ust.o zap.ropy naftowej

Projekt
12 października 2006 r.
USTAWA
z dnia …. ......................2006 r.
o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego, zasadach
postępowania w sytuacjach zagroŜenia bezpieczeństwa paliwowego państwa oraz
wykonywaniu zobowiązań międzynarodowych w sytuacjach zakłóceń w ich
dostawach i kryzysu na rynku naftowym
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa zasady :
1) tworzenia, utrzymywania i finansowania zapasów ropy naftowej, produktów
naftowych i gazu ziemnego;
2) przeprowadzania kontroli u przedsiębiorców objętych obowiązkiem tworzenia
i utrzymywania zapasów, o których mowa w pkt 1, a takŜe u przedsiębiorców
świadczących usługi magazynowania oraz którym zlecono tworzenie
i utrzymywanie zapasów;
3) postępowania w sytuacjach zagroŜenia bezpieczeństwa paliwowego państwa
oraz wypełniania zobowiązań międzynarodowych dotyczących zaopatrzenia
rynku w produkty naftowe i gaz ziemny, w tym:
a) zasady dysponowania zapasami, o których mowa w pkt 1,
b) zasady i warunki zaopatrzenia w ropę naftową, produkty naftowe i gaz
ziemny,
c) zakres wprowadzanych ograniczeń w dostarczaniu, poborze i zuŜyciu
produktów naftowych i gazu ziemnego,
d) organy właściwe w sprawach gospodarki ropą naftową, produktami
naftowymi i gazem ziemnym.
1)
2)
3)
4)
5)
Art. 2. UŜyte w ustawie określenia oznaczają:
bezpieczeństwo paliwowe państwa – stan umoŜliwiający pokrycie
zapotrzebowania odbiorców na ropę naftową, produkty naftowe i gaz ziemny,
w określonej wielkości i czasie, w stopniu umoŜliwiającym prawidłowe
funkcjonowanie gospodarki oraz zaspokajanie potrzeb obywateli w tym zakresie;
produkty naftowe – produkty otrzymywane z ropy naftowej, w tym paliwa;
paliwa – paliwa ciekłe, biopaliwa ciekłe oraz gaz płynny (LPG);
paliwa ciekłe:
a)
benzyny silnikowe i materiały pędne do silników lotniczych,
b)
oleje napędowe do silników i materiały pędne do silników lotniczych na
bazie nafty oraz oleje napędowe pozostałe (lekki olej opałowy),
c)
cięŜkie oleje opałowe;
biopaliwa ciekłe – biopaliwa ciekłe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 11 lit a i b
ustawy z dnia 25 września 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz.
U. Nr 169, poz. 1199);
1
6) gaz płynny (LPG) – skroplone lekkie węglowodory: propan, butan lub ich
mieszaninę, wykorzystywane jako paliwo napędowe lub do celów grzewczych;
7) produkcja paliw - wytwarzanie paliw w procesie przerobu ropy naftowej, a takŜe
przetwarzanie paliw poprzez procesy mieszania komponentów, w wyniku których
powstaje co najmniej jedno z paliw, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2 i pkt 3
lub biopaliwo, albo wzrasta całkowita ilość jednego z nich;
8) nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie ropy naftowej, produktów
naftowych lub gazu ziemnego z terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty
Europejskiej na terytoriom Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów
o podatku akcyzowym;
9) dostawa wewnątrzwspólnotowa - przemieszczenie ropy naftowej, produktów
naftowych lub gazu ziemnego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej w rozumieniu
przepisów o podatku akcyzowym;
10) państwo trzecie – państwo nie będące członkiem Wspólnoty Europejskiej;
11) import przemieszczenie ropy naftowej, produktów naftowych lub gazu
ziemnego z terytoriów państw trzecich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w
rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym;
12) eksport - przemieszczenie ropy naftowej, produktów naftowych lub gazu
ziemnego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza obszar celny Wspólnoty
Europejskiej,
potwierdzony
przez
graniczny
urząd
celny
państwa
członkowskiego, z którego dokonano faktycznego wyprowadzenia tych wyrobów
poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej;
13) przywóz – sprowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ropy naftowej,
produktów
naftowych
lub
gazu
ziemnego
w
ramach
nabycia
wewnątrzwspólnotowego lub importu;
14) wywóz – wywóz ropy naftowej, produktów naftowych lub gazu ziemnego poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej
lub eksportu;
15) zapasy handlowe – zapasy utrzymywane przez przedsiębiorców zajmujących się
produkcją paliw oraz przywozem ropy naftowej lub paliw, stanowiące nadwyŜkę
nad zapasami obowiązkowymi ropy naftowej lub paliw;
16) średnie dzienne wewnętrzne zuŜycie ropy naftowej i produktów naftowych wprowadzone na rynek krajowy, w poprzednim roku kalendarzowym, i ustalone
na podstawie danych statystycznych, średnie dzienne ilości:
a)
ropy naftowej sprowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w ramach przywozu,
b)
produktów naftowych:
- sprowadzonych w ramach przywozu,
- wprowadzonych na krajowy rynek z rezerw gospodarczych
w rozumieniu ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach
państwowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 197, z 2004 r. Nr 42, poz.
386, z 2005 r. Nr 132, poz. 1110, Nr 143, poz. 1201 oraz z 2006 r.
Nr 170, poz. 1217) oraz z zapasów interwencyjnych ropy naftowej
i produktów naftowych, a takŜe zapasów handlowych ropy naftowej
i produktów naftowych naleŜących do producentów i handlowców
- pomniejszone o ilości:
a)
ropy naftowej i produktów naftowych wywiezionych z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
2
ropy naftowej i produktów naftowych przeznaczonych na uzupełnienie
obniŜonych na podstawie art. 32 lub art. 33 zapasów interwencyjnych
oraz na ich powiększanie,
c)
paliw przeznaczonych do napędu statków morskich podczas rejsów
dalekomorskich (bunkier morski),
d)
biokomponentów wykorzystanych do produkcji biopaliw ciekłych
w wielkości przekraczającej ich maksymalny udział w paliwach ciekłych,
określony w przepisach o biokomponentach i biopaliwach ciekłych;
działalność gospodarcza – działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy
z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz.
1807, z późn. zm.1);
przedsiębiorca - przedsiębiorcę w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej;
producent – przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie
wytwarzania lub przetwarzania paliw;
handlowiec – przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie
przywozu ropy naftowej lub paliw;
obrót - działalność gospodarczą polegającą na przywozie ropy naftowej,
produktów naftowych lub gazu ziemnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
i wprowadzeniu ich na rynek krajowy;
pierwszy rok działalności gospodarczej - rok kalendarzowy, w którym
przedsiębiorca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej po uzyskaniu
niezbędnych koncesji lub pozwoleń;
interwencyjne uwolnienie zapasów obowiązkowych ropy naftowej i produktów
naftowych – obniŜenie ilości zapasów ropy naftowej i produktów naftowych
w trybie i na zasadach określonych w ustawie;
cena rynkowa – cenę stosowaną przez producenta lub handlowca w dniu
poprzedzającym dzień wydania decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 32
ust.1 pkt 3 lit. b - a w przypadku niemoŜności zastosowania tej ceny, cenę
stosowaną w tym dniu przez producenta mającego największy udział w rynku
paliw;
oferta – oferta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.2);
b)
17)
18)
19)
20)
21)
22)
23)
24)
25)
1
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 281, poz. 2777, z 2005 r. Nr 33, poz.
289, Nr 94, poz. 788, Nr 143, poz. 1199, Nr 175, poz. 1460, Nr 177, poz. 1468, Nr 178, poz. 1480, Nr 179, poz.
1485, Nr 180, poz. 1494 i Nr 183, poz. 1538 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127, Nr 144, poz. 1043 i 1045, Nr 158,
poz. 1121.
2
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z
1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z
1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i
Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r.
Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr
115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr
52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr
11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz.
1176, z 2003 r. Nr 49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151, z 2004 r. Nr 91, poz. 870,
Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692, Nr 172, poz. 1804 i Nr 281, poz. 2783, z 2005 r. Nr 48, poz. 462, Nr 157,
poz. 1316 i Nr 172, poz. 1438 oraz z 2006 r. Nr 157, poz. 1316, Nr 48, poz. 462 i Nr 133, poz. 935.
3
26) odbiorca – odbiorcę, o którym mowa w art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 10 kwietnia
1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, Nr 104, poz.
708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217);
27) instalacja magazynowa – instalację, o której mowa w art. 3 pkt 10a ustawy
z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
28) przedsiębiorstwo energetyczne – przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 3 pkt
12 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, wykonujące
działalność w zakresie przetwarzania, magazynowania, transportu lub obrotu
gazem ziemnym;
29) operator systemu przesyłowego gazowego – operator, w rozumieniu w art. 3 pkt
24 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
30) operator systemu dystrybucyjnego gazowego – operator, w rozumieniu art. 3 pkt
25 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
31) system gazowy – sieci gazowe oraz przyłączone do nich urządzenia i instalacje
współpracujące z siecią, znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
poprzez które gaz ziemny jest wprowadzany na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
32) operator sytemu połączonego – operator, o którym mowa w art. 3 pkt 28 ustawy
z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, w zakresie zarządzania
systemami
połączonymi
gazowymi
albo
systemem
przesyłowym,
dystrybucyjnym, magazynowania lub skraplania gazu ziemnego;
33) operator systemu gazowego – operator systemu przesyłowego gazowego,
operator systemu dystrybucyjnego gazowego lub operator systemów
połączonych;
34) odbiorca gazu ziemnego w gospodarstwie domowym – odbiorcę, o którym mowa
w art. 3 pkt 13 b ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne,
dokonującego zakupu gazu ziemnego w celu jego zuŜycia w gospodarstwie
domowym.
Rozdział 2
Zasady tworzenia, utrzymywania oraz finansowania zapasów ropy naftowej
i produktów naftowych
Art. 3. 1. W celu zapewnienia zaopatrzenia Rzeczypospolitej Polskiej w ropę
naftową i produkty naftowe w sytuacji wystąpienia zakłóceń lub kryzysu w ich
dostawach na rynek krajowy oraz wypełnienia zobowiązań międzynarodowych,
tworzy się zapasy ropy naftowej i produktów naftowych, zwane dalej „zapasami
interwencyjnymi”.
2. Zapasy interwencyjne obejmują zapasy:
1) obowiązkowe ropy naftowej i paliw, tworzone i utrzymywane przez
przedsiębiorców, zwane dalej „zapasami obowiązkowymi ropy naftowej”;
2) państwowe ropy naftowej i produktów naftowych, tworzone przez ministra
właściwego do spraw gospodarki; zapasy te są utrzymywane przez Agencję
Rezerw Materiałowych, zwane dalej „zapasami państwowymi”.
3. Zapasy interwencyjne powinny zaspokajać zapotrzebowanie na ropę naftową
i produkty naftowe w ilości odpowiadającej co najmniej:
4
1) 90 dniowemu średniemu dziennemu zuŜyciu wewnętrznemu ropy naftowej
i produktów naftowych z wyłączeniem gazu płynnego (LPG);
2) 30 dniowemu średniemu dziennemu zuŜyciu gazu płynnego (LPG)
- z zastrzeŜeniem ust. 4 oraz art. 71.
4. Zapasy interwencyjne powiększa się o rezerwę na poczet zapasów
niedostępnych z przyczyn technicznych oraz ubytki podczas przemieszczania tych
zapasów, w ilości odpowiadającej 10 % tworzonych i utrzymywanych zapasów
interwencyjnych.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy wykaz towarów :
1) uwzględnianych podczas ustalania ilości zapasów interwencyjnych;
2) w których tworzy się zapasy obowiązkowe
- biorąc pod uwagę obowiązujące klasyfikacje towarów oraz zobowiązania
międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Zapasy interwencyjne mogą być obniŜane w trybie i na zasadach określonych
w ustawie.
7. Produkty naftowe, z których są tworzone zapasy interwencyjne powinny
spełniać wymagania jakościowe określone w przepisach o systemie monitorowania
i kontrolowania jakości paliw.
Art. 4 Minister właściwy do spraw gospodarki corocznie, w terminie do dnia 31
marca, ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej "Monitor Polski", wielkości :
1) średniego dziennego przywozu netto ropy naftowej i produktów naftowych;
2) średniej dziennej produkcji paliw;
3) średniego wewnętrznego zuŜycia ropy naftowej i produktów naftowych
- w roku poprzedzającym, na podstawie danych statystycznych.
Art. 5. 1. Producenci i handlowcy są obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów
obowiązkowych ropy naftowej i paliw.
2. Producenci i handlowcy – w zaleŜności od przedmiotu wykonywanej
działalności gospodarczej, tworzą zapasy obowiązkowe:
1) ropy naftowej;
2) paliw w następujących grupach produktów:
a)
benzyny silnikowe i materiały pędne do silników lotniczych,
b)
oleje napędowe do silników i oleje napędowe pozostałe oraz materiały
pędne do silników lotniczych na bazie nafty,
c)
cięŜkie oleje opałowe;
3) gazu płynnego (LPG).
5
3. Zapasy obowiązkowe ropy naftowej, paliw oraz gazu płynnego (LPG), o których mowa
w ust. 2, tworzy się w wielkości odpowiadającej :
1) 76 dniom średniego dziennego przywozu ropy naftowej lub paliw lub produkcji
paliw, z wyłączeniem gazu płynnego (LPG);
2) 30 dniom średniego dziennego przywozu gazu płynnego (LPG) lub jego produkcji
- w poprzednim roku kalendarzowym, z zastrzeŜeniem ust. 6 oraz art. 68 ust. 2 i 3.
