113 lat

113 lat
PAŁACU SZTUKI
1901-2014
foto: Jan Zych
foto: Przemysław J. Witek
Pałac Sztuki
Towarzystwa Przyjaciół
Sztuk Pięknych w Krakowie
rok założenia 1854
pl. Szczepański 4, 31-011 Kraków
tel./fax: +48 12 422 66 16
mob. +48 501 451 252
www.palac-sztuki.krakow.pl
WSTĘP WOLNY dla członków Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie
i ich rodzin, Sybiraków, żołnierzy września1939 roku, żołnierzy Armii Krajowej
i akcji „Burza”, żołnierzy Powstania Warszawskiego’44, osób niepełnosprawnych
wraz z opiekunami, dla seniorów z wnukami, studentów: ASP, historii sztuki UJ,
PWST w Krakowie, Wydziału Sztuki UP, WSF-P „Ignatianum”, Historii Sztuki
Uniwersytetu im. Jana Pawła II w Krakowie, uczniów Liceum Sztuk Plastycznych
w Krakowie, zorganizowanych grup uczniów ze Szkół Małopolski na karty wolnego wstępu, zastępów harcerzy oraz repatriantów, członków SMTG oraz rodzin
wielodzietnych z kartą 4+.
patronat
medialny
wystawy czynne w godzinach:
pon-pt.: 8.15 – 18.00
sob-nd.: 10.00 – 18.00
Zbigniew Kazimierz Witek
Prezes Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie
Ewa Sadowska i Iwona Siwek-Front
Public Relations
mają zaszczyt zaprosić na wystawę
Krystyny Nowakowskiej
TRANS-FORMACJE / rzeźba
Wernisaż 29 kwietnia 2014, wtorek o godz. 18.00
Świetlica Wyspiańskiego / wystawa czynna do 14.05.2014
Oni, 2014, brąz
Krystyna Nowakowska urodziła się w 1953 roku w Rzeszowie.
Liceum Sztuk Plastycznych ukończyła w Jarosławiu w 1973 r., w latach
1973-1979 studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych
w Krakowie. Dyplom pod kierunkiem prof. Jerzego Bandury uzyskała
w 1979 r.
Zajmuje się rzeźbą, tworząc unikatowe kompozycje w wosku, które są
odlewane w brązie techniką „traconego wosku”.
Rezultaty tej pracy prezentowane były na wielu wystawach zbiorowych
w kraju i za granicą, na wystawach indywidualnych m.in. w Galerii Rzeźby
w Vollenhouve, Holandia, 1992; w Galerii Miejskiej w Ronneby, Szwecja;
La Galerie du City Concorde, Luxemburg, 1996; w Konsthalle Solvesborg,
Szwecja, 2000; De Bronzen Beelden Boerderij Zofia Żak, Dorst, Holandia,
2001; w Galerii „Artemis’’ w Krakowie, 2001; w Galerii ZPAP „Pro Arte”
w Zielonej Górze, 2002; w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, 2003;
w Pałacu Sztuki TPSP w Krakowie, 2004; w galerii sztuki „U Jaksy’’ w Miechowie oraz w galerii „Dwór Karwacjanów’’ w Gorlicach, 2004. W 2006 r.
w galeriach Holenderskich; Kunsthard, Oosterhout, Princenbosch Gilze; w 2007 r. w Giardino Berg&Terblijt bij Maastricht; w 2008 r.
w Robert-Schuman-Haus, Trewir, Niemcy; Galeria BWA Olkusz, Galeria Sztuki Współczesnej we Włocławku, w Galerii Domu Sztuki
w Ettelbruck, Luxemburg; w 2009 r. w galerii „Stary Ratusz”, Andernach, Niemcy.
Prace autorstwa Krystyny Nowakowskiej znajdują się w zbiorach galerii oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą, m.in.
w Krakowie, Szeged, Boliwii, Francji, Holandii, Japonii, Niemczech, Norwegii, Szwajcarii, Szwecji, USA, Włoszech.
