jesteś na Winogradach w Poznaniu, niech
twoje ręce i nogi dotkną gmachu Akademii Ekonomicznej). Teraz
zrelaksuj się i powtórz jeszcze dwukrotnie ostatnią część
ćwiczenia.
Po trzecim tygodniu przerwij ćwiczenia na siedem dni i zmierz
części ciała, które chciałeś zmienić. Jeśli nie jesteś zadowolony z
wyników, powtórz tę serię przez dwa 21-dniowe cykle. MoŜesz
oczywiście kontynuować ćwiczenia przez tyle cykli, ile potrzeba
do uzyskania zadowalających rezultatów.
OZIĘBŁOŚĆ PŁCIOWA
Nazwa: NIEBIESKI KOKON Cel: Reagować
na bodźce seksualne.
Częstotliwość: Raz dziennie przez 3 minuty w trakcie 8 dni.
Oziębłość płciowa to Ŝeński odpowiednik impotencji. Jej cechą
charakterystyczną jest brak jakichkolwiek odczuć w pochwie lub
niezdolność do przeŜywania orgazmu. Na temat emocjonalnych
implikacji oziębłości napisano juŜ wiele rozpraw i rzeczywiście
podczas analizy tego problemu na pewno warto wziąć pod uwagę
aspekty emocjonalne i społeczne, oraz zaburzenia fizyczne. Tutaj
jednak zajmiemy się wizualizacją, która pomoŜe wam uporać się z
oziębłością.
NIEBIESKI KOKON
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
wchodzisz do jaskini, w której Ŝyje potwór. Widzisz, jak
— 155 —
walczysz z nim i go zabijasz. Obedrzyj go ze skóry. Cofnij się do
wejścia i opuść jaskinię, zabierając skórę potwora ze sobą. Na
zewnątrz spotykasz swojego partnera. Idziesz z nim na łąkę i
siadasz pod drzewem. Niebieskozłote światło bezchmurnego nieba
i jaskrawe promienie słońca wnikają do wnętrza was obojga.
Potem widzisz, Ŝe jesteście zamknięci w kokonie niebieskiego
światła. Widzisz i czujesz to, co następuje. Niebieskie światło
przenika przez twoje krwinki oraz przez spermę partnera. MoŜesz
otworzyć oczy.
OPRYSZCZKA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH
(Herpes genitalis)
Nazwy: POLOWANIE NA WĘśA oraz WĄś CHOROBY
Cel: Wyleczyć się z opryszczki.
Częstotliwość: POLOWANIE NA WĘśA dwa razy dziennie, a
WĄś CHOROBY trzy razy dziennie w ciągu 21 dni. W
pierwszym tygodniu 2-3 minuty, w drugim — 1-2 minuty, w
trzecim — 30 sekund do minuty. Po 21-dniowym cyklu i 7
dniach przerwy wybierz się do kontroli i ciesz się odzyskanym
zdrowiem. Jeśli nie ma poprawy, kontynuuj ćwiczenia jeszcze
przez dwa 21--dniowe cykle z 7-dniowymi przerwami. Potem
znów wybierz się do lekarza.
Opryszczka narządów płciowych to choroba wirusowa występująca u obu płci. Niektóre kobiety cierpią na nią wraz z
nadejściem miesiączki, inne przez cały cykl menstruacyjny. Dla
przedstawionych poniŜej wizualizacji istotna jest informacja, Ŝe w
terminologii medycznej stosuje się niekiedy określenie herpes,
które wywodzi się z łacińskiego herpes i greckiego shingles, a
oznacza „czołganie się". Z kolei angielskie słowo serpent (wąŜ)
moŜna prześledzić aŜ do indoeuropejskiego rdzenia serp- o tym
samym znaczeniu.
— 156 —
Wirus opryszczki jest dalekim kuzynem wirusa AIDS, którego
zbliŜenie wydrukowano na okładce miesięcznika „Scientific
American" w 1987 roku. Kiedy zobaczyłem to zdjęcie, byłem
zaszokowany widokiem dwóch węŜy w środku wirusa, które
otaczał mur symetrycznie ułoŜonych komórek. Postanowiłem
umieścić tutaj ten obraz, poniewaŜ być moŜe ułatwi to wam
przeprowadzenie wizualizacji w której upodobnicie się do świętego
Patryka (patrona Irlandii, który — według rozpowszechnionej
tradycji — uwolnił kraj od węŜy) i w wyobraźni wyrzucicie węŜe
ze swego ciała.
Przedstawiam wam zatem dwa stosowane przeze mnie
ćwiczenia. Pierwsze, POLOWANIE NA WĘśA, jest równieŜ
poŜyteczne w leczeniu AIDS.
— 157 —
tę klątwę. Znów wykonaj jeden wydech i naśladuj ruchy węŜa
wiedząc, Ŝe w ten sposób uwalniasz się od klątwy. Uświadamiasz
sobie i czujesz, Ŝe znów przywróciłeś porządek w swoim ciele.
Potem otwórz oczy.
PANIKA
Nazwa: BEZ GRANIC
Cel: Opanować panikę.
Częstotliwość: W przypadku wystąpienia paniki przez minutę co
5-10 minut.
POLOWANIE NA WĘśA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Masz na sobie specjalny
strój do polowania na węŜe. Trzymasz takŜe swoją złotą,
rozwidloną na końcu pałkę (patrz rysunek). Wejdź w labirynt
choroby, niosąc ze sobą kłębek złotej nici, którą rozwijasz po
drodze, by potem odnaleźć drogę powrotną. Wykonaj jeden
wydech i poszukaj drogi do środka labiryntu, nie zapominając o
nitce. Gdy znajdziesz się w sercu labiryntu, za pomocą pałki złap
węŜa (węŜe). WłóŜ go do specjalnego złotego worka z juty i
dobrze zamknij. Znów zrób jeden wydech i odszukaj drogę
prowadzącą do wyjścia. Gdy znajdziesz się na zewnątrz, połóŜ
worek na ołtarzu w świątyni lub na otwartym polu (wybór naleŜy
do ciebie) i spal go. Jest to twoja ofiara dla wszechświata.
Uświadom sobie, Ŝe wszechświat chętnie tę ofiarę przyjmuje.
Potem weź garść popiołu i rzuć go za siebie. Otwórz oczy.
WĄś CHOROBY
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe wąŜ
twojej choroby pełza w twoją stronę, aby rzucić na ciebie klątwę.
Zrób jeden wydech i odrzuć mu z powrotem
158-
Nazwa: TRUMNA UZDROWIENIA oraz ĆWICZENIE
GRECKIEGO BOGA PANA Cel: Opanować panikę.
Częstotliwość: Co 1 lub 2 godziny przez 3 minuty, aŜ minie
popłoch.
Panika to reakcja emocjonalna, która obezwładnia wielu ludzi.
ParaliŜuje wszelkie działania i sprawia, Ŝe człowiek czuje się tak,
jakby za chwilę miał się rozpaść. W dodatku jest przekonany, Ŝe
jeśli uczyni jakikolwiek ruch, to spowoduje jeszcze większy chaos.
Jest to przytłaczające uczucie strachu, które często bywa
poprzedzone silnym poczuciem osamotnienia. Inaczej mówiąc,
nagłe uświadomienie sobie własnej samotności jest nierzadko
bezpośrednią przyczyną ataków paniki, toteŜ jeśli nie są ci one
obce, być moŜe powinieneś wykonać kilka ćwiczeń związanych z
wraŜeniem osamotnienia (patrz: Samotność). PoniŜej umieściłem
kilka wizualizacji, które pomogą ci we wstępnej fazie paniki lub
nawet później.
Na pewno znajdziesz tu odpowiednie dla siebie ćwiczenie (lub
kombinację kilku), chociaŜ muszę dodać, Ŝe najlepszym sposobem
na opanowanie paniki jest odrobina humoru.
— 159 —
BEZ GRANIC
Zamknij oczy. Zrób bardzo powoli trzy wydechy. Widzisz, czujesz
i uświadamiasz sobie, Ŝe twoje ciało nie ma Ŝadnych
biologicznych ograniczeń. Podtrzymaj to wraŜenie przez dłuŜszy
czas. Potem otwórz oczy wiedząc, Ŝe uczucie paniki zniknęło.
TRUMNA UZDROWIENIA
Zamknij oczy. Wykonaj bardzo powoli trzy wydechy. Wyobraź
sobie, Ŝe znajdujesz się w trumnie i jesteś mumią. Wieko jest
zamknięte. Zaakceptuj swoje uczucia. Zatrzymaj je w sobie przez
długą chwilę. Teraz odsuń wieko, wyjdź z trumny, rozwiń
krępujące cię bandaŜe i zwiń je w jedną kulę. Potem rzuć kulę w
stronę czarnej chmury, która się nad tobą pojawiła i zobacz, jak
chmura rozpada się pod wpływem uderzenia. Zaczyna padać
deszcz, a ty wiesz, Ŝe uczucie paniki zniknęło. Zanim otworzysz
oczy, popatrz jeszcze na krajobraz po deszczu.
ĆWICZENIE GRECKIEGO BOGA PANA
Zamknij oczy. Wykonaj bardzo powoli trzy wydechy. Zobacz w
wyobraźni, jak Pan gra na swoich fletniach, a tańczące wokół
dzieci idą za nim w stronę pozornie pięknego zakątka, którym jest
ostra krawędź urwiska. Ty jednak postanawiasz zostać z tyłu i nie
dołączasz do grupy. Zrób wydech. Odwróć się i poszukaj drogi na
polanę. Tam zbuduj parkan. Tylko ty będziesz decydował, kto
moŜe wejść do środka. Uświadamiasz sobie, Ŝe zapanowałeś juŜ
nad uczuciem paniki. MoŜesz otworzyć oczy.
— 160 —
POCZUCIE WINY
Nazwa: CZERWONA WSTĄśKA oraz SZCZERA WYPOWIEDŹ
Cel: Zlikwidować poczucie winy.
Częstotliwość: Raz dziennie przez 3-5 minut (SZCZERA
WYPOWIEDŹ — jedynie do 3 minut) w ciągu 7 dni. Jeśli
rezultaty nie są zadowalające, powinieneś kontynuować
ćwiczenie jeszcze przez 14 dni.
Wiele uczuć, które targają człowiekiem, opiera się na odczuwaniu
winy, która z kolei związana jest bezpośrednio z posiadaniem
sumienia, chociaŜ nie wszyscy mogą się nim pochwalić. Sumienie
istnieje po to, aby chronić nas przed działaniami, które mogłyby
okazać się destrukcyjne dla nas samych lub dla otoczenia. To, co
odczuwamy po dokonaniu czynu, który kłóci się z naszym
sumieniem, to wyrzut, ale równie często słyszy się określenie „poczucie winy". Sumienie chroni nas przed podjęciem działań, za
które musielibyśmy się wstydzić. Wyrzut sumienia czy poczucie
winy to reakcja na czyn juŜ popełniony. Jakkolwiek nazwane,
uczucia te hamują indywidualny rozwój, poniewaŜ pozwalają
unikać odpowiedzialności za własne zachowanie zarówno wtedy,
gdy wykroczymy przeciw własnemu sumieniu, jak i wtedy, gdy
nie podejmiemy Ŝadnych działań. Innymi słowy, czujemy się
winni nie tylko wyrządzonych krzywd, ale i tych czynów, których
nie popełniliśmy. Jednak w Ŝadnej z tych sytuacji nie wolno nam
ugrzęznąć w przeszłości. Musimy wziąć na siebie
odpowiedzialność za to, co robimy i za to, czego nie robimy;
musimy pogodzić się z konsekwencjami naszych czynów, a potem
wybaczyć sobie i prosić o wybaczenie tych, których zraniliśmy.
Jeśli jest to moŜliwe, trzeba wynagrodzić wyrządzone krzywdy i
Ŝyć dalej teraźniejszością, postępując tak etycznie, jak to moŜliwe.
— 161 —
PoniŜsze ćwiczenia okazały się dla wielu moich pacjentów
bardzo pomocne w uwolnieniu się od paraliŜującego rozwój
poczucia winy. Sprawdź obie wizualizacje i wybierz tę, która
najbardziej ci odpowiada. Dzięki tym ćwiczeniom odkryjesz w
sobie uczucia, których się nie spodziewałeś.
CZERWONA WSTĄśKA
Zamknij oczy. Zrób trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe widzisz
przed sobą czerwoną wstąŜkę. Napisz na niej cechy, których
chcesz się pozbyć, w tym takŜe poczucie winy. Zacznij od wad,
które są dla ciebie najbardziej istotne. ZawiąŜ wstąŜkę wokół szyi.
Wykonaj wydech i przejdź z miasta na pustynię, którą widziałeś,
lub o której czytałeś. Odnajdziesz na niej wodospad, a przy nim
ogromną skałę. Wykop obok niej dół i zdejmij ze wstąŜki
wszystkie cechy, których chcesz się pozbyć. Wrzucaj je po kolei
do zagłębienia, wykonując jeden wydech przy kaŜdej nazwie
niepoŜądanej cechy (oczywiście nie na głos, ale tam, na pustyni).
Następnie połóŜ wstąŜkę na skale i spal ją. WłóŜ popiół do
zakopanego dołu i zasyp go, a potem przesuń na niego skałę. Zrób
jeden wydech i podejdź do wodospadu. Zacznij się wspinać na
jego szczyt dokładnie pod strumieniami spadającej z hukiem
wody. Widzisz i czujesz, jak woda uderza w ciebie i oczyszcza cię
z resztek poczucia winy. Gdy wejdziesz na górę, wznieś ręce ku
słońcu i zabierz kawałek świetlistej kuli, po czym połóŜ go
gdziekolwiek na twoim ciele lub w jego wnętrzu. Czujesz, jak
słońce przywraca ci zdrowie i dobre samopoczucie. Zrób jeden
wydech i wyjdź spod wodospadu. Promienie słońca osuszą cię.
WłóŜ czystą szatę i wróć na swoje krzesło ze świadomością, Ŝe
poczucie winy zniknęło. Teraz otwórz oczy.
SZCZERA WYPOWIEDŹ
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
rozmawiasz z osobą, z którą masz napięte stosunki, na temat
zachowania wywołującego u ciebie poczucie winy. WyraŜaj się
jasno, nazywając wprost swoje działanie. Potem zamień się z tą
osobą miejscami i przemawiaj do siebie tak, jakbyś naprawdę był
swoim rozmówcą i czuł to, co on czuje. Zrób wydech. Wróć na
swoje miejsce i powiedz o złości, która kryje się za twoim
poczuciem winy. Zrób wydech. Znów zamień się miejscami i
zareaguj w imieniu swojego rozmówcy na to, co czujesz. Zrób wydech. Stań się znów sobą i sprecyzuj Ŝądania i oczekiwania, które
są przyczyną twojej złości. Nie próbuj ich ukrywać za zasłoną
pytań lub oskarŜeń. Zrób wydech. Znów zamień się miejscami z
rozmówcą i zareaguj na przedstawione Ŝądania. Zwróć uwagę na
swoje fizyczne odczucia, kiedy zamieniasz się miejscami z tą
drugą osobą. Co mówisz, będąc swoim rozmówcą? Teraz moŜesz
otworzyć oczy.
POLIPY I NOWOTWORY
(zobacz takŜe: TORBIELE PIERSI)
Nazwa: KOMÓRKA WSZECHŚWIATA Cel: Zmniejszyć
rozmiary nowotworu (lub polipa). Częstotliwość: Dwa razy
dziennie przez 1-3 minuty w ciągu 21 dni. Po tym okresie naleŜy
wybrać się do kontroli. Jeśli potrzebne będą dalsze ćwiczenia,
trzeba przeprowadzić jeszcze dwa 21-dniowe cykle z 7-dnio-wymi
przerwami. Gdybyś w trakcie tej 7-dniowej przerwy pomyślał o
swoim nowotworze czy polipie, musisz zakładać, Ŝe juŜ go nie
ma.
— 162 —
— 163 —
Nazwa: UZDRAWIAJĄCY LASER
Cel: Zmniejszyć rozmiary nowotworu (w tym wypadku
włókniaków). Częstotliwość: Trzy razy dziennie
przez 2-3 minuty
w trakcie trzech 21-dniowych cykli z 7-dniowymi
przerwami.
Istnieje bardzo wiele rodzajów nowotworów niezłośliwych,
które mogą występować w kaŜdej części ludzkiego ciała.
Przybierają one formę torbieli, tłuszczaków lub guzów litych
mięśni, a takŜe polipów. KaŜdy twór tego typu —
niezaleŜnie od miejsca, w którym się pojawi — sygnalizuje
zaburzenie równowagi na wszystkich poziomach naszego
Ŝycia. Na podstawie swoich doświadczeń uwaŜam, Ŝe jeśli
człowiekowi udaje się przywrócić dawną równowagę w
organizmie, wówczas tkanka nowotworowa znika. Leczyłem
pacjentów, którzy dzięki wizualizacji doskonale sobie
poradzili z nękającymi ich torbielami, polipami i
włókniakami. Pewna kobieta w średnim wieku całe swoje
dorosłe Ŝycie męczyła się z polipem w lewym nozdrzu.
Doszło nawet do tego, Ŝe rozwinęła się u niej astma. Podczas
pierwszej wizyty u mnie powiedziała, Ŝe nie pamięta juŜ,
aby kiedykolwiek mogła oddychać swobodnie przez nos i Ŝe
zwracała się juŜ do wielu specjalistów, niestety — bez
rezultatu. Zaczęliśmy pracować nad jej astmą, ale
jednocześnie zaleciłem jej wykonywanie ćwiczenia KOMÓRKA WSZECHŚWIATA. Po pewnym czasie polip
zmniejszył się na tyle, Ŝe mogła swobodnie oddychać przez
oba nozdrza.
Inna pacjentka, u której stwierdzono włókniaki macicy,
postanowiła, Ŝe zanim podda się zabiegowi chirurgicznemu,
który zalecił jej ginekolog, wykorzysta jeszcze moc
wizualizacji. Po trzech cyklach UZDRAWIAJĄCEGO LASERA nie potrzebowała juŜ ani operacji, ani następnych
badań i wizyt — była wyleczona.
— 164 —
KOMÓRKA WSZECHŚWIATA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Zobacz i poczuj, jak
twój polip staje się coraz mniejszy, aŜ wreszcie jest tylko
jedną komórką. Czujesz, Ŝe cała substancja została wyciśnięta, a komórka jest zupełnie sucha. Widzisz siebie
siedzącego w środku komórki i odczuwasz tę suchość. Potem przerwij błonę w dowolnej części komórki, weź do ręki
porozdzierane fragmenty ścianek i ofiaruj je wszechświatu.
MoŜesz otworzyć oczy.
UZDRAWIAJĄCY LASER
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
przez dowolny otwór wchodzisz do wnętrza swojego ciała.
Zabierz ze sobą latarkę. Znajdź drogę do macicy i przyjrzyj
się włókniakom. Zwróć uwagę na ich umiejscowienie, wielkość i kolor. Weź do ręki lampę laserową i skieruj jej niebieskie światło wprost na włókniaki. Widzisz, jak kurczą się
i wysychają. Potem weź złoty laserowy nóŜ i wytnij resztki
włókniaków. Widzisz, jak nóŜ zakreśla koło wokół
podstawy wysuszonej tkanki. Wyrzuć ją. Następnie poszukaj
lampy laserowej o odpowiednim kolorze i skieruj jej światło
na okaleczone miejsce. Pojawiają się zdrowe komórki, a całe
wnętrze macicy wygląda zdrowo. Upewniwszy się, Ŝe
laserowy promień rozpoczął proces uzdrawiania, opuść ciało
tą samą drogą, którą w nie weszłaś. Gdy znajdziesz się na
zewnątrz, zrób wydech i otwórz oczy.
POWIĘKSZENIE PROSTATY
Nazwa: ZŁOTA SIATKA Cel: Zahamować proces rozrostu
prostaty. Częstotliwość: Dwa razy dziennie przez 3 do 5
minut w ciągu sześciu 21-dniowych cykli z 7-dniowymi
przerwami.
— 165 —
To bardzo rozpowszechnione wśród męŜczyzn starszego pokolenia
schorzenie przynosi im wiele cierpienia, nie tylko ze względu na
dokuczliwe symptomy (np. zatrzymanie moczu), ale takŜe z
powodu zaburzeń pooperacyjnych, z których najczęstszym jest
niewątpliwie depresja. Moja praktyka kliniczna wskazuje na to, Ŝe
powiększenie prostaty pojawia się w związku z zaburzeniami
seksualnymi, takimi jak masturbacja czy zdrada, albo w wyniku
chorób wenerycznych. Wszystkim tym schorzeniom towarzyszyło
głębokie, długo ukrywane poczucie winy. TakŜe długotrwałe, lecz
nieszczęśliwe związki mogą przyczynić się do rozrostu prostaty,
szczególnie, jeśli niezadowolenie z relacji z partnerem nie jest w
nim wyraŜane. MoŜna by stwierdzić, Ŝe w wielu przypadkach
powiększenie prostaty sygnalizuje poczucie nieszczęścia.
Gdy będziesz wykonywał to ćwiczenie, postaraj się przyznać
przed sobą, Ŝe popełniłeś błąd w swoim zachowaniu i spróbuj
sobie wybaczyć, tak jak uczynił to jeden z moich pacjentów.
