Ochrona przed skażeniami

"Z A T W I E R D Z A M"
DZIEKAN WYDZIAŁU NOWYCH
TECHNOLOGII I CHEMIII
Dr hab. inż. Stanisław CUDZIŁO, prof. nzw. WAT
Warszawa, dnia ..........................
SYLABUS PRZEDMIOTU
NAZWA PRZEDMIOTU: Ochrona przed skażeniami
Wersja anglojęzyczna:
Protection against contaminations
Kod przedmiotu: WTCCNSI-OSk
Podstawowa jednostka organizacyjna : Wydział Nowych Technologii i Chemii
Kierunek studiów:
chemia
Specjalność:
materiały niebezpieczne i ratownictwo chemiczne
Rodzaj studiów:
studia pierwszego stopnia
Forma studiów:
studia stacjonarne
Język realizacji: .
polski
Sylabus ważny dla naborów od roku akademickiego: 2012/2013
1. REALIZACJA PRZEDMIOTU
Osoba prowadząca zajęcia:
dr hab. inż. Władysław Harmata, prof. nzw. WAT
PJO/instytut/katedra/zakład:
Wydział Nowych Technologii i Chemii, Instytut
Chemii, Zakład Radiometrii i Monitoringu Skażeń
2. ROZLICZENIE GODZINOWE
forma zajęć, liczba godzin/rygor
(x egzamin, + zaliczenie, # projekt)
semestr
ćwiczeni laborato proje
a
ria
kt
seminariu
m
punkty
ECTS
razem
wykłady
V
46(+)
24(+)
6(+)
16(+)
4
Razem
46(+)
24(+)
6(+)
16(+)
4
3. PRZEDMIOTY WPROWADZAJĄCE WRAZ Z WYMAGANIAMI WSTĘPNYMI


Chemia fizyczna. Wymagania wstępne: ma podstawową widzę z dziedziny filtracji
aerozoli stałych i adsorpcji fizycznej.
Chemia środków trujących i procesów odkażania. Wymagania wstępne: zna
podstawowe właściwości fizyko-chemiczne i toksykologiczne BST i TSP.
4. ZAŁOŻENIA I CELE PRZEDMIOTU
Efekty kształcenia
Symbol
W1
W2
W3
U1
U2
U3
K1
odniesienie do
efektów
kształcenia dla
kierunku
Zna i rozumie podstawowe pojęcia oraz dokumenty normatywne
i standaryzacyjne z dziedziny obrony przed bronią masowego
rażenia.
Zna i rozumie podstawy teoretyczne i doświadczalne ochrony
dróg oddechowych i skóry przed aerozolami toksycznymi.
K_W03,
K_W13
K_W10,
K_W15,
Zna budowę, przeznaczenie, metody badań i kontroli, zasady
eksploatacji i posługiwania się indywidualnymi i zbymi środkami
ochrony.
K_W11,
K_W17,
K_W19,
Potrafi identyfikować, oceniać i minimalizować zagrożenia
poprzez stosowanie odpowiednich środków ochrony przed
skażeniami.
Potrafi dokonać wstępnej oceny ekonomicznej działań
inżynierskich w sferze użytkowania materiałów, wyrobów
i technologii chemicznych o znacznej uciążliwości dla
środowiska przyrodniczego.
Umie wykorzystać znormalizowane metody badawcze do oceny
środków ochrony indywidualnej i zbiorowej.
Ma umiejętność poszerzania wiedzy w oparciu o korzystanie
z literatury naukowo-technicznej, aktów prawnych oraz norm
i standardów. Ma świadomość ważności pozatechnicznych
aspektów i skutków działalności inżynierskiej. Potrafi
współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.
K_U07, K_U11
K_U14
K_U16
K_K01, K_K05,
K_K07, K_K08
5. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład, ćwiczenia laboratoryjne i rachunkowe są prowadzone metodami
aktywizującymi wykorzystując w szczególności : twórcze rozwiązywanie
problemów, rozwijając u studentów umiejętność dyskusji na tematy zajęć.
Wykłady prowadzone głównie w formie audiowizualnej.
Ćwiczenie laboratoryjne ukierunkowane na pokaz elementów systemu ochrony
przed skażeniami, badania indywidualnych środków ochrony przed skażeniami
w akredytowanych laboratoriach Wojskowego Instytutu Chemii i Radiometrii.



