Prestiżowe nagrody PAN i rektorów. Młodym i najzdolniejszym.
Transkrypt
Prestiżowe nagrody PAN i rektorów. Młodym i najzdolniejszym.
Prestiżowe nagrody PAN i rektorów Młodym i najzdolniejszym Po raz kolejny przyznane zostały prestiżowe nagrody Komisji Prezydium Oddziału Łódzkiego Polskiej Akademii Nauk i Konferencji Rektorów Państwowych Wyższych Uczelni Łodzi dla młodych i wyróżniających pracowników nauki i ludzi sztuki . Ich uroczyste wręczenie odbyło się 13 czerwca. W dziedzinie nauk humanistycznych nagrodę otrzymała dr Małgorzata Jakubowska (36 lat) z Katedry Mediów i Kultury Audiowizualnej, Instytutu Teorii Literatury, Teatru i Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Łódzkiego – za umiejętność ukazania filmu i jego recepcji w różnych kontekstach kulturowych formacji postmodernistycznych. Prace i dwie książki jej autorstwa otwierają nowe progi analityczne i stanowią istotny element poznawczy w polskiej, współczesnej wiedzy o filmie i w opisach jego kulturowo-społecznych funkcji. Laureatka jest autorką 12 wnikliwych rozpraw i artykułów opublikowanych w wydawnictwach i czasopismach naukowych. Za książkę Teoria kina Gillesa Deleuze'a (2003) otrzymała indywidualną nagrodę Rektora UŁ drugiego stopnia. Zarówno w książkach, jak i rozprawach naukowych dostrzec można dwukierunkowe wykształcenie laureatki – kulturoznawcze i filozoficzne. W centrum jej naukowych zainteresowań pozostaje teoria i filozofia kina oraz postmodernistyczna refleksja dotycząca kultury współczesnej. Interesującym nurtem badawczych dociekań są także problemy analityki filmowej — metodologii i praktyki. Uczestniczyła w sześciu konferencjach naukowych wygłaszając referaty, a podczas pobytu na uniwersytecie w Sztokholmie wygłosiła cykl wykładów na temat polskiego filmu współczesnego. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Estetycznego i Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego. W pracy naukowej i dydaktycznej koncentruje na zagadnieniach teorii tekstu, przyjemności tekstu oraz aspektach filozofii dialogu i filozofii postmodernistycznej. Jej publikacje należy uznać za oryginalne i naukowo dojrzałe. W dziedzinie nauk biologiczno-medycznych nagrodę przyznano dr n. med. Jakubowi Fichnie (29 lat) z Zakładu Chemii Biomolekularnej Katedry Chemii Biomedycznej Uniwersytetu Medycznego – za zsyntezowanie kilku serii analogów ligandów receptora /^-opioido-wego oraz wszechstronne badania ich efektów jako środków przeciwbólowych i przeciwdepresyjnych in vivo (na zwierzętach doświadczalnych) oraz mechanizmów ich działania ze szczególnym uwzględnieniem w odniesieniu do różnych typów receptorów opioido-wych. Jego dorobek naukowy jest niezwykle bogaty. Z IF opublikowanych prac doświadczalnych wynosi 55,085. Wśród 21 pozycji wyniki 14 prac były uzyskane we współpracy z ośrodkami zagranicznymi, ale była to z reguły problematyka dr. Fichny i on był głównym wykonawcą. Jest wybitnie zdolnym, młodym naukowcem, bardzo zaangażowanym w tematykę swoich badań. Zarówno jego przygotowanie teoretyczne jak i umiejętności eksperymentatorskie zasługują na wysoką ocenę. Godny podkreślenia jest multidyscyplinarny zakres jego naukowej działalności, której głównym tematem jest badanie zależności pomiędzy strukturą a aktywnością biologiczną peptydów opioidowych. W ramach tej tematyki zajmuje się zarówno projektowaniem i syntezą nowych analogów, jak i badaniem ich właściwości biologicznych przy użyciu wielu metod biochemicznych i fizjologicznych. W dziedzinie nauk ścisłych nagrodę wręczono dr inż. Lidii Okrasie (36 lat) z Katedry Fizyki Molekularnej Wydziału Chemicznego Politechniki Łódzkiej – za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie badań właściwości fizycznych i fizykochemicznych polimerów. Do najważniejszych jej osiągnięć naukowych należy zaliczyć wykazanie korelacji pomiędzy strukturą i morfologią szeregu polimerów, kopolimerów i kompozytów o złożonej architekturze, a relaksacjami molekularnymi i właściwościami fizycznymi tych materiałów. Wyspecjalizowała się w badaniach dynamiki molekularnej polimerów z zastosowaniem bardzo nowoczesnej techniki – szerokopasmowej spektroskopii dielektrycznej. Cechą charaktersystyczną prowadzonych przez nią ekspermentów jest jednak stosowanie szerokiego spektrum technik