Zaproszenie

L. dz.1340/2013
Łowicz, dnia 20.06.2013 r.
PANIE PRZYMNÓŻ NAM WIARY
Zaproszenie Biskupa Łowickiego na XVIII Łowicką
Pieszą Pielgrzymkę Młodzieżową
z Łowicza na Jasną Górę, 6 – 15 sierpnia 2013 roku
Drodzy Diecezjanie,
Drodzy Młodzi Przyjaciele,
Dziewczęta i Chłopcy,
1. Wezwani do wielkości
Jednym z najczęściej powtarzanych słów, opisujących ludzkie życie
jest słowo „sukces”. Właściwie wszystko, co mówi się i pisze o człowieku,
o ludzkim życiu i to w każdej dziedzinie, można sprowadzić do tego
zagadnienia. Człowiekowi jakoś nie wystarcza samo tylko pojęcie „być”.
Koniecznie chce dopisać do niego słowo wzrostu, rozwoju, postępu. Jeśli
„być”, to już „być lepszym”, „być większym”, „bardziej być”, czyli właśnie
– „odnieść sukces”.
Ta potrzeba, to dążenie objawia się indywidualnie każdemu
człowiekowi najpierw jako młodzieńcze ideały, niezwykłe plany i
marzenia, w których młody człowiek widzi swoją drogę wzrostu ku
wielkości. Jest to doświadczenie tak naturalne, tak oczywiste, że kiedy z
jakiegoś powodu nie ujawnia się w słowach i zachowaniu młodego
człowieka, jego brak – brak planów, marzeń i ideałów - budzi szczery
niepokój rodziców i wychowawców. I przeciwnie - im piękniejsze są
ideały, plany i marzenia młodych ludzi - tym więcej nadziei i radości dla
wszystkich. To zabrzmi paradoksalnie, ale jakże wielką jest powaga
młodzieńczych marzeń! Rzec można, że jest to powaga historyczna,
wręcz dziejowa!
Jesteśmy zatem wezwani do wielkości i każdy na swój sposób
wezwanie to realizuje, gdyż w tym widzi swoje szczęście i spełniając to
pragnienie szczęścia doświadcza.
Wbrew pozorom wezwanie to nie jest produktem cywilizacji i nie jest
wytworem tylko ludzkiej ambicji. To, że człowiek doświadcza wezwania
ku wielkości, że w jego realizacji widzi swoje spełnienie i szczęście,
świadczy o Bożym pochodzeniu tej niezwykłej wewnętrznej siły. To
właśnie Pan Bóg „z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych
synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli”( Ef 1,5).
To zdanie, które po raz pierwszy usłyszane może dziwić, a nawet
prowokować podejrzenie, że Bóg wykorzystuje człowieka dla własnej
korzyści, głębiej rozważone ujawnia prawdę, że naszym przeznaczeniem
jest wielkość i pełnia szczęścia, dzięki doskonałości jaką mamy osiągnąć
w zjednoczeniu z Bogiem, naszym Ojcem.
2. Zagrożeni klęską
I właśnie dlatego, że jest to Boży plan, Boży zamysł uszczęśliwienia
na wieczność każdego człowieka, ludzie stali się obiektem szczególnej
zawiści i nienawiści szatana.
Ten, który sam zgorszył się miłością Pana Boga względem ludzi i nie
mógł z powodu swojej pychy uznać wywyższenia człowieka do godności
dziecka Bożego, postanowił zniweczyć zamysł Boży. Nie mogąc jednak
nic uczynić samemu Bogu, całe swoje zło skierował przeciw
człowiekowi. Człowiek bowiem, mając wolną wolę, sam ma prawo i
możliwość wyboru swojej przyszłości. Zwiedziony kłamstwem może więc
wybrać fałszywą wizję szczęścia, która w rzeczywistości prowadzi do
ostatecznej przegranej.
