Chiny Ałtan - Tag

Chiny
Stolica:
Pekin
Powierzchnia:
9 596 960 km²
Ludność:
1 330,1 mln
Waluta:
juan renminbi z nowym oznaczeniem China New Yuan (CNY), 1 CNY = 100 fenów
Napięcie:
220 V
Język:
chiński
Wiza:
wiza jest wymagana
Regiony:
Ałtaj, Ałtan - Tag, Cajdam, Cinling, Góry Wschodniochińskie, Hainan, Hongkong,
Karakorum, Kotlina Dżungarska, Kunlun, Mały Chingan, Nan - Shan, Nizina Chińska
, Nizina Mandżurska, Pekin, Pustynia Gobi, Pustynia Takla Makan, Syczuan,
Szanghaj, Tien - Szan, Tybet, Wielki Chingan, Wybrzeże Pohaj, Wybrzeże Żółte,
Wyżyna Junkuej, Wyżyna Południowo - Wschodnia
Ałtan - Tag
Krótka informacja
Górskie krajobrazy i trudnodostępne szczyty skute białym śniegiem.
Informacje ogólne
Suche stepy, kamieniste pustynie, wieczne śniegi oraz lodowce położone wysoko w górach na stałe tworzą krajobraz surowego regionu Ałtan-Tag.
Północne odgałęzienie gór Kunlun rozdziela w północno-zachodnich Chinach Kotlinę Kaszgarską od Kotliny Cajdamskiej i rozciąga się na długości
około 800 km., osiągając w najwyższych punktach ponad 6 tys. metrów. Góry Ałtan-Tag tworzą przede wszystkim rozczłonkowane pasma pokryte
śniegiem i opadające nieznacznie pod względem wysokości w części południowej, w której biorą początek liczne rzeki. Piękny krajobrazowo region
otaczają takie krainy jak: Nanshan, Cajdam, Kunlun, Pustynia Takla Makan i Tien-Szan. Jeżeli ktoś nie jest wykwalifikowanym miłośnikiem wspinaczki
górskiej, a będzie miał możliwość podziwiania niższych partii trudnodostępnych gór, z pewnością natknie się na kamienne pustynie, suche stepy i
zielone łąki, na których pojawiają się jaki i owce.
Kuchnia
Chociaż
kuchnia chińska zagościła na dobre na europejskich stołach, wizyta w
tradycyjnej restauracji może okazać się miłym zaskoczeniem.
Pełna harmonia smaków to kulinarna zaleta uzyskiwana dzięki unikalnemu łączeniu składników o różnych kształtach i barwach, zadziwiających nie
tylko zmysł smaku, ale również wzroku. Chińczycy stawiają na dużo warzyw, mało tłuszczu oraz zdrowe jedzenie nierozerwalnie połączone z
filozofią, medycyną i każdą dziedziną życia. Terytorium Chin jest bardzo
rozległe, dlatego w zależności od pobytu w danym regionie, warto
poświęcić czas na kulinarną podróż po najróżniejszych restauracjach, by rozpoznać na własnym podniebieniu najważniejsze smaki: słodki, kwaśny,
cierpki, słony i gorzki.
Warto pamiętać, że w Chinach śniadania spożywa się bardzo wcześnie, nawet o 6:00 rano, a przed południem większość restauracji przyrządza
już obiady. W tradycyjnych restauracjach jada się na obracanych stołach przeważnie pałeczkami, chociaż dla turystów z zachodu przygotowywane
są na wszelki wypadek zestawy sztućców, ale będąc już w Chinach chyba warto pokusić się naukę specyficznego spożywania posiłków. Lista
chińskich potraw jest tak długa jak historia kraju licząca kilka tysięcy lat. Zaglądając do restauracji oprócz lokalnego podziału można zauważyć
kilka kategorii: potrawy carskie, potrawy lokalne, potrawy rodzinne, etniczne, wegetariańskie oraz lecznicze. Większość dań skupia dziedzictwo
kultur azjatyckich takich jak koreańska, japońska oraz
mongolska. Na stoły cesarskie trafiały przeważnie najznamienitsze i
wyszukane dania,
podczas gdy poddani spożywali najczęściej ryż.