Był to pięćdziesięciokilkuletni męŜczyzna cierpiący z powodu
symptomów spowodowanych powiększeniem prostaty, czyli
zatrzymania moczu oraz trudności w jego oddawaniu. Lekarz
prowadzący powiedział mu, Ŝe wymagana będzie operacja, jednak
on chciał najpierw przeprowadzić ćwiczenia wizualizacyjne.
Podczas terapii widywałem go raz w tygodniu. Bardzo szybko
udało nam się określić niezwykle pogmatwaną w jego przypadku
sferę Ŝycia, która mogła przyczynić się do wystąpienia schorzenia.
Na szczęście męŜczyzna potrafił rozwiązać swój problem. Po
sześciu miesiącach lekarz prowadzący stwierdził, Ŝe prostata jest
prawidłowa i nie ma potrzeby przeprowadzenia operacji. W ciągu
następnych dwóch lat badania nie ujawniły Ŝadnych zmian. W
dodatku pacjent stwierdził, Ŝe dzięki wizualizacji polepszyła się
jakość jego Ŝycia.
ZŁOTA SIATKA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
wchodzisz do wnętrza swego ciała przez dowolny otwór i
znajdujesz drogę do prostaty. Gdy do niej dotrzesz, przyjrzyj się
jej ze wszystkich stron. Wyobraź sobie teraz, Ŝe owijasz wokół
niej cienką, złotą siatkę ze sznurkiem, który mocno ściągasz.
Widzisz, jak gruczoł zmniejsza się pod wpływem ucisku. Teraz
drugą ręką delikatnie poma-suj prostatę. Czujesz, Ŝe mocz (czy
nasienie) przepływa swobodnie i równo przez szyjkę pęcherza do
cewki moczowej, a potem do koniuszka prącia, skąd wypływa nieprzerwanym strumieniem na ziemię. Równocześnie czujesz, Ŝe
prostata zmniejsza się. Otwórz oczy.
PRZEZIĘBIENIA
(patrz: INFEKCJE GÓRNYCH DRÓG ODDECHOWYCH)
PRZYGOTOWANIE DO OPERACJI
Nazwa: PRZETRWANIE OPERACJI Cel: Dobrze
znieść operację.
Częstotliwość: KaŜdego ranka w ciągu siedmiu dni poprzedzających operację, przez 1-2 minuty.
— 166 —
167 —
Pobyt w szpitalu z powodu konieczności przeprowadzenia
operacji zawsze wywołuje uczucie niepokoju, niezaleŜnie od tego,
jak mało „powaŜny" jest to zabieg. PoniŜej zamieszczam prosty
sposób na przygotowanie się do operacji.
PRZETRWANIE OPERACJI
Zamknij oczy i wykonaj jeden wydech. Przedstaw sobie taki
obraz: jesteś juŜ po operacji; siedzisz na łóŜku, uśmiechasz się i
przyjmujesz odwiedziny. Potem wyobraź sobie, Ŝe ubierasz się i
wychodzisz ze szpitala, trzymając za rękę swego męŜa czy Ŝonę.
Otwierasz drzwi frontowe i wsiadasz do samochodu, który odwozi
was do domu, albo idziesz tam pieszo. Teraz otwórz oczy.
RAK
Nazwy: DŁONIE BOGA oraz BŁYSKAWICE
Cel: Pozbyć się raka.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 1-2 minuty w ciągu
dziewięciu 21-dniowych cykli oddzielonych 7-dnio-wymi
przerwami.
o pomoc do lekarza, który zgadza się z istnieniem poza-fizycznych
czynników sprawczych. Nie powinieneś mieć Ŝadnych skrupułów,
prosząc o pomoc w tej dziedzinie. Pozbądź się teŜ poczucia winy,
jeśli twój lekarz nie pochwala decyzji o wypróbowaniu innych
rodzajów terapii. Zrób to, co ty uwaŜasz za konieczne. Twoje
Ŝycie to twój największy skarb. Weź w swoje ręce
odpowiedzialność za swój los.
PoniŜej zamieszczam dwa ogólne ćwiczenia stosowane w
leczeniu raka, które jest w stanie wykorzystać kaŜdy, kto cierpi na
tę chorobę, niezaleŜnie od jej umiejscowienia. Nie mogę tutaj
przedstawić ćwiczeń szczegółowych, poniewaŜ terapia przez
wizualizację musi być nadzorowana przez lekarza praktyka, a to
dlatego, Ŝe — jak juŜ wcześniej wspomniałem — dzięki
ćwiczeniom wyobraŜeniowym umiemy wywołać silną aktywność
fizjologiczną i wobec tego musimy bardzo uwaŜać, aby przez
przypadek nie przesunąć komórek rakowych. Dawka oraz
intensywność wizualizacji muszą być dostosowane do kaŜdego
pacjenta, natomiast przedstawione tu ćwiczenia mogą wpłynąć na
poprawę stanu ogólnego. Pierwsze ćwiczenie przeznaczone jest
dla osób o religijnych zapatrywaniach.
RĘCE BOGA
Rak jest chorobą, której pojawienie się wynika z wielu przyczyn.
Są wśród nich czynniki emocjonalne (strata, Ŝal, depresja),
środowiskowe (zanieczyszczenie wody, powietrza, Ŝywności oraz
skutki
promieniowania),
społeczne
(kryzys
związków
społecznych, rodzinnych i zawodowych), a takŜe moralno-etyczne
(zachwianie jedności zachowań moralnych). Uświadomienie sobie
róŜnorodności elementów sprzyjających rozwojowi komórek rakowych jest pierwszym niezwykle istotnym krokiem na drodze do
wyleczenia. Jeśli sam nie potrafisz sobie poradzić ze
zrozumieniem wszystkich zaleŜności, zwróć się
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe jesteś
rękoma Boga. Zrób wydech. Twoje ręce, które są jednocześnie
przedłuŜeniem
rąk
Wszechmocnego,
dotykają
miejsca
zaatakowanego przez chorobę, delikatnie usuwając kurz i
zanieczyszczenia oraz przywracając ład tam, gdzie panował
nieporządek (np. splatają włókna ściany okręŜni-cy). Znów
wykonaj wydech i ujrzyj swoje ciało w doskonałym stanie. Twoja
twarz jest szczęśliwa i uśmiechnięta, a mózg pracuje prawidłowo.
Lubisz siebie. Widzisz, jak z góry spływa na ciebie strumień
promieni słonecznych i obmywa stworzone przez ciebie ciało.
Teraz otwórz oczy.
— 168 —
— 169 —
BŁYSKAWICE
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i zobacz, Ŝe twoje ręce stają
się błyskawicami, a potem torują ci drogę do wnętrza ciała.
Docierasz do miejsca objętego chorobą. Szybko wdychasz
powietrze i zabierasz stamtąd to, co ujrzałeś. Gdy wyjdziesz na
zewnątrz, wyrzuć daleko za siebie ręce pełne błyskawic oraz chorą
tkankę, którą wyniosły. Widzisz nad sobą niewielki wodospad.
Wykąp się w nim. Czujesz się całkowicie oczyszczony. Teraz
otwórz oczy.
RANY EMOCJONALNE
Nazwa: PRYWATNA ODYSEJA Cel:
Zaleczyć rany.
Częstotliwość: Jednorazowo przez 5-10 minut. Jeśli to konieczne,
stosować raz w miesiącu.
Problem ran emocjonalnych nie wymaga długiego opisu. Wszyscy
przecieŜ cierpieliśmy kiedyś z ich powodu. Wiemy teŜ, Ŝe proces
gojenia się takich ran wymaga czasu i Ŝe często — podobnie jak
po ranach fizycznych — zostają po nich blizny. PoniŜsze
ćwiczenie moŜe ułatwić leczenie, choć najlepszym uzdrowicielem
w tym przypadku pozostaje czas.
PRYWATNA ODYSEJA
Zamknij oczy i wykonaj wydech. Wyobraź sobie, Ŝe znajdujesz
się u podnóŜa klifu na plaŜy. Przypominasz sobie, w jaki sposób
tam dotarłeś. Teraz spójrz na białą ścianę urwiska i ostrym
kamieniem wyryj w niej nazwy wszystkich negatywnych uczuć,
które cię męczą. Niech napis będzie wyraźny i głęboki. Potem
rozłóŜ na plaŜy biały Ŝagiel. Weź w rękę młotek oraz duŜe
kamienie, które
— 170 —
następnie rzucasz w stronę klifu, rozbijając w ten sposób
wykonane przez siebie napisy. Następnie dokończ swą niszczycielską pracę młotkiem. Rozbity na kawałki kamień odpada
ze ściany urwiska, a ty zbierasz gruz i kładziesz go na rozłoŜony
Ŝagiel, który zawiązujesz jak torbę. Teraz pozbieraj kawałki
drewna z rozbitych statków leŜących na dnie morza i zbuduj łódź.
Tą łodzią wyruszasz w podróŜ z najbliŜszego ci geograficznie
punktu na wybrzeŜu i płynąc róŜnymi szlakami wodnymi
spotykasz ludzi wielu narodowości. Odnosisz się do nich inaczej
niŜ zwykle, poniewaŜ niepoŜądane cechy schowałeś do torby z
Ŝagla. W końcu docierasz do Oceanu Spokojnego i zatrzymujesz
się tam, gdzie jest najgłębiej. Wyrzucasz torbę i widzisz, jak znika
pod wodą. Czujesz, Ŝe jest ci lŜej na duszy. Płyniesz z powrotem
przez Pacyfik, zatrzymując się po drodze, aby poznać i zrozumieć
ludzi, których spotykasz. Jesteś spokojny. Wracasz na brzeg, z
którego wypłynąłeś. Spójrz na nie naruszoną ścianę klifu. Ostra
krawędź metalu w twojej dłoni przypomina ci, abyś nie próbował
zniszczyć tej nieskazitelnie gładkiej powierzchni. Lekkość, którą
przywiozłeś z podróŜy do oceanu, pozwala ci bez problemu
wskoczyć na szczyt urwiska. Znalazłeś się na łące. Tutaj uspokoisz
się i zrelaksujesz. Potem otwórz oczy.
SAMOTNOŚĆ
Nazwy: WYLUDNIONA PUSTYNIA oraz BEZLUDNA
WYSPA
Cel: PrzezwycięŜyć samotność.
Częstotliwość: W ciągu 21 dni dwa razy dziennie, maksymalnie
przez 5 minut.
To powszechnie znane uczucie nie wymaga tutaj dodatkowego
opisu, chociaŜ naleŜy chyba wspomnieć, Ŝe wynika
— 171 —
ono głównie z przywiązania do przeŜyć dzieciństwa i z braku umiejętności poŜegnania się z nimi, co z kolei oznacza
niezdolność do wejścia w dorosłość. Samotność bywa powaŜną przeszkodą w codziennym Ŝyciu, wobec tego musimy
spróbować się jej pozbyć.
WYLUDNIONA PUSTYNIA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
wchodzisz na pustynię. Jesteś sam, nie masz ze sobą Ŝadnych zapasów. Zobacz, co się z tobą dzieje. Zrób wydech.
Widzisz teraz w oddali postać, która zbliŜa się do ciebie.
Przyjrzyj się, kto to jest. Zastanów się, czy chcesz dołączyć
do tej osoby, czy teŜ wolisz iść sam. Jeśli zdecydujesz się
wędrować w towarzystwie, pomyśl, jakiej rady udzieli ci ta
osoba? Jeśli wolisz być sam, dojdź do miejsca, w którym
zapragniesz wracać i, nie schodząc ze swojej trasy, zacznij
powrotną wędrówkę. Jeśli idziesz ze spotkaną osobą, która
udzieliła ci rady, równieŜ powinieneś wrócić tą samą drogą.
Gdy będziesz zawracał, uświadomisz sobie, Ŝe twoja
samotność minęła. Teraz otwórz oczy.
SCHORZENIA NEREK
Nazwa: PTASZARNIA
Cel: Uzdrowić nerki.
Częstotliwość: Dwa lub trzy razy dziennie przez 3 minuty w
ciągu 21 dni. Potem powinna nastąpić 7-dniowa przerwa.
Jeśli problem nie zniknął, naleŜy przeprowadzić następną
serię ćwiczeń w trakcie dwóch 21-dnio-wych cykli z 7dniową przerwą po kaŜdym.
BEZLUDNA WYSPA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
jesteś na bezludnej, opuszczonej wyspie. Masz ze sobą
koszulę albo kawałek materiału, który zaczepiasz na
szczycie bardzo wysokiego drzewa, aby jakiś statek mógł
zauwaŜyć twój znak. Wyobraź sobie, co robisz, wędrując
wokół wyspy. Gdy skończysz, zobacz, Ŝe nadchodzi ratunek.
Wyobraź sobie swój powrót do cywilizacji: podróŜ z wyspy
statkiem lub samolotem aŜ do domu. Gdy do niego dotrzesz,
uświadom sobie, Ŝe twoja samotność zniknęła. Teraz otwórz
oczy.
— 172 —
Nerki to duŜe organy w kształcie ucha, znajdujące się po
lewej i prawej stronie kręgosłupa. Problemy z nerkami są
często odzwierciedleniem niemoŜności podjęcia waŜnej
decyzji w Ŝyciu, lub teŜ wynikają ze stanu permanentnego
niezdecydowania. Im większe masz problemy z podejmowaniem decyzji, tym większe napięcie powstaje w nerkach.
W tej sytuacji mogą ci pomóc ćwiczenia dotyczące
niezdecydowania (patrz s. 150), natomiast poniŜej zamieściłem wizualizację, która wpłynie korzystnie na stan twoich
nerek.
— 173 —
PTASZARNIA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś
w ptaszarni. Nad twoją głową fruwają ptaki. Teraz widzisz i
czujesz, Ŝe stajesz się duŜym, silnym strusiem — ptakiem
naziemnym. Zrób wydech. PoniewaŜ jesteś strusiem, znosisz
wielkie jajo, które miękko upada na gniazdo. Usiądź na nim.
Czujesz ruchy Ŝółtka w środku, a potem rosnące wewnątrz pisklę.
Gdy jajo i pisklę stają się coraz większe i większe, czujesz, Ŝe
twoja nerka jest wyleczona. Otwórz oczy.
SCHORZENIA SKÓRY
(zobacz takŜe: TRĄDZIK)
Nazwa: EGIPSKIE UZDROWIENIE Cel:
Uzdrowić skórę.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 3-4 minuty w ciągu 21
dni.
nieŜ mają swoje odzwierciedlenie na skórze: wystarczy
wspomnieć te związane z uprawianiem miłości.
WaŜnym elementem wizualizacji dotyczących schorzeń skóry
jest kolor. Po to, by dowiedzieć się, który kolor będzie najbardziej
skuteczny w przypadku określonej dolegliwości, naleŜy
przeprowadzić serię prób, ale w momencie, kiedy odnajdziesz
właściwy kolor, na pewno natychmiast się zorientujesz, Ŝe działa.
Dobrze jest stosować kolory neutralizujące ten, który występuje w
danym schorzeniu. Wysypki czy stany zapalne są przewaŜnie
czerwone, dlatego najbardziej skuteczny okazuje się kolor
niebieski (neutralizuje czerwony). Istnieją takŜe wysypki suche i
sączące. W pierwszym przypadku naleŜy zastosować wizualizację
nawilŜającą, w której wykorzystuje się moc soku z liścia palmy
kokosowej, a w drugim osuszającą, z promieniami słońca jako
podstawowymi czynnikami leczniczymi.
Egipskie Uzdrowienie (z pewnymi dodatkowymi wskazówkami) jest najodpowiedniejszym ćwiczeniem w przypadku
ogólnych schorzeń skóry.
EGIPSKIE UZDROWIENIE
Istnieje jedno wspaniałe ćwiczenie wizualizacyjne, które jest
bardzo skuteczne w leczeniu wielu schorzeń skóry: zamieszczam
je poniŜej. Najpierw jednak chciałbym przedstawić niektóre
emocjonalne i fizyczne aspekty problemów skórnych oraz
związanej z nimi wizualizacji. Jest prawdopodobnie rzeczą
oczywistą, Ŝe emocje mają ogromny wpływ na pojawienie się
problemów skórnych. Istnieją równieŜ w wielu językach utarte
zwroty, mówiące o powiązaniu emocji ze skórą (np. gruboskórny
— ang. thick-skinned). Często równieŜ zdarza się, Ŝe przeraŜenie
czy złość nagle wywołuje wysypkę i nasze ciało w części lub w
całości pokrywa się czerwonymi plamami lub białymi
pęcherzykami. Wiele osób uwaŜa, Ŝe złość ujawnia się na skórze w
kolorze czerwonym, a strach — w białym, tworząc „gęsią skórę".
Oczywiście nie muszę dodawać, Ŝe pozytywne emocje rów-
Postępuj zgodnie z poleceniami umieszczonymi na stronie 58 aŜ
do momentu, kiedy promienie słoneczne przenikną do twoich dłoni
i wyjdą z nich przez palce. Na kaŜdym palcu prawej dłoni pojawia
się miniaturowa dłoń, podczas gdy na kaŜdym palcu lewej dłoni
pojawia się maleńkie oko (jeśli jesteś leworęczny, układ powinien
być odwrotny). Teraz zwróć promienie słońca na swoją skórę,
wiedząc, Ŝe kaŜde miniaturowe oko nie tylko wysyła światło, ale
takŜe widzi. Przez te pięcioro oczu spójrz na obszar skóry, który
sprawia ci kłopoty. W jednej dłoni trzymasz złotą szczotkę o
delikatnym, złotym włosiu. Oczyść nią powierzchnię skóry.
Widzisz, Ŝe nie ma śladu wysypki i pojawiła się zdrowa, czysta
skóra. W drugiej miniaturowej dłoni trzymasz lampę z niebieskim
światłem. Jest to promień lasera, który
— 174 —
— 175 —
kierujesz bezpośrednio na oczyszczony fragment, stymulując w ten
sposób rozwój zdrowych komórek. Widzisz, Ŝe cały oczyszczony
obszar pokrywa się zdrową tkanką. W trzeciej dłoni masz słoiczek
z niebieskozłotym balsamem przyrządzonym z mieszaniny słońca i
nieba. Wcierasz maść w zdrową juŜ skórę, aby ją chronić przed
chorobą. (Jeśli wysypka była sucha, zamiast tej maści uŜyj białego
oleju z palmowych liści). Widzisz i czujesz, Ŝe twoja skóra
powraca do zdrowia. Gdy skończysz, wznieś ramiona w kierunku
słońca. Promienie zwijają się i wsuwają w twoje dłonie, gdzie
przechowujesz teŜ miniaturowe oczy i ręce. Teraz zrób wydech i
otwórz oczy.
SCHORZENIA WĄTROBY
Nazwa: LUSTRO
Cel: Uzdrowić wątrobę.
Częstotliwość: Dwa razy dziennie przez 1-2 minuty w ciągu
sześciu 21-dniowych cykli z 7-dniowymi przerwami. Potem
naleŜy wybrać się do kontroli, by sprawdzić, czy wątroba
zmniejszyła się. Być moŜe lekarz zaleci ci wykonanie
odpowiednich badań. Jeśli wyniki nie będą w pełni
zadowalające, trzeba przeprowadzić jeszcze trzy 21-dniowe
cykle z 7-dniowymi przerwami.
Wątroba to miejsce koncentracji gniewu (tak jak serce jest
kryjówką miłości), choć niektórzy uznali ją takŜe za siedlisko
wszelkich emocji. Bardzo skutecznym czynnikiem wspierającym
leczenie schorzeń wątroby jest wybaczenie. Osoby z
dolegliwościami tego organu powinny opowiedzieć szczerze o
swoich uczuciach komuś, do kogo mają zaufanie. PoniŜsza
wizualizacja stanowi pierwszy krok na drodze do zlikwidowania
schorzeń wątroby.
LUSTRO
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie wątrobę
jako gładkie lustro, w którym odbijają się twoje zdławione
uczucia. WymaŜ je z powierzchni lustra lewą ręką w lewą stronę.
Odwróć wątrobę na drugą stronę. Na jej spodzie, które teŜ jest
lustrem, widzisz swoje odbudowane emocje. Teraz otwórz oczy.
SKOLIOZA (skrzywienie kręgosłupa)
Nazwa: STÓJ PROSTO Cel: Usunąć zniekształcenie kręgosłupa.
Częstotliwość: zawsze, kiedy sobie przypomnisz, przez sekundę,
do czasu, gdy skrzywienie zniknie.
Skrzywienie kręgosłupa jest schorzeniem występującym u
znacznej części ludności. Zaczyna się we wczesnym dzieciństwie,
nie ma ustalonych przyczyn, a lekarze traktują je jako element
wzrostu organizmu. Ja jednak wyznaję opinię, Ŝe wada ta ma
związek z komunikatem przesyłanym przez daną osobę na temat
swego zahamowanego wzrostu. W miarę upływu lat skrzywienie
kręgosłupa moŜe stać się coraz bardziej groźne. Wszyscy na
pewno widzieliśmy efekty nadmiernego skrzywienia części
grzbietowej kręgosłupa, czyli garb. Istnieje równieŜ
— 177 —
SKURCZ MIĘŚNIA
Nazwy: PRZEZROCZYSTE PALCE oraz LÓD
Cel: Zlikwidować skurcz mięśnia.
Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb: co 15-30 minut przez 2
lub 3 minuty, aŜ do ustąpienia skurczu.
Napięcie oraz skurcze mięśni występują bardzo często i z
duŜą regularnością u wielu osób z powodów natury
mechanicznej jak i emocjonalnej. Powinieneś się zatem
zastanowić, czy w chwili wystąpienia spazmu zaistniało
jakieś wydarzenie społeczne lub przeŜycie emocjonalne,
które mogło na ciebie wpłynąć. NiezaleŜnie jednak od powodu wystąpienia skurczu, trzeba się nim natychmiast zająć.
PRZEZROCZYSTE PALCE
niebezpieczeństwo przedniego wygięcia kręgosłupa, czyli
lordozy, dotyczące części lędźwiowej. Wizualizacja, która
moŜe zlikwidować te (oraz inne) wady, jest stosunkowo
prosta do przeprowadzenia.
STÓJ PROSTO
Zawsze, gdy sobie przypomnisz, na sekundę wyobraź sobie i
poczuj, Ŝe zakrzywienie twojego kręgosłupa jest prawidłowe
— takie, jak na rysunku. Oczy moŜesz mieć w tym czasie
zamknięte lub otwarte — jak wolisz.
— 178 —
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i w wyobraźni zacznij
masować bolesny mięsień swoimi przezroczystymi palcami.
Czujesz, jak krew przepływa przez masowaną tkankę i
mięsień wypełnia się światłem, które pochodzi z góry. W
trakcie masowania widzisz, jak mięsień wydłuŜa się, a ty
rozczesujesz włókna i rozwiązujesz węzły. Uświadamiasz
sobie, Ŝe gdy światło wypełniło mięsień, krew moŜe płynąć
bez przeszkód; mięsień jest długi i nie ma zgrubień, a skurcz
ustąpił. Otwórz oczy.
LÓD
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
twój mięsień jest zamknięty w bryle lodu. Widzisz, jak lód
topnieje i wiesz, Ŝe jednocześnie mięsień rozluźnia się. Gdy
lód całkowicie się rozpłynie, otwórz oczy. Uświadamiasz
sobie, Ŝe skurcz minął.
— 179 —
STRES
Nazwa: STRES BEZ DYSTRESU
Cel: Zlikwidować stres szkodliwy.
Częstotliwość: Codziennie z uwzględnieniem potrzeb, poświęcając 30 sekund do minuty na kaŜde z powiązanych ze
sobą ćwiczeń.
Stres jest nieodłącznym składnikiem ludzkiego Ŝycia. Towarzyszy
nam przez większość pełnego wydarzeń dnia, a niekiedy nawet w
nocy, gdy męczą nas koszmary. Jest jedną z podstawowych cech
ludzkiej egzystencji. Nawet zwykłe zdania w rodzaju:
„Zapomniałem klucza", czy „Pada, a ja nie wzięłam parasola",
albo „Boli mnie głowa", są wyrazem odczuwanego napięcia.
Sytuacje, które nas w ten stan wprowadzają, zdarzają się
nieustannie. Nie mamy jednak takiej mocy, aby je całkowicie
wyeliminować z Ŝycia. Zresztą: nie powinniśmy tego robić. W
końcu dzięki nim moŜemy działać i zachowywać czujność w
trudnych sytuacjach. Niestety zdarza się teŜ często, Ŝe wstrząs
wywołany przez określoną sytuację jest bolesny. W takich
wypadkach psychologowie mówią o dystresie, czyli szkodliwym
stresie. Powinniśmy zatem uczyć się opanowywać dystres, a nie —
jak sądzą niektórzy — stres. Zdolność radzenie sobie z tym stanem
jest wprost proporcjonalna do stopnia umiejętności przeŜycia
kaŜdego dnia w sposób w miarę zrównowaŜony. Następujące,
powiązane ze sobą ćwiczenia, mają stać się dla ciebie programem
kontroli nad dystresem. Powinieneś wykonać cały zestaw
poniŜszych ćwiczeń.
STRES BEZ DYSTRESU
3. Zamknij oczy. Wykonaj dwa wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
robisz węzły z głowy węŜa. Gdy skończysz, otwórz oczy.
4. Zamknij oczy. Zrób trzy wydechy. Widzisz, jak wskakujesz
na grzbiet pędzącego smoka. Gdy skończysz, otwórz oczy.
5. Zamknij oczy. Wykonaj jeden wydech. Wyobraź sobie, Ŝe
nawołujesz ukrytych mieszkańców jaskini. Potem otwórz oczy.
6. Zamknij oczy. Wykonaj dwa wydechy. Jesteś w starym
zamczysku i widzisz przed sobą duchy. Potem otwórz oczy.
7. Zamknij oczy. Zrób trzy wydechy. W katakumbach
odkrywasz ducha o wielkiej mocy. Otwórz oczy.
8. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
prowadzisz dziwne zwierzę do ciemnego lasu. Otwórz oczy.
9. Zamknij oczy. Zrób wydech. Spójrz na cel, do którego nie
trafiłeś. Co trzeba zrobić? Czy potrzebujesz pomocnika? Otwórz
oczy.
10. Zamknij oczy. Zrób jeden wydech. Zobacz, jak ptak unosi
się wysoko w górę, a przecieŜ ptakom wygodniej jest latać na
niŜszym pułapie. Co czujesz? Otwórz oczy.
11. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Wyobraź sobie, Ŝe
zmagasz się z falą po to, by móc się całkowicie spełnić. Otwórz
oczy.
12. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Teraz rozumiesz,
dlaczego moŜemy być cisi i spokojni po walce. Potem otwórz
oczy.
13. Zamknij oczy. Zrób wydech. Uświadom sobie, kiedy
najlepiej jest zachować milczenie, a kiedy trzeba mówić. Otwórz
oczy.
14. Zamknij oczy. Zrób wydech. Wiesz juŜ, w jaki sposób
zachować cierpliwość i nie poddawać się, niezaleŜnie od tego, co
dzieje się w naszym społeczeństwie. Otwórz oczy.
1. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
karmisz olbrzymy. Gdy skończysz, otwórz oczy.
2. Zamknij oczy. Zrób dwa wydechy. Widzisz, jak nawiązujesz
znajomość z wrogimi istotami. Otwórz oczy.
— 180 —
— 181 —
15. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Rozumiesz juŜ, Ŝe
to, co stworzysz w pośpiechu, moŜna szybko zniszczyć.
Otwórz oczy.
16. Zamknij oczy. Zrób wydech. Patrzysz w czystą,
przezroczystą i spokojną wodę. Widzisz to, co chciałbyś widzieć.
Gdy skończysz, otwórz oczy.
17. Zamknij oczy. Zrób wydech. Patrząc w czystą, spokojną
wodę, zmień swój wygląd zgodnie z własnym Ŝyczeniem. Gdy
skończysz, otwórz oczy.
STWARDNIENIE ROZSIANE
(SM — Sclerosis multiplex)
Nazwa: DRABINA ŚWIATEŁ
Cel: Uzdrowić system nerwowy.
Częstotliwość: Co dwie lub trzy godziny (oprócz czasu snu) w
ciągu dziewięciu 21-dniowych cykli z 7-dniowymi przerwami.
W pierwszym tygodniu kaŜdego cyklu wykonuj ćwiczenie
przez 2-3 minuty, w drugim: przez 1-2 minuty, w trzecim przez
30 sekund.
bodźców wyobraŜeniowych. Przede wszystkim jednak nie wolno
ci tracić nadziei i powinieneś wreszcie uwierzyć, Ŝe paraliŜ to
dolegliwość, którą moŜna pokonać.
Kluczem do koncentracji w ćwiczeniach wizualizacyjnych
dotyczących zniszczeń w systemie nerwowym jest koncepcja osi
góra-dół oraz prawo-lewo. Jeśli zatem pacjent ma uszkodzony
nerw w prawej nodze, koncentrujemy się na zdrowych komórkach
w lewym przedramieniu, co znaczy, Ŝe zgodnie z osią góra-dół
noga jest odzwierciedlona w przedramieniu, a zgodnie z osią
prawo-lewo musimy brać pod uwagę przeciwną stronę ciała, czyli
w tym przypadku lewą. Miejsce podziału jest zaznaczone
przeponą. Gdybyśmy zatem złoŜyli ciało na pół, traktując przeponę
jako linię środkową, to okazałoby się, Ŝe obie części: górna i dolna,
są niemal idealnie symetryczne (pasują do siebie palce nóg i rąk,
nadgarstki i kostki, łokcie i kolana, ramiona i biodra itd.). Zawsze
gdy przystępujesz do przeprowadzenia wizualizacji, musisz
pamiętać o tych zaleŜnościach.
PoniŜej zamieściłem ćwiczenie wizualizacyjne dotyczące
stwardnienia rozsianego. Chciałbym takŜe, abyś wiedział, Ŝe w
przypadku tego schorzenia białe krwinki, atakujące kaŜdą
substancję, którą uznają za intruza, popełniają błąd i traktują
mielinową osłonkę nerwów jak wroga, czyli — inaczej mówiąc —
atakują ją i niszczą.
PoniŜsza wizualizacja jest dowodem na to, Ŝe techniki
wyobraŜeniowe mogą wpłynąć na cały system nerwowy. Jeśli
uległ on uszkodzeniu, to zniszczona została jedynie pewna jego
część, natomiast pozostałe fragmenty mogą normalnie
funkcjonować. Pracujący ciągle odcinek trzeba stymulować przez
wizualizację, poniewaŜ kaŜda aktywność sprowokowana w
zdrowym obszarze wpłynie na wzbudzenie aktywności w obszarze
zniszczonym. W układzie nerwowym istnieje system transmisji,
dzięki któremu impulsy są przesyłane z góry na dół i odwrotnie, a
takŜe z prawej strony na lewą i odwrotnie. Pobudzanie przez
wizualizację moŜe pochodzić, na przykład, z promienia światła
skierowanego na nerw, co wywołuje pewne uczucie czy wraŜenie.
Oczywiście, moŜna równieŜ zastosować inne rodzaje
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. ZaŜądaj, aby twoje ciało
(oraz kaŜde lekarstwo, które przyjmujesz) wyprodukowało
wszystkie potrzebne substancje lecznicze. Czujesz, jak
uzdrawiająca materia zostaje uwolniona. Wykonaj wydech i
wyobraź sobie, Ŝe wszystkie komórki nerwowe wchłaniają te
substancje. Wykonaj wydech, a potem zobacz i poczuj, jak
komórki T (białe krwinki bezpośrednio zaangaŜowane w funkcje
odpornościowe organizmu) tłumaczą innym białym krwinkom, w
jaki sposób odróŜnić przyjaciela
— 182 —
— 183 —
DRABINA ŚWIATEŁ
Chemoterapia to sposób leczenia raka stosowany w połączeniu z
zabiegiem chirurgicznym lub zamiast niego. Wykorzystywane w
niej środki chemiczne są niezwykle toksyczne i niemal zawsze
wywołują szkodliwe skutki, będące naturalną konsekwencją
uaktywnienia się leku*. Chemoterapia moŜe całkowicie osłabić
wolę pacjenta, co oznacza, Ŝe osoba leczona środkami
chemicznymi nie potrafi efektywnie skoncentrować się na
wizualizacji. Następujące ćwiczenie moŜe okazać się pomocne w
złagodzeniu szkodliwości leków, które mają zwalczyć raka.
RZEKA SŁOŃCA
(osłonka mielinowa) od wroga (bakterie). Czujesz i widzisz, jak
wszystko to odbywa się wzdłuŜ twego kręgosłupa, począwszy na
dole, a skończywszy na górze, w mózgu, podczas gdy przez całe
twoje ciało z drabiny pulsujących świateł wyskakują iskierki
energii elektrycznej. Zrób wydech. Zobacz i poczuj, jak wszystkie
komórki nerwowe — zarówno te na dole, jak i na górze rdzenia
kręgowego — zostają pokryte nową mielinowa otoczką. Widzisz
równieŜ złocistobiałe, spiralne kaskady energii, spływające wzdłuŜ
twojego ciała. Potem otwórz oczy.
SZKODLIWE SKUTKI CHEMOTERAPII
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe środki
chemiczne, przenikające do twojego organizmu, to strumienie
światła słonecznego. Dzięki niemu komórki rakowe zostają
wypłukane z ciała i zniszczone. Uświadamiasz sobie, Ŝe te
substancje to leki, które pomagają ci wyzdrowieć, jednocześnie
zmniejszając nowotwór. Lek to przyjaciel, który chce ci pomóc.
Teraz otwórz oczy.
TRĄDZIK
Nazwa: EGIPSKIE UZDROWIENIE Cel:
Zlikwidować trądzik.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 3-5 minut w ciągu trzech
21-dniowych cykli z 7-dniowymi przerwami.
Nazwa: RZEKA SŁOŃCA
Cel: Uniknąć negatywnych skutków chemoterapii. Częstotliwość:
KaŜdego ranka przez 1-2 minuty, w ciągu 7 dni poprzedzających
zastosowanie chemoterapii.
* Szkodliwe skutki chemoterapii są często nazywane „ubocznymi".
Nie istnieje jednak nic takiego, jak „uboczny" efekt stosowania leku.
KaŜde lekarstwo wywołuje określone zmiany, ale „niezaleŜne" czy
„uboczne" skutki jego działania nie istnieją. Chemoterapia wywołuje
określone następstwa, a jeśli niszcząc komórki rakowe, przynosi
jednocześnie szkodliwe zmiany w organizmie, to właśnie taki jest efekt jej
działania (przyp. tłum.)
— 184 —
— 185 —
Wszyscy ci, którzy cierpieli z powodu trądziku, wiedzą, Ŝe dotyka
on znacznej części młodzieŜy. Wymyślono niezliczoną liczbę
leków na tę dolegliwość, ale Ŝaden nie okazał się całkowicie
skuteczny. Z pewnym powodzeniem stosuje się od lat witaminę A
oraz cynk, a ponadto zaleca się pacjentom, aby unikali tłuszczów
nasyconych oraz cukru. Wiele równieŜ napisano na temat
psychologicznego aspektu tego schorzenia skóry. Na razie jednak
twierdzenia o związku trądziku z fantazjami o masturbacji czy z
hamowaną złością nie wydają się przekonujące. Na podstawie
praktyki klinicznej doszedłem do wniosku, Ŝe trądzik ma raczej
związek z wynikającymi z zaŜenowania trudnościami w
nawiązywaniu kontaktów społecznych.
EGIPSKIE UZDROWIENIE
Zamknij oczy, wykonaj trzy wydechy i zgodnie z ćwiczeniem
EGIPSKIE UZDROWIENIE (patrz s. 58) skieruj pięć
miniaturowych dłoni oraz pięcioro oczu na obszar skóry dotknięty
trądzikiem. W jednej z maleńkich dłoni trzymasz złotą szczotkę o
delikatnym włosiu, którą bardzo ostroŜnie oczyszczasz i
zdrapujesz krosty. Gdy skończysz pracę na całej powierzchni
chorej skóry, skieruj na nią niebieski promień laserowego światła.
Widzisz, jak skóra powraca do zdrowia i wygląda zupełnie
normalnie. Uświadamiasz sobie, Ŝe trądzik zniknął na zawsze.
Trzecia z kolei miniaturowa dłoń słuŜy ci do zaaplikowania maści
z błękitnego nieba i złocistego słońca, dzięki której skóra
pozostanie sucha i czysta. Gdy skończysz, wznieś ręce ku słońcu, a
promienie światła skurczą się i ukryją w twoich dłoniach, gdzie
przechowujesz takŜe pięcioro oczu oraz miniaturowe dłonie. Teraz
otwórz oczy.
TORBIELE PIERSI
(zobacz takŜe: POLIPY I NOWOTWORY)
Nazwa: KURANTY śYCIA
Cel: Zlikwidować torbiele piersi.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie (wcześnie rano, o zmierzchu i
przed snem) przez 3-5 minut w ciągu 21 dni. Jeśli torbiel nie
zniknie, zrób 7-dniową przerwę i przeprowadź jeszcze dwa 21dniowe cykle z 7-dniową przerwą.
Trudno jest znaleźć odpowiednią i w miarę skuteczną metodę
leczenia tego częstego wśród kobiet schorzenia. Przed podjęciem
kolejnej próby warto przyjrzeć się bliŜej czynnikom emocjonalnym
i społecznym, które odgrywają rolę w powstawaniu torbieli.
NaleŜy do nich frustracja spowodowana niezdolnością do
zapewnienia opieki w danym związku lub brakiem troski ze strony
partnera. Badania wskazują takŜe na fakt, Ŝe niebagatelnym
czynnikiem jest dieta: prawdopodobnie powstawaniu torbieli piersi
sprzyja spoŜywanie czekolady, kofeiny i coli, podczas gdy witamina E i lizyna (aminokwas) mogą wpłynąć na ich zmniejszenie.
Pacjentka, którą nazwę tu przykładowo Ann, z powodzeniem
stosowała KURANTY śYCIA, doprowadzając do likwidacji
torbieli. Podczas jednej z wizyt powiedziała mi: „Za kaŜdym
razem, kiedy słyszę dźwięk kurantów albo jakąkolwiek radosną
muzykę, natychmiast czuję, jak przenika ona do wnętrza moich
piersi i staje się rezonującą, uzdrawiającą siłą. Widzę ciągle, jak
torbiele zmniejszają się, pękają i znikają, a w moich piersiach nie
ma juŜ Ŝadnych zatorów. Wypełnia je niebiesko-białe światło".
KURANTY śYCIA
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe masz na
piersiach ozdobiony klejnotami stanik, a kaŜdy
— 186 —
— 187 —
klejnot jest półprzezroczystą tarczą pozytywki. Gdy koniuszkiem palca wskazującego lekko uderzasz w kuranty,
słyszysz, Ŝe ich melodia staje się coraz silniejsza i dźwięczniejsza. Czujesz jej uzdrawiającą moc. KaŜdy dźwięk rezonuje w twoich piersiach; drŜy kaŜda tkanka i kaŜda
komórka. Widzisz i czujesz, jak znikają wszelkie zanieczyszczenia, a torbiele pękają. Widzisz krąŜące w piersiach
niebieskozłote światło, którego promienie uwalniają
wędrującą przez ciebie energię. Światło i dźwięk stają się
strumieniem, który rozbija grudki zanieczyszczeń, po czym
niesie je w dół twego ciała i przez podeszwy stóp wyrzuca
na zewnątrz. Torbiele znikają wraz z zanieczyszczeniami.
MoŜesz otworzyć oczy.
WIRUS EPSTEINA-BARR
(zespół chronicznego zmęczenia)
Nazwa: GRA W POLO
Cel: Zlikwidować wirus.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 3 minuty w ciągu
dziewięciu 21-dniowych cykli z 7-dniowymi przerwami.
Po sześciu cyklach wystarcza jedna minuta na to ćwiczenie. Badania kontrolne mogą być bardzo pomocne, ale
nie są obowiązkowe (niektórzy pacjenci nie lubią
uzaleŜniać się psychicznie od rezultatów pomiaru liczby
białych krwinek).
Pojawienie się tej infekcji wirusowej wywołało znaczne poruszenie, poniewaŜ niektóre badania naukowe sugerują, Ŝe
jest to być moŜe zwiastun pewnych nowych form raka lub
AIDS. Niektórzy naukowcy uznają wirus Epsteina-Barr za
odmianę wirusa opryszczki narządów płciowych. Pacjenci ze
stwierdzonym wirusem odczuwają skrajne zmęczenie i
osłabienie fizyczne. UwaŜam jednak, Ŝe wirusy, bakterie,
czy inne mikroby nie powodują choroby, lecz jedynie
— 188 —
wykorzystują dla swego rozwoju odpowiednie środowisko.
Pacjenci, z którymi miałem do czynienia w momencie wystąpienia choroby, przeŜywali bardzo cięŜki okres w swoim
Ŝyciu. W jednym przypadku młody człowiek z wirusem Epsteina-Barr, tak wiele z siebie ofiarował podczas trwania
związku z pewną kobietą, Ŝe poczuł się zupełnie wyczerpany. Zwiększyła się wówczas jego podatność na infekcje,
gdyŜ system immunologiczny tego młodego męŜczyzny
został osłabiony. Pewna kobieta z kolei była w stanie
skrajnego wyczerpania, poniewaŜ całkowicie poświęciła się
pracy z nadzieją uzyskania awansu. Dzięki tym dwojgu
ludziom dowiedziałem się, jakie kroki terapeutyczne naleŜy
przedsięwziąć, aby zwalczyć infekcję.
Rysunek, który widzicie poniŜej, został wykonany przez
jednego z moich pacjentów. Usiłował on „sportretować" wirus Epsteina-Barr. Wyobraził sobie najeźdźców zaatakowanych przez armię „porządnych facetów", czyli białych
krwinek, które przedstawił jako Ŝarłoczne piranie. Niektóre
komórki nazywały się BHT (nazwa lekarstwa, które w owym
czasie zaŜywał). Natychmiast po skończeniu rysunku mój
pacjent poczuł się doskonale w sensie fizycznym i
emocjonalnym. Gdy w ciągu następnych tygodni przyglądał
się swemu dziełu, zawsze miał wraŜenie, Ŝe wraca do
zdrowia. Zasugerowałem, aby powiesił ten rysunek w miejscu, gdzie mógłby na niego często patrzeć i przypominać
sobie o zadaniu, które miał wykonać, czyli zniszczeniu wrogich komórek za pośrednictwem armii komórek „obronnych". Metoda stosowania zewnętrznego bodźca w celu wywołania wewnętrznych reakcji była dość często stosowana w
medycynie Zachodu przez około tysiąc lat, po czym — mniej
więcej trzysta lat temu — została zaniechana, by w obecnych
czasach znów powrócić do łask wśród lekarzy.
