Procedury postępowania na wypadek wystąpienia

KNOW-HOW
mgr Marcin Podgórski1, mgr Klaudiusz Nadolny2
Lotnicze Pogotowie Ratunkowe
Wojewódzkie Pogotowie Ratunkowe w Katowicach
1
2
Procedury postępowania
na wypadek wystąpienia
zdarzenia masowego i mnogiego
Ujednolicenie działań na miejscu zdarzenia,
ze szczególnym uwzględnieniem ZRM
Praca recenzowana
A
nalizując wpływ poszczególnych elementów łańcucha przeżycia na skuteczność udzielania medycznych czynności
ratunkowych przez członków ZRM, należy zwrócić szczególną uwagę na istotność
poszczególnych czynności i decyzji podejmowanych w okresie od momentu powiadomienia dyspozytora medycznego o wystąpieniu nagłego zagrożenia zdrowotnego
do czasu działań podejmowanych w warunkach szpitalnych. Powyższe nabiera jeszcze
większego znaczenia w sytuacji zdarzeń
z dużą liczbą poszkodowanych, które zawsze generują wieloaspektowe i interdyscyplinarne problemy dla wszystkich jego
uczestników, niejednokrotnie traktowane
post factum jako błędy poszczególnych podmiotów. Głównym elementem, który minimalizuje wystąpienie błędów i gwarantuje
sprawność systemu PRM, jest powtarzalny
szablon działań dla poszczególnych obszarów uczestniczących w zdarzeniu. Szablon
ten powinien uwzględniać elementy przyjęcia wezwania i jego koordynacji poprzez
realizację działań w miejscu zdarzenia,
dyslokację poszkodowanych i czynności
w szpitalnych oddziałach ratunkowych
i izbach przyjęć szpitali.
Wychodząc naprzeciw zapotrzebowaniu,
którego efektem miał być zbiór określonych
zadań i czynności do wykonania podczas
zdarzeń z dużą liczbą poszkodowanych,
został opracowany materiał pn. Procedury postępowania na wypadek wystąpienia
Title
Management in mass accidents.
Unification of operations at the accident site with a particular focus
on emergency medical teams
Streszczenie
Zdarzenia o charakterze masowym zawsze są dużym wyzwaniem dla służb
ratowniczych. Prawidłowe postępowanie na miejscu zdarzenia stanowi
gwarancję minimalizacji wtórnych skutków zdarzenia w każdym wymiarze – medycznym, społecznym i ekonomicznym. Obecnie schemat działań
powinien się opierać na procedurach postępowania w wypadkach mnogich
i masowych zatwierdzonych przez Ministerstwo Zdrowia i przekazanych
do realizacji wojewodom. Zastosowanie procedur skutkuje mniejszą liczbą potencjalnych błędów na miejscu wypadku.
Słowa kluczowe
procedury, zdarzenia masowe, segregacja medyczna
Summary
Mass accidents are always a challenge for emergency services. Correct
management at the scene allows us to provide the best medical care
in a given situation. Currently the management should be based on operating procedures in mass accidents issued by the Ministry of Health.
The application of the procedures results in a lower number of potential
errors at the accident site.
Keywords
procedures, mass accidents, medical triage
www.naratunek.elamed.pl
25
UWAGI
SOR
……...……………………
Chirurgia ogólna
Chirurgia naczyniowa
N-chir
Ortopedia
OITM
UWAGI
2 godz.
SOR
……...……………………
SOR
……...……………………
Chirurgia ogólna
Chirurgia naczyniowa
Chirurgia ogólna
Chirurgia naczyniowa
N-chir
Ortopedia
N-chir
Ortopedia
OITM
Oddziały szpitalne
Oddziały szpitalne
OITM
1 godz.
2 godz.
UWAGI
……...……………………
……...……………………
2 godz.
1 godz.
Tab. 1. Tabela szpitali; źródło: Procedura postępowania na wypadek wystąpienia zdarzenia mnogiego/masowego. Ministerstwo Zdrowia. Warszawa 2015
26
zdarzenia mnogiego/masowego. Procedury
uzyskały status zaleceń konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny ratunkowej,
a także zostały zatwierdzone i wprowadzone do stosowania przez ministra zdrowia.