Kuchnia bazuje na ryżu krótko lub długoziarnistym, bardzo często serwowanym w postaci klusek lub makaronu. Do tego dochodzi przeważnie
mięso uznawane za produkt dodający sił witalnych. Chociaż w regionach islamskich króluje baranina i wołowina, najpopularniejszym mięsem jest
wieprzowina zwana zhurou. Jada się także dużo kurczaków jirou oraz jagnięcinę. Na stoły, szczególnie w regionach przymorskich, trafiają także ryby
fu,
chociaż spotkać można również nieco bardziej egzotyczne ślimaki
morskie, żółwie, węże, cykady, a nawet skorpiony czy kawałki
niedźwiedzia. Na szczęście dostępna jest cała gama warzyw takich jak kapusta pekińska, szpinak czy ziemniaki oraz owoców: jabłek, mandarynek,
bananów, gruszek i winogron. Niezbędnych protein dostarczają nasiona soi występujące w wielu potrawach, chociaż za substytut mięsa uchodzi
także ser tofu – świeży twaróg o konsystencji kremu, podawany w wielu kulinarnych kombinacjach.
Do popularnych przekąsek, z którymi bardzo często można się zetknąć stołując się w niewielkich restauracjach na wąskich uliczkach „hutong”,
należą jaja kacze, kurze i przepiórcze gotowane na twardo w roztworze herbaty, sosu sojowego i anyżu. Na stoiskach z przekąskami można także
nabyć grillowane skrzydełka kurczaka, makarony, kebaby, pieczone ziemniaki i kukurydzę. Ciekawe w smaku mogą okazać się bułki gotowane na
parze o nadzieniu mięsnym lub warzywnym, na które potocznie mówi się „łyse głowy”.
Posiłki
najczęściej rozpoczyna się pobudzającą żołądek i wzmagającą apetyt
filiżanką herbaty, której mnogość gatunków może zachwycić
niejednego
pasjonata aromatycznego napoju. Chińczycy do posiłków pijają także piwo pijiu (najsłynniejsze Tsingtao pochodzi z Qingdao) oraz
spirytus bajiu określany mianem „białego wina”. Jest to jeden z najmocniejszych alkoholi, z którym nie należy przedobrzyć, podobnie jak z mocną
wódką Mao Tai Jiu
pochodzącą z prowincji Kuejczou. Może po prostu lepiej sięgnąć do obiadu
po słodzoną lemoniadę albo delikatne wino
gronowe Putao Jiu. W restauracji warto także poprosić o butelkę słodkiego, uchodzącego za wytrawne, białego wina „Wielki Mur” lub czerwonego
o groźnej nazwie „Smok”.
Wydruk ze strony http://www.rezerwacje.odkrywajswiat.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/4
Obyczaje
Turyści wybierający się do Chin spodziewają się przeważnie kulturowego szoku, co nie do końca okazuje się słuszne. Chociaż odległy zakątek na
kuli ziemskiej jest ogromną zagadką rządzoną według tajemniczych zasad, bez problemu można się tam odnaleźć i przekonać, że jest to ciekawy
kraj z jedną z najstarszych kultur świata. W kraju akupunktury, aromaterapii i ćwiczeń z medytacji każdy może doświadczyć inspirujących przygód,
które później staną się ciekawym tematem do dyskusji.
Niemalże całą populację stanowią Chińczycy, niemniej w jej skład wchodzi kilkadziesiąt innych mniejszości narodowych, które wyznają między
innymi islam. Wyznanie i religia bardzo mocno wpływa na kulturę i kształtuje styl życia społeczności. W chińskich religiach ludowych główną rolę
odgrywa buddyzm, taoizm i konfucjanizm, chociaż znaczna część społeczeństwa jest bezwyznaniowa. Konfucjanizm przykładowo kładł nacisk na
poszanowanie tradycji i stąd zamiłowanie Chińczyków do
wszechobecnego porządku. Taoizm odnosił się do obecnych w człowieku
przeciwstawnych sił jing i jang oraz rozwoju duchowego człowieka, a buddyzm wyznawał wiarę w istnienie istot nadprzyrodzonych oraz życia po
śmierci.