Rysunek to zewnętrzny wyraz tego, co dzieje się w środku. Gdy juŜ powstanie, moŜna go wykorzystać do pobudzenia procesów obronnych organizmu, przekazując wewnętrznemu ,ja" nowe informacje. Powstaje szczególny
— 189 —
na tej samej kartce papieru zniszcz, uwięź, zamknij lub w
jakikolwiek inny sposób zapanuj nad swoją dolegliwością po
to, by z nią walczyć i w końcu uwolnić się od cierpienia.
Skuteczność tej metody pozwoli ci uwierzyć w moc
wyobraźni.
Powtórzę zatem jeszcze raz podstawowe zasady pracy z
rysunkiem:
1. Nadaj zewnętrzną formę temu, co wewnętrzne.
2. Przekształć to, co powstało na zewnątrz.
3. Dzięki nowej zewnętrznej formie przypomnij wnętrzu
o najistotniejszym celu.
Wewnętrzna aktywność daje nam dobre samopoczucie,
które skłania nas do tego, byśmy ponownie uŜyli zewnętrznej formy i pobudzili wnętrze do działania. Sposób pobudzenia — instrukcja dla naszej jaźni — częściej wyraŜa
się rysunkiem niŜ słowami.
Pewna młoda kobieta z wirusem Epsteina-Barr wymyśliła
serię skutecznych ćwiczeń wizualizacyjnych, które
połączyłem z wyobraŜeniami wspomagającymi funkcje
immunologiczne organizmu. Przedstawiam tu jedno ćwiczenie z serii zaprogramowanej przez tę pacjentkę. Okazało
się ono niezwykle skuteczne w zwalczaniu kaŜdego wirusa
(w tym takŜe Epsteina-Barr), który osłabia układ
odpornościowy organizmu.
GRA W POLO
rodzaj sprzęŜenia zwrotnego, które wspomaga uzdrawiającą
funkcję wizualizacji, a ta z kolei przypomina pacjentom o
ich dąŜeniu do wyzdrowienia.
NiezaleŜnie od tego, czy cierpisz z powodu dolegliwości
fizycznej czy psychicznej (czy moŜe obu jednocześnie) i bez
względu na to, jak dobrze (czy źle) potrafisz rysować,
spróbuj zobaczyć swoją chorobę i narysuj ją. Jeśli nawet
efekty wydadzą ci się śmieszne — rysuj! Następnie
— 190 —
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wejdź do wnętrza
swego ciała. Wyobraź sobie, Ŝe grasz na flecie, jednocześnie
jeŜdŜąc na kucyku z młotkiem do gry w polo umieszczonym
na siodle. Grając na flecie swoje ulubione melodie
wywołujesz wirusy z tkanek, a potem zabijasz wrogie komórki młotkiem. Gdy skończysz, otwórz oczy.
— 191 —
WYCZERPANIE (przeciąŜenie nadnerczy)
Nazwa: PIRAMIDA NADNERCZY
Cel: Przywrócić równowagę w organizmie; wzmocnić siły
obronne organizmu. Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb przez 12 minuty co
godzinę z wyłączeniem pory snu.
Gdy czujemy się nadmiernie wyczerpani, chronicznie zmęczeni,
draŜliwi lub „wypaleni", to niewątpliwie w naszym organizmie
doszło do przeciąŜenia nadnerczy. Gruczoł ten — o kształcie
piramidy — jest umiejscowiony na szczycie nerek i odgrywa
niezwykle istotną rolę w funkcjonowaniu całego ciała. Produkt
jego pracy to adrenalina: substancja, która nas budzi, pozwala
utrzymywać aktywność i stymuluje wydzielanie tzw. soków Ŝycia.
Nadnercza wytwarzają takŜe kortyzon, uzdrawiający hormon
znany powszechnie jako steroid, który wspomaga rozwój tkanek i
mięśni oraz odbudowuje wyniszczoną tkankę. PoniŜej
przedstawiam sposób przywrócenia dawnej aktywności nadnerczy,
a takŜe innych organów. KaŜdy narząd w ludzkim ciele ma swego
rodzaju „mózg" i moŜe pozytywnie zareagować na przejawy
naszej troski.
PIRAMIDA NADNERCZY
wszystkich substancji koniecznych do utrzymania harmonii twego
ciała. Czujesz, jak hormony wypływają z gruczołu, tworząc w
całym ciele kolorową tęczę. Gdy skończysz, przejdź do drugiego
nadnercza, wykonaj trzy wydechy i powtórz to ćwiczenie. Po
zakończeniu pracy otwórz oczy.
WYPRYSK (egzema) (zobacz takŜe:
SCHORZENIA SKÓRY)
Nazwa: PALMOWE PALCE Cel: Zlikwidować wysypkę lub
wyprysk. Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 1-3 minuty w
ciągu 21 dni.
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe niesiesz
lampę, po czym przez dowolny otwór (otworami są równieŜ pory
skóry) wejdź do wnętrza swego ciała. Odszukaj drogę do
nadnerczy. Spójrz na jeden gruczoł i powiedz mu, Ŝe go kochasz i
juŜ więcej nie będziesz go naduŜywał. Następnie pogłaszcz go
delikatnie, okazując swoją troskę. Potem wykonaj trzy wydechy i
zobacz, Ŝe stoisz na szczycie piramidy nadnercza. Teraz zbiegnij
schodami w dól z jednej strony piramidy i wbiegnij na szczyt po
drugiej stronie, wiedząc, Ŝe w ten sposób pobudzasz gruczoł do
produkcji
Wyprysk jest schorzeniem obejmującym niekiedy ogromne
połacie skóry. Jest to rodzaj uporczywej wysypki, która
odzwierciedla przeŜycia emocjonalne, a szczególnie nie
znajdujący ujścia gwałtowny gniew. Wyprysk moŜe się pojawić
juŜ we wczesnych etapach Ŝycia i często przybiera chroniczny
charakter. Leczenie opiera się zazwyczaj na podawaniu
preparatów kortyzonu, które jednak nie są
— 192 —
— 193 —
szczególnie skuteczne. PoniŜej zamieściłem opis stosownego
przypadku oraz zaleconą przeze mnie terapię.
Pacjenta, którego umownie nazwę Al, od dwunastu lat nie
opuszczało uczucie wściekłości i cierpiał z powodu przewlekłego
wyprysku. Wykwity pojawiły się na jego twarzy oraz innych
częściach ciała. Wypróbował róŜne rodzaje tradycyjnych metod
leczenia, jednak nie odniósł znacznego — a przede wszystkim
długotrwałego — sukcesu. Gdy pojawił się u mnie, stosował
właśnie maść kortyzonową i odczuwał pewną ulgę. Zgodził sie
jednak na trzy tygodnie odstawić lekarstwo, abyśmy mogli
wykorzystać moc wizualizacji.
Zaleciłem mu dość proste ćwiczenie o nazwie PALMOWE
PALCE.
PALMOWE PALCE
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe twoje
palce stają się palmowymi liśćmi. PołóŜ te liście na swojej twarzy.
Czujesz, jak płynie w nich woda i mleko, które potem stają się
rzeką miodu, uzdrawiającą chory fragment skóry. Gdy skończysz,
zostaw na wyleczonej powierzchni kroplę oleju palmowego, a
twoja twarz stanie się całkowicie czysta i gładka. MoŜesz
otworzyć oczy.
Al zadzwonił do mnie po tygodniu: zauwaŜył znaczną poprawę
na twarzy, lecz wykwity nie zniknęły z innych części ciała.
Zasugerowałem, aby wyobraził sobie, Ŝe dziesięć jego palców
zamienia się w liście palmowe, które szczelnie otulają całe ciało.
Powinien wtedy zobaczyć, Ŝe jego skóra wraca do zdrowia.
Po tygodniu Al znów do mnie zadzwonił. Jego ciało było teraz
wolne od wykwitów, ale odczuwał swędzenie. Zaleciłem mu
wizualizację, w której naleŜy w wyobraźni zdjąć swoją skórę
stojąc nad strumieniem, po czym odwrócić ją
— 194 —
na drugą stronę i umyć w wartkim potoku, jednocześnie czyszcząc
szczotką o złotym, delikatnym włosiu. Następnie trzeba
przewrócić skórę na właściwą stronę i nałoŜyć ją na ciało,
uświadamiając sobie, Ŝe swędzenie zniknęło.
W tydzień później Al powiadomił mnie, Ŝe nie czuje juŜ
swędzenia. Przyznał się takŜe, Ŝe przed wizualizacją miał zwyczaj
drapać się, gdy tylko poczuł pierwsze oznaki dyskomfortu,
poniewaŜ — jak twierdził — lubił się drapać. Drapanie
wywoływało jeszcze większe swędzenie, lecz Al w sumie był z
tego zadowolony. Po trzecim zaproponowanym przeze mnie
ćwiczeniu wizualizacyjnym mój pacjent stwierdził, Ŝe zdołał
zapanować nad odruchem drapania, które pogarszało przecieŜ jego
stan.
W czasie naszej wspólnej pracy Al zrozumiał, w jaki sposób
wysypka odzwierciedlała jego wewnętrzne napięcia. Wkrótce był
w stanie — w sensie dosłownym i przenośnym — zlokalizować
kolejne miejsca „erupcji". Po czterech tygodniach stosowania
ćwiczeń wizualizacyjnych Al miał całkowicie gładką skórę i
Ŝadnych oznak swędzenia. Postanowił się takŜe zmienić i w ten
sposób polepszył jakość swego Ŝycia.
Kiedy trzy lata później miałem okazję z nim rozmawiać,
wyznał, Ŝe wizualizacja okazała się dla niego bardzo pomocną i
skuteczną terapią. śałował jedynie, Ŝe nie ma dość dyscypliny
wewnętrznej, aby regularnie wykonywać ćwiczenia. Powiedział
teŜ, Ŝe kiedy je zaniedbywał, na jego skórze znów zjawiały się
wykwity.
NIEPOśĄDANE EMOCJE (np. zamęt,
dezorganizacja, brak koncentracji oraz przeraŜenie)
Nazwa: SPOTKANIE Z POTWOREM Cel: Pozbyć się stanu (tutaj
podać nazwę zaburzenia). Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb; co
15-30 minut, przez 1-3 minuty, dopóki niepoŜądane emocje nie
znikną.
— 195 —
Kłopoty emocjonalne są najwyraźniej nieodłącznym składnikiem
Ŝycia. Niektóre z nich są tak powszechne, Ŝe przytrafiają się
niemal kaŜdemu z nas. Prawie wszyscy odczuwamy niepokój i lęk,
mamy poczucie winy, przygniatają nas zmartwienia i ogarnia
gniew. Sądzę, Ŝe większość kłopotliwych emocji ma związek z
czasem: czujemy się bowiem zagroŜeni i zatrwoŜeni, kiedy
rozmyślamy o przyszłości lub przeszłości. Bardzo trudno jest nam
skoncentrować się na teraźniejszości, poniewaŜ zbyt wiele jest
czynników, które nas od niej odciągają. Gdy tylko opuszczamy
teraźniejszość, zaczynamy wchodzić w sferę nieprzyjemnych i
trudnych do opanowania uczuć. PoniŜej zamieściłem kilka
prostych ćwiczeń wizualizacyjnych, które pomogą ci odzyskać
kontrolę nad emocjami.
Podstawowa zasada tego rodzaju ćwiczeń brzmi następująco:
najlepszy sposób na opanowanie niekorzystnych emocji to podejść
do nich, przywitać się, podać im rękę, wejść w nie, przejść przez
nie, uścisnąć lub serdecznie przyjąć. Koniecznie trzeba uczynić
wysiłek i spróbować zobaczyć, jakie obrazy wiąŜą się z
określonym niepokojącym uczuciem. Wiemy juŜ przecieŜ, Ŝe
wszystkie emocje, które moŜna nazwać, posiadają swój wizualny
odpowiednik. Pojawi się on zawsze, gdy będziesz tego chciał.
Udowodnił to w latach dwudziestych naszego wieku Pawłów
(wraz ze swoimi rosyjskimi kolegami-psychologami) podczas
pracy nad odruchami warunkowymi. Iwan Pawłów zasłynął
głównie z powodu swych eksperymentów dotyczących wydzielania śliny przez psy. Natomiast Iwan Smoleński udowodnił w
innym eksperymencie funkcjonowanie podobnych reguł.
Smoleński wykazał, Ŝe gdy zgięcie palca zostanie wywołane przez
impuls elektryczny i uwarunkowane przez 30-sekundowy dźwięk
dzwonka, wówczas bodziec — dźwięk dzwonka — moŜe być
zastąpiony słowem „dzwonek", a reakcja i tak będzie ta sama:
palec będzie się zginał.
Jedna z moich pacjentek swoje uczucie gniewu zawsze
kojarzyła z płomieniami. Poprosiłem ją, aby usiadła
w samym środku ognia. Oczywiście z początku była bardzo
przeraŜona, ale w końcu wkroczyła w krąg płomieni
(prawdopodobnie dlatego, Ŝe ufała mi, a tym samym równieŜ
sobie). Gdy siedziała w sercu ognia, wyobraziła sobie, Ŝe
wypełniająca ją gorączka zostaje wchłonięta przez chmury nad jej
głową, które w rezultacie stają się cięŜkie, pękają i zalewają ogień
deszczem. Ulewa uwolniła ją natychmiast od tłumionego gniewu.
W mojej praktyce takie zdarzenia zachodzą dość często.
Inna pacjentka nie mogła sobie poradzić z uczuciem
przeraŜenia. Gdy poprosiłem, aby spróbowała je sobie wyobrazić,
zobaczyła spowitego ogniem ducha z okropnymi oczami. Nie
cofnęła się, lecz podeszła do tej postaci, a potem przeszła przez nią
i znalazła się na pięknej, zielonej łące. Nad nią świeciło słońce,
drzewa były zielone, a niebo błękitne. Poczuła, Ŝe ogarniają
spokój. Uczucie przeraŜenia zniknęło. Powtarzała tę wizualizację
zawsze, gdy ogarniał ją strach. Po dwóch tygodniach stwierdziła,
Ŝe całkowicie uwolniła się od prześladującego ją uczucia.
Przedstawione poniŜej ćwiczenie moŜna potraktować jako
najbardziej ogólny sposób opanowania niepoŜądanych emocji.
Przede wszystkim nie naleŜy im się poddawać i nie wolno wpadać
w panikę. Takie emocje są jak małe dziecko, domagające się
twojej uwagi i opieki. Sposób, który proponuję, polega na
całkowitym ignorowaniu ich przez dłuŜszy czas, a to znaczy, Ŝe
nie otrzymawszy poŜywki, której się domagają — czyli twojego
posłuszeństwa i strachu — po jakimś czasie same giną.
SPOTKANIE Z POTWOREM
Zamknij oczy i wykonaj wydech. Wybierz odpowiedni sposób i
przedstaw sobie obraz odzwierciedlający uczucie, którego chcesz
się pozbyć. Podejdź do niego i uświadom sobie, Ŝe wszystko, co
stanie się podczas tej konfrontacji, przyniesie ci ulgę. Gdy
skończysz, otwórz oczy.
— 197 —
— 196 —
ZABURZENIA ODDYCHANIA
(zobacz takŜe: CHOROBY UKŁADU ODDECHOWEGO)
Nazwa: NAWLEC IGŁĘ Cel: Przywrócić
prawidłowy oddech.
Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb, cztery razy dziennie przez 1-2
minuty na kaŜde z ćwiczeń.
Jest rzeczą zadziwiającą, Ŝe tak wiele niepoŜądanych emocji
(np.niepokój) łączy się z zaburzeniami oddychania, choć jest to
związek, który czasami trudno dostrzec, poniewaŜ przewaŜnie nie
zdajemy sobie sprawy z istnienia problemu. Być moŜe twoja
przegroda nosowa jest odrobinę zniekształcona, albo masz wąskie
nozdrza, co utrudnia dopływ tlenu, a jeśli nie pobierasz
odpowiedniej jego ilości, wówczas stajesz się coraz bardziej
niespokojny. Wiemy doskonale, Ŝe rytm oddychania zmienia się w
zaleŜności od naszego stanu emocjonalnego. Strach, gniew,
niepokój, a takŜe koncentracja na konkretnym zadaniu wywołuje
określony rytm oddychania. Oddech to Ŝycie, wobec czego moŜna
go uznać za fizyczny odpowiednik wiary. Wiara i Ŝycie to pojęcia
analogiczne. Zaburzenia oddychania sugerują, Ŝe w Ŝyciu — a tym
samym w sferze wiary — nastąpił wyłom. śycie trwa, póki
potrafimy oddychać. Właśnie ta czynność jest naszym głównym
źródłem energii i regulatorem wiary w siebie. Jeśli nauczymy się
prawidłowo oddychać, to wtedy, gdy zaistnieje potrzeba, moŜemy
sami szybko przywrócić naszą równowagę wewnętrzną. PoniŜej
zamieściłem zestaw ćwiczeń oddechowych. MoŜesz stosować
jedno z nich albo kilka jednocześnie.
się przeszkód, które nie pozwalały ci swobodnie oddychać.
Czujesz się wyzwolony. Otwórz oczy.
2. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Widzisz i czujesz, Ŝe
nie musisz wcale od razu poprawiać rytmu swego oddechu, ale
moŜesz go na początek zaakceptować, nawet, jeśli jest
nieprawidłowy. Potem otwórz oczy.
3. Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Widzisz i czujesz
wewnętrzny ruch wywołany naturalnym oddechem, który bez
twojej ingerencji wraca do normy. Wsłuchuj się w ten rytm przez
dłuŜszy czas, a potem otwórz oczy.
4. Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie i
poczuj swój stan emocjonalny. Zwróć uwagę, jak zmienia się twój
oddech. Otwórz oczy.
5. Zamknij oczy i zrób wydech. Zobacz i poczuj, jak
negatywne uczucia wpływają na twój oddech. Co się dzieje?
Potem otwórz oczy.
6. Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Spróbuj poczuć i
usłyszeć, jaką ulgę przynosi ci westchnienie. Zobacz i poczuj, Ŝe
kiedy jesteś spokojny, częściej oddychasz przeponowe Otwórz
oczy.
ZABURZENIA POSTAWY
Nazwa: WYPROSTUJ SIĘ
Cel: Wyeliminować wady postawy.
Częstotliwość: Zawsze, kiedy ci się przypomni; przez kilka
pierwszych sesji — w ciągu 1-2 minut, później tylko
przez chwilę.
NAWLEC IGŁĘ
1. Zamknij oczy i zwróć uwagę na rytm swego oddechu.
Uświadom sobie, Ŝe dzięki koncentracji na nim pozbywasz
— 198 —
Prawie kaŜdy z nas chciałby stać i chodzić prosto, poniewaŜ nasza
postawa odzwierciedla stan naszego umysłu. Gdy „przygniata" nas
zbyt wiele problemów, albo gdy czujemy się gorsi lub
osamotnieni, mamy zwyczaj garbić się i schylać głowę.
Wyprostowane plecy i uniesiona głowa mówią o śmiałości oraz
pewności siebie.
— 199 —
Dodatkową korzyścią, jaką czerpiemy z utrzymania wyprostowanej postawy, jest większa swoboda oddychania, co
ma ogromne znaczenie dla naszego zdrowia. PoniŜej
zamieściłem łatwą i bardzo skuteczną wizualizację, której
celem jest wyrobienie nawyku prostowania się. Gdy
nauczysz się ją przeprowadzać, będziesz mógł ćwiczyć
wszędzie, nawet z otwartymi oczami. Powtarzając często tę
wizualizację, przyzwyczaisz swoje ciało do nowej, zdrowszej pozycji.
WYPROSTUJ SIĘ
Zamknij oczy. Wykonaj wydech i wyobraź sobie, Ŝe z czubka twojej głowy wyskakuje prosto w kierunku nieba srebrna
struna. Jednocześnie zobacz, jak podobna struna biegnie od
podstawy twojej czaszki, przez środek pleców, między
nogami, aŜ do ziemi. W tym samym czasie na twoich
plecach pojawiają się kolejne srebrne struny, wychodzące z
koniuszka łopatki i dochodzące pod kątem do podstawy
czaszki. Wyobraź sobie teraz, Ŝe wszystkie cztery struny
jednocześnie ciągną cię w górę. Jak się czujesz? Teraz
moŜesz otworzyć oczy.
Zawsze, kiedy będziesz wykonywał to ćwiczenie — z
otwartymi lub zamkniętymi oczami — wyobraź sobie te
cztery struny i poczuj, jak ciągną cię przez chwilę w górę,
po czym zastanów się nad swoim samopoczuciem i
wyglądem. Uświadom sobie, Ŝe jesteś zupełnie wyprostowany.
ZAĆMA (katarakta)
Nazwa: WODOSPAD
Cel: Zlikwidować zaćmę.
