otyłe porno

PRACA ORYGINALNA
Received: 17.01.2014
Revised: 14.02.2014
Accepted: 14.02.2014
Published online: 27.08.2014
Polimorfizm rs7903146 genu TCF7L2
a występowanie nadwagi i otyłości
u osób zgłaszających się do poradni ogólnej
podstawowej opieki zdrowotnej
Polymorphism rs7903146 of TCF7L2 gene
and occurrence of being overweight and obesity
among patients admitted to outpatient clinic
Ewa Kała, Izabela Bodek, Oliwia Trelińska, Patrycja Gładysz, Oskar Lepiarczyk,
Aleksandra Śmigel, Mateusz Gola, Władysław Grzeszczak
ST R ES ZCZ E NI E
Katedra Chorób Wewnętrznych, Diabetologii
i Nefrologii Wydziału Lekarskiego
z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu
Śląskiego Uniwersytetu Medycznego
w Katowicach
WSTĘP
TCF7L2 uczestniczy w patogenezie cukrzycy typu 2. Udział polimorfizmu genu
kodującego TCF7L2 w rozwoju nadwagi i otyłości pozostaje nadal kontrowersyjny. Celem pracy była ocena potencjalnego związku między wybranym polimorfizmem genu TCF7L2 a występowaniem nadwagi i otyłości w populacji
pacjentów zgłaszających się do poradni ogólnej podstawowej opieki zdrowotnej
(POZ).
MATERIAŁ I METODYKA
ADRES DO KORESPONDENCJI:
Prof. dr hab. n. med. Władysław Grzeszczak
Katedra Chorób Wewnętrznych, Diabetologii
i Nefrologii Wydziału Lekarskiego
z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu
Śląskiego Uniwersytetu Medycznego
w Katowicach
ul. 3 Maja 13/15
41-800 Zabrze
tel. +48 32 370 44 15
e-mail: [email protected]
Ann. Acad. Med. Siles. 2014, 68, 4, 200–206
Copyright © Śląski Uniwersytet Medyczny
w Katowicach
eISSN 1734-025X
200
Badaniem objęto łącznie 476 dorosłych pacjentów (208 mężczyzn i 268 kobiet)
z rejonu Polski Południowej, którzy kolejno zgłaszali się po poradę do poradni
ogólnej POZ. Badanych podzielono na 3 grupy na podstawie wartości obwodu
pasa (grupa kontrolna, grupa z otyłością, grupa z nadwagą). Genotypowanie
polimorfizmu TCF7L2 (rs7903146) prowadzono z wykorzystaniem znakowanych fluorescencyjnie sond, używając gotowych zestawów do oznaczania polimorfizmu pojedynczego nukleotydu-TaqMan Pre-designed SNP Genotypie Assai (Applied Biosystems).
WYNIKI
Częstość występowania nadwagi ocenianej na podstawie obwodu talii wynosiła
w badanej grupie 23,9%, zaś u 47,1% osób stwierdzono występowanie otyłości
brzusznej.
Nasze badania nie wykazały znamiennej zależności między badanym polimorfizmem a częstością występowania nadwagi lub otyłości u pacjentów zarówno
w całej grupie badawczej, jak i oddzielnie u kobiet i mężczyzn.
Kała i wsp. POLIMORFIZM rs7903146 GENU TCF7L2 U OSÓB Z NADWAGĄ I OTYŁOŚCIĄ
WNIOSKI
Częstość występowania nadwagi i otyłości wśród pacjentów zgłaszających się do poradni POZ wynosi
aż 72,3%, z czego 23,9% to osoby z nadwagą, a 48,4% z otyłością.
Nie stwierdzono związku między badanym polimorfizmem TCF7L2 a obwodem talii i występowaniem otyłości
brzusznej.
SŁOWA KLUC ZOWE
nadwaga, otyłość, polimorfizm, TCF7L2
A B STR A CT
INTRODUCTION
TCF7L2 is linked with the pathogenesis of insulin-resistant diabetes. The participation of the gene polymorphism encoding TCF7L2 in the development of being overweight and obesity is still controversial.