badawczych, takich jak dynamiczna analiza mechaniczna, skaningowa kalorymetria różnicowa, analiza' termO-optyczna, termoluminescencja czy spektroskopia ramanowska. Prowadzone przez nią badania wniosły bardzo istotny wkład do wiedzy o budowie kompozytów polimerowych otrzymanych na bazie ciekłokrystalicznych pochodnych celulozy, które wykazują anizotropowe właściwości optyczne. Jest bardzo zdolnym i aktywnym naukowcem, z bardzo dużym, mimo młodego wieku, dorobkiem naukowym. Od początku swojej kariery naukowej podejmowała ambitne zadania: pracę doktorską zrealizowała po uzyskaniu grantu rządu francuskiego w ramach tzw. “these en co-tutelle", objętego współpracą pomiędzy Politechniką Łódzką i Uniwersytetem “Claude Bernard" w Lionie (Francja). W latach 2001-2002 uzyskała prestiżowe stypendium podoktoranckie “Marie Curie" w słynnym Instytucie Maksa Plancka Badań Polimerów w Moguncji, co dało jej możliwość współpracy ze światowej rangi naukowcami. O wysokiej ocenie jej osiągnięć naukowych w ośrodkach zagranicznych świadczy fakt, że po odbyciu ww. staży była wielokrotnie zapraszana na jedno- i kilkumiesięczne staże do Uniwersytetu w Lionie oraz do Instytutu Maksa Plancka. Była współkoordynatorem projektu badawczego realizowanego w latach 2001 -2003 wspólnie z tym instytutem, w ramach programu polsko-niemieckiej współpracy naukowej. W dziedzinie nauk technicznych nagrodę otrzymał dr inż. Zbigniew Chaniecki (36 lat) z Wydziału Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki Politechniki Łódzkiej – za bezinwazyjne monitorowanie i diagnozowanie pneumatycznego transportu materiałów sypkich. Przedmiotem jego wieloletnich badań jest komputerowa analiza i diagnozowanie wybranych procesów przemysłowych z użyciem tomografii procesowej. Opracował wiele oryginalnych algorytmów przetwarzania i wizualizacji tomograficznych danych pomiarowych, które zostały wykorzystane do badania, monitorowania i diagnozowania stanów dynamicznych, a także wykrywania stanów awaryjnych procesów składowania i transportu materiałów sypkich. Przeprowadzenie programu badawczego – wykonanie serii badań statycznych i dynamicznych oraz opracowanie nowych metod przetwarzania i analizy danych pomiarowych wymagało wiedzy na temat badanych procesów przemysłowych oraz z dziedziny informatyki, automatyki i metrologii. Ważność tych osiągnięć naukowych została zweryfikowana eksperymentalnie w warunkach półprzemysłowych i podkreślona uzyskanymi nagrodami na międzynarodowych wystawach: Złotym Medalem na Międzynarodowych Targach Wynalazczości 2006 w Seulu, Złotym Medalem w kategorii Elektronika i Informatyka na 6. Międzynarodowej Wystawie Wynalazków “Innowacje 2005" w Gdańsku, Złotym Medalem na 54. Światowej Wystawie Innowacji “Eureka! 2005" w Brukseli oraz Dyplomem Ministra Edukacji i Nauki (2006 r) – za zdobycie złotego medalu na międzynarodowych targach wynalazczości. W dziedzinie twórczości artystycznej nagrodę przyznano dr. Łukaszowi Chmielewskiemu (31 lat) z Wydziału Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego – za osiągnięcia w dziedzinie grafiki, projektowania plakatów i okładek książkowych. Dyscyplina, którą uprawia jest specyficzna – trudno poddaje się jednoznacznej i obiektywnej analizie formalnej, jak wszystkie dziedziny sztuki, ale dołączona dokumentacja jest przekonywującym dowodem na wysoką jakość artystyczną twórczości laureata. Bardzo ważnym elementem formalnym w twórczości Łukasza Chmielewskiego jest typografia, w której autor upatruje źródło swych artystycznych inspiracji i cel twórczych poszukiwań. Charakter typografii wykracza w tym przypadku poza funkcję komunikacyjną i stanowi podstawę do świadomych poszukiwań formalnych. Tę postawę reprezentuje przede wszystkim kolekcja pla- katów, w których typografia stanowi podstawową strukturę graficzną. Innym bardzo ważnym czynnikiem w twórczości graficznej Ł. Chmielewskiego jest potrzeba konstruowania czytelnego i przejrzystego komunikatu, którego elementy formalne podporządkowane są wartości merytorycznej. Widoczne jest to zwłaszcza w przypadku identyfikacji korporacyjnej, gdzie autor upraszcza formę graficzną doprowadzając ją do lapidarnego skrótu, symbolu, który warunkuje skuteczne funkcjonowanie znaku firmowego na rynku i ułatwia zapamiętanie przez odbiorcę. (sb)