modułu kształcenia Teoria projektowania archit

SYLABUS PRZEDMIOTU / MODUŁU KSZTAŁCENIA
Lp.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Element
Nazwa przedmiotu/
modułu kształcenia
Typ przedmiotu/
modułu kształcenia
Instytut
Kod przedmiotu/
modułu kształcenia
Kierunek, specjalność,
poziom i profil
kształcenia
Forma studiów
Rok studiów, semestr
Forma zajęć i liczba
godzin dydaktycznych
wymagających
bezpośredniego udziału
nauczyciela i studentów
Punkty ECTS
Opis
Teoria projektowania architektonicznego
Obowiązkowy
Instytut Nauk Technicznych
PPWSZ-A-2-108-s/n
kierunek: Architektura
poziom kształcenia: II stopnia
profil kształcenia: Praktyczny
Stacjonarne:
Rok I, sem. I
Niestacjonarne:
Rok I, sem. I
Stacjonarne:
Niestacjonarne:
Wykłady: 15 godz.
Wykłady: 15 godz.
1ECTS
Nakład pracy studenta – bilans punktów ECTS
Forma aktywności studenta
11
Obciążenie studenta
Studia stacjonarne
Obciążenie studenta na zajęciach
wymagających bezpośredniego
godz.: 19
udziału nauczycieli
akademickich, w tym:
Udział w wykładach (godz.)
Udział w ćwiczeniach/ seminariach/
zajęciach praktycznych/ praktykach
zawodowych (godz.)
Dodatkowe godziny kontaktowe z
nauczycielem (godz.)
Udział w egzaminie (godz.)
Obciążenie studenta związane z
godz.: 6
nauką samodzielną, w tym:
Samodzielne studiowanie tematyki
zajęć/ przygotowanie się do
ćwiczeń (godz.)
Przygotowanie do zaliczenia/
egzaminu (godz.)
Wykonanie zadań domowych
(referat, projekt, prezentacja itd.)
(godz.)
Suma
(obciążenie studenta na zajęciach
wymagających bezpośredniego
godz.: 25
udziału nauczycieli akademickich
oraz związane z nauką
samodzielną)
Nauczyciel
akademicki
odpowieDr inż. arch. Paweł Maryńczuk
dzialny za
przedmiot/
moduł
(egzaminujący)
ECTS: 0,75
Studia niestacjonarne
godz.: 19
ECTS: 0,75
15
15
-
-
-
-
4
4
ECTS: 0,25
godz.: 6
ECTS: 0,25
-
-
3
3
3
3
ECTS: 1
godz.: 25
ECTS: 1
12
13
Nauczyciele
akademiccy
prowadzący
przedmiot/
moduł
Wymagania
(kompetencje)
wstępne
14
Założenia i cele
przedmiotu
15
Efekty
kształcenia
Dr inż. arch. Paweł Maryńczuk
Ma wiedzę na temat projektowania architektonicznego. Ma wiedzę na temat
kształtowania środowiska człowieka z uwzględnieniem relacji zachodzących między
ludźmi a obiektami architektonicznymi i otaczającą przestrzenią. Zna zasady
kompozycji architektonicznej.