4. Producenci tworzą i utrzymują zapasy obowiązkowe ropy naftowej i paliw
w wielkości, o której mowa w ust. 3, obliczonej na podstawie danych indywidualnych
dotyczących ilości:
1) ropy naftowej – sprowadzonej w ramach przywozu, pomniejszonej o ilości tej
ropy przeznaczonej do produkcji paliw, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i pkt 3;
2) paliw ciekłych i biopaliw ciekłych wyprodukowanych z ropy naftowej;
3) paliw ciekłych i biopaliw ciekłych sprowadzonych w ramach przywozu;
4) gazu płynnego (LPG) sprowadzonego w ramach przywozu lub uzyskanego
w procesie rafinacji ropy naftowej.
5. Handlowcy tworzą i utrzymują zapasy obowiązkowe ropy naftowej i produktów
naftowych w wielkości określonej w ust. 3, obliczonej na podstawie danych
indywidualnych dotyczących ilości:
1) ropy naftowej– sprowadzonej w ramach przywozu, pomniejszonej o ilości tej
ropy sprzedane producentowi do produkcji paliw, o których mowa w ust. 2 pkt 2
i pkt 3;
2) paliw ciekłych i biopaliw ciekłych sprowadzonych w ramach przywozu;
3) gazu płynnego (LPG) sprowadzonego w ramach przywozu.
6. Ilości ropy naftowej i paliw, o których mowa w ust. 4 i 5, pomniejsza się
odpowiednio o ilości:
1) ropy naftowej wywiezionej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) paliw wyprodukowanych z ropy naftowej sprowadzonej w ramach przywozu,
a następnie wywiezionych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) paliw wyprodukowanych z ropy naftowej wydobytej w kraju, o ile udział tych paliw
nie przekracza 20 % ogólnej ilości ich produkcji w danym roku;
4) gazu płynnego (LPG) wywiezionego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) paliw wykorzystanych do napędu statków morskich podczas podróŜy
dalekomorskich (bunkier morski).
7. Producenci i handlowcy powiększają zapasy obowiązkowe ropy naftowej i paliw
o rezerwę na poczet zapasów niedostępnych z przyczyn technicznych oraz ubytki
podczas przemieszczania tych zapasów, w wielkości, o której mowa w art. 3 ust. 4.
8. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 8 ust. 3, minister właściwy do spraw gospodarki, na
wniosek przedsiębiorcy, moŜe zezwolić, w drodze decyzji administracyjnej, na
okresowe niepowiększanie zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw, przy czym
okres ten nie moŜe być dłuŜszy niŜ rok.
6
9. Utworzone i utrzymywane przez producentów i handlowców zapasy
obowiązkowe ropy naftowej i paliw stanowią ich majątek, chyba Ŝe z umowy, o której
mowa w art. 11 ust. 1, wynika, Ŝe zapasy te stanowią majątek przyjmującego
zlecenie.
Art. 6. 1. Producent i handlowiec, w pierwszym roku wykonywania działalności
gospodarczej w zakresie wytwarzania lub przetwarzania paliw lub przywozu ropy
naftowej lub paliw, jest obowiązany do utworzenia i utrzymywania zapasów
obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, zgodnie art. 5 ust. 3 oraz z
harmonogramem, o którym mowa w art. 68 ust. 2 i 3.
2. Podstawą obliczania wymaganej ilości zapasów obowiązkowych ropy naftowej
lub paliw, dla przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 1, jest zadeklarowana przez
niego na dany rok kalendarzowy, wielkość przywozu ropy naftowej lub paliw lub
wielkość produkcji paliw. JeŜeli zadeklarowana wielkość produkcji lub ilość
przywoŜonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ropy naftowej i paliw jest
niŜsza od wielkości faktycznie zrealizowanych, przedsiębiorca ten jest obowiązany
na koniec roku kalendarzowego posiadać zapasy obowiązkowe ropy naftowej i paliw
wyliczone według wielkości faktycznie zrealizowanych.
Art. 7.1. Zapasy obowiązkowe ropy naftowej i paliw, tworzone w zakresie grup produktów,
o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2, mogą być utrzymywane w postaci:
1) produktów gotowych;
2) półproduktów rafinacji ropy naftowej;
3) ropy naftowej
- w stosunku procentowym, określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust 3.
2. Zapasy obowiązkowe ropy naftowej i paliw, tworzone w zakresie grup produktów,
o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2, mogą być utrzymywane w postaci półproduktów rafinacji
ropy naftowej lub w postaci ropy naftowej wyłącznie przez producentów wytwarzających
paliwa poprzez przerób ropy naftowej, z zastrzeŜeniem art. 11 ust. 3.
3. Zapasy obowiązkowe ropy naftowej i paliw utrzymywane w postaci, o której mowa
w ust. 1 pkt 2 i 3, powinny:
1) umoŜliwiać rzeczywiste wytworzenie produktów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2, w
ilości określonej w art. 5 ust. 3;
2) być obliczane proporcjonalnie do ilości kaŜdej kategorii produktu otrzymanego w
procesie przerobu ropy naftowej, w poprzednim roku kalendarzowym, przez danego
producenta.
4. Zapasy obowiązkowe tworzone w zakresie gazu płynnego (LPG) mogą być
utrzymywane zamiennie wyłącznie w postaci benzyn silnikowych, o których mowa
w art. 5 ust. 2 pkt 2 lit. a, w ilości równowaŜnej pod względem wartości opałowej,
ustalonej według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 8
ust. 3.
5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 8 ust. 3, minister właściwy do spraw gospodarki, na
wniosek przedsiębiorcy, moŜe zezwolić, w drodze decyzji administracyjnej, na
czasową zamianę utrzymywanych zapasów obowiązkowych tworzonych w zakresie
7
grup produktów, o których mowa w art. 5 ust. 2, pkt 2, w grupach innych niŜ były
tworzone, przy czym okres ten nie moŜe być dłuŜszy niŜ 3 miesiące.
Art. 8.1. Do zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw moŜna zaliczyć ropę naftową
i paliwa zmagazynowane :
1) w zbiornikach rafinerii ropy naftowej, z wyłączeniem paliw znajdujących się
w instalacjach i rurociągach produkcyjnych;
2) w terminalach i magazynach hurtowych;
3) w zbiornikach instalacji rurociągowych;
4) w zbiornikach i magazynach portowych, znajdujących się w portach docelowych
połoŜonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) w zbiornikowcach znajdujących się w portach docelowych połoŜonych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, po załatwieniu formalności portowych i celnych zgodnie
z odrębnymi przepisami;
6) na barkach i statkach Ŝeglugi przybrzeŜnej wynajętych do transportowania paliw
w obszarze wód terytorialnych Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem zapewnienia
moŜliwości bezzwłocznego przeprowadzenia kontroli stanu zapasów;
7) w zbiornikach magazynowych i rozlewniach gazu płynnego (LPG).
2. Do zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw nie zalicza się ropy naftowej i paliw
znajdujących się w:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
złoŜach ropy naftowej niewydobytej;
tranzycie, z przeznaczeniem do innych państw;
rurociągach przesyłowych;
cysternach kolejowych i samochodowych;
zbiornikach magazynowych na stacjach paliw, w tym stacjach paliw (LPG);
magazynach o przeznaczeniu wojskowym;
punktach sprzedaŜy butli z gazem płynnym (LPG);
w zbiornikowcach znajdujących się poza portem docelowym;
w zbiornikach statków morskich.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy sposób tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy
naftowej i paliw oraz ustalania ich ilości przez producentów i handlowców, w tym
równieŜ przez producentów paliw wytwarzających te paliwa poprzez procesy
mieszania paliw lub komponentów;
2) szczegółowy sposób tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu
płynnego (LPG) oraz ustalania ich ilości przez producentów i handlowców
utrzymujących je w postaci benzyn silnikowych;
3) procentowy udział zapasów poszczególnych grup produktów, które mogą być
utrzymywane w postaci ropy naftowej;
4) rodzaje dokumentów potwierdzających wyłączenia z obowiązku tworzenia
zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw;
5) sytuacje, w których producent i handlowiec moŜe wystąpić do ministra
właściwego do spraw gospodarki o zezwolenie na czasową zamianę
utrzymywanych zapasów obowiązkowych paliw w grupach innych niŜ były
tworzone;
8
6) sytuacje, w których producent i handlowiec moŜe wystąpić do ministra
właściwego do spraw gospodarki o zezwolenie na czasowe niepowiększanie
zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw
- biorąc pod uwagę sytuację na krajowym rynku naftowym oraz zobowiązania
międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 9. 1. Zapasy obowiązkowe ropy naftowej i paliw mogą być utrzymywane na
terytorium innego Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej, pod warunkiem zawarcia
bilateralnej umowy międzyrządowej między Rzeczpospolitą Polską a państwem, na
terytorium którego zapasy te będą magazynowane; umowa ta powinna zawierać
postanowienia zapewniające kontrolę stanu i jakości tych zapasów, wypełnienie
międzynarodowych wymagań dotyczących sprawozdawczości w zakresie zapasów oraz
dysponowania nimi i przemieszczania ich z terytorium tego państwa na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w tym równieŜ w sytuacji zaistnienia zakłóceń w dostawach ropy
naftowej lub produktów naftowych na terytorium tego państwa.
2. Zapasy obowiązkowe ropy naftowej i paliw utrzymywane poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej nie mogą przekraczać 5% ogólnej ilości zapasów
obowiązkowych ropy naftowej i paliw, do utrzymywania których dany producent
i handlowiec jest obowiązany.
Art. 10.1. Producenci i handlowcy, którzy utrzymują zapasy obowiązkowe ropy naftowej
i paliw u przedsiębiorców świadczących usługi magazynowania ropy naftowej lub paliw, są
obowiązani zawrzeć umowę o magazynowanie tych zapasów, zwaną dalej „umową
magazynowania”.
2. Umowa magazynowania powinna zawierać w szczególności postanowienia
określające:
1) ilość i miejsce magazynowanych zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw;
2) warunki zapewniające utrzymywanie odpowiedniego poziomu ilościowego
i jakościowego magazynowanych zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw;
3) sposób postępowania przy magazynowaniu zapasów obowiązkowych ropy
naftowej i paliw, ich wymianie i konserwacji oraz interwencyjnym uwalnianiu tych
zapasów;
4) okres magazynowania zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw, przy czym
okres ten nie powinien być krótszy niŜ rok kalendarzowy;
5) zasady odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy;
6) okres jej obowiązywania i warunki rozwiązania.
3. Producenci oraz handlowcy są obowiązani do przekazania Agencji Rezerw
Materiałowych kopii umowy magazynowania, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia,
w celu dokonania odpowiedniej adnotacji w rejestrze producentów i handlowców, o
którym mowa w art. 13 ust. 1.
Art. 11. 1. Producenci i handlowcy mogą zlecić, na podstawie umowy zlecenia,
wykonanie zadań w zakresie tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych
ropy naftowej i paliw przedsiębiorcom wykonującym działalność gospodarczą
w zakresie obrotu ropą naftową lub paliwami, wytwarzania paliw lub magazynowania
ropy naftowej lub paliw.
2. Umowa zlecenia zawiera w szczególności postanowienia określające:
9
1) ilość tworzonych i utrzymywanych zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw
w okresie obowiązywania umowy;
2) sposób wykonania zlecenia;
3) warunki zapewniające utrzymywanie odpowiedniego poziomu ilościowego
i jakościowego tworzonych i utrzymywanych zapasów obowiązkowych ropy
naftowej i paliw;
4) sposób postępowania podczas magazynowania zapasów obowiązkowych ropy
naftowej i paliw, ich wymiany i konserwacji oraz obniŜania tych zapasów;
5) okres obowiązywania umowy, przy czym okres ten nie moŜe być krótszy niŜ 90
dni;
6) miejsce magazynowania tworzonych i utrzymywanych zapasów obowiązkowych
ropy naftowej i paliw w okresie obowiązywania umowy;
7) sposób wykonywania obowiązków dotyczących sporządzania i przekazywania
informacji, o których mowa w art. 21 i art. 36;
8) postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia;
9) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy.
3. Handlowiec, który zlecił wykonanie swoich zadań dotyczących tworzenia
i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw producentowi
wytwarzającemu paliwa poprzez przerób ropy naftowej na zasadach określonych w ust. 1,
moŜe utrzymywać zapasy w postaci ropy naftowej, pod warunkiem, Ŝe w umowie zlecenia
zostaną zawarte równieŜ postanowienia dotyczące zobowiązania do przerobu ropy naftowej
na paliwa będące przedmiotem umowy, w czasie zapewniającym przedsiębiorcy
zlecającemu wykonanie jego zadań dotyczących interwencyjnego uwalniania tych zapasów.
4. W przypadku zlecenia przez producentów i handlowców tworzenia
i utrzymywania, w ich imieniu, zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw
podmiotom wymienionym w ust. 1, przedsiębiorcy przyjmujący zlecenie:
1) nie mogą wykorzystywać, na własne potrzeby, tworzonych i utrzymywanych
zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw w okresie obowiązywania umowy
zlecenia;
2) są obowiązani zagwarantować zlecającemu dostęp do tworzonych
i utrzymywanych zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw w okresie
obowiązywania umowy zlecenia.