Częstotliwość: Co jedną lub dwie godziny (z wyłączeniem
pory snu) przez 3 minuty w trakcie trzech 21-dniowych
cykli z 7-dniowymi przerwami. Jeśli będzie trzeba, przeprowadź jeszcze trzy cykle z 7-dniowymi przerwami.
Zaćma polega na zmętnieniu soczewki oka, co spowodowane jest odkładaniem się w niej wapnia. W rezultacie tego
zjawiska wzrok staje się zamglony do tego stopnia, Ŝe moŜe
wystąpić ślepota. Oczywiście powody tego schorzenia leŜą
zarówno w sferze fizycznej, jak i emocjonalnej Ŝycia
pacjenta. Na podstawie własnego doświadczenia klinicznego
mogę stwierdzić, Ŝe kaŜda osoba cierpiąca na
— 200-
— 201 —
zaćmę nie chciała stawić czoła zjawisku lub rzeczy, która ją
szczególnie przygnębiała. Pewien męŜczyzna na przykład nie
chciał pogodzić się z faktem, Ŝe się starzeje.
Nowe techniki operacyjne są skuteczne w leczeniu zaćmy, ale
później często występują nawroty choroby. PoniewaŜ jednak jej
postęp nie jest szybki, być moŜe przed zabiegiem chirurgicznym
zdecydujesz się wykorzystać moc wizualizacji.
Ze względu na cel naszego ćwiczenia waŜne jest, abyś
wiedział, Ŝe katarakta to próg skalny. Pojęcie to (a takŜe związany
z nim obraz) ma niezwykłą wartość w tworzeniu wyobraŜenia,
które usunie zmętnienie soczewki.
Spróbuj zrelaksować się podczas tego ćwiczenia i nie czekaj z
niecierpliwością na cud. Twoje schorzenie nie pojawiło się w
ciągu jednej nocy i dlatego nie moŜe w ciągu tak krótkiego czasu
zniknąć. Jak juŜ wcześniej wspomniałem, leczenie wymaga
twojego aktywnego udziału i czasu.
I jeszcze jedna uwaga: być moŜe zaskoczy cię wykorzystanie w
ćwiczeniu papki ze śliny, ale pozwól sobie przypomnieć, Ŝe Jezus
Chrystus dokonał cudu i przywrócił wzrok męŜczyźnie,
wykorzystując właśnie swoją ślinę. Ten sposób leczenia był
powszechnie stosowany przez proroków z Ziemi Świętej.
WODOSPAD
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe stoisz
pod wielkim wodospadem i moŜesz wyjąć soczewkę z oka.
Trzymasz ją w dłoni i widzisz, jaka jest zamglona. WłóŜ ją pod
strumień czystej, przezroczystej wody, która wymywa zaćmę i
usuwa wszystkie jej resztki. Zrób wydech. Zanim włoŜysz
soczewkę z powrotem do oka, poproś jednego z wielkich świętych
(jeśli jesteś wierzący) lub osobę, którą bardzo kochasz, aby połoŜył
papkę ze śliny na soczewkę oraz we wnętrzu twojego oka w
miejscu zaczepienia soczewki. Dopiero wtedy umieść soczewkę w
oku. Wiesz, Ŝe zaćma zniknęła. Otwórz oczy.
ZAKAśENIE POCHWY
Nazwa: EGIPSKIE UZDROWIENIE
Cel: Zlikwidować zakaŜenie.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie (wczesnym rankiem,
o zmierzchu i przed snem) przez 1-3 minuty w ciągu
21 dni.
ZakaŜenia pochwy mogą wynikać z inwazji bakterii, wirusów lub
pewnych form grzybów. Czasami bywają takŜe rezultatem
mechanicznego podraŜnienia lub masturbacji. NiezaleŜnie od
rodzaju infekcji, powinniśmy starać się zrozumieć przyczyny
emocjonalne i społeczne, które kryją się za tym schorzeniem.
Dotyczą one zwykle zahamowań
— 202 —
— 203 —
dłoni wskazuje ci drogę. Przyjrzyj się ścianom pochwy, a potem
miękką, złotą szczoteczką usuń dokładnie zakaŜone komórki.
Twoja miniaturowa dłoń kładzie teraz strąki wanilii w miejscu,
gdzie były przedtem chore komórki, a pięcioro twoich oczu
przygląda się, jak ze ścian pochwy wyrastają piękne, białe
orchidee. W kolejnej miniaturowej dłoni trzymasz złotą konewkę z
czystą, deszczową wodą. Podlewasz orchidee; widzisz, jak
rozwijają się płatki i czujesz zapach wanilii. Wiesz, Ŝe twoja
pochwa powraca do zdrowia. Teraz wyjdź z niej tą samą drogą,
którą weszłaś. Zakończ EGIPSKIE UZDROWIENIE zgodnie ze
wskazówkami i otwórz oczy.
ZAKOŃCZENIE ZWIĄZKU
w sferze aktywności seksualnej lub wręcz przeciwnie — jej
nadmiaru. W obu przypadkach infekcja odzwierciedla brak
równowagi i harmonii w Ŝyciu seksualnym kobiety. PoniŜsze
ćwiczenie* pomoŜe ci tę równowagę odzyskać.
EGIPSKIE UZDROWIENIE
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wykorzystując ćwiczenie
EGIPSKIE UZDROWIENIE (s. 58), wyobraź sobie, Ŝe wchodzisz
do wnętrza kwiatu wanilii. Czujesz jej zapach. Jedną miniaturową
dłonią chwytasz strąki wanilii i zabierając je ze sobą, wychodzisz
na zewnątrz. Teraz dostajesz się do wnętrza pochwy, a pięcioro
oczu na twojej
* Przed przystąpieniem do ćwiczenia warto zdać sobie sprawę z tego,
Ŝe słowo „pochwa" ma równieŜ botaniczne znaczenie, a termin vagina
(pochwa) w języku angielskim wywodzi się z łacińskiego uagina, czyli
osłona (np. źdźbła). To botaniczne skojarzenie pozwoliło autorowi ksiąŜki
wykorzystać w poniŜszej wizualizacji kwiat i zapach wanilii płaskolistnej
naleŜącej do rodziny storczykowatych (przyp. tłum.).
— 204 —
Nazwa: PIASEK CZASU Cel: Zakończyć związek z określoną
osobą. Częstotliwość: Dwa razy dziennie (wcześnie rano i o zmierzchu), przez najwyŜej 3 minuty, w ciągu 7 dni.
Nazwa: ROZSTANIE I ZERWANIE Cel: Przerwać wpływ
określonej osoby na twoje Ŝycie; zerwać związek. Częstotliwość:
Co rano przez 3-5 minut w ciągu 7 dni.
W swojej praktyce klinicznej bardzo często spotykam się z
cierpieniem wynikającym z niemoŜności definitywnego
zakończenia związku, którego czas minął. W takiej sytuacji
konieczne jest zerwanie więzi, lecz dana osoba — z róŜnych
zresztą powodów — nie moŜe się na to zdobyć. Przedstawiam
tutaj dwa wypróbowane i skuteczne sposoby, prowadzące do
osiągnięcia tego celu. Być moŜe drugi wyda ci się bardziej bolesny
niŜ pierwszy, ale wybierz ten, który najbardziej ci odpowiada.
— 205 —
PIASEK CZASU
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
spacerujesz wzdłuŜ plaŜy, trzymając za rękę osobę, z którą chcesz
się rozstać. Oboje tańczycie i podskakujecie na piasku. Potem puść
rękę tej drugiej osoby, powiedz „Ŝegnam" i cofnij się, idąc
dokładnie po swoich śladach, które po drodze wymazujesz z
piasku. Widzisz i czujesz efekty swojego wysiłku. W końcu
docierasz do linii brzegu. Fale wdzierają się na plaŜę, zmywając
wszelkie ślady twojego związku. Następnie wchodzisz do wody i
płyniesz kraulem w stronę horyzontu. Widzisz, Ŝe twoje ramiona,
nogi oraz tułów wydłuŜają się. Wdychasz czyste powietrze.
Dopływasz do linii horyzontu, po czym wracasz na brzeg leŜąc na
plecach. Twoje ramiona są wyciągnięte daleko za głowę, nogi
sięgają daleko w przód i kopią fale. Cały czas oddychasz czystym
powietrzem unoszącym się nad linią horyzontu. Gdy dopłyniesz do
brzegu, wyjdź na plaŜę i wysusz się na słońcu. Potem włóŜ czysty
płaszcz kąpielowy i wróć do domu. Teraz moŜesz otworzyć oczy.
ROZSTANIE I ZERWANIE
wypełniony nowymi uczuciami i masz do siebie zupełnie nowy
stosunek. Gdy dopłyniesz do brzegu, schowaj wiosła i wciągnij
łódź na plaŜę, a potem wróć do swojego domu. Teraz otwórz oczy.
ZAPALENIE SPOJÓWEK
Nazwa: EGIPSKIE UZDROWIENIE Cel:
Zlikwidować stan zapalny.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 1-2 minuty w ciągu 21
dni.
Stan zapalny błony śluzowej powieki, najczęściej dolnej,
wywołuje zaczerwienienie oraz obrzmienie okolicy oka. MoŜe on
być sygnałem wyczerpania i przemęczenia organizmu, niedoboru
witamin, a szczególnie witaminy C, a niekiedy jest rezultatem
długotrwałego płaczu. Wydaje mi się, Ŝe to właśnie płacz jest
głównym czynnikiem sprawczym w zapaleniu spojówek.
NiezaleŜnie od przyczyn schorzenia, niezwykle pomocne w
jego leczeniu okazuje się Egipskie Uzdrowienie (patrz s. 58).
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe jesteś na
plaŜy. LeŜy tam osoba, z którą chcesz zerwać. Przyniosłeś ze sobą
złote sznury, na których wcześniej zawiesiłeś ołowiane cięŜarki.
Tymi sznurami obwiązujesz przyjaciela czy przyjaciółkę. W
pobliŜu stoi łódź wiosłowa. Odpychasz ją i wsadzasz do niej
uciąŜliwą osobę, po czym sam wsiadasz i płyniesz do najgłębszego
na świecie Rowu Mariańskiego w pobliŜu Filipin. Teraz wstań i
podnieś związane ciało osoby, z którą się rozstajesz i wyrzuć je za
burtę, wiedząc, Ŝe właśnie wyzwalasz się spod wpływu tej osoby.
Patrzysz, jak ciało znika w wodzie. Wiesz, Ŝe zaraz dotrze do dna i
nigdy juŜ nie wypłynie. Gdy zniknie ci z oczu, usiądź w łodzi i
wróć do swojego brzegu. Jesteś
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś na
otwartym polu i zacznij wykonywać ćwiczenie EGIPSKIE
UZDROWIENIE. Zwróć pięcioro oczu i pięć miniaturowych dłoni
na swoje powieki (powiekę), przyjrzyj się im dokładnie, a potem
patrz uwaŜnie, co robią twoje miniaturowe ręce. W jednej z nich
trzymasz złote ptasie pióro, którym usuwasz zaczerwienienie i stan
zapalny ze spojówek. Drugą ręką skieruj niebieski promień
laserowego światła na obszar, który właśnie wyczyściłeś. Widzisz,
czujesz i wiesz, Ŝe spojówki goją się. Potem
— 206 —
— 207 —
EGIPSKIE UZDROWIENIE
zakończ EGIPSKIE UZDROWIENIE zgodnie z wcześniejszymi
wskazówkami (patrz s. 58). Następnie wykonaj wydech i otwórz
oczy.
ZAPALENIE TRZUSTKI
Nazwa: UZDRAWIAJĄCA TĘCZA
Cel: Wyleczyć trzustkę i przywrócić jej prawidłowe funkcjonowanie.
Częstotliwość: Cztery razy dziennie przez najwyŜej 3 minuty w
ciągu 21 dni.
Nazwa: WYNAGRODZIĆ KRZYWDY Cel:
Uzdrowić trzustkę.
Częstotliwość: Trzy razy dziennie przez 2-3 minuty w ciągu 21
dni.
Zapalenie trzustki jest określeniem nieco mylącym, poniewaŜ
schorzenie to nie rozpoczyna się bezpośrednio w trzustce, ale jest
wtórne, co znaczy, Ŝe wcześniej występuje ostre lub przewlekłe
zatrucie alkoholowe, schorzenia dróg Ŝółciowych lub jakaś inna,
niesprecyzowana dotychczas dolegliwość. PoniŜej przedstawiam
krótkie ćwiczenia wizualizacyjne, które mogą przynieść ulgę w
cierpieniu i wesprzeć proces zdrowienia. Jeśli obecnie przechodzisz leczenie w związku z zapaleniem trzustki, to wizualizacja
jest doskonałym i skutecznym elementem wspomagającym. Warto
takŜe wspomnieć, Ŝe choroby trzustki wiąŜą się często z
okrucieństwem wobec nas samych lub innych osób.
UZDRAWIAJĄCA TĘCZA
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe przez
dowolny otwór wchodzisz do wnętrza swego ciała
— 208 —
i znajdujesz drogę do trzustki. Przyglądasz się jej ze wszystkich
stron, co jest moŜliwe dzięki lampie, którą ze sobą wziąłeś. Potem
przystępujesz do utkania tęczy ze świateł wokół chorego narządu.
Widzisz i wiesz, Ŝe tęcza jest najpierw jedynie otoczką trzustki, a
potem wnika do jej wnętrza, uspokaja ją, naprawia jej ściany i
likwiduje ból. MoŜesz otworzyć oczy.
WYNAGRODZIĆ KRZYWDY
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Zobacz, poczuj i
uświadom sobie, ile cierpienia musi doświadczać twoja trzustka.
Zrób wszystko, aby wynagrodzić jej krzywdy. Widzisz, jak
powraca do zdrowia i staje się jasnoŜółta. Teraz otwórz oczy.
ZESPÓŁ NAPIĘCIA
PRZEDMIESIĄCZKOWEGO
(zobacz takŜe: OBRZĘK)
Nazwa: PIASEK PUSTYNI
Cel: Zlikwidować obrzęki i wzdęcia.
Częstotliwość: Od pierwszych oznak napięcia do końca
miesiączki, trzy lub cztery razy dziennie przez 1-2 minuty.
Miliony kobiet cierpią z powodu rozdraŜnienia, wzdęć, obrzęków,
depresji, bólu oraz innych dolegliwości siedem do
dziesięciu dni przed menstruacją. W organizmie kobiety zachodzą
bowiem róŜne fizjologiczne procesy, z których najistotniejszym
jest zatrzymanie wody, prowadzące między innymi do obrzęków
oraz utraty wapnia, co z kolei wpływa na zachwianie równowagi
emocjonalnej. PoniŜsze ćwiczenie wizualizacyjne powinno okazać
się pomocne w zmniejszeniu lub wyeliminowaniu obrzęków,
przez co ten trudny okres stanie się łatwiejszy do przeŜycia.
(Przyjmowanie preparatów wapnia moŜe wpłynąć w korzystny
sposób na przywrócenie równowagi emocjonalnej. Powinnaś
jednak zapytać lekarza, jakie dawki są dla ciebie najbardziej
odpowiednie.)
PIASEK PUSTYNI
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś
na pustyni. Przykryj swoje ciało piaskiem. Patrz, jak słońce
przypieka piasek, który przylepia się do skóry. Czujesz, jak
ziarnka piasku pochłaniają zatrzymaną w tobie wodę, stają się
wilgotne, a słońce natychmiast je wysusza. Gdy skończysz, otwórz
oczy.
ZAWROTY GŁOWY
Nazwy: SPACER NA LINIE oraz śOŁĘDZIE Cel:
Zlikwidować zawroty głowy.
Częstotliwość: ZaleŜnie od potrzeb, przez 1-2 minuty co dziesięć
minut, aŜ zawroty głowy nie ustąpią.
przewlekły i trwają dłuŜej niŜ trzy miesiące, to mogą być sygnałem
wad w budowie kanałów półkolistych ucha wewnętrznego. W
takim przypadku naleŜy skonsultować się z laryngologiem.
Powinieneś takŜe sprawdzić ogólny stan swego zdrowia i zmierzyć
ciśnienie.) Jeśli poczujesz rozpoczynający się zawrót głowy,
pomyśl przez chwilę, czy usłyszałeś właśnie coś, czego nie
chciałeś słyszeć lub moŜe jesteś oszołomiony. Spróbuj rozpoznać
przyczynę i weź się w garść. PoniŜej przedstawiam dwa
poŜyteczne ćwiczenia wizualizacyjne, które pomogą ci
pohamować zawroty głowy.
Ćwiczenia te powinieneś wykonywać natychmiast, gdy
zauwaŜysz pierwsze sygnały nadchodzących zawrotów lub nawet
w czasie ich trwania. Wybierz ćwiczenie najbardziej dla siebie
odpowiednie. Nie musisz wykonywać obu.
SPACER NA LINIE
Zamknij oczy. Wykonaj bardzo powoli trzy wydechy. Wyobraź
sobie, Ŝe jesteś linoskoczkiem. Wspinasz się po drabinie na
platformę. Tam bierzesz parasol, tyczkę albo rower. Zanim
wejdziesz na linę, wyobraź sobie, Ŝe jesteś juŜ po drugiej stronie.
Potem zacznij spacer. Wiesz, Ŝe gdy tylko skończysz ten występ,
zawroty głowy znikną. Jeśli chcesz, moŜesz mieć pod sobą
rozciągniętą siatkę. Gdy dotrzesz na drugi koniec, połóŜ swój
parasol, rower lub tyczkę na platformie i zejdź po drabinie w dół.
Uświadamiasz sobie, Ŝe zawroty głowy minęły.
śOŁĘDZIE
Zawroty głowy często towarzyszą róŜnym stanom emocjonalnym,
a szczególnie tym, które wiąŜą się z odczuwaniem niepokoju lub
przeŜyciem emocjonalnego wstrząsu. Dolegliwość ta moŜe być
wyrazem naszej próby uwolnienia się od zbyt silnych doznań.
PrzewaŜnie — choć nie zawsze — zawroty głowy trwają krótko.
(Jeśli przejdą w stan
Zamknij oczy. Wykonaj bardzo powoli trzy wydechy. Wyobraź
sobie, Ŝe wysiewasz nasiona lub wsadzasz w ziemię Ŝołędzie.
Wykonaj wydech i poczuj, Ŝe jesteś tym nasieniem lub owocem
dębu i rośniesz w górę, zapuszczając w ziemi korzenie. Stajesz się
drzewem. Twoje gałęzie
— 210 —
— 211 —
wyrastają prosto w stronę nieba. Wiesz, Ŝe jesteś dobrze
zakorzeniony w ziemi i twoje zawroty głowy zniknęły. Otwórz
oczy.
Ci spośród moich pacjentów, którzy doznali róŜnych złamań,
twierdzili, Ŝe po odkryciu związku pomiędzy fizycznym
złamaniem a psychicznym „zerwaniem", szybciej i bardziej
wyraźnie odczuwali poprawę ogólnego samopoczucia.
ZŁAMANIE KOŚCI
SPLATANIE SZPIKU
Nazwa: SPLATANIE SZPIKU
Cel: Przyspieszyć proces zrastania się kości.
Częstotliwość: Co trzy lub cztery godziny (z wyjątkiem pory snu)
przez 3 minuty. Postępy powinny być widoczne juŜ po
tygodniu lub dwóch.
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie końcówki
złamanej kości. Zrób wydech. Zobacz i poczuj, jak biały szpik
przepływa z jednej końcówki do drugiej. Przenoszą go promienie
niebieskiego światła, które przenikają przez czerwony strumień
krwi. Szpik przeskakuje z jednej końcówki kości na drugą,
tworząc splot, który je do siebie zbliŜa. Widzisz, Ŝe oba końce
przylegają do siebie i nie zauwaŜasz juŜ Ŝadnego śladu złamania.
Wiesz, Ŝe kość zrosła się. Otwórz oczy.
Nazwa: NAKARMIĆ KOŚĆ
Cel: Przyspieszyć proces zrastania się kości.
Częstotliwość: Co trzy lub cztery godziny z wyłączeniem
okresu snu, przez 3 minuty. Po tygodniu lub dwóch
powinieneś zauwaŜyć postępy.
Następujące ćwiczenia bardzo skutecznie wspomagają proces
zrastania się kości. Przyjrzyj się dokładnie swoim emocjom oraz
okolicznościom zewnętrznym w okresie, gdy nastąpiło złamanie.
Jak juŜ wspomniałem na początku niniejszej ksiąŜki, moja
przyjaciółka złamała kość nadgarstka. Szła właśnie na waŜne
spotkanie i miała zakomunikować „zerwanie" z organizacją, z
którą była długo związana. W podobnej sytuacji znalazł się
równieŜ mój inny pacjent, który zamierzał „zerwać" ze swoją
dziewczyną, ale w drodze do niej potknął się i złamał nogę.
Złamanie kości wiąŜe się często z istotną zmianą w Ŝyciu. Aby
szybko powrócić do zdrowia, musisz zaakceptować fakt, Ŝe
kontuzja jest konsekwencją transformacji w dotychczasowym
sposobie funkcjonowania. Musisz teŜ zdawać sobie sprawę z tego,
Ŝe twoje ciało wysyła sygnały o następujących zmianach.
— 212 —
NAKARMIĆ KOŚĆ
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Zobacz w wyobraźni, jak
wygląda teraz twoja kość. Widzisz zbliŜone do siebie końcówki.