Jednym z podstawowych komponentów
właściwie zorganizowanej akcji ratowniczej
jest sprawnie funkcjonująca komunikacja
oparta na zunifikowanej i właściwie interpretowanej terminologii oraz ściśle określonych
kanałach przepływu informacji. Przywołane
wyżej opracowanie zawiera m.in. propozycję
definicji kluczowych terminów dotyczących
zdarzeń z potencjalnie dużą liczbą poszkodowanych, których wykorzystanie ma bezpośredni wpływ na kwalifikację zdarzenia
oraz wdrożenie adekwatnego postępowania.
Definicje
1 godz.
2 godz.
BLOKI OPERACYJNE
BLOKI OPERACYJNE
1 godz.
(poza stanowiskami IT)
(poza stanowiskami IT)
UWAGI
(z respiratorem)
Liczba wolnych RESP.
(z respiratorem)
Liczba wolnych RESP.
Oddziały szpitalne
1 godz.
2 godz.
UWAGI
2 godz.
BLOKI OPERACYJNE
……...……………………
(poza stanowiskami IT)
UWAGI
(z respiratorem)
Liczba wolnych RESP.
1 godz.
2 godz.
1 godz.
w ciągu:
Liczba stanowisk IT
2 godz.
1 godz.
w ciągu:
Liczba stanowisk IT
2 godz.
1 godz.
w ciągu:
Liczba stanowisk IT
DOSTĘPNOŚĆ
(przy założeniu wstrzymania planowych zabiegów)
Uwagi
DOSTĘPNOŚĆ
(przy założeniu wstrzymania planowych zabiegów)
Uwagi
DOSTĘPNOŚĆ
(przy założeniu wstrzymania planowych zabiegów)
Uwagi
„CZERWONEJ” „ŻÓŁTEJ”
……...…………………………
tel. ……...…………………………
„CZERWONEJ” „ŻÓŁTEJ”
……...…………………………
tel. ……...…………………………
„CZERWONEJ” „ŻÓŁTEJ”
……...…………………………
tel. ……...…………………………
3
Nazwa podmiotu leczniczego
Nazwa podmiotu leczniczego
Nazwa podmiotu leczniczego
Możliwość przyjęcia
poszkodowanych z grupy
2
1
Możliwość przyjęcia
poszkodowanych z grupy
Możliwość przyjęcia
poszkodowanych z grupy
KNOW-HOW
Na Ratunek 2/16
Zdarzenie mnogie – zdarzenie, w wyniku
którego określone w procesie segregacji poszkodowanych zapotrzebowanie na kwalifikowaną pierwszą pomoc i medyczne czynności ratunkowe realizowane w trybie natychmiastowym przekracza możliwości sił
i środków podmiotów ratowniczych obecnych na miejscu zdarzenia w danej fazie
działań ratowniczych.
Zdarzenie masowe – zdarzenie, którego
zagrożenia dotyczą więcej niż jednej osoby
poszkodowanej znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, ale określone
w wyniku segregacji poszkodowanych zapotrzebowanie na kwalifikowaną pierwszą pomoc i medyczne czynności ratunkowe realizowane w trybie natychmiastowym nie przekracza możliwości sił i środków podmiotów
ratowniczych obecnych na miejscu zdarzeń.
Segregacja medyczna – proces wyznaczania priorytetów leczniczo-transportowych realizowany w zdarzeniach mnogich
i masowych.
Segregacja pierwotna – segregacja poszkodowanych realizowana niezwłocznie
po przybyciu na miejsce zdarzenia podmiotu
ratowniczego, prowadzona w ramach rozpoznania wstępnego.
Segregacja wtórna – segregacja poszkodowanych realizowana po wdrożeniu medycz-
KNOW-HOW
nych czynności ratunkowych wobec osób
poszkodowanych o najwyższym priorytecie.
Procedury
Zespół do opracowania procedur został powołany 18 czerwca 2014 roku w Warszawie
przez dr. n. med. Roberta Gałązkowskiego.
