PSO MM historia

MAŁGORZATA MAZURSKA
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z HISTORII DLA KLASY
DRUGIEJ GIMNAZJUM
OSIĄGNIĘCIA UCZNIA I METODY ICH OCENY
1. Osiągnięcia ucznia
Realizacja programu umożliwi uczniowi uzyskanie wiedzy i umiejętności przewidzianych w podstawie programowej historii dla
gimnazjum, w szczególności w zakresie:
• umiejscawiania konkretnych wydarzeń, faktów, procesów w określonym czasie i przestrzeni historycznej,
• rozumienia ciągłości i zmienności procesów w dziejach,
• poznawania i rozumienia związków (w kontekście historycznym) człowieka z jego społecznością lokalną, kulturą (lub szerzej – kręgiem
kulturowym), ojczyzną, narodem i religią,
• chronologicznego przedstawiania wydarzeń,
• porządkowania wydarzeń w czasie,
• posługiwania się mapą,
• operowania podstawowymi pojęciami historycznymi,
• analizy źródeł,
• odczytywania danych kartograficznych, statystycznych, posługiwania się encyklopedią,
• wyciągania wniosków z informacji,
• wiązania wydarzeń dziejów powszechnych z historią Polski,
• ujmowania treści historycznych w związkach przyczynowo-skutkowych,
• oceniania faktów i wydarzeń historycznych,
• dostrzegania związków między przeszłością, teraźniejszością a przyszłością,
• znajomości i oceny najważniejszych wydarzeń,
• dokonywania porównawczej analizy faktów historycznych,
• określania charakterystycznych cech poszczególnych epok,
• rozumienia związku człowieka ze środowiskiem naturalnym,
• poznania źródeł cywilizacji europejskiej i wkładu innych cywilizacji do kultury światowej,
• interpretacji utworu literackiego i dzieła sztuki oraz objaśnienia zabytku,
• pisania prac historycznych,
• formułowania wypowiedzi,
• dyskusji i uzasadniania własnego stanowiska.
2. Wiedza, pojęcia i zagadnienia konieczne do poznania i zrozumienia kolejnych epok
W trakcie edukacji historycznej w gimnazjum uczeń powinien uzyskać wiedzę o zagadnieniach związanych z poszczególnymi epokami i
umiejętność operowania pojęciami w następującym zakresie:
■ NOWOŻYTNOŚĆ
Wiedza
• osiągnięcia renesansu i ich znaczenie dla następnych epok
• wielkie odkrycia geograficzne i ich skutki
• zasady reformacji i reformy katolickiej – podobieństwa i różnice; nowe wyznania chrześcijańskie
• terytorium, tożsamość i zróżnicowanie Rzeczypospolitej szlacheckiej
• charakterystyka kultury sarmackiej
• wewnętrzne i międzynarodowe przyczyny rozbiorów Rzeczypospolitej
• zalety i wady ustroju Rzeczypospolitej szlacheckiej
• charakterystyczne cechy monarchii absolutnej, monarchii konstytucyjnej, republiki
• charakterystyka baroku i jego główne osiągnięcia
• charakterystyka oświecenia i jego znaczenie dla następnych epok
• powstanie Stanów Zjednoczonych Ameryki i główne zasady ich ustroju
• idee rewolucji francuskiej
• zasady organizacji gospodarki w XVI–XVIII w.
• warunki życia codziennego
Pojęcia
• parlament,
sejm, sejmik, konstytucja, demokracja szlachecka, absolutyzm, monarchia parlamentarna, monarchia konstytucyjna,
konfederacja, rokosz, rozbiory, rewolucja, kontrrewolucja, trójpodział władz
• sarmatyzm, szlachta, magnateria, burżuazja
• rynek, kapitał, bank, giełda, nakład, manufaktura
• renesans, humanizm, barok, oświecenie, racjonalizm, klasycyzm, liberalizm, konserwatyzm, etatyzm
• reformacja, sekularyzacja, reforma katolicka, kontrreformacja, Kościół narodowy, protestantyzm
Zagadnienia konieczne do poznania i zrozumienia nowożytności:
Wielkie odkrycia geograficzne i opanowywanie świata przez Europejczyków w XVI–XVIII w.
