Erasmus - Polska Fundacja im. Roberta Schumana
Transkrypt
Erasmus - Polska Fundacja im. Roberta Schumana
Seminaria europejskie 13. seminarium koordynator: Joanna Różycka-Thiriet 29 kwietnia 2014 r. [email protected] Seminarium 29 kwietnia poświęcone zostało nowemu programowi Unii Europejskiej na lata 2014-2020 Erasmus+. Gośćmi spotkania były Anna Kowalczyk z Narodowej Agencji Programu Erasmus+ oraz Maja Selan, koordynatorka Wolontariatu Europejskiego w Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana. Jako pierwsza głos zabrała przedstawicielka Narodowej Agencji. Wyjaśniła, że Erasmus+ skupia aż 7 dotychczasowych programów z lat 2007-2014: Uczenie przez całe życie, Młodzież w działaniu, Erasmus Mundus, Tempus, Edulink, Jean Monnet i Alfa. Celem tej zmiany było skonsolidowanie działań, wprowadzenie większej synergii poszczególnych działań, wywieranie większego wpływu na polityki krajowe i europejskie. To, żeby funkcjonowanie programów było dla wszystkich klarowniejsze. Jeszcze wcześniej, przed 2007, mieliśmy do czynienia z zupełnie osobnymi programami, kierującymi się odrębnymi regułami. Poszczególne programy powstawały w reakcji na bieżące potrzeby. Miały być narzędziami wpływania na rzeczywistość, np. na bezrobocie młodzieży. U genezy leżał też proces boloński. Pi;6erwszym programami były Tempus i Erasmus. To uczelnie jako pierwsze chciały współpracować (współpraca studentów, wykładowców). Potrzebne były ramy, bo inaczej studentom nie uznano by studiowanych za granicą przedmiotów. Wyzwaniami, z którymi ma się zmierzyć Programu Erasmus+, jest wysokie bezrobocie wśród młodzieży, a także przygotowanie dobrze wykształconych, wykwalifikowanych pracowników. Program na promować innowacyjne formy uczenia, większą współpracę szkół, między uczelniami i przedsiębiorcami. Ma też wprowadzać w życie założenia strategii i polityk europejskich. Program nastwiony jest na współpracę międzynarodową. Nie ma w nim miejsca na dofinansowanie inicjatyw lokalnych. Każdorazowo musi być zagraniczny partner. Kontakty między partnerami mają polegać na wymianie wiedzy, doświadczeń. Partnerami seminariów są Polska Fundacja im. Roberta Schumana oraz Fundacja Konrada Adenauera. Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce. Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską ze środków programu Europa dla Obywateli. W Programie Erasmus+ bierze udział 28 krajów członkowskich UE. Docelowo mają w nim brać udział także inne państwa (niektóre umowy nie zostały jeszcze podpisane): Islandia, Lichtenstein, Norwegia, Szwajcaria, Turcja, Macedonia, a także kraje partnerskie (państwa Partnerstwa Wschodniego, śródziemnomorskie, Bałkany Zachodnie, Rosja). W niektórych obszarach programu mogą też brać udział inne kraje, jeśli ich udział jest niezbędny. Erasmus+ wrzuca programy edukacyjne i młodzieżowe do jednego worka. Podzielony został na 3 akcje. Akcja 1 to wyjazdy w celach edukacyjnych (wolontariat, stypendia, staże), Akcja 2 to długotrwała współpraca instytucji (organizacji młodzieżowych, uczelni i pracodawców, władz lokalnych itd.), które wypracowują wspólne rezultaty. Akcja 3 to wsparcie dla reform edukacyjnych (projekty z udziałem decydentów zajmujących się edukacją; projekty wpływające na władze, od których zależy polityka edukacyjna). Erasmus+ zakłada, że ludzie wyjeżdżają, żeby się czegoś nauczyć i wracają do swojego kraju. Budżet programu na lata 2014-2020 to 14,7 mld euro. Jest to wzrost o 40% w stosunku do wcześniejszych programów. Widać, ze działania tego typu są ważne dla Komisji Europejskiej. Z tej kwoty 77% idzie na szkolenia i kształcenie, 10% na młodzież. Natomiast Akcja 1 to 63% całego budżetu. Następnie Anna Kowalczyk omówiła ofertę programu w dwóch obszarach – szkolnictwa wyższego i młodzieży. Co do szkolnictwa wyższego, od razu zapewniła, że wyjazdy na zagraniczne stypendia nadal będą możliwe. Ale najpierw uczelnie korzystające z dobrodziejstw programu muszą mieć „Kartę Erasmusa”, akredytację. Co do zagranicznych stypendiów, kiedyś można było wyjechać tylko raz. Teraz będzie to możliwe kilka razy pod warunkiem, że stypendia nie przekroczą dozwolonej długości (okres stypendiów nie może łącznie przekroczyć 12 miesięcy w przypadku licencjatu, 12 miesięcy w przypadku studiów magisterskich, 24 