Widzisz i czujesz, jak przepływa między nimi szpik. Teraz
wyobraź sobie, Ŝe jesz rzodkiewki. Cząsteczki wapnia i magnezu z
rzodkiewek wędrują prosto do miejsca złamania i wspomagają
proces zrastania się kości. Widzisz, jak kość wydłuŜa się, gdy
końcówki splatają się ze sobą całkowicie. Otwórz oczy.
ZŁE SAMOPOCZUCIE
Nazwa: MIEDZIANY WĄś Cel: PrzezwycięŜyć złe
samopoczucie. Częstotliwość: Raz dziennie przez 1-2 minuty w
ciągu 7 dni.
— 213 —
Wolę stosować określenie „złe samopoczucie" niŜ nazwę
„hipochondria", poniewaŜ to ostatnie słowo sugeruje, Ŝe osoba
chora tak naprawdę nie odczuwa Ŝadnych fizycznych
dolegliwości. Nigdy jednak nie powinniśmy lekcewaŜyć ludzkich
bolączek, nawet jeśli nie moŜemy znaleźć ich fizycznego
potwierdzenia. Złe samopoczucie to jedna z naturalnych reakcji
organizmu człowieka na świat, wobec tego trzeba zachować
tolerancję, zrozumienie i bezstronność w stosunku do niej. PoniŜej
zamieściłem ćwiczenie, które pomoŜe ci zaakceptować własne
przeŜycia i pozwoli poczuć się lepiej.
szczęśliwi i Ŝe właśnie szukamy źródeł szczęścia, ale to
poszukiwanie prowadzi nas nierzadko w ślepe uliczki, do których
najczęściej naleŜy właśnie przeszłość, przyszłość lub hedonizm.
Szczęście, o którym mówię, oznacza godne Ŝycie tu i teraz. Po to,
by do tej teraźniejszości dotrzeć, trzeba usunąć jarzmo, które nas
dławi. Jeśli dzięki tym ćwiczeniom poczujesz ulgę, to znaczy, Ŝe
wypowiedziałeś wojnę zmartwieniu, a gdy dusisz się z powodu
trosk, poniŜsze wizualizacje ułatwią ci tę niewolę, a moŜe nawet
całkowicie cię z niej wyzwolą.
ZRZUCIĆ JARZMO
MIEDZIANY WĄś
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie miedzianego węŜa na drzewcu trzymanym przez MojŜesza. Spójrz mu
w oczy i uświadom sobie, Ŝe wracasz do zdrowia. Otwórz oczy.
Zamknij oczy. Wykonaj wydech i przyjrzyj się tej rzeczy czy
sprawie, która cię dusi. Cokolwiek to jest, rozluźnij uścisk, albo
zrzuć to z karku. Teraz zauwaŜ, Ŝe twoje oddychanie poprawiło
się. Czujesz, Ŝe twoje zmartwienie zniknęło. Otwórz oczy.
ZMNIEJSZYĆ CIĘśAR
ZMARTWIENIE
Nazwy: ZRZUCIĆ JARZMO oraz ZMNIEJSZYĆ CIĘśAR
Cel: Zminimalizować udrękę.
Częstotliwość: Zawsze, gdy się martwisz; ZRZUCIĆ JARZMO
przez 30 sekund lub minutę; ZMNIEJSZYĆ CIĘśAR przez 12 minuty.
Podobnie jak wszystkie niepoŜądane emocje, zmartwienie ma
związek z upływem czasu, nad którym nie jesteśmy w stanie
panować. Martwimy się przewaŜnie z powodu przeszłości, której
nie zmienimy, lub przyszłości, której nie znamy. Większość z nas
Ŝyje w błędnym przekonaniu, Ŝe przyszłość i przeszłość są
bardziej istotne niŜ teraźniejszość. To jednak właśnie tu i teraz
moŜna zakosztować szczęścia. Często mówimy, Ŝe chcemy być
Zamknij oczy i wykonaj wydech. Wyobraź sobie, Ŝe zrzucasz z
siebie cięŜary, palisz je, a potem zakopujesz w ziemi popiół.
Czujesz, Ŝe twoje ciało jest teraz lekkie. Twój oddech staje się
głębszy i swobodniejszy. Wiesz, Ŝe zmartwienie zniknęło. Otwórz
oczy.
ZWICHNIĘCIE BARKU
Nazwa: WSTAWIENIE BARKU
Cel: Wstawić bark.
Częstotliwość: Gdy zaistnieje potrzeba, przez 30 sekund.
Spontaniczne zwichnięcia stawu, szczególnie barkowego, zdarzają
się wielu osobom i często są rezultatem wytęŜo-
— 214 —
— 215 —
nych ćwiczeń fizycznych. Przed rozpoczęciem wizualizacji warto
byłoby zrozumieć znaczenie stawu barkowego, które
odzwierciedlają niektóre potoczne zwroty, np.: „poczuł na swoich
ramionach cięŜar odpowiedzialności". Niekiedy okazuje się, Ŝe
cięŜar jest zbyt wielki i ramiona — lub stawy barkowe — ulegają
zwichnięciu.
Pewnego razu, gdy jechałem metrem, spotkałem mojego
znajomego: młodego męŜczyznę, który miał trochę ponad 20 lat.
Zaczęliśmy rozmawiać. Ja siedziałem, a on stał, trzymając się
uchwytu. Nagle mój znajomy krzyknął i upadł na podłogę,
skręcając się z bólu. Powiedział, Ŝe cierpi na nawykowe
zwichnięcie stawu barkowego. Poinstruowałem go, jak ma
przeprowadzić ćwiczenie wizualizacyjne, które znałem. Gdy
skończył, zamrugał oczami i stwierdziwszy, Ŝe ból minął, zaczął
poruszać swobodnie ramieniem.
WSTAWIENIE BARKU
Gdy zwichniesz sobie bark, lecz jesteś w stanie się uspokoić,
zamknij oczy i wyobraź sobie, Ŝe twoje ramię „wskakuje" bez
problemu na odpowiednie miejsce i moŜesz nim swobodnie
poruszać. Gdy skończysz wizualizację, natychmiast w
rzeczywistości zrób to, co sobie wyobraziłeś: wstaw bark. MoŜesz
spróbować sam, albo poprosisz kogoś, kto się na tym zna, o
pomoc. Pamiętaj, Ŝe najpierw musisz przeprowadzić wizualizację!
śAL
Nazwa: ZMIANA SERCA
Cel: PołoŜyć kres Ŝalom.
Częstotliwość: Co 1 lub 2 godziny z wyłączeniem czasu
snu, przez 1-2 minuty w ciągu 7 dni lub krócej, jeśli
Ŝal zniknie szybciej.
— 216 —
śal jest prawidłową, naturalną i często konieczną reakcją na stratę
lub rozstanie. Próbujemy w ten sposób otrząsnąć się z szoku
wywołanego nagłym zerwaniem więzi. Nie powinniśmy się
wstydzić naszych uczuć. Zwykle po wybuchu Ŝalu wchodzimy w
okres opłakiwania i Ŝałoby, w którym nasze reakcje są bardziej
stonowane. PoniŜej przedstawiam ćwiczenie, które pomoŜe ci
przebrnąć przez ten trudny proces.
ZMIANA SERCA
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Widzisz swoje serce.
Rozsuń zamek błyskawiczny klatki piersiowej. Wyjmij je i oczyść
delikatnie, a potem rzuć w górę, w kosmiczną przestrzeń. Po
chwili pochwyć swoje serce i zobacz, Ŝe teraz jest kryształowe.
Poproś wszystkich, których kochasz, aby weszli do wnętrza twego
serca. Widzisz, jak wchodzą, uśmiechnięci i radośni. Wiesz, Ŝe
zawsze będziesz mógł tam ich zobaczyć. WłóŜ swoje kryształowe
serce z powrotem na miejsce, zapnij suwak klatki piersiowej i
otwórz oczy. Wiesz, Ŝe twój Ŝal zniknął.
Rozdział piąty
i
Zachowanie zdrowia
O zbliŜających się problemach moŜesz się takŜe wiele
dowiedzieć z własnych snów. W tym przypadku powinieneś
zwrócić uwagę na pojawienie się wyraźnych, jaskrawych barw.
Ostry
odcień
niebieskiego,
czerwonego,
zielonego,
pomarańczowego lub Ŝółtego koloru moŜe oznaczać odpowiednio
zbliŜające się problemy z tarczycą, naczyniami, pęcherzykiem
Ŝółciowym, wątrobą lub nerkami. Proponowałbym, abyś udał się
na badania, jeśli przyśni ci się któryś z tych kolorów. Jedynym
wyjątkiem, który nie powinien niepokoić, jest pojawienie się w
snach koloru czerwonego jako sygnału menstruacji.
JEZIORO ZDROWIA
W niniejszym rozdziale przedstawię kilka ćwiczeń, które pomogą
ci zachować oraz wzmocnić zdrowie, a takŜe utrzymać dobre
samopoczucie. Wizualizacje te nie dotyczą konkretnych chorób,
ale raczej procesów. Dzięki nim moŜemy stopniowo osiągać
pełnię człowieczeństwa, do której wszyscy dąŜymy.
KONTROLA CIAŁA I UMYSŁU
Nazwa: JEZIORO ZDROWIA oraz POLE ZDROWIA Cel:
Ocenić własny stan zdrowia.
Częstotliwość: Gdy zaistnieje potrzeba, jednorazowo przez
najwyŜej 3 minuty.
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe jesteś
wysoko w Andach nad jeziorem połoŜonym około 5400 metrów
nad poziomem morza. Zwróć się ku tafli jeziora i powiedz mu, Ŝe
chcesz zobaczyć stan swego zdrowia i prosisz, by odsłoniło ci
wnętrze i zewnętrze twego ciała. Potem spójrz w kryształowo
czystą, spokojną wodę i zobacz swój organizm od środka. Jeśli
jesteś zdrowy, ujrzysz czysty kolor złoty, róŜowy, niebieski lub
zielony. Jeśli coś ci dolega, w chorym miejscu pojawi się kolor
szary, czarny lub sinoróŜowy. Potem otwórz oczy.
POLE ZDROWIA
Jeśli chcesz sprawdzić stan swego zdrowia, to oprócz wizyt u
lekarza mogę ci polecić poniŜsze ćwiczenia, które na pewno
dostarczą potrzebnych informacji. Podstawową zasadą w świecie
wizualizacji jest stwierdzenie, Ŝe wyobraŜenia nie kłamią. Jeśli
zaufasz tej prawdzie, to będziesz mógł takŜe uwierzyć w siebie, a
to z kolei pomoŜe ci w znacznym stopniu ocenić stan zdrowia.
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe jesteś
generałem na polu, którym jest twoje ciało. Stoisz przy namiocie;
obok jest twój trębacz. Na szczycie namiotu powiewa wielka, złota
flaga. We wszystkich waŜnych punktach pola — twego ciała —
znajdują się inne namioty z powiewającymi flagami, a obok nich
zawsze stoi trębacz. Powiedz swemu trębaczowi, aby dał sygnał
trąbką. Słyszysz, jak odpowiadają inni trębacze. Widzisz
powiewające flagi i dostrzegasz ich kolory. Otwórz oczy. Jeśli
jakiś
— 218 —
— 219 —
dźwięk brzmi fałszywie, albo jeśli zobaczyłeś szarą lub czarną
flagę, w twoim organizmie zachodzą zmiany mówiące o chorobie.
Proponowałbym, abyś wybrał się do lekarza.
którą w ten sposób pochowasz, Ŝyje jeszcze, choć w końcu ulegnie
rozpadowi. Napisz na liściu, kiedy dokładnie ma to nastąpić.
Potem włóŜ liść w ziemię, zasyp go piaskiem i wróć szybko tam,
skąd przyszedłeś. Sprawdź, czy coś zmieniło się na ścieŜce. Teraz
otwórz oczy.
ZAKOPAĆ PRZESZŁOŚĆ
(zobacz takŜe: OCZYSZCZANIE oraz
POWRÓT DO PRZESZŁOŚCI)
Nazwa: POGRZEB PRZESZŁOŚCI Cel: Wyeliminować wpływ
przeszłości. Częstotliwość: Raz w tygodniu przez 3-5 minut w
ciągu 3 tygodni.
Wiele osób stwierdza nierzadko, Ŝe nie potrafi rozstać się z
przeszłością. Czują się przez nią prześladowani, zniewoleni, mają
poczucie winy i rozpaczają z jej powodu. Ingerencja przeszłości w
teraźniejszość uniemoŜliwia człowiekowi produktywne działanie.
Bezustanne powroty do przeszłości nie mogą jej zmienić, a
przynoszą jedynie więcej cierpienia. Następujące ćwiczenie z
bardzo trafną nazwą: POGRZEB PRZESZŁOŚCI, pomoŜe ci
oderwać się od minionych zdarzeń i zredukuje napięcie, w którym
Ŝyjesz.
OCZYSZCZANIE
Nazwa: EDEN
Cel: Wyrobić pozytywne nastawienie do codziennego Ŝycia.
Częstotliwość: Codziennie wczesnym rankiem, przez najwyŜej 3
minuty.
PoniŜsze ćwiczenie oczyszczające jest wspaniałym sposobem na
rozpoczęcie dnia. Wprawia cię w dobry nastrój i podnosi twoją
barierę immunologiczną. Często zalecam swoim pacjentom, aby
równieŜ w sensie dosłownym przeprowadzali oczyszczenie: by
regularnie wyrzucali z domu śmieci lub sprzątali teren wokół
domu, wierząc, Ŝe jednocześnie oczyszczają swoje wnętrze.
EDEN
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe idziesz
polną ścieŜką, która jest zasypana kamieniami. Usuwasz kamienie,
aby moŜna było swobodnie przejść. Na końcu ścieŜki rośnie
drzewo. Siadasz pod nim. Podnosisz z ziemi liść i wypisujesz na
nim wszystkie wydarzenia z przeszłości, przeszkody i smutki,
które sprawiają ci ból i nie pozwalają iść do przodu. Sok z liścia
słuŜy ci za atrament. Potem wykopujesz dół w ziemi, wiedząc, Ŝe
za chwilę włoŜysz tam liść. Wiesz takŜe, Ŝe przeszłość,
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe
opuszczasz dom i wychodzisz na ulicę (jeśli po drodze napotykasz
schody — zejdź po nich w dół). Przejdź przez całą ulicę i zobacz,
Ŝe schodzisz w dolinę, na łąkę lub do ogrodu. W środku tego
ogrodu (czy doliny lub łąki) znajdujesz złotą miotełkę z piór,
szczotkę i małe grabie (zaleŜy to od twoich upodobań i rozmachu
w sprzątaniu). Wybranym przez siebie narzędziem szybko
oczyszczasz swoje ciało, nie omijając rąk i nóg. Zwróć uwagę, jak
się czujesz i jak wyglądasz, mając świadomość, Ŝe sprzątnąłeś
wszystkie martwe komórki zewnętrznej strony twego ciała oraz
wyrzuciłeś z wnętrza zamęt i przygnębienie.
— 220 —
— 221 —
POGRZEB PRZESZŁOŚCI
Teraz odłóŜ swoje narzędzie pracy. Słyszysz szum strumienia
dochodzący z prawej strony. Idź tam i klęknij przy nim. Weź w
dłonie chłodną, kryształowo czystą wodę i spryskaj nią twarz,
wiedząc, Ŝe usuwasz w ten sposób wszystkie zewnętrzne
zanieczyszczenia. Potem znów weź kryształowo czystą, chłodną
wodę w dłonie i wypij ją powoli. Wiesz, Ŝe w ten sposób
wymywasz wszystkie zanieczyszczenia z wnętrza swego ciała.
Czujesz się odświeŜony, przebudzony i oŜywiony.
Teraz wstań znad strumienia i odszukaj drzewo, które rośnie na
skraju łąki. Usiądź pod nim. Nad tobą pochylają się gałęzie
obsypane zielonymi liśćmi. Potem oprzyj się o pień i wciągnij
czysty tlen, zarówno ten wydzielany przez zielone liście, jak i
unoszący się nad tobą w postaci niebieskozłotego światła
słonecznego. Twój wydech to szary dym nasycony dwutlenkiem
węgla. Liście wchłaniają go i zamieniają w tlen, po czym wysyłają
przez pień do twojego ciała. Tlen przenika przez pory i dostaje się
do środka. W ten sposób stajesz się uczestnikiem procesu
oddychania drzewa. Twoje palce rąk i nóg wbijają się w ziemię jak
korzenie drzewa i wysysają z niej energię. Zostań chwilę w tej
pozycji, zabierając ziemi to, czego sam potrzebujesz. Potem wstań
i pomyśl, jak się czujesz i jak wyglądasz.
Gdy zaczniesz wychodzić z ogrodu, zatrzymaj w sobie obraz
ogrodu i wszystko, co tam odczuwałeś. Wróć do domu tą samą
drogą, którą wyszedłeś i usiądź na swoim krześle. Potem zrób
wydech i otwórz oczy.
DOBRE SAMOPOCZUCIE
Prostym sposobem wywołania zmian fizjologicznych przez
wizualizację jest bieg w wyobraźni, który moŜe stanowić naturalny
dodatek do ćwiczeń prowadzonych w rzeczywistości i moŜe
przyczynić się do wzrostu ich efektywności. Nawet dla tych,
którzy nie wykonują Ŝadnych ćwiczeń lub uznają je za zbyt nudne,
bieg w wyobraźni moŜe okazać się korzystny. Niedawno w
jednym z kanadyjskich szpitali przeprowadzono eksperyment: pacjenci odbywający rehabilitację po ataku serca zostali podzieleni
na dwie grupy. Pierwsza grupa wykonywała tradycyjne ćwiczenia
fizyczne, podczas gdy drugiej grupie zalecono wykonywanie tych
ćwiczeń w wyobraźni. Porównanie rezultatów pracy w obu
grupach wykazało, Ŝe grupa prowadząca wizualizację znacznie
szybciej wróciła do zdrowia.
CZERWONY DRES
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe
wkładasz czerwony dres i czerwone trampki. Widzisz siebie
wychodzącego z domu lub mieszkania i wchodzącego do parku.
Gdy się tam znajdziesz, zaczynasz biegać w koło zgodnie z
ruchem wskazówek zegara. Masz świadomość wszystkich
otaczających cię zjawisk. Zwracasz uwagę na to, jak się czujesz,
na wiatr, który owiewa ci twarz, a takŜe na swój krok i oddech.
Popatrz teŜ na drzewa, trawę i niebo. Zakończ bieg wracając do
miejsca, w którym go rozpocząłeś. Wyjdź z parku i wróć do domu.
Zdejmij dres, weź prysznic, wysusz się i wyobraź sobie, jak
wkładasz strój, który dzisiaj będziesz nosił. Gdy skończysz,
otwórz oczy.
Nazwa: CZERWONY DRES Cel:
Utrzymać dobry stan zdrowia.
Częstotliwość: Raz w ciągu dnia, codziennie, przez 2 minuty.
— 222 —
— 223 —
NOWE PODNIETY
Nazwa: EGIPSKIE ODRODZENIE
Cel: Dostarczyć nowych podniet; nowego, pełnego nadziei
spojrzenia na przyszłość; sprecyzować cel i sens Ŝycia.
Częstotliwość: Raz na dwa lata w ciągu 5 do 10 minut.
Jest to ogólne ćwiczenie uzdrawiające, które pomoŜe ci na nowo
cieszyć się pełnią człowieczeństwa i określić nowe cele. Czasami
zdarza się, Ŝe Ŝycie staje się zbyt monotonne i nudne, przestajemy
odczuwać satysfakcję z tego, co robimy, a w dodatku tracimy
natchnienie. PoniŜsze ćwiczenie pozwoli ci na nowo sprecyzować
dąŜenia i rozwaŜyć nowe moŜliwości.
EGIPSKIE ODRODZENIE
Zamknij oczy. Wykonaj wydech i wyobraź sobie, Ŝe jesteś
skarabeuszem zakopanym głęboko w ziemi, u podstawy korzenia,
z którego czerpiesz poŜywienie. Wybierz ziarna z gleby, a potem
urwij kawałek korzenia i ulep z tej mieszanki kulę, uŜywając śliny
i ziemi jako spoidła. Zacznij pchać kulę przednimi nogami w górę.
Gdy dotrzesz do
— 224 —
powierzchni ziemi, poszukaj najbardziej miękkiego miejsca i
wsunąwszy kulę pod brzuch przednimi nogami przebij skorupę.
Wyjdź na powierzchnię i przez chwilę zostań tam. Oddychasz
teraz jak istota naziemna, a nie podziemna. Czujesz, jak twoja
klatka piersiowa i płuca rozszerzają się, a twój pancerz (twarda
skorupa, która tworzy twoje plecy) jest wyprostowany i długi, gdy
tak stoisz w swej zielonej osłonie. Potem czujesz, jak twoje
miękkie wnętrze porusza się powoli w twardym pancerzu,
wspierającym się na długim, prostym kręgosłupie. Następnie,
dzięki osadzonym na czułkach oczom, które mogą się obracać we
wszystkie strony, dostrzegasz za sobą rzekę, a przed sobą górę.
Musisz wspiąć się na tę górę, ciągle pchając kulę ziemi.
Zrobisz to uŜywając przednich nóg, ramion, a nawet pleców.