Chińczycy są na ogół pracowici, zaradni i weseli, o czym przykładowo można przekonać się podczas stołowania w restauracjach i wsłuchiwania w
gwarne rozmowy. Interesują się światem zewnętrznym, chociaż życiowa determinacja prowadzi do osiągania celu za wszelką cenę. Podróżując po
Chinach należy jednak pamiętać, że wciąż ma się do czynienia z państwem komunistycznym, rządzonym silną ręką i posiadającym system nie
zawsze zrozumiałych wartości. Ludzie rodzą się równi i prowadzą życie w zgodzie z powszechnie obowiązującymi normami.
Podróżnik
zwiedzający chińskie miasta powinien pamiętać o okazywaniu szacunku i
posłuszeństwie wobec starszych. Dobrym sposobem na
wywarcie pozytywnego wrażenia jest przekazanie przy pierwszym spotkaniu wizytówki lub karteczki z imieniem i nazwiskiem, najlepiej w języku
chińskim.
Chińczycy bywają impulsywnymi ludźmi, chociaż nie zawsze głośna dyskusja
musi mieć znamiona kłótni. Chociaż w Chinach
funkcjonuje wiele różnych dialektów językowych (szanghajski, min, kantoński), komunikację ułatwia język mandaryński określany „wspólnym
językiem”. Dla turystów z pewnością egzotycznie przedstawiają się chińskie znaki-piktogramy reprezentujące raczej myśl niż sposób wymowy,
których dźwięk różni się w zależności od regionu. Poznanie nawet najłatwiejszych znaków, chociaż sprawi zapewne sporo trudności, może okazać
się interesującą nauką.
Chińczycy niezależnie od piastowanego stanowiska największą wagę przywiązują do przestrzegania godzin posiłków, końca pracy i snu, dlatego
warto uszanować przerwę obiadową, by zaoszczędzić sobie jakichś nieprzyjemności. Bardzo ważna jest także gościnność, chociaż zaproszenia
do domów są rzadkością, w przeciwieństwie do towarzyskich spotkań w
restauracjach. Zaproszenie do jedzenia jest wyrazem przyjaznych
stosunków, tym bardziej jeśli dotyczy spraw biznesowych. Kultura biznesowa i negocjacyjna bowiem jest w chinach bardzo ważnym aspektem
prowadzenia interesów, więc jeśli ktoś w trakcie podróży chce załatwić sprawy zawodowe powinien szczegółowo zapoznać się z taką etykietą, by
nie popełnić niepotrzebnego „faux pas”. Chińczycy dużą wagę przywiązują także do min, próbując zawsze zachować kamienne oblicze, co często
może wprawiać Europejczyków w zabawne zakłopotanie. W trakcie rozmów lepiej nie poruszać tematów dotyczących Tybetu i ogólnie komunizmu,
a tym bardziej nie można krytykować funkcjonowania państwa. Naturalne tematy najczęściej dotyczą pogody, kultury, zabytków czy sportu.
Dla
Chińczyków najświętszą częścią ciała jest głowa, więc nie należy dotykać niczyjej głowy. Nie ma tam zwyczaju dawania napiwków,
spóźnianie się nie leży w dobrym tonie, a zakazane jest pokazywanie stopy lub wskazywanie czegoś stopą uchodzącą za nieczystą część ciała.
Chiny
są państwem komunistycznym, w którym celebruje się takie święta jak
Święto Pracy przypadające na 1 maja, październikowe Święto
Narodowe czy Nowy Rok będący świętem ruchomym ze względu na chiński kalendarz. Do pozostałych świąt państwowych należy między innymi
Dzień Kobiet, Dzień Dziecka i rocznica powstania Komunistycznej Partii Chin.
