01 - To jest Ciało moje

Adoracja w pierwszą niedzielę miesiąca - 01
TO JEST CIAŁO MOJE
PrzeŜywanie Eucharystii domaga się wiary. Wierzymy, Ŝe pośród nas jest obecny Chrystus, ale ta wiara stale potrzebuje umocnienia i rozwoju. Dziś, w pierwszą niedzielę miesiąca,
poprzez rozwaŜanie i adorację, przeŜywaną po zakończeniu Mszy Świętej, zwrócimy szczególną uwagę na obecność Jezusa w znaku chleba, w Najświętszym Sakramencie. Rozpoczynając świętą celebrację uznajmy przed Nim nasze grzechy, szczególnie te, który miały charakter zapomnienia o sakramentalnej obecności Jezusa pośród nas.
Myśli do homilii
Homilię rozpoczynamy od krótkiego wyjaśnienia czytań przypadających na daną niedzielę. Z kaŜdym tematem, który rozwaŜamy w słowie, powinniśmy iść na modlitwę, takŜe tę
przeŜywaną przed Najświętszym Sakramentem.
1. W centralnej części celebracji eucharystycznej, gdy słyszymy opowiadanie o wydarzeniach Ostatniej Wieczerzy i gdy kapłan wypowiada słowa konsekracji, ma miejsce takŜe
krótki, lecz bardzo waŜny gest. Kapłan na chwilę unosi w górę konsekrowaną Hostię, a potem
kielich z Krwią Pańską. Wszyscy zgromadzeni pozostają w ciszy, wpatrując się z uwagą i
przejęciem w ten święty znak. Wygląda on jak chleb, ale juŜ nie jest chlebem. Stał się bowiem Ciałem Chrystusa. Podobnie i w kielichu juŜ nie ma wina, lecz Krew Zbawiciela. W
tym wydarzeniu, pełnym prostoty i niewyczerpalnej głębi, ukryta jest wielka tajemnica wiary.
Jesteśmy zaproszeni do udziału w zbawieniu, którego Jezus dokonuje, a równocześnie ukazany nam jest jeden z bardzo waŜnych sposobów zgłębiania tej tajemnicy wiary. Jest nim adoracja Najświętszego Sakramentu. Rozpoczyna się ona w centrum Eucharystii. Tutaj trwa krótko, zaledwie tyle, aby zobaczyć konsekrowaną Hostię i jakby w pośpiechu na nią spojrzeć.
Jeśli spojrzenie jest pełne wiary i miłości, to moŜna w nim dostrzec równieŜ pragnienie, aby
po zakończeniu celebracji Eucharystii, poświęcić więcej czasu na to wpatrywanie się w widzialny znak, w którym ukrył swoją sakramentalną obecność nasz Pan i Zbawiciel, Jezus
Chrystus.
2. Kościół w ciągu wieków rozwaŜał słowa Jezusa, wypowiedziane w Wieczerniku w
czasie Ostatniej Wieczerzy oraz zgłębiał znaczenie wykonanych przez niego gestów. Chrystus
wziął chleb w swoje ręce i powiedział: „To jest Ciało moje”. Na tych słowach Pana opiera się
nasza wiara. Jeśli On tak powiedział, to znaczy, Ŝe tak jest. Prawdę tę przypomina Katechizm
Kościoła Katolickiego:
„Przez przemianę chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa staje się On obecny w tym
sakramencie. Ojcowie Kościoła zdecydowanie potwierdzali wiarę Kościoła w skuteczność
słowa Chrystusa i działania Ducha Świętego dla dokonania tej przemiany. Św. Jan Chryzostom wyjaśnia: «To nie człowiek sprawia, Ŝe dary stają się Ciałem i Krwią Chrystusa, ale sam
Chrystus, który został za nas ukrzyŜowany. Kapłan reprezentujący Chrystusa wypowiada te
słowa, ale ich skuteczność i łaska pochodzą od Boga. To jest Ciało moje, mówi kapłan. Słowa
przemieniają dary złoŜone w ofierze». Święty AmbroŜy mówi o tej przemianie: «Nie ma tu
tego, co ukształtowała natura, lecz co uświęciło błogosławieństwo, a błogosławieństwo to
większą posiada moc aniŜeli natura, poniewaŜ zmienia samą nawet naturę. CzyŜ więc słowa
Chrystusa, który mógł z niczego stworzyć coś, co nie istniało, nie są w stanie zmienić istniejących rzeczy na to, czym uprzednio one nie były? Nie jest bowiem czymś mniejszym stwarzać naturę rzeczy, aniŜeli ją zmieniać»” (KKK 1375).
„Sobór Trydencki streszcza wiarę katolicką, nauczając: «PoniewaŜ Chrystus, nasz Odkupiciel, powiedział, Ŝe to, co podawał pod postacią chleba, jest prawdziwie Jego ciałem,
przeto zawsze było w Kościele BoŜym to przekonanie, które święty Sobór wyraŜa dzisiaj na
nowo, Ŝe przez konsekrację chleba i wina dokonuje się przemiana całej substancji chleba w
substancję Ciała Chrystusa, Pana naszego, i całej substancji wina w substancję Jego Krwi.
Święty Kościół katolicki słusznie i właściwie nazwał tę przemianę przeistoczeniem»” (KKK
1376).
