I darmopych(e)m (1). - Słownik polszczyzny XVI wieku

Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna
hasło: DARMOPYCH (stan na dzień: 12-07-2015)
www.spxvi.edu.pl
strona 1/1
DARMOPYCH (9) sb m
a oraz o jasne.
sg N darmopych (4). ◊ A darmopycha (1). ◊ I darmopych(e)m (1). ◊ pl N darmopychowie (1).
◊ G darmopych(o)w (1). ◊ I darmopychy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z tych samych przyładów) - XVII (XVIII) w.
Zarozumialec, pyszałek (9) : GlabGad P2v, P6v; RejWiz 168v [2 r.], Cc5v; Bo pátrzay iáko
ſie obchodził z onymi Fárizeuſzmi/ z onymi Doktory/ z onymi dármopychy/ ktorzy dufáli w
doſtoieńſtwiech ſwoich RejPos 305v; Pátrzayże záſię Nábuchodonozora/ pátrzayże onego pyſznego
Báltázárá/ álbo inych dármopychow ſwiátá tego RejZwierc 194, 142.
Wyrażenie: »darmopych obłudny« (1): Ktorzy maią wielki brzuch poſpolicie mało miewaią rozumu
dowcipnego, więcey ſą ozralci leniwy, darmopychowie obłudni, pſotliwy nie pobożni, więcey ciału
niż duſzy folguiąci GlabGad P5v.
Synonimy: chełpiciel, chłubca, chłubny, chwalca, darmochłub.
JW