C1–doskonalenie umiejętności rozwiązywania problemów funkcjonalnych,
użytkowych, budowlanych, konstrukcyjnych, inżynierskich i technologicznych w
stopniu zapewniającym bezpieczeństwo i komfort użytkowania obiektów
mieszkalnych, w tym osobom niepełnosprawnym;
C2 – doskonalenie warsztatu projektowego w opracowaniu i prezentacji projektów;
C3- Uwzględnienie w projektowaniu obiektów mieszkalnych walorów
krajobrazowych i kulturowych (sięganie do tradycji i lokalnej tożsamości) oraz
relacji zachodzących pomiędzy ludźmi a obiektami architektonicznymi i otaczającą
przestrzenią;
C4 - Określenie aspektów socjologicznych i psychologicznych wpływających na
proces projektowania obiektów mieszkaniowych;
C5 – rozwinięcie umiejętności przeprowadzania analiz miejsca w skali
urbanistycznej i architektonicznej;
C6 - doskonalenie umiejętności kształtowania środowiska człowieka z
uwzględnieniem relacji zachodzących między ludźmi a obiektami architektonicznymi
i otaczającą przestrzenią;
Opis efektów kształcenia w zakresie:
WIEDZY
W1 Student ma uporządkowaną, szczegółową i
podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną
obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu
dotyczącego kształtowania kompozycji
architektonicznej i urbanistycznej;
Student ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu kształtowania formy
architektonicznej i urbanistycznej;
Student zna podstawowe metody stosowane
przy rozwiązywaniu zadań projektowych z
zakresu kształtowania kompozycji
architektonicznej i urbanistycznej;
Student ma świadomość konieczności
wykorzystywania zdobytej wiedzy w
przełożeniu na działania praktyczne;
Student ma podstawową wiedzę niezbędną
do rozumienia społecznych uwarunkowań
działalności związanej z prawidłowym
kształtowaniem
przestrzeni.
W2 Posiada szczegółową wiedzę w zakresie
wybranych zagadnień teorii architektury i
urbanistyki.
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Student potrafi pozyskiwać informacje z
literatury, baz danych oraz innych
właściwie dobranych źródeł, także w języku
angielskim lub innym języku obcym
uznawanym za język komunikacji
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
K_W01
Odniesienie
do efektów
kształcenia
dla obszaru
T2P_W01
T2P_W02
T2P_W03
T2P_W05
T2P_W06
T2P _W07
T2P _W10
lnzP_W01
lnzP_W02
lnzP_W04
K_W02
T2P_W03
T2P_W10
lnzP_W02
lnzP_W04
K_U07
K_U13
T2P_U02
T2P_U05
T2P_U06
T2P_U07
T2P_U08
międzynarodowej w zakresie studiowanego
kierunku studiów;
Potrafi integrować uzyskane informacje,
dokonywać ich interpretacji, a także
wyciągać wnioski oraz formułować i
uzasadniać opinie.
U2
Potrafi gromadzić informacje, analizować je,
interpretować i wykorzystywać do
opracowania projektu;
Student ma umiejętność samokształcenia się;
Student potrafi dokonać krytycznej analizy
ogólnej i ocenić znaczenie rozwiązań
projektowych z zakresu kompozycji
architektonicznej i urbanistycznej;
KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH
K1
Ma świadomość społecznej roli architektury
w rozwoju cywilizacyjnym;
Student rozumie potrzebę uczenia się przez
całe życie, potrafi inspirować i organizować
proces uczenia się innych osób;
Student ma świadomość ważności i rozumie
pozatechniczne aspekty i skutki działalności
architektonicznej, w tym jej wpływu
środowisko oraz na kontekst przestrzenny, i
związanej z tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje, związane z
prawidłowym kształtowaniem przestrzeni;
Student prawidłowo identyfikuje dylematy
związane z wykonywaniem zawodu
architekta;
K2
Ma świadomość ważności i zrozumienie
skutków działalności inżynierskiej w
zakresie projektowania architektonicznego i
jego wpływu na środowisko oraz związanej
z tym odpowiedzialności;
Student ma świadomość roli społecznej
absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza
rozumie potrzebę formułowania i
K_U01
T2P_U10
T2P_U12
T2P_U14
T2A_U15
T2P_U16
T2P_U17
T2P_U18
T2P_U19
lnzP_U01
lnzP_U02
lnzP_U03
lnzP_U05
lnzP_U07
lnzP_U09
lnzP_U10
lnzP_U12
T2P_U01
T2P_U02
T2P_U04
T2P_U06
T2P_U08
T2P_U09
T2P_U11
T2P_U12
T2P_U15
T2P_U16
T2P_U17
T2P_U18
T2P_U19
lnzP_U02
lnzP_U03
lnzP_U04
lnzP_U07
lnzP_U08
lnzP_U09
lnzP_U11
K_K01
T2P_K01
T2P_K04
T2P_K05
T2P_K06
lnzP_K01
lnzP_K02
K_K02
K_K05
T2P_K02
T2P_K03
T2P_K05
lnzP_K01
lnzP_K02
16
17
18
19
20
Treści
kształcenia
przekazywania społeczeństwu, w
szczególności poprzez środki masowego
przekazu, informacji i opinii dotyczących
osiągnięć techniki i innych aspektów
działalności inżynierskiej;
Podejmuje starania, aby przekazać takie
informacje i opinie w sposób powszechnie
zrozumiały;
Student potrafi współdziałać i pracować w
grupie, przyjmując w niej różne role
postępuje zgodnie z zasadami etyki
zawodowej;
Zaawansowana teoria i zasady projektowania architektonicznego.