5. W przypadku, gdy zapasy obowiązkowe ropy naftowej i paliw utrzymywane
zgodnie z ust. 1 nie stanowią majątku producenta lub handlowca, umowa zlecenia
powinna zawierać takŜe postanowienia gwarantujące zlecającemu prawo nabycia
tych zapasów w okresie jej obowiązywania oraz określać sposób ustalania ceny
odsprzedaŜy tych zapasów.
6. Producenci i handlowcy, przed zawarciem umowy zlecenia, są obowiązani do
przedłoŜenia Agencji Rezerw Materiałowych projektu tej umowy oraz uzyskania
zgody na jej zawarcie.
7. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej,
odmawia wyraŜenia zgody na zawarcie umowy zlecenia, jeŜeli:
1) projekt tej umowy nie zawiera postanowień, o których mowa w ust. 2 i 5;
2) lokalizacja lub infrastruktura techniczna baz magazynowych albo system
przemieszczania ropy naftowej i paliw nie zapewnią sprawnych i bezpiecznych
10
ich dostaw do miejsc przeznaczenia, w przypadku wystąpienia zakłóceń bądź
kryzysu na rynku krajowym paliw.
8. Producent lub handlowiec przekazuje kopię umowy zlecenia, o której mowa
w ust. 1, Agencji Rezerw Materiałowych, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia.
9. Producenci i handlowcy zlecający wykonanie swoich zadań w zakresie
tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw innym
podmiotom, ponoszą odpowiedzialność za jakość i stan tych zapasów oraz
wypełnianie zobowiązań dotyczących interwencyjnego uwalniania tych zapasów
Art. 12. 1. Koszty tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej
i paliw ponoszą producenci oraz handlowcy; koszty te są zaliczane do kosztów ich
działalności.
2. Producenci oraz handlowcy są obowiązani ubezpieczyć zapasy obowiązkowe
ropy naftowej i paliw od ognia i innych zdarzeń losowych.
Art. 13. 1.Tworzy się rejestr producentów i handlowców, zwany dalej „rejestrem”.
2. Rejestr prowadzi Agencja Rezerw Materiałowych.
3. Rejestr zawiera, w szczególności:
1) oznaczenie producenta lub handlowca;
2) niezbędne dane ekonomiczne i towarowe dotyczące producenta lub handlowca;
3) informacje dotyczące magazynowania zapasów obowiązkowych ropy naftowej
i paliw.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
sposób prowadzenia rejestru, dokumenty będące podstawą dokonania wpisu do
rejestru, zmiany wpisu lub wykreślenia z rejestru, wzory wniosków o dokonanie wpisu
do rejestru i o wykreślenie z rejestru oraz dane podlegające wpisowi do rejestru,
uwzględniając moŜliwość prowadzenia rejestru w systemie elektronicznym, pod
warunkiem, Ŝe dane w nim zawarte znajdują potwierdzenie w dokumentach
przechowywanych przez prowadzącego rejestr.
Art. 14. 1. Producenci i handlowcy są obowiązani złoŜyć wniosek o wpis do
rejestru, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie
podlegającym obowiązkowi tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy
naftowej i paliw.
2. Wniosek o dokonanie wpisu do rejestru zawiera:
1) firmę przedsiębiorcy;
2) oznaczenie formy prawnej, a takŜe numer identyfikacji podatkowej (NIP) i numer
identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki
narodowej (REGON) oraz numer
PESEL osoby kierujące działalnością
przedsiębiorstwa;
3) oznaczenie siedziby i adresu producenta lub handlowca;
4) oznaczenie adresu zakładu głównego producenta lub handlowca, jeŜeli jest inny
niŜ siedziba producenta lub handlowca;
5) oznaczenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie
z Polską Klasyfikacją Działalności;
11
6) wskazanie daty rozpoczęcia działalności gospodarczej;
7) dane o wielkości produkcji, przywozu ropy naftowej i paliw, z uwzględnieniem
rodzaju tych paliw, planowanych na dany rok;
8) dane o ilości, rodzaju i gatunku paliw oraz ilości ropy naftowej przewidywanych
do utworzenia w danym roku kalendarzowym w ramach zapasów
obowiązkowych ropy naftowej i paliw;
9) oznaczenie miejsca magazynowania zapasów obowiązkowych ropy naftowej
i paliw.
3. W przypadku gdy wniosek nie zawiera danych, o których mowa w ust. 2,
Agencja Rezerw Materiałowych niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia
wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie wniosku
w wyznaczonym terminie stanowi niedopełnienie obowiązku złoŜenia wniosku o wpis
do rejestru.
4. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych, w drodze decyzji administracyjnej,
odmawia wpisu do rejestru, jeŜeli:
1) prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania przez producenta lub handlowca
określonej we wniosku działalności gospodarczej;
2) od dnia wydania decyzji o wykreśleniu wpisu z rejestru z przyczyn, o których
mowa w art. 16 ust. 2 pkt 2, upłynął okres krótszy niŜ 2 lata.
Art. 15. 1. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych dokonuje wpisu do rejestru, w
drodze decyzji administracyjnej, w terminie 5 dni roboczych od dnia złoŜenia
kompletnego wniosku.
2. Decyzja administracyjna o wpisie do rejestru zawiera w szczególności dane, o
których mowa w art.14 ust. 2 pkt 1-3, oraz datę wpisu do rejestru i numer w
rejestrze.
Art. 16. 1. Zmiana wpisu lub wykreślenie z rejestru następują na uzasadniony
wniosek producenta lub handlowca lub z urzędu.
2. Producent oraz handlowiec są obowiązani złoŜyć wniosek o:
1) zmianę wpisu w rejestrze - w terminie 7 dni od dnia zmiany danych, o których
mowa w art.14 ust. 2;
2) wykreślenie wpisu z rejestru w przypadku:
a)
trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, w
zakresie wytwarzania lub przetwarzania lub przywozu ropy naftowej lub
paliw,
b)
cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub
zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych,
c)
cofnięcia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w
zakresie wytwarzania i obrotu paliwami lub jej wygaśnięcia,
d)
ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy.
3. Wpis do rejestru podlega wykreśleniu z urzędu przez Prezesa Agencji Rezerw
Materiałowych w przypadku:
12
1) gdy prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a;
2) stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, co najmniej przez okres 12
miesięcy, potwierdzonego odpowiednimi dokumentami.
4. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych moŜe wykreślić z urzędu dane wpisane
do rejestru niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy.
5. Agencja Rezerw Materiałowych moŜe wezwać producenta lub handlowca do
uzupełnienia wniosku, o którym mowa w ust. 2, oraz przedstawienie dokumentów
wynikających z przepisów o swobodzie działalności gospodarczej lub przepisów
podatkowych, takich jak:
1) potwierdzenie wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego;
2) potwierdzenie cofnięcia zgody Naczelnika Urzędu Celnego na funkcjonowanie
składu celnego.
6. Wykreślenie wpisu z rejestru następuje w drodze decyzji administracyjnej.
7. O odmowie wpisu do rejestru oraz wykreśleniu z rejestru Agencja Rezerw
Materiałowych informuje naczelnika urzędu celnego właściwego dla producenta albo
handlowca oraz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, zwanego dalej „Prezesem
URE”, w terminie 14 dni od dnia wydania decyzji, o której mowa w ust. 6 lub art. 14
ust. 4.
Art. 17.1. Do postępowania przed Agencją Rezerw Materiałowych w sprawach
określonych w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn.
zm.3).
2. Od decyzji administracyjnych wydanych przez prezesa Agencji Rezerw
Materiałowych słuŜy odwołanie do ministra właściwego do spraw gospodarki.
Art. 18. Zapasy państwowe ropy naftowej i produktów naftowych utrzymuje się
wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 19. 1. Zapasy państwowe ropy naftowej i produktów naftowych nie mogą być
mniejsze niŜ 14-dniowe średnie dzienne
wewnętrzne zuŜycie ropy naftowej
i produktów naftowych.
2. Zapasy państwowe produktów naftowych mogą być utrzymywane w postaci:
1) produktów gotowych;
2) półproduktów rafinacji ropy naftowej;
3) ropy naftowej.
3
Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz.
984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692 oraz z
2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz.1524.
13
3. Prezes Agencja Rezerw Materiałowych corocznie określa wielkość i strukturę
zapasów państwowych ropy naftowej i produktów naftowych w projekcie planu
rzeczowo-finansowego Agencji Rezerw Materiałowych, uwzględniając wymagania
określone w ust. 1 i biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia realizacji
zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących minimalnego
poziomu posiadanych zapasów ropy naftowej i produktów naftowych.
4. Projekt planu rzeczowo-finansowego, o którym mowa w ust. 3, Prezes Agencji
Rezerw Materiałowych przedkłada do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw
gospodarki, w terminie do dnia 15 kwietnia kaŜdego roku.
Art. 20. 1 Zapasy państwowe ropy naftowej i produktów naftowych są
finansowane ze środków budŜetu państwa oraz wpływów Agencji Rezerw
Materiałowych.
2. Środki i wpływy, o których mowa w ust. 1, Agencja Rezerw Materiałowych
przeznacza na pokrycie:
1) przyrostu i zmiany struktury zapasów państwowych ropy naftowej i produktów
naftowych, stosownie do wielkości i struktury wewnętrznego zuŜycia ropy
naftowej i produktów naftowych w poprzednim roku kalendarzowym;
2) kosztów:
a)
utrzymywania i magazynowania zapasów państwowych ropy naftowej
i produktów naftowych,
b)
wymiany zapasów państwowych ropy naftowej i produktów naftowych,
c)
odtwarzania zapasów państwowych ropy naftowej i produktów
naftowych w przypadku ich obniŜenia, o którym mowa w art. 32 ust. 1
pkt 2 lub art. 33 pkt 2.
3. Środki finansowe uzyskane z obrotu zapasami państwowymi ropy naftowej
i produktów naftowych przeznacza się na działalność Agencji Rezerw Materiałowych
związaną z gospodarowaniem zapasami państwowymi w kolejnych latach.
4. Nie pobiera się opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych, których stroną
jest Agencja Rezerw Materiałowych.
Art. 21. 1. Producenci i handlowcy obowiązani do tworzenia i utrzymywania
zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw oraz przedsiębiorcy magazynujący,
przekazują Agencji Rezerw Materiałowych pisemne, miesięczne informacje o ilości:
1) przywozu ropy naftowej oraz produkcji i przywozu paliw na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a takŜe strukturze produkcji i przywozu paliw;
2) ropy naftowej i paliw wywiezionych z Rzeczypospolitej Polskiej, a takŜe
strukturze wywiezionych paliw;
3) tworzonych i magazynowanych zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw,
ich strukturze oraz miejscach ich magazynowania;
14
4) utrzymywanych zapasów handlowych ropy naftowej i paliw, przewyŜszających
zapasy obowiązkowe, o których mowa w pkt 3, ich strukturze oraz miejscach
magazynowania
- w terminie 15 dni od upływu ostatniego dnia miesiąca, którego dotyczy
przekazywana informacja.
2. Producenci i handlowcy są obowiązani do przedstawiania ministrowi
właściwemu do spraw gospodarki pisemnych, kwartalnych informacji o poniesionych
kosztach tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw,
w terminie 30 dni od upływu ostatniego dnia kwartału, którego dotyczy informacja.
3. Producenci i handlowcy są obowiązani do przedstawienia Agencji Rezerw
Materiałowych informacji o ilości zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw, do
utworzenia których są obowiązani w danym roku kalendarzowym, w terminie do dnia
1 marca.
4. Do informacji, o których mowa w ust. 1-3, przepisy ustawy z dnia 29 czerwca
1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 z poźn. zm.4) stosuje się
odpowiednio.
Art. 22. 1. Agencja Rezerw Materiałowych składa ministrowi właściwemu do
spraw gospodarki półroczne sprawozdania o stanie zapasów obowiązkowych ropy
naftowej i paliw oraz zapasów państwowych ropy naftowej i produktów naftowych, ich
strukturze oraz miejscach magazynowania, w terminie 45 dni od końca miesiąca
następującego po upływie okresu sprawozdawczego.
2. Agencja Rezerw Materiałowych składa ministrowi właściwemu do spraw
gospodarki miesięczne, skrócone sprawozdania o stanie zapasów obowiązkowych
ropy naftowej i paliw oraz zapasów państwowych ropy naftowej i produktów
naftowych, a takŜe ich strukturze, w terminie 45 dni od końca miesiąca, którego
dotyczy sprawozdanie.
3. Agencja Rezerw Materiałowych przekazuje bieŜące informacje w zakresie
określonym w ust. 1 oraz inne informacje dotyczące tworzenia i utrzymywania
zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw, a takŜe zapasów państwowych ropy
naftowej i produktów naftowych na kaŜde Ŝądanie ministra właściwego do spraw
gospodarki.
Rozdział 3
Zasady tworzenia, utrzymywania oraz finansowania zapasów gazu ziemnego
Art. 23.1. W celu zapewnienia zaopatrzenia Rzeczypospolitej Polskiej w gaz
ziemny oraz minimalizacji
skutków zagroŜenia bezpieczeństwa paliwowego
państwa, wystąpienia sytuacji awaryjnej w sieci gazowej lub nieprzewidzialnego
wzrostu zuŜycia gazu ziemnego, przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące
działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą jest
4
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554
i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 100, poz. 1080, z 2003 r. Nr 217,
poz. 2125, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 163, poz. 1362.