Wycieczki Fakultatywne
Urumczi – stolica Kotliny Dżungarskiej i jedno z najważniejszych miast tej części Chin, z ponadmilionową społecznością. Dla turystów
przybywających tam z zachodniej części Azji jest to pierwsze typowo chińskie miasto, z którym ma się do czynienia. Historia Urumczi sięga VII wieku,
kiedy region przeszedł pod całkowitą kontrolę Chin. W tym czasie zatrzymywały się tam kupieckie karawany podążające Jedwabnym Szlakiem, a w
wieku VIII napłynęła ludność ujgurska. W XVIII w. powstawały w okolicy liczne kolonie wojskowe mające tłumić muzułmańskie powstania. Kilka stuleci
później, przed wybuchem II wojny światowej, pojawili się tam Sowieci, których zadaniem było również opanowanie rebelianckich zapędów trwających
aż do lat sześćdziesiątych XX w. Obecnie Urumczi jest ważnym miastem przemysłowym, pełnym eleganckich domów i sklepów ciągnących się wzdłuż
głównych ulic. Dla turystów nie ma tym zbyt wielu zabytków do oglądnięcia, niemniej z dziejami okolic można zapoznać się w Muzeum
Autonomicznego Regionu Xinjiangu, z główną ekspozycją poświęconą historii Jedwabnego Szlaku. Dowiedzieć się tam również można o
mniejszościach etnicznych zamieszkujących Kotlinę Dżungarską. W mieście nie ma jednoznacznie określonego centrum, a najprzyjemniejszym
terenem dla turystów jest wzgórze Hongshan, gdzie można dobrze zjeść, zrobić zakupy, zwiedzić kilka świątyń i oglądać oddalone szczyty regionu
Tien-Szan. Ze względu na najlepszą w tej części Chin bazę hotelową, z Urumczi najlepiej wybierać się na zwiedzanie okolic. W wielu restauracjach
można nie tylko dobrze zjeść, ale również przypatrzeć się pokazom tradycyjnego tańca ujgurskiego.
Tian Chi– Niebiańskie Jezioro położone około 100 km na wschód od Urumczi tworzy wyjątkowy pejzaż, którego podziwianie jest prawdziwą,
turystyczną rozkoszą. Z racji położenia na wysokości 2 tys. m n.p.m. nad akwenem nieustannie panuje przyjemny chłód, orzeźwiający w trakcie
upalnego lata. Zbiornik niebiańsko kołyszący się pośród gęstych lasów sosnowych, strzelistych wzgórz i trawiastych łąk zasilany jest wodą z
topniejących lodowców. Rześkie powietrze zachęca do długich wędrówek po wyznaczonych szlakach okalających błękit skryty wśród zieleni i skał.
Podczas wędrówki można spotkać leniwe bydło wypasające się na bujnych łąkach, tradycyjne jurty, w których mieszkają pasterze, kozice górskie
wędrujące wysokimi graniami i turystów szykujących się na wysokogórską wspinaczkę. W chwili słabości warto zapytać miejscowych o „kumys” –
napój alkoholowy wytwarzany ze sfermentowanego kobylego mleka.
Klasztor Ta’er– jeden z najwspanialszych tybetańskich klasztorów, który pochodzi z 1560 r. i wchodzi w skład tzw. przybytków grupy religijnej „żółtych
czapek”. Z powstaniem klasztoru wiąże się legenda, według której w tym miejscu narodził się założyciel sekty Cong-k’a-pa. Z jego pępowiny na ziemię
spłynęła krew dająca początek drzewu tysiąca liści. Turyści mogą przyjrzeć się tybetańskiej kulturze, zwiedzić kilka świątyń z najciekawszym Wielkim
Pawilonem ze Złotym Dachem oraz medytować w towarzystwie mnichów w Wielkim Pawilonie Medytacyjnym. Warto także wspiąć się na pobliskie
wzgórza, by z góry spojrzeć na ciekawy kompleks religijny, nad którym unosi się duch czuwającego Buddy.
