Formacja Wspólna 2016 – Studium Ewangelii św

Formacja Wspólna 2016 – Studium Ewangelii św. Mateusza
K17. Rozdział 17
Każde spotkanie z Bogiem w Jego Słowie poprzedzaj modlitwą do Ducha Świętego. Proś Go, by On otwierał
Twoje serce na przyjęcie Jego Słowa i wypełnienie Jego Woli. Możesz pomodlić się poniższą lub inną modlitwą.
Przyjdź Duchu Święty! Od zaćmienia umysłu – wybaw mnie, Panie! Od niemocy woli – wybaw mnie, Panie!
Od zatwardziałości serca – wybaw mnie, Panie! Wlej w moje wnętrze Miłość Twoją świętą,
aby we wszystkim uwielbiony był mój Pan i Zbawca – Jezus Chrystus. Amen.
Dzień 1. Przemienienie Jezusa – Mt 17, 1-8
Jezus prowadzi wybranych uczniów „na górę wysoką, osobno”. Chce umocnić ich duchowo, pocieszyć po
zapowiedzi męki i krzyża. Chce im objawić swoje piękno i moc, aby później, gdy zostaną rozproszeni, potrafili
do Niego wrócić, by na nowo zjednoczyli się w miłości i byli gotowi oddać życie za rodzący się Kościół.
Poproszę Jezusa, aby pozwolił mi ujrzeć Jego człowieczeństwo i bóstwo, aby pomógł mi się Nim zachwycić.
Wsłucham się w głos Ojca: „To jest Mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” Jakie
uczucia budzą we mnie te słowa? Czy odpowiadam na wezwanie Ojca, przyjmując to objawienie i słuchając
słów Jezusa? Jezus mówi do mnie dzisiaj: „Wstań, nie lękaj się!” – posłucham Jego słowa i zaufam Mu.
Dzień 2. Przyjście Eliasza – Mt 17, 9-13
Serca uczniów, mimo ciągłej bliskości z Jezusem, mimo oddania Mu, są zamknięte na myśl o konieczności
cierpienia. Uczniowie są zafascynowani Jezusem pełnym mocy, Jemu oddali wszystko, dlatego Jezus delikatnie
przygotowuje ich do trudnej drogi. Trudno jest im przyjmować słowa o cierpieniu, jest w nich opór, pytają
o Eliasza. Gdy Jezus tłumaczy im, że Eliasz nie został przyjęty, i że Syn Człowieczy także nie zostanie przyjęty
i będzie cierpiał, nadal nie rozumieją… Tak dzieje się również z nami, często nie przyjmujemy Jezusa
cierpiącego, ukrzyżowanego, opuszczonego. Nie przyjmujemy prawdy, że to cierpienie zbawiło świat, że
zostało uświęcone.
Po modlitwie do Ducha Świętego dam się zaprowadzić Jezusowi na Górę Tabor, a potem pozwolę się z niej
sprowadzić na drogę mojego życia. Poproszę Jezusa, aby pokazał mi sens konkretnego cierpienia w moim
życiu, które przeszedłem z Nim, abym mógł za nie podziękować. Oddam Mu krzyże, które sam nakładam na
swoje plecy przez grzech i nieposłuszeństwo. Poproszę o przyjęcie łaski Krzyża, który mnie zbawia, który On
poniesie ze mną.
Dzień 3. Uzdrowienie epileptyka – Mt 17, 14-18
Jezus dokonuje kolejnego cudu uzdrowienia. Mówi: „Przyprowadźcie mi go tutaj”. Jest to zachęta dla mnie,
abym przychodził do Niego ze swoimi problemami, ale też, abym przyprowadzał Mu moich bliskich, znajomych
i wszystkich, których noszę w sercu.
W dzisiejszej modlitwie oddam Jezusowi wszystkie osoby cierpiące, chore, zagubione, zbuntowane…
Przyprowadzę Mu je z ufnością.
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
Dzień 4. Uzdrowienie epileptyka. Wiara – Mt, 17, 19-21
Jezus zarzuca uczniom brak wiary. Mówi o wierze, która przenosi góry, z którą nie ma nic niemożliwego. To
trudne słowa, często duchowo traktowane z przymrużeniem oka. Wiara jest łaską, jest darem, trzeba o nią
prosić i przyjmować z otwartym sercem.
Poproszę Jezusa, aby dawał mi wiarę silną, ale pokorną, abym nigdy nie tracił nadziei, abym ufał, że Boże
rozwiązania są najlepszymi rozwiązaniami, abym wierzył w moc postu i modlitwy, szczególnie wtedy, gdy
otacza mnie ciemność i trudno mi się modlić.
Dzień 5. Druga zapowiedz męki i zmartwychwstania – Mt 17, 22-23
Uczniów opanował smutek, gdy usłyszeli od Jezusa, że będzie zabity. Są w Galilei, gdzie zostali powołani, gdzie
poznawali Jezusa i Jego moc, gdzie widzieli cuda. Smutek przesłonił im wiadomość o zmartwychwstaniu.
Zastanowię się, co w mojej relacji z Jezusem najbardziej mnie zasmuca, jakie trudne pytania do Niego noszę
w swoim sercu. On zaprasza mnie, abym Mu o tym powiedział. W modlitwie oddam Mu wszystkie trudne
sprawy, prosząc, aby przemieniał moje serce, aby przemieniał smutek w radość.
Dzień 6. Podatek na świątynię – Mt 17, 24-27
Jezus podejmuje rozmowę z Piotrem, w którego sercu jest niepokój związany z usłyszanym zarzutem wobec
Jezusa. Uczy go miłości wobec osób o innych poglądach, rozwagi i mądrej ustępliwości.
W moim sercu również bywają zarzuty wobec Jezusa i Kościoła. Często słyszę je od innych. Często cierpię,
słysząc ataki pod adresem Kościoła, pod adresem mojej religijności. Oddam Jezusowi z miłością wszystkie
trudne pytania, które mam w sercu. Oddam Mu osoby, które atakują Kościół, które mają inne poglądy od
moich. Przebaczę tym, które mnie osobiście zraniły (w rodzinie, we wspólnocie, w pracy…). Poproszę dla nich
i siebie o łaskę wiary, nadziei i miłości, a także o dar mądrej ustępliwości.
Proszę Cię, Panie, o Twoje prowadzenie. Ukryj mnie w Twoim Sercu. Na zawsze. Proszę Cię o wiarę, proszę
o nadzieję, szczególnie, gdy jest ciemno. Proszę o miłość, gdy po ludzku nie da się już kochać.
Maryjo, Matko Pięknej Miłości, Niepokalana Matko Wielkiego Zawierzenia, ucz nas wiary i miłości, wypraszaj
nam nadzieję.
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl