TEKST ZMIANY STUDIUM

GMINA BOLKÓW
ZMIANA STUDIUM
UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW
ZAGOSPODAROWANIA
PRZESTRZENNEGO
GMINY BOLKÓW
TEKST ZMIANY
STUDIUM
UZUPEŁNIAJĄCY
ZAŁĄCZNIK
DO UCHWAŁY NR XXVI/181/08
RADY MIEJSKIEJ w BOLKOWIE
z dnia 2 grudnia 2008 r.
Bolków, grudzień 2008 r.
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA:
I.
WSTĘP.
1.
2.
II.
Podstawa opracowania i zawartość dokumentu zmiany studium uwarunkowań
i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Bolków podlegającego
uchwaleniu.
Materiały wyjściowe.
TEKST WPROWADZONYCH ZMIAN
KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO.
1. Kierunki ochrony środowiska przyrodniczego.
2. Obszary rolniczej przestrzeni produkcyjnej.
3. Kierunki rozwoju struktury funkcjonalno – przestrzennej.
Zespół autorski:
mgr inż. arch. Jadwiga Łopusiewicz
mgr inż. arch. Krzysztof Łopusiewicz
- uprawniony projektant w planowaniu
przestrzennym, członek ZOIU Nr Z38,
Nr uprawnień 1443/94
I.
WSTĘP.
1. Podstawy opracowania i zawartość dokumentu zmiany studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy Bolków podlegającego uchwaleniu.
Podstawą podjęcia prac nad zmianą studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy Bolków była Uchwała Rady Miejskiej w Bolkowie Nr XLVIII/251/04 z dnia
31 sierpnia 2006 r. o przystąpieniu do sporządzenia zmiany studium uwarunkowań
i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Bolków.
Opracowanie wprowadza pojedyncze ustalenie do opisu ustaleń końcowych oraz rysunku w skali
1:10 000 „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy
Bolków”, uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej w Bolkowie Nr XIX/144/2000 z dnia 17 marca
2000r. i zmienionego uchwałą Rady Miejskiej w Bolkowie Nr XLVII/245/06 z dnia 30 czerwca
2006 r. a dotyczącego lokalizacji terenu przeznaczonego pod eksploatację złoża wapieni w rejonie
miejscowości Lipa w Gminie Bolków.
Opracowanie obejmuje:
−
tekst zmian „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Bolków”,
−
rysunek zmiany wprowadzony na mapie topograficznej w skali 1:10.000 ukazujących zmiany
w strukturze przestrzennej w skali 1:10 000 – „Uwarunkowania i kierunki zagospodarowania
przestrzennego Gminy Bolków”.
Zakres zmienionej treści opracowania został dostosowany do przedmiotu zmian określonego
w §2. Uchwały nr XXIV/122/04 Rady Miejskiej w Bolkowie z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o przystąpieniu do sporządzenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego Gminy Bolków, stanowi realizację wymogów §8 ust.1 i 2 rozp. Ministra
Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań
i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. z 2004 r. Nr 118,poz.1233).
Zmiana studium obejmie uaktualnienie następujących zagadnień:
1. określenia zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenów,
2. zmiany kierunków i wskaźników dotyczących zagospodarowania oraz użytkowania terenów, w tym
terenów wyłączonych spod zabudowy,
3. zmiany kierunków i zasad kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej.
2. Materiały wyjściowe.
Opracowanie poprzedzone zostało rozpoznaniem przez Burmistrza Gminy Bolków wniosku
w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Bolków dla
obszaru wsi Lipa pod potrzeby lokalizacji kopalni wapieni oraz istniejącego stanu
zagospodarowania gminy w zakresie wynikającym z wymogów prawnych oraz metodyki
i problematyki właściwej dla zmiany studium.
Zgodnie z art.15 ust.1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. 80, poz.717 z późn. zmianami) burmistrz gminy sporządza projekt
planu miejscowego zgodnie z zapisami studium oraz przepisami odrębnymi.
Uzyskano równocześnie wnioski od instytucji związanych merytorycznie z poszczególnymi
zagadnieniami oraz ich opracowania branżowe (projekty, plany, programy).
Materiałami wejściowymi do sporządzenia studium były:
„Plan zagospodarowania przestrzennego województwa dolnośląskiego” uchwalony przez
Sejmik Województwa Dolnośląskiego uchwałą Nr XLVIII/873/2002 z dnia 30 sierpnia 2002 r.
„Program małej retencji wodnej w województwie dolnośląskim” Dolnośląski Zarząd Melioracji
i Urządzeń Wodnych Wrocław 12.10.2006 r. Sejmik Województwa Dolnośląskiego.
II.
KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO.
1.
Kierunki ochrony środowiska przyrodniczego.
1. Dla zapewnienia ochrony zidentyfikowanych na obszarze gminy prawnie chronionych
gatunków roślin i zwierząt należy zapewnić niezbędne warunki do funkcjonowania
środowiska przyrodniczego, zachowania bioróżnorodności lub jej przywrócenie poprzez:
• ochronę najcenniejszych ekosystemów leśnych i łąkowo-murawowych,
• ochronę cennych ekosystemów dolin rzecznych i potoków,
• czynną ochronę ekosystemów łąkowych i pastwiskowych – zachowanie ich
dotychczasowych funkcji i użytkowania rolniczego,
• zapewnienie ochrony naturalnych ostoi zwierząt w obszarach leśnych i łączących je
korytarzy ekologicznych,
• podjęcie aktywnych działań na rzecz przywrócenia bioróżnorodności, w tym
wzbogacenia różnorodności siedlisk, składu gatunkowego lasów oraz dostosowania
ich do rodzaju siedlisk,
• ochronę niektórych stanowisk roślin chronionych (ekosystemów łąkowomurawowych) pod sukcesję i zalesienia,
• ograniczenie negatywnego wpływu podejmowanych prac melioracyjnych
i związanych z regulacją potoków i rzek na funkcjonowanie przyrody i ostoi zwierząt,
• doprowadzenie do właściwych parametrów stanu środowiska przyrodniczego,
w szczególności wód powierzchniowych oraz stanu czystości powietrza.