MATERIAL AND METHODS
The study included a total of 476 patients (208 men and 268 women) from southern Poland who sucessively
reported to the primary healthcare clinic for medical help. The patients were divided into three groups, depending on girth (control group, obese group, overweight group). In genotyping the TCF7L2 (rs 7903146) polymorphism, fluorescent probes from a prepared set for assaying single nucleotide polymorphism were used: TaqMan
Pre-designed SNP Genotypie Assai (Applied Biosystems).
AIM
The aim of this study was to evaluate the possible association between the chosenTCF7L2 polymorphism
and the prevalence of being overweight and obesity in a population of patients reporting to a primary healthcare
clinic.
RESULTS
The prevalence of being overweight as assessed by waist circumference in the study group was found to be
23.9% while 47.1% of patients were determined to be suffering from abdominal obesity . Our study did not show
any significant correlation between the observed rs 7903146 polymorphism of the TCF7L2 gene and the prevalence of being overweight and obesity. Moreover, no significant relationship between the rs 7903146 polymorphism of the TCF7L2 gene and waistline or BMI was found in the entire study group or separately for men and
women.
CONCLUSIONS
The prevalence of obesity and being overweight in the examined group amounted to 72.3% (23.9% – overweight
and 48.4% – obese). The research did not confirm an association between the studied rs 7903146 polymorphism
of the TCF7L2 gene and waist circumference and the prevalence of being overweight and abdominal obesity.
KEY WORDS
Overweight, obesity, polymorphism, TCF7L2
W ST Ę P
Otyłość jest szybko rosnącym problemem społecznym, dotykającym coraz większej liczby zarówno
dorosłych, jak i dzieci i młodzieży. Występowanie
otyłości wiąże się z wyższym ryzykiem rozwoju m.in.
cukrzycy, chorób sercowo-naczyniowych czy nowotworów. W patogenezie tego schorzenia sugeruje
się rolę czynników genetycznych, wśród których wy-
201
ANN. ACAD. MED. SILES. 2014, 68, 4: 200–206
mienić można polimorfizmy genów kodujących: leptynę, adiponektynę, FTO oraz TCF7L2.
TCF7L2 jest genem kodującym jednoimienny białkowy czynnik transkrypcyjny, znany również jako
TCF4. Należy on do szlaku sygnalizacyjnego Wnt,
wpływającego na rozwój wielu istotnych klinicznie
jednostek, takich jak nowotwory piersi i prostaty,
glioblastoma I oraz cukrzyca typu 2 [1,2].
Polimorfizmy pojedynczych nukleotydów (single
nucleotide polimorphism – SNP) tego genu, a szczególnie rs7903146, są obecnie uważane za najbardziej
znaczący czynnik predysponujący do rozwoju cukrzycy typu 2 [3]. Mutacje w genie TCF7L2 prowadzą
do licznych zmian metabolicznych, takich jak upośledzone wydzielanie insuliny czy produkcji i tolerancji
glukozy [4,5]. Nawet u normoglikemicznych pacjentów można zaobserwować zmniejszoną obróbkę proinsuliny oraz podwyższone poziomy hemoglobiny
glikowanej (HbA1c) i żołądkowego peptydu hamującego (GIP) [6,7].
Ze względu na podobną etiopatogenezę otyłości
i cukrzycy typu 2, wymienione czynniki tworzą warunki biochemiczne, które w połączeniu z uwarunkowaniami środowiskowymi sprzyjają rozwojowi nadwagi.
Celem badań było poszukiwanie znamiennej korelacji
między obecnością polimorfizmu rs7903146 genu
TCF7L2 a wystąpieniem nadwagi czy otyłości. Uzyskane wyniki pozwolą pogłębić zrozumienie etiopatogenezy tak istotnych społecznie schorzeń, jakimi
są nadwaga i otyłość, oraz istotnie wpłyną na standardy praktyki klinicznej, pozwalając na skuteczniejszą
prewencję występowania cukrzycy i otyłości.
MAT E RI AŁ
Badaniem objęto łącznie 476 dorosłych pacjentów
zgłaszających się do Poradni Ogólnej POZ Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Dobieszowicach. Udział w badaniu zaproponowano każdemu
pełnoletniemu pacjentowi. Pacjentów poddano badaniu lekarskiemu, podczas którego dokonano pomiaru
masy ciała, wzrostu oraz obwodu pasa w talii.
