(WE) NR 472/2002 z dnia 12 marca 2002 r. zmi

15/t. 7
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
9
32002R0472
L 75/18
DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
16.3.2002
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 472/2002
z dnia 12 marca 2002 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 466/2001 ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy dla
niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
innych środkach spożywczych. Wyniki te wykazują, że
niektóre gatunki przypraw korzennych zawierają wysoki
poziom aflatoksyn. W związku z tym wskazane jest ustanowienie najwyższych dopuszczalnych limitów dla gatunków przypraw korzennych, które stosuje się w dużych
ilościach i w których często występują zanieczyszczenia.
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8
lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu
do zanieczyszczeń w żywności (1), w szczególności jego art. 2 ust. 3,
po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności (SCF),
(6)
Najwyższe dopuszczalne limity powinny zostać poddane
przeglądowi i, jeśli to konieczne, obniżone przed dniem
31 grudnia 2003 r., z uwzględnieniem możliwości zmniejszenia zanieczyszczenia aflatoksyną przypraw korzennych
przez ulepszenie metod produkcji, zbioru i składowania
oraz postęp wiedzy naukowej i technicznej.
(7)
Ochratoksyna A jest mikotoksyną wytwarzaną przez niektóre grzyby (gatunki Penicillium i Aspergillus). W sposób
naturalny występuje na całym świecie w wielu produktach
roślinnych, takich jak zboża, ziarna kawowe i kakaowe
oraz suszone owoce. Została wykryta w takich produktach
jak: produkty zbożowe, kawa, wino, piwo, przyprawy
korzenne i sok winogronowy, ale również w produktach
pochodzenia zwierzęcego, jak nerki wieprzowe. Badania
częstotliwości i poziomu występowania ochratoksyny A w
żywności oraz próbkach krwi pobranych od ludzi wskazują, że te środki żywnościowe są często zanieczyszczone.
(8)
Ochratoksyna A jest mikotoksyną o właściwościach rakotwórczych, nefrotoksycznych, teratogennych, immunotoksycznych i prawdopodobnie również neurotoksycznych.
Łączy się ją z nefropatią u ludzi. Ochratoksyna A może
posiadać długi półokres trwania w organizmach ludzi.
(9)
Komitet Naukowy ds. Żywności stwierdził w swojej opinii
w sprawie ochratoksyny A z dnia 17 września 1998 r., że
byłoby rozsądne jak najbardziej zmniejszyć narażenie na
szkodliwy wpływ ochratoksyny A i zapewnić, aby narażenie to znajdowało się przy dolnej granicy dopuszczalnej
dziennej dawki wynoszącej 1,2-14 ng/kg masy ciała, która
została oszacowana przez inne organy, np. poniżej 5 ng/kg
masy ciała na dzień.
(10)
Przy aktualnym poziomie wiedzy naukowej i technicznej
oraz mimo ulepszeń w technikach produkcji i składowania,
nie jest możliwe zapobieżenie rozwojowi tych pleśni. Wskutek tego ochratoksyna A nie może zostać całkowicie wyeliminowana z żywności. Dlatego powinny zostać ustalone
limity na jak najniższym rozsądnie osiągalnym poziomie.
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)
Rozporządzenie (EWG) nr 315/93 stanowi, że muszą
zostać ustalone najwyższe dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń w środkach spożywczych w celu ochrony zdrowia publicznego.
(2)
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 466/2001 (2), ostatnio
zmienione rozporządzeniem (WE) nr 257/2002 (3), ustala
najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych, które mają być stosowane od dnia 5 kwietnia 2002 r.
(3)
Niektóre Państwa Członkowskie przyjęły lub zamierzają
przyjąć najwyższe dopuszczalne poziomy aflatoksyn w
przyprawach korzennych oraz najwyższe dopuszczalne
poziomy ochratoksyny A w niektórych środkach spożywczych. Z uwagi na różnice między Państwami Członkowskimi oraz wynikające stąd ryzyko zakłócenia konkurencji, niezbędne jest wprowadzenie środków wspólnotowych
w celu zapewnienia jednolitości rynku przy zachowaniu
zasady proporcjonalności.
