Przekazanie wiedzy na temat metod poprawy produktywności

METODY POPRAWY PRODUKTYWNOŚCI
Cel szkolenia:
 Przekazanie wiedzy na temat metod poprawy produktywności.
 Nabycie motywacji, skutecznych metod do podniesienia własnej produktywności
w zakresie:

głównych ról życiowych i zawodowych

prowadzenia efektywnej działalności gospodarczej.
 Podnoszenie kompetencji i umiejętności związanych z zastosowaniem metod poprawy
produktywności.
 Rozwój zestawu umiejętności menedżerskich niezbędnych dla każdego kierownika,
menedżera, właściciela firmy do zwiększania efektywności swoich pracowników.
Program szkolenia (4 dni x 8 godz.)
DZIEŃ 1
1. Wprowadzenie:
 Gra: ludzie X/ludzie Y; analiza SWOT.
 Nasze kompetencje a produktywność: typologia.
 Nasze główne role życiowe i zawodowe a zasada Pareto.
 Z czego korzystam? – moje zasoby.
2. Zarządzanie sobą w czasie.
 Co zwykle robimy: harmonogram dnia i tygodnia.
 Ocena czynności z harmonogramu wg Pareto.
 Propozycja ‘amputacji’ czynności nieproduktywnych – jak się z tym czujemy?
3. Profil osobowości.
 Dlaczego cos robimy i co nas motywuje?
 Typologia: ludzka różnorodność w motywacjach.
 Test: własny profil osobowości.
 Ćwiczenie: Okno Johari.
 Wzrost produktywności wynikający ze znajomości siebie i kolegów w zespole.
 Charakterystyka profili osobowości uczestników.
 Budowanie na własnych zaletach.
 Strategia podniesienia produktywności przez poprawę współpracy z wybranym
współpracownikiem.
4. Metoda Kaizen.
5. Cykl Deminga.
6. Podsumowanie pierwszego dnia szkolenia: wnioski i zastosowania.
DZIEŃ 2
1. Cykl Deminga – jakie udoskonalenia wprowadzimy dzisiaj?
2. Komunikacja.
 Udrażnianie komunikacji wg schematu Jacobsona.
 Ćwiczenie z wycinanką i wnioski.
 Co tak naprawdę przekazujemy? Model v. Thuna.
 Ćwiczenie komunikatów do najbliższych współpracowników.
 Udzielanie i przyjmowanie krytyki.
3. Kaizen.
 Opis i historia metody
 Zastosowania Kazein: 3 obszary i ćwiczenia:

Małe sprytne pytania.

Małe sprytne po-myślenia.

Małe sprytne działania.

Małe sprytne rozwiązania problemów.

Małe sprytne nagrody.

Małe sprytne momenty ignorowane przez innych.
 Wprowadzenie do zadania domowego:

Konsultingowe obserwacje samego siebie.

Realizacja strategii poprawy produktywnej współpracy.

Presja czasowa a macierz Eisenhowera.

Scenariusze dla własnych kluczowych ról życiowych i zawodowych.
4. Podsumowanie drugiego dnia szkolenia: wnioski i zastosowania.
DZIEŃ 3
1. Dla kogo i po co warto mi być bardziej produktywnym?
 Co nam się udało wdrożyć i wyeksperymentować?
 Konsultingowe obserwacje samego siebie – zarządzanie sobą w czasie.
2. Prezentacja i ocena przydatności metod zarządzania sobą w czasie.
 Co nam się udało wdrożyć i wyeksperymentować?
 Realizacja strategii poprawy produktywnej współpracy.
 Proste udoskonalanie komunikacji i współpracy z osobami o różnych typach
temperamentu.
 Co nam się udało wdrożyć i wyeksperymentować?
 Scenariusze dla własnych kluczowych ról życiowych i zawodowych.
 Które z 6 małych strategii Kazein zastosujemy na dobry początek?
3. Podsumowanie trzeciego dnia szkolenia: wnioski i zastosowania.
DZIEŃ 4
1. Przywództwo a produktywność zespołu.
 Cechy przywódcy sprzyjające produktywności i zespołu.
 Nasze doświadczenia i lista cech &antycech.
 Uczymy się od innych fragment filmu „Maximus”.
 Co motywuje mnie do wzmacniania produktywności moich podopiecznych?
 Jak sobie radzić z własnym oporem? Kaizen 1-6.
2. Cechy uczestników pracy zespołowej.
 Nasze doświadczenia i lista cech &antycech.
 Uczymy się od innych fragment filmu „Epoka lodowcowa”.
 Co motywuje moich podopiecznych? Kazein 1-6.
 Moje role w moim zespole: test Belblina.
3. Rozwiązywanie problemów.
 Metoda „Burzy mózgów”.
 Pareto ‘Amputacja czynności nieproduktywnych.
 Publikacja zastosowań.
4. Podsumowanie szkolenia.
Metody szkoleniowe:
 Maksymalnie interaktywny sposób pracy.
 Jasne przedstawienie Uczestnikom celów, ról, procesu i logiki warsztatów i całego
projektu.
 Forma warsztatowa – koncentracja na praktycznych ćwiczeniach; cześć teoretyczna
w czasie zajęć stanowi 15-20% czasu.
 Każde ćwiczenie ma przedstawiony cel oraz wyciągane są po nim wnioski
i zastosowania.
 Optymalne natężenie czasu i tempo pracy.
 Krótkie wprowadzenie do każdej części warsztatu – mini-prezentacja i dyskusja
problemowa.
 Praktyczne ćwiczenia indywidualne, w parach i grupach (nauka przez doświadczenie).

Metody aktywizujące: dyskusje kierowane, burze mózgów, debaty, podsumowania
w formie map myśli, testy autodiagnostyczne (test na profil osobowości, test
Belblina), analiza przypadków w tym analiza fragmentów filmów, ćwiczenia
aktywizujące
lodowcowa”.
grupę,
analiza
fragmentów
filmów:
„Maximus”,
„Epoka