1st mk 32 Badania operacyjne ns

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu
Transport
Studia I stopnia
Przedmiot:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Rok:
Semestr:
Forma studiów:
Rodzaj zajęć i liczba godzin
w semestrze:
Wykład
Ćwiczenia
Laboratorium
Projekt
Liczba punktów ECTS:
Sposób zaliczenia:
Język wykładowy:
Badania operacyjne
Obowiązkowy
TR 1 N 0 2 31-0_0
I
2
Studia niestacjonarne
9
18
—
—
3
Zaliczenie
Język polski
Cel przedmiotu
Poznanie wybranych matematycznych metod optymalizacji stosowanych
C1
w analizie i ocenie procesów oraz systemów transportowych.
Nabycie umiejętności zastosowywania posiadanej wiedzy matematycznej
C2 z zakresu badań operacyjnych do oceny efektywności procesów i systemów
transportowych.
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji
Znajomość matematyki na poziomie kompetencji absolwenta szkoły
1
ponadgimnazjalnej.
Umiejętność posługiwania się standardowymi przyrządami kreślarskimi (linijka,
2
cyrkiel itp.) na poziomie kompetencji absolwenta szkoły ponadgimnazjalnej.
Umiejętność wykorzystania technologii informacyjnych na poziomie kompetencji
3
absolwenta szkoły ponadgimnazjalnej.
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy:
Po zakończeniu kursu student posiada elementarną wiedzę matematyczną
EK 1 z zakresu badań operacyjnych, wyrażającą się znajomością podstawowych
algorytmów optymalizacyjnych.
W zakresie umiejętności:
Student wykazuje się umiejętnościami samodzielnego budowania modeli
EK 2 matematycznych związanych z optymalizacją wybranych procesów i systemów
transportowych.
Student wykazuje się umiejętnościami samodzielnego rozwiązywania
EK 3
podstawowych modeli optymalizacyjnych.
W zakresie kompetencji społecznych:
Student ma świadomość odpowiedzialności za własną pracę oraz konieczności
EK 4
postępowania w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej.
W1
W2
W3
W4
ĆW1
ĆW2
ĆW3
ĆW4
ĆW5
ĆW6
ĆW7
ĆW8
ĆW9
1
2
Treści programowe przedmiotu
Forma zajęć – wykłady
Treści programowe
Budowa modeli badań operacyjnych. (Metodyka budowy modeli
optymalizacyjnych. Klasyfikacje modeli. Zastosowania w modeli
optymalizacyjnych w problematyce transportu.)
Programowanie liniowe. (Liniowe modele badań operacyjnych; interpretacja
geometryczna; podstawy teoretyczne algorytmu simpleks – problemy
prymalny oraz dualny, ich interpretacja i zastosowania.)
Programowanie całkowitoliczbowe. (Liniowe modele całkowitoliczbowe,
metody rozwiązywania, algorytmy oparte na metodzie podziału
i ograniczeń.)
Problemy optymalizacji na grafach. (Podstawowe pojęcia teorii grafów;
algorytmy wyznaczania ekstremalnej drogi; problemy planowania tras na
grafie, metody sieciowe w systemach i procesach transportowych.)
Forma zajęć – ćwiczenia
Treści programowe
Ogólne zasady tworzenia modeli badań optymalizacyjnych.
Metoda Gaussa-Jordana rozwiązywanie układów równań liniowych.
Układy nierówności liniowych z dwiema trzema niewiadomymi i ich
interpretacja geometryczna.
Programowanie liniowe. Rozwiązywanie liniowych modeli badań
operacyjnych metodami geometrycznymi.
Programowanie liniowe. Rozwiązywanie liniowych modeli badań
operacyjnych metodą analityczną. Algorytm simpleks – maksymalizacja
i minimalizacja.
Dualizm w programowaniu liniowym.
Metody wyznaczania startowego rozwiązania bazowego do algorytmu
simpleks.
Programowanie całkowitoliczbowe – metoda podziału i ograniczeń.
Wybrane problemy optymalizacji na grafach (wyznaczanie najdłuższej
i najkrótszej drogi w grafie, wyznaczanie maksymalnego przepływu w sieci
itp.)
Metody dydaktyczne
Wykład z prezentacją multimedialną
Zadania rachunkowe
Obciążenie pracą studenta
Średnia liczba godzin na zrealizowanie
Forma aktywności
aktywności
Godziny kontaktowe z wykładowcą,
w tym:
Udział w wykładach
Udział w ćwiczeniach
Udział w konsultacjach dotyczących
problematyki ćwiczeń
Praca własna studenta, w tym:
Samodzielne przygotowywanie się do
zajęć
Łączny czas pracy studenta
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla
przedmiotu:
Liczba punktów ECTS w ramach zajęć
o charakterze praktycznym (ćwiczenia,
laboratoria, projekty)
1
2
1
2
9
18
2
46
75
3
2
Literatura podstawowa
Grabowski W.: Programowanie matematyczne, PWE, Warszawa 1980 —
wybrane rozdziały.
Krawczyk S. (red.): Programowanie matematyczne. Zbiór zadań, PWE,
Warszawa 1978.
Literatura uzupełniająca
Sawik T.: Badania operacyjne dla inżynierów zarządzania, Wydawnictwa AGH,
Kraków 1998 — wybrane rozdziały.
Wilson R. J.: Wprowadzenie do teorii grafów, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2000 (lub wydanie nowsze) — wybrane rozdziały.
Macierz efektów kształcenia
Odniesienie
danego efektu
kształcenia do
Efekt
Cele
Treści
efektów
kształcenia
przedmiotu programowe
zdefiniowanych
dla całego
programu (PEK)
EK 1
MT1A_W01 ++
C1
W1-4
EK 2
MT1A_U09 ++
C1, C2
ĆW1-9
EK 3
MT1A_U19 ++
C1, C2
ĆW1-9
W1-4,
EK 4
TR1A_K03 +
C2
ĆW1-9
Metody
dydaktyczne
Metody
oceny
1
2
2
O1
O2
O2
1, 2
O1, O2
Metody i kryteria oceny
Symbol
metody
oceny
O1
O2
Opis metody oceny
Test zaliczeniowy
Sprawdziany
Autor
dr inż. Leszek Krzywonos
programu:
Adres e-mail: [email protected]
Jednostka
Katedra Podstaw Konstrukcji Maszyn
organizacyjna:
Próg zaliczeniowy
50%
100%