Ukazanie mechanizmów kształtujących wzajemne relacje architektury i kultury.
Omówienie zjawiska integracji sztuk oraz zagadnień z zakresu estetyki ,ergonomii,
psychologii i socjologii architektury.
Dyskusja, prezentacja, wykład
Stosowane
metody
dydaktyczne
Metody weryfikacji Efekt
Sposób weryfikacji efektów kształcenia
efektów kształcenia kształcenia
(w odniesieniu do
W1
Ma rozbudowaną wiedzę o współczesnych trendach rozwojowych z
poszczególnych
zakresu projektowania architektonicznego
efektów)
W2
Ma szczegółową wiedzę w zakresie teorii projektowania
architektonicznego oraz szczegółową wiedzę dotyczącą podstaw
projektowania architektonicznego, a także kompozycji przestrzennej;
U1
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł, polsko- i anglojęzycznych, dokonywać ich interpretacji oraz
wyciągać wnioski, formułować i uzasadniać opinie;
U2
Potrafi posługiwać się środkami plastycznego wyrazu,
charakterystycznymi dla realizacji zadań typowych dla kształtowania
kompozycji architektonicznej, potrafi stosować różne środki techniczne
i materiałowe do prezentacji pomysłu architektonicznego;
K1
Poprawnie udziela odpowiedzi na zadawane pytania. Postępuje
zgodnie z zasadami etyki zawodowej;
Jest odpowiedzialny za rzetelność uzyskanych wyników swoich prac i
ich interpretację;
K2
Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy, twórczy i
innowacyjny;
Kryteria oceny
Na ocenę 5,0
Student posiada szeroką wiedzę i wykazuje się znajomością problematyki modułu
osiągniętych
kształcenia. Potrafi wskazać na powiązania z innymi dziedzinami i przedmiotami.
efektów
kształcenia
Na ocenę 4,5
Student posiada poszerzoną wiedzę w zakresie modułu kształcenia. Rozumie
znaczenie i wykazuje zindywidualizowane podejście do problematyki przedmiotu.
Rozumie znaczenie programu przedmiotu i jego wpływu na wiedzę.
Na ocenę 4,0
Student posiada wiedzę w zakresie modułu kształcenia. Potrafi językiem fachowym
zaprezentować posiadaną wiedzę. Rozumie złożoność problematyki przedmiotu.
Na ocenę 3,5
Student posiadł podstawową wiedzę z zakresu modułu kształcenia. Zna podstawowe
zagadnienia dotyczące przedmiotu.
Na ocenę 3,0
Student opanował podstawowe wiadomości z zakresu modułu kształcenia, jednak
wykazuje nieusystematyzowanie wiedzy i jej niekompletność.
Indywidualne konsultacje z prowadzącym ćwiczenia, bieżąca ocena postępu prac
Forma i warunki
projektowych
zaliczenia
Przeglądy cząstkowe podsumowujące kolejne etapy wykonywanego zadania
przedmiotu/
projektowego, z których uzyskanie ocen pozytywnych jest warunkiem zaliczenia
modułu, w tym
21
zasady
dopuszczenia do
egzaminu /
zaliczenia z oceną
Wykaz literatury
podstawowej
22
Wykaz literatury
uzupełniającej
23
Wymiar, zasady
i forma
odbywania
praktyk
zawodowych
przedmiotu (ocena formująca)
1. Banham Reyner: Rewolucja w architekturze. Teoria i projektowanie w
„pierwszym wieku maszyny”, tłumaczenie: Zbigniew Drzewiecki, Warszawa,
Wydawnictwo: Artystyczne i Filmowe, 1979.