W skład zespołu weszli eksperci z dziedziny medycyny ratunkowej i ratownictwa medycznego w Polsce. Przedmiotem procedur
było ujednolicenie sposobu postępowania
w sytuacji wystąpienia zdarzenia o potencjalnym charakterze mnogim/masowym
we wszystkich obszarach Systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, jak również w innych elementach systemu ochrony
zdrowia w Polsce.
Procedury obejmują swym zakresem następujące stanowiska i obszary: dyspozytorów medycznych, dyspozytora krajowego
SP ZOZ Lotnicze Pogotowie Ratunkowe,
kierujących akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych, członków
zespołu ratownictwa medycznego, lekarzy
koordynatorów ratownictwa medycznego,
szpitalne oddziały ratunkowe, izby przyjęć szpitali, jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych
dla ratownictwa medycznego, wojewodów.
Każdy z wymienionych obszarów zawiera
opis zakresu zadań i czynności do wykonania, a także posiada przeznaczoną do wypełniania kartę działania oraz kartę oceny
przebiegu zdarzenia.
Istotną kwestią, która została zawarta
w procedurze, jest uwypuklenie zasadniczej
roli wojewody jako instytucji odpowiedzialnej za koordynację i sprawne funkcjonowanie systemu w województwie. W tym celu
procedura przewiduje organizację przez
wojewodę w ciągu 72 godzin od godziny
zakończenia działań ratowniczych briefingu podsumowującego przebieg działań,
z udziałem przedstawicieli poszczególnych
instytucji, które brały udział w akcji ratowniczej. Głównymi zadaniami tego briefingu
mają być: syntetyczna analiza organizacji
zdarzenia wykonana przez poszczególnych
jego uczestników, sporządzenie wniosków
określających kierunki ewentualnych zmian,
a także ocena zastosowanych procedur. Całość finalnie winna zostać przekazana do ministra zdrowia.
Omawiane opracowanie w sposób jednoznaczny uwzględnia obecnie obowiązujące
regulacje dotyczące organizacji systemu zawarte w Ustawie z dnia 8 września 2006 roku
o Państwowym Ratownictwie Medycznym
(Dz.U. z 2006 r. nr 191, poz. 1410 z późn. zm.).
Akcja prowadzenia medycznych czynności
ratunkowych rozpoczyna się w momencie
przybycia zespołu ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia. Akcją prowadzenia
medycznych czynności ratunkowych kieruje
wyznaczony przez dyspozytora medycznego
jeden z członków ZRM. Przybywające kolejno zespoły zgłaszają obecność kierującemu
akcją medyczną, który przydziela zadania
według aktualnych potrzeb.
Decyzję o uznaniu zdarzenia za masowe
lub katastrofę podejmuje pierwszy przybyły na miejsce zdarzenia dowódca jednostki
r e k l a m a
BRAYDEN
INNOWACYJNY
MANEKIN RKO
– unikalny
system wskaźników
Wyjątkowa
skuteczność szkoleń
Najwyżej oceniany
przez użytkowników
3 lata gwarancji
W pełni zgodny
z wytycznymi
ERC oraz AHA 2015
Zwycięzca
prestiżowego
konkursu
DESIGN AWARD
2016
Więcej na:
www.brayden.pl
www.naratunek.elamed.pl
29
KNOW-HOW
Państwowej Straży Pożarnej lub kierownik
zespołu ratownictwa medycznego.
Skupiając się jedynie na zadaniach z obszaru zespołów ratownictwa medycznego,
procedury precyzują następujący zakres ich
działań:
a)w obszarze zadań kierującego akcją
prowadzenia medycznych czynności
ratunkowych (KAM) – w jasny i czytelny sposób zostały określone, krok
po kroku, elementy działań, jakie winny
zostać podjęte na każdym etapie prowadzonej akcji – począwszy od potwierdzenia przyjęcia wezwania, stosowania
dyscypliny korespondencji radiowej,
przydziału ról dla każdego z członków
ZRM, optymalnej drogi dojazdu, oceny
bezpieczeństwa, dokonania rozpoznania, weryfikacji rodzaju i charakteru
zdarzenia, a skończywszy na rodzaju
informacji przekazywanych do dyspozytora medycznego. Ponadto szczegółowo
opisano zakres współpracy z kierującym
działaniami ratowniczymi (KDR), a także informacje, jakie winny być zebrane
i przekazane do kierującego działaniami
dyspozytora medycznego w odniesieniu
do liczby poszkodowanych, z nadanym
priorytetem, oraz zapotrzebowania
na siły i środki, zachowując właściwy
timing, odzwierciedlający określony
etap akcji;
b)w obszarze zadań ZRM – opis i karta
działania zawierają: godzinę przyjęcia
wezwania, wprowadzenie dyscypliny radiowej, ewentualną aktualizację miejsca
i rodzaju zdarzenia oraz potwierdzenie
niezwłocznego zgłoszenia się do KAM.
