Lekcja geografii w klasie II integracyjnej gimnazjum
Transkrypt
Lekcja geografii w klasie II integracyjnej gimnazjum
Teoria i praktyka dydaktyczna Lekcja geografii w klasie II integracyjnej gimnazjum ■ GENOWEFA KUSZEK, IRENA KUROWSKA (Katowice) G ∏ównà ideà powo∏ania klasy, w której lekcja ta zosta∏a przeprowadzona, by∏a ch´ç stworzenia dzieciom niepe∏nosprawnym mo˝liwoÊci uczenia si´ w naturalnym Êrodowisku, razem z pe∏nosprawnymi rówieÊnikami, w szkole masowej, zlokalizowanej jak najbli˝ej miejsca zamieszkania. Dzieci zdrowe natomiast mog∏y uczyç si´ tolerancji, otwartoÊci, akceptacji niepe∏nosprawnoÊci oraz umiej´tnoÊci wspó∏pracy. Zespó∏ klasowy liczy 18 uczniów, w tym czworo dzieci niepe∏nosprawnych. Uczniowie niepe∏nosprawni scharakteryzowani zostali przez poradni´ psychologiczno-pedagogicznà jako upoÊledzeni umys∏owo w stopniu lekkim (2) i umiarkowanym (2). Ponadto u uczniów tych wyst´pujà inne dysfunkcje, takie jak zaburzona mowa (2), zaburzenia emocjonalne (1), zespó∏ Downa (1). Uczniowie pe∏nosprawni sà bardzo zró˝nicowani pod wzgl´dem intelektualnym. Sà wÊród nich tacy, którym nauka nie sprawia ˝adnych problemów (osiàgajà bardzo wysokà Êrednià ocen) oraz tacy, którzy potrzebujà dodatkowej pomocy ze strony nauczyciela. Lekcje w tej klasie prowadzi dwóch pedagogów. Jednym z nich jest nauczyciel przedmiotu, drugim – pedagog specjalny, który z racji wykszta∏cenia odpowiada w szczególnoÊci za uczniów niepe∏nosprawnych. Nauczyciel przedmiotu pracuje z ca∏à klasà, do- Dane o autorach: mgr Genowefa Kuszek, pedagog specjalny, Gimnazjum nr 22 w Katowicach; mgr Irena Kurowska, nauczycielka geografii, Gimnazjum nr 22 w Katowicach. 1) * – dotyczy uczniów niepe∏nosprawnych umys∏owo w stopniu lekkim. 2) ** – dotyczy ucznia niepe∏nosprawnego umys∏owo w stopniu umiarkowanym. 26 1/2003 strzegajàc potrzeby wszystkich uczniów. Pytania kieruje zarówno do uczniów pe∏nosprawnych, jak i do niepe∏nosprawnych. Wszyscy uczniowie pracujà na podstawie programu szko∏y masowej. Obowiàzuje jednak zasada, ˝e ka˝de dziecko realizuje go na miar´ swoich mo˝liwoÊci. OkreÊlenie tych mo˝liwoÊci nale˝y do pedagoga specjalnego, który ponadto przygotowuje dla uczniów niepe∏nosprawnych pomoce u∏atwiajàce zrozumienie treÊci przekazywane przez nauczyciela wiodàcego. Pomoce te przygotowywane sà zawsze dla uczniów niepe∏nosprawnych umys∏owo w stopniu umiarkowanym. Dla pozosta∏ych – w zale˝noÊci od stopnia trudnoÊci zagadnienia. Temat lekcji: Sfery Ziemi i ich wspó∏zale˝noÊci – przestrzeƒ geograficzna. Cele dydaktyczne – uczeƒ: • zna nazwy sfer Ziemi*1) i potrafi uzasadniç wspó∏zale˝noÊci mi´dzy nimi, • zna elementy Êrodowiska przyrodniczego (przestrzeni geograficznej) i potrafi podaç przyk∏ady wspó∏zale˝noÊci mi´dzy nimi*, •potrafi wykleiç fragment przestrzeni geograficznej, umieszczajàc we w∏aÊciwym miejscu przygotowane sk∏adniki tej przestrzeni.