Pobierz tutaj - Zespół Szkół nr 4 w Bydgoszczy

Nr 9
Listopad '2007
Drodzy Czytelnicy !
Z przyjemnością informujemy o wydaniu kolejnego numeru „Biuletynu
Pedagoga Szkolnego”. Spraw związanych z wychowaniem, nauką i pomocą
dzieciom zawsze jest wiele, bez względu na to, czy jest się rodzicem, czy
nauczycielem. W aktualnym numerze przybliŜymy czytelnikom zagadnienie
podnoszenia motywacji i wspierania dziecka w nauce. Dokonamy teŜ
prezentacji wyników sondaŜu dotyczącego róŜnych uwarunkowań uczenia się
uczniów klas pierwszych, w tym znaczącej roli rodziców. Będziecie mieli
Państwo teŜ moŜliwość zapoznania się z zasadami Kodeksu Zachowań Ucznia
obowiązującymi w naszej szkole. Liczymy teŜ na to ,Ŝe lektura Biuletynu
zachęci Państwa do wspierania realizowanego przez pedagogów w tym roku
szkolnym grantu „ Akademia Braterstwa „ Główną ideą tych działań jest
bowiem propagowanie postawy koleŜeństwa opartego o wzajemną współpracę i
niwelującego zjawisko „wyścigu szczurów”.
Kodeks Zachowań Ucznia Zespołu Szkół nr 4
Kultura osobista jest wizytówką kaŜdego ucznia naszej szkoły.
1. Dorosły to nie kolega. Uczeń kłania się nauczycielom i wszystkim
pracownikom szkoły oraz odnosi się do nich z szacunkiem. UŜywa
zwrotów grzecznościowych.
2. Szkoła to nie dyskoteka i rewia mody. Uczniowie gimnazjum noszą
mundurki. Strój i wygląd uczniowski ma być schludny, przyzwoity i
skromny. Uczeń nie obnaŜa: pleców, brzucha, ud i dekoltu. Uczniowie
mogą zakładać skromną, delikatną biŜuterię, a kolczyki nosić wyłącznie
w uszach. MakijaŜ i manicure uczennic nie moŜe być wyzywający,
paznokcie winny być krótkie i czyste. Uczniowie mają włosy w kolorze
naturalnym, uczesane w sposób konwencjonalny.
3. Szkoła to instytucja. Uczeń nie chodzi w szkole w kurtce i nakryciu
głowy. Na lekcjach nie je, nie pije, nie Ŝuje gumy, ma wyłączony telefon
komórkowy (w sytuacjach wyjątkowych nauczyciel moŜe odwołać
zakaz).
4. Szkoła to miejsce publiczne. Uczniowie sympatyzujący ze sobą nie
manifestują swoich uczuć w sposób demonstracyjny. Uczniowie nie
okazują przynaleŜności do grup nieformalnych, subkultur poprzez ubiór i
propagowanie symboliki.
5. Szkoła to miejsce bezpieczne. Uczniowie nie tolerują i nie przejawiają
zachowań agresywnych. Bicie, obraŜanie, poniŜanie i szykanowanie są
zabronione. Uczniowie unikają niebezpieczeństwa, przestrzegając zakazu
opuszczania terenu szkoły.
6. Szkoła nas wychowuje. Uczeń nie przeklina, nie uŜywa wulgaryzmów i
nie krzyczy, panuje nad emocjami. Jest uprzejmy wobec dorosłych i
rówieśników.
7. Uczeń naszej szkoły dba o zdrowie. Nie pali, nie pije i nie uŜywa innych
środków psychoaktywnych w szkole i poza nią. Nie namawia do tego
innych.
8. Szkoła to miejsce czyste. Uczniowie dbają o porządek i higienę osobistą.
Nie śmiecą, nie malują i nie niszczą ścian, ławek i krzeseł, nie plują, nie
dewastują mienia publicznego.