Jezioro Qinghai– potężne jezioro słonowodne przypominające morze jest największym tego typu zbiornikiem w Chinach. Turyści przyjeżdżają
najczęściej nad malowniczy akwen, by łowić ryby lub wybrać się na Wyspę Ptaków, która uchodzi za raj dla ornitologów. W okolicy znajduje się kilka
ośrodków oferujących noclegi, wyprawy łódką, przejażdżki konne i obiady w tradycyjnych wioskach.
Shuilian Dong– w okolicy miejscowości zachowały się ciekawe zabytki sztuki buddyjskiej, z których najciekawsza jest świątynia Lasho i Grota
Tysiąca Buddów pochodząca z lat 304-439 n.e., czyli okresu panowania Szesnastu Królestw. Ogromne wrażenie na turystach robi 40-metrowa
Wydruk ze strony http://www.rezerwacje.odkrywajswiat.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/4
płaskorzeźba Buddy stworzona na stromym klifie, której piękno potęgują rzeźby dzikich zwierząt „krążące” u jego stóp.
Okolice Jiayuguan– w pobliżu nieco sennego miasta znajduje się kilka atrakcji turystycznych, z których najciekawiej prezentuje się Fort Cheng Lou
położony między zaśnieżonym pasmem gór Qilian a czarnymi szczytami Mazong. Obecna budowla pochodząca z epoki Ming nazywana jest
Niezdobytym Wąwozem pod Niebem i składa się z wewnętrznych i zewnętrznych murów, kilku symbolicznych bram, pawilonów i świątyń. Zwiedzanie
najlepiej rozpocząć od doskonale zorganizowanego Muzeum Wielkiego Muru, które opowiada nie tylko historię twierdzy, ale również przybliża dzieje
Wielkiego Muru przebiegającego w okolicy. Niedaleko Jiayuguanu znajdują się także ruiny Pierwszej Wieży Nawigacyjnej, intrygujące miejsce
pochówku zwane Xincheng Dixia Hualang oraz rzeźbione skały Heishan.
Jaskinie Mogao– tajemnicze groty położone niedaleko miasta Dunhuang są największą atrakcją tej części Chin. Jedno z najwspanialszych,
archeologicznych odkryć na Wschodzie zostało założone około 366 r. n.e. i składa się z systemu kilkuset jaskiń skrywających w swych mrocznych
przestrzeniach znakomite dzieła chińskiej sztuki. Niemal w każdej grocie znajduje się posąg Buddy, wspaniałe malowidła ścienne i unikalne świątynie
zadziwiające pomysłowym wykonaniem. Kompleks Mogao powstał w czasach, kiedy w Chinach dominował taoizm i konfucjanizm oraz buddyzm
związany z rozwojem Jedwabnego Szlaku, wraz z którym pojawili się kupcy, handlarze, rzemieślnicy, artyści i wędrujący mnisi. Dlatego zwiedzając
jaskinie można prześledzić dzieje całej chińskiej sztuki kształtującej się na przestrzeni wieków. W niektórych malowidłach zdobiących pomieszczenia
widać również obce wpływy prezentujące posągi Buddy w niecodziennych odsłonach, a także sceny batalistyczne i opowieści narracyjne odnoszące
się do dziejów poszczególnych dynastii. Bogactwo malarstwa, różnorodna stylistyka rzeźbiarska i niekończące się trasy turystyczne sprawiają, że w
Jaskiniach Mogao można spędzić zarówno kształcącą, jak i fascynującą przygodę. W okolicy znajduje się także Źródło Półksiężyca – wzbudzające
podziw jezioro otoczone wydmami i zasilane podziemnymi wodami oraz Góry Śpiewającego Piasku – Mingsha Shan, które można zwiedzić na
wielbłądzie. Intrygujący dźwięk szumiącego wiatru będzie z pewnością doskonałym tematem do opowiadania po powrocie z wakacyjnych wojaży.
Hami (Kumul) – podróżnicy zmierzający do Ałtaju od strony wschodnich Chin trafiają najczęściej do największej oazy w okolicy, słynącej z uprawy
melonów. Od wieków było to jedyne żyzne i urodzajne miejsce w okolicy i tam właśnie schronienie znajdowali kupcy podróżujący handlowym traktem.
