HOMO SPIRITUALIS XX i XXI WIEKU
Transkrypt
HOMO SPIRITUALIS XX i XXI WIEKU
KATEDRA KULTUROZNAWSTWA i KATEDRA FILOLOGII ROMAŃSKIEJ UNIWERSYTETU MIKOŁAJA KOPERNIKA w TORUNIU oraz FUNDACJA PIONOWY WYMIAR KULTURY mają zaszczyt ZAPROSIĆ PAŃSTWA NA MIĘDZYNARODOWĄ INTERDYSCYPLINARNĄ KONFERENCJĘ NAUKOWĄ POD TYTUŁEM HOMO SPIRITUALIS XX i XXI WIEKU która odbędzie się w dniach 27-28 maja 2015 r. w Toruniu U progu współczesności Fryderyk Nietzsche ogłosił śmierć Boga, a Maks Weber zapowiadał odczarowanie świata i potęgowanie się, zgubnej dla religii, racjonalizacji życia. Od tego czasu zjawisko sekularyzacji, występujące w cywilizacji zachodniej już wcześniej, nabiera rozpędu, prowadząc do natężenia się procesu ateizacji jednostek i całych społeczeństw (T. Luckman, P. Berger). Jednocześnie pogłębiającemu się kryzysowi duchowemu, który przede wszystkim okazał się być kryzysem wiary i kryzysem chrześcijaństwa (A. Bielik-Robson, T. Bartoś, Kłopot z chrześcijaństwem. Wieczne gnicie, apokaliptyczny ogień, praca), towarzyszą zjawiska świadczące o niewygasaniu duchowych tęsknot człowieka (P. Norris, R. Inglehart, Sacrum i profanum. Religia i polityka na świecie; K. Skowronek, Z. Pasek, Nowa Duchowość w kulturze popularnej, J. Kristeva, Ta niewiarygodna potrzeba wiary). Druga połowa XX wieku stoi przecież z jednej strony pod znakiem poszukiwań charakterystycznych dla newage’owego synkretyzmu, z drugiej zaś reform Soboru Watykańskiego II. Działania kolejnych papieży gromadzą tłumy, a literatura, muzyka i sztuki plastyczne stają się dowodem na to, że w życiu wybitnych jednostek ów pierwiastek duchowy nadal odgrywa ważną rolę. Dusza pozostaje też istotnym składnikiem potocznej wyobraźni (D. Czaja, Anatomia duszy. Figury wyobraźni i gry językowe). Z drugiej jednak strony zmiany legislacyjne zachodzące w prawodawstwie europejskim, poprawność polityczna, obyczajowość mieszkańców Starego Kontynentu, pustoszejące kościoły sugerować mogą wygasanie pewnego paradygmatu. Owe sprzeczności obserwowane w funkcjonowaniu cywilizacji zachodniej skłaniają do stawiania pytań o udział homo spiritualis i jego świata wartości w kształtowaniu kultury nadchodzących dziesięcioleci (G. Weigel, Katedra i sześcian. Europa, Stany Zjednoczone i polityka bez Boga). Niniejsza konferencja poświęcona ma być refleksji nad kondycją współczesnego człowieka rozpatrywaną w kontekście formuły homo spiritualis. Podstawową dla niej kwestią ma być pytanie, czy formuła ta nadal wyraża istotę człowieczeństwa – czy jest aktualna w odniesieniu do człowieka współczesnego. Inne pytania, na które chcielibyśmy znaleźć odpowiedzi w zaproponowanych przez Państwa referatach to: Jaka jest sytuacja homo religiosus – człowieka religijnego – we współczesnej rzeczywistości kulturowej? Jak wyglądają obszary tzw. duchowości bez Boga? Czy homo religiosus ma szansę przetrwać w zmienionych warunkach kulturowych naszych czasów? Człowiek współczesny – homo religiosus czy homo spiritualis? Jak wygląda duchowość współczesnego człowieka wierzącego, ale niereligijnego? (o duchowości niekonfesyjnej) Jak wygląda sytuacja chrześcijanina w obliczu przemian kulturowych świata współczesnego? Jak scharakteryzować można relację między światem współczesnym a ludźmi wierzącymi (chrześcijanami, muzułmanami, społecznością żydowską, przedstawicielami innych wyznań)? Jaka jest kondycja i możliwość samorealizacji człowieka religijnego we współczesnej kulturze? Jakie działania kulturowe zawdzięczają swoje istnienie duchowości współczesnych ludzi? Jaki obraz człowieka religijnego rysuje się w przestrzeni intertekstualnej? Jak należałoby scharakteryzować człowieka religijnego XX wieku? Jakie zmiany zachodzą obecnie w religijności jednostek i społeczeństw? Jakie diagnozy na przyszłość można postawić, obserwując sytuację obecną? Jakie wnioski dotyczące kondycji człowieka rozumianego jako istota duchowa/religijna można by wyciągnąć na podstawie tworzonej współcześnie sztuki (literatura, muzyka, sztuki plastyczne, teatr, film)? W jaki sposób współczesna sztuka (re)interpretuje teksty sakralne? Jakie wnioski dotyczące homo spiritualis nasuwa obserwacja popkultury? Co o duchowej kondycji człowieka mówią formy życia społecznego? Do wzięcia udziału w obradach zapraszamy: kulturoznawców, medioznawców, antropologów, etnologów, filozofów, teoretyków sztuki, filologów, muzykologów, historyków i historyków sztuki, wreszcie – teologów. Obrady konferencyjne odbywać się będą w języku angielskim oraz francuskim. W tych językach opublikowana zostanie też książka gromadząca najlepsze teksty powstałe jako efekt konferencyjnych rozważań. Propozycje wystąpień nieprzekraczających 20 minut prosimy nadsyłać w formie kilkuzdaniowych abstraktów wraz z załączoną kartą zgłoszenia do dnia 31 października 2014 r. na adres: [email protected]. Informacje w sprawie akceptacji tematu otrzymają Państwo: do dnia 5 grudnia 2014 r. Ostateczny termin uiszczenia opłaty konferencyjnej (560 zł): 31 stycznia 2015 r. Numer konta, na który należało będzie przelać wymaganą kwotę, podany zostanie w grudniu. Czas obrad: 27–28 maja 2015 r. Opłata w wysokości 560 zł pokrywa koszty materiałów konferencyjnych, bufet, obiad oraz koszty związane z publikacją zakwalifikowanych do druku artykułów w recenzowanej książce pokonferencyjnej. Bardziej szczegółowe informacje zostaną przesłane wraz z decyzją o akceptacji zgłoszonego tematu. Ewentualne pytania prosimy kierować na adres: [email protected]. Komitet organizacyjny: dr Joanna Bielska-Krawczyk dr Ewa Dryglas-Komorowska dr Małgorzata Lisecka dr Anna Żurawska – sekretarz konferencji