Na podstawie wyniku pomiaru obwodu pasa w talii,
tj. na wysokości pępka, dokonano oceny występowania nadwagi lub otyłości. Za pacjentów z nadwagą
uznano tych, u których obwód pasa wynosił odpowiednio: dla kobiet ≥ 80 cm i < 88 cm, dla mężczyzn
≥ 94 cm i < 102 cm. Otyłość stwierdzano przy wartościach ≥ 88 cm u kobiet oraz ≥ 102 cm u mężczyzn.
Zależnie od wartości tego parametru badaną populację
podzielono na 3 grupy: pacjenci z nadwagą (114
osób), pacjenci z otyłością (224 osoby) oraz grupa
kontrolna (138 osób z prawidłowym obwodem pasa
w talii, bez nadwagi i otyłości, a także bez współist-
202
niejących schorzeń metabolicznych i endokrynologicznych mogących sprzyjać rozwojowi nadwagi
i otyłości).
Schorzenia endokrynologiczne (zespół Cushinga,
hipo- i hipertyreoza, zespół policystycznych jajników), zaburzenia odżywania na tle psychicznym,
rozsiana choroba nowotworowa czy stosowanie leków
(glikokortykosteroidy, estrogeny) stanowiły kryterium
wykluczające udział pacjenta w badaniu. Dane
na temat występowania tych schorzeń, a także choroby wieńcowej, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy
czy innych zaburzeń metabolicznych lub hormonalnych otrzymano na podstawie przeprowadzonej ankiety i zweryfikowano z dostępną dokumentacją medyczną i podstawowym badaniem lekarskim.
Po uzyskaniu świadomej zgody w formie pisemnej
na udział w badaniu klinicznym, w miejscowym laboratorium poradni pobrano krew żylną (20 ml) do badań biochemicznych (cholesterol całkowity, HDL,
LDL, trójglicerydy, kreatynina, glukoza), hormonalnych i genetycznych (w laboratorium należącym
do Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych, Diabetologii i Nefrologii SUM).
Na prowadzenie badania uzyskano zgodę Komisji
Bioetycznej Śląskiej Izby Lekarskiej w Katowicach
(Uchwała nr 20/2010).
MET OD Y
Badania biochemiczne
Oznaczenie cholesterolu całkowitego, HDL-cholesterolu, LDL-cholesterolu, triglicerydów, kreatyniny
i glukozy przeprowadzono metodami spektrofotometrycznymi przy użyciu spektrofotometru Epoll 20 Bio,
zaś oznaczenie insuliny metodą radioimmunologiczną.
Badania genetyczne
Z pobranego materiału (krew pacjenta) wyizolowano
DNA zestawem firmy Epicentre Technologies w modyfikacji Laboratorium Kliniki i Katedry Chorób
Wewnętrznych, Diabetologii i Nefrologii SUM.
Za pomocą spektrometru oznaczono stężenie wyizolowanego DNA. W genie TCF7L2 oznaczono polimorfizm (rs 7903146) C/T. Oznaczenie alleli wykonano metodą polimorfizmów pojedynczego nukleotydu (SNP), używając gotowych zestawów firmy
TaqMan Pre-designed SNP Genotyping Assay (Applied Biosystems). W badaniu zastosowano znakowane barwnikami sondy (barwnikami fluorescencyjnymi
VIC i FAM). W aparacie 7300 Real Time PCR System (Applied Biosystems) wykonano łańcuchową
reakcję polimerazy w czasie rzeczywistym (real time
Kała i wsp. POLIMORFIZM rs7903146 GENU TCF7L2 U OSÓB Z NADWAGĄ I OTYŁOŚCIĄ
PCR) oraz dokonano identyfikacji alleli na podstawie
pomiaru fluorescencji badanych próbek.
Oznaczenie wybranych wskaźników klinicznych
Na podstawie wyników badań laboratoryjnych obliczono współczynnik przesączania kłębuszkowego
na podstawie podanego wzoru według MDRD:
eGFR = 186 · kreatynina [mg%]-1,1154 · wiek-0,203 ·
(0,742 dla kobiet)
Do oceny insulinooporności wykorzystano m.in.
współczynnik HOMA-IR (Homeostatic Model Assessment).
