Wezwanie do wewnętrznej przemiany Drodzy

LIST PASTERSKI BISKUPA ZIELONOGÓRSKO-GORZOWSKIEGO
NA WIELKI POST 2010
Wezwanie do wewnętrznej przemiany
Drodzy Diecezjanie!
Środą Popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post. Przygotowuje on nas do
obchodów Świąt Wielkanocnych. Wzywa do oceny naszego Ŝycia w świetle
Ewangelii. Zaprasza do odnowy więzi z Bogiem, z drugim człowiekiem
i krytycznego spojrzenia na samego siebie. Słowo BoŜe, które głoszone jest
w Wielkim Poście podkreśla rolę modlitwy, postu i jałmuŜny na drodze duchowej
przemiany. Zachęca do pokuty, aby nasze wyrzeczenia umocniły nas do walki ze
złym duchem.
Dziś, w drugą Niedzielę Wielkiego Postu Słowo BoŜe przybliŜa nam zbawcze
zdarzenie, jakie dokonało się na górze Tabor. Ukazuje nam przemienionego
Chrystusa, a tym samym cel, do którego zdąŜamy. Mówi nam o tym św. Paweł w
słowach: Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd teŜ jako Zbawcy
wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało
poniŜone na podobne do swego chwalebnego ciała (Flp 3, 20-21). Warto więc
czynić pokutę, warto dobrze Ŝyć, gdyŜ czeka nas inne, pełniejsze Ŝycie z Jezusem,
Ŝycie które przygotował nam Bóg. Droga do tej rzeczywistości wiedzie przez
wewnętrzną przemianę. Ta przemiana dotyczy róŜnych dziedzin Ŝycia, między
innymi naszego myślenia, naszej mowy i postępowania.
1. W wielkopostnym przygotowaniu do Świąt Wielkanocnych towarzyszy
nam Ojciec Święty Benedykt XVI. W tegorocznym orędziu na Wielki Post zachęca
nas do refleksji na temat BoŜej sprawiedliwości. Przypomina w nim, Ŝe człowiek
jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga. W głębi serca tęskni za Ŝyciem
sprawiedliwym, a jednak w swojej codzienności często spotyka się
z niesprawiedliwością. Ludzka sprawiedliwość jest bowiem zagroŜona przez
egoizm człowieka, przekonanie o swej samowystarczalności i pychę. Jedynie
w Bogu człowiek znajduje sprawiedliwość pełną, która jest „sprawiedliwością
miłości”.
Bóg, stwarzając człowieka, obdarzył go - oprócz dóbr materialnych -miłością
– nieodwołalną, bezwarunkową i wierną. Ojciec Święty w swoim orędziu
uświadamia nam, Ŝe pełnię takiej miłości człowiek odnajduje w Jezusie Chrystusie,
który tak dalece ukochał człowieka, Ŝe wziął na siebie „przekleństwo” naleŜne
człowiekowi za grzech, aby w zamian obdarzyć nas „błogosławieństwem”, które
naleŜy się Bogu.
Tego usprawiedliwienia człowiek dostępuje za darmo, z łaski BoŜej, przez
odkupieńczą moc ofiary Jezusa Chrystusa. Okres Wielkiego Postu ma nas
doprowadzić do odkrycia i przyjęcia daru BoŜej sprawiedliwości. Dokonuje się to
przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Wiara, czyli pełne i bezwarunkowe zaufanie,
czyni nas uczestnikami skutków męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa
Chrystusa. Jedynie dzięki wierze moŜemy przyjąć odkupienie dokonane w Synu
BoŜym, a więc odnaleźć utraconą przez grzech głęboką jedność z Bogiem oraz z
drugim człowiekiem.
Wielki Post jest więc czasem odnowienia i umocnienia naszej wiary,
niezbędnej do tego, by dzieło zbawcze Jezusa Chrystusa wydało owoce w naszym
Ŝyciu.
2. 19 czerwca ubiegłego roku Ojciec Święty ogłosił w Kościele powszechnym
Rok Kapłański. Ma on nam przybliŜyć znaczenie misji i roli kapłana w Kościele i
we współczesnym społeczeństwie. Dla kaŜdego księdza Rok ten ma być czasem
odnowienia ideałów kapłańskich, a dla wszystkich wiernych - czasem modlitwy o
świętość kapłanów oraz o nowe powołania do słuŜby BoŜej.
21 grudnia ubiegłego roku Radni Sejmiku Województwa Lubuskiego
ustanowili rok 2010 w Województwie Lubuskim Rokiem Sługi BoŜego Biskupa
Wilhelma Pluty. Spośród wielu kapłanów, którzy byli i są związani z Ziemią
Lubuską wskazali na pasterza Kościoła, który prawie 28 lat posługiwał na tych
ziemiach. W swojej decyzji Radni Sejmiku napisali: Sejmik wyraŜa swój szacunek
i uznanie dla wszystkich lat duszpasterskiej posługi Biskupa Wilhelma Pluty na
Ziemi Lubuskiej oraz dziękuje za jego sumienną i niezwykle efektywną
ewangelizację. Cieszymy się tą decyzją i czujemy się zachęceni, abyśmy w tym
roku jeszcze bardziej podjęli trud poznania nauczania bpa Wilhelma Pluty
i realizowania zadań, o których nam przypominał.