Teraz, w dodatku, do kuli zaczyna się przyczepiać trawa, co
sprawia, Ŝe twój bagaŜ staje się coraz większy, aŜ wreszcie
zasłania ci całe pole widzenia. Oczywiście, kula staje się takŜe
coraz cięŜsza. Musisz uwaŜać, aby nie spadła, bo będziesz musiał
zacząć od nowa. Gdy dotrzesz na szczyt góry, ujrzysz w oddali
cel, który chcesz osiągnąć. Wtedy puść kulę: niech potoczy się w
dół i uderzy w twój cel. Widzisz, jak rozbija się na kawałki i rozrzuca wszędzie ziarna. Wiesz, Ŝe te nasiona wypuszczą korzenie.
Teraz wstań. Jesteś znów człowiekiem i zauwaŜasz, Ŝe twoje plecy
prostują się.
Zaczynając od najniŜszych kręgów, dotknij kaŜdego po kolei i
sprawdź, czy wszystkie są na swoim miejscu. Jeśli nie, to odsuń
cienką tkankę otaczającą kręg, oczyść go i rozciągnij, a potem
włóŜ w odpowiednie miejsce. Przesuwaj palce w górę, aŜ dotrzesz
do kręgów szyjnych. Odszukaj kręg szczytowy (drugi kręg szyjny,
odpowiedzialny za obroty głowy) i wyreguluj go tak, abyś mógł
wykonać całkowity obrót głowy (spójrz na rysunek kręgosłupa w
ćwiczeniu dotyczącym CHORÓB ODDECHOWYCH). Następnie
przejdź do kręgu obrotowego (pierwszy kręg szyjny
— 225 —
odpowiedzialny za skłony głowy w tył i do przodu) i wyreguluj go
tak, abyś mógł swobodnie wykonać całkowity skłon, czyli dotknąć
podbródkiem mostka. Po wykonaniu tych czynności stwierdzasz,
Ŝe stajesz się — lub juŜ się stałeś — niezwykle wysoki.
Głowę trzymasz prosto, a twój podwójny podbródek — jeśli go
masz — jest zupełnie płaski. Czujesz, Ŝe kaŜdy staw w twoim ciele
porusza się zupełnie swobodnie, począwszy od palców stóp, przez
kości śródstopia, kostkę, kolano, kość biodrową, aŜ do miednicy.
Czujesz, jak wszystkie stawy obracają się bez przeszkód, a ścięgna
napręŜają się wzdłuŜ twojego kręgosłupa. Teraz wyciągnij swoje
ciało w górę ku słońcu i weź kawałek złotej kuli w ręce. Gdy
wspinasz się w stronę słońca, czujesz, Ŝe twoje ramiona rozciągają
się, a twoje dłonie stają się czułkami. Kawałkiem słońca, który
sobie wziąłeś, spal tłuszcz (jeśli go masz) ze swojego brzucha i
wymasuj sobie plecy. Potem
spal tłuszcz z podwójnego podbródka (jeśli go posiadasz) i ogrzej
słońcem resztę swego ciała. Następnie połóŜ kawałek słońca na
splocie słonecznym (około 2-5 cm poniŜej mostka), a ciepło
rozejdzie się po całym ciele. Umyj ręce w słońcu, a potem rzuć
wykorzystane promienie słoneczne tam, gdzie przynaleŜą.
Teraz spójrz na miejsce, w którym widziałeś swój cel. Widzisz,
Ŝe wszędzie wyrosły drzewa, kwiaty oraz inne rośliny. Wiesz, Ŝe
wszystkie cele zostały urzeczywistnione. Zbiegnij w dół, do rzeki i
przeskocz przez nią. Znajdziesz się wtedy w jasnej, przezroczystej,
otwartej i rozległej przestrzeni. Cieszysz się, Ŝe tam dotarłeś. Zejdź
do rzeki i wykąp się w niej. Uświadamiasz sobie, Ŝe wszystko
zostało naprawione. Nie pozostawaj w wodzie zbyt długo. Wyjdź i
usiądź pod drzewem, Ŝeby odpocząć. Potem otwórz oczy (w sensie
dosłownym) i zobacz rzekę, otwartą przestrzeń, górę, drzewa,
kwiaty i owoce. W twoich oczach nie ma smutku. Patrzysz teraz
zupełnie inaczej. Wiesz, Ŝe w ciągu dwóch lat osiągniesz to, co
zamierzasz.
RELAKSACJA
Nazwa: STAĆ SIĘ BŁĘKITNYM ŚWIATŁEM Cel: Osiągnąć
stan wewnętrznego odpręŜenia. Częstotliwość: ZaleŜnie od
potrzeb, przez 1-3 minuty.
PoniŜsze ćwiczenie moŜna wykorzystać w sytuacji, gdy zwykłe
wydechy nie odpręŜają nas, albo po prostu wtedy, gdy czujemy
ogromną potrzebę zrelaksowania ciała i umysłu.
STAĆ SIĘ BŁĘKITNYM ŚWIATŁEM
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy i wyobraź sobie, Ŝe tlen,
który wdychasz, jest niebieskozłotym światłem
— 226 —
— 227 —
utworzonym z mieszaniny bezchmurnego, błękitnego nieba oraz
jaskrawozłotego słońca, natomiast dwutlenek węgla, który
wydychasz, jest smugą szarego dymu, która unosi się wysoko w
powietrze i w końcu znika. Widzisz, jak światło przenika do twego
wnętrza, przepływa przez serce, po czym bardzo równo, łagodnie i
spokojnie wędruje przez tętnice i naczynia włosowate.
Uświadamiasz sobie, Ŝe twoje ciało jednocześnie odpręŜa się. Gdy
błękitne światło przejdzie przez cały twój organizm, otwórz oczy.
POWRÓT DO PRZESZŁOŚCI
Nazwa: POWRÓT DO PRZESZŁOŚCI, część 1 i 2 Cel:
Pozbyć się wpływu przeszłości.
Częstotliwość: Raz dziennie, po.święcając 7 minut na kaŜdą część,
przez 21 dni.
PoniŜsze ćwiczenie wizualizacyjne stanowi doskonały sposób
na zlikwidowanie wpływu minionych wydarzeń i doświadczeń na
teraźniejszość. Składa się ono z dwóch części. W pierwszej
staramy się naprawić wpływ świata zewnętrznego — wydarzeń i
miejsc — na Ŝycie, począwszy od pierwszych dni dzieciństwa aŜ
do chwili obecnej .W drugiej części korygujemy wpływ wnętrza
— naszych błędów i przewinień. Wizualizacja ta okazuje się dość
skuteczna, jeśli chodzi o wymazanie z pamięci uporczywych,
negatywnych przekonań i doświadczeń.
Mówiąc o skorygowaniu wydarzeń, miejsc, przewinień i
błędów, mam na myśli naprawę twojej postawy lub przekonań
dotyczących minionych przeŜyć, albo przekształcenie samych
doświadczeń. Przeszłe wydarzenia moŜna potraktować jako
przeświadczenia, które uparcie zachowujesz w pamięci. Niniejsze
ćwiczenie pomoŜe ci zlikwidować skutki przeszłości, zmieniając
twoje nastawienie czy przeświadczenie z nią związane, albo
całkowicie je wymazując.
— 228 —
Będziesz mógł wówczas stworzyć nowe opinie, przeŜywając
powtórnie przekształcone wydarzenia, stanowiące podstawę
całkiem innej teraźniejszości.
POWRÓT DO PRZESZŁOŚCI, część 1 i 2
Zamknij oczy i wykonaj trzy wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe patrzysz
w lustro. Widzisz, czujesz, uświadamiasz sobie i w
chronologicznym porządku, od najwcześniejszego dzieciństwa do
teraźniejszości, na nowo przeŜywasz wszystkie waŜne a zarazem
niepokojące wydarzenia z przeszłości; zaglądasz do miejsc, które
wywarły na tobie piętno. Gdy skończysz ten rozrachunek, nie
otwieraj oczu, lecz wykonaj jeden wydech. Nadal patrząc w lustro
zobacz, poczuj, uświadom sobie i przeŜyj na nowo wszystkie te
wydarzenia w odwróconym porządku chronologicznym, ale tym
razem staraj się je naprawić. Jeśli nie będziesz mógł skorygować
wydarzenia lub miejsca, zmyj je z lustra na lewą stronę, uŜywając
wody ze straŜackiego węŜa. Cały czas masz zamknięte oczy. Znów
wykonaj wydech. Patrząc w lustro zobacz, poczuj, uświadom sobie
i przeŜyj na nowo naprawione wydarzenia oraz zmienioną
teraźniejszość. Zobacz, jaki będziesz za rok, za dwa lata czy za
pięć. Gdy skończysz, otwórz oczy.
Następnie przeprowadź analogiczne ćwiczenie dla części 2.
Tym razem nie wspominasz wydarzeń i miejsc, ale błędy oraz
przewinienia ze swojej przeszłości. Pamiętaj o zachowaniu
chronologicznego porządku. Gdy skończysz, otwórz oczy.
SAMOODNOWA
Nazwa: ODMŁODZENIE
Cel: Tchnąć nowe Ŝycie w swoje ciało, oŜywić i zregenerować
siły.
— 229 —
Częstotliwość: Raz na tydzień, przez 30 sekund do minuty na
kaŜde ćwiczenie, w ciągu trzech tygodni.
Kiedy czujesz niepokój i potrzebujesz cudownego środka, by
odzyskać werwę, albo gdy chcesz się odmłodzić czy sprecyzować
nowe cele, powinieneś wypróbować następujące ćwiczenia.
Rozdział szósty
ODMŁODZENIE
Jak rozwinąć własne
wizualizacje — osiem
wskazówek
1. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Zacznij przekopywać swoje
emocje łopatą, aby znaleźć w nich coś, co zostało ukryte. Weź dla
siebie to, co znajdziesz. Otwórz oczy.
2. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Zerwij zapalnik bomby.
Otwórz oczy.
3. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Widzisz zbliŜające się do
ciebie zwierzę na pochylni. Otwórz oczy.
4. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Widzisz, jak zaganiasz
dzikie konie do zagrody. Otwórz oczy.
5. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Stań się w wyobraźni
kimś, kto nie jest sobą. Otwórz oczy.
6. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Jesteś aŜ po szyję
zawinięty bandaŜami. Jak się czujesz? Zdejmij bandaŜe i zwiń je w
kulę. Teraz otwórz oczy.
7. Zamknij oczy. Wykonaj wydech. Przejdź tyłem parę kroków
i wsuń się w skórę pantery lub lamparta. Zobacz i poczuj, co się
stanie. Potem otwórz oczy.
Gdy zaczniesz wykonywać ćwiczenia wizualizacyjne, szybko się z
nimi oswoisz i nawet będziesz mógł wykorzystywać obrazy, które
naleŜą wyłącznie do ciebie. Do tej pory przedstawiałem ci
schematy gotowych ćwiczeń. Teraz natomiast, chcąc pomóc ci
stworzyć własne wizualizacje, udzielę ci ośmiu rad, które sprawią,
Ŝe wyobraŜenia staną się twoim własnym, poŜytecznym i
posłusznym narzędziem.
1. Pierwsza wskazówka mówi o tym, Ŝe naleŜy zawsze
zaczynać od istoty problemu. NiezaleŜnie od tego, czy jest on
natury fizycznej czy psychicznej, trzeba stawić mu czoło.
Jeden z moich pacjentów tak bardzo cierpiał z powodu paniki i
lęku wywołanego ciemnością, Ŝe pozostawienie zapalonych
świateł i przetrwanie nocy bez zmruŜenia oka wydawało mu się
jedynym rozwiązaniem. PoniŜej przedstawiam bardzo skuteczne
ćwiczenie. Nasz cel w tym przypadku to oczywiście: spokojnie
zasnąć.
— 231 —
ZACHÓD SŁOŃCA
Przed pójściem do łóŜka włącz wszystkie światła w sypialni,
usiądź wyprostowany na krześle, zamknij oczy i wykonaj trzy
wydechy. Wyobraź sobie, Ŝe jesteś na łące. Jest zupełnie ciemno,
ale ty wiesz, Ŝe za chwilę wstanie słońce. Widzisz, jak mrok
rozrzedza się, słońce zaczyna wychylać się zza linii horyzontu i
nadchodzi jasny, słoneczny dzień. Nagle czujesz, Ŝe spada na
ciebie strumień promieni słonecznych i obmywając całe twoje
ciało od głowy do stóp, wycisza i uspokaja cię. Gdy skończy się
słoneczny prysznic, widzisz, jak kładziesz się na łące, a twoja
głowa spoczywa na kępie aksamitnej trawy. Spójrz na błękitne
niebo. Słońce jest wysoko, a potem zaczyna zachodzić. Patrzysz,
jak znika powoli za linią horyzontu i wiesz, Ŝe teraz moŜesz juŜ
zasnąć. Potem otwórz oczy, zgaś wszystkie światła i idź do łóŜka.
Jak widzisz, ćwiczenie to zaczyna się od konfrontacji z
problemem — spotkania z ciemnością. W pracy wizualizacyjnej
trzeba równieŜ zawsze zacząć od rzeczywistych doznań danej
osoby. W tym przypadku jest to bezsenność.
Dla osób, które boją się podróŜy samolotem, polecam
następujące ćwiczenie:
ODLOT KU WOLNOŚCI
Zamknij oczy. Wykonaj trzy wydechy. Wycisz i uspokój się, po
czym wyobraź sobie, Ŝe jesteś na łące. Usiądź na trawie i poczuj
łagodny podmuch wiatru. Słyszysz szczebiot ptaków. Nad głową
widzisz słońce i bezchmurne niebo. Gdy poczujesz spokój,
wyobraź sobie, Ŝe wsiadasz do samolotu. Masz na sobie dowolne,
wybrane przez siebie zabezpieczenie. Samolot startuje, a ty
odbywasz cały lot w tym ochronnym stroju, wiedząc, Ŝe nikt i nic
nie moŜe cię zranić. Widzisz i czujesz, Ŝe jesteś odporny
— 232 —
na wszystko. Teraz siadasz obok pilota lub stajesz się pilotem i
prowadzisz samolot. Zwróć uwagę na swoje emocje i wraŜenia.
Potem wyląduj bezpiecznie, zeskocz ze samolotu, stań na ziemi i
zdejmij swój ochronny strój. Wykonaj powoli jeden wydech i
zachowaj dla siebie wszystkie pozytywne wraŜenia lub
wydarzenia z lotu. Otwórz oczy.
Tutaj równieŜ zaczęliśmy od sedna problemu. Jest to zasada
stosowana w kaŜdym przypadku, nawet w tak powaŜnej chorobie
jak rak. Poprosiłem kiedyś jedną z moich pacjentek, aby
przedstawiła sobie obraz raka. Zobaczyła wówczas dwa potwory
wychodzące z jaskini. Zaproponowałem, aby uŜyła kaŜdej
dostępnej broni i nie tylko obroniła siebie, ale nawet zaczęła
walczyć ze stworami.
Innym sposobem konfrontacji z problemem — na przykład z
bólem ucha — jest wejście do wnętrza ciała w miejscu
odczuwania bólu i zaakceptowanie wyobraŜenia, które się zjawi.
Potem trzeba tylko zrobić coś, co zlikwiduje ból.
2. Druga wskazówka brzmi: KaŜdy obraz, który się
zjawi, jest dobry i prawidłowy. Nie próbuj oceniać tego,
co tworzy twoja wyobraźnia; niewaŜne, czy to ma sens
i czy warte jest wypróbowania. Nie staraj się teŜ inter
pretować obrazów ani odgadywać ich znaczenia.
Często okazuje się, Ŝe obrazy, które tworzymy, opierają się na
tym, w jaki sposób mówimy o swoich problemach, albo wynikają
ze snów. Jeśli zaczniesz zwracać uwagę na te dwie rzeczy, to
odkryjesz doskonałe źródło gotowych wyobraŜeń. Pewna kobieta,
będąca w głębokiej depresji, opisała swój stan mówiąc: „Czuję się
tak, jak gdybym była na dnie studni". UŜywając słowa „studnia",
stworzyła podstawę do wizualizacji, dzięki której wyszła z
depresji.
3. Trzecia wskazówka mówi o tym, Ŝe trzeba wierzyć
w swoje zdolności do wykorzystania własnych wyobraŜeń.
Gdybyś, na przykład, był na miejscu tej kobiety, która
czuła, Ŝe jest na dnie studni, na pewno chciałbyś się z niej
— 233 —
wydostać wspinając się po ścianie, albo korzystając ze stojącej tam
drabiny. Miałbyś takŜe świadomość, Ŝe gdy wchodzisz na górę,
twój nastrój poprawia się. Pamiętaj, Ŝe w wyobraźni wszystko
moŜe się zdarzyć, co oznacza, Ŝe znalezienie drabiny w studni nie
będzie Ŝadnym problemem. Oczywiście, niektóre potrzebne
narzędzia moŜesz zawsze przynieść ze sobą.
4. Czwarta wskazówka dotyczy wpływu odczuwanych
zaburzeń na rytm twego ciała. Gdy jesteśmy chorzy, te rytmy stają
się zbyt szybkie lub zbyt wolne. W źle funkcjonującej tarczycy
moŜe powstać stan nadczynności lub niedoczynności. Przy
niedoczynności nasze ciało staje się ocięŜałe i odczuwamy
senność. Gdy cierpimy z powodu nadczynności, tracimy na wadze
i mamy kłopoty ze snem. Rak to następny przykład zmiany rytmu
ciała: zaatakowany organ przyspiesza swój rytm, a jego komórki
rozmnaŜają się z niewiarygodną szybkością.
Stosując wizualizację musisz zwrócić uwagę na rytm
zaburzenia. Najogólniej mówiąc, naleŜy stosować przeciwieństwo
tego, co odczuwasz. Jeśli cierpisz z powodu stanu, który
charakteryzuje się nadmiernym przyspieszeniem (np. stresu,
niepokoju, szybkiego tętna), zastosuj wizualizację wyciszającą,
aby zwolnić tempo pracy organizmu. Jeśli twój problem jest
związany ze zwolnieniem rytmu, a więc z pewnymi rodzajami
depresji, zmęczeniem, kamicą Ŝółciową lub nerkową, wykorzystaj
ćwiczenia przyspieszające rytm ciała. Skąd masz wiedzieć, czy
twój stan wskazuje na zwolnienie czy przyspieszenie? Wystarczy,
Ŝe przez chwilę „wsłuchasz" się w swoje schorzenie. Na pewno
poczujesz rytm swego ciała i będziesz wiedział, czy jest on zbyt
szybki czy zbyt wolny. MoŜesz takŜe porozmawiać o tym z
lekarzem.
Przypomnij sobie kobietę na dnie studni. Była w depresji (stan
zwolnienia rytmu) i musiała się z niej wydostać, co wymagało
szybkiego działania. Z drugiej strony, jeśli masz przyspieszone
tętno, powinieneś wyobrazić so-
bie swoje serce jako motorówkę, która w słoneczny dzień sunie po
tafli jeziora. Po chwili mógłbyś wyłączyć silnik, uzyskując efekt
przeciwny do tego, który odczuwasz. Ujrzałbyś wówczas, jak łódź
dryfuje po jeziorze i wiedziałbyś, Ŝe twoje serce bije juŜ wolniej.
5. Piąta wskazówka mówi, Ŝe zawsze moŜesz zastosować
paradoksalne rozwiązanie problemu.
Wiem, Ŝe ten punkt nie jest tak zrozumiały jak poprzednie.
Rozwiązanie paradoksalne oznacza zastosowanie sposobu, który
pozornie nie ma sensu w konkretnej sytuacji i całkowicie przeczy
zasadom logiki i zdrowego rozsądku. Jeśli, na przykład, czujesz
ból, to na pewno chcesz od niego jak najszybciej uciec. Paradoks
polega na tym, Ŝe robimy coś zupełnie przeciwnego. Trzeba
przyłączyć się do bólu, stać się nim i zamiast nazywać go „strasznym", „okropnym" i „nie do zniesienia", lepiej jest go
zaakceptować. Ten na pozór bezsensowny sposób pozwoli ci
przejąć kontrolę nad bólem, poniewaŜ sam akt połączenia się z
nim pozbawia go prawie całkowicie władzy nad tobą.
Sądzę, Ŝe dzieje się tak dlatego, Ŝe wszystkie tryby odbierania
wraŜeń, emocji, wyobraŜeń czy słów mają formę myśli.
NiezaleŜnie od sposobu, w jaki analizujesz swoje doświadczenia,
zawsze operujesz taką właśnie formą. Kiedy spostrzegasz swój ból,
wchodzisz juŜ w sferę formy myślowej. Dla niektórych ból jest
związany z konkretnym obrazem, a inni go po prostu odczuwają.
Zawsze jednak, kiedy się do niego zbliŜasz, przyjmuje określony
kształt. Prawda ta odnosi się do wszystkich doświadczeń
człowieka, zarówno wewnętrznych i subiektywnych, jak i
zewnętrznych i obiektywnych. Gdy wejdziesz zatem w sferę formy
myślowej, nastąpi przeobraŜenie, które albo doprowadzi do
powstania nowej formy (obrazu, uczucia lub wraŜenia), albo do
unicestwienia formy niepoŜądanej. NiezaleŜnie jednak od tego, co
nastąpi, na pewno odczujesz ulgę.