Analiza statystyczna
Dane o rozkładzie normalnym zostały przedstawione
jako średnia ± odchylenie standardowe. Dane odbiegające od rozkładu normalnego, a także dane porządkowe przedstawiono jako medianę oraz kwartyle dolny
i górny. Dane jakościowe przedstawiono w postaci
wartości procentowych. Ocenę normalności rozkładu
otrzymanych wyników dokonano na podstawie testu
Shapiro-Wilka.
W celu porównania zmiennych dychotomicznych
zastosowano test chi2 lub test dokładny Fishera. Korelacje między parametrami wyznaczono opierając
się na korelacji liniowej Pearsona. W przypadku analiz wieloczynnikowych zastosowano jednoczynnikową analizę wariancji ANOVA (dla danych o rozkładzie normalnym i spełniających założenia analizy)
oraz analizę ANOVA Kruskala-Wallisa (dla pozostałych danych). Jednorodność wariancji oceniono testem
Hartleya. Porównania post-hoc przeprowadzono testem Duncana lub poprzez wielokrotne porównania
średnich rang. Za parametry istotne statystycznie
uznawano zmienne, dla których poziom istotności p
był mniejszy niż 0,05. Obliczenia wykonano z użyciem programów: Statistica 8.0 wersja PL, Excel pakietu MS Office.
W YN I KI
Charakterystyka badanej grupy
Badana grupa liczyła 476 osób, w tym 268 (56,3%)
kobiet oraz 208 (43,7%) mężczyzn. W wywiadzie 131
pacjentów podało palenie tytoniu. Wśród badanych
40 osób (8,4%) chorowało na cukrzycę, 241 (50,6%)
na nadciśnienie tętnicze, 76 na chorobę wieńcową,
a u 69 wskaźnik przesączania kłębuszkowego
był mniejszy bądź równy 60 ml/min/1,73 m2. Osoby
bez nadwagi i otyłości miały istotnie statystycznie
niższe ciśnienie skurczowe krwi (< 0,001), niższe
stężenie cholesterolu całkowitego (< 0,01) i trójglicerydów (< 0,002), cechowały się także rzadszym występowaniem cukrzycy typu 2 (< 0,001), mniejszą
insulinoopornością obliczaną za pomocą współczynnika HOMA-IR (< 0,001); wśród tych pacjentów
eGFR mniejszy bądź równy 60 ml/min/1,73 m2 występował znamiennie rzadziej (< 0,001).
Częstość występowania nadwagi i otyłości w badanej
grupie wynosiła 72,3% (23,9% nadwaga, 47,1% otyłość). Zarówno nadwadze, jak i otyłości towarzyszyło
częstsze występowanie zaburzeń metabolicznych
dotyczących gospodarki węglowodanowej i lipidowej.
W surowicy osób z nadwagą i otyłych stwierdzono
istotnie statystycznie wyższe stężenia glukozy i insuliny niż u osób z grupy kontrolnej (p < 0,001).
Zarówno u osób otyłych, jak i z nadwagą stwierdzono
znamiennie wyższe wartości wskaźnika insulinooporności HOMA-IR (p dla korelacji między każdą z grup
< 0,01). W surowicy osób z nadwagą i otyłych stężenia glukozy i insuliny były istotnie statystycznie wyższe niż u osób z grupy kontrolnej (p < 0,001).
Wyniki badań antropometrycznych i biochemicznych zestawiono w tabeli I.
Rozkład genotypów dla polimorfizmu rs7903146
genu TCF7L2
Rozkład genotypów dla polimorfizmu rs7903146 genu
TCF7L2 w całej grupie badawczej wynosił odpowiednio: 56% – homozygoty CC, 38% – heterozygoty CT,
6% – homozygoty TT. Zarówno wśród mężczyzn, jak
i kobiet wartości występowania danych alleli genu
były zbliżone. Nie wykazano istotnych statystycznie
różnic między występowaniem danego polimorfizmu
a obecnością nadwagi lub otyłości w badanej grupie
pacjentów. Po uwzględnieniu płci zarówno u osób
z prawidłowym obwodem pasa, jak i z nadwagą
i otyłością, rozkład alleli badanego polimorfizmu
był zbliżony do rozkładu w całej badanej populacji
i nie stwierdzono znamiennych statystycznie różnic
w jego występowaniu w zależności od obwodu pasa.