Chociaż początki osady sięgają II w. p.n.e., pierwsi Chińczycy pojawili się tam około 70 r. n.e., by utworzyć wojskową komendę sprawującą władzę
nad ludem zamieszkującym okolicę. Plemiona koczownicze niejednokrotnie niszczyły garnizon i rabowały kupców przemierzających północną nitkę
Jedwabnego Szlaku. Miasto pozostawało pod panowaniem chińskim do VIII w., czyli do momentu kiedy w północno-zachodnich Chinach pojawili się
Tybetańczycy, a Hami przeszło po panowanie ludu Ujgurów zamieszkujących tam do dziś. Przez Ałtaj w XIII stuleciu przetoczyła się fala
mongolskiego potopu, pozostawiająca po sobie na kilka stuleci potomków słynnego Czyngis-chana. Wtedy odrodziła się handlowa komunikacja z
Europą, a Hami w swoich relacjach opisał podróżnik Marco Polo zwiedzający tę część świata. XIV wiek to już dominacja dynastii Ming, która na dobre
zaczęła rządzić Chinami. Chociaż w kolejnych stuleciach ważna osada strategiczna była nękana licznymi najazdami sąsiednich państw, pozostawała
pod władzą chińską. Z tego miejsca Chińczycy wyruszali na tłumienie powstań w Turkiestanie Wschodnim – krainy podbitej w późniejszym czasie i
nazwanej Sinciang. Początek XX wieku przyniósł ze sobą kolejne konflikty, w które zaangażowała się Armia Czerwona, a prowincja Sinciang stała się
w latach pięćdziesiątych Ujgurskim Regionem Autonomicznym, pozostając jednak pod zwierzchnictwem Chin. Obecnie miasto Hami jest spokojną
oazą z panującym wokoło krajobrazem pustynnym i terenami bogatymi w złoża ropy naftowej. Nie ma tam zbyt wielu zabytków, ale warto zobaczyć
Groby Królów Hami – Hui Wang Fen, którzy władzę w mieście sprawowali w latach 1697-1930. Zwiedzić można także miejscowy meczet, muzeum
oraz mauzolea, których historię najlepiej opowiada przewodnik. Drugim istotnym miejscem jest grobowiec Gessa – jednego z pierwszych islamskich
misjonarzy działających na terenie Chin. W Hami nie ma problemu ze znalezieniem noclegu, gdyż jest to jedyne w okolicy miasto z bazą hotelową.
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej wybrać się do regionu Ałtan-Tag?
Na wycieczkę najlepiej wybrać się wiosną lub jesienią, kiedy panują optymalne warunki do zwiedzania miast i wypraw w góry, a umiarkowane
temperatury zbytnio nie przeszkadzają. Zimy w tej części kraju są mroźne, a lata upalne i deszczowe (szczególnie lipiec i sierpień).
Jaka waluta obowiązuje w Chinach i jakie są orientacyjne ceny?
Walutą Chin jest juan renminbi z nowym oznaczeniem China New Yuan (CNY), 1 CNY = 100 fenów. Ceny między regionami znacznie się różnią i
zależą od popularności turystycznej danego obszaru, a prowincja jest tańsza niż ekskluzywne kurorty. W trakcie robienia zakupów, szczególnie na
bazarach i targowiskach, warto targować się, gdyż sprzedawcy często obniżają ceny. Towary w chińskich supermarketach i większych sklepach
mają ceny porównywalne z polskimi.
Gdzie i jakie pamiątki kupić w Chinach?