Dlatego też podstępem szatana jest zamiana w sercu człowieka
marzeń, ideałów i pragnień, by być szczęśliwym jako dziecko Boże, na
próbę osiągnięcia szczęścia bez Pana Boga, poza Nim, a nawet w
postawie buntu wobec Niego. To właśnie zamiana daru prawdziwej
wielkości w Bogu na ambicję samowoli, samorealizacji i zaspokojenia
swego egoizmu, nawet kosztem krzywdy wyrządzanej innym, jest
objawem wpływu szatana na ludzki umysł, serce i wolę. Także
obojętność wobec dobra, zniechęcenie w dążeniu do rozwoju,
zniechęcenie w nauce i w pracy nad sobą, zwątpienie, rozpacz, lęk,
niechęć i pogarda do siebie i innych są objawem pokusy przeciw
przyjęciu daru pełni życia w miłości Bożej.
Święty Paweł poucza chrześcijan: „Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście
mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła.(…). Dlatego weźcie
na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się
przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. (…) W każdym położeniu
bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie
rozżarzone pociski Złego ( Ef 6, 11.13.16 ).
3. Ocaleni przez wiarę
Potrzebujemy zatem wiary, aby obronić się przed podstępem szatana
i nie zagubić szansy na pełnię życia i szczęścia w jedności z Bogiem.
Potrzebujemy wiary żywej i silnej, aby była skuteczną tarczą przeciw złu
zagrażającemu naszemu zbawieniu.
Ten dar - łaskę wiary - otrzymaliśmy przez Chrzest święty.
Wyznajemy ją wraz z całą wspólnotą Kościoła, do którego należymy. Czy
jednak aktualnie nasza osobista wiara jest wystarczająco mocna i żywa,
abyśmy pokonywali nieustanne podstępy szatana? Doświadczenie życia
uczy nas, jak nader łatwo przychodzi na nas słabość, która prowadzi do
uległości wobec jego rozmaitych podstępów, kłamstw i pokus.
Uczniowie Jezusa zdawali sobie sprawę ze swej słabości
i dlatego wołali: „Panie, przymnóż nam wiary!”( Łk 17,5 ). Podobnie i my
powinniśmy tak wołać. Przypomnijmy jeszcze raz słowa św. Pawła:
„W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę(…). Weźcie też hełm
zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże - wśród wszelakiej modlitwy
i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu!” ( Ef 6, 17-18a. ).
Drodzy Diecezjanie,
Drodzy Młodzi Przyjaciele,
Dziewczęta i Chłopcy,
Szczególną formą błagania o umocnienie wiary jest pielgrzymka.
Jest to bowiem wołanie, w które zaangażowany jest cały człowiek
ofiarujący siebie Bogu w trudzie pielgrzymowania przez szereg dni.
Dlatego zapraszam Was – zarówno młodzież jak i osoby dorosłe na XVIII Łowicką Pieszą Pielgrzymkę Młodzieżową, której hasłem są
znane nam już słowa „Panie przymnóż nam wiary”. Ci, którzy już
uczestniczyli w takich „rekolekcjach w drodze” wiedzą z własnego
doświadczenia jak bardzo umocniony w wierze i obdarowany łaską jest
każdy, kto po wędrówce staje u szczytu Jasnej Góry. Niech ich
świadectwo będzie zachętą dla tych, którzy po raz pierwszy zamierzają
wybrać się w pątniczą drogę.
Jestem przekonany, że każdy, kto doświadczy pielgrzymiego
radosnego trudu wędrówki, modlitwy i braterskiej służby w miłości,
będzie lepiej przygotowany duchowo do pokonania wszelkich zakusów
złego ducha czyhających na drodze życia ku świętości. Idąc ku Jasnej
Górze – ku Matce Bożej i pod Jej opieką – na pewno odniesiemy
zwycięstwo na złem.
Bardzo proszę księży proboszczów, księży prefektów i katechetów
świeckich oraz moderatorów wspólnot modlitewnych i ruchów
religijnych o zorganizowanie grup pątniczych w swoich regionach. Mam
nadzieję, że spotkamy się w licznej i pełnej entuzjazmu oraz wiary
wspólnocie na pielgrzymim szlaku.
Wszystkim pielgrzymom i organizatorom z serca błogosławię.
Zarządzenie:
Zaproszenie Księdza Biskupa Ordynariusza należy odczytać w
niedzielę 14.07.br. na wszystkich Mszach św., umieścić informacje o
zapisach w ogłoszeniach parafialnych i powtórzyć w kolejne niedziele
lipca, a załączony plakat umieścić w gablocie parafialnej.
WIKARIUSZ BISKUPI
Ks. Prał. Wiesław Wronka