Jako na puszczy prędkimi psy szczwana

numer katalogowy: 53/XVI/A/0607/SATB
Jako na puszczy prędkimi
psy szczwana
psalm XLII
(data pierwszego wydania: 1580)
muzyka: Mikołaj GOMÓŁKA
(1535? - 1609?)
słowa: Jan KOCHANOWSKI
(1530 - 1584)
Sopran
&b c ˙
œ œ
œ œ œ
œ
œ
&b c ˙
œ œ
na
˙
pu
-
œ
œ
Vb c ˙
œ œ
œ
œ œ œ
œ œ œœœ œ œ
?b c ˙
œ œ
œ
œ
œ
Ja - ko
Alt
Ja - ko
Tenor
Ja - ko
Bas
Ja - ko
B
#œ
œ œ œœœœ
œ œ
b
V
œ œ
?b
-
-
mię - nia szu - ka
œ œ #œ œ
ła
-
œœœ
J
ni
ki - mi psy
œ #œ
szczwa - na Stru -
mi psy
szczwa - na Stru -
-
œ
J œ #œ
zmor - do-wa
œ.
œ.
œ
J œ.
-
ni
zmor - do-wa
œ .
J œ
-
ła
-
ni
zmor - do-wa
-
ła - ni
2007 © Związek Chórów Kościelnych Caecilianum
Zarząd Główny: ul. Dewajtis 3 , 01-815 Warszawa
tel./fax: (22) 561 01 38 , e-mail: [email protected]
http://www.caecilianum.webd.pl
Œ
œ.
#œ œ
˙
szczwa - na Stru -
˙
œ.
szczwa - na Stru -
mi psy
-
œ œ ˙
mię - nia szu - ka
œ œ
-
œ œ
˙
ki - mi psy
ła
œ œ œœœœ
mię - nia szu - ka
-
pu - szczy pręd - ki
œ œ
-
T
na
nia szu - ka
˙
pu - szczy pręd
&b œ œ
-
-
szczy pręd - ki
œ œ.
mię
A
na
pu - szczy pręd
œ œ œ œ #œ
b
&
5
S
na
œ œ #œ œ
œ œ
J
œ
œ œ
˙
˙
œ
œ
œ
œ
œ
na, Tak, mo - cny
j
œ œ
œ
œ
J œ
œ.
œ
œ
œ
œ
na, Tak, mo - cny
œ œ
J
na, Tak,
mo - cny
œ
œ
zmor - do-wa - na, Tak, mo - cny
Do uŜytku publicznego.
http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl
psalm XLII - Mikołaj GOMÓŁKA
S
b˙
&b
#
œ
œ
œ œ œ
œ œ œ œ œ œ œ œ ‰ œj
œ œ ˙
J J
&b ˙
œ œ œ œ œ
Bo - Ŝe, mo
A
T
B
Vb
˙
-
ja
du - sza
œ
œ
-
ja
du - sza
Bo - Ŝe, mo
-
ja
du - sza
œ œ œ œ œ
œ œ œ œ
œ
Bo - Ŝe, mo
-
ja
li
œ.
Bo - Ŝe, mo
? b˙
b
U
10
œ
du - sza
-
li
˙
-
li
˙
-
li
-
w
cha
Do cie - bie wzdy
-
cha.
cha
Do cie - bie wzdy
-
cha.
cha
Do cie - bie wzdy
-
cha.
U
j ‰ j
j
œ œ œ œ œ œ. œ #w
œ ‰ j œ œ œ. œ
œ
J
œ ‰œ œ ˙
J
cha
Do cie - bie
œ
U
w
U
w
wzdy - cha.
PSALM XLII
Ouemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum
1.
Jako na puszczy prędkimi psy szczwana
Strumienia szuka łani zmordowana,
Tak, mocny BoŜe, moja dusza licha
Do Ciebie wzdycha.
2.
Ciebie, Ŝywego, wieczny BoŜe, zdroja,
Upracowana pragnie dusza moja;
Przyjdzie wŜdy ten czas, Ŝe ja swą osobą
Stanę przed Tobą?
3.
Łzy moja karmią, potrawy płacz wieczny,
Kiedy mię coraz pyta lud wszeteczny:
"Gdzie teraz on twój, nędzniku wygnany,
Bóg zawołany?"
4.
To człowiek słysząc umiera na poły
Pomniąc na on krzyk ludzi swych wesoły"
Które prowadzić zwykł był aŜ do proga
śywego Boga.
5.
Czemu się smęcisz, duszo moja, czemu
Omdlewasz? Panu ty ufaj, któremu
Jeszcze ja będę z radością dziękował,
śe mię zachował.
-2-
http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl
psalm XLII - Mikołaj GOMÓŁKA
6.
Niech się, jako chce, trwoŜy dusza moja,
Wieczna jest, Panie, we mnie pamięć Twoja;
Tego i Jordan, i hermońskie skały
Będą słuchały.
7.
Na huk Twych progów wszech przepaści siły
Jedna za drugą nurty swe złoŜyły;
Wszytki Twe duchy i wszytki Twe wały
W mię uderzały.
8.
Ale dzień idzie, kiedy Pan nade mną
Litość okaŜe, a ja pieśń przyjemną
I wpośrzód nocy zaśpiewam moŜnemu
Obrońcy swemu.
9.
A teraz rzekę: Czemuś mię, mój wieczny
BoŜe, zapomniał, kiedy mię wszeteczny
Człowiek frasuje, a serce troskliwe
JuŜ ledwo Ŝywe?
10.
W jedne mię prawie kęsy rozbierają,
Kiedy mię coraz źli ludzie pytają:
"Gdzie teraz on twój, nędzniku wygnany,
Bóg zawołany?"
11.
Czemu się smęcisz, duszo moja, czemu
Omdlewasz? Panu ty ufaj, któremu
Jeszcze ja będę z radością dziękował,
śe mię zachował.
-3-
http://www.biblioteka.caecilianum.webd.pl