2. W szczególności zapewnienie ochrony środowiska wymaga:
•
•
•
•
ustanowienia właściwych form ochrony prawnej środowiska przyrodniczego dla
obszarów najcenniejszych z punktu widzenia ochrony gatunkowej,
opracowania i zaktualizowania planów urządzania lasów,
właściwego kształtowania zagospodarowania przestrzennego gminy i jej rozwoju
z uwzględnieniem zasad rozwoju zrównoważonego,
dostosowania programów rozwoju osadnictwa do warunków środowiska
przyrodniczego i specyfiki krajobrazowej gminy.
3. Zakłada się utrzymanie istniejących prawnych form ochrony przyrody obejmujących:
•
•
•
Rudawski Park Krajobrazowy wraz z otuliną,
Rezerwat przyrody „Buki Sudeckie”,
Rezerwat przyrody „Wąwóz Lipa”.
Dla ustalonych prawnych form ochrony należy przyjąć zasady ochrony wynikające
z obowiązujących przepisów prawnych oraz zatwierdzonego planu ochrony Rudawskiego
Parku Krajobrazowego i jego otuliny.
Proponuje się dokonanie korekty granic Rudawskiego Parku Krajobrazowego w związku ze
zmianą granic terenów leśnych i prowadzonych dolesień oraz korektę granicy otuliny
Rudawskiego Parku Krajobrazowego mając na uwadze przebieg granicy planowanego do
utworzenia Parku Krajobrazowego Gór Kaczawskich. Propozycję przedstawiono na rysunku
„Studium”.
Dla ochrony wartości przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych Gór Kaczawskich
uwzględniająca ustalenia zapisane w dotychczasowych dokumentach politycznych
administracji rządowej, przewidujących rozbudowę istniejącego systemu terenów chronionych
regionu, część terenów gminy wskazuje się do objęcia ochroną w granicach przewidywanego
Parku Krajobrazowego Gór Kaczawskich.
4. Przedmiotem ochrony Parku winny być:
•
•
walory krajobrazowe,
zasoby wodne,
•
•
•
•
•
pojedyncze stanowiska roślin i zwierząt chronionych,
pojedyncze stanowiska przyrody nieożywionej,
obszary cennych ekosystemów leśnych oraz łąkowo–murawowych,
obszary cennych ekosystemów dolin rzecznych i potoków,
obszary łąk i pastwisk ze stanowiskami roślin i zwierząt chronionych.
5. W skład wskazanego do objęcia ochroną terenu winny wchodzić:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
dotychczas ustanowiony rezerwat przyrody „Wąwóz Lipa”,
najcenniejsze ekosystemy leśne i łąkowo–murawowe wskazane do objęcia prawną
ochroną przyrody poprzez uznanie ich za rezerwaty:
rezerwat projektowany „Bukowa Góra” – Grudno,
rezerwat projektowany „Kamieniołom” w Nowych Rochowicach”
projektowany rezerwat „Wapniki – Wysoka” w Nowych Rochowicach,
projektowany rezerwat „Dolina Rochowickiego Potoku” w Starych Rochowicach,
tereny cennych ekosystemów leśnych i łąkowo–murawowych oraz ekosystemów
dolin rzecznych i potoków ze stanowiskami roślin i zwierząt chronionych określane
dotychczas jako:
obszar przyrodniczy osetnik w Płoninie (naturalne zbiorowiska leśne),
obszar przyrodniczy kamieniołom w Starych Rochowicach (murawy kseroficzne,
zbiorowiska leśne),
obszar przyrodniczy wapienne wzgórza „Mysłów” – „Osełka”
obszar przyrodniczy wzgórze zamkowe – Płonina (naturalne zbiorowiska leśne –
ostoje zwierzyny),
obszar przyrodniczy Lipa – łęgi (naturalne zbiorowiska leśne),
obszar przyrodniczy otulina „Buki Sudeckie” (zbiorowiska roślin, stanowiska zwierząt
chronionych),
obszar przyrodniczy dolina rzeki Kaczawy (zbiorowiska roślin, stanowiska zwierząt
chronionych),
„obszar przyrodniczy „Wierzchosławice” (stanowiska zwierząt chronionych),
obszar przyrodniczy łąki Płonina (zbiorowiska roślin, stanowiska zwierząt
chronionych).
Szczegółowe zasady ochrony środowiska przyrodniczego, zakazy i ograniczenia winny
wynikać z planu ochrony Kaczawskiego Parku Krajobrazowego i obowiązujących przepisów
prawnych.
Jednocześnie wskazuje się na konieczność wprowadzenia do planu ochrony zakazów
dotyczących prowadzenia działalności powodującej zanieczyszczenia środowiska (gleby,
wody, powietrze) niszczenia roślin i zwierząt, przekształcenia naturalnej rzeźby terenu, zmiany
stosunków wodnych oraz utrzymania funkcji rolnej na rzecz pielęgnacji krajobrazu
i utrzymania dotychczasowych wartości przyrodniczych łąk i pastwisk.
Dla części obszaru na którym występują murawy kserotermiczne i zbiorowiska łąkowe winien
obowiązywać zakaz dolesień.
6. Celem stworzenia pełnego prawnego systemu ochrony przyrody – uwzględniającego
wszystkie zidentyfikowane wartości środowiska przyrodniczego na terenie gminy–
wskazuje się do objęcia ochroną prawną następujące tereny i obiekty poza wymienionymi
w punktach 3 i 4:
poprzez uznanie ich za rezerwaty przyrody:
•
rezerwat przyrody „Bukowa Góra” (obejmujący naturalne zbiorowiska leśne oraz
zbiorowiska łąkowo–murawowe – z enklawą koło Grudna),
•
rezerwat „Kamieniołom w Nowych Rochowicach” (obejmujący gatunki roślin
chronionych i zbiorowiska łąkowo–murawowe i leśne),
•
rezerwat „Wapniki” i „Wysoka” (obejmujący stanowiska roślin chronionych i naturalne
zbiorowiska leśne) – zlokalizowany koło Nowych Rochowic,
•
rezerwat Doliny Rochowickiego Potoku (obejmujący naturalne zbiorowiska leśne,
istniejące stanowiska roślin chronionych),
•
rezerwat „Skała” w Sadach Dolnych (obejmujący stanowiska roślin chronionych,
naturalne zbiorowiska leśne),
•
poprzez uznanie ich za użytek ekologiczny:
•
•
•
użytek ekologiczny „Dąbrawa” w Świnach (obejmujący naturalne zbiorowiska leśne),
użytek ekologiczny „Sady Dolne” (obejmujący stanowiska roślin chronionych),
użytek ekologiczny „Półwsie” (obejmujący stanowiska roślin i zwierząt prawnie
chronionych, zbiorowiska leśne).