Nie zaobserwowano korelacji między badanym polimorfizmem rs7903146 genu TCF7L2 a zawartością
tkanki tłuszczowej w organizmie. Także różnice
w rozkładzie alleli badanego polimorfizmu tego genu
po uwzględnieniu wartości BMI nie były znamienne
statystycznie. Rozkład genotypów rs 7903146 genu
TCF7L2 u badanych przedstawiono w tabeli II.
203
ANN. ACAD. MED. SILES. 2014, 68, 4: 200–206
Tabela I. Wyniki badań antropometrycznych i biochemicznych przeprowadzonych u badanych
Table I. Results of anthropometric and biochemical tests among subjects
Badania antropometryczne
i biochemiczne
Badani z otyłością
Badani z nadwagą
Grupa kontrolna
Znamienność
statystyczna różnic
Kobiety n (%)
160 (59,7)
64 (23,9)
44 (16,4)
< 0,001
Mężczyźni n (%)
64 (30,8)
50 (24)
94 (45,2)
< 0,001
Wiek (lata)
53 (18/80)
52 (18/88)
53 (18/84)
< 0,001
kobiety
100
84
74
< 0,001
mężczyźni
109
96
84
< 0,001
Glukoza (mg/dl)
81,0
(75,0 / 92,0)
78,0
(71,0 / 85,0)
75,0
(69,0 / 81,0)
< 0,001
Insulina (µIU/ml)
13,63
(9,65 / 18,40)
11,55
(8,39 / 15,34)
8,84
(6,39 / 12,78)
< 0,001
Insulinooporność
HOMA-IR
2,84
(1,94 / 3,94)
2,27
(1,64 / 2,96)
1,63
(1,23 / 2,42)
< 0,001
Obecność cukrzycy
12,95%
(n = 32 / 247)
4,09%
(n = 5 / 122)
2,12%
(n = 3 / 141)
< 0,001
Obecność nadciśnienia
61,13%
(n = 151 / 247)
44,3%
(n = 54 / 122)
25,5%
(n = 36 / 141)
< 0,001
138 ± 14
131 ± 12
127 ± 11
< 0,001
Obwód pasa (cm)
SBP (mmHg)
DBP (mmHg)
Cholesterol (mmol/l)
Triglicerydy (mmol/l)
2
eGFR (ml/min/1,73 m )
81 ± 9
79 ± 9
78 ± 7
< 0,01
6,38 ± 1,26
6,18 ± 1,26
5,94 ± 1,5
< 0,01
1,57 ± 1,23
1,46 ± 1,26
1,13 ± 1,01
< 0,002
75,4 ± 20,0
81,5 ± 19,6
92,3 ± 20,7
< 0,001
Tabela II. Rozkład genotypów rs 7903146 genu TCF7L2 u badanych
Table II. Distribution of rs7903146 genotypes of TCF7L2 gene among subjects
Badani
CC
CT
TT
56
38
6
kobiety (%)
56
36
8
mężczyźni (%)
56
40
4
z otyłością (%)
58
35
7
z nadwagą (%)
55
41
4
grupa kontrolna (%)
55
32
13
z otyłością (%)
58
41
2
z nadwagą (%)
56
36
8
grupa kontrolna (%)
54
41
5
Cała badana populacja (%)
Kobiety:
Mężczyźni:
D YS K U SJ A
Prawidłowy obwód pasa miało 29% badanej populacji, 23,9% stanowili pacjenci z nadwagą, zaś aż 47,1%
pacjenci z otyłością. W grupie kobiet otyłość występowała zdecydowanie częściej niż w grupie mężczyzn
(kobiety – 59,7%, mężczyźni – 30,8%). Liczba osób
204
z nadwagą była podobna u obu płci (kobiety – 23,9%,
mężczyźni – 30,8%), natomiast prawidłowy obwód
pasa miało znacznie więcej mężczyzn (45,2%)
niż kobiet (16,4%).