15
obowiązane do utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, zwanych
dalej „zapasami obowiązkowymi gazu ziemnego”.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą
w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą:
1) utrzymuje zapasy obowiązkowe gazu ziemnego w wielkości odpowiadającej co
najmniej 30 dniom średniego dziennego przywozu tego gazu, ustalonego
w sposób określony w art. 24 ust. 2 i 5, z zastrzeŜeniem art. 71;
2) zapewnia techniczną moŜliwość dostarczenia do systemu gazowego, całkowitej
ilości zapasów obowiązkowych gazu ziemnego w okresie nie dłuŜszym niŜ 40
dni;
3) przedstawia operatorowi systemu przesyłowego gazowego lub operatorowi
systemów połączonych oraz Prezesowi URE, charakterystykę instalacji
magazynowej, w której utrzymuje zapasy obowiązkowe gazu ziemnego, w celu
weryfikacji technicznych moŜliwości dostarczenia zapasów tego gazu do
systemu gazowego.
3. Zapasy obowiązkowe gazu ziemnego utrzymuje się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w instalacjach magazynowych przyłączonych do systemu
gazowego.
4. W przypadku braku technicznych moŜliwości dostarczenia zapasów
obowiązkowych gazu ziemnego do systemu gazowego, operator systemu gazowego
niezwłocznie powiadamia Prezesa URE o tym fakcie.
5. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą
w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą moŜe być zwolnione z obowiązku,
o którym mowa w ust. 1, jeŜeli liczba odbiorców nie jest większa niŜ sto tysięcy
i sprzedaŜ gazu ziemnego nie przekracza w ciągu roku 50 mln m3. Zwolnienia
dokonuje minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek tego przedsiębiorstwa,
w drodze decyzji administracyjnej, na okres jednego roku lub do czasu zmiany stanu
faktycznego będącego podstawą do zwolnienia z tego obowiązku.
Art. 24.1. Wielkość zapasów gazu ziemnego ustala przedsiębiorstwo
energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem
ziemnym z zagranicą, z zastrzeŜeniem ust. 5, do dnia 30 kwietnia kaŜdego roku.
2. Przedsiębiorstwo, o którym mowa w ust. 1, ustala wielkość zapasów gazu
ziemnego na podstawie wielkości jego przywozu, w okresie od dnia 1 kwietnia roku
ubiegłego do dnia 31 marca danego roku, na podstawie danych zawartych
w sprawozdaniach statystycznych sporządzanych przez to przedsiębiorstwo.
3. Ustaloną zgodnie z ust. 2, wielkość zapasów gazu ziemnego przedsiębiorstwo,
o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie przedkłada Prezesowi URE w celu jej
weryfikacji.
4. Zapasy gazu ziemnego w wielkości ustalonej zgodnie z ust. 2 i zweryfikowanej
przez Prezesa URE, przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność
gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą jest obowiązane
16
utrzymywać w okresie od dnia 1 października danego roku do dnia 30 września
kolejnego roku.
5. Prezes URE ustala w koncesji wielkość zapasów gazu ziemnego dla
pierwszego roku działalności gospodarczej w zakresie obrotu gazem ziemnym
z zagranicą wykonywania przez przedsiębiorstwo energetyczne, na podstawie
prognozowanej wielkości przywozu gazu ziemnego, określonej we wniosku o
udzielnie koncesji, w okresie dwunastu miesięcy.
Art. 25.1. Zapasami obowiązkowymi gazu ziemnego dysponuje minister właściwy
do spraw gospodarki. Zapasy te mogą być uruchomione przez operatora systemu
przesyłowego gazowego lub operatora systemów połączonych, niezwłocznie po
uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw gospodarki.
2. Zgodę, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki wyraŜa
w drodze decyzji administracyjnej. Wniesienie odwołania od tej decyzji nie
wstrzymuje jej wykonania.
3. W przypadku konieczności uruchomienia zapasów obowiązkowych gazu
ziemnego, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące
działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą jest
obowiązane do ich uzupełnienia do wielkości ustalonej zgodnie z art. 24 ust. 2 i 5
w okresie 4 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich uruchomienie.
Art. 26.1.Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą
w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą przedstawia ministrowi właściwemu
do spraw gospodarki, Prezesowi URE oraz operatorowi systemu gazowego
informacje o:
1) wielkościach zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, ustalonych w sposób
określony w art. 24, oraz technicznych moŜliwościach dostarczania ich do
systemu gazowego, w okresie nie dłuŜszym niŜ 40 dni - do dnia 15 maja kaŜdego
roku;
2) rzeczywistej wielkości utrzymywanych zapasów obowiązkowych gazu ziemnego
oraz miejscu ich magazynowania, według stanu na dzień 15 września - do dnia
20 września kaŜdego roku.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, przekazuje
ministrowi właściwemu do spraw gospodarki oraz Prezesowi URE informacje
o działaniach podjętych w poprzednich czterech kwartałach, w celu zapewnienia
bezpieczeństwa paliwowego państwa w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą
oraz realizacji obowiązku utrzymywania zapasów gazu ziemnego, do dnia 15 maja
kaŜdego roku.
Art. 27.1. Zapasy obowiązkowe gazu ziemnego stanowią majątek przedsiębiorstw
obowiązanych do ich utrzymywania.
2. Koszty ponoszone przez przedsiębiorstwa energetyczne wykonujące
działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, w związku
z realizacją obowiązku utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, są
17
zaliczane do kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej tych przedsiębiorstw
w zakresie obrotu tym gazem z zagranicą.
Rozdział 4
Zasady przeprowadzania kontroli
Art. 28. 1. Agencja Rezerw Materiałowych jest uprawniona do przeprowadzania
kontroli u producentów, handlowców i przedsiębiorców świadczących usługi
magazynowania, a takŜe u przedsiębiorców, którym zlecono tworzenie i
utrzymywanie zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw.
2. Czynności kontrolne wykonują pracownicy Agencji Rezerw Materiałowych po
okazaniu legitymacji słuŜbowej oraz po doręczeniu przedsiębiorcy albo osobie przez
niego upowaŜnionej, upowaŜnienia do przeprowadzenia kontroli działalności
przedsiębiorcy.
3. UpowaŜnienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) imię, nazwisko, stanowisko słuŜbowe oraz numer legitymacji słuŜbowej
pracownika organu kontroli uprawnionego do wykonywania kontroli;
2) oznaczenie kontrolowanego;
3) określenie zakresu kontroli;
4) wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;
5) wskazanie podstawy prawnej kontroli;
6) oznaczenie organu kontroli;
7) określenie daty i miejsca wystawienia upowaŜnienia;
8) podpis osoby wystawiającej upowaŜnienie, z podaniem zajmowanego
stanowiska słuŜbowego;
9) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego.
4. Kontrola, o której mowa w ust. 1, polega na sprawdzeniu:
1) prawidłowości ustalenia wielkości zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw
na dany rok kalendarzowy;
2) zgodności stanu faktycznego ze stanem ewidencyjnym zapasów obowiązkowych
ropy naftowej i paliw;
3) jakości paliw;
4) wykonywania postanowień umowy magazynowania i umowy zlecenia.
5. UpowaŜnionym pracownikom, o których mowa w ust. 2, przysługuje prawo:
1) wejścia na teren nieruchomości i do obiektów producentów, handlowców,
przedsiębiorców świadczących usługi magazynowania oraz przedsiębiorców,
którym zlecono tworzenie i utrzymywanie zapasów obowiązkowych ropy naftowej
i paliw;
2) Ŝądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, a takŜe Ŝądania okazania
dokumentów dotyczących produkcji lub przywozu ropy naftowej i paliw za rok,
w którym jest przeprowadzana kontrola i rok poprzedni, umoŜliwiających
weryfikację poprawności wyliczenia poziomu zapasów obowiązkowych ropy
naftowej i paliw, do których tworzenia i utrzymywania w danym roku jest
obowiązany producent i handlowiec;
18
3) wglądu do dokumentów potwierdzających jakość paliw;
4) pobierania próbek paliw na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
6. Czynności kontrolne przeprowadza się w obecności kontrolowanego lub osoby
przez niego upowaŜnionej.
7. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół dokonanych czynności, który
powinien ponadto zawierać wnioski oraz pouczenie o sposobie złoŜenia zastrzeŜeń
co do jego treści, przy czym termin do złoŜenia zastrzeŜeń nie moŜe być krótszy niŜ
7 dni od dnia doręczenia protokołu.
8. W przypadku odmowy podpisania przez przedsiębiorcę protokołu z kontroli,
kontrolujący dokonuje stosownej adnotacji w protokole.
9. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę, o której mowa w ust. 6, nie
stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez kontrolera i realizacji ustaleń
kontroli.
10. Agencja Rezerw Materiałowych moŜe wezwać producenta, handlowca,
przedsiębiorcę świadczącego usługi magazynowania lub przedsiębiorcę, któremu
zlecono tworzenie i utrzymywanie zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw, do
usunięcia uchybień określonych w protokole, o którym mowa w ust. 8.
Art. 29.1. Prezes URE jest uprawniony do przeprowadzania kontroli zapasów
obowiązkowych gazu ziemnego utrzymywanych przez przedsiębiorstwo
energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem
ziemnym z zagranicą, a takŜe u przedsiębiorców świadczących usługi
magazynowania, w zakresie wykonania obowiązków, o których mowa w art. 23.
2. Czynności kontrolne wykonują pracownicy Urzędu Regulacji Energetyki po
okazaniu legitymacji słuŜbowej oraz po doręczeniu przedsiębiorcy albo osobie przez
niego upowaŜnionej upowaŜnienia do przeprowadzenia kontroli działalności
przedsiębiorcy.
3. UpowaŜnienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) imię, nazwisko, stanowisko słuŜbowe oraz numer legitymacji słuŜbowej
pracownika organu kontroli uprawnionego do wykonywania kontroli;
2) oznaczenie kontrolowanego;
3) określenie zakresu kontroli;
4) wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli;
5) wskazanie podstawy prawnej kontroli;
6) oznaczenie organu kontroli;
7) określenie daty i miejsca wystawienia upowaŜnienia;
8) podpis osoby wystawiającej upowaŜnienie, z podaniem zajmowanego
stanowiska słuŜbowego;
9) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego.
4. Kontrola, o której mowa w ust. 1, polega na sprawdzeniu:
1) prawidłowości ustalenia wielkości zapasów obowiązkowych gazu ziemnego;
2) zgodności stanu faktycznego ze stanem ewidencyjnym zapasów obowiązkowych
gazu ziemnego
19
3) jakości gazu ziemnego;
4) wykonywania postanowień umowy magazynowania.
5. UpowaŜnionym pracownikom, o których mowa w ust. 2, przysługuje prawo:
1) wejścia na teren nieruchomości i do obiektów przedsiębiorstw świadczących
usługi magazynowania oraz przedsiębiorstw, zobowiązanych do tworzenia
zapasów obowiązkowych gazu ziemnego;
2) Ŝądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, a takŜe Ŝądania okazania
dokumentów dotyczących przywozu gazu ziemnego, za rok w którym jest
przeprowadzana kontrola i rok poprzedni, umoŜliwiających weryfikację
poprawności wyliczenia poziomu zapasów obowiązkowych gazu ziemnego
do których tworzenia i utrzymywania jest obowiązane przedsiębiorstwo obrotu
gazem ziemnym z zagranicą.
3) wglądu do dokumentów potwierdzających jakość gazu ziemnego;
4) pobierania próbek gazu ziemnego na zasadach określonych w odrębnych
przepisach.
6. Czynności kontrolne przeprowadza się w obecności kontrolowanego lub osoby
przez niego upowaŜnionej.
7. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół dokonanych czynności, który
powinien ponadto zawierać wnioski oraz pouczenie o sposobie złoŜenia zastrzeŜeń
co do jego treści, przy czym termin do złoŜenia zastrzeŜeń nie moŜe być krótszy niŜ
7 dni od dnia doręczenia protokołu.
8. W przypadku odmowy podpisania przez przedsiębiorcę protokołu z kontroli,
kontrolujący dokonuje stosownej adnotacji w protokole.
9. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę, o której mowa w ust. 6, nie
stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez kontrolera i realizacji ustaleń
kontroli.
10. Prezes URE moŜe wezwać przedsiębiorstwo wykonujące działalność
w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą lub przedsiębiorcę świadczącego
usługi magazynowania, do usunięcia uchybień określonych w protokole, o którym
mowa w ust. 7.
Rozdział 5
Zasady postępowania w sytuacji zagroŜenia bezpieczeństwa paliwowego
państwa w zakresie ropy naftowej i produktów naftowych oraz konieczności
wypełnienia zobowiązań międzynarodowych
Art. 30. 1. Producenci i handlowcy opracowują procedury postępowania mające
zastosowanie w przypadku:
1) wystąpienia zakłóceń w dostawach ropy naftowej lub paliw z zagranicy;
2) wystąpienia awarii w systemie przesyłowym, przetwórczym lub magazynowym
ropy naftowej lub paliw.
20
2. Procedury postępowania, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać
w szczególności sposób i tryb:
1) uruchamiania dodatkowych dostaw ropy naftowej lub paliw z innych źródeł lub
kierunków;
2) dokonywania zmian w strukturze produkcji, z uwzględnieniem moŜliwości
technicznych instalacji wytwórczych;
3) wnioskowania o obniŜenie zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw oraz
wprowadzania tych zapasów na rynek.
3. Producenci i handlowcy przekazują procedury, o których mowa w ust. 1,
ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, w terminie do dnia 31 sierpnia kaŜdego
roku.