Dziś, kiedy przeŜywamy Wielki Post i podejmujemy wysiłek kształtowania
w sobie nowego człowieka, silniejszego wiarą i bardziej konsekwentnego
w ewangelicznym działaniu, warto przypomnieć słowa Sługi BoŜego o tym, Ŝe w
tym trudzie duchowej odnowy nie jesteśmy sami. Jest u naszego boku ksiądz,
duszpasterz, który dzieli nasz los, słuŜy nam pomocą, spieszy z posługą Słowa
BoŜego i sakramentów i nie dopuszcza do zwycięstwa zła w człowieku. Chroni teŜ
nas przed beznadziejnością i rozpaczą w obliczu grzechu i słabości. To on w imię
Chrystusa Odkupiciela przypomina nam, Ŝe jesteśmy kimś więcej niŜ sami o sobie
myślimy, a swoją postawą pełną zawierzenia Bogu i twórczej miłości do nas,
pokazuje, co myśli o nas Bóg i jak wysoko nas ceni. On stawia nas w obliczu
rzeczywistości BoŜej, przybliŜa nam Boga – Ojca nadziei.
2
Sługa BoŜy Biskup Wilhelm Pluta, w obliczu tych zadań, które podejmuje
kapłan względem wiernych mówił w jednym z listów pasterskich: Jak mocny
duchem musi być ksiądz, aby to realizować. Jak musi się znać na prawach
ludzkiego serca. IleŜ on sam musi mieć zawierzenia w Bogu i miłości do Niego,
abyśmy i my mogli zaczerpnąć z tej jego wiary i miłości oraz z jego mocy ducha,
która niesie ze sobą tak potrzebną mądrość (O istocie kapłaństwa i posłudze
duszpasterskiej, 7 X 1958).
W tym samym liście zwracał się do księŜy słowami: Czcigodni KsięŜa –
byliście i jesteście bardzo mocno z narodem związani. Nie zdradziliście polskiego
narodu, ani narodowych ani chrześcijańskich wartości.
Dziś szczególnie potrzeba, aby księŜa byli pełni BoŜej mocy i apostolskiej
gorliwości, aby unikali z całą stanowczością przywiązania do doczesnych korzyści,
aby byli oddani sprawie BoŜej i mieli serce dla ludzi.
Nasz Czcigodny Sługa BoŜy wzywał teŜ diecezjan, aby pomagali swoim
księŜom wzrastać w świętości, modlili się za nich, byli dla nich dobrzy, wspierali
ich w pracy ewangelizacyjnej i w tworzeniu braterskiej wspólnoty w parafii. Prosił
teŜ, aby wierni byli zatroskani o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne.
Ten program biskupa Wilhelma Pluty jest wciąŜ aktualny, a czas Wielkiego
Postu daje szczególną okazję nie tylko do tego, aby go przypomnieć, ale teŜ
wprowadzać w Ŝycie.
3. Temat bieŜącego roku duszpasterskiego przypomina nam o jeszcze jednym
waŜnym obowiązku na drodze przygotowania do Świat Wielkiej Nocy: o dawaniu
świadectwa BoŜej miłości.
W ostatnich tygodniach cały świat przeŜywał kataklizm, jaki dotknął
mieszkańców Haiti. Trzęsienie ziemi, które tam miało miejsce dotknęło
cierpieniem ogromną rzeszę ludzi. Wielu pośpieszyło z pomocą tym, którzy ocaleli.
Wśród pomagających nie zabrakło mieszkańców naszej diecezji. Ofiara, jaką
złoŜyliście na rzecz naszych braci z Haiti, jest i pozostanie pięknym świadectwem
BoŜej miłości.
Tradycyjnie juŜ w pierwszą niedzielę lutego we wszystkich parafiach naszej
diecezji pamiętano równieŜ o osobach terminalnie chorych, przebywających w
trzech hospicjach na terenie naszego województwa. Pamięć o tych chorych,
niosących szczególny krzyŜ i społeczna troska o utrzymanie hospicjów to kolejny
dowód aktualnie składnego świadectwa BoŜej miłości. Bardzo Wam dziękuję za te
wielkoduszne gesty solidarności z potrzebującymi.
Drodzy Bracia i Siostry!
Wielki Post to czas dzielenia się miłością z drugim człowiekiem. Wśród tych,
przy których winniśmy się zatrzymać nie moŜe zabraknąć osób starszych,
niepełnosprawnych, chorych, opuszczonych, przeŜywających duchowe kryzysy,
ludzi potrzebujących kontaktu z drugim człowiekiem. Miłość gładzi szereg naszych
słabości. Ona jest drogą, która wiedzie na spotkanie ze Zmartwychwstałym Panem.
3
Drodzy Diecezjanie!
Kończąc ten wielkopostny list do Was, pragnę Was zapewnić, Ŝe będę
kaŜdego dnia gorąco modlił się o to, abyście właściwie wykorzystali święty czas
Wielkiego Postu i odnowili Waszą przyjaźń z Chrystusem Ŝyjącym w Kościele.
Umacniajcie się Słowem BoŜym i łaską płynącą z Eucharystii podczas
wielkopostnych rekolekcji, korzystajcie z sakramentu pojednania, naboŜeństwa
Gorzkich śali i Drogi KrzyŜowej. Niech Wasza modlitwa, umartwienie i gesty
miłości zbliŜą Was do Boga i drugiego człowieka. Niech wyproszą dla Was,
Kościoła i naszej Ojczyzny potrzebne światła i moce.
Wraz z biskupami Pawłem i Adamem polecam Was wszystkich opiece Maryi,
Matki Cierpliwie Słuchającej, a takŜe wstawiennictwu świętych Męczenników
z Międzyrzecza.
Na dobre przeŜycie Wielkiego Postu oraz na radosne przeŜywanie świąt
Wielkanocnych z serca Wam błogosławię.
Zielona Góra, 24 lutego2010 r.
4