Dla w/w proponowanych form ochrony należy przyjąć zasady ochrony użytkowania terenu
i ograniczenia wynikające z regulaminów i planów ochrony oraz obowiązujących przepisów.
Proponuje się objęcie prawną formą ochrony w formie pomników przyrody pojedynczych
obiektów przyrody nieożywionej i ożywionej występujących na obszarze gminy:
•
•
drzewa pomnikowe (zidentyfikowane w przeprowadzonej inwentaryzacji przyrodniczej
w Mysłowie, Wierzchosławicach, w Bolkowie,
pojedyncze formy skalne i obiekty geologiczne opisanych jako Karczmisko, Księży
Kamień, Zbójecki Kamień, Czerwona Skała.
7. W zagospodarowaniu terenów gminy postanawia się dążyć do ochrony wszystkich
znajdujących się na terenie gminy ekosystemów dolin rzecznych i potoków, także
zlokalizowanych poza istniejącymi i wskazanymi do ochrony prawnej przyrody obszarami.
W szczególności ochrona ta polegać będzie na:
•
•
•
•
wykluczeniu lokalizacji zabudowy,
wykluczeniu intensywnych form upraw rolnych na rzecz łąk i pastwisk,
zachowaniu naturalnych formacji roślin takich jak olsy i łęgi,
dążeniu do przywrócenia w obszarach przekształconych i zainwestowanych
utraconych wartości przyrodniczych oraz odtworzenia naturalnego ukształtowania
terenu otoczenia,
•
porządkowaniu umocnienia brzegów przy ograniczonym stosowaniu obmurowywania
i zachowaniu naturalnego kształtowania nabrzeży,
•
dążeniu do likwidacji zainwestowania z terenów zagrożonych powodzią.
8. Zachowuje się istniejące lasów oraz zakłada się ich przebudowę na rzecz przywrócenia
i odtworzenia ich naturalnego charakteru.
Zakłada się ich powiększenie w oparciu o zaproponowaną granicę terenów dolesień.
Zgodnie z zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej w utrzymaniu i przekształceniu
obszarów leśnych wskazanym jest:
•
•
•
•
•
•
•
zachować funkcjonowanie ekosystemów leśnych w stanie zbliżonym do naturalnego,
objąć najwartościowsze obszary prawną formą ochrony przyrody, zgodnie z punktami
4,5 i 6,
odtworzyć zbiorowiska zdegradowane i zniekształcone poprzez wykorzystanie
sukcesji
naturalnej,
wprowadzenie
różnorodnych
składów
gatunkowych
dostosowanych do warunków siedliskowych,
utrzymać i umocnić funkcje ochronne lasów,
zapewnić ochronę różnorodności biologicznej oraz bogactwa genetycznego
zbiorowisk dziko żyjących roślin i zwierząt,
uznać za lasy ochronne dotychczasowe lasy gospodarcze położone w obszarach
wskazanych do objęcia prawną formą ochrony środowiska (lasy rezerwatowe),
powstrzymać procesy degradacji stosunków wodnych,
podjąć ochronę i kształtowanie strefy ekotonowej na rzecz funkcji ochronnych
środowiska przyrodniczego.
Określone wyżej cele ochrony i kształtowania oraz sposoby i zasady jej realizacji winny zostać
uwzględnione w planach urządzania lasów jak i w planach ochrony oraz w regulaminach
ustanowionych dla terenów objętych prawnymi formami ochrony przyrody.
9. Przyjmuje się zasadę ochrony, konserwacji i rewaloryzacji oraz kształtowania nowych układów
i terenów zieleni urządzonej zlokalizowanych w obrębie układu przestrzennego miasta oraz w
obszarze zabudowy wiejskiej.
Ze względu na walory kulturowe, krajobrazowe oraz użytkowe do najważniejszych zalicza się:
•
•
•
parki miejskie, skwery, zieleńce,
tereny zieleni w otoczeniu zamków Bolków i Świny,
założenia parkowo – pałacowe w Sadach Dolnych, Jastrowcu, Kaczorowie, Mysłowie,
Lipie i Płoninie.
10. Udokumentowane na obszarze gminy złoża kopalin – kamienia budowlanego i drogowego,
iłów, glin, kruszywa naturalnego, wapieni – podlegają ochronie oraz eksploatacji na zasadach
określonych w koncesji w trybie przepisów prawa górniczego i geologicznego.
Zaleca się podjęcie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych w kierunku wodno–leśnym lub
leśnym, zgodnie z właściwymi decyzjami organu koncesyjnego.
Z eksploatacji wyklucza się złoża:
•
Nowe Rochowice – wapienie,
•
Grudno – kamień budowlany,
•
Sobocin – wapienie we wsi Mysłów.
Dopuszcza się eksploatacje złoża wapieni we wsi Lipa.
Eksploatacja złoża Lubrza, położonego w projektowanym
uwarunkowana uzyskaniem odpowiednich uzgodnień.
parku
krajobrazowym
Podlegają ochronie ujęcia wód mineralnych – szczawów glauberskich zarówno w zakresie
wynikającym z ustanowienia obszaru górniczego.
Wody glauberskie zaliczamy do kopalin pospolitych. Wydobywanie kopalin odbywać
się może jedynie po uzyskaniu koncesji.
Jednocześnie wskazuje się na konieczność ustanowienia, zgodnie z ustawą prawo
wodne, dla nich stref ochronnych:
•
•
•
bezpośredniej,
pośredniej wewnętrznej,
pośredniej zewnętrznej.