4. Producenci i handlowcy niezwłocznie przekazują ministrowi właściwemu do
spraw gospodarki informacje o:
1) wystąpieniu zakłóceń w dostawach surowców do produkcji paliw lub dostawach
paliw;
2) awariach technicznych infrastruktury transportowej ropy naftowej lub paliw,
urządzeń słuŜących do wytwarzania paliw lub infrastruktury magazynowej
- mających znaczący wpływ na poziom dostaw ropy naftowej lub paliw lub produkcji
paliw i stanowiących zagroŜenie dla ciągłości zaopatrzenia gospodarki w te paliwa.
Art. 31.1. W sytuacji:
1) zagroŜenia bezpieczeństwa paliwowego państwa polegającego na moŜliwości
wystąpienia braku równowagi na rynku naftowym lub braku równowagi na tym
rynku;
2) konieczności
wypełnienia
przez
Rzeczpospolitą
Polską
zobowiązań
międzynarodowych dotyczących zabezpieczenia rynku naftowego
- organy władzy publicznej podejmują działania mające na celu przeciwdziałanie
wystąpieniu braku równowagi na tym rynku lub skutkom braku tej równowagi, a takŜe
działania konieczne do wypełnienia przez Rzeczpospolitą Polską zobowiązań
międzynarodowych.
2. Działania, o których mowa w ust. 1, polegają na:
1) obniŜeniu ilości zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw lub zapasów
państwowych ropy naftowej i produktów naftowych lub
2) obowiązkowej sprzedaŜy zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw lub
zapasów państwowych ropy naftowej i produktów naftowych w określonej ilości
lub
3) ograniczeniu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami
lub
4) ograniczeniu zuŜycia paliw przez odbiorców.
Art. 32. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1, minister
właściwy do spraw gospodarki moŜe:
21
1) w drodze rozporządzenia, zezwolić na obniŜenie ilości zapasów obowiązkowych
ropy naftowej i paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części,
określając wielkość obniŜenia tych zapasów oraz sposób i termin ich
odtworzenia, biorąc pod uwagę sytuację na krajowym rynku paliw i rzeczywiste
moŜliwości odtworzenia zapasów obowiązkowych; lub
2) w drodze zarządzenia, obniŜyć zapasy państwowe ropy naftowej i produktów
naftowych, określając wielkości obniŜenia tych zapasów, cenę sprzedaŜy ropy
naftowej i produktów naftowych oraz termin i sposób odtworzenia zapasów lub
3) w drodze decyzji administracyjnej:
a)
zezwolić na obniŜenie ilości zapasów obowiązkowych ropy naftowej i
paliw przez określonych producentów lub handlowców, określając
wielkość obniŜenia oraz sposób i termin odtworzenia tych zapasów, lub
b)
nakazać producentom lub handlowcom sprzedaŜ określonej ilości
zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, wskazanym
podmiotom krajowym, po cenie określonej w tej decyzji, lub
c)
obniŜyć zapasy państwowe ropy naftowej i produktów naftowych,
określając wielkości obniŜenia tych zapasów, podmioty uprawnione do
zakupu ropy naftowej lub produktów naftowych, cenę sprzedaŜy ropy
naftowej i produktów naftowych oraz termin i sposób odtworzenia
zapasów.
2. Wniesienie odwołania od decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b, nie
wstrzymuje jej wykonania.
3. Roszczenia z tytułu róŜnicy pomiędzy ceną rynkową, a ceną określoną
w decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b, pokrywa Skarb Państwa.
Art. 33. W przypadku, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 2, minister właściwy do
spraw gospodarki moŜe:
1) w drodze rozporządzenia, zezwolić na obniŜenie ilości zapasów obowiązkowych
ropy naftowej lub paliw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części,
określając wielkość obniŜenia tych zapasów oraz sposób i termin ich
odtworzenia,
biorąc
pod
uwagę
ustalenia
organów
organizacji
międzynarodowych, wobec których Rzeczpospolita Polska ma wiąŜące
zobowiązania lub uzgodnienia dokonane z takimi organizacjami lub
2) w drodze zarządzenia, obniŜyć zapasy państwowe ropy naftowej i produktów
naftowych, określając wielkości obniŜenia tych zapasów, sposób dokonania
sprzedaŜy ropy naftowej lub produktów naftowych, cenę sprzedaŜy ropy naftowej
i produktów naftowych oraz termin i sposób odtworzenia zapasów, biorąc pod
uwagę stopień zagroŜenia bezpieczeństwa paliwowego państwa;
3) w drodze decyzji administracyjnej:
22
a)
zezwolić na obniŜenie ilości zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub
paliw przez określonych producentów lub handlowców, określając
wielkość obniŜenia oraz sposób i termin odtworzenia tych zapasów lub
b)
nakazać producentom lub handlowcom przedstawienie oferty
sprzedaŜy określonej ilości ropy naftowej lub paliw z zapasów
obowiązkowych ropy naftowej i paliw, określając wielkość oferty
sprzedaŜy oraz termin jej obowiązywania.
Art. 34. 1. W przypadku konieczności podjęcia działań, o których mowa w art. 32
ust. 1 lub art. 33, minister właściwy do spraw gospodarki moŜe, w drodze
rozporządzenia, dopuścić do obrotu paliwa, które nie spełniają określonych
w przepisach wymagań jakościowych, po uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej,
w trybie określonym w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie
monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. Nr 162, poz. 1200), w
odniesieniu do paliw w zakresie których taka zgoda jest wymagana.
Art. 35. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób obniŜania ilości zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw,
w szczególności:
1) tryb postępowania przy wydawaniu decyzji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3
oraz w art. 33 pkt 3;
2) organy administracji i inne podmioty, które mogą występować z wnioskiem
o wydanie decyzji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 33 pkt 2;
3) dane, które powinny być zawarte we wnioskach o wydanie decyzji, o których
mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 33 pkt 3;
4) kategorie podmiotów o szczególnym znaczeniu dla funkcjonowania państwa,
gospodarki, Ŝycia, zdrowia i bezpieczeństwa obywateli, mające prawo do
pierwszeństwa zaopatrzenia w paliwa pochodzące z zapasów obowiązkowych
oraz ich miejsce w systemie priorytetowego zaopatrzenia w ropę naftową i paliwa
- biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia sprawnego procesu podejmowania
decyzji oraz konieczność zapewnienia priorytetowego zaopatrzenia w paliwa
organów i podmiotów o szczególnym znaczeniu dla funkcjonowania państwa oraz
Ŝycia, zdrowia i bezpieczeństwa obywateli.
Art. 36. 1. W sytuacjach, o których mowa w art. 31 ust. 1, informacje, o których
mowa w art. 21 ust. 1, oraz informacje o planowanej przez producentów produkcji
paliw lub zakontraktowanym lub planowanym przez handlowców przywozie ropy
naftowej i paliw, oraz planowanej ich sprzedaŜy w ramach dostaw
wewnątrzwspólnotowych i eksportu, producenci, handlowcy, a takŜe przedsiębiorcy
świadczący usługi magazynowania i przedsiębiorcy, którym zlecono tworzenie
i utrzymywanie zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw przekazują
niezwłocznie Agencji Rezerw Materiałowych, na kaŜde Ŝądanie.
2. Agencja Rezerw Materiałowych przekazuje niezwłocznie ministrowi właściwemu
do spraw gospodarki, informacje, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 21 ust. 1.
23
Art. 37. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 31 ust. 1, Rada Ministrów, na
wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, moŜe
włączyć do zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw naleŜące do producentów
i handlowców zapasy handlowe, o ile zapasy te spełniają warunki określone w art. 8
ust. 1 i 2, biorąc pod uwagę skalę zakłóceń w dostawach ropy naftowej lub paliw.
2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określa szczegółowo kategorie
zapasów ropy naftowej lub paliw włączanych do zapasów obowiązkowych,
z uwzględnieniem obowiązujących klasyfikacji wyrobów.
Art. 38. 1. W sytuacjach, o których mowa w art. 31 ust. 1, Rada Ministrów, na
wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, moŜe w drodze rozporządzenia,
wprowadzić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części ograniczenia
w zakresie obrotu paliwami, polegające na wyznaczeniu:
1) maksymalnej ilości paliw sprzedawanych przez stacje paliw w ciągu doby lub
2) maksymalnej ilości paliw, jaką jednorazowo moŜe zakupić odbiorca lub
3) godzin sprzedaŜy paliw na stacjach paliw
- biorąc pod uwagę wielkość i rodzaj zakłóceń w dostawach ropy naftowej lub paliw
oraz konieczność wywiązania się Rzeczypospolitej Polskiej ze zobowiązań
międzynarodowych.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, określa się przyczyny
wprowadzenia ograniczeń w zakresie obrotu paliwami, datę ich wprowadzenia oraz
obszar i okres ich obowiązywania, a takŜe rodzaje wprowadzanych ograniczeń.
Art. 39.1. W sytuacjach, o których mowa w art. 31 ust. 1, Rada Ministrów, na
wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, moŜe w drodze rozporządzenia,
wprowadzić ograniczenia, mające na celu zmniejszenie zuŜycia paliw przez
odbiorców, polegające na wprowadzeniu:
1) ograniczeń w sprzedaŜy paliw polegających na sprzedaŜy tych paliw na
podstawie wydanych odbiorcom pisemnych upowaŜnień do zakupu określonej
ilości paliw, w określonym czasie;
2) ograniczeń lub zakazu sprzedaŜy paliw na stacjach paliw do zbiorników innych
niŜ zbiorniki paliwowe zamontowane fabrycznie w pojazdach samochodowych;
3) ograniczeń w dopuszczalnej prędkości pojazdów samochodowych, określonej
w art. 20 ust. 3 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu
drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.5);
4) ograniczeń w uŜywaniu pojazdów samochodowych i motocykli oraz jednostek
pływających na morskich wodach wewnętrznych i na morzu terytorialnym, a
takŜe na śródlądowych drogach wodnych oraz ograniczeń w ruchu lotniczym;
5) zakazu organizacji imprez motorowych;
6) ograniczeń w funkcjonowaniu transportu towarów i osób.
5
Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462,
Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711.
24
2. Wprowadzając ograniczenia, o których mowa w ust. 1, Rada Ministrów
uwzględnia zadania i znaczenie odbiorców paliw dla gospodarki, funkcjonowania
państwa, Ŝycia, zdrowia oraz zapewnienia bezpieczeństwa obywateli.
3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, określa się przyczyny
wprowadzenia ograniczeń, datę ich wprowadzenia oraz obszar i okres ich
obowiązywania, a takŜe, rodzaje środków mających na celu ograniczenie zuŜycia
paliw oraz rodzaje podmiotów wyłączonych ze stosowania ograniczeń, ze względu
na ich znaczenie dla funkcjonowania państwa, Ŝycia, zdrowia i bezpieczeństwa
obywateli.
Art. 40.1. Wniosek, o którym mowa w art. 38 ust.1 i art. 39 ust. 1, minister właściwy
do spraw gospodarki sporządza z urzędu lub na podstawie wniosków wojewodów lub
producentów lub handlowców, po wyczerpaniu dostępnych środków.
2. Informacje o wydaniu rozporządzeń, o których mowa w art. 38 ust. 1 i art. 39
ust. 1, są podawane do wiadomości publicznej w programach informacyjnych
emitowanych przez Polskie Radio S.A. i TVP S.A., a takŜe ogłaszane przez
wojewodów w sposób zwyczajowo przyjęty na obszarze ich właściwości; za
wyemitowanie tych informacji nie pobiera się opłaty.
Art. 41.1.Ograniczenia wprowadzone na podstawie art. 38 i 39 podlegają kontroli
w zakresie przestrzegania ich stosowania.
2. Organami uprawnionymi do kontroli przestrzegania stosowania ograniczeń są
wojewodowie i podległe im słuŜby; kontrolę przeprowadza się w sposób określony
w planach, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2.
Art. 42. 1. Wojewodowie przygotowują plany działań, mające na celu zapewnienie
wdroŜenia ograniczeń, o których mowa w art. 38 i 39, określające:
1) sposób przygotowania i rozdziału upowaŜnień do zakupu paliw, o których mowa
w art. 39 ust. 1 pkt 1;
2) sposób kontroli przestrzegania ograniczeń, o których mowa w art. 38 ust. 1 i art.
39 ust. 1;
3) słuŜby odpowiedzialne za rozdział upowaŜnień do zakupu paliw, o których mowa
w art. 39 ust.1;
4) słuŜby odpowiedzialne za kontrolę przestrzegania stosowania wprowadzonych
ograniczeń;
5) wykaz podmiotów o szczególnym znaczeniu dla funkcjonowania państwa,
gospodarki, Ŝycia, zdrowia i bezpieczeństwa obywateli, mające prawo do
pierwszeństwa zaopatrywania się w paliwa pochodzące z zapasów
obowiązkowych ropy naftowej i paliw, mających siedzibę na obszarze ich
właściwości.
2. Plany, o których mowa w ust. 1, podlegają zatwierdzeniu przez ministra
właściwego do spraw administracji, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do
spraw gospodarki. Plany te podlegają corocznej aktualizacji, w terminie do dnia 31
sierpnia lub w terminie 5 dni od dnia opublikowania rozporządzenia Rady Ministrów,
o którym mowa w art. 39 ust. 1.
25
Art. 43. Do informacji zawartych w dokumentach, o których mowa w art. 30 oraz
planach, o których mowa w art. 42, przepisy ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r.
o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1637 oraz z 2006 r.
Nr 104, poz.708 i 711, i Nr 149, poz. 1048) stosuje się odpowiednio.