6. TREŚCI PROGRAMOWE
lp
temat/tematyka zajęć
1
2
1.
Ogólna charakterystyka przedmiotu i klasyfikacja
środków ochrony przed skażeniami.
Podstawowe pojęcia wg NO-01-A006:2003.
Dokumenty prawne (dyrektywa UE środki ochrony
osobistej - 89/686/EWG) oraz normalizacyjne
(normy PN-EN, PN-EN ISO, PN-V i NO, STANAG)
odnośnie indywidualnych i zbiorowych środków
przed skażeniami. Charakterystyka naturalnych
i antropogenicznych zanieczyszczeń środowiska.
liczba godzin
wykł.
ćwicz.
lab.
proj.
semin.
3
4
5
6
7
4
2
1
2.
3.
2
Podstawy teoretyczne i doświadczalne ochrony
dróg oddechowych przed aerozolami
toksycznymi. Definicja oraz klasyfikacja pyłów
i aerozoli. Aerozole substancji toksycznych, substancji
emitujących promieniowanie jonizujące i substancji
biologicznych. Podstawy mechaniki aerozoli.
Przenikanie aerozoli do organizmu człowieka.
Materiały filtracyjne i filtry przeciwaerozolowe.
Podstawy teorii filtracji. Penetracja (skuteczność
filtracji) i opór aerodynamiczny filtrów
przeciwaerozolowych.
Budowa, działanie i eksploatacja
indywidualnych środków ochrony dróg
oddechowych.
Podział, budowa i działanie masek filtracyjnych.
Podstawowe parametry ochronne i eksploatacyjne.
Metody dopasowania współczesnych masek
przeciwgazowych. Produkcja, przechowywanie,
naprawa i diagnostyka filtracyjnych masek
przeciwgazowych. Oddziaływanie maski filtracyjnej
na organizm człowieka. Perspektywy rozwoju
filtracyjnych masek przeciwgazowych.
3
4
6
2
6
5
6
7
-
-
16
Dobór filtropochłaniaczy, podstawowe badania
parametrów ochronnych i eksploatacyjnych.
4.
5.
6.
7.
Podział, budowa, właściwości ochronne
i eksploatacyjne izolacyjnych masek
przeciwgazowych z chemicznym źródłem tlenu,
z tlenem sprężonym i z innymi mieszankami
oddechowymi. Perspektywy rozwoju masek
izolacyjnych.
Izolacyjne środki ochrony skóry przed skażeniami.
Podstawy teoretyczne ochrony skóry przed
skażeniami, promieniowaniem cieplnym
i radioaktywnym. Czas działania ochronnego
i przenikalność materiałów ochronnych. Klasyfikacja
odzieży ochronnej. Materiały ochronne izolacyjne
i odzież ochronna typu izolacyjnego. Produkcja,
przechowywanie i zasady eksploatacji izolacyjnych
środków ochrony skóry.
Filtrosorpcyjne środki ochrony skóry przed
skażeniami.
Klasyfikacja filtracyjnej odzieży ochronnej. Zasady
ochrony przez materiały filtrosorpcyjne. Perspektywy
rozwoju środków ochrony skóry.
Środki ochrony zbiorowej. Klasyfikacja obiektów
ochrony zbiorowej. Ogólne zasady ochrony zbiorowej.
Przenikanie powietrza skażonego do obiektów.
Zabezpieczanie obiektów przed skażonym
powietrzem. Zmiana składu i właściwości powietrza
w obiektach wentylowanych i niewentylowanych.
Zabezpieczenie obiektów w czyste powietrze.
Urządzenia filtrowentylacyjne i regeneracyjne – dobór
UFW. Budowa, wyposażenie i zasady eksploatacji
obiektów ochrony zbiorowej w tym typu lekkiego.
Ruchome obiekty ochrony zbiorowej, ich budowa,
wyposażenie i eksploatacja.
Razem:
2
2
2
2
2
2
4
24
6
16
3
7. LITERATURA
podstawowa:
1.
S. Mortka, Środki ochrony dróg oddechowych, skrypt WAT 1987.
2.
S. Mortka, Środki ochrony skóry, skrypt WAT 1984.
3.
S. Mortka, Środki ochrony zbiorowej, skrypt WAT 1978.
4.
J. Ościk, Adsorpcja, PWN 1983.
5.
N.W. Kielcew, Podstawy techniki adsorpcyjnej, Wyd. WNT, Warszawa 1980.
6.
D. Jaroszyńska, R. Gaczyński, Metody badań właściwości fizycznych gumy, WNT, Warszawa 1978.
7.
P. Kabsch, Odpylanie i odpylacze. Mechanika aerozoli i odpylanie suche. T-1. WNT, Warszawa
1992.
8.
P. A. Gauden, A. P. Terzyk, Zarys teorii adsorpcji par i gazów w mikroporach materiałów
węglowych; WIChiR, Warszawa 2002.
9.
Materiały internetowe Centralnego Instytutu Ochrony Pracy http://www.ciop.pl/
uzupełniająca:
1. Polska norma PN-EN 14397:2006 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze
i filtropochłaniacze. Wymagania, badanie, znakowanie.
2. Polska norma PN-EN 136:2001 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Maski. Wymagania,
badanie, znakowanie.
3. Polska norma PN-EN 143:2004 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Filtry. Wymagania,
badanie, znakowanie.
4. PN-V-01010:2000 Środki ochrony skóry. Wojskowa odzież ochronna. Terminologia.
5. Juda J., Chrościel S., Ochrona powietrza atmosferycznego, WNT, 1974.
6. Warych J., Oczyszczanie przemysłowych gazów odlotowych, WNT, 1994.
8. FORMA I WARUNKI ZALICZANIA PRZEDMIOTU
Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia.
 Zaliczenie jest przeprowadzane w formie pisemnej.
 Warunkiem koniecznym do uzyskania zaliczenia z przedmiotu jest zaliczenie ćwiczeń
rachunkowych i laboratoryjnych.

Efekty W1-3, oraz U1-3 sprawdzane są na podstawie wyników kolokwiów pisemnych
zawierających pytania testowe.

Efekty W1, W3 i U2 sprawdzane podczas wykonywania ćwiczeń laboratoryjnych i rachunkowych.

Efekty U1-3 oraz K1 sprawdzane są podczas seminarium na podstawie przygotowanego
wystąpienia oraz udziału w dyskusji.
Autor sylabusa
Kierownik jednostki organizacyjnej
odpowiedzialnej za przedmiot
................................
Dr hab. inż. Władysław Harmata,
prof. nzw. WAT
Prof. dr hab. inż. Jerzy Choma
4