Wraz z niezbędnymi ograniczeniami użytkowania terenów w ich obrębie zapewniających
właściwe warunki ich eksploatacji i ochrony oraz możliwość podjęcia odpowiedniego
zagospodarowania budowlanego na rzecz ich gospodarczego wykorzystania (turystyka,
rekreacja, funkcje uzdrowiskowe).
11. Podlegają ochronie istniejące ujęcia wód wykorzystywane do celów komunalnych oraz
gospodarczych indywidualnych. Dla ujęć dla których nie ustanowiono właściwych stref
ochronnych niezbędne jest ustanowienia wymaganych stref (bezpośredniej i pośredniej) oraz
podjęcie działań organizacyjnych zmierzających do zapewnienia właściwych form ich ochrony.
12 Niezbędne jest ustanowienie obszaru chronionego dla zbiornika wód podziemnych
czwartorzędowych (określonego jako zbiornik nr 343) w drodze rozporządzenia Rady
Ministrów z określeniem warunków jego ochrony, w tym sposobu zagospodarowania terenów
i obowiązujących ograniczeń w ich użytkowaniu oraz ustalenia zasad podjęcia eksploatacji
wód zbiornika na cele zaopatrzenia w wodę.
13. Zakłada się zapewnienie właściwych parametrów stanu czystości wód powierzchniowych
(cieków wodnych, stawów, zbiorników) poprzez rozwiązania gospodarki ściekowej dla
wszystkich układów osadniczych zgodne z prawem, z zastosowaniem rozwiązań
indywidualnych lub zorganizowanych.
14. Zdegradowane tereny położone w obszarze gminy, obejmujące w szczególności dzikie
wysypiska odpadów, tereny zdegradowane i przekształcone przewiduje się do rekultywacji
i odnowień, z uwzględnieniem wymogów określonych w prawnych formach ochrony przyrody.
15. Za niezbędne uznaje się podjęcie działań zmierzających do eliminacji zagrożeń związanych
z powodziami oraz nagłymi wezbraniami rzek, ich negatywnymi skutkami dla terenów
budowlanych i środowiska przyrodniczego.
Realizacja powyższych celów winna obejmować:
•
wyznaczenie granic terenów powodziowych i zasad ich zagospodarowania, w trybie
przepisów ustawy Prawo Wodne,
•
zapewnienie ochrony terenów zalewowych przed zabudowaniem i inwestowaniem
oraz w miarę możliwości poprzez eliminację istniejącego zainwestowania,
•
dla terenów intensywnie zainwestowanych wykonanie zabezpieczeń przed wodami
powodziowymi,
•
stworzenie właściwego zabezpieczenia brzegów oraz obiektów infrastruktury
komunalnej towarzyszącej ciekom przed nagłymi wezbraniami rzek i strumyków,
•
utrzymanie
dotychczasowych
obiektów
gospodarki
wodnej
(zbiorników
powodziowych) i zwiększenie retencji naturalnej, zalesienia oraz budowę nowych
obiektów ustalonych w oparciu o specjalistyczne opracowania branżowe.
16. Ustala się modernizację i przebudowę istniejących obiektów produkcyjno –
usługowych i obiektów infrastruktury technicznej oraz przebudowę okładu
komunikacyjnego celem wyeliminowani wszelkich zagrożeń dla środowiska i ludzi,
w tym głównie zagrożeń dla czystości powietrza oraz zagrożeń wynikających z hałasu
zwłaszcza od komunikacyjnego i promieniowania. W przypadku braku możliwości
wyeliminowania uciążliwego oddziaływania na środowisko za niezbędne uznaje się podjęcie
działań na rzecz ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania dla obiekty powodującego
uciążliwość.
17. Ustala się ochronę projektowanych obszarów Natura 2000:
PLH020037 Góry i Pogórze Kaczawskie
Typ Ostoi E
Powierzchnia 33251.18 ha
•
•
Góry Kaczawskie należą do gór niskich, ale charakteryzują się skomplikowaną
budową geologiczną i urozmaiconą rzeźbą, która jest wynikiem m.in. procesów
erozyjnych. Góry te tworzą dwa pasma oddzielone głęboko wciętą doliną Kaczawy.
Budują je krystaliczne wapienie dewońskie, kwarcyty, łupki oraz skały wulkaniczne
(porfiry i keratofiry). Obszar obejmuje wschodnią część głównego grzbietu, na
wschód od doliny Kaczawy oraz 2 enklawy ze stanowiskami cennych zbiorowisk
leśnych. Obszar jest w znacznej części zalesiony. Pozostałe fragmenty
wykorzystywane są jako łąki, pastwiska i grunty orne.
Obszar w większości nie jest chroniony. Częściowo położony na terenie Parku
Krajobrazowego Chełmy (15 991 ha; 1992) z rezerwatami przyrody: Wąwóz Lipa
(54,7 ha; 1996), Wąwóz Myśliborski (9,7 ha; 1962) oraz Rudawskiego Parku
Krajobrazowego (15 705; 1989). Obejmuje rezerwaty przyrody: Wilcza Góra (1,7 ha;
1959), Góra Miłek (141,4 ha; 1994), Buki Sudeckie (174,42 ha; 1994), Buczyna
Storczykowa na Białych Skałach (8,8 ha; 2001), Wąwóz Siedmicki (68 ha; 2001), Nad
Groblą (87,84 ha, 2001). Planuje się utworzenie Kaczawskiego Parku
Krajobrazowego.
2. Obszary rolniczej przestrzeni produkcyjnej.
1
Ustala się ochronę istniejących w obszarze gminy terenów rolniczej przestrzeni produkcyjnej za
wyjątkiem wprowadzonych zmian we wsi Lipa. Jej docelowy układ i sposób użytkowania
kształtować będą:
•
zasięg rozbudowy i modernizacji układu osadniczego gminy,
•
lokalizacja obiektów infrastruktury technicznej i komunikacji,
•
granice dolesień wraz z wprowadzonymi zmianami,
•
ograniczenia i zalecenia związane z ustanowionymi prawnymi formami ochrony
przyrody,
•
ograniczenia związane z realizacją zasad zrównoważonego rozwoju gminy i ochrony
elementów środowiska przyrodniczego zlokalizowanych poza terenami prawnie
chronionymi,
•
lokalizacja złoża surowców naturalnych.