Art. 44. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
wzory upowaŜnień do:
1) zakupu określonej ilości paliw, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 1;
2) przeprowadzenia kontroli przestrzegania ograniczeń, o których mowa w art. 38
ust. 1.
Art. 45.1. Minister właściwy do spraw gospodarki powiadamia niezwłocznie
Komisję Europejską oraz odpowiednie organy organizacji międzynarodowych, jeŜeli
wynika to z zobowiązań międzynarodowych, o kaŜdym przypadku obniŜenia ilości
zapasów interwencyjnych, które powoduje zmniejszenie tych zapasów poniŜej
poziomu określonego w art. 3 ust. 3.
2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) oznaczenie daty obniŜenia zapasów interwencyjnych;
2) informacje o:
a)
przyczynie obniŜenia zapasów interwencyjnych,
b)
podjętych działaniach mających na celu odtworzenie zapasów
interwencyjnych,
c)
przewidywanych zmianach w poziomie zapasów interwencyjnych do
dnia ich odtworzenia.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki powiadamia niezwłocznie Komisję
Europejską
oraz
odpowiednie
organy
organizacji
międzynarodowych
o wprowadzeniu ograniczeń, o których mowa w art. 38 i 39.
Art. 46.1. W przypadku, gdy działania zastosowane na poziomie krajowym są
niewystarczające dla wyeliminowania zagroŜeń, o których mowa w art. 31 ust. 1
pkt 1, minister właściwy do spraw gospodarki, po uzyskaniu akceptacji Rady
Ministrów wyraŜonej w drodze uchwały, moŜe wystąpić do Komisji Europejskiej
lub odpowiednich organów innych organizacji międzynarodowych, jeŜeli wynika
to z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną,
z wnioskiem o wszczęcie konsultacji w sprawie podjęcia wspólnych działań
interwencyjnych.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera w szczególności opis działań
zastosowanych na poziomie krajowym oraz propozycje środków, jakie mogą być
podjęte na poziomie międzynarodowym.
26
Rozdział 6
Zasady postępowania w sytuacji zagroŜenia bezpieczeństwa paliwowego
państwa w zakresie gazu ziemnego oraz konieczności wypełnienia zobowiązań
międzynarodowych
Art. 47.1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą
w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą oraz podmioty zlecające świadczenie
usług przesyłania lub dystrybucji gazu ziemnego opracowują procedury
postępowania mające zastosowanie w przypadku:
1) wystąpienia zakłóceń w dostarczaniu gazu ziemnego do systemu gazowego;
2) wystąpienia sytuacji awaryjnej w systemie gazowym;
3) nieprzewidzianego wzrostu zuŜycia gazu ziemnego przez odbiorców.
2. Procedury postępowania, po ich uzgodnieniu z podmiotami odpowiedzialnymi
za ich realizację, w tym odpowiednio z operatorami innych systemów gazowych lub
odbiorcami, są przekazywane niezwłocznie do operatora systemu przesyłowego
gazowego.
3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do odbiorców w gospodarstwach domowych.
4. Procedury postępowania, o których mowa w ust. 1, powinny określać
w szczególności sposób:
1) uruchamiania dodatkowych dostaw
gazu ziemnego z innych źródeł lub
kierunków;
2) zmniejszenia poboru gazu ziemnego przez odbiorców, zgodnie z umowami
z nimi zawartymi.
Art. 48. 1. W przypadku wystąpienia zakłóceń w dostarczaniu gazu ziemnego do
systemu gazowego lub nieprzewidzianego wzrostu jego zuŜycia przez odbiorców,
przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie
obrotu gazem ziemnym z zagranicą oraz podmioty zlecające świadczenie usług
przesyłania lub dystrybucji gazu ziemnego podejmują działania mające na celu
przeciwdziałanie temu zagroŜeniu, w szczególności działania określone
w procedurach, o których mowa w art. 47 ust 1.
2. Po podjęciu wszelkich działań umoŜliwiających zaspokojenie potrzeb swoich
odbiorców na gaz ziemny, przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność
gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą oraz podmioty zlecające
świadczenie usług przesyłania gazu ziemnego zawiadamiają:
1) operatora systemu gazowego o wystąpieniu zdarzeń, o których mowa w art. 47
ust.1, i podjętych działaniach w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostarczania
gazu ziemnego swoim odbiorcom lub o braku moŜliwości zapewnienia tego
bezpieczeństwa, w terminie umoŜliwiającym podjęcie działań mających na
celu zapewnienia bezpieczeństwa dostarczania gazu ziemnego odbiorcom
i prawidłowego funkcjonowania systemu gazowego;
2) niezwłocznie odbiorców, z którymi zawarło umowy sprzedaŜy gazu ziemnego,
o wystąpieniu zdarzeń, o których mowa w art. 47 ust 1, i ich wpływie na
27
bezpieczeństwo paliwowe państwa oraz o podjętych działaniach w celu likwidacji
ich skutków.
Art. 49.1. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w art. 48 ust. 2 pkt 1, lub
w przypadku wystąpienia gwałtownego, nieprzewidzianego uszkodzenia lub
zniszczenia urządzeń, instalacji lub sieci, powodującego przerwę w ich uŜywaniu lub
utratę ich właściwości zagraŜającą bezpieczeństwu funkcjonowania systemu
gazowego, operator systemu gazowego podejmuje, we współpracy z podmiotami,
o których mowa w art. 47 ust. 1 oraz innymi operatorami systemów gazowych,
niezbędne działania mające na celu zapewnienie lub przywrócenie prawidłowego
funkcjonowania tego systemu.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1:
1) przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie
obrotu gazem ziemnym z zagranicą, operatorzy systemów magazynowania gazu
ziemnego i skraplania gazu ziemnego oraz podmioty dysponujące mocą
instalacji magazynowych i instalacji skroplonego gazu ziemnego, są obowiązane
do pozostawania w gotowości do uruchomienia zapasów obowiązkowych gazu
ziemnego;
2) operator systemu gazowego niezwłocznie informuje przedsiębiorstwo
energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem
ziemnym z zagranicą o konieczności i terminie uruchomienia
zapasów
obowiązkowych gazu ziemnego, a po uzyskaniu zgody, o której mowa w art. 25
ust. 1, uruchamia dostawy pochodzące z zapasów obowiązkowych gazu
ziemnego;
3) przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie
obrotu gazem ziemnym z zagranicą oraz uŜytkownicy systemu gazowego są
obowiązani realizować polecenia operatora systemu gazowego.
Art. 50.1. Operator systemu przesyłowego gazowego lub operator systemów
połączonych uruchamia zapasy obowiązkowe gazu ziemnego po uzyskaniu zgody,
o której mowa w art. 25 ust. 1, oraz po poinformowaniu operatora systemu
magazynowania tego gazu.
2. Operator systemu przesyłowego gazowego lub operator systemów połączonych
informuje niezwłocznie zlecających usługę przesyłania lub dystrybucji gazu ziemnego
o uruchomieniu, na ich rzecz, zapasów obowiązkowych gazu ziemnego.
3. Operator systemu magazynowania gazu ziemnego przekazuje operatorowi
systemu przesyłowego gazowego lub operatorowi systemów połączonych,
w terminie 7 dni od dnia kaŜdorazowego uruchomienia zapasów gazu ziemnego,
informacje o właścicielach i ilościach gazu ziemnego pobranego z instalacji
magazynowych.
4. Operator systemu gazowego przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3,
przedsiębiorstwom energetycznym oraz zlecającym usługę przesyłania lub
dystrybucji gazu ziemnego, na rzecz których nastąpiło uruchomienie dodatkowych
dostaw tego gazu.
28
5. Przedsiębiorstwo energetyczne i zlecający usługę przesyłania lub dystrybucji
gazu ziemnego, na których rzecz nastąpi uruchomienie dostaw gazu ziemnego,
w terminie 60 dni licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich uruchomienie:
1) dostarczą właścicielowi wykorzystanego gazu ziemnego równowaŜne ilości gazu
ziemnego lub
2) dokonają rozliczeń z właścicielem dostarczonego im gazu ziemnego, zgodnie
z zasadami określonymi w obowiązującej taryfie właściciela tego paliwa; jeŜeli
właściciel gazu ziemnego nie jest obowiązany do posiadania taryfy, zasady
rozliczeń określą rozliczające się strony.
6. Operator systemu przesyłowego gazowego niezwłocznie informuje ministra
właściwego do spraw gospodarki i Prezesa URE o terminie i ilości uruchomionych
zapasów obowiązkowych gazu ziemnego. Informacje te są przekazywane
codziennie, do godziny 10°° kaŜdej doby, za poprzednią dobę.
Art. 51. JeŜeli w ocenie operatora systemu przesyłowego gazowego lub
operatora systemów połączonych działania, o których mowa w art. 48 oraz art.
50, nie spowodują przywrócenia stanu bezpieczeństwa paliwowego państwa
w zakresie gazu ziemnego, operator ten, z własnej inicjatywy lub na podstawie
informacji uzyskanych od przedsiębiorstwa wykonującego działalność gospodarczą
w zakresie obrotu gazem ziemnym, zgłasza ministrowi właściwemu do spraw
gospodarki potrzebę wprowadzenia ograniczeń w poborze gazu ziemnego, zgodnie
z planami wprowadzania ograniczeń, o których mowa w art. 56 ust.1.
Art. 52.1. W przypadku:
zagroŜenia bezpieczeństwa paliwowego państwa;
nieprzewidzianego wzrostu zuŜycia gazu ziemnego przez odbiorców;
wystąpienia zakłóceń w przywozie gazu ziemnego;
awarii w sieciach operatorów systemów gazowych;
zagroŜenia bezpieczeństwa funkcjonowania sieci gazowych;
zagroŜenia bezpieczeństwa osób;
zagroŜenia wystąpienia znacznych strat materialnych;
konieczności wypełnienia przez Rzeczpospolitą Polską zobowiązań
międzynarodowych
- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być wprowadzone na
czas oznaczony ograniczenia w poborze gazu ziemnego, zwane dalej
„ograniczeniami”.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
2. Ograniczenia polegają na
i dobowego poboru gazu ziemnego.
ograniczeniu
maksymalnego
godzinowego
Art. 53.1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb
wprowadzania ograniczeń, biorąc pod uwagę znaczenie odbiorców dla gospodarki
i funkcjonowania państwa, a w szczególności zadania wykonywane przez tych
odbiorców.
2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) sposób wprowadzenia ograniczeń, umoŜliwiający odbiorcom gazu ziemnego
dostosowanie się do tych ograniczeń w określonym czasie;
29
2) rodzaje odbiorców objętych ograniczeniami;
3) zakres i okres ochrony odbiorców przed wprowadzonymi ograniczeniami,
w szczególności odbiorców gazu ziemnego w gospodarstwach domowych,
w przypadku :
a)
niedoboru gazu ziemnego w systemie gazowym,
b)
wystąpienia skrajnie niskich temperatur zewnętrznych w okresie
największego zapotrzebowania na gaz ziemny w systemie gazowym;
4) zakres planów wprowadzania ograniczeń, o których mowa w art. 56 ust. 1, oraz
sposób określania w nich wielkości tych ograniczeń;
5) sposób podawania do publicznej wiadomości ograniczeń;
6) sposób współdziałania operatorów systemów dystrybucyjnych gazowych oraz
operatorów systemów magazynowania gazu ziemnego z operatorem systemu
przesyłowego gazowego w okresie trwania ograniczeń, w tym zakres
przekazywanych informacji.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki informuje niezwłocznie Komisję
Europejską o przepisach wydanych na podstawie ust. 1.
Art. 54. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw
gospodarki, w drodze rozporządzenia, moŜe wprowadzić na czas oznaczony, na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w poborze
gazu ziemnego w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 52
ust.1. biorąc pod uwagę znaczenie odbiorców dla gospodarki i funkcjonowania
państwa, a w szczególności zadania wykonywane przez tych odbiorców.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki informuje niezwłocznie Komisję
Europejską, państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz państwa członkowskie
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym o wprowadzonych ograniczeniach.
Art. 55. Przedsiębiorstwa energetyczne oraz odbiorcy gazu ziemnego nie
ponoszą odpowiedzialności za skutki wprowadzanych ograniczeń.
Art. 56. 1. Operatorzy systemów przesyłowych gazowych, operatorzy systemów
dystrybucyjnych gazowych oraz operatorzy systemów połączonych lub
przedsiębiorstwa pełniące funkcję operatorów są obowiązani do opracowania
planów wprowadzenia ograniczeń.
2. Plany wprowadzania ograniczeń opracowane przez operatorów, o których
mowa w ust. 1, określają maksymalne godzinowe i dobowe ilości poboru gazu
ziemnego przez poszczególnych odbiorców przyłączonych do ich sieci, dla
poszczególnych stopni zasilania.
3. Podmioty, o których mowa w ust. 1, informują odbiorców o ustalonej dla nich
w zatwierdzonym planie wprowadzenia ograniczeń, maksymalnej ilości poboru
gazu ziemnego w poszczególnych stopniach zasilania. Wielkości te, określone w
planach wprowadzania ograniczeń, uwzględnia się w umowach sprzedaŜy, umowach
o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji gazu ziemnego oraz w umowach
kompleksowych.
30
4. Ograniczenia wynikające z planów wprowadzania ograniczeń nie mają
zastosowania do odbiorców w gospodarstwach domowych.