W badaniach potwierdzono znamiennie częstsze występowanie insulinooporności u osób otyłych. W tym
celu wykorzystano wskaźnik HOMA-IR. Stwierdzono
także znamiennie niższą insulinowrażliwość, używając wskaźnika QUICKI, którego wartości były zna-
Kała i wsp. POLIMORFIZM rs7903146 GENU TCF7L2 U OSÓB Z NADWAGĄ I OTYŁOŚCIĄ
miennie niższe u pacjentów z nadwagą i otyłością niż
u osób z prawidłowym obwodem talii.
Wartości przesączania kłębuszkowego, wyrażone
za pomocą wzoru MDRD, były znamiennie niższe
u osób z nadwagą i otyłością. U pacjentów z nieprawidłowym obwodem pasa znamiennie częściej występowały również nadciśnienie tętnicze i cukrzyca, które
są najczęstszymi przyczynami przewlekłej choroby
nerek, co może tłumaczyć istotne statystycznie niższe
eGFR u tych osób.
Kolejnym zaburzeniem metabolicznym stwierdzanym
znamiennie częściej u pacjentów z nadwagą i otyłością było podwyższone stężenie cholesterolu całkowitego oraz triglicerydów.
Już w 2006 r. zidentyfikowano różne warianty genu
TCF7L2 jako najbardziej znaczące czynniki prowadzące do rozwoju cukrzycy typu 2 i zmniejszonego
wytwarzania insuliny [9,10]. Szczególnie polimorfizm
pojedynczego nukleotydu rs7903146 jest wiązany
z rozwojem tego schorzenia, mimo iż jego rola
w etiopatologii nie jest do końca wyjaśniona [11].
Badania przeprowadzone w populacji niemieckiej
wykazały, że występowanie niektórych polimorfizmów TCF7L2, w tym rs 7903146, upośledza sekrecję
insuliny zależną od efektu inkretynowego, co ma
bardziej związek z defektem samej sygnalizacji tego
szlaku niż ze zmniejszonym wydzielaniem GLP-1 [5].
Również w badaniach przeprowadzonych w duńskiej
populacji nosiciele allelu T genu TCF7L2 charakteryzowali się zmniejszonym stężeniem insuliny i zmniejszoną jej sekrecją w odpowiedzi na doustną podaż
glukozy, czego nie obserwowano po jej podaży parenteralnej. Mimo podwyższonej wątrobowej produkcji
glukozy, u nosicieli allelu T badanego genu stwierdzono także zmniejszone stężenie glukagonu, sugerujące zmienioną funkcję komórek A trzustki [12].
Cukrzyca występuje u osób z nadwagą i otyłością
znacznie częściej niż w populacji generalnej, a jej
częstość wzrasta ze stopniem otyłości [13]. Częstsze
występowanie w otyłości cukrzycy i innych rodzajów
zaburzeń gospodarki węglowodanowej jest uwarunkowane wieloma czynnikami patofizjologicznymi.
Niewątpliwie najistotniejsze znaczenie ma insulinooporność towarzysząca otyłości. Rozpatrując występo-
wanie cukrzycy w otyłości, należy uwzględnić typ
otyłości. Rozwojowi cukrzycy wybitnie sprzyja element tzw. zespołu polimetabolicznego, szczególnie
otyłość androidalna typu brzusznego. Większa ilość
tłuszczu w obrębie jamy brzusznej przyspiesza rozwój
cukrzycy wskutek większego generowania insulinooporności i nadprodukcji kwasów tłuszczowych (lipotoksyczność). Zależności te nie są jednak liniowe
i wiążą się również ze stopniem ogólnej nadwagi
[13,14].
Uwzględniejąc cytowane wcześniej prace, można
było przypuszczać, że istnieje korelacja między badanym przez nas występowaniem polimorfizmu
rs 7903146 genu TCF7L2 i jego allelu T a stwierdzeniem częstszego występowania nadwagi i otyłości
u nosicieli tego allelu.
Badany przez nas wariant tego czynnika transkrypcyjnego znamiennie wpływa na występowanie i rozwój
insulinooporności i cukrzycy typu 2, które z kolei
często towarzyszą nadwadze i otyłości, szczególnie
typu brzusznego (a właśnie obwód pasa był naszym
kryterium rozpoznania tego schorzenia). Mimo
to nasze badania nie potwierdziły znamiennego statystycznie występowania nadwagi i otyłości u nosicieli
allelu T genu TCF7L2.
