Obrzêk p³uc - WOPR Tczew
Transkrypt
Obrzêk p³uc - WOPR Tczew
Obrzęk płuc Jest to ostry stan zagroŜenia Ŝycia związany z niewydolnością krąŜenia, występującą nagle i szybko narastającą. Największą dolegliwością jest silna duszność, która moŜe nieznacznie ustępować w pozycji siedzącej. Duszność narasta bardzo szybko, utrudniony jest wdech i wydech, pacjent oddycha szybko, słyszalne są świsty i bulgotanie, czasem nawet bez przykładania słuchawki czy ucha do pleców pacjenta. Do duszności dołączają się takie objawy, jak: niepokój, bladość skóry, zimny pot, sinica o róŜnym nasileniu i umiejscowieniu, niskie lub wysokie ciśnienie tętnicze krwi. Pojawiać się moŜe równieŜ kaszel, na początku suchy, po pewnym czasie moŜe dojść do odksztuszania pienistej wydzieliny podbarwionej krwią. Celem leczenia jest uzyskanie jak najlepszego natlenienia i przerwania błędnego koła prowadzącego do dekompensacji. Leczenie obejmuje obniŜenie obciąŜenia wstępnego, umoŜliwiające zmniejszenie objętości końcowo-rozkurczowej i obniŜenie ciśnienia końcoworozkurczowego i tym samym zmniejszające obrzęk płuc oraz obniŜenie obciąŜenia następczego poprawiające frakcję wyrzutową i perfuzję tkankową. W praktyce cele terapii osiąga się przez rozszerzenie naczyń, normalizację ciśnienia tętniczego oraz kontrolę diurezy. Zasady postępowania ALS (BLS) wdraŜa się na początku, są monitorowane i kontrolowane w dalszym przebiegu. Tlen podaje się chorym przez cewnik donosowy, ale chorzy z POCHP powinni otrzymywać tlen 100% przez maskę bezzwrotną. Nitrogliceryna powoduje rozszerzenie Ŝył i tętniczek, wywierając silne działanie na naczynia Ŝylne. W pierwszej kolejności podaje się ją podjęzykowo (400 µg lub Nitromint areosol 1 dawka) aŜ do obniŜenia ciśnienia tętniczego poniŜej 130 mmHg lub ustąpienia objawów. Podawanie doŜylne rozpoczyna się, jeŜeli objawy nie ustępują po podaniu doustnym 3 tabletek (3 dawki areozol). Podawanie nitrogliceryny naleŜy ostroŜnie stosować u chorych ze schorzeniami wymagającymi wysokiego ciśnienia tętniczego (zawał ściany dolnej, zespół serca płucnego, kardiomiopatia przerostowa, wada mitralna). Zastosowanie moŜe mieć równieŜ Nitroprusydek sodowy wpływający równieŜ na obniŜenie ciśnienia tętniczego, stosowany szczególnie u chorych u których podłoŜem obrzęku płuc jest nadciśnienie tętnicze oraz u chorych wymagających szybkiego obniŜenia ciśnienia. W leczeniu obrzęku płuc mają równieŜ zastosowanie diuretyki pętlowe takie ja Furosemid, który dzięki działaniu natriuretycznenu (moczopędne) oraz wcześniejszemu rozszerzeniu naczyń Ŝylnych. Na ogół stosowany jest w dawce 40-100 mg, ale u chorych wcześniej zaŜywających konieczne bywa zwiększenie dawki. Tutaj teŜ ma zastosowanie Morfina, zmniejszająca wpływ układu współczulnego i jednocześnie bezpośrednio powoduje rozszerzenie tętniczek i Ŝył. Podaje się w razie potrzeby we wstrzyknięciach doŜylnych 2-4 mg. Leczeniem wspomagającym są leki z grupy batamimetyków (Albuterol), glikozydy naparstnicy (Digoxin), metyloksantyny (Teophylina) i mają zastosowanie w szczególnych przypadkach. Obrzęk płuc jest schorzeniem o szybko narastających objawach oraz stan pacjenta ulega szybkiemu pogorszeniu, dlatego oprócz leczenia ww. zastosowanie mają leki przeciwwstrząsowe (Levonor, Dopamina, Dobutamina) w zaleŜności od wartości ciśnienia oraz objawów wstrząsu kardiogennego. Chorzy z obrzękiem płuc powinni zostać przyjęci na oddział intensywnej opieki kardiologicznej.