2. Fikus Marian: Cechy procesu projektowego w działalności twórczej i
realizacyjnej. Powiązanie praktyki architektonicznej z teorią i dydaktyką,
Poznań, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 1992.
3. Ghirardo Diane, Architektura Po Modernizmie, tłumaczenie. M. Motak i M. A.
Urbańska, Toruń, Wrocław, Wydawnictwo; Via, 1999
4. Giedion Siegfried, Przestrzeń, czas, architektura – narodziny nowej tradycji,
tłumaczenie: J. Olkiewicz, Warszawa, wydawnictwo: PWN, 1968.
5. Latour S., Szymski A., Rozwój współczesnej myśli architektonicznej; Warszawa,
wydawnictwo: PWN.,1985
1. Trzeciak P., Historia ,psychika ,architektura, Warszawa, wydawnictwo: PWN,
1981
6. Cichy-Pazder E.M., Humanistyczne podstawy kompozycji miast. Wybrane
aspekty percepcyjne i behawioralne, Kraków, wydawnictwo: Politechnika
Krakowska, Ośrodek Kształcenia Urbanistów. Mon.,1998
7. Wejchert K., Elementy kompozycji urbanistycznej, Warszawa, wydawnictwo
Arkady, 1984.
8. Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, tłumaczenie: Kumaniecki K.,
Prószyński i S-ka, Warszawa, 1999.
2. 10. Żórawski J., O budowie formy architektonicznej, Warszawa, wydawnictwo:
Arkady, 1962.
1. Tobolczyk M., Narodziny Architektury. Wstęp do ontogenezy architektury,
Warszawa, wydawnictwo: PWN. 2000
2. Paszkowski Z., Tradycja i innowacja w twórczości architektonicznej, Szczecin,
Prace Naukowe Politechniki Szczecińskiej.Nr.533IAiPPNr.39 1997
3. Radziewanowski Z., Kultura jako medium architektury i przestrzeni społecznej,
(w)Materiały z Konwersatoriów Polskiej Architektury Współczesnej w
Mogilanach Wyd.PK.1980-84r.Krakóws.115
4. Bańka A., Architektura psychologicznej przestrzeni życia. Behawioralne
podstawy projektowania architektonicznego, Poznań, wydawnictwo: Gemin,
1997.
5. Jencks Charles, Architektura Postmodernistyczna, Warszawa, wydawnictwo:
Arkady, 1987.
6. Jencks Charles, Architektura późnego modernizmu i inne eseje, Warszawa,
wydawnictwo: Arkady, 1989.
7. Jodidio Philip, Nowe formy. Architektura lat dziewięćdziesiątych XX wieku,
Warszawa , wydawnictwo: Taschen, Muza, 1998.
8. Krier Rob, Urban space, Rizzoli, New York, 1979.
9. Norberg-Schulz Christian, Znaczenie w architekturze zachodu, Warszawa,
wydawnictwo: Murator, 1999.
10. Adamczewska-Wejchert H., Kształtowanie zespołów mieszkaniowych, ,
Warszawa, wydawnictwo: Arkady, 1985 + nowe wyd.
11. Ghel J., Życie między budynkami. Użytkowanie przestrzeni publicznych, Kraków,
wydawnictwo: RAM, 2009
12. Neufert E., Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego,
Warszawa, wydawnictwo: Arkady, 1980
13. Rasmunssen S.E., Odczuwanie architektury, Warszawa, wydawnictwo. Murator,
1999
14. Periodyki: Czasopisma architektoniczne i urbanistyczne, itp