Za pracę twórczą – rzeźbiarską w 1987 r. otrzymała stypendium artystyczne Ministra Kultury i Sztuki, a w 1988 r. stypendium twórcze
Miasta Krakowa. W roku 2006 na XI Salonie Sztuki Stowarzyszenia Twórczego „Polart” w Krakowie otrzymała Srebrny Medal, a w 2010
roku Złoty Medal na XV Salonie Sztuki. W 2011 roku na Salonie 100-lecia Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Krakowskiego
w Krakowie otrzymała „ZŁOTĄ RAMĘ” w dziedzinie rzeźby.
Przez wiele lat uczestniczyła w międzynarodowych plenerach artystycznych w Mirabel (Francja), organizowanych przez Stowarzyszenie „Nowa Darmstadzka Secesja” oraz przez Künstlerhaus Ziegelhütte e.v. w Darmstadt. Brała udział w sympozjum rzeźbiarskim
w Iserlohn w Niemczech oraz w Csongrad na Węgrzech.
Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Twórczego „Polart” i Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych
w Krakowie.
Sztuka Krystyny Nowakowskiej to opowiadana na wiele różnych sposobów
ta sama historia. Historia o ludzkiej kondycji, egzystencji w nieprzyjaznym
świecie, o codzienności i o przemijaniu. Refleksja nad rzeczywistością
pozwala jej na rozładowanie lęków i niepokojów, uspokojenie się, osiągnięcie katharsis.
Myliłby się jednak ten, kto uznałby, że w twórczości Krystyny Nowakowskiej
jest tylko negacja i pesymizm. Pod powłoką wizji świata smutnego i pogrążonego w aurze przemijania kryje się wiara w celowość bytu, w postęp,
naturalne dążenie człowieka do życia w godności i poszanowaniu jego
praw. Wiara w przyjaźń i miłość oraz w siłę życia i jego niepoznawalne na
tym etapie stanu wiedzy bogactwo i odnawialność.
Nowakowska bez trudu przemieszcza się od zwartych brył do otwartych
form penetrujących głęboko przestrzeń. Penetracja przestrzeni pozwala jej
na rozbicie rzeźb i uaktywnienie wydrążonych lub otwartych przestrzeni
negatywowych. Artystka lubi strzępić powierzchnie swoich prac, uzyskując
ciekawe efekty dematerializacji nawet dość zwartych form. Efekt dematerializacji osiąga również poprzez nakładanie na siebie poszczególnych planów
i warstw. Tworzy zarówno rzeźby tektoniczne, wyważone jak i lotne i dynamiczne.
Mobilność stylistyczna Krystyny Nowakowskiej jest typowa dla czasów
w których żyjemy, dla epoki postmodernizmu. Artyści hołdując naturalnej
niechęci do zamkniętych systemów i zasad z dużą dowolnością wykorzystują stylistyki powstałe w obrębie sztuki ubiegłego wieku. Podobnie Krystyna
Nowakowska. Artystka korzysta z doświadczeń impresjonizmu dużą wagę
przywiązując do faktury i światłocieniowości powierzchni oraz neoekspresjonizmu – dynamizując i aktywizując bryły kosztem ich tektoniki, dramatycznie rozbijając i mieszając plany. Do sztuki materii odwołuje się poprzez
naśladowania rozkładających się substancji organicznych i specyficzne
imitacje kolaży. Wymienione środki służą artystce do stworzenia niezwykle
ekspresyjnych, dramatycznych, a czasem lirycznych przedstawień. Heterogeniczna tkanka formalna, wsparta siłą naturalnej ekspresji powstałej w wyniku artystycznej indywidualnej kreacji i głębokiego przeżycia, zyskuje
charakterystyczny subiektywny walor. W rezultacie rzeźby Krystyny Nowakowskiej stają się łatwo rozpoznawalne pośród prac innych artystów.
Maria Zientara
Flamenco I, 2005, brąz