3. Za chwilę, w czasie konsekracji, przeŜyjemy to misterium. Kapłan powtórzy słowa
Chrystusa, chleb zostanie przemieniony w Ciało Chrystusa, a wino w Jego Krew. Potem kapłan uniesie na chwilę te konsekrowane, święte postaci, abyśmy mogli na nie spojrzeć, a
przez to spojrzenie głębiej przeŜyć dokonujące się pod osłoną znaków wydarzenia. Jest to
przede wszystkim uobecnienie tajemnicy Paschy Chrystusa, Jego śmierci i zmartwychwstania, ale jest to równieŜ tajemnica przeistoczenia, cud przemiany, dar konsekracji, łaska sakramentalnego sposobu obecności Chrystusa pośród nas. Prawdę tę chcemy wyznać poprzez
akty wiary dokonane w czasie Mszy Świętej, a potem poprzez adorację przeŜywaną po zakończeniu celebracji. Patrzmy więc z odnowioną wiarą i gorącą miłością na unoszoną w górę
przez kapłana Hostię, która jest prawdziwym Ciałem Chrystusa. Niech rozwija się w nas pragnienie, aby jak najczęściej i jak najdłuŜej wpatrywać się, juŜ poza Mszą Świętą, w to misterium, które budzi zdumienie u aniołów, które zachwyca świętych, w którym i my odkrywamy
niewyczerpane skarby.
Modlitwa powszechna
Wstęp: Do Boga, pełnego dobroci i miłosierdzia, skierujmy nasze pokorne prośby.
1. Módlmy się za Kościół Święty, aby wszyscy jego członkowie z wiarą przeŜywali sakramentalną obecność Jezusa, Syna BoŜego, pod postacią chleba.
2. Módlmy się za sprawujących władzę, aby pokonywali pokusę wykorzystywania swej
pozycji dla własnych interesów, troszcząc się o sprawiedliwość i prawdę.
3. Módlmy się za uczestników niedzielnych Mszy Świętych, aby z wiarą zbliŜali się do
Tego, który dla uobecnia pod osłoną znaków tajemnicę swej śmierci i zmartwychwstania.
4. Módlmy się za rodziny, które są domowym Kościołem, aby przez modlitwę i wzajemną miłość wyznawały wiarę w obecność Chrystusa pośród nich.
5. Módlmy się za naszych zmarłych (szczególnie N.), aby mogli oglądać Boga twarzą w
twarz.
6. Módlmy się za nas tu zgromadzonych, aby Bóg wzbudził w nas pragnienie adorowania Tego, który jak nasz Pan i Zbawiciel, pozostał wśród nas w widzialnym znaku chleba.
Modlitwa: Bądź uwielbiony, BoŜe, w Twej nieskończonej miłości do człowieka. Spraw,
abyśmy w promieniach tej miłości dojrzewali do pełni Ŝycia. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.
Adoracja Najświętszego Sakramentu
Po Mszy Świętej następuje wystawienie Najświętszego Sakramentu i krótka adoracja.
Zasadniczo powinna się ona odbywać w ciszy, gdyŜ w czasie homilii dokonało się juŜ wprowadzenie w ten szczególny czas modlitwy. MoŜna jednak przypomnieć niektóre myśli o adoracji, wyraŜając je w formie modlitwy.
Pieśń na wystawienie Najświętszego Sakramentu.
Prowadzący: Bądź uwielbiony, nasz Panie i BoŜe, w darze Eucharystii, którą przeŜyliśmy. Jest ona szczytem i źródłem naszego Ŝycia. Ciągle odkrywamy jej niewyczerpaną głębię.
Dziś pragniemy wyznać naszą wiarę w Twoją obecność pod osłoną chleba. Nasze oczy widzą
biały chleb, a nasza wiara mówi nam, Ŝe to nie jest chleb, lecz Twoje Ciało. To Ty, o Panie, w
2
całej prawdzie swego Bóstwa i Człowieczeństwa. Przyjmij, Jezu, akt wiary, który kaŜdy z nas
w ciszy własnego serca wypowiada.
Chwila ciszy.
Lektor 1: Wierzymy, o Panie, ale nie zawsze nasza wiara jest dość mocna. Często zachowujemy się tak, jakbyśmy nie wierzyli, Ŝe w tabernakulum i z monstrancji, jesteś Ty sam,
prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek. Znakiem naszej małej wiary jest zapominanie. Zapominamy o Tobie, zajęci codziennymi sprawami. Uzdrów, o Jezu, naszą pamięć. Prosimy Cię
o to w cichej modlitwie.
Chwila ciszy.
Lektor 2: Mówiłeś, Panie Jezu, do świętej Faustyny, Ŝe ludzie często obchodzą się z
Tobą, jak z czymś martwym, a Ty masz serce pełne miłości i miłosierdzia (por. Dz. 1447).
Broń nas, dobry Jezu, przed taką postawą wobec Ciebie. PomóŜ nam dostrzec w tym widzialnym znaku, w tej konsekrowanej Hostii, Ciebie samego, Ŝywego i prawdziwego, pełnego miłości i dobroci. Prosimy Cię o to głębi naszych serc.
Chwila ciszy.
Prowadzący: Dziękujemy Ci, miłosierny Jezu, za dar celebracji Eucharystii i dar adoracji Ciebie. Kończąc naszą modlitwę prosimy o Twoje błogosławieństwo. Niech ono umocni
naszą wiarę. Niech uzdrawia naszą pamięć o Twojej obecności pośród nas. Niech nas napełnia Twoim Duchem.
Śpiew i błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.
3