2
Dla przeciwdziałania degradacji gleb należy prowadzić działania organizacyjne oraz dot.
zagospodarowania terenu poprzez:
•
zwiększenie naturalnej retencji leśnej i glebowej,
•
likwidację uciążliwości wynikającej z działalności komunalnej i przemysłowej, a także
związanych z nielegalnym składowaniem odpadów,
•
stosowanie właściwych zabiegów agrotechnicznych, w tym wapnowania gleb,
•
utrzymanie naturalnych ekosystemów środowiska przyrodniczego, takich jak
zadrzewienia, zakrzewienia śródpolne oraz biologiczna obudowa cieków wodnych,
•
podjecie prawnych form ochrony środowiska przyrodniczego.
3
W zależności od ukształtowania terenu, rolniczej przydatności gleb, klimatu, możliwości obsługi
oraz zakresu terytorialnego wskazanych do utworzenia form ochrony przyrody, w strukturze
użytkowania gruntów należy dążyć do wykształcenia:
•
terenów rolniczej przestrzeni produkcyjnej o przewadze gruntów ornych –
oznaczonych na rysunku studium symbolem RP – w obszarach wsi Wierzchosławice,
Wolbromek, Sady Dolne, Lipa i Jastrowiec,
•
terenów rolniczej przestrzeni produkcyjnej o przewadze łąk i pastwisk - oznaczonych
na rysunku studium symbolem RZ – w obszarach pozostałej części gminy, głównie w
zachodniej, północnej i południowej części oraz w obszarach objętych prawnymi
formami ochrony przyrody.
4
W zakresie użytkowania terenów o przewadze gruntów ornych (RP) istnieją warunki dla rozwoju –
głównie w rejonie Wolbromka – intensywnych form produkcji rolnej obejmujących sadownictwo
i warzywnictwo.
5
W obszarach objętych prawną ochroną środowiska oraz na terenach o przewadze łąk i pastwisk
winny zostać wykształcone funkcje rolne, bazujące głównie na użytkach zielonych (hodowla) z
niezbędnymi zabiegami pielęgnacyjnymi zgodnymi z wymogami ochrony środowiska, obejmujące
między innymi systematyczne koszenie, właściwe nawożenie i ochronę gruntów przed sukcesją
(dzikie zadrzewienia).
6
Na obszarach rolniczej przestrzeni produkcyjnej wyklucza się lokalizację zabudowy, w tym także
zabudowy służącej produkcji rolnej.
Lokalizację zabudowy zagrodowej oraz służącej produkcji rolnej dopuszcza się wyłącznie:
•
na istniejących terenach wiejskich układów osadniczych o dominującej funkcji
mieszkaniowej i zagrodowej,
•
na obszarach rozwoju przestrzennego określonych jako tereny wielofunkcyjnych
wiejskich układów osadniczych,
•
na terenach dopuszczalnej lokalizacji zabudowy zagrodowej lub obiektów i urządzeń
służących produkcji rolniczej.
7
3.
Obsługę produkcji rolnej oraz zaopatrzenia i przetwórstwa należy rozwijać na terenach
określonych w studium jako tereny produkcji i obsługi technicznej (P) – zarówno na terenach
adaptowanych jak i nowo wyznaczonych.
Kierunki rozwoju struktury funkcjonalno–przestrzennej.
1. Uznaje się za właściwe utrzymanie dotychczasowych przestrzennych cech (historycznie
ukształtowanych) układu osadniczego gminy (zarówno miasta jak i wiejskich układów zabudowy)
przy jednoczesnym podjęciu jego niezbędnych przekształceń, modernizacji i rozbudowy na rzecz
funkcji rozwojowych gminy (mieszkalnictwa, działalności gospodarczej w tym turystyki i przemysłu
oraz obsługi mieszkańców).
2. Uznaje się za konieczne stworzenie warunków przestrzennych do podjęcia modernizacji i
przekształceń istniejących zasobów mieszkalnych oraz realizacji co najmniej 360 nowych
mieszkań na terenie miasta i 150 na terenie gminy.
3. Wielkości te umożliwiają spełnienie potrzeb społecznych w zakresie poprawy standardów,
wskaźników i warunków zamieszkiwania oraz mogą być czynnikiem wzrostu liczby ludności do
około 6100 mieszkańców w mieście i 6100 mieszkańców na terenie gminy.
4. Program inwestycyjny w tym zakresie może być zrealizowany na dotychczas częściowo
zagospodarowanych terenach (określonych jako tereny zabudowy – adaptowane
i przekształcone) oraz na nowych terenach (określonych jako tereny rozwoju przestrzennego)
oznaczonych na rysunku symbolem M i U/M. Niezbędne dla realizacji potrzeb mieszkaniowych
powierzchnie terenów w mieście wynoszą:
dla zabudowy wielorodzinnej (240 mieszkań)
dla zabudowy jednorodzinnej (120 mieszkań)
– 5 ha,
– 12 ha.
Tereny wskazane w obszarach wiejskich układów są terenami ofertowymi i ich wielkość
w znacznym stopniu przekracza powierzchnie umożliwiające realizację wzrostu liczby
mieszkańców.
5. W zakresie funkcjonowania usług publicznych zakłada się:
•
przystosowanie wszystkich obiektów oświaty do wymogów wynikających z aktualnie
obowiązujących przepisów, potrzeb demograficznych i prowadzonych reform,
•
możliwość powiększenia terenów usług oświaty zlokalizowanych we wsi Wolbromek
oraz w Bolkowie,
•
zlokalizowanie nowych obiektów sportowych i sali wielofunkcyjnej m.in. dla Zespołu
Szkół Agrobiznesu w Bolkowie,
•
utrzymanie istniejących i zapewnienie warunków do realizacji nowych placówek
służby zdrowia i opieki społecznej (głownie dla osób starszych) w nowych obszarach
zabudowy gminy oraz w ramach terenów modernizowanych i przekształcanych pod
względem funkcjonalnym i przestrzennym,
•
rozwój istniejących placówek kultury, intensyfikację promocję i organizację imprez,
festynów i spotkań kulturalno – rozrywkowych oraz rozwój funkcji turystycznych
miasta,
•
przystosowanie istniejących obiektów zabytkowych na rzecz muzealnictwa,
działalności kulturalnej i sztuki (galerie),
•
przystosowanie terenów zieleni nieurządzonej pod funkcje publiczne – założenia
parkowe i sportowo–rekreacyjne.
