Przemówienie Patriarchy Cyryla w Katedrze Prawosławnej

Przemówienie Patriarchy Cyryla
w prawosławnej Katedrze Św. Marii Magdaleny
Eminencje, Ekscelencje,
Czcigodni Ojcowie, Bracia i Siostry,
Dostojni Przedstawiciele Kościoła Rzymskokatolickiego,
Przedstawiciele Władz Państwowych,
Dziękuję wam serdecznie za braterskie zaproszenie do odwiedzenia
Najświętszego Polskiego Kościoła Prawosławnego i Waszej Eminencji.
Z radością znalazłem się ponownie na tej ziemi, cieszę się, że widzę w dobrym
zdrowiu Was osobiście i umiłowanych Braci arcypasterzy, spośród których
z wieloma łączą mnie długie lata dobrych, braterskich stosunków i współpracy.
I wraz z Wami chcę wznieść wspólną modlitwę pod sklepieniem tej przepięknej
katedry pod wezwaniem Równej Apostołom św. Marii Magdaleny, w której już
wcześniej wielokrotnie miałem okazję przebywać. Jednakże jako zwierzchnik
Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego jestem tutaj po raz pierwszy. Co więcej,
w ogóle po raz pierwszy patriarcha moskiewski i całej Rusi odwiedza Polskę.
Niemniej jednak nasze stosunki mają długą i chwalebną historię.
Zarówno na Ruś, jak i do Polski chrześcijaństwo tradycji wschodniej
przynieśli uczniowie Świętych Braci, Równych Apostołom Cyryla i Metodego,
Nauczycieli Słowiańskich. I ta wschodnia tradycja chrześcijańska obecna była
na wielu ziemiach polskich w tym samym czasie, gdy wielki książę Mieszko I
jednoczył je w jedno państwo. Na długiej drodze dziejowej, nie zawsze prostej,
nierzadko związanej z dawaniem świadectwa prawosławiu w Polsce sądzone
było pozostawać w organicznej jedności z Rosyjskim Kościołem
Prawosławnym. To właśnie Kościół rosyjski zapoczątkował powstanie w Polsce
Kościoła prawosławnego, aby następnie wprowadzić go jako najbliższą swoją
siostrę do rodziny lokalnych Kościołów prawosławnych. Cieszy nas, że Polski
Kościół Prawosławny święcie strzeże tradycji przejętych od Kościoła
rosyjskiego. Naszą jedność przypieczętowuje i ustrój kościelny, i architektura
świątyń, i język liturgii. Jednocześnie te tradycje ruskie zyskały w Polsce
samodzielny i twórczy rozwój, co bardzo nas cieszy.
Od bardzo dawna czcimy tych samych świętych, przy czym ziemskie życie
niektórych z nich jest związane z Polską i z krajami Świętej Rusi. Miejsca ich
czci łączą nasze serca w miłości do czynów wyznawców Jezusa Chrystusa.
Takimi świętymi stali się dla nas Czcigodny Mojżesz Ugrien i Czcigodna
Wyznawczyni Paraskiewa Dmitrowska; bliski i drogi jest nam także pochodzący
z ziemi chełmskiej, nasz wspólny orędownik niebieski, święty wyznawca
Roman Miedwieď – duchowny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, który
wykazał się niezachwianą stałością wiary w okresie okrutnych prześladowań
Kościoła Bożego. Obecnie spoczywa on wraz ze swymi świętymi relikwiami
w jednej z moskiewskich świątyń. Cząstkę relikwii św. Romana przywiozłem
ze sobą w darze dla bratniego Polskiego Kościoła Prawosławnego i chciałbym
przekazać tę świętość Waszej Eminencji jako znak naszej miłości i duchowej
jedności w Chrystusie. Niech ten wyznawca Boży będzie w sposób widzialny
obecny na ziemi polskiej w swych doczesnych szczątkach i w sposób
niewidzialny stając przed Stołem Chrystusa Wszechmocnego, nieustannie
wstawia się za pokój, zdrowie i zbawienie prawosławnych w Polsce.
Wiemy o tej pracy socjalnej, misyjnej i oświatowej, jaką prowadzi obecnie
Polski Kościół Prawosławny. Dowiedzieliśmy się, że w Warszawie powstaje
Ośrodek Kultury Prawosławnej i jest mi szczególnie przyjemnie, że świątynia
przy nim będzie poświęcona Świętym, Równym Apostołom Cyrylowi
i Metodemu. Dla tej świątyni postanowiliśmy przygotować w darze dla
Polskiego Kościoła Prawosławnego ikonostas i obecnie chciałbym przekazać
Waszej Eminencji gotową już Bramę Królewską oraz certyfikat na wykonanie
pozostałej części ikonostasu.
Łaska i niewysłowiona miłość Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa
niech zawsze będzie z Tobą, Umiłowany Bracie, z całą umiłowaną przez Boga
i wielonarodową owczarnią Polskiego Kościoła Prawosławnego. Chciałbym
swymi słowami zaświadczyć o głębokim szacunku wobec tej posługi, jaką
Ty osobiście pełnisz jako zwierzchnik Polskiego Kościoła Prawosławnego oraz
Bracia Arcypasterze, którzy w jedności i jednomyślności służą narodowi
polskiemu, dochowując wierności wierze prawosławnej i prawosławnej tradycji
liturgicznej.
Chciałbym też podkreślić ważną rolę Polskiego Kościoła Prawosławnego
w ustanowieniu dobrych stosunków między Kościołami prawosławnym
i rzymskokatolickim. Zwłaszcza w ostatnich latach tu, w tym kraju, przebyto
wielką drogę z punktu widzenia pojednania i nawiązania ściślejszej współpracy
dwóch gałęzi chrześcijaństwa, które od istniejącej niegdyś konfrontacji przeszły
do braterskiego współdziałania i wspólnego świadectwa o Chrystusie
Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym, wspierając tym samym duchowe
i moralne tradycje Ewangelii.
Chciałbym, Drogi Bracie, wręczyć relikwiarz z relikwiami św. Romana
Miedwiedia, Wyznawcy i Męczennika, oraz świętą bramę dla ikonostasu
budowanej obecnie świątyni św. Cyryla i Metodego wraz z certyfikatem na
zakończenie prac nad tym ikonostasem, a soborowi katedralnemu pw. Św. Marii
Magdaleny przekazać tę Ikonę „Znamienie” Matki Bożej. Ikona ta była
duchowym symbolem Soboru Lokalnego RKP w 2009 r., który wybrał mnie na
patriarchę moskiewskiego i całej Rusi. Chciałbym przekazać ją temu świętemu
miejscu z napisem pamiątkowym, aby ludzie prawosławni, zbliżając się do tego
świętego wizerunku, modlili się także za mnie i za moją posługę. Niech Pan
strzeże Polski, narodu polskiego, Kościoła prawosławnego, Waszej Eminencji
na wiele dobrych lat.
tł. kg (KAI)