WN IO S K I
1. Częstość występowania nadwagi i otyłości w badanej grupie wyniosła 72,3% (23,9% nadwaga;
47,1% otyłość).
2. Z nadwagą i otyłością współwystępuje wiele zaburzeń metabolicznych dotyczących gospodarki węglowodanowej i lipidowej.
3. W badanej grupie nadwadze i otyłości znamiennie
częściej towarzyszą takie schorzenia, jak nadciśnienie tętnicze czy upośledzenie wydzielniczej
funkcji nerek.
4. Nasze badania nie potwierdziły związku między
wybranym polimorfizmem genu TCF7L2 a obwodem pasa czy częstością występowania nadwagi
i otyłości brzusznej.
PISMIENNICTWO
1. Logan C.W., Nusse R. The Wnt signaling pathway in development and
disease. Cell Dev. Bio. 2004: 20: 781–810. doi:10.1146/annurev.cellbio.
20.010403.113126. PMID 15473860.
2. Komiya Y., Habas R. Wnt signal transduction pathways. Organogenesis
2008: 4: 68–75. doi:10.4161/org.4.2.5851. PMC 2634250. PMID 19279717
3. Grant S.F. Thorleifsson G., Reynisdottir E. et al. Variant of transcription
factor 7-like 2 (TCF7L2) gene confers risk of type 2 diabetes. Nat. Genet.
2006; 38: 320–323.
4. Lyssenko V., Lupi R., Marchetti P. et al. Mechanisms by which common
variants in the TCF7L2 gene increase risk of type 2 diabetes. J. Clin. Invest.
2007; 117: 2155–2163.
5. Schafer S.A., Tschritter O., Machicao F. et al. Impaired glucagon-like
peptide-1-induced insulin secretion in carriers of transcription factor 7-like 2
(TCF7L2) gene polymorphisms. Diabetologia 2007; 50: 2443–2450.
6. Gjesing A.P., Kjems L.L., Vestmar M.A. et al. Carriers of the TCF7L2
rs7903146 TT genotype have elevated levels of plasma glucose, serum
proinsulin and plasma gastric inhibitory polypeptide (GIP) during a meal test.
Diabetologia 2011; 54: 103–110.
7. Gautier A., Roussel R., Lange C. et al. Effects of genetic susceptibility
for type 2 diabetes on the evolution of glucose homeostasis traits before and
after diabetes diagnosis: data from the D.E.S.I.R. Study. Diabetes 2011; 60:
2654–2663.
205
ANN. ACAD. MED. SILES. 2014, 68, 4: 200–206
8. Source: Applied Biosystems 7300/7500/7500 Fast Real – Time PCR
System Allelic Discrimination Getting Started Guide.
9. Florez J.C., Jablonski K.A., Bayley N. et al. TCF7L2 polymorphisms
and progression to diabetes in the Diabetes Prevention Program. N. Engl. J.
Med. 2006; 355: 241–250.
10. Florez J.C. Newly identified loci highlight beta cell dysfunction as a key
cause of type 2 diabetes: Where are the insulin resistance genes? Diabetologia
2008; 51: 1100–1110.
11. Vaquero A.R., Ferreira N.E., Omae S.V. et al. Using gene-network
landscape to dissect genotype effects of TCF7L2 genetic variant on diabetes
and cardiovascular risk. Physiol Genomics. 2012; 44: 903–914. doi:
10.1152/physiolgenomics.00030.2012. Epub 2012 Aug 7.
206
12. Pilgaard K., Jensen C.B., Schou J.H. et al. The T allele of rs7903146
TCF7L2 is associated with impaired insulinotropic action of incretin hormones, reduced 24 h profiles of plasma insulin and glucagon, and increased
hepatic glucose production in young healthy men. Diabetologia 2009; 52:
1298–1307. doi: 10.1007/s00125-009-1307-x. Epub 2009 Mar 14.
13. Modan M., Karasik M., Halkin H. Effect of past and present body mass
index on prevalence of glucose intolerance and type 2 diabetes and on insulin
response. Diabetologia 1986; 29: 82–89.
14. Ferrannini E., Camastra S. Relationship between impaired glucose
tolerance, non-insulin-dependent diabetes mellitus and obesity. Eur. J. Clin.
Invest. 1998; 28 (suppl. 2): 3–7.