6. Realizacja celów rozwojowych wymaga zapewnienia warunków przestrzennych dla rozwoju
ekonomicznego i gospodarczego gminy, z uwzględnieniem dotychczasowych dziedzin aktywności
gospodarczej. Zakłada się stworzenie 1000 nowych miejsc pracy poprzez adaptację dotychczas
zagospodarowanych terenów oraz zagospodarowanie nowych określonych jako tereny rozwoju
przestrzennego.
7. Przyjmuje się, że głównymi dziedzinami rozwojowymi będą:
•
usługi komercyjne, obejmujące między innymi turystykę, drobną przedsiębiorczość,
handel i gastronomię,
•
produkcja i obsługa techniczna rolnictwa, obsługa techniczna gospodarki komunalnej,
motoryzacji i inne podobne.
8. Uznaje się za niezbędne wykreowanie nowych miejsc pracy w ilości ok. 500 na terenach rozwoju
przestrzennego miasta i wiejskich jednostek osadniczych, na powierzchni ok. 10 ha.
9. Rozwój funkcji gospodarczych prowadzić należy na określonych w studium terenach:
•
miejskiego układu osadniczego o dominującej funkcji usługowo – mieszkaniowej
(adaptowanych i rozwoju przestrzennego) – U/M,
•
usług komercyjnych oraz produkcji i obsługi technicznej (adaptowanych i rozwoju
przestrzennego) – U, P,
•
wiejskich układów osadniczych (adaptowanych i rozwoju przestrzennego) – dla
określonych form działalności gospodarczej usług, obsługi rolnictwa, budownictwa –
U, P, MR.
10. Dla realizacji celów rozwojowych gminy należy zapewnić warunki do wykreowania następujących,
zgodnych z uwarunkowaniami gminy i jej walorów krajoznawczych, rodzajów produktu
turystycznego. Do wiodących dziedzin w tym zakresie zalicza się:
•
•
•
•
•
•
•
turystykę związaną z imprezami kulturalnymi, rozrywkowymi, sportowo –
rekreacyjnymi i festynami – realizowaną w oparciu o tradycje kulturowe, historyczno –
obyczajowe zespołu zamków Bolków – Świny.
agroturystykę i ekoturystykę realizowaną na terenach wiejskich oraz w obszarach
objętych prawnymi formami ochrony przyrody,
wędrówki i turystykę specjalistyczną obejmującą przede wszystkim:
turystykę pieszą i rowerową,
wycieczki krajoznawcze,
turystykę tranzytową,
turystykę konną.
11. Do pozostałych dziedzin zalicza się:
•
pobyty rekreacyjno–rehabilitacyjne i lecznicze,
•
turystykę biznesową i kongresową (sympozja, konferencje),
•
turystykę pobytową – letnią i zimową.
•
12. Niezbędna będzie realizacja następujących obiektów i urządzeń dostosowanych do odpowiednich
dziedzin turystyki:
•
wielofunkcyjne centra turystyczne zapewniające kompleksową obsługę turystyczną,
•
hotele i motele,
•
pensjonaty,
•
pokoje gościnne,
•
campingi,
•
zabudowę mieszkaniową indywidualną (w tym domki letniskowe całoroczne lub
sezonowe),
•
obiekty sportowo–rekreacyjne.
13. Pod względem programowym zakłada się stworzenie bazy pobytowej zapewniającej jednocześnie
obsługę około 500 osób na terenie miasta i około 500 osób na terenie obszaru wiejskiego.
14. Realizację funkcji turystycznej wraz z właściwymi jej rodzajami i formami przewiduje się na
terenach określonych w studium jako:
•
tereny miejskiego układu osadniczego o dominującej funkcji usługowo –
mieszkaniowej U/M (tereny adaptowane i rozwoju przestrzennego) oraz tereny usług
komercyjnych U (adaptowane i rozwoju przestrzennego);
•
tereny wiejskich układów osadniczych o dominującej funkcji mieszkaniowej
i zagrodowej; tereny wiejskich układów zieleni z funkcjami towarzyszącymi
o charakterze usługowym lub mieszkaniowym (adaptowane); tereny wielofunkcyjnych
wiejskich układów osadniczych (tereny rozwoju przestrzennego) – dla agroturystyki
i ekoturystyki oraz w części turystyki pobytowej, konnej i turystyki biznesowej,
pobytów rekreacyjno–rehabilitacyjnych i leczniczych;
•
tereny dopuszczalnego rozwoju wiejskich układów osadniczych o funkcjach
mieszkaniowych i rekreacyjnych (tereny rozwoju przestrzennego), jako pobyty
wypoczynkowe w zabudowie mieszkaniowej;
•
tereny usług publicznych UP i usług sportu US, jako funkcje towarzyszące
i wzbogacające zakres komercyjnej funkcji turystycznej.