5. Odbiorcy objęci planami wprowadzania ograniczeń informują właściwego
operatora, o którym mowa w ust. 1, do którego sieci są przyłączeni, do dnia 30
września kaŜdego roku, o minimalnej ilości gazu ziemnego, której pobór nie
powoduje zagroŜenia bezpieczeństwa osób oraz uszkodzenia lub zniszczenia
obiektów technologicznych i odpowiada minimalnemu poziomowi poszczególnych
stopni zasilania. Określona w informacji ilość gazu ziemnego moŜe być
weryfikowana przez operatorów, o których mowa w ust. 1.
6. Operatorzy systemów dystrybucyjnych, systemów połączonych lub
przedsiębiorstwa pełniące funkcje operatorów, na wniosek operatora systemu
przesyłowego gazowego przekazują mu dane dotyczące dobowych ilości poboru
gazu ziemnego przez odbiorców objętych planami wprowadzania ograniczeń, do 10
dnia kaŜdego miesiąca za miesiąc poprzedni.
7. Plany wprowadzania ograniczeń podlegają zatwierdzeniu, w drodze decyzji
administracyjnej, przez Prezesa URE, na wniosek operatorów, o których mowa
w ust. 1, w terminie do dnia 31 listopada.
8. Operatorzy systemów dystrybucyjnych gazowych, operatorzy systemów
połączonych gazowych oraz przedsiębiorstwa pełniące funkcje operatorów,
przekazują niezwłocznie operatorowi systemu przesyłowego gazowego
zatwierdzone plany wprowadzania ograniczeń.
Art. 57. 1. W okresie obowiązywania ograniczeń, wprowadzonych zgodnie
z przepisami wydanymi na podstawie art. 54 ust. 1, operator systemu przesyłowego
gazowego lub operator systemów połączonych:
1) realizuje obowiązki związane z wprowadzaniem ograniczeń, poprzez ustalanie
i podawanie do publicznej wiadomości stopni zasilania, zgodnie z planami
wprowadzania ograniczeń;
2) koordynuje działania przedsiębiorstw energetycznych wykonujących działalność
gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym, innych operatorów systemów
gazowych, operatorów systemów magazynowania gazu ziemnego, operatorów
systemów skraplania gazu ziemnego, w celu zapewnieniu bezpieczeństwa
systemu gazowego i realizacji ograniczeń wprowadzonych na podstawie art.
54 ust. 1;
3) dysponuje pełną mocą i pojemnością instalacji magazynowania gazu ziemnego
oraz skraplania gazu ziemnego przyłączonych do systemu gazowego oraz
uruchamia zapasy obowiązkowe gazu ziemnego.
2. W okresie obowiązywania ograniczeń, operatorzy systemów dystrybucyjnych
lub operatorzy systemów połączonych przekazują operatorowi systemu
przesyłowego gazowego do godziny 10°° kaŜdej doby, dane dotyczące dobowych
ilości poboru gazu ziemnego przez odbiorców objętych planami ograniczeń,
o których mowa w art. 56 ust. 1, za poprzednią dobę.
31
Art. 58. Ograniczenia wprowadzone na podstawie art. 54 ust. 1, podlegają
kontroli Prezesa URE w zakresie przestrzegania ich stosowania.
Art. 59.1. W przypadku wystąpienia zdarzeń, w wyniku których zastosowanie
działań, o których mowa w art. 48 - 50 i art. 54 ust. 1, nie usunie zagroŜenia
bezpieczeństwa paliwowego państwa w zakresie dostaw gazu ziemnego na
określonym obszarze kraju oraz
bezpieczeństwa osób lub znacznych strat
materialnych, operator systemu przesyłowego gazowego lub operator systemów
połączonych, w porozumieniu z przedsiębiorstwami energetycznymi wykonującymi
działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym, lub z własnej
inicjatywy, niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw gospodarki.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2, zawiera w szczególności opis:
1) zdarzeń, o którym mowa w ust. 1, oraz ich wpływ na bezpieczeństwo paliwowe
państwa w zakresie dostaw gazu ziemnego;
2) podjętych działań, w celu likwidacji skutków zdarzeń, o którym mowa w ust. 1;
3) proponowanych środków, jakie mogą być zastosowane przez Komisję
Europejską.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki moŜe wystąpić z wnioskiem do Rady
Ministrów o konieczności :
1) zawiadomienia Przewodniczącego Grupy Koordynacyjnej do spraw Gazu
o wystąpieniu zdarzeń, o których mowa w ust. 1, lub
2) wystąpienia do Komisji Europejskiej z Ŝądaniem zwołania Grupy Koordynacyjnej
do spraw Gazu.
4. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, zawiera w szczególności opis:
1) zdarzeń, o którym mowa w ust.1, oraz ich wpływ na bezpieczeństwo paliwowe
państwa w zakresie dostaw gazu ziemnego;
2) podjętych działań w celu likwidacji skutków zdarzeń, o którym mowa w ust. 1;
3) proponowanych
Europejską.
środków,
jakie
mogą
być
zastosowane
przez Komisję
Art. 60. Po wykonaniu czynności, o których mowa w art. 59 ust. 3, Rada Ministrów
moŜe, w drodze rozporządzenia, włączyć do zapasów obowiązkowych gazu
ziemnego pozostałe zapasy tego gazu znajdujące się na terenie kraju,
przewyŜszające utrzymywane stany obowiązkowe, biorąc pod uwagę konieczność
zapewnienia ciągłości dostaw gazu ziemnego, w przypadkach, o których mowa w art.
48 - 50 i art. 54 ust. 1, po zastosowaniu działań określonych w ustawie.
Rozdział 7
Kary pienięŜne
32
Art. 61. 1. Karze pienięŜnej podlega ten kto:
1) nie dopełnia obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych,
o którym mowa w art. 5 oraz art. 23, w przewidzianym terminie i wymaganej
ilości;
2) obniŜa ilości zapasów obowiązkowych poniŜej poziomu określonego w ustawie;
3) utrzymuje, w ramach zapasów obowiązkowych, paliwa oraz gaz ziemny
niespełniające wymagań jakościowych obowiązujących na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
4) będąc osobą kierującą przedsiębiorstwem nie dopełnia obowiązku złoŜenia
wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 14 ust 1;
5) będąc osobą kierującą działalnością producenta lub handlowca nie przedstawi w
wyznaczonym terminie, informacji, o których mowa w art. 21 i art. 36, albo
przedstawi w tej informacji dane nieprawdziwe;
6) będąc osobą kierującą działalnością przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 24,
nie przedstawi, w wyznaczonym terminie, informacji, o których mowa w art. 26,
albo przedstawi w tej informacji dane nieprawdziwe;
7) nie dopełnia obowiązku sprzedaŜy zapasów obowiązkowych, o którym mowa
w art. 32 ust. 1 pkt 3 lit. b;
8) nie dopełnia obowiązku przedstawienia oferty sprzedaŜy, o którym mowa w art.
33 pkt 3 lit. b;
9) nie przestrzega ograniczeń w zakresie obrotu paliwami, o których mowa w art. 38
ust. 1;
10) nie przestrzega ograniczeń w sprzedaŜy paliw, o których mowa w art. 39 ust. 1
pkt 1 i 2;
11) nie stosuje się do ograniczeń w poborze gazu ziemnego, o których mowa w art.
54;
12) nie przestrzega ograniczeń w uŜywaniu pojazdów samochodowych i motocykli
oraz jednostek pływających na morskich wodach wewnętrznych i na morzu
terytorialnym, a takŜe na śródlądowych drogach wodnych oraz ograniczeń
w ruchu lotniczym, o których mowa w art. 39 ust.1 pkt 4;
13) nie przestrzega zakazu organizacji wyścigów, festynów i innych imprez
motorowych, o którym mowa w art. 39 ust. 1 pkt 5;
14) nie przestrzega ograniczeń w funkcjonowaniu komunikacji publicznej i
niepublicznej oraz transporcie osób i towarów, o których mowa art. 39 ust. 1 pkt
6;
15) będąc podmiotem wyłączonym z ograniczeń, o których mowa w art. 39 ust. 3,
dokonuje odsprzedaŜy zakupionego paliwa w celu uzyskania korzyści
majątkowych.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, kara pienięŜna wynosi
250% wartości niedoboru ropy naftowej lub paliw lub gazu ziemnego.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, kara pienięŜna wynosi 250%
wartości paliw i gazu ziemnego, niespełniających wymagań jakościowych.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 4-6, kara pienięŜna wynosi od
dwukrotnego do dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w
sektorze przedsiębiorstw, obowiązującego w kwartale, w którym nastąpiło
niedopełnienie obowiązku.
33
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, kara pienięŜna wynosi 350%
wartości niesprzedanych zapasów.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, kara pienięŜna wynosi 350%
wartości określonej w decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 33 pkt 3 lit. b,
ilości paliw.
7. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 9 -10, kara pienięŜna wynosi od
10% do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy osiągniętego w poprzednim roku
podatkowym, a jeŜeli kara dotyczy działalności wykonywanej na podstawie koncesji,
wysokość kary wynosi od 10% do 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy,
wynikającego z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku
podatkowym.
8. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 11 stosuje się kary zaleŜne od ilości
pobranego gazu ziemnego w okresie przekroczenia mocy wynikającej
z wprowadzonych ograniczeń. Przekroczenie mocy oblicza się w następujący
sposób:
1) w przypadku przekroczenia mocy godzinowej - jako iloczyn mocy maksymalnej,
zarejestrowanej przez układ pomiarowy, ponad moc wynikającą z
wprowadzonych ograniczeń, ilości godzin w miesiącu w którym obowiązywały
ograniczenia i czterokrotności stawki opłaty stałej za usługę przesyłania dla
danej grupy taryfowej, do której odbiorca zostałby zakwalifikowany na
podstawie mocy ustalonej dla tego odbiorcy w pierwszym stopniu zasilania;
2)
w przypadku przekroczenia mocy godzinowej i mocy dobowej - jako iloczyn
mocy maksymalnej zarejestrowanej przez układ pomiarowy, ponad moc
wynikającą z wprowadzonych ograniczeń, ilości godzin w miesiącu w którym
obowiązywały ograniczenia i ośmiokrotności stawki opłaty stałej za usługę
przesyłania dla danej grupy taryfowej, do której odbiorca zostałby
zakwalifikowany na podstawie mocy ustalonej dla tego odbiorcy w pierwszym
stopniu zasilania.
9. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, kara pienięŜna wynosi od 500
zł do 1000 zł.
10. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 13 - 14, kara pienięŜna wynosi od
5000 zł do 50 000 zł.
11. W przypadku, o którym ust. 1 pkt 15, kara pienięŜna wynosi od 20 000 zł do
50 000 zł.
12. Karę pienięŜną, o której mowa w ust. 1:
1) pkt 1-8, w zakresie dotyczącym ropy naftowej lub paliw, wymierza Prezes
Agencji Rezerw Materiałowych;
2) pkt 1-3, 6 i 11, w zakresie dotyczącym gazu ziemnego, wymierza Prezes URE;
3) pkt 9, wymierza Państwowa Inspekcja Handlowa;
4) pkt 10 i 12-15, wymierza Policja lub StraŜ Gminna.
34
13. Wysokość kary pienięŜnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1-3 oraz pkt 7-8, wylicza
się na podstawie cen :
1) sprzedaŜy paliw, w zakresie których nastąpiło naruszenie przepisów ustawy,
stosowanych przez producenta lub handlowca w dniu stwierdzenia
niedopełnienia obowiązków, a w przypadku niemoŜności zastosowania tej ceny,
na podstawie przeciętnych cen stosowanych, w danym miesiącu, przez
producenta lub handlowca posiadającego największy udział w krajowym rynku
paliw;
2) ropy naftowej typu Brent obowiązujących na giełdzie londyńskiej (IPE) w dniu
stwierdzenia niedopełnienia obowiązków;
3) gazu ziemnego ustalonych w taryfie przedsiębiorstwa energetycznego, o którym
mowa w art. 23 ust. 1.
14. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych nakłada kary, o których mowa w ust.
12 pkt 1, w drodze decyzji administracyjnej, od której przysługuje odwołanie do
ministra właściwego do spraw gospodarki.
15. Prezes URE nakłada kary, o których mowa w ust. 13 pkt 2, w drodze decyzji
administracyjnej, od której przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw
gospodarki.
Art. 62. Zapłacenie kary pienięŜnej, o której mowa w art. 61 ust. 2-6, nie zwalnia
przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność w zakresie obrotu
gazem ziemnym z zagranicą, producenta lub handlowca z obowiązku utworzenia
wymaganego obowiązkowego zapasu ropy naftowej, paliw i gazu ziemnego,
w terminie określonym przez Agencję Rezerw Materiałowych lub Prezesa URE lub
dokonania obowiązkowej ich sprzedaŜy, jeŜeli warunki, na jakich wydano decyzję
administracyjną, nie uległy zmianie, a takŜe z obowiązku przekazania informacji, o
których mowa w art. 21, art. 26 i art. 36.
Art. 63. 1. NaleŜności pienięŜne z tytułu kar, o których mowa w art. 61 ust. 2-6,
stanowią dochód budŜetu państwa, z wyjątkiem naleŜności pochodzących z kar
nałoŜonych na producentów lub handlowców, które przeznacza się na działalność
Agencji Rezerw Materiałowych związaną z tworzeniem i utrzymywaniem
państwowych zapasów ropy naftowej i paliw.
2. NaleŜności pienięŜne z tytułu kar, o których mowa w art. 61 ust. 7-11, stanowią
dochód budŜetu państwa.
