Komunikacja interpersonalna

Kod przedmiotu
KI
Komunikacja
interpersonalna
w języku angielskim
Interpersonal communication
USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW
w języku polskim
Nazwa przedmiotu
Kierunek studiów
Pedagogika
Forma studiów
Stacjonarne
Poziom studiów
studia I stopnia licencjackie
Profil studiów
praktyczny
Specjalność
Pedagogika sądowa z mediacją
Jednostka prowadząca
przedmiot
Osoba
odpowiedzialna za
przedmiotkoordynator
przedmiotu
Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych PWSZ w Płocku
Imię i nazwisko
Kontakt
mgr Arkadiusz Szymanowski
Forma zajęć
Termin i miejsce
odbywania zajęć
ćwiczenia
[email protected]
[email protected]
Miejsce realizacji
Zajęcia w
pomieszczeniu
dydaktycznym
Wydziału Nauk
Humanistycznych
i Społecznych
Termin realizacji
semestr IV
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTU
Status
przedmiotu/przynależność do
modułu
Moduł: PS
Język wykładowy
Język polski
Semestry, na których
realizowany jest przedmiot
Wymagania wstępne
czwarty
Podstawy z psychologii i pedagogiki ogólnej oraz motywacja do
zdobywania wiedzy i umiejętności w zakresie organizowania
procesu nauczania i uczenia się z uwzględnieniem
determinantów psychospołecznych.
FORMY, SPOSOBY I METODY PROWADZENIA ZAJĘĆ
Formy
zajęć
Wykład
rok
ćwiczenia lektorat
Sem
estr
Liczba
godzin
Sposób realizacji
zajęć
Sposób zaliczenia
zajęć
Metody
dydaktyczne
r
s
r
konwers seminari
atorium
um
s
r
s
r
s
ZP
r
Samoks
ztałceni
eZBUN
PZ
S
r
s
r
s
IV
45
Zajęcia w grupach 25-30 osobowych, wielkość jednostki zajęć - 2
godziny tygodniowo
II
ćwiczenia, semestr IV – zaliczenie z oceną
METODY DYDAKTYCZNE
- praktyczne, inaczej czynne (zadania i ćwiczenia do wykonania,
symulacja sytuacji komunikacyjnych)
-aktywizujące (burza mózgów, drama)
- oglądowe, inaczej percepcyjne (pokaz, obserwacja, wykorzystywanie
technicznych środków dydaktycznych)
Przedmioty
Przedmioty powiązane: Psychologia ogólna
powiązane/moduł
1. Cialdini, R. (2013), Wywieranie wpływu na ludzi, GWP. Gdańsk
2. Domachowski W.
niewerbalnej, Toruń.
(1993),
Psychologia
społeczna
komunikacji
3. Dziewecki M. (2000), Psychologia porozumiewania się, Kielce.
4. Hulewska A. (2014), Asertywność w ćwiczeniach, Samo-sedno. Warszawa.
Pod5. "Jak żyć z ludźmi". Umiejętności interpersonalne. Program profilaktyczny
stawow
dla młodzieży: ćwiczenia grupowe. Warszawa: Agencja Informacji Użytkowej
a
6. Król-Fijewska M. (1993), Trening asertywności, Warszawa: Instytut
Psychologii Zdrowia i Trzeźwości.
Wykaz
literatury
7. Maj-Osytek M. (2014), Komunikacja niewerbalna, Samo-sedno. Warszawa.
8. McKay M., Davis M., Fanning P. (2011), Sztuka skutecznego
porozumiewania się, GWP. Gdańsk.
1. Adler R., Rosenfeld R., Proctor F. (2006), Relacje interpersonalne. Proces
porozumiewania się, Poznań
2. Clayton M. (2011), Techniki wywierania wpływu, Samo-sedno. Warszawa.
3. Fisher R., Ury W. (1997), Dochodząc do Tak. Negocjowanie bez
Uzupełn poddawania się, Warszawa.
iająca
4. Glass L. (2012), Zrozum mowę ciała, Wiedza Powszechna. Warszawa
5. Griffin E. (2003), Podstawy komunikacji społecznej. Gdańsk.
6. Leary M., Kowalski R. (1999), Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce
autoprezentacji, Gdańsk.