9. Szkoła to nie miejsce na szpan i ekstrawagancję. Uczniowie nie
eksponują posiadanych dóbr materialnych i nie oceniają innych na ich
podstawie.
10. Szkoła jest miejscem przestrzegania prawa.
Zapraszamy
czytelników do dyskusji na łamach naszego „Biuletynu..” Oczekujemy na
Państwa opinie, sugestie, wnioski i pytania, które moŜna kierować na adres:
[email protected]
Chętnych rodziców i nauczycieli zachęcamy do drukowania swoich artykułów
na łamach naszego pisma.
mgr Hanna BłaŜejewicz
Liceum Ogólnokształcące
poniedziałek
9:30 – 13:30
wtorek
11:30 - 15:30
9:00 - 13:00
środa
8:00 - 12:00
czwartek
piątek
8:00 - 12:00
mgr Danuta Nowak
Gimnazjum
poniedziałek
9:00 - 13:00
wtorek
9:00 - 13:00
środa
9:00 - 13:00
czwartek
10:30 –14:30
9:00 - 13:00
piątek
Informujemy Państwa równieŜ o moŜliwości uzyskania pomocy w zakresie
problemów wychowawczych z dzieckiem w ramach prowadzonego przez nas
pod patronatem Bydgoskiego Ośrodka Rehabilitacji Terapii UzaleŜnień i
Profilaktyki „BORPA” Punktu Interwencji Szkolnej.
Punkt Interwencji Szkolnej:
Hanna BłaŜejewicz poniedziałek 13:30 - 15
Danuta Nowak
czwartek
14:30 - 16
Redakcja:
Pedagodzy szkolni:
Hanna BłaŜejewicz i Danuta Nowak
Zespół Szkół nr 4
ul. Z. Nałkowskiej 9
85 –866 Bydgoszcz
tel. 3610885
e-mail: [email protected]
Dla Rodziców i nie tylko
MOTYWACJA DO NAUKI
Czasami słyszę jak rodzice mówią: „dziecko źle się uczy, bo nie ma motywacji
do nauki”, „on nie radzi sobie w nauce, bo ma słabą motywację”. Jak to jest, Ŝe
jedne dzieci uczą się chętnie, a inne trzeba zaganiać do nauki ? Czym jest
motywacja do nauki i skąd się ona bierze? Czy moŜna rozbudzać motywację do
nauki i i jak to robić ? Spróbujmy się nad tym zastanowić. Jak wiadomo,
motywacja do nauki odgrywa niezwykle waŜną rolę w zdobywaniu wiedzy i w
karierze szkolnej dziecka. Uczeń, który ma motywację do nauki, chce się uczyć,
pragnie być lepszy w róŜnych dziedzinach, dąŜy do osiągania sukcesów
szkolnych. Dziecko, które nie ma motywacji do nauki, nie chce się uczyć, nie
lubi się uczyć, unika wysiłku, nie zaleŜy mu na ocenach, (szkoła mu „wisi” a
oceny „olewa”). Z brakiem motywacji potocznie łączone jest lenistwo – brak
wysiłku i chęci działania. Problem motywacji jest nierozerwalnie związany z
działaniem człowieka. Mamy do czegoś motywację i ona pociąga nas do
działania, a innym razem czegoś nie robimy, bo nie mamy motywacji.
Motywacja –jak ją określają psychologowie – to stan o charakterze psychicznym
lub społecznym, słuŜący nakierowaniu działań jednostki na określony cel.