3. Kar pienięŜnych nie nakłada się, jeŜeli od stwierdzenia naruszeń ustawy, o
których mowa w art. 62 ust. 1 pkt 1-3 oraz pkt 7, upłynął rok.
35
Art. 64. Kary pienięŜne podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji, w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze
pienięŜnym.
Rozdział 8
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 65. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz
zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 197, z 2004 r. Nr 42,
poz. 386, z 2005 r. Nr 132, poz. 1110 i Nr 143, poz. 1201 oraz z 2006 r. Nr 170, poz.
1217) wprowadza się następujące zmiany:
1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: „o rezerwach państwowych”;
2) w art. 3 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Rezerwy gospodarcze ropy naftowej i paliw w rozumieniu niniejszej ustawy
odpowiadają stanom zastrzeŜonym, o których mowa w ust. 2.”;
3) skreśla się rozdziały 4 i 6;
4) w rozdziale 7 - Kary pienięŜne, wprowadza się następujące zmiany:
a)
uchyla się art. 23 a, 23b i 23c,
b)
art. 24 otrzymuje brzmienie:
„Art. 24. 1 NaleŜności pienięŜne z tytułu kar, o których mowa w art. 22 i
23, stanowią dochód budŜetu państwa.
2. Kar pienięŜnych nie nakłada się, jeŜeli od stwierdzenia naruszeń
ustawy, o których mowa w art. 22 i 23, upłynął rok.”.
Art. 66. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U.
z 2006 r. Nr 89, poz. 625, Nr 104, poz. 708, Nr 158, poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 9c w ust. 1 skreśla się pkt 11;
2) art. 9j otrzymuje brzmienie :
„Art. 9j. 1. W celu zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania systemu
elektroenergetycznego
przedsiębiorstwo
energetyczne
zajmujące
się
wytwarzaniem energii elektrycznej i przyłączone do sieci elektroenergetycznej
naleŜącej do tego systemu jest obowiązane do wytwarzania energii elektrycznej
lub pozostawania w gotowości do jej wytwarzania, jeŜeli jest to konieczne do
zapewnienia jakości dostarczanej energii oraz ciągłości i niezawodności
dostarczania tej energii do odbiorców lub uniknięcia zagroŜenia bezpieczeństwa
osób lub strat materialnych.
2. W przypadku wystąpienia gwałtownego, nieprzewidzianego uszkodzenia
lub zniszczenia urządzeń, instalacji, sieci lub obiektów budowlanych
powodującego przerwę w ich uŜywaniu lub utratę ich właściwości zagraŜającą
bezpieczeństwu funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, operator
systemu przesyłowego podejmuje, we współpracy z zainteresowanymi
podmiotami, niezbędne działania mające na celu przywrócenie prawidłowego
funkcjonowania tego systemu, zgodnie z procedurami określonymi w art. 9g ust.
6.
3. Działania, o których mowa w ust. 2 , polegają na:
1) wytwarzaniu energii elektrycznej lub pozostawania w gotowości do jej
wytwarzania;
36
2) uruchomieniu dodatkowych jednostek wytwórczych energii elektrycznej;
3) wprowadzaniu ograniczenia lub wstrzymaniu poboru energii elektrycznej
przez odbiorców tej energii na określonym obszarze Rzeczypospolitej
Polskiej;
4) wykorzystaniu sieci telekomunikacyjnej słuŜącej do prowadzenia ruchu
sieciowego.
4. O wystąpieniu zdarzeń, o których mowa w ust. 2, operator systemu
przesyłowego
elektroenergetycznego
niezwłocznie
informuje
ministra
właściwego do spraw gospodarki oraz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
5. Koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo energetyczne w związku
z realizacją obowiązku, o którym mowa w ust. 1, są zaliczane do kosztów
działalności wymienionych w art. 45 ust. 1.”;
3) w art. 11 :
a) ust. 1 - 3 otrzymują brzmienie :
„1. W przypadku:
1) zagroŜenia bezpieczeństwa energetycznego Rzeczypospolitej Polskiej
polegającego na długookresowym braku równowagi na rynku paliwowoenergetycznym,
2) zagroŜenia bezpieczeństwa osób,
3) zagroŜenia wystąpienia znacznych strat materialnych
- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być
wprowadzone na czas oznaczony ograniczenia w sprzedaŜy paliw stałych
oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła.
2. Ograniczenia w sprzedaŜy paliw stałych polegają na sprzedaŜy tych
paliw na podstawie wydanych odbiorcom upowaŜnień do zakupu określonej
ilości paliw.
3. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła
polegają na:
1) ograniczeniu maksymalnego poboru mocy elektrycznej oraz
dobowego poboru energii elektrycznej;
2) zmniejszeniu lub przerwaniu dostaw ciepła.”,
b) w ust. 5 pkt 1 - 2 otrzymują brzmienie :
„1) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki - w odniesieniu
dostarczanych sieciami energii elektrycznej;
2) wojewodowie - w odniesieniu do paliw stałych oraz ciepła;”,
do
c) ust. 6a otrzymuje brzmienie :
„6a. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, określa w szczególności:
1) sposób wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii
elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła, umoŜliwiający odbiorcom tej
energii i ciepła dostosowanie się do tych ograniczeń w określonym
czasie;
2) rodzaje odbiorców objętych ograniczeniami w dostarczaniu i
poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła;
37
3) zakres i okres ochrony odbiorców przed wprowadzonymi
ograniczeniami w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w
dostarczaniu ciepła;
4) zakres planów wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze
energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła oraz sposób
określania w nich wielkości tych ograniczeń;
5) sposób podawania do publicznej wiadomości ograniczeń w
dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu
ciepła.”,
d) ust. 7 otrzymuje brzmienie :
„7. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, w
drodze rozporządzenia, moŜe wprowadzić na czas oznaczony, na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaŜy paliw
stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła, w
przypadku wystąpienia zagroŜeń, o których mowa w ust. 1.”,
e) w ust. 9 otrzymuje brzmienie :
„9. Minister właściwy do spraw gospodarki informuje niezwłocznie Komisję
Europejską i państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz państwa
członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym o wprowadzonych
ograniczeniach, o których mowa w ust. 7, w zakresie dostarczania i poboru
energii elektrycznej.”;
4) uchyla się art. 11a i art. 11b;
5) w art. 15 b w ust. 2 pkt 11 otrzymuje brzmienie :
”11) podejmowane działania i wprowadzone ograniczenia, o których mowa
w ustawie z dnia ...... z 2006 r. o zapasach ropy naftowej, produktów
naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach
zagroŜenia bezpieczeństwa
paliwowego państwa oraz wykonywania
zobowiązań międzynarodowych w sytuacjach zakłóceń w ich dostawach i
kryzysu na rynku naftowym (Dz. U. Nr...,
,poz...) oraz ich wpływ na
warunki konkurencji na rynku gazu ziemnego;”;
6) uchyla się art. 15 d;
7) w art. 23 w ust. 2 dodaje się pkt 23 w brzmieniu:
„23) kontrolowanie
stanu
zapasów
obowiązkowych
gazu
ziemnego
utrzymywanych zgodnie z ustawą, o której mowa w art. 15 b ust. 2 pkt 11.”;
8) w art. 33 w ust. 1 dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6) zawarł na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej umowę o świadczenie usługi
magazynowania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, o których mowa
w art. 23 ust.1, w wielkości określonej w art. 24 ust. 2 ustawy wymienionej
w art. 15 b ust. 2 pkt 11.”;
9) w art. 35 w ust. 1 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) prognozowaną wielkość przywozu gazu ziemnego oraz sposób
utrzymywania zapasów obowiązkowych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej zgodnie z art. 23 ust.1 ustawy wymienionej w art. 15 b ust. 2 pkt
11.”;
10) w art. 37 w ust. 1 dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
38
wielkość zapasów obowiązkowych utrzymywanych zgodnie z ustawą
wymienioną w art. 15 b ust. 2 pkt 11, w pierwszych 12 miesiącach
wykonywania działalności gospodarczej w zakresie przywozu gaz
ziemnego.”;
11) w art. 41 w ust. 2 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) w przypadku nieutrzymywania przez przedsiębiorstwo energetyczne
wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem ziemnym
z zagranicą zapasów obowiązkowych lub nie zapewnienia ich dostępności
zgodnie z art. 23 ust.1 i 2 oraz art. 24 ust. 2 i 5 ustawy wymienionej w art.
15 b ust. 2 pkt 11.”;
12) w art. 45 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. Kapitał zaangaŜowany w inwestycje zwiększające pojemności magazynowe
oraz umoŜliwiające uruchomienie zapasów obowiązkowych wynagradzany jest
według stopy procentowej określonej w planie rozwoju, o którym mowa w art.16
ust.1.”;
13) w art. 56 w ust. 1 skreśla się pkt 3.
„8)
Art. 67. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U.
z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.6) w art. 20 po ust. 5 dodaje się ust. 5a w
brzmieniu:
„5a. Rada Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki moŜe,
w drodze rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w art. 31 ust. 1,
wprowadzić ograniczenia w dopuszczalnej prędkości pojazdów samochodowych.”.
Rozdział 9
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 68. 1. Przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy
byli obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych,
zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach
państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw są obowiązani do dostosowania
się do zasad tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej i
paliw określonych w niniejszej ustawie w terminie do dnia 1 września 2007 r. oraz
corocznego powiększania tych zapasów, zgodnie z harmonogramem, o którym
mowa w ust. 2 i 3, do wielkości, o której mowa w art. 5 ust 3.
2. Producenci i handlowcy powiększają zapasy ropy naftowej i paliw,
z wyłączeniem gazu płynnego (LPG), do wielkości odpowiadających co najmniej:
1) 73 dni średniej dziennej produkcji lub przywozu zrealizowanych przez producenta
lub handlowca w roku poprzednim - do dnia 31 grudnia 2007 r. ;
2) 76 dni średniej dziennej produkcji lub przywozu zrealizowanych przez producenta
lub handlowca w roku poprzednim - do dnia 31 grudnia 2008 r.
3. Producenci i handlowcy powiększają zapasy obowiązkowe gazu płynnego
(LPG) do wielkości odpowiadających co najmniej:
1) 5 dni średniej dziennej produkcji lub przywozu zrealizowanych przez producenta
lub handlowca w roku poprzednim - do dnia 31 grudnia 2007 r.;
6
Zmiany tekstu jednolitego ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925, Nr 175, poz. 1462,
Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i 711.
39
2) 15 dni średniej dziennej produkcji lub przywozu zrealizowanych przez producenta
lub handlowca w roku poprzednim - do dnia 31 grudnia 2008 r.;
3) 30 dni średniej dziennej produkcji lub przywozu zrealizowanych przez producenta
lub handlowca w roku poprzednim - do dnia 31 grudnia 2009 r.
Art. 69. 1. Rejestr producentów i importerów utworzony na podstawie art. 17 ust. 1
ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach
obowiązkowych paliw, staje się rejestrem w rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Wpisy w rejestrze utworzonym na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy, o której
mowa w ust. 1, istniejące w dniu wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy, pozostają w
mocy.
Art. 70. Ropa naftowa i paliwa utrzymywane w ramach państwowych rezerw
gospodarczych na poczet zapasów, o których mowa w art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 30
maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw stają
się zapasami państwowymi, w rozumieniu niniejszej ustawy.
Art. 71. 1. Przedsiębiorcy obowiązani do tworzenia i utrzymywania zapasów
obowiązkowych gazu ziemnego, o których mowa w art. 23 ust. 1, są obowiązani
tworzyć i utrzymywać oraz corocznie powiększać zapasy obowiązkowe gazu
ziemnego, zgodnie z harmonogramem, o którym mowa w ust. 2.
2. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust.1, tworzą, utrzymują i corocznie
powiększają zapasy obowiązkowe gazu ziemnego od dnia:
1) wejścia w Ŝycie ustawy, do dnia 31 września 2008 r. – co najmniej 11 dni
średniego dziennego przywozu realizowanego przez przedsiębiorstwo
energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu gazem
ziemnym, zwane dalej „ przedsiębiorstwem obrotu”;
2) 1 października 2008 r. do dnia 31 września 2009 r. – co najmniej 15 dni
średniego dziennego przywozu realizowanego przez przedsiębiorstwo obrotu;
3) 1 października 2009 r. do dnia 31 września 2010 r. – co najmniej 20 dni
średniego dziennego przywozu realizowanego przez przedsiębiorstwo obrotu;
4) 1 października 2010 r. - 30 dni średniego dziennego przywozu realizowanego
przez przedsiębiorstwo obrotu.
Art. 72. Do spraw wszczętych, a niezakończonych przed dniem wejścia w Ŝycie
niniejszej ustawy, w zakresie obliczenia wysokości kar, o których mowa w art. 22 i
23 oraz w art. 23a ustawy, o której mowa w art. 66, stosuje się przepisy
dotychczasowe.
Art. 73. Do postępowań administracyjnych wszczętych, a niezakończonych przed
dniem wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 74. Przepisy wykonawcze wydane, przed dniem wejścia w Ŝycie niniejszej
ustawy na podstawie art. 15 ust. 5, art. 17 ust. 4, art. 19a ust. 4 i 5 oraz art. 19i
ustawy, o której mowa w art. 68, zachowują moc do dnia wejścia w Ŝycie nowych
przepisów wykonawczych, o ile nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy.
40
Art. 75. Ustawa wchodzi w Ŝycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem art. 3-28, art. 30-46, art. 61-65, art. 67-69 oraz art. 73, które wchodzą
w Ŝycie z dniem 1 września 2007 r.
41