7. Kenrick, D.T., Neuberg S.L. (2002), Psychologia społeczna, GWP. Gdańsk.
8. Moore Ch. W. (2009), Mediacje. Praktyczne sposoby rozwiązywania
konfliktów, Warszawa.
9. Nęcki Z. (1992), Komunikowanie interpersonalne, Poznań.
10. Nęcki Z. (1996), Komunikacja międzyludzka, Kraków.
11. Raszewska – Skałecka R, Tabarnecka M., Mediacje w społeczeństwie
otwartym, Warszawa 2012
12. Retter H. (2005), Komunikacja codzienna w pedagogice. Gdańsk.
13. Rzepka B. (2012), Efektywna komunikacja w zespole, Samo-sedno.
Warszawa.
14. Stewart J. (2000), Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się miedzy
ludźmi. Warszawa .
15. Sztejnberg A. (2002), Podstawy komunikacji społecznej w edukacji,
Wrocław 2002
16. Ury W. (1995), Odchodząc od Nie. Negocjowanie, Warszawa.
17. Wiszniewski A. (1996), Jak przekonująco mówić i przemawiać,
Warszawa.
18. Wróbel A. (2011), Asertywność na co dzień, Samo-sedno. Warszawa.
CELE, TREŚCI I EFEKTY KSZTAŁCENIA
Cele przedmiotu (ogólne, szczegółowe)
Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów ze zjawiskiem komunikacji interpersonalnej oraz
zdobyciem kompetencji posługiwania się umiejętnościami w zakresie komunikacji
interpersonalnej. Komunikacja interpersonalna jest wymianą informacji między jej uczestnikami.
Nośnikami danych mogą być słowa, gesty, obrazy, dźwięki. Ważne jest, aby komunikaty były
zrozumiałe dla nadawcy i odbiorcy. Właściwe korzystanie z zasad komunikacji interpersonalnej
optymalizuje aktywność zawodową pedagoga.
WIADOMOŚCI



Student ma znaczną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania interpersonalnego i
społecznego, ich prawidłowości i zakłóceń.
Rozumie podstawowe pojęcia i teorię w zakresie komunikacji interpersonalnej.
Student ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych w procesie
komunikowania się.
UMIEJĘTNOŚCI


Student ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, potrafi
używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy
użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki,
jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów.
Student posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii,
popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów
różnych autorów.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
- Student docenia znaczenie nauk pedagogicznych dla utrzymania i rozwoju prawidłowych więzi w
środowiskach społecznych i odnosi zdobytą wiedzę do projektowania działań zawodowych.
- Student ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy
etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej.
- Ma refleksję dotycząca własnych kompetencji w zakresie wiedzy i umiejętności w obszarze
organizacji procesu uczenia się.
- Ma motywację do pogłębiania wiedzy z zakresu komunikacji społecznej.
Treści programowe
Efekty
kształcenia Forma zajęć
(kody)
W05
W06
U11
K08
Temat
Liczba
godzin
1. Wprowadzenie do tematyki psychologii
komunikacji
interpersonalnej.
Pojęcie
2/2
komunikacji. Dlaczego ludzie się komunikują.
Ćwiczenia
2. Umiejętność skutecznego porozumiewania
się. Bariery komunikacyjne. Nawiązanie
kontaktu. Sztuka konwersacji.
Suma
liczby
godzin
4
2/4
2
W06
U11
K08
W06
U11
K08
W06
U11
K08
W06
U11
K08
Ćwiczenia
3. Komunikacja werbalna i jej funkcje w życiu
prywatnym
i
zawodowym.
Przykłady 2/6
zastosowania.
Ćwiczenia
4. Sztuka słuchania. Aktywne słuchanie w
komunikacji. Informacja zwrotna.
2/8
2
5. Wyrażanie siebie, czyli komunikaty "Ja".
Znaczenie wyrażania siebie w skutecznej
komunikacji interpersonalnej.
2
Ćwiczenia
Ćwiczenia
6. Znaczenie pytań w komunikacji
interpersonalnej.
2/10
2
2/12
W06
U11
K08
7. Komunikacja niewerbalna i jej funkcje w życiu
prywatnym i zawodowym.