(4)
(5)
(1)
(2)
(3)
(4)
Aflatoksyny, w szczególności aflatoksyna B1, są genotoksycznymi substancjami rakotwórczymi. Dla substancji
tego typu nie istnieje próg, poniżej którego nie obserwuje
się szkodliwego działania i w związku z tym nie można
ustanowić dopuszczalnej dawki dziennej. Aktualny
poziom wiedzy naukowej i technicznej ani ulepszenia w
technikach produkcji i składowania nie zapobiegają rozwojowi tych pleśni, a tym samym nie pozwalają całkowicie wyeliminować obecności aflatoksyn w przyprawach
korzennych; w związku z tym należy ustalić limity na jak
najniższym rozsądnie osiągalnym poziomie.
Wyniki skoordynowanego programu kontroli, prowadzonego przez Państwa Członkowskie zgodnie z zaleceniem
Komisji 97/77/WE z dnia 8 stycznia 1997 r. dotyczącym
skoordynowanego programu urzędowej kontroli środków
spożywczych na 1997 r. (4), są dostępne od czasu ustalenia najwyższych dopuszczalnych zawartości aflatoksyn w
Dz.U. L 37 z 13.2.1993, str. 1.
Dz.U. L 77 z 16.3.2001, str. 1.
Dz.U. L 41 z 13.2.2002, str. 12.
Dz.U. L 22 z 24.1.1997, str. 27.
10
(11)
(12)
(13)
(14)
(15)
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Głównym źródłem ochratoksyny A w dawkach pożywienia są zboża i produkty zbożowe. Zapobieganie jest kwestią największej wagi, aby uniknąć zanieczyszczeń w stopniu, w jakim to jest możliwe oraz chronić konsumenta.
Ponadto wskazane jest ustalenie największych dopuszczalnych limitów dla zbóż i produktów zbożowych na poziomie rozsądnie osiągalnym, pod warunkiem że stosowane
będą działania zapobiegawcze w celu uniknięcia zanieczyszczenia na wszystkich poziomach łańcucha produkcji
i handlu.
Suszone owoce winorośli (koryntki, rodzynki i sułtanki)
okazały się wysoce zanieczyszczone. Suszone owoce
winorośli są istotnym źródłem ochratoksyny A w dawkach
pożywienia u ludzi o wysokim poziomie spożycia tych
owoców, w szczególności u dzieci. Z tego względu właściwe jest obecnie ustalenie poziomu, który jest technologicznie osiągalny oraz konieczna jest dalsza poprawa praktyk w celu zmniejszenia zanieczyszczenia.
Obecność ochratoksyny A została również zaobserwowana w kawie, winie, soku winogronowym, kakao i przyprawach korzennych. Państwa Członkowskie oraz zainteresowane strony (takie jak organizacje zawodowe)
powinny przedsięwziąć poszukiwania i badania w celu
ustalenia różnych czynników wpływających na powstanie
ochratoksyny A oraz ustalenie środków zapobiegawczych,
które należy podjąć w celu zmniejszenia obecności ochratoksyny A w tych środkach spożywczych. W odniesieniu
do tych produktów powinno się dołożyć wszelkich starań
w zakresie badań i środków zapobiegawczych, aby jak najbardziej zmniejszyć zawartość ochratoksyny A w toku
ustalania największych dopuszczalnych limitów na podstawie zasady „na jak najniższym rozsądnie osiągalnym
poziomie” (zasada ALARA). Jeżeli nie zostaną podjęte
żadne wysiłki w celu zmniejszenia zawartości ochratoksyny A w niektórych produktach, to niezbędne będzie
ustalenie najwyższych dopuszczalnych limitów dla tych
produktów w celu ochrony zdrowia publicznego, bez
możliwości oceny technologicznej wykonalności.
W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 466/2001
powinno zostać odpowiednio zmienione.