Przygotowane procedury zawierają również wzory następujących kart przeznaczonych dla zespołów ratownictwa medycznego:
a) karta działań kierującego akcją medycznych czynności ratunkowych – umożliwiająca pisemną rejestrację najważniejszych elementów akcji na każdym jej
etapie;
b)karta działań zespołu ratownictwa medycznego;
c)tabela dyslokacji poszkodowanych –
umożliwiająca zbiorcze zestawienie poszkodowanych, uwzględniające określony
priorytet działań (kolor) oraz kryptonim
zespołu, który transportuje poszkodowanych;
d) karty oceny przebiegu zdarzenia dla kierującego akcją medycznych czynności ratunkowych oraz dla zespołu ratownictwa
medycznego – umożliwiające dokonanie
oceny zdarzenia pod kątem komunikacji,
współpracy z innymi obszarami systemu
PRM oraz jednostkami współpracującymi.
Głównymi ogniwami spajającymi wzory
poszczególnych kart są ich standaryzacja
i unifikacja pod kątem zasobu danych oraz
rodzaju informacji, jakie należy zebrać, przeanalizować i przekazać dalej z uwzględnieniem poszczególnych etapów akcji ratowniczej. Taka formuła stanowi gwarancję spójności zbieranych danych, a także uświadamia
poszczególnych uczestników obsługujących
zdarzenie o ich zakresie i konieczności ich
zebrania/przygotowania.
Segregacja medyczna
Jednym z ważniejszych etapów obsługi zdarzenia z dużą liczbą poszkodowanych jest
Czerwony
Pomoc natychmiastowa
Poszkodowani wymagają natychmiastowej pomocy ratującej życie
(ABC)
Żółty
Pomoc odroczona
Poszkodowani niewymagający natychmiastowej pomocy ratującej
życie, którym ta pomoc może być udzielona w terminie późniejszym
Zielony
Lżej poszkodowani
Poszkodowani, którzy wymagają niewielkiej pomocy lub nie wymagają
jej wcale
Czarny
Pacjent nie do uratowania
Tab. 2. Segregacja medyczna; źródło: Briggs S.M., Brinsfield K.H.: Wczesne postępowanie medyczne w katastrofach. Podręcznik dla
ratowników medycznych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, s. 13-14
30
Na Ratunek 2/16
KNOW-HOW
określenie liczby poszkodowanych w jak
najkrótszym czasie, poprzez wykonanie
segregacji medycznej (triage), stanowiące główną determinantę i umożliwiające
określenie zapotrzebowania na potencjalną
liczbę sił i środków.
Triage w dosłownym tłumaczeniu oznacza selekcję, segregację rannych. Jest to klasyfikacja poszkodowanych w zależności
od stopnia obrażeń i rokowania. Podczas
segregacji medycznej stan zdrowia poszkodowanych i poniesione przez nich obrażenia decydują o przydziale rannych do odpowiednich grup oznaczonych kolorami.
Głównym zadaniem dla prowadzących
segregację medyczną jest wyszukanie grupy
poszkodowanych w stanie bezpośredniego
zagrożenia życia (kolor czerwony). Segregacja jest procesem ciągłym, trwającym
przez cały okres akcji ratunkowej.
W Europie funkcjonuje wiele systemów
segregacji medycznej. W polskim systemie PRM najczęściej wykorzystywanym
systemem segregacji medycznej jest system START.
