Dochodzenie na drodze sądowej roszczeń

Transkrypt

Dochodzenie na drodze sądowej roszczeń
Windykacja.pl - Dochodzenie na drodze sądowej roszczeń wyrażonych w walucie obcej
Dochodzenie na drodze sądowej roszczeń wyrażonych w walucie obcej
Ostatnia zmiana: 2015-11-17 14:40:18
Rozliczenia w walucie obcej pomiędzy uczestnikami obrotu gospodarczego są zjawiskiem na tyle
powszechnym, że warto podjąć problematykę dochodzenia roszczeń wyrażonych w walucie obcej przed
polskimi sądami powszechnymi i organami egzekucyjnymi.
Do dnia 24 stycznia 2009 r. w polskim porządku prawnym obowiązywała tzw. zasada walutowości,
znajdująca swoje odzwierciedlenie min. w brzmieniu art. 358 § 1 k.c., zgodnie z którym, z zastrzeżeniem
wyjątków w ustawie przewidzianych, zobowiązania pieniężne na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej mogły
być wyrażone tylko w pieniądzu polskim. W wyniku dokonanej nowelizacji Kodeksu cywilnego art. 358 k.c.
uzyskał nowe brzmienie: § 1. Jeżeli przedmiotem zobowiązania jest suma pieniężna wyrażona w walucie
obcej, dłużnik może spełnić świadczenie w walucie polskiej, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe będące
źródłem zobowiązania lub czynność prawna zastrzega spełnienie świadczenia w walucie obcej. § 2. Wartość
waluty obcej określa się według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia
wymagalności roszczenia, chyba że ustawa, orzeczenie sądowe lub czynność prawna stanowi inaczej. W
razie zwłoki dłużnika wierzyciel może żądać spełnienia świadczenia w walucie polskiej według kursu
średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia, w którym zapłata jest dokonana.
Zmiany wprowadzone w 2009 roku niewątpliwie umożliwiły dochodzenie przed sądami powszechnymi
roszczeń wyrażonych w walutach obcych. Należy jednak zauważyć, że wymagania procedury sądowej nie
nadążyły w pełni za tymi uregulowaniami. Dotyczy to min. kwestii związanych z oznaczaniem wartości
przedmiotu sporu, od której uzależniona jest właściwość sądu (rejonowego lub okręgowego). Z tego względu,
wnosząc pozew o zapłatę kwoty określonej w walucie obcej, należy wskazać wartość przedmiotu sporu w
pieniądzu polskim. Brak oznaczenia wartości przedmiotu sporu w polskich złotych jest brakiem formalnym
(usuwalnym na wezwanie sądu), który uniemożliwia nadanie sprawie dalszego biegu.
Warto zwrócić także uwagę na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2008 r. sygn. akt. V CZ
49/08. Zgodnie z tym orzeczeniem, powód, wnosząc o zasądzenie sumy wyrażonej w walucie obcej
obowiązany jest - zgodnie z art. 19 § 2 k.p.c. - oznaczyć w pozwie kwotą pieniężną wartość przedmiotu
sporu. Reguła wyrażona w art. 19 § 1 k.p.c. odnosi się bowiem tylko do roszczeń określonych w kwocie
wyrażonej w pieniądzu polskim. Dla określenia wartości przedmiotu sporu lub wartości zaskarżenia (a w
konsekwencji także wysokości opłaty sądowej) w sprawie o roszczenie pieniężne wyrażone w walucie obcej
miarodajny jest kurs tej waluty z dnia wniesienia pozwu.
Zasądzenie roszczenia w walucie obcej nie oznacza, że jego egzekucja będzie się odbywała w tej walucie.
Sąd nadając orzeczeniu klauzulę wykonalności zastosuje § 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z
dnia 6 sierpnia 2014 r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności i do standardowego jej
brzmienia doda następujące sformułowanie: Sąd / Referendarz sądowy zobowiązuje komornika do
przeliczenia świadczenia pieniężnego wyrażonego w walucie obcej na walutę polską według średniego kursu
waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień sporządzenia planu podziału, a jeżeli planu
nie sporządza się na dzień wypłaty kwoty wierzycielowi.
Autor: Przemysław Jamróz
http://www.windykacja.pl/poradnik,poradnik-dla-wierzycieli,dochodzenie-na-drodze-sadowej-roszczen-wyrazonych-w-walucie-obcej.html
1/1
2017-03-07 21:40:03