Obrzêk p³uc - WOPR Tczew

Transkrypt

Obrzêk p³uc - WOPR Tczew
Obrzęk płuc
Jest to ostry stan zagroŜenia Ŝycia związany z niewydolnością krąŜenia, występującą nagle i
szybko narastającą.
Największą dolegliwością jest silna duszność, która moŜe nieznacznie ustępować w pozycji
siedzącej. Duszność narasta bardzo szybko, utrudniony jest wdech i wydech, pacjent
oddycha szybko, słyszalne są świsty i bulgotanie, czasem nawet bez przykładania słuchawki
czy ucha do pleców pacjenta.
Do duszności dołączają się takie objawy, jak: niepokój, bladość skóry, zimny pot, sinica o
róŜnym nasileniu i umiejscowieniu, niskie lub wysokie ciśnienie tętnicze krwi. Pojawiać się
moŜe równieŜ kaszel, na początku suchy, po pewnym czasie moŜe dojść do odksztuszania
pienistej wydzieliny podbarwionej krwią.
Celem leczenia jest uzyskanie jak najlepszego natlenienia i przerwania błędnego koła
prowadzącego do dekompensacji. Leczenie obejmuje obniŜenie obciąŜenia wstępnego,
umoŜliwiające zmniejszenie objętości końcowo-rozkurczowej i obniŜenie ciśnienia końcoworozkurczowego i tym samym zmniejszające obrzęk płuc oraz obniŜenie obciąŜenia
następczego poprawiające frakcję wyrzutową i perfuzję tkankową.
W praktyce cele terapii osiąga się przez rozszerzenie naczyń, normalizację ciśnienia
tętniczego oraz kontrolę diurezy. Zasady postępowania ALS (BLS) wdraŜa się na początku,
są monitorowane i kontrolowane w dalszym przebiegu.
Tlen podaje się chorym przez cewnik donosowy, ale chorzy z POCHP powinni otrzymywać
tlen 100% przez maskę bezzwrotną.
Nitrogliceryna powoduje rozszerzenie Ŝył i tętniczek, wywierając silne działanie na naczynia
Ŝylne. W pierwszej kolejności podaje się ją podjęzykowo (400 µg lub Nitromint areosol 1
dawka) aŜ do obniŜenia ciśnienia tętniczego poniŜej 130 mmHg lub ustąpienia objawów.
Podawanie doŜylne rozpoczyna się, jeŜeli objawy nie ustępują po podaniu doustnym 3
tabletek (3 dawki areozol). Podawanie nitrogliceryny naleŜy ostroŜnie stosować u chorych ze
schorzeniami wymagającymi wysokiego ciśnienia tętniczego (zawał ściany dolnej, zespół
serca płucnego, kardiomiopatia przerostowa, wada mitralna).
Zastosowanie moŜe mieć równieŜ Nitroprusydek sodowy wpływający równieŜ na obniŜenie
ciśnienia tętniczego, stosowany szczególnie u chorych u których podłoŜem obrzęku płuc jest
nadciśnienie tętnicze oraz u chorych wymagających szybkiego obniŜenia ciśnienia.
W leczeniu obrzęku płuc mają równieŜ zastosowanie diuretyki pętlowe takie ja Furosemid,
który dzięki działaniu natriuretycznenu (moczopędne) oraz wcześniejszemu rozszerzeniu
naczyń Ŝylnych. Na ogół stosowany jest w dawce 40-100 mg, ale u chorych wcześniej
zaŜywających konieczne bywa zwiększenie dawki.
Tutaj teŜ ma zastosowanie Morfina, zmniejszająca wpływ układu współczulnego i
jednocześnie bezpośrednio powoduje rozszerzenie tętniczek i Ŝył. Podaje się w razie
potrzeby we wstrzyknięciach doŜylnych 2-4 mg.
Leczeniem wspomagającym są leki z grupy batamimetyków (Albuterol), glikozydy
naparstnicy (Digoxin), metyloksantyny (Teophylina) i mają zastosowanie w szczególnych
przypadkach.
Obrzęk płuc jest schorzeniem o szybko narastających objawach oraz stan pacjenta ulega
szybkiemu pogorszeniu, dlatego oprócz leczenia ww. zastosowanie mają leki
przeciwwstrząsowe (Levonor, Dopamina, Dobutamina) w zaleŜności od wartości ciśnienia
oraz objawów wstrząsu kardiogennego.
Chorzy z obrzękiem płuc powinni zostać przyjęci na oddział intensywnej opieki
kardiologicznej.