Uchwała Nr 5.93.2012 Kolegium Regionalnej Izby

Uchwała Nr 5.93.2012
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej
w Warszawie
z dnia 28 lutego 2012 roku
w sprawie orzeczenia nieważności Uchwały Nr XX/147/12 Rady Miejskiej w
Wyszkowie z dnia 30 stycznia 2012r. w sprawie określenia wysokości
dziennych stawek opłaty targowej.
Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r o samorządzie gminnym (Dz. U.
z 2001r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7
października 1992r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2001r. Nr 55,
poz. 577 z późn. zm.) –
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie uchwala, co następuje:
§ 1.
Orzeka o nieważności Uchwały Nr XX/147/12 Rady Miejskiej w Wyszkowie z dnia 30
stycznia 2012 r. w sprawie określenia wysokości dziennych stawek opłaty targowej, z
powodu istotnego naruszenia prawa tj. art. 15 ust. 2b oraz art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 12
stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z
późn. zm.).
§ 2.
Na niniejszą uchwałę służy Gminie skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Warszawie w terminie 30 dni od jej doręczenia za pośrednictwem tutejszego
Kolegium. Podstawą do wniesienia skargi jest Uchwała Rady Miejskiej.
Uzasadnienie
W dniu 7 lutego 2012 r. doręczono Regionalnej Izbie Obrachunkowej w
Warszawie Uchwałę Nr XX/147/12 Rady Miejskiej w Wyszkowie z dnia 30 stycznia
2012 r. w sprawie określenia wysokości dziennych stawek opłaty targowej.
Badając ww. uchwałę Kolegium Izby ustaliło, co następuje:
W § 1 uchwały Rada Miejska w Wyszkowie ustaliła wysokość dziennej stawki opłaty
targowej od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych
niemających osobowości prawnej dokonujących sprzedaży na targowiskach, zgodnie z
załącznikiem do niniejszej uchwały. W punkcie 3 załącznika Rada Miejska ustaliła
stawki opłaty targowej za sprzedaż artykułów przemysłowych i spożywczych z
wymienionych środków transportowych. Rada nie sprecyzowała jednak o jakie środki
transportowe chodzi. Nasuwają się wątpliwości czy chodzi o sprzedaż z samochodów
dostawczych o masie własnej pojazdu np. od 1 t do 2 t czy o masie całkowitej pojazdu
np. od 1 t do 2 t, czy z samochodów dostawczych o ładowności np. od 1t do 2t.
Te wątpliwości dotyczą wszystkich środków transportowych wymienionych w pkt 3 lit.
c-f załącznika do badanej Uchwały.
Poza tym w pkt 3 lit. c określono stawkę opłaty targowej za sprzedaż artykułów
przemysłowych i spożywczych z samochodu dostawczego od 0 do 1t w wysokości 10 zł.
1
W pkt 3 lit. d z samochodu dostawczego od 1t do 2t – 15 zł. natomiast w pkt 3 lit. e z
samochodu dostawczego od 2t do 3,5t – 20 zł.
W ocenie Kolegium powyższe zapisy naruszają art. 19 ust. 1 ustawy o podatkach i
opłatach lokalnych. Co prawda artykuł ten przewiduje dla rady uprawnienia do
określenia wysokości stawek opłat określonych w ustawie o podatkach i opłatach
lokalnych, jednak rada miejska powinna określić stawki w sposób jasny, wyczerpujący,
nie budzący wątpliwości, co do ich wysokości przy pobieraniu opłaty targowej od
sprzedających, uniemożliwiający stosowanie niedopuszczalnego, sprzecznego z prawem
luzu interpretacyjnego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt SA/Gd
2949/94 z dnia 6 czerwca 1995 r.).
Zdaniem Kolegium RIO powyższe zapisy są nieprawidłowe również z tego względu, że
Rada Miejska ustaliła za sprzedaż z samochodu dostawczego (o masie lub ładowności) 1t
dwie stawki opłaty targowej tj. w wysokości 10 zł. oraz 15 zł. Taka sama sytuacja
dotyczy określenia stawki opłaty targowej za sprzedaż z samochodu (o masie lub
ładowności) 2t, gdyż w pkt 3 lit. d określono ją w wysokości 15 zł. natomiast w pkt 3 lit.
e w wysokości 20 zł.
Ponadto w pkt 4 załącznika do badanej Uchwały Rada Miejska określiła stawki
opłaty targowej „od sprzedaży na placu towarów niezależnie od branży za powierzchnię”
Powyższy zapis jest niezrozumiały, narusza art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatkach i
opłatach lokalnych. Według Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie
Rada Miejska powinna w taki sposób doprecyzować powyższy zapis, aby wynikało z
niego, że stawki opłaty targowej za sprzedaż towarów uzależnione są od powierzchni
zajętej na sprzedaż.
W pkt 5 załącznika do badanej uchwały Rada Miejska określiła stawki opłaty
targowej „ Przy sprzedaży ze zorganizowanych punktów sprzedaży ( pawilony, budki)”,
naruszając przy tym art. 15 ust. 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z
wymienionym przepisem opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w
budynkach lub ich częściach. Definicja budynku zawarta jest w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy
o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którym jest nim obiekt budowlany w
rozumieniu przepisów prawa budowlanego trwale związany z gruntem, wydzielony z
przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadający fundamenty i dach.
Sprzedaż w takich budynkach ( lub ich częściach ) skutkuje wyłączeniem z obowiązku
opłacania opłaty targowej. Z zapisu zamieszczonego w pkt 5 załącznika do uchwały nie
wynika czy pawilony i budki są tymczasowymi obiektami budowlanymi,
nieposiadającymi fundamentów czy przegród budowlanych czy są to budynki lub ich
części. Rada Miejska powinna dokładnie sprecyzować, że chodzi o sprzedaż dokonywaną
we wszelkiego rodzaju tymczasowych obiektach budowlanych, nieposiadających
fundamentów czy przegród budowlanych, bo tylko taka sprzedaż będzie podlegała
opłacie targowej.
Mając na uwadze, że badana uchwała została wydana z istotnym naruszeniem
prawa, Kolegium orzekło jak w sentencji.
Przewodniczący Kolegium
Wojciech Balcerzak
2