System START (simple triage and rapid
treatment) oparty jest na szybkiej ocenie
trzech podstawowych parametrów klinicznych poszkodowanych powyżej 8. roku
życia i szybkiej decyzji co do priorytetu
udzielanych medycznych czynności ratunkowych i transportu. Ocenie, która
nie powinna całościowo trwać dłużej niż
30 sekund, podlegają: częstość oddechu,
obecność tętna na tętnicy promieniowej
lub czas powrotu krążenia włośniczkowego oraz stan świadomości.
W miarę napływu sił i środków, w trakcie
segregacji lub po jej wykonaniu, poszkodowanych przemieszcza się do wyznaczonych
sektorów oznaczonych kolorami: czerwonym, żółtym, zielonym, i jeśli istnieje potrzeba – również czarnym.
System Jump START został opracowany
w 1995 roku przez Lou E. Romina i stanowi
adaptację systemu segregacyjnego START
na potrzeby segregacji pacjentów z przedziału od 1. do 8. roku życia. System ten
zawiera działania, które są dostosowane
do anatomii, fizjologii i parametrów pacjentów pediatrycznych. Stosowanie systemu
Jump START eliminuje ryzyko wystąpienia
sytuacji polegającej na przesegregowaniu
(overtriage), a także niweluje potencjalne
wydłużenie czasu samej oceny.
Podsumowanie
Cechami charakterystycznymi zdarzeń
z dużą liczbą poszkodowanych, oprócz czasowej dysproporcji pomiędzy zapotrzebowaniem a aktualnym zasobem sił i środków
w miejscu zdarzenia, są: dynamika zdarzeń,
deficyt czasu, a niejednokrotnie również
interdyscyplinarność zdarzeń, generująca
multiplikację czynności do jednoczesnego
wykonania. W celu realizacji podstawowego zadania podczas tego typu zdarzeń, którym jest minimalizacja ofiar śmiertelnych,
niezbędny jest sprawnie funkcjonujący
system PRM. Głównymi ogniwami spajającymi funkcjonowanie PRM są: właściwa
organizacja, sprawnie działające kanały
przepływu informacji, jednolita i czytelna
terminologia, a także świadomość zadań
i obowiązków wszystkich obszarów systemu. Podstawowymi elementami systemu,
który gwarantuje akceptowalną efektywność podczas zdarzeń z dużą liczbą poszkodowanych, są zasady i reguły działania, które między innymi zostały zawarte
w przygotowanym opracowaniu pn. Procedury postępowania na wypadek wystąpienia
zdarzenia mnogiego/masowego.
Należy zwrócić uwagę, że opracowanie i wdrożenie jakichkolwiek procedur
nie stanowi gwarancji osiągnięcia oczekiwanych rezultatów. Kluczem do ich
osiągnięcia są nieustanne, systematyczne
ćwiczenia absorbujące wszystkie obszary
ochrony zdrowia, w których udział jest
niezbędny. Tylko taka organizacja funkcjonowania systemu stanowi fundament
do jego rozwoju oraz stabilny komponent
systemu bezpieczeństwa wewnętrznego
państwa.
q
Piśmiennictwo dostępne
na www.naratunek.elamed.pl
www.naratunek.elamed.pl
31
KNOW-HOW
Piśmiennictwo
1. Briggs S.M., Brinsfield K.H.: Wczesne postępowanie medyczne w katastrofach. Podręcznik
dla ratowników medycznych. Wydawnictwo
Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
2. Ciećkiewicz J.: Transport w zdarzeniach masowych. [W:] Styka L. (red.): Ewakuacja i transport poszkodowanego. Górnicki Wydawnictwo
Medyczne, Wrocław 2008.
3. Cone D.C.: Medycyna katastrof. [W:] Planz
S. H., Wipler E. J. (red.): Medycyna ratunkowa NMS. Elsevier Urban & Partner, Wrocław
2008.
4. Gaca M.: Ratownictwo medyczne – wstęp. [W:]
Cenajek-Musiał D., Okulicz-Kozaryn I. (red.):
Stany zagrożenia życia: postępowanie lecznicze
i leki stosowane w ratownictwie medycznym.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu, Poznań
2009.