miesięcy w przypadku studiów jednolitych oraz 12 miesięcy dla doktorantów). Wysyła macierzysta uczelnia, na którą się potem wraca. Uczelnie wprowadzają własne kryteria określające, kto może być stypendystą. Jednak uczelnie wyższe nie będą już mogły zmieniać wysokości stypendiów. Stawki na utrzymanie i koszty podróży będą sztywne. Wcześniej uniwersytety zaniżały czasem stypendia, żeby móc wysłać większą liczbę osób. Ponadto, stypendium musi być wypłacane przez cały okres wyjazdu. Wcześniej zdarzało się, że stypendium kończyło się w trakcie pobytu studenta zagranicą (uczelnia przymykała oko, że student zostawał na dłużej). Stawki zależeć będą od kraju ojczystego i kraju wyjazdu. Nowością jest to, że absolwenci też mogą wyjechać na Erasmusa, jeśli powrót będzie miał miejsce przed upłynięciem roku od ukończenia uczelni. Jak stwierdziła przedstawicielka Agencji, chodzi tu jednak raczej o możliwość wyjazdu na praktyki, a nie na zajęcia na uczelni (Erasmus+ oferuje studentom również możliwość odbycia praktyki w przedsiębiorstwach). Taki absolwent musi zostać zakwalifikowany na wyjazd jeszcze jako student. Praktyki mogą trwać od 2 do 12 miesięcy, a stypendia studenckie od 3 do 12 miesięcy. Przewidziano też wspólne studia drugiego stopnia (Joint Masters Degree) oraz system gwarancji spłaty pożyczek zaciągniętych w celu zrealizowania studiów drugiego stopnia za granicą. Odnośnie tego ostatniego, aktualnie wyłaniane są banki, które będą wchodzić w ten system. Niestety młodzi pracownicy (będący już na rynku pracy) nie są objęci Programem Erasmus+, tylko Europejskim Funduszem Społecznym (EFS), a dokładnie finansowanym przez EFS polskim Programem Operacyjnym Wiedza Edukacja Rozwój (PO WER). To tutaj ma się znaleźć możliwość wyjechania na staż. Erasmus+ ma też ofertę dla kadry uniwersyteckiej. Co do młodzieży, to o zagraniczny wyjazd mogą się starać zarówno młodzi, jak i osoby pracujące z młodzieżą. Pierwszym elementem są wymiany młodzieży. Nazwa jest jednak myląca, bo w rzeczywistości nie chodzi tu o wizytę i rewizytę, a jedynie o wyjazd grupy młodzieży na zaproszenie innej grupy młodzieży. Celem zagranicznego wyjazdu ma być uczenie się od siebie nawzajem. Tematyka wyjazdu jest bardzo elastyczna. Trzeba mieć instytucję wnioskującą o dofinansowanie, która posiada osobowość prawną. Zwykle wnioskuje organizacja zapraszająca (składa wniosek do agencji w danym kraju). W takiej wymianie muszą wziąć udział co najmniej 2 kraje. Wyjazd trwa od 5 do 21 dni plus podróż. Uczestnicy muszą mieć od 13 do 30 lat. Liczba uczestników to 16-60 osób. Niestety ustalone koszty Partnerami seminariów są Polska Fundacja im. Roberta Schumana oraz Fundacja Konrada Adenauera. Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce. Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską ze środków programu Europa dla Obywateli. podróży nie zawsze pokrywają rzeczywiste koszty. Środki na wyżywienie i nocleg to w przypadku wizyty w Polsce 34 euro na osobę dziennie. Osoby niepełnosprawne mogą jednak liczyć na pełne pokrycie kosztów. Kolejną ofertą dla młodzieży jest Wolontariat Europejski (EVS). Tematyka wyjazdu na wolontariat także jest bardzo szeroka – opieka na dziećmi, zwierzęta, ekologia itd. Wolontariat pozwala zdobyć nowe umiejętności i nowe doświadczenie. Nie jest to wyjazd turystyczny, ani staż. Nie jest to też praca na etacie. Ma być realizacją jakiejś pasji. Jest to wyjazd dobrze zaplanowany, wolontariusze są przeszkalani, spotykają się z innymi wolontariuszami. O sfinansowanie wnioskuje organizacja goszcząca, która musi posiadać akredytację. Musi być też organizacja wysyłająca. Baza instytucji/organizacji uczestniczących w EVS znajduje się w internecie. Wyjazd trwa od 2 do 12 miesięcy. Wyjazdy są indywidualne i grupowe. Osoba wyjeżdzająca musi mieć od 17 do 30 lat. Osoby z mniejszymi szansami (nie ma sztywnej definicji tego pojęcia) mogą wyjechać na krótszy okres – od 2 tygodni do 2 miesięcy. Pieniądze na wolontariat nie trafiają bezpośrednio do wolontariusza, lecz do organizacji goszczącej. To ona załatwia wolontariuszowi zakwaterowanie, daje środki na jedzenie lub zapewnia wyżywienie, opłaca komunikację miejską. Wolontariusze, którzy pracują powyżej 2 miesięcy, otrzymują też kieszonkowe (w Polsce równowartość 85 euro na