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są
zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,
15/t. 7
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 466/2001 wprowadza się następujące
zmiany:
1. W art. 4 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:
a) zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie: „w odniesieniu do aflatoksyn i ochratoksyny A w produktach wymienionych w ppkt 2.1 i 2.2 załącznika I zabrania się:”;
b) w lit. b) wyrazy „i 2.1.3” zastępuje się wyrazami „2.1.3,
2.1.4, 2.2.1 i 2.2.2”.
2. W art. 5 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Komisja dokona przeglądu najwyższych dopuszczalnych
limitów aflatoksyn ustanowionych w pkt 2.1.4 sekcji 2 załącznika I najpóźniej do dnia 31 grudnia 2003 r. oraz, stosownie
do potrzeb, zmniejszy je uwzględniając postęp wiedzy naukowej i technicznej.
Komisja dokona przeglądu przepisów zawartych w ppkt 2.2.2
i 2.2.3 sekcji 2 załącznika I najpóźniej do dnia 31 grudnia
2003 r. w odniesieniu do najwyższej dopuszczalnej zawartości ochratoksyny A w suszonych owocach winorośli oraz w
celu włączenia najwyższej dopuszczalnej zawartości ochratoksyny A w surowej i palonej kawie, produktach kawowych,
winie, piwie, soku winogronowym, kakao, produktach kakaowych oraz przyprawach korzennych, uwzględniając podjęte
badania i środki zapobiegawcze zastosowane w celu zmniejszenia obecności ochratoksyny w tych produktach.
W tym celu Państwa Członkowskie oraz zainteresowane
strony corocznie przedstawiają Komisji wyniki podjętych
badań oraz postępy osiągnięte w zakresie stosowania środków
zapobiegawczych w celu uniknięcia zanieczyszczenia ochratoksyną A.”
3. W załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dziesiątego dnia po
jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 5 kwietnia 2002 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich
Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 12 marca 2002 r.
W imieniu Komisji
David BYRNE
Członek Komisji
15/t. 7
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
11
ZAŁĄCZNIK
W sekcji 2 (Mikotoksyny) załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 466/2001 dodaje się, co następuje:
Najwyższy dopuszczalny poziom
(μg/kg)
Produkt
„2.1.4. Następujące
gatunki
przypraw
korzennych:
— gatunki Capsicum (ich suszone
owoce, w całości lub zmielone,
włącznie z gatunkami chilli i
sproszkowanym chilli, pieprzem
cayenne i papryką)
— gatunki Piper (ich owoce, włącznie
z białym i czarnym pieprzem)
B1
B1 + B2 + G1 + G2
M1
5
10
—
Metoda
pobierania
próbek
Warunki
metod
analiz
dyrektywa
98/53/WE
dyrektywa
98/53/WE”
— Myristica fragrans (gałka muszkatołowa)
— Zingiber officinale (imbir)
— Curcuma longa (ostryż długi)
Produkt
„2.2.
2.2.1.
Najwyższy
dopuszczalny
poziom
(μg/kg lub
ppb)
Metoda pobierania
próbek
Referencyjna
metoda
analityczna
OCHRATOKSYNA A
Zboża (łącznie z ryżem i gryką) i
pochodne produkty zbożowe
2.2.1.1. Surowe ziarna zbóż (łącznie z ryżem i
gryką)
5
dyrektywa Komisji
2002/26/WE (*)
dyrektywa
2002/26/WE
2.2.1.2. Wszelkie pochodne produkty zbożowe
(łącznie z przetworzonymi produktami
zbożowymi i ziarnami zbóż przeznaczonymi do bezpośredniego spożycia przez
ludzi)
3
dyrektywa
2002/26/WE
dyrektywa
2002/26/WE
10
dyrektywa
2002/26/WE
dyrektywa
2002/26/WE
2.2.2.
2.2.3.
Suszone owoce winorośli (koryntki,
rodzynki i sułtanki)
Surowa i palona kawa, produkty kawowe,
wino, piwo, sok winogronowy, kakao,
produkty kakaowe, przyprawy korzenne.
(*) Dz. U. L 75 z 16.3.2002, str. 38”.
—