5. Gaca M., Witkowski A.: Realizacja programu
medycyny ratunkowej. „Przewodnik Lekarza”,
2/2007.
6. Jakubaszko J.: Ratownik medyczny. Górnicki
Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2007.
32
Na Ratunek 2/16
7. Karski A., Nogalski A.: Zasady organizacji
struktur medycyny ratunkowej. [W:] Zawadzki
A. (red.): Medycyna ratunkowa i katastrof. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011.
8. Konieczny J., Gaca M.: Zasadnicze ogniwa
ratowania i świadczenia pomocy medycznej
w wypadkach i katastrofach. [W:] Cenajek-Musiał D., Okulicz-Kozaryn I. (red.): Stany zagrożenia życia: postępowanie lecznicze
i leki stosowane w ratownictwie medycznym.
Uniwersytet Medyczny w Poznaniu, Poznań
2009.
9. Zawadzki A. (red.): Medycyna ratunkowa
i katastrof. Wydawnictwo Lekarskie PWZL,
Warszawa 2011.
10.Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Dz. U. z 2006
r. nr 191, poz. 1410.
11.Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym. Dz.U. z 2007 r. nr 89, poz.
590.
12.Procedura postępowania na wypadek wystąpienia zdarzenia mnogiego/masowego. Ministerstwo Zdrowia, Warszawa 2015.
Zabiegi ratujące życie, które powinno się wykonać na miejscu katastrofy
udrożnienie i zabezpieczenie drożności dróg oddechowych
tlenoterapia, oddech wspomagany lub zastępczy
odbarczenie odmy prężnej
zaopatrzenie rany ssącej klatki piersiowej
zatamowanie krwotoku zewnętrznego
wkłucie dożylne lub śródkostne i rozpoczęcie przetaczania płynów
amputacje (wyjątkowo)
perikardiocenteza (wyjątkowo)
We wszystkich pozostałych przypadkach poszkodowany powinien zostać niezwłocznie przetransportowany
do odpowiedniej placówki medycznej.
Zdarzenie masowe to zdarzenie, w wyniku którego określone w procesie segregacji poszkodowanych zapotrzebowanie na kwalifikowaną pierwszą pomoc i medyczne
czynności ratunkowe realizowane w trybie natychmiastowym przekracza możliwości sił i środków podmiotów
ratowniczych obecnych na miejscu zdarzenia w danej fazie
działań ratowniczych.
Zdarzenie masowe – procedury wypadku masowego
wdraża pierwszy ZRM na miejscu zdarzenia. Wraz z dyspozytorem medycznym wyznacza się kierującego akcją
medyczną. KAM wyznacza osobę wykonującą segregację
medyczną i w razie możliwości wyznacza kierownika
strefy transportu.
Skala ciężkości urazu TRTS
Parametry oceniane
wartość
10-29
> 29
Liczba oddechów/min
6-9
1-5
–
> 90
76-89
Ciśnienie skurczowe krwi
50-75
1-49
–
13-15
9-12
Skala Glasgow
6-8
4-5
–
suma punktów
1-10
11
12
0
punkty
4
3
2
1
0
4
3
2
1
0
4
3
2
1
0
sugeruje
pomoc natychmiastowa
pomoc pilna
pomoc odroczona
zmarły
* TRTS – ang. Triage Revised Trauma Score.
GŁÓWNE CZYNNOŚCI
NA MIEJSCU ZDARZENIA:
1. Ocena miejsca bezpieczeństwa zdarzenia w szczególności, gdy na miejscu nie ma jeszcze podmiotów
KSRG.
2.Ocena miejsca zdarzenia pod kątem liczby osób poszkodowanych, stanu ich obrażeń, zapotrzebowania
na dodatkowe siły i środki, informacje o miejscu
i charakterze zdarzenia wraz z najlepszą drogą dojazdu.
3. Komunikacja z dyspozytorem medycznym kierującym
działaniami i przekazanie najważniejszych informacji,
np. liczba poszkodowanych, potrzebne siły i środki,
potrzeba ustalenia miejsc w szpitalach itd. Ważne, aby
KAM był w stałej łączności z DM.
4.Wykonywanie segregacji medycznej i przekazywanie
tej informacji do KAM. Rekomendowany system segregacji w Polsce do START i Jump START.