**2) Cel wychowawczy: • uczeƒ ma ÊwiadomoÊç, ˝e dzia∏alnoÊç cz∏owieka wp∏ywa na degradacj´ Êrodowiska geograficznego. Cel terapeutyczny: • rozwijanie umiej´tnoÊci koncentrowania si´ na zadaniu. Metoda: poszukujàca, s∏owna. GEOGRAFIA W SZKOLE Teoria i praktyka dydaktyczna Forma pracy: – indywidualna zró˝nicowana, – grupowa (wspó∏praca w parach), – zbiorowa. Ârodki dydaktyczne: – kolorowa plansza przedstawiajàca fragment przestrzeni geograficznej, – karteczki z nazwami sfer Ziemi oraz z wyjaÊnieniami tych nazw, – kolorowe elementy fragmentu przestrzeni geograficznej, – rysunki schematyczne fragmentu przestrzeni geograficznej, – zdania przedstawiajàce zwiàzki zachodzàce mi´dzy sferami pow∏oki ziemskiej (J. Kop Geografia. Zeszyt zadaƒ i çwiczeƒ VI, cz. 1, ¸ódê 1996, NAT), – J. Flis Terminy geograficzne. S∏ownik szkolny. Warszawa, WSiP, – B. Dobosik, K. Kardas, B. Modzelewska: Przestrzeƒ geograficzna w której ˝yje cz∏owiek. Przebieg lekcji: patrz tabela poni˝ej. Ewaluacja zaj´ç dokonana przez nauczycieli: 1. Sposób prezentacji nowego zagadnienia by∏ w∏aÊciwy; uczniowie zrozumieli zale˝noÊç mi´dzy przestrzenià geograficznà a sferami Ziemi, potrafili te˝ interpretowaç elementy przestrzeni geograficznej. 2. Dobór zadaƒ dla uczniów niepe∏nosprawnych by∏ w∏aÊciwy, zgodny z ich mo˝liwoÊciami. 3. Uczniowie, podajàc przyk∏ady zale˝noÊci mi´dzy sferami, znajdujà je w odleg∏ych rejonach Êwiata, a nie widzà ich w swoim regionie. Wnioski do dalszej pracy dydaktycznej: Omawiajàc nowe tematy lekcji, tam gdzie tylko jest to mo˝liwe, nale˝y nawiàzywaç do w∏asnego regionu. Ewaluacja zaj´ç dokonana przez uczniów: 1. Ró˝norodnoÊç form pracy na lekcji nie powodowa∏a znu˝enia. Ciekawsze jest samodzielne dochodzenie do wiedzy, ni˝ wiedza gotowa, podana przez nauczyciela. 2. Na lekcji zaistnia∏a mo˝liwoÊç wykorzystania wiedzy zdobytej na innych przedmiotach (fizyka, biologia). Tabela Lp. 1 1. 2. 3. 1/2003 Uczniowie pe∏nosprawni Uczniowie niepe∏nosprawni umys∏owo w stopniu lekkim Uczennica niepe∏nosprawna umys∏owo w stopniu umiarkowanym 2 3 4 Na podstawie o posiadanej wiedzy uczniowie wyjaÊniajà, co ro- Uczennica odpowiada na prozumiejà pod poj´ciem Êrodowisko geograficzne (przestrzeƒ ste pytania typu: „Co widzisz geograficzna). Uczniowie podajà przyk∏ady dzia∏ania cz∏owieka za oknem?”, „Kto wybudowa∏ w Êrodowisku geograficznym. domy?” Nauczyciel zapisuje temat lekcji na tablicy. Uczniowie zapisujà Uczennica odwzorowuje skrógo w zeszytach. cony temat lekcji „Sfery Ziemi” (przy pomocy nauczyciela wspierajàcego). – Nauczyciel mocuje na tablicy kolorowà plansz´ przedstawia- Uczennica wykleja w zeszycie jàcà fragment przestrzeni geograficznej. z przygotowanych elementów – Pary uczniów otrzymujà po jednej karteczce z nazwà sfery (staw, drzewa, chmury, ryby, ziemskiej i, korzystajàc ze s∏ownika, wyjaÊniajà jej znaczenie. cz∏owiek, ska∏y, ptaki, tatarak (Uczniowie niepe∏nosprawni pracujà w parze z uczniami zdro- itp.) fragment przestrzeni geowymi). graficznej, zwracajàc uwag´ Uczniowie niepe∏nosprawni mocujà karteczki z nazwà sfery na w∏aÊciwe umieszczenie po- GEOGRAFIA W SZKOLE 27 Teoria i praktyka dydaktyczna 1 4. 5. 6. 28 1/2003 2 3 4 ziemskiej w odpowiednim miejscu na planszy. szczególnych sk∏adników ÊroNauczyciel ocenia przebieg pracy w parach, zwracajàc uwag´ dowiska przyrodniczego. Odna w∏aÊciwy podzia∏ zadaƒ. powiednim kolorem wype∏nia Uczniowie zapisujà wspólnie Uczniowie zapisujà nazwy wolne przestrzenie (bràzowy – sformu∏owane wyjaÊnienia sfer i przyklejajà obok nich litosfera, ˝ó∏ty – atmosfera, ziew zeszytach. wyjaÊnienia przygotowane lony – biosfera, niebieski – hyprzez nauczyciela. drosfera). Nauczyciel uÊwiadamia uczniom, ˝e sfery Ziemi nie pozostajà – Uczennica wykleja pod wyw izolacji. Podaje przyk∏ad Êwiadczàcy o oddzia∏ywaniu sfer na konanym fragmentem przesiebie, np. uderzanie fal morskich o brzeg (hydrosfera oddzia∏u- strzeni geograficznej kolorowe je na litosfer´ i biosfer´). karteczki z nazwami sfer ZieUczniowie indywidualnie za- Uczniowie wklejajà do zeszymi (kolory jak poprzednio) pisujà w zeszytach przynaj- tu rysunek przedstawiajàcy i zapisuje ze s∏uchu elementy mniej po trzy przyk∏ady sfery Ziemi i kolorujà go wedtworzàce poszczególne sfery: zwiàzków zachodzàcych mi´- ∏ug podanego klucza (zielony a) biosfera – cz∏owiek, roÊliny, dzy sferami Ziemi, z zazna- – biosfera, bràzowy – litosfera, zwierz´ta; czeniem, jakich sfer dotyczà. ˝ó∏ty – atmosfera, niebieski – b) hydrosfera – woda; hydrosfera). c) litosfera – ska∏y; Wklejajà do zeszytu trzy zdad) atmosfera – powietrze. nia przedstawiajàce zwiàzki zachodzàce mi´dzy sferami pow∏oki ziemskiej i na podstawie rysunku wpisujà, jakich par sfer dotyczà. Wskazani uczniowie podajà swoje przyk∏ady z uzasadnieniami – Nauczyciel dokonuje oceny zale˝noÊci mi´dzy sferami. Strza∏kami zaznaczajà podane zapracy (rysuje symbol uÊmiechle˝noÊci na planszy. ni´tej buzi, który ma dla dziecUczniowie okreÊlajà rol´ cz∏owieka w procesie przekszta∏cania ka du˝e znaczenie). Êrodowiska geograficznego. Nauczyciel wprowadza poj´cie antropopresja i wyjaÊnia je. – Nauczyciel ocenia, czy uczniowie poprawnie rozumiejà zale˝noÊci mi´dzy sferami a Êrodowiskiem. Za trzy poprawnie sformu∏owane przyk∏ady lub w∏aÊciwe dobranie par sfer uczniowie otrzymujà ocen´ bardzo dobrà. Rekapitulacja: Uczniowie wklejajà do zeszytu schemat przedstawiajàcy zale˝noÊci mi´dzy sferami. We w∏aÊciwe miejsca wpisujà nazwy sfer Ziemi. Uczennica otrzymuje schemat z nazwami sfer Ziemi. Samoocena uczniów pod kàtem zaanga˝owania w pracy na lekcji. GEOGRAFIA W SZKOLE