— 234 —
— 235 —
MoŜna zatem krótko stwierdzić, Ŝe gdy człowiek musi stanąć
wobec zjawiska, które go przeraŜa lub niepokoi, zwykle odwraca
się od niego. Paradoksalne rozwiązanie problemu polega na tym,
by stawić mu czoło. Zamiast uciekać, musisz zrobić to, co na
pewno nigdy nie przy-szłoby ci do głowy: zwrócić się ku
„zmorze", która cię dławi; powitać ją i przyłączyć się do niej.
6. Szósta wskazówka dotyczy przewodników duchowych,
którzy niekiedy pojawiają się w trakcie wizualizacji. śadne z
ćwiczeń zamieszczonych w tej ksiąŜce nie wymaga ich istnienia i,
oczywiście, wcale nie trzeba ich spotkać, by osiągnąć wspaniałe
rezultaty w pracy wyobraŜeniowej. Gdybyś jednak podczas
ćwiczeń natrafił na takiego przewodnika, nie wahaj się go
wykorzystać: moŜe okazać się bardzo uŜyteczny.
Być moŜe słyszałeś lub czytałeś juŜ o nich. W kulturze
Zachodu, która nadała im postać aniołów, mają bardzo niezwykłą i
długą historię. O aniołach mówi zarówno Stary i Nowy Testament,
jak i Koran. Angelologia (studia nad aniołami) stała się częścią
zarówno judaizmu, jak i chrześcijaństwa oraz islamu. Wszystkie te
systemy wiary zakładają, Ŝe kaŜdy człowiek ma swojego anioła
stróŜa (róŜnie określanego), który moŜe się zjawić zawsze, gdy
zostanie wezwany.
Przewodnicy duchowi przyjmują taką postać, do jakiej jesteś
przygotowany. Mogą być zwierzętami, ludźmi, istotami z innych
światów oraz kaŜdym stworzeniem, które zaakceptuje twoja
wyobraźnia. Na początku pracy wyobraŜeniowej moŜesz wezwać
swego anioła stróŜa, by ci pomógł, ale jeśli go nie zaprosisz, na
pewno nie przyjdzie.
Z tą wskazówką związana teŜ jest pewna nieunikniona
zaleŜność: jeŜeli wątpisz w istnienie aniołów, to raczej mało
prawdopodobne jest, abyś je wezwał. Przeszkodzi ci w tym twój
sceptycyzm. Gdybyś jednak choć na jakiś czas odłoŜył swoje
wątpliwości na bok, być moŜe uda ci się
zrobić coś, o czym nawet nie śniłeś, a rezultaty twojego wysiłku
mile cię zaskoczą.
7. Siódma wskazówka dotyczy związku pomiędzy rze
czywistością wyobraŜeniową a Ŝyciem codziennym. Cho
dzi bowiem o to, Ŝe jeśli chcesz odczuć korzyści z prze
prowadzonej wizualizacji, to niezaleŜnie od tego, jakie
w niej odkryjesz prawdy, jaką usłyszysz odpowiedź i ja
kie otrzymasz instrukcje, musisz zastosować je w Ŝyciu
codziennym, muszą stać się twoim realnym doświadcze
niem. Twoje wewnętrzne przekonanie powinno znaleźć
swój zewnętrzny wyraz, tak jak stało się w przypadku
męŜczyzny, który podczas wizualizacji „odkrył" stół za
stawiony dorodnymi owocami i warzywami. Zdał sobie
wtedy sprawę z tego, Ŝe musi zmienić dietę. Przeszedł
na wegetarianizm, co zresztą okazało się bardzo korzy
stne dla jego zdrowia.
Pewna moja pacjentka ujrzała w swoich wizjach ametyst i
dlatego postanowiła kupić jeden kamień. Nosiła go na szyi, a po
pewnym czasie zauwaŜyła, Ŝe znacznie zmniejszyła się ilość
spoŜywanego przez nią alkoholu. Później dowiedziała się, Ŝe w
niektórych kulturach ametyst juŜ od dawna był stosowany do tych
właśnie celów.
W trakcie wizualizacji w naszym umyśle pojawiają się
instrukcje w formie obrazów. Mówią one o naszych utajonych
potrzebach, które dobrze poznał ukrywający się w nas i słuŜący
pomocą przewodnik. Wykorzystajmy jego sugestie zgodnie z
własnymi zapatrywaniami: na pewno okaŜą się przydatne.
8. A teraz ostatnia wskazówka: Nigdy i pod Ŝadnym
pretekstem nie porównuj siebie do innych. NiewaŜne, czy
wrócisz do zdrowia szybciej czy wolniej niŜ twój kolega,
który cierpi na to samo schorzenie co ty. Powinieneś skon
centrować się wyłącznie na sobie: twoim zadaniem jest
zadbać wyłącznie o siebie i swoje zdrowie.
— 236 —
— 237 —
Niektórzy twierdzą, Ŝe wizualizacja jest formą zagłębienia się
w sobie i pogrąŜenia w świecie fantazji. Trzeba jednak pamiętać o
tym, Ŝe ćwiczenia wyobraŜeniowe pozwalają raczej docenić
znaczenie stosunków międzyludzkich, od których przecieŜ w
znacznym stopniu zaleŜy zdrowie człowieka. To właśnie dzięki
wizualizacji moŜemy poznać sposoby podtrzymania zdrowych
relacji, czyli takich, w których nikt nie musi się siebie wyrzekać na
rzecz pragnień i dąŜeń innych ludzi.
Kiedy więc przystąpisz do ćwiczeń wizualizacyjnych,
zaczniesz takŜe — w sposób automatyczny — troszczyć się o
siebie.
To, do czego próbuję cię tutaj namówić, nie jest wcale Ŝadnym
odkryciem: juŜ w I wieku n.e. rabin Hillel sformułował istotne
maksymy, które polecam twojej pamięci:
Rozdział siódmy
Pozytywna moc
uzdrawiających
wizualizacji
KtóŜ się o mnie zatroszczy, jeśli nie ja? Czym
jestem, jeśli Ŝyję tylko dla siebie? Kiedy, jeśli
nie teraz?
Wizualizacja moŜe pomóc kaŜdemu człowiekowi, poniewaŜ
potrafi wpłynąć pozytywnie na jego stan zdrowia. MoŜe takŜe
umoŜliwić mu lepsze, pełniejsze Ŝycie. Chcę właśnie w tym
miejscu — na końcu ksiąŜki — powiedzieć kilka słów na temat
ogromnego znaczenia wizualizacji.
Pewnego dnia mój przyjaciel wymieniał Ŝarówkę. Gdy
odkręcał starą, okazało się, Ŝe nie moŜna jej w ogóle poruszyć.
Postanowił uŜyć więcej siły, a wtedy Ŝarówka pękła i szkło
przecięło mu dłoń w kilku miejscach. Szybko dotarł do szpitala,
gdzie załoŜono mu cztery szwy. Przy okazji wykonano rutynowe
badanie ciśnienia krwi. Okazało się, Ŝe jest znacznie
podwyŜszone. Mój przyjaciel postanowił, Ŝe coś z tym trzeba
zrobić. To „coś" oznaczało pozbycie się 15 kilogramów nadwagi i
całkowitą zmianę sposobu odŜywiania.
Przytoczyłem tę historyjkę, poniewaŜ chciałem podkreślić
znaczenie dwóch waŜnych faktów dotyczących zdrowia. Po
pierwsze to, co czasami wydaje się „złe", moŜe
— 239 —
przynieść „dobre" skutki. Pocięta szkłem dłoń mojego przyjaciela
nie wydawała się niczym „dobrym", ale doprowadziła do bardzo
pozytywnego wydarzenia: okazało się, Ŝe konieczna jest kontrola
wysokości ciśnienia i pewne radykalne zmiany w diecie.
Po drugie, choroba zazwyczaj uświadamia nam, Ŝe naleŜy
wprowadzić jakieś poprawki w sposobie Ŝycia. W pewnym sensie
choroba moŜe być „darem". UwaŜam ponadto, Ŝe jest to dar
„duchowy", wyraz miłości Boga wobec człowieka i niekiedy
trzeba trochę pocierpieć, aby zrozumieć jego znaczenie.
Często zdarza się tak, Ŝe to właśnie cierpienie zmusza nas do
podjęcia kroków prowadzących do zmian. Wiele osób nie potrafi
(czy nie chce) odczytać znaczenia sygnału danego przez Boga i
koncentruje się wyłącznie na uporczywym przeŜywaniu bólu.
Jeszcze inni uciekają od cierpienia, nic z niego nie wynosząc, albo
uzaleŜniają się od leków czy podejrzanych praktyk medycznych.
Moim zdaniem samo twierdzenie, Ŝe cierpienie jest „złe", utrwala
je i unieśmiertelnia, a przecieŜ to właśnie z nim walczymy. Taki
stosunek do problemu nie pozwala nam odkryć jego istoty.
Powiesz pewnie: „W porządku. To, co się stało, miało mnie
czegoś nauczyć, ale jestem zdezorientowany, poniewaŜ nie mogę
zrozumieć, czego niby miałbym się nauczyć i wcale nie czuję się
lepiej niŜ przedtem". Trudno mi się jednak zgodzić z takim
podejściem. Uświadomienie sobie, Ŝe całe doświadczenie nie jest
całkowicie złe, to pierwszy waŜny krok na drodze do
samopoznania. Gdy nauczymy się akceptować fakt, Ŝe nowe
wyzwania są dla nas błogosławieństwem, nasze Ŝycie stanie się
znacznie bogatsze. Moja praktyka kliniczna wyraźnie dowodzi, Ŝe
gdy nastąpi taka zmiana sposobu pojmowania cierpienia, odpowiedzi na pytanie o sens choroby i jej miejsce w naszym Ŝyciu
zjawiają się same.
NajwaŜniejsze jest jednak, abyście pamiętali, Ŝe to my
sami stwarzamy cierpienie, które nas boleśnie dotyka. Gdy coś się
„zaczyna psuć", to sygnał, Ŝe umknął nam z pola widzenia
podstawowy fakt, Ŝe zapomnieliśmy o sobie. W związku z tym
trzeba koniecznie odkryć na nowo własną toŜsamość i odbudować
przekonania.
Jeśli nachodzą cię jedynie negatywne myśli i dręczą cię
negatywne emocje — produkty negatywnych przekonań — to
przyjmij je jako dar i bądź wdzięczny, Ŝe się pojawiły. Pamiętaj,
Ŝe nawet negatywne przeświadczenia mogą stać się pozytywną siłą
w twoim Ŝyciu. Są one przecieŜ nośnikami siły Ŝycia i dlatego
mają moc utrzymania cię w jego nurcie. Są tunelem prowadzącym
ku wolności, która pozwoli ci rozpocząć pełniejszą i szczęśliwszą
egzystencję. Negatywne przekonania są sygnałem, Ŝe powinniśmy
uŜyć swojej woli i rozumu po to, by ponownie się odnaleźć.
Wszyscy znamy cytat z Ewangelii św. Mateusza: „Proście, a
będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą
wam" (Mt 7, 7). To niezwykle prawdziwe zdanie naleŜałoby
rozumieć w ten sposób: trzeba przede wszystkim przyjąć dar
własnych przekonań; po drugie — zapytać, co moŜna z tym darem
zrobić; po trzecie — mieć świadomość, Ŝe to, czego się nauczymy,
powinniśmy wykorzystać we własnym Ŝyciu.
Nie pytaj jednak, dlaczego przeŜywasz coś, co wydaje ci się
złe. Im częściej zadajesz to pytanie, tym bardziej cierpisz i bardziej
czujesz się zniewolony. Doprowadzisz jedynie do tego, Ŝe będziesz
musiał stawiać czoło coraz to nowym negatywnym
przeświadczeniom. Przyjmij więc to, co się stało, jako część twojej
prywatnej historii. Pamiętaj, Ŝe zawsze moŜesz zmienić swoje
reakcje na wtargnięcie przeszłych zdarzeń w twoją teraźniejszość.
Wystarczy, Ŝe wpłyniesz na własne przeświadczenia, a dokonasz
niezwykłych przeobraŜeń w swoich związkach z minionymi
wydarzeniami. Wizualizacja pomoŜe ci spojrzeć na nie w nowym
świetle — ułatwi ci to ćwi-
— 240 —
— 241 —
czenie POWRÓT DO PRZESZŁOŚCI z rozdziału piątego. Jeśli
juŜ je wypróbowałeś, być moŜe na nowo odnalazłeś nadzieję i
poznałeś inny sposób reagowania na przeszłe okoliczności.
Sądzę, Ŝe wykorzystanie technik wizualizacyjnych oraz potęgi
wyobraźni jest odzwierciedleniem potrzeb współczesnego
człowieka uwikłanego we współczesne zaleŜności. Nowoczesne
zasady i teorie sprawiły, Ŝe poczuliśmy się całkowicie bezsilni i
niezdolni do zwalczania stresów, które niesie Ŝycie. Szczególnie
obezwładniające są przekonania zakorzenione w tzw. świadomości
masowej, a dotyczące groźby wojny nuklearnej, głodu oraz totalnej
zagłady. Trudno jest uciec od takich poglądów, szczególnie, jeśli
sami przyczyniliśmy się do ich stworzenia.
Przyglądam się tym zjawiskom z pozycji szczególnej —
lekarza praktyka i klinicysty, który na co dzień pracuje z ludźmi
dotkniętymi takimi chorobami jak rak i AIDS. Zbierałem dokładne
informacje na temat tych procesów chorobowych i odkryłem m.in.,
Ŝe zgodnie z danymi American Cancer Society (Amerykańskie
Stowarzyszenie do Walki z Rakiem), w roku 1988 w Stanach
Zjednoczonych zanotowano ogromną liczbę 985 tysięcy nowych
przypadków. W znacznym stopniu przyczyniły się do tego
czynniki środowiskowe: stany wysoko uprzemysłowione mają
największy wskaźnik zapadalności na raka. Sądzę, Ŝe związek ten
nie jest przypadkowy. Musimy sobie bowiem radzić nie tylko ze
stresem wynikającym z naszych codziennych zadań, ale takŜe z
napięciem spowodowanym bezmyślną eksploatacją naszej planety
oraz jej skutkami, czyli zanieczyszczeniem wody, ziemi i
powietrza.
Nikt nie jest wolny od winy: wszyscy bierzemy udział w
procesie niszczenia środowiska, a opieramy się na przekonaniu, Ŝe
produkcja przemysłowa jest konieczna dla zapewnienia ludzkości
„dobrego Ŝycia" i podobno ma nas to uchronić przed
niedostatkiem. Być moŜe rzeczywiście uda nam się przed nim
uciec, ale za jaką cenę? Z drugiej jednak
strony moŜe się okazać, Ŝe na nic pójdą nasze starania i wysiłki;
mimo wielkiej ceny, jaką płacimy za wygodne Ŝycie, i tak w
końcu dopadnie nas głód i nędza.
System immunologiczny człowieka oraz warstwa ozonu nad
Ziemią to dwa układy odpornościowe, które we współczesnych
czasach są szczególnie silnie zagroŜone. Bez przerwy oblęŜone i
atakowane, nie mają szans, by odbudować system fortyfikacji,
które mogłyby chronić przed inwazją kolejnych napastników
(wirusów i zanieczyszczeń). Niektórzy naukowcy twierdzą, Ŝe
AIDS to tylko początek inwazji retrowirusów (wirusów, które
atakują bezpośrednio system immunologiczny). Podobno będzie
ich znacznie więcej.
Nie powinniśmy jednak poddawać się mrocznym przepowiedniom. Wierzę, Ŝe wyobraźnia jest jedną z tych sił
sprawczych, które mogą przywrócić nam świadomość własnego
człowieczeństwa i wolność. Dzięki wyobraźni znów staniemy się
silni i kreatywni. Jest to dla nas nowa forma edukacji duchowej.
Metody uzdrowienia siebie i naszej planety leŜą tu, w zasięgu
ręki. Do najbardziej skutecznych i dostępnych naleŜy właśnie
kontrolowane wykorzystanie wyobraźni. Dzięki umysłowi, który
jest wolny, i swobodnemu myśleniu, którego nikt nie jest w stanie
ci odebrać, twoje moŜliwości są nieograniczone. MoŜesz zrobić
wszystko, co chcesz, dla siebie oraz ogółu, nawet wtedy, gdy
zostaniesz fizycznie skrępowany.
— 242 —
— 243 —
W moim gabinecie uczę pacjentów, jak mają wykorzystać
pomoce (narzędzia), opisane przeze mnie w niniejszej ksiąŜce.
Pracujemy bardzo szybko, wobec tego ci, którzy zdecydowali się
skorzystać z metody wizualizacji, juŜ po kilku spotkaniach
przejmują ster ćwiczeń i zaczynają sami panować nad swoim
ciałem i zdrowiem. UniezaleŜniają się ode mnie i tylko od czasu
do czasu przychodzą do kontroli. Mogę z pełnym przekonaniem
powiedzieć, Ŝe terapia wizu-
alizacyjna pozwala człowiekowi stać się panem samego siebie i
własnym uzdrowicielem. Kiedy to następuje, pacjent potrzebuje
lekarza jedynie wtedy, gdy oczekuje wsparcia w swoich
uzdrawiających działaniach.
Według mnie choroba oraz negatywne stany emocjonalne to
skutki negatywnych przekonań. Co prawda wydaje się, Ŝe choroba
jest natury fizycznej, a stany emocjonalne mają źródło w umyśle,
lecz oba te zjawiska są odzwierciedleniem naszego stanu
psychicznego, są wytworami naszej psychiki. Jeśli potrafisz to
zaakceptować, albo przynajmniej zastanowić się nad tym, to jesteś
na drodze do rozpoczęcia nowego rozdziału w swoim Ŝyciu.
Rozdziału, który sam napiszesz.
Rozejrzyj się, a znajdziesz wokół siebie niezliczone ilości
naładowanych negatywnie informacji. Oprócz tego, oczywiście,
musisz znosić uwagi przyjaciół i rodziny oraz innych osób, które
uzurpują sobie prawo do wydawania opinii na temat twojego Ŝycia
i — powodowane najszczerszymi pobudkami — domagają się
władzy nad nim. To twoje przeświadczenia stworzyły ten chaos!
To twoje dzieło! Gdy to zrozumiesz, wówczas wkroczysz na drogę
ku niezaleŜności. Staniesz się panem samego siebie.
Ludzie, którzy zdobywają się na wysiłek, by na nowo
pokochać siebie samych i uwolnić się od syndromu ofiary, a potem
całemu światu pokazują swą miłość i siłę, stwierdzają ze
zdziwieniem, Ŝe świat nie pozostaje im dłuŜny i odpowiada tym
samym. Wystarczy więc tylko zmienić sposób myślenia.
Według tradycji chrześcijańskiej i Ŝydowskiej w kaŜdej chwili
naszego Ŝycia musimy dokonywać wyboru pomiędzy Ŝyciem a
śmiercią. śyć znaczy więc wybierać Ŝycie. Jeśli wybierzemy
Ŝycie, decydując się jednocześnie na pozytywne myślenie,
wówczas zrównamy swój rytm z rytmem wszechświata,
zjednoczymy się z jego obfitością, harmonią i pięknem. I nie
powinniśmy mieć w tym
— 244 —
miejscu Ŝadnych wątpliwości. Jest to spełnienie obietnicy, którą
dano nam na początku istnienia.
Wizualizacja to system pozytywnych przekonań, który pozwala
człowiekowi wybrać Ŝycie. Jeśli dano nam taką moŜliwość
uzdrowienia, dlaczego nie mielibyśmy z niej skorzystać?
Moja bliska i droga przyjaciółka — bardzo mądra kobieta —
wyjawiła mi przed śmiercią pewną niezwykłą prawdę. Poprosiłem
ją, by powiedziała mi, jaki jest sens Ŝycia. Odrzekła: „Nie zwracaj
uwagi na nikogo". Zawsze potrafiła powiedzieć wiele w
treściwych i krótkich zdaniach, ale poniewaŜ nie do końca ją
rozumiałem, poprosiłem o wyjaśnienie. Zgodziła się i znów w
sposób lakoniczny dodała: „Zostań swoim panem". Dla mnie było
to niezwykłe objawienie i nic więcej nie musiała juŜ dodawać.
Tobie jednak powiem jeszcze coś: Potraktuj swój problem jako
początek nowej drogi; przejmij ster swego Ŝycia. Niech
wizualizacja pomoŜe ci stać się władcą samego siebie i
najwyŜszym autorytetem. Pozwól, by twoje pozytywne myśli były
zaczątkiem pozytywnych doświadczeń, a Ŝyciu jak najgłośniej
odpowiedz: TAK.
Spis treści
Podziękowania 7
Wstęp
Potęga wyobraźni
9
Rozdział 1
Postawienie sobie pytania o zdrowie
Przygotowanie do wizualizacji
19
Rozdział 2
Procesy wizualizacyjne
Związek ciała i umysłu 34
Rozdział 3
Skuteczne wizualizacje
Droga do jedności
45
Rozdział 4
Program uzdrowienia
Techniki i skuteczne wizualizacje
związane
z określonymi problemami
60
Rozdział 5
Zachowanie zdrowia
218
Rozdział 6
Jak rozwinąć własne wizualizacje
—
osiem wskazówek
231
Rozdział 7
Pozytywna moc uzdrawiających
wizualizacji
239