D - Sąd Okręgowy w Olsztynie

Sygn. akt VII Ka 919/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 listopada 2014 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:
Przewodniczący: SSO Dorota Lutostańska
Sędziowie SSO Małgorzata Tomkiewicz (spr.)
SSO Remigiusz Chmielewski
Protokolant st.sekr.sądowy Marzena Wach
przy udziale oskarżyciela publicznego- funkcjonariusza celnego Tomasza Farelnika
po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2014r.
sprawy M. K.
oskarżonej o czyn z art. 65§1 i 4 kks
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Rejonowego w Bartoszycach II Wydziału Karnego
z dnia 16 maja 2014r. sygn. akt II W 1808/13
I.zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;
II.zwalnia oskarżoną od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
UZASADNIENIE
M. K. oskarżona została o to, że w dniu 30.07.2012r. przechowywała w sklepie przy ul. (...) w B. wyroby akcyzowe bez
uprzedniego oznaczenia polskimi skarbowymi znakami akcyzy, będące przedmiotem czynu zabronionego określonego
w art. 63§7 kks w postaci 11,5 kg krajanki tytoniowej od którego to towaru należny był podatek akcyzowy w kwocie
6.769,00zł.
-tj. o wykroczenie skarbowe z art.65§1i4 kks.
Sąd Rejonowy w Bartoszycach wyrkiem z dnia 16 maja 2014r. w sprawie IIW 1808/13 orzekł ;
I.oskarzoną M. K. w ramach zarzucanego jej czynu uznał za winną tego, że w K., woj.(...) w dniach 11 i 23 lipca 2012r.
nabyła wyroby akcyzowe bez uprzedniego oznaczenia polskimi skarbowymi znakami akcyzy, będące przedmiotem
czynu zabronionego określonego w art. 63§7 kks w postaci 11,5kg krajanki tytoniowej od którego to towaru należny
był podatek akcyzowy w kwocie 6.769,00zł. tj.popełnienia wykroczenia z art. 65§1i4 kks i za to, z mocy wymienionych
przepisów skazał ją, a na podstawie art. 65§4 kks wymierzył jej karę 3.000zł. grzywny;
II.na podstawie art.49§1i2 kks w zw. z art. 29 ust.1 kks i art. 31§6 kks orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa
dowodów rzeczowych zabezpieczonych w sprawie, przechowywanych w magazynie depozytowym Urzedu Celnego w
O. i zarządził ich zniszczenie;
III.na podstawie art. 624§1 kpk w zw. z art.113§1 kks zwolnił oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów
sądowych w całości, w tym kosztów zniszczenia dowodów rzeczowych.
Od tego wyroku apelację wniósł obrońca oskarżonej ,zaskarżając przedmiotowe orzeczenie w całości.
Wyrokowi temu skarżący zarzucił obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a
mianowicie :
1.przepisu art. 14 kpk poprzez przypisanie oskarżonej czynu wykraczającego poza ramy czynu zarzuconego aktem
oskarżenia, a przez to naruszenie zasady skargowości;
2.przepisu art.170 §1 kpk w zw. z art. 6 kpk poprzez oddalenie wniosku dowodowego z dokumentacji z
przeprowadzonych badań towaru zatrzymanego u oskarżonej oraz oględzin badanych próbek, co w konsekwencji,
wobec braku informacji w sprawozdaniu co do próbobiorcy oraz daty pobrania próbki (k.62-63),co naruszyło prawo
oskarżonej do obrony i uniemożliwiło poczynienie prawidłowych ustaleń w zakresie tożsamości badanych próbek z
zatrzymanym towarem.
Stawiając te zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonej od zarzuconego jej
czynu, ewentualnie o uchylenie tego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Bartoszycach do ponownego
jej rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje :
Apelacja nie jest zasadna, zawarte w niej zarzuty są nietrafne.
Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń zarówno w aspekcie okoliczności stanu faktycznego, winy oskarżonej
M. K. i kwalifikacji prawnej przypisanego jej czynu, jak również w aspekcie wymierzonej kary. Dokonana w tym
zakresie analiza materiału dowodowego jest – wbrew twierdzeniom skarżącego- wnikliwa i jasna, w pełni odpowiada
dyrektywom określonym w art. 4 kpk a przeprowadzone w oparciu o tę analizie wnioskowanie jest logiczne, zgodne z
przesłankami wynikającymi z art. 7 kpk i przekonująco uzasadnione.
Apelacja pomimo swej rozbudowanej treści nie wskazuje na żadne okoliczności, które nie byłyby przedmiotem uwagi
Sądu Rejonowego i nie zawiera też takiej, merytorycznej argumentacji, która wnioskowanie tego Sądu mogłaby
skutecznie podważyć.
Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu wskazanego w pkt.2 apelacji stwierdzić należy, iż w niniejszej
sprawie nie ma żadnych racjonalnych przesłanek, które mogłyby rodzić wątpliwości co do tego, że oględziny próbek
zamieszczone na k.62-64 dotyczyły materiału zatrzymanego u oskarżonej. Oględziny te wprawdzie rzeczywiście – jak
eksponuje to obrońca- nie wskazują próbobiorcy jednakże nie ulega wątpliwości, że odnoszą się one do postanowienia
o powołaniu biegłego (k.43), które wydane zostało w odniesieniu do towaru zatrzymanego właśnie u M. K.. Tożsamość
ta wynika zarówno z wyraźnego wskazania Zleceniodawcy (RKS (...) – sygnatura Urzędu Celnego w O. w sprawie
dotyczącej M. K., data- 20.08.2012r. a więc data wydania postanowienia o powołaniu biegłego w sprawie M. K. ),
jak również z ilości i gramatury próbek (paczek) towaru zatrzymanego u wymienionej oskarżonej. Sąd Rejonowy
słusznie oddalił wniosek obrońcy o dołączenie próbek surowców badanych do innych spraw (k.299 i 341), ponieważ
nie ma żadnej pewności, że owe „inne próbki” dotyczyłyby dokładnie tego samego towaru, który został zatrzymany w
niniejszej sprawie, a zatem nie sposób uznać, aby analizy poczynione w oparciu o inne próbki, innych oskarżonych w
innych sprawach, mogły być miarodajne dla rozstrzygnięcia kwestii odpowiedzialności M. K..
Co się zaś tyczy strony podmiotowej czynu przypisanego oskarżonej przypomnieć należy- gdyż o okoliczności tej
zdaje się nie pamiętać obrońca- iż oskarżona nie tylko sprzedawała zakwestionowany towar w sklepie, w którym poza
papierosami, tytoniem i akcesoriami do niego (oraz okularami słonecznymi) nie było żadnego towaru, który mógłby
służyć do celów ogrodniczych czy dla zwierząt, ale również – jak wynika to z zeznań M.R.- oskarżona mówiąc, że jest to
celuloza dla kwiatów uśmiechała się. Okoliczności powyższe rozpatrywane we wzajemnym ze sobą powiązaniu jasno
wskazują, iż oskarżona doskonale zdawała sobie sprawę, że to co sprzedaje jako „celuloza” jest krajanką tytoniową,
zaś fakt, że z uśmiechem zapewniała starszego mężczyznę, który przyszedł kupić tytoń, iż celuloza jest do kwiatków
dodatkowo wskazuje, że miała ona świadomość, iż uczestniczy w pewnej farsie, która ową sprzedaż krajanki tytoniowej
miała maskować, nadając jej pozory legalności.
Odnosząc się natomiast do zarzutu określonego w pkt.1 tj. tego, że sąd wyszedł poza granice aktu oskarżenia czym
dopuścił się naruszenia zasady skargowości stwierdzić należy, iż zarzut ten nie byłby pozbawiony racji, gdyby Sąd
przechodząc z „przechowywania” na „nabycie” przypisał oskarżonej takie czynności wykonawcze, które w sprawie
byłyby sporne lub wątpliwe , w odniesieniu do towaru, którego ilość byłaby kwestionowana oraz w dacie, która byłaby
niepewna. W takiej sytuacji bowiem można byłoby wykazywać, że doszło do przedmiotowej zmiany istoty procesu i taki
sposób procedowania naruszał prawo oskarżonego do obrony. Rzecz jednakże w tym, że tego rodzaju okoliczności nie
zachodziły w niniejszej sprawie. To oskarżona bowiem sama podała, że towar, który u nie zatrzymano nabył a od I. B.,
sama też wskazała datę i okoliczności tej transakcji zaś fakty przez nią podane znajdowały dodatkowe potwierdzenie w
przedstawionych fakturach. Skoro wiec w niniejszej sprawie zachodziła tożsamość towaru objętego czynem pierwotnie
zarzuconym a czynem przypisanym zaś okoliczności przedmiotowe nabycia tego towaru były bezsporne, to przypisane
M. K. wykroczenia z art. 65§1i4 kks w postaci zmienionej tylko co do czynności wykonawczej w ramach tego samego
przepisu karnego oraz daty i miejsca jego popełnienia , nie stanowiło wyjścia poza granice oskarżenia. Zmiana ta w
żadnej mierze nie naruszyła też prawa oskarżonej do obrony.
Mając powyższe na uwadze i nie podzielając zarzutów ani wniosków zawartych w apelacji, zaskarżony wyrok
utrzymano w mocy(art. 437 §1 kpk).
Z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżonej, która wprawdzie prowadzi własną działalność gospodarczą,
jednakże z tego tytułu nie osiąga żadnych realnych dochodów i korzysta z finansowej pomocy rodziny (k.238), zaś na
utrzymaniu ma uczące się dziecko, na które otrzymuje alimenty w kwocie 350zł. miesięcznie, Sąd Okręgowy uznał
za uzasadnione zwolnić wymienioną od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze (art. 636 §1 kpk w zw. z art.
634 pk i art. 624§1 kpk).