Ćwiczenia
2
2/14
16
W06
U11
K08
W06
U11
K08
Ćwiczenia
8. Komunikacyjny aspekt dystansu społecznego.
Proksemika.
9. Asertywność jako idea komunikacji
interpersonalnej. Asertywna ekspresja w
komunikacji.
W06
U11
K08
W06
U11
K08
W06
U11
K08
W06
U11
K08
W06
U11
K08
W06
U11
K08
4
2/18
Ćwiczenia
10. Asertywna ekspresja w komunikacji.
Asertywne komunikaty: Reagowanie na krytykę;
asertywna odmowa.
11. Asertywne wytyczanie granic.
W06
U11
K08
2/16
Ćwiczenia
2/20
2/22
4
12. Asertywne ocenianie i przyjmowanie ocen.
2/24
Ćwiczenia
Ćwiczenia
Ćwiczenia
Ćwiczenia
Ćwiczenia
Ćwiczenia
13. Asertywne radzenie sobie z trudnymi
emocjami.
2/26
14. Asertywne rozwiązywanie konfliktów.
2/28
4
15. Uczciwa kłótnia wobec konfliktów w
komunikacji interpersonalnej.
2
2/30
16. Negocjacje jako metoda rozwiązywania
konfliktów w komunikacji. Style i techniki
2/32
negocjacji.
2
17. Kłamstwo i jego wykrywanie w procesie
komunikacji interpersonalnej. Mowa ciała
wskazująca na kłamstwo.
2
18. Wywieranie wpływu w komunikacji
interpersonalnej.
2/34
2
2/36
19. Autoprezentacja. Wystąpienia publiczne.
2
2/38
20. Dyskusja.
W06
U11
K08
4
Ćwiczenia
2/40
21. Prowadzenie wywiadu - rozmowy
2/42
3
W05
W06
U10
U11
U12
K01
K08
22. Zasady prowadzenia mediacji sądowych.
Ćwiczenia
2/44
23. Podsumowanie cyklu zajęć komunikacji
interpersonalnej.
1/45
Łącznie
45/45
45
Efekty kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot
kod
w zakresie WIEDZY
W05
W06
-
Zna i rozumie rodzaje, sposoby tworzenia oraz
funkcjonowania relacji społecznych, potrafi nazwać i opisać
podstawowe struktury społeczne, środowiska i instytucje
istotne dla studiowanej specjalności.
Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą teorii i procesów
komunikowania interpersonalnego i społecznego, technik,
uwarunkowań komunikacji w kontekście studiowanej
specjalności.
-
Odniesienie do
efektów kształcenia
dla
dla
kierunku
obszaru
K_W05
S1P_W02
S1P_W03
S1P_W05
K_W06
S1P_W08
-
-
-
-
K_U10
H1P_U01
H1P_U1 1
H1P_U12
H1P_U13
S1 P _U09
S1P_U10
-
w zakresie UMIEJĘTNOŚCI
U10
U11
Potrafi w sposób precyzyjny i spójny wypowiadać się w
mowie i na piśmie, na tematy dotyczące wybranych
zagadnień pedagogicznych, z wykorzystaniem różnych ujęć
teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki,
jak i innych dyscyplin powiązanych ze studiowaną
specjalnością.
Posiada rozwinięte kompetencje komunikacyjne, potrafi
porozumiewać się z osobami pochodzącymi z różnych
środowisk, będącymi w różnej kondycji emocjonalnej,
dialogowo rozwiązywać konflikty i konstruować dobrą
K_U11
H1P_U01
H1 P _ U1 1
H1P_U1 2
H1P_U13
S1P_U09
U12
atmosferę dla komunikacji w grupie, zespole
wychowawczym, w klasie szkolnej.
Potrafi inicjować i utrzymywać interakcje komunikacyjne oraz
używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób
klarowny, i spójny z osobami pochodzącymi z różnych
środowisk.
S1P_U10
K_U12
H1 P _ U1 1
w zakresie KOMPETENCJI
K01
K08
Posługuje się zdobytą wiedzą w praktycznej działalności
pedagogicznej, rozumie społeczne znaczenie wiedzy
pedagogicznej. Ma przekonanie o sensie i potrzebie
podejmowania działań pedagogicznych w środowisku
społecznym, jest gotowy do podejmowania wyzwań
zawodowych. Wykazuje aktywność, podejmuje trud i
odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych
i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie pedagogiki.
Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje
i wykonuje działania pedagogiczne.
K_K02
K_K08
H1P_K02
H1 P _K03
H1P_K04
S1P_K02
S1P_K03
S1P-K04
S1 P _ K0 5
S1A K03
S1A_K05
Realizacja efektów kształcenia w poszczególnych formach
Student, który zaliczył przedmiot
kod
w zakresie WIEDZY
w
W05
W06
-
Ćw.
X
X
Lek
konwers sem
ZP
PZ
ZBUN
ZP
PZ
ZBUN
ZP
PZ
ZBUN
w zakresie UMIEJĘTNOŚCI
w
U10
U11
U12
w
K01
K08
Ćwicz.
X
X
X
Ćwicz.
X
X
Lek
konwers Sem.
w zakresie KOMPETENCJI
Lek
konwer sem
Kryteria oceny osiągniętych efektów
Studentom wyjaśnia się szczegółowe kryteria oceny, które są dostosowane do danej formy
weryfikacji ( kolokwium, referatu, zadania domowego, dyskusji). Podkreśla się zasadnicze
wymogi. Kryteria korespondują z efektami kształcenia, które są weryfikowane.
Obecność/frekwencja na zajęciach nie stanowi potwierdzenia uzyskania żadnego efektu
kształcenia.
na ocenę 3
na ocenę 3,5
na ocenę 4
na ocenę 4,5
na ocenę 5
uzyskanie od
51% - 65%
łącznej liczby
punktów
możliwych do
uzyskania
uzyskanie od
66% - 75%
łącznej liczby
punktów
możliwych do
uzyskania
uzyskanie od 76%
- 85% łącznej
liczby punktów
możliwych do
uzyskania
uzyskanie od
86% - 95%
łącznej liczby
punktów
możliwych do
uzyskania
uzyskanie od 96%
- 100% łącznej
liczby punktów
możliwych do
uzyskania
Metody oceny (F- formułująca, P- podsumowująca)
Ocena formułująca odnosi się do procesu uczenia się, tj. formułowana jest w trakcie trwania
semestru. Student otrzymuje informację zwrotną, nad czym musi jeszcze popracować, co
uzupełnić, a co poprawić.
Ocena podsumowująca odnosi się natomiast do efektu końcowego, produktu procesu
uczenia się.
Referat/
Egzamin Egzamin
Kolokwiu Zadania
Sprawo- Dyskusj
Projekt
prezent
ustny pisemny
m
domowe
zdanie
e
acja
F
P
X
Metody weryfikacji efektów kształcenia
Studentom objaśnia się, w jaki sposób będzie przebiegała weryfikacja - przy zaliczeniu
opisujemy sposób przeprowadzenia zaliczenia, czas , liczbę pytań, formę pytań, kryteria
oceny; w przypadku pracy pisemnej: objętość, formę złożenia, literaturę, przypisy,
zawartość).
Egzamin
ustny
Efekty
Egzamin
pisemny
Projekt
Referat/
Kolokwiu Sprawozd
prezentac
m
anie
ja
W05
Inne
kształce
nia
(kody)
W06
U10
U11
K01
Punkty ECTS
BILANS PUNKTÓW ECTS - punkt ECTS oznacza 25 - 30 godzin pracy studenta w różnych
formach, takich jak: uczestniczenie w zajęciach dydaktycznych, samodzielne
przygotowywanie się do zaliczenia, samodzielna lektura, przygotowanie i prezentacja
referatu, przygotowywanie się do zajęć, udział w konsultacjach.
Obciążenie studenta
Forma aktywności
Studia
Studia
stacjonarne
niestacjonarne
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym:
W
45
Ćw.
Konwersatorium
Forma zajęć
Konsultacje przedmiotowe
23
Godziny bez udziału nauczyciela akademickiego wynikające z nakładu pracy studenta, w
tym:
Przygotowanie się do zaliczenia.
Przygotowanie się do zajęć.
Studiowanie zalecanej literatury.
Przygotowanie referatu/ prezentacji, dyskusji .
Przygotowanie do egzaminu.
Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu wynikająca
z całego nakładu pracy studenta
PUNKTY ECTS ZA PRZEDMIOT
20
30
30
0
30
110
4