Homo habilis Homo erectus,

Homo habilis - najstarszy gatunek z rodzaju Homo
Kolejną formą praczłowieka było Homo habilis. Ten gatunek powstał około 3 miliony lat temu. W odróżnieniu do Austrolopiteka miał on delikatniejszą i bardziej pojemną
(700 - 800 cm³) czaszkę. Osiągał 130 cm wzrostu i 45 kg masy. Z racji tego, iż jego
sylwetka była bardziej wyprostowana, lepiej było mu się poruszać na dwóch nogach.
Rodzaj Homo habilis nazywany jest "człowiekiem zręcznym". A to dlatego, iż
dzięki zmienionej budowie swoich dłoni mógł wykonywać więcej czynności niż australopitek. Nic dziwnego, że Homo habilis zaczął wytwarzać pierwsze narzędzia.
Szczątki tego gatunku odnaleziono na terenach Afryki. Wraz z nimi prymitywne narzędzia kamienne, służące praludziom do skrobania i krojenia.
Homo erectus, czyli człowiek wyprostowany
Jego pojawienie się datujemy na okres około 2 miliony lat temu. Pojemność jego
czaszki sięgała już około 1000cm³. Cechą charakterystyczną Homo erectusa było
niskie czoło i bardzo wyraźnie rozwinięte wały nadoczodołowe, a także wysunięte do
przodu szczęki.
Osobnik ten zaczął tworzyć pierwsze gromady, w których dowódcą był najodważniejszy
i najsilniejszy mężczyzna. Pomimo tego,
że Homo erectus
nadal
prowadził
koczowniczy
tryb
życia, zaczął wykorzystywać szałasy i jaskinie, jako swoje siedliska.
Homo erectus jako jeden
z pierwszych
człowiekowatych polował i żywił się większymi zwierzętami.
W skład jego jadłospisu wchodziły także ptasie jaja, korzenie roślin czy owoce
leśne.
32