15. Zakłada się rozwój dotychczasowych wiejskich układów osadniczych w oparciu o zasadę
kontynuacji dotychczasowego układu zabudowy i przewiduje się:
•
adaptację zabudowy łańcuchowej na terenach wiejskich układów osadniczych
z możliwością jej modernizacji i uzupełnienia na rzecz funkcji dopuszczonych na
terenach wiejskich w „Studium”,
•
adaptację istniejących na terenach wiejskich układów zieleni z funkcjami
towarzyszącymi o charakterze usługowym lub mieszkaniowym (Z/U) z możliwością
modernizacji istniejącej zabudowy oraz rehabilitacji istniejących założeń parkowych
pod kątem funkcji mieszkaniowej oraz turystycznej, przy pełnym respektowaniu zasad
ochrony środowiska kulturowego,
•
przekształcenia funkcjonalno–przestrzenne oraz rehabilitacja terenów zabytkowych
i wskazanych do objęcia ochroną w formie stref konserwatorskich,
•
nowe tereny dla wielofunkcyjnych wiejskich układów osadniczych – zapewniające
możliwość realizacji funkcji mieszkaniowej, usługowej (publicznej i komercyjnej) oraz
•
•
–
–
–
–
–
–
obsługi produkcji rolniczej i innych form działalności gospodarczej możliwych do
lokalizacji w wiejskich układach osadniczych,
tereny dopuszczalnego rozwoju wiejskich układów osadniczych o funkcjach
mieszkaniowych i rekreacyjnych – stanowiące tereny ofertowe zapewniające
możliwość znacznego rozwoju funkcji mieszkaniowej i rekreacyjnej,
adaptację i nowe tereny o funkcjach jednoznacznie zdefiniowanych, oznaczonych na
rysunku Studium jako:
– U,
tereny usług komercyjnych
–
UP,
tereny usług publicznych
–
US,
tereny usług sportu i rekreacji
– P,
tereny produkcji i obsługi technicznej
– Z,
tereny zieleni urządzonej
– ZC.
tereny cmentarzy
16. Dla zapewnienia warunków utrzymania funkcji rolniczej gminy wyznacza się dodatkowe obszary
związane wyłącznie z realizacją zabudowy zagrodowej lub obiektów i urządzeń służących
produkcji rolnej.
17. Poza wyżej wymienionymi terenami i strefami osadniczymi wyklucza się w obszarze rolniczej
przestrzeni produkcyjnej lokalizację zabudowy, w tym zabudowy i urządzeń służących wyłącznie
produkcji rolniczej i przetwórstwu rolno–spożywczemu.
18. Kształtowanie przestrzenne terenów wiejskich jednostek osadniczych ustala się na następujących
podstawowych zasadach:
•
intensywność nowej zabudowy, jej skala, sposób kompozycji urbanistycznej,
usytuowanie budynków w nawiązaniu do dróg i ukształtowania terenu winny w pełni
realizować potrzeby ochrony krajobrazu, dominant architektoniczno–krajobrazowych
oraz podnoszenia atrakcyjności układu przestrzennego jako miejsca zamieszkania;
obiekty budowlane zostaną ukształtowane w nawiązaniu do charakterystycznych
cech zabudowy istniejącej w zakresie wysokości, sposobu ukształtowania bryły
budynku, formy dachu oraz usytuowania obiektów w nawiązaniu do dróg
i naturalnego ukształtowania terenu;
•
tereny zabytkowe i wskazane do objęcia ochroną w formie stref konserwatorskich,
istniejące układy zabudowy o wartościach przestrzenno–architektoniczno–
krajobrazowych będą przedmiotem rehabilitacji, modernizacji i zmiany
zagospodarowania terenu zmierzających do ich adaptacji na cele nowych funkcji
dopuszczonych w punkcie 3.6; istotą wszelkich zabiegów modernizacyjnych
i przekształceń funkcjonalnych będzie utrzymanie dotychczasowego układu
zabudowy, jej skali oraz sposobu ukształtowania bryły budynków i utrzymania spadku
dachów.
19. W układzie przestrzennym miasta:
•
adaptację miejskiego układu osadniczego o funkcji usługowo–mieszkaniowej
(oznaczonej symbolem U/M),
•
adaptację miejskiego układu osadniczego o dominującej funkcji mieszkaniowej
(oznaczonej symbolem M),
•
adaptację terenów jednofunkcyjnych określonych jako:
– UP,
- tereny usług publicznych
–
US,
- tereny usług sportu i rekreacji
– U,
- tereny usług komercyjnych w tym MOP
– P,
- tereny produkcji i obsługi technicznej
– Z,
- tereny zieleni urządzonej
– ZD,
- tereny ogrodów działkowych
– ZC.
- tereny cmentarzy
20. Zakłada się utrzymanie dotychczasowych walorów przestrzennych miasta w zakresie:
•
koncentracji układów terenów zainwestowanych,
•
skali zabudowy,
•
podkreślenia walorów krajobrazowych,
•
udziału zieleni w kształtowaniu kompozycji.
21. Na terenach charakteryzujących się pozytywnymi cechami przestrzennymi modernizację
zabudowy i zagospodarowania terenu oraz przystosowanie ich pod względem funkcjonalnym do
aktualnych potrzeb społecznych należy prowadzić z zachowaniem istniejących wartości
przestrzennych.
22. Podejmowane modernizacje i adaptacje powinny zapewnić:
•
poprawę warunków funkcjonowania zabudowy mieszkaniowej,
•
poprawę funkcji usługowych w szczególności związanych z usługami komercyjnymi,
obsługą i promocją funkcji turystycznej, obsługą mieszkańców w zakresie handlu,
gastronomii i rzemiosła.
23. W granicach średniowiecznego miasta lokacyjnego, objętego rejestrem zabytków, zakłada się
przeprowadzenie procesu rewaloryzacji na rzecz:
a) utrzymania istotnych cech architektonicznych istniejącego układu przestrzenno–
krajobrazowego z pełnym respektowaniem prawnej ochrony środowiska kulturowego oraz
wniosków i wytycznych specjalistycznych opracowań konserwatorskich,
b) adaptacji układu do funkcji aktywizujących społecznie i gospodarczo, a w szczególności:
•
do funkcji mieszkaniowej o wysokich standardach techniczno–użytkowych,
•
do funkcji usługowych: komercyjnych i publicznych.
24. Zakłada się podjęcie przekształceń funkcjonalno–przestrzennych terenów zdegradowanych
pod względem
funkcjonalnym
i
przestrzennym
(tereny
zaniedbane,
opuszczone,
zagospodarowane w sposób niesharmonizowany z walorami przestrzennymi).
25. Działania te winny obejmować następujące tereny:
•
tereny w rejonie ulicy Republikańskiej i Kolejowej – celem przystosowania do funkcji
usługowo–mieszkalnej (U/M) i mieszkaniowej (M),
•
tereny w rejonie ulicy Kolejowej – Republikańskiej – Sienkiewicza – celem
przystosowania do funkcji mieszkaniowej,
•
tereny w rejonie ulicy Jeleniogórskiej i Kopernika – celem przystosowania do funkcji
usług komercyjnych – U (ośrodek obsługi ruchu turystycznego, ośrodek turystyczny
związany z wyspecjalizowanymi formami turystyki),
•
tereny w rejonie ulicy Sienkiewicza – celem przystosowania ich do funkcji
produkcyjnych oraz obsługi technicznej – gospodarki komunalnej, budownictwa,
obsługi i produkcji rolnictwa (P i U) oraz mieszkalnictwa (M).
