Tezy programowe Specjalisty Krajowego Medycyny Ratunkowej

Tezy programowe Specjalisty
Krajowego Medycyny
Ratunkowej
I
• Stałe podnoszenie jakości udzielanych
świadczeń zdrowotnych przez jednostki
Państwowego Systemu Ratownictwa
Medycznego. Najważniejszym narzędziem
do realizacji celu jest szkolenie dla
lekarzy, pielęgniarek i ratowników
medycznych oraz dyspozytorów
medycznych.
1
II
• Wprowadzenie realnego nadzoru za
pośrednictwem Konsultantów
Wojewódzkich ds. Medycyny Ratunkowej
nad organizacją i funkcjonowaniem
systemu na terenie poszczególnych
województw.
III
• Rozpoczęcie współpracy z
Konsultantami Krajowymi z dziedzin
pokrewnych specjalności
2
IV
• Ujednolicenie systemu kształcenia
ratowników medycznych w Polsce
poprzez zakończenie tego procesu w
szkołach policealnych i podniesienie
poziomu merytorycznego absolwentów
tych szkół poprzez wprowadzenie studiów
pomostowych.
V
• Wprowadzenie w zapisach prawnych
referencyjności Szpitalnych Oddziałów
Ratunkowych a przez to dostosowanie
poziomu finansowania oddziałów do
realnych potrzeb.
3
VI
• Rozpoczęcie dyskusji nad
wprowadzeniem w ramach pierwszego
roku specjalizacji dla lekarzy 3-6
miesięcznej obowiązkowej praktyki w SOR
i Zespołach Ratownictwa Medycznego
celem przekazania wiedzy teoretycznej i
umiejętności praktycznych w zakresie
działań ratunkowych wobec osób
znajdujących się w bezpośrednim
zagrożeniu życia.
4