Motywacja jest zjawiskiem złoŜonym. Charakteryzuje ją kilka podstawowych
cech: wzbudzanie energii, ukierunkowanie wysiłku na cel, koncentracja uwagi i
selekcja bodźców, wypracowanie odpowiednich działań, konsekwencja i
wytrwałość podejmowanych czynności. Dlaczego jedno dziecko motywację
posiada, a inne nie ? Potocznie sądzi się, Ŝe motywacja jest czymś wrodzonym,
danym nam od urodzenia. W rzeczywistości jest inaczej. Psychologia mówi, Ŝe
motywacja jest w duŜej mierze nabywana w trakcie rozwoju człowieka. Co to
dla nas rodziców oznacza ? Mianowicie to, Ŝe w znacznej mierze motywacja jest
wyuczalna, Ŝe podlega wychowaniu. Postawienie łatwej diagnozy, Ŝe dziecko
nie ma motywacji do nauki zwalnia nas niekiedy z podejmowania działań na
rzecz rozwijania motywacji, którą my – jako rodzice moŜemy u dzieci
kształtować. Motywacja moŜe być takŜe hamowana , pomniejszana, osłabiana.
Zastanówmy się, , co moŜe ograniczać motywację dzieci do nauki szkolnej ?
1. Brak niezbędnej energii potrzebnej do nauki. Dzieje się tak wówczas, kiedy
dziecko nie otrzymuje odpowiedniej stymulacji do nauki, kiedy nie jest
właściwie pobudzane do pracy szkolnej (np. motywację obniŜa słabe
zainteresowanie rodziców nauką dziecka). Energia do nauki moŜe być
wygaszana przez brak wiary w dziecko, zwątpienie i rezygnację – „z ciebie nic
nie będzie”. Motywację bardzo często obniŜa zła atmosfera w domu, słaby
kontakt z dzieckiem, kłótnie, konflikty itp. Wzniecaniu energii do nauki słuŜą
rozmowy o szkole, dobry kontakt z nauczycielem, dbałość przybory.
2. Brak celów. JeŜeli szkoła jest traktowana jako zło konieczne, jako strata
czasu, trudno budzić motywację do nauki (po co się uczyć ?). Dziecko rosnące
w atmosferze braku szacunku dla wykształcenia, w klimacie lekcewaŜenia i
poniŜania nauczycieli, nie będzie miało chęci do nauki. Co z tego, Ŝe rodzice
mówią „ ucz się ucz, czytaj ksiąŜki”, kiedy dziecko nie widzi ksiąŜki w ręku
własnego ojca i matki. Poszukiwaniu odpowiednich celów sprzyja rozbudzanie
zainteresowań, rozwijanie nawyku czytelnictwa, pokazywanie wartości nauki i
wiedzy. Motywację mogą takŜe blokować zbyt wygórowane cele przerastające
moŜliwości dziecka (waŜne jest dostosowanie zadań do moŜliwości dziecka).
3. Brak określonych i usystematyzowanych działań. JeŜeli dziecko nie posiada
zorganizowanego kącika do nauki, ustalonego harmonogramu dnia (stałe pory
odrabiania lekcji, odpoczynku, snu) jego motywacja moŜe być osłabiona.
4. Brak konsekwencji i wytrwałości. Zapracowani i przemęczeni rodzice nie są
nie są w stanie dopilnować dzieci w nauce. Motywowanie do nauki to
codzienny, trudny obowiązek rodziców (nie wystarczy zdawkowe pytanie
„lekcje odrobione ?”
Warto pamiętać, Ŝe motywację do nauki szkolnej mogą ograniczać róŜne
czynniki wewnętrzne np. upośledzenia narządów wzroku i słuchu, niedorozwój
lub mikrouszkodzenia pewnych ośrodków w mózgu, problemy emocjonalne
(nerwica szkolna). Chęć do nauki osłabiają róŜne czynniki zewnętrzne –
niewłaściwe stosunki między nauczycielem i dzieckiem, nieprawidłowe
funkcjonowanie dziecka w klasie, negatywny wpływ grup rówieśniczych. W
przypadku podejrzeń Ŝe motywacja do nauki moŜe być związana z jakimiś
obiektywnymi ograniczeniami, warto porozmawiać z nauczycielem lub
zasięgnąć porady specjalisty. Jak widać, motywacja do nauki szkolnej zaleŜy od
bardzo wielu róŜnorodnych czynników. Motywowanie do nauki jest takŜe
waŜnym zadaniem dla rodziców. Poziom motywacji do nauki dziecka w duŜym
stopniu zaleŜy od wysiłków rodziców. WaŜnym motywem dla dziecka jest
nauka dla „mamy i taty”. JeŜeli odpowiednio zadbamy o jego motywację,
prędzej lub później zacznie uczyć się dla siebie.
