Noblista 2011

Tomas Tranströmer
Data i miejsce: urodzenia 15 kwietnia 1931,
Sztokholm
Narodowość: szwedzka
Dziedzina sztuki: literatura
Szwedzki poeta, pisarz i tłumacz. Laureat Literackiej Nagrody Nobla za rok 2011.
Jego twórczość została przetłumaczona i wydana w ponad 60 językach.
W 1950 rozpoczął studia na kierunkach historii literatury i religii a także psychologii
w sztokholmskiej szkole wyższej. W 1957 został asystentem w Instytucie
Psychometrii na tej samej uczelni. W latach 1960–1966 pracował jako psycholog
w zakładzie poprawczym w pobliżu Linköping. W 1980 otrzymał zatrudnienie
w instytucie rynku pracy w Västerås.
W 1990 przeżył udar mózgu. Częściowo sparaliżowany w następstwie choroby,
poświęcił się odtąd twórczości poetyckiej jako
głównemu
zajęciu. Mimo
niedowładów oraz (częściowej) utraty mowy nie zaprzestał prowadzenia aktywnego
trybu życia i spotykania się z czytelnikami. Jego rzecznikiem jest żona Monika, która
towarzyszy mu w podróżach i spotkaniach publicznych.
Poezję Tranströmera cechuje duża zwięzłość. Pisze o doznaniach religijnych, jego
wiersze ujawniają inspiracje muzyczne (poeta gra na fortepianie i organach),
poruszają problemy zagubienia człowieka we współczesnym świecie. Język poezji
Tranströmera jest wyciszony, jednocześnie w utworach spotyka się obrazy pełne
paradoksów.
W roku 1990 za För levande och döda otrzymał Nagrodę literacką Rady Nordyckiej.
W 2011 otrzymał tytuł profesora. W tym samym roku został laureatem literackiej
Nagrody Nobla, za zwięzłe, przejrzyste obrazy, które dają nam świeży dostęp do
rzeczywistości.
Twórczość (wybory poezji w języku polskim)
Dziki Rynek i Żywym i umarłym, Kraków: "Miniatura", 1989.
Moja przedmowa do ciszy, Kraków: Oficyna Literacka, 1992.
Muzeum motyli, Kraków: Oficyna Literacka, 1994.
Gondola żałobna, Kraków: Oficyna Literacka 1996.
Późnojesienny labirynt, Kraków: Oficyna Literacka, 1997.
Niebieski dom, Warszawa: "IBiS", 2000.
Podsłuchany horyzont, Lublin: "Gaudium", 2005.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tomas_Tranströmer