miesiąc, tak więc nie ma co liczyć na zrobienie oszczędności). Osoby ze specjalnymi potrzebami mogą liczyć na 100procentowe pokrycie kosztów. Pokrywane są też wizy, ubezpieczenia itd. Zapewniane jest wsparcie językowe. Następnie głos zabrała Maja Selan. Przypomniała, że Fundacja Schumana zajmuje się wolontariatem Europejskim już od 14 lat. Co roku Fundacja wysyła z Polski 20-30 wolontariuszy, niekoniecznie Polaków. Fundacja gości też każdorazowo w swoim biurze 2 wolontariuszy i pomaga też przedszkolom, które goszczą u siebie wolontariuszy. Ważne, żeby wolontariusz posiadał odpowiednią motywację – chciał komuś w czymś pomóc. Trzeba wiedzieć, po co chce się wyjechać. To nie jest wyjazd rekreacyjny czy językowy. Zdaniem Mai Selan to coś lepszego niż Erasmus. Wyjazd nie musi być związany ze studiami. Wyjechać mogą osoby bez wykształcenia, znajomości języka, doświadczenia. Program Wolntariatu Europejskiego zapewnia bardzo dobre wsparcie osobie wyjeżdzającej. Co do zasady przebieg wolontariatu powinien być dopasowany do wolontariusza. Jeśli ktoś chce wyjechać, powinien przejrzeć wyszukiwarkę projektów (bazę akredytowanych organizacji). Zobaczyć, gdzie można wyjechać, na jak długo, jaka jest tematyka wolontariatu. W bazie można przeczytać o warunkach wolontariatu, zadaniach. Oprócz bazy warto się też zapoznać ze stroną www organizacji, blogami wolontariuszy, którzy pracują dla tej organizacji. Jak ktoś znajdzie interesującą organizację goszczącą, powinien do niej napisać. Niektóre organizacje jednak nie odpowiadają na maile. Np. mimo że są w bazie to nie prowadzą już EVS. Jeśli dana organizacja nie odpowiada, trzeba szukać następnej, do skutku. Bardziej niż CV warto zadbać o list motywacyjnym, choć niektórym organizacjom zależy na CV. Trzeba wyczuć, czego może oczekiwać organizacja. Wybierając projekt dla siebie, trzeba się zastanowić, czego chcę doświadczyć, czego oczekuję od wolontariatu, np. czy chcę mieszkać na farmie. Bo wolontariat nie wypełnia całego życia osoby wyjeżdzającej, trzeba umieć się odnaleźć w nowym miejscu. W Wolontariacie Europejskim ważny jest wymiar międzykulturowy. Mieszkanie w innym kraju, poznanie innej kultury. Ale można poznać też siebie i swoją kulturę. Organizacje goszczące pomagają wolontariuszom, organizują też szkolenia, wyjazdy, wsparcie językowe. Organizacja wysyłająca powinna zaś dbać o to, żeby wolontariusz znał swoje prawa, żeby wiedział, że są pewne granice. Organizacja ta ma też wiedzę o programie i o krajach, gdzie wysyła. Dobrze wybrać organizację z doświadczeniem i najlepiej taką, która zajmuje się obszarem, którego dotyczy wolontariat. Wniosek o sfinansowanie wolontariatu czasem składa organizacja wysyłająca, czasem goszcząca, czasami organizacja trzecia. Trzeba przewidzieć, że cała procedura przygotowywania wyjazdu na EVS trwa kilka miesięcy, chyba że zastępuje się w ostatniej chwili inną osobę, która miała wyjechać. Partnerami seminariów są Polska Fundacja im. Roberta Schumana oraz Fundacja Konrada Adenauera. Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce. Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską ze środków programu Europa dla Obywateli. W przypadku wolontariatu grupowego ma on charakter akcyjny, trwa do 2 miesięcy. Nacisk położony jest na to, co się dzieje w grupie. Np. wolontariusze odbudowują zamek, a jednocześnie organizują zajęcia kulturalne. W takiej sytuacji zwykle najpierw organizacje dogadują się między sobą, a potem przeprowadzają rekrutację. Fundacja Schumana stawia jednak na wolontariat długoterminowy. Wolontariuszem europejskim można być raz w życiu, ale jeśli wolontariat był krótszy niż 59 dni, można ubiegać się o wyjazd jeszcze raz. Łącznie wolontariat nie może przekroczyć 12 miesięcy. Erasmus+ oferuje także szkolenia dla pracowników młodzieżowych. Ale niekoniecznie etatowych pracowników organizacji. Można na takie szkolnie wyjechać także będą po prostu wolontariuszem w danej organizacji. Tak więc warto szukać takich informacji. Partnerami seminariów są Polska Fundacja im. Roberta Schumana oraz Fundacja Konrada Adenauera. Seminaria objęte są patronatem Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce. Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię Europejską ze środków programu Europa dla Obywateli.