Najciekawsze, tradycyjne pamiątki można kupić w lokalnych sklepach z rękodziełem oraz w „manufakturach”, gdzie przedmioty są wykonywane
ręcznie. Chińczycy są specjalistami w tworzeniu podróbek, dlatego za oryginalnymi produktami lepiej rozejrzeć się w tzw. „Sklepach Przyjaźni” niż
zwykłych sklepikach przyciągających niskimi cenami. Na uwagę zasługuje duży wybór antyków, chociaż nie ma co liczyć na niskie ceny. Ciekawymi
upominkami mogą być przykładowo narzędzia wykorzystywane przez artystów takie jak pędzle i tusz, a także przedmioty z nefrytu i tradycyjne
latawce. Warto wstąpić do tradycyjnej herbaciarni po aromatyczną paczuszkę herbaty lub rozglądnąć się w pierwszej lepszej „graciarni” za
drewnianą rzeźbą lub misternie wykonanym posążkiem Buddy. Turyści rozglądają się także za fajkami do opium, kompletami do gry w „madżonga”
czy chińską porcelaną. Stosunkowo tanie są perły, jedwab i obrazy malowane na takim materiale. Unikatowym prezentem jest także chińska
kaligrafia malowana na jedwabiu lub bibule. Podczas zakupów warto pokusić się o targowanie, gdyż sprzedawcy bardzo często opuszczają ceny
wstępnie zawyżone dla turystów.
Jaki czas obowiązuje w Chinach?
W Chinach do czasu polskiego w lecie dodajemy 6, w zimie 7 godzin.
Jak poruszać się po Chinach?
Z powodu dużych odległości przemieszczanie się pomiędzy poszczególnymi regionami jest utrudnione, niemniej samoloty obsługują stolice
wszystkich prowincji i większe miasta. Podróżowanie z pewnością wymaga wcześniejszego, dobrze przygotowanego planu, szczególnie jeśli chodzi o
tańszy transport. Kolej jest najszybszą, najbezpieczniejszą i najlepiej rozwiniętą formą poruszania się po Chinach. Sieć kolejowa dysponuje
najszybszymi pociągami luksusowymi, ekspresami, pośpiesznymi i osobowymi. Składy często bywają przepełnione, więc lepiej wcześniej
zarezerwować bilet i unikać kupowania biletu w dzień wyjazdu, chyba że jest to trasa lokalna.
Chociaż sieć kolejowa jest dobrze rozbudowana, nie brakuje regionów, do których można dotrzeć tylko autobusem. Najlepszą flotą autobusową
dysponują prywatni przewoźnicy. Połączenia zarówno prywatne, jak i publiczne są częste, gdyż istnieje duża konkurencja i zapotrzebowanie ze
strony pasażerów. Bilety można kupować bez wcześniejszej rezerwacji i należy pamiętać, że podróż autobusem nie należy do najkrótszych ze
względu na częste przystanki. Na trasach do 100 km kursują minibusy, które są rozsądną cenowo i czasowo formą podróżowania.
Transport w dużych miastach jest dobrze rozwinięty. W Pekinie, Hongkongu, Kantonie i Szanghaju działa metro, a autobusy są stosunkowo tanie.
Ceny wszechobecnych taksówek również nie są wygórowane.
Wydruk ze strony http://www.rezerwacje.odkrywajswiat.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/4
Na terytorium Chin nie można wjechać własnym samochodem, a wynająć lub kupić auto można jedynie po wcześniejszym uzyskaniu chińskiego
prawa jazdy i załatwieniu wielu formalności. Międzynarodowe prawo jazdy nie jest honorowane. Zawsze można wynająć samochód z kierowcą, ale
nie należy to do tanich udogodnień w podróżowaniu.
Jakie są ograniczenia celne w Chinach?
Przy wwożeniu środków płatniczych powyżej równowartości 5 tys. USD należy złożyć stosowną deklarację celną, na której podstawie przy wyjeździe
prowadzona jest kontrola. W deklaracji wjazdowej należy również zgłosić wszystkie wartościowe przedmioty (np.: kamera, cenna biżuteria itp.)
Wywieźć można ograniczoną ilość alkoholu (do 1 l), a zakupiony sprzęt elektroniczny nie może przekraczać wartości wyższej niż 5 tys. CNY. Zakaz
dotyczy wywozu waluty chińskiej w wysokości większej niż 20 tys. CNY, dóbr kultury, dzieł sztuki, rzadkich wydawnictw, kamieni szlachetnych i ich
pochodnych, zagrożonych gatunków roślin i zwierząt.
Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Chinach?