Główne osiągnięcia epoki renesansu.
Unia Polski z Litwą – skutki religijne, cywilizacyjne i polityczne.
Porównanie reformacji i reformy katolickiej.
Społeczeństwa i państwa nowożytnej Europy.
Pozytywne i negatywne cechy ideału sarmackiego.
Przewrót umysłowy w oświeceniu.
Rewolucja francuska – „rewolucja filozofów".
Znaczenie Konstytucji 3 maja.
3. Metody oceny osiągnięć uczniów
• wypowiedź ustna – odpowiedź z lekcji poprzednich, wypowiedź na temat lekcji bieżącej, wypowiedź przy lekcjach powtórzeniowych,
• praca klasowa (np. test problemowy),
• pracę domowa (m.in. pracę pisemną dotyczącą analizy źródeł, wypracowania, referaty),
• praca w grupie zadaniowej,
• zaangażowanie i pracę ucznia na lekcjach prowadzonych metodami aktywizującymi.
Przedstawione wyżej formy sprawdzania wiedzy i umiejętności można uzupełniać o elementy dodatkowe – zadania indywidualne dla
ochotników (recenzje przeczytanych lektur, sporządzanie pomocy dydaktycznych, przygotowanie we współpracy z nauczycielem wystąpień
włączonych w tok zajęć, udział w konkursach przedmiotowych).
Uczeń w ciągu semestru może zgłosić dwa razy nieprzygotowanie do lekcji.
Uczeń jest zobowiązany do prowadzenia zeszytu przedmiotowego.
Ocenę na koniec semestru wystawia się z co najmniej pięciu ocen cząstkowych.
Przy ocenianiu proponuje się sześciostopniową skalę ocen.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
• ma braki w podstawowych wiadomościach, lecz z pomocą nauczyciela potrafi je nadrobić,
• rozwiązuje i wykonuje typowe zadania o niewielkim stopniu trudności,
• przejawia gotowość i chęć do przyswajania nowych wiadomości i współpracy z nauczycielem.
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który:
• opanował treści przewidziane w programie nauczania na poziomie podstawowym,
• rozwiązuje i wykonuje typowe zadania o średnim stopniu trudności i niewielkim stopniu złożoności,
• próbuje porównywać, selekcjonować i klasyfikować fakty i informacje,
• dostrzega podstawowe związki pomiędzy różnymi faktami historycznymi,
• współpracuje z nauczycielem,
• wykazuje aktywność na lekcji.
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń który:
• potrafi samodzielnie pracować z podręcznikiem, materiałem źródłowym,
• ustnie i pisemnie stosuje terminy i pojęcia historyczne,
• rozwiązuje typowe problemy z wykorzystaniem informacji z różnych źródeł,
• efektywnie współdziała w zespole i aktywnie pracuje w grupie,
• bierze udział w dyskusjach, wymianie poglądów, potrafi argumentować i bronić swoich racji.
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który:
• opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony programem nauczania historii w danej klasie,
• sprawnie posługuje się wiadomościami,
• rozwiązuje samodzielnie problemy, potrafi samodzielnie interpretować i wyjaśniać fakty i zjawiska historyczne,
• potrafi zastosować posiadaną wiedzę w ocenie bieżących wydarzeń,
• umie bronić swoich poglądów, a także potrafi dochodzić do porozumienia w kwestiach spornych,
• wnosi twórczy wkład w realizowane zagadnienia.
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
• w wysokim stopniu opanował treści programowe, rozszerzając swoją wiedzę o wiadomości wykraczające poza program danej klasy,
• umie formułować oryginalne i przemyślane wnioski, hierarchizować i selekcjonować nabytą wiedzę,
• bierze udział i osiąga znaczące sukcesy w konkursach przedmiotowych,
• samodzielnie i twórczo rozwija swoje zainteresowania.
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:
• nie opanował treści koniecznych,
• ma poważne braki w podstawowych wiadomościach, uniemożliwiające dalszą naukę,
• nie przejawia chęci przyswajania nowych wiadomości i współpracy z nauczycielem.