dr Tomasz Biernat
Skutki uboczne „wyścigu szczurów”
Chęć osiągania sukcesów to nic złego, zwłaszcza w kraju gdzie trzeba walczyć o
miejsca pracy, a o atrakcyjne tym bardziej. Robimy się coraz bardziej otwarci
na świat, chętnie inwestujemy w wykształcenie naszych dzieci. Mamy, jako
rodzice, wyjątkowe umiejętności zagospodarowania im czasu wolnego,
motywowanie do nauki najprościej uzyskujemy poprzez analizę wyników
najlepszego ucznia w klasie. Nastawiamy dziecko na pracę własną, która
szybko przynosi doraźne efekty, często pozytywnie oceniane. W wyniku
konkurencji zanika problem podpowiadania i ściągania, przecieŜ to w dorosłym
Ŝyciu kradzieŜ praw autorskich. Niestety za tą piękną postawą kryje się gdzieś
na dnie kilka rzeczy o wiele mniej sympatycznych. Od rezygnacji z pomocy do
odmawiania prawdziwej pomocy jest niedaleko! PrzecieŜ udzielenie pomocy
konkurentowi grozi osłabieniem pozycji własnej a moŜe lepiej trochę źle
doradzić ? Czym innym jest nastawienie na własny wysiłek, by wiedzieć więcej i
dzięki temu sięgnąć wyŜej, a czym innym parcie „po trupach”, byle dostać się
na szczyt .DuŜą rolę ma tu do odegrania nie tylko szkoła ale i dom rodzinny.
MoŜna wspólnie pokierować samodoskonaleniem kaŜdego dziecka tak, aby
współgrało ono z poczuciem solidarności, bezpieczeństwa i wsparcia w zespole.
„Wyścig szczurów” nie jest jeszcze powszechny. W wielu szkołach solidarnie
ściąga się i podpowiada czy ucieka z lekcji, a nadmiernie ambitni uczniowie nie
są mile widziani w towarzystwie. Jednak symptomy tego problemu pojawiają się
i jeśli nie przegapimy tych pierwszych sygnałów, to mamy szansę pomóc
wspólnie dziecku. Wyścig podsycany jest bowiem zarówno przez nauczycieli,
którzy oceniani są często przez pryzmat wyników swoich uczniów ( rankingi
klas, szkół ) jak i przez rodziców importujących schematy kariery zawodowej z
za oceanu. Pamiętajmy jednak, Ŝe wszystko to powoduje przeciąŜenie uczniów,
którym stawiane są często wymagania daleko wykraczające nie tylko poza
program szkoły, ale i poza granice zdrowego rozsądku. Permanentny wysiłek i
napięcie emocjonalne skutkują często zaburzeniami nerwowymi lub
somatycznymi. Wysiłek i napięcie odbijają się negatywnie na stosunkach
rówieśniczych, przenosząc je z płaszczyzny bezinteresownych przyjaźni
szkolnych w sferę materialną z kim warto i dlaczego się kolegować? Biorąc pod
uwagę potencjalne zagroŜenie tym zjawiskiem (w szkole istnieją sytuacje
wychowawcze dotykające tego problemu dotychczas sporadyczne ) w bieŜącym
roku szkolnym pedagodzy realizują grant oświatowy
AKADEMIA
BRATERSTWA . Jego głównym celem jest propagowanie bezinteresownego
koleŜeństwa i tolerancji. W szkole zostanie ogłoszony Konkurs „SUPER
KOLEśANKA LUB KOLEGA „ zapraszamy Rodziców do współpracy i pomocy
w propagowaniu tych wartości. Dziękujemy!