26. Zakres podejmowanych przedsięwzięć powinien zmierzać do:
•
wykształcenia funkcji określonych w ustaleniach rysunku studium przy uwzględnieniu
skali przestrzennej zabudowy i cech układu urbanistycznego,
•
zneutralizowania dysharmonijnych elementów układu przestrzennego,
•
wykształcenia uzupełniających układów przestrzennych, lub nowych, o skali
i kompozycji nawiązującej do tradycyjnych form kształtowania urbanistycznego –
wpisanych w krajobraz kulturowy miasta,
•
poprawa standardów techniczno–użytkowych zabudowy i jej otoczenia,
•
uwzględnienia w zagospodarowaniu terenów zieleni i rekreacji oraz wyposażenia w
niezbędne urządzenia i obiekty technicznej,
•
rozwiązania problemu parkowania.
27. Dla realizacji celów rozwojowych określa się tereny rozwoju przestrzennego przeznaczone pod
nowe zagospodarowanie i zabudowę. Ich lokalizacja obejmować będzie tereny usytuowane po
północnej, wschodniej i południowej stronie miasta, charakteryzujące się korzystnymi dla
budownictwa i inwestowania warunkami, odnoszącymi się między innymi do ukształtowania
terenu, spadków, warunków klimatycznych, możliwości uzbrojenia oraz obsługi komunikacyjnej.
28. Nowe tereny kontynuują dotychczasowe kierunki rozwoju miasta i zapewniają warunki do
wykształcenia w przyszłości ciągłej i skoncentrowanej struktury przestrzennej miasta, poprzez
odpowiednio określone warunki zabudowy i zagospodarowania terenów, zapewnią utrzymanie
dotychczasowych walorów krajobrazowych i kulturowych cech do podkreślających odrębność
i tożsamość miasta.
Pod względem funkcjonalnym przewiduje się następujące tereny:
– U/M,
• tereny mieszkaniowo – usługowe
–M
• tereny mieszkaniowe
•
•
•
•
•
tereny usług komercyjnych w tym MOP
tereny produkcji i obsługi technicznej
tereny usług sportu i rekreacji
tereny zieleni urządzonej
tereny cmentarzy
– U,
– P,
– US,
– Z,
– ZC.
Przyjmuje się następujące zasady kształtowania zabudowy na terenach rozwoju przestrzennego:
•
udostępnienie terenów w oparciu o plany zagospodarowania przestrzennego i plany
zabudowy,
•
w miejscowych planach zagospodarowania terenu (planach zabudowy) winny być
określone następujące wskaźniki i parametry oraz ustalenia:
– wskaźnik powierzchni zabudowy,
– wskaźnik intensywności zabudowy,
– wysokość zabudowy określona liczbą kondygnacji lub wysokością dachów,
– linie zabudowy,
– charakter elewacji ciągów zabudowy;
•
rozwiązania przestrzenne nawiązujące do charakteru historycznie ukształtowanej
skali zabudowy, jej gabarytów oraz tradycyjnych zasad komponowania układów
urbanistycznych z czytelnie wykształconymi ciągami przestrzeni publicznej (ulice,
place, zieleń),
•
wysokość budynków nie powinna być wyższa od niżej podanej liczby kondygnacji:
– 2 kondygnacje,
– budynków mieszkaniowych jednorodzinnych
– 3 kondygnacje,
– budynków wielorodzinnych
– 3 kondygnacje,
– budynków usługowych i turystycznych
– 2 kondygnacje;
– budynków produkcji i obsługi technicznej
•
zieleń na terenach mieszkaniowych i usługowych zajmować będzie co najmniej 35%,
a na terenach produkcyjnych co najmniej 20% zagospodarowanej powierzchni działki,
•
zapewnione będzie pełne uzbrojenie terenów w zakresie instalacji sanitarnej i
deszczowej, sieci wodociągowej i energetycznej,
•
z lokalizacji wykluczone zostaną obiekty zaliczone w obowiązujących przepisach do
inwestycji uciążliwych dla środowiska,
•
zakłada się rozwój terenów zieleni, między innymi poprzez adaptację i wykorzystanie:
– terenów zalesionych Wzgórza Ryszarda (pod park, park leśny z obiektami
rekreacyjnymi),
– terenów wokół cmentarza,
– terenów w dolinie Nysy Szalonej.
•
8.
9.
lokalizacja nowej zabudowy jako uzupełnienie i kontynuacja układów
dotychczasowych,
•
likwidacja obiektów dysharmonijnych w zakresie architektury i układu
urbanistycznego lub ograniczenie ich roli w układzie,
•
zwiększenie udziału funkcji mieszkaniowej lub usługowej,
•
wykształcenie podstawowych elementów przestrzeni publicznej (ulice, place, ciągi),
•
wyodrębnienie poszczególnych zespołów zabudowy układami zieleni urządzonej.
Celem zapewnienia ochrony zespołu krajobrazowo–kulturowego Zamek Bolków i Zamek
Świny jako wielkoprzestrzennego założenia krajobrazowego o szczególnych wartościach,
wskazuje się granicę terenów do objęcia prawną ochroną środowiska kulturowego w formie
strefy konserwatorskiej ochrony ekspozycji zespołu kulturowego Bolków – Świny.
Ochroną winny być objęte warunki właściwej ekspozycji układu zabytkowego oraz
dotychczasowe cechy i wartości krajobrazu kulturowego, w tym relacje przestrzenne
(proporcje) pomiędzy głównymi jego komponentami – użytkowania i ukształtowania terenu,
skalą zabudowy, charakterem dominant przestrzenno–kulturowych, ich wysokością, form
zieleni.
Opracowała na podstawie tekstu studium :
mgr inż arch. Jadwiga Łopusiewicz