5.KAM – koordynacja działań na miejscu zdarzenia,
najważniejsze aspekty:
– potwierdzenie DM-K przyjęcia funkcji KAM,
– przyjęcie informacji związanych z zasadami korzystania z łączności radiowej w trakcie trwania
zdarzenia,
– weryfikacja i przekazanie DM-K informacji o optymalnej drodze dotarcia,
– weryfikacja identyfikacji poszkodowanych
z równoczesnym rozpoczęciem udzielania medycznych czynności ratunkowych,
– przekazanie DM-K informacji z rozpoznania
wstępnego – segregacji pierwotnej,
– przyjęcie informacji o liczbie zadysponowanych
ZRM – wprowadzenie otrzymanych danych
do TABELI DYSLOKACJI POSZKODOWANYCH,
– przyjęcie informacji o zadysponowanych służbach
i podmiotach ratowniczych,
– weryfikacja wspólnie z DM-K zapotrzebowania
na kolejne ZRM,
– przekazanie DM-K informacji o wynikach segregacji
wtórnej,
– przyjęcie informacji o wyznaczonych szpitalach dla
poszkodowanych z grupy „czerwonej”,
– właściwa dyslokacja poszkodowanych,
– weryfikacja obsługiwanego zdarzenia i określenie
charakteru zdarzenia: mnogie lub masowe.
KARTA „WYPADEK MASOWY”
PROCEDURA POSTĘPOWANIA
W WYPADKU MASOWYM – ZRM
KARTA
PEDIATRYCZNA
KARTA
„WYPADEK
MASOWY”
SYSTEM START I JUMP START
SYSTEM START
Ranny chodzący
– skieruj do odpowiedniego sektora. Oznacz jako
KOD ZIELONY
Poszkodowany niechodzący – oceń podstawowe parametry A, B, C, D
brak
KOD CZARNY
> 30/min
ODDECH
NAWRÓT KAPILARNY
LUB TĘTNO OBWODOWE
<2s
KOD CZERWONY
< 10/min
>2s
brak
KOD CZERWONY
obecne
nie
STAN ŚWIADOMOŚCI
SPEŁNIA PROSTE POLECENIA
KOD CZERWONY
tak
KOD ŻÓŁTY
SYSTEM JUMP START (STOSUJEMY U DZIECI MIĘDZY 1.-8. ROKIEM ŻYCIA)
CHODZI?
SEGREGACJA
WTÓRNA
KOD ZIELONY
tak
nie
ODDYCHA?
> 45/min
CZĘSTOŚĆ
ODDECHÓW
tak
< 15/min
KOD CZERWONY
nie
KOD CZERWONY
UDROŻNIJ DROGI
ODDECHOWE
oddycha
NAWRÓT KAPILARNY
LUB TĘTNO OBWODOWE
nie oddycha
KOD CZARNY
obecne < 2 s
TĘTNO OBECNE?
nie
STAN ŚWIADOMOŚCI
SPEŁNIA PROSTE
POLECENIA
tak
KOD CZARNY
5 ODDECHÓW
RATOWNICZYCH
nie
oddycha
KOD CZERWONY
brak
>2s
KOD CZERWONY
nie
tak
oddycha
KOD CZERWONY
KOD ŻÓŁTY
LISTA OSÓB POSZKODOWANYCH
Priorytet
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
Czerwony
Żółty
Zielony
Czarny
Przedstawione materiały stanowią wyłącznie zbiór przydatnych informacji opracowany zgodnie
z aktualnym stanem wiedzy medycznej i mają jedynie walor informacyjny, edukacyjny oraz
pomocniczy. Jako takie nie mogą stanowić samodzielnej podstawy do podejmowania decyzji
w sferze ochrony życia i zdrowia, a za podjętą czynność medyczną odpowiada wyłącznie podmiot
udzielający świadczeń medycznych i zdrowotnych. Opublikowanie karty ma także na celu
wywołanie dyskusji w związku z przedstawionymi w niej informacjami, do czego gorąco zachęcamy.
Opracowanie:
Marcin Podgórski, Klaudiusz Nadolny