Cudzoziemiec na terenie Chin za wszystkie usługi medyczne płaci gotówką, natomiast zwrotu kosztów leczenia można dochodzić po powrocie do
kraju, po przedstawieniu firmie ubezpieczeniowej odpowiednich rachunków (należy zadbać, żeby były wystawione w języku angielskim). Polisy
zagranicznych firm nie są uznawane, więc jedyną opcją jest korzystanie z chińskiego ubezpieczenia. Chociaż nie ma obowiązku ubezpieczeń
osobowych, jedynym rodzajem wymaganego ubezpieczenia jest polisa na przelot na trasach krajowych, którą wykupuje się jako dodatek do biletu.
Należy również pamiętać, że niektóre z firm ubezpieczeniowych wymagają poświadczenia rachunków przez poszczególne urzędy konsularne.
Opieka medyczna poza terenami głębokiej prowincji nie stanowi problemu i jest ogólnodostępna. Cena za dobę pobytu w szpitalu nie obejmuje
kosztów usług medycznych, badań ani leków, za które płaci się osobno. Turystom, którzy chcą skorzystać z leczenia metodami tradycyjnymi zaleca
się korzystanie z gabinetów dostępnych przy niektórych klinikach oraz z punktów w większości hoteli. W niektórych regionach, które zostają
umieszczane są na liście zagrożeń epidemiologicznych sporządzonej przez WHO, bezwzględnie wymagana jest książeczka zdrowia.
Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny
niezbędnych w krajach tropikalnych oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie
wodę butelkowaną, gdyż woda z kranu nie jest zdatna do picia.
Szczepienia ochronne nie są wymagane, niemniej szczególnie w krajach tropikalnych istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologicznych, dlatego
przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami.
Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji
Sanitarnej: www.pis.gov.pl
Ważne informacje MSZ
Obywateli polskich wybierających się do Chin obowiązują wizy, które można uzyskać w ambasadach i urzędach konsularnych po przedstawieniu
paszportu (ważnego min. 6 miesięcy od daty wyjazdu z Chin), zdjęcia, wypełnionego wniosku wizowego, kserokopii biletu do Chin albo wydruku
potwierdzającego hotelową rezerwację, bądź też potwierdzenia
uczestnictwa w wycieczce. Wyjazd z terytorium Chin do Specjalnej Strefy
Administracyjnej Hongkongu lub Makau traktowany jest jako opuszczenie
granic ChRL i automatycznie anuluje ważność posiadanej wizy
jednokrotnej, dlatego przed podróżowaniem w te miejsca trzeba zadbać o posiadanie wizy dwu- lub wielokrotnej. Polacy podróżujący wyłącznie do
Hongkongu i Makau nie potrzebują wiz wjazdowych, jeżeli ich pobyt nie przekracza 3 miesięcy. Podróżując dalej do Chin wizę wjazdową można
uzyskać w specjalnych biurach łącznikowych centralnych władz ChRL. W Chinach istnieje obowiązek meldunkowy, którego dokonuje administracja
hotelu.
Szczegółowe
i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl
www.pekin.polemb.net
lub
na stronie ambasady polskiej w Pekinie
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Chińskiej Republice Ludowej
Chiny, Pekin, 1 Ritan Lu, Jianguomenwai, 100600
Tel. dyżurny: +861065321235 Faks: +861065321745
[email protected]
www.pekin.polemb.net
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Hongkongu
Chińska Republika Ludowa, Hongkong, 183 Queens Road East, pokój 2506, piętro 25,
Tel.: +852 28400779 Tel. dyżurny: +852 93663262 Faks: +852 25960062
[email protected]
www.hongkongkg.polemb.net
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Kantonie
Chińska Republika Ludowa, Kanton, Shamian Dajie nr 63, 510130
Tel.: +8620 81219993 Tel.: +8620 81219994 Tel. dyżurny: +86 13500033863 Faks: +8620 81219995
[email protected]
www.kantonkg.polemb.net
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Szanghaju
Chińska Republika Ludowa, Szanghaj, 618 Jianguo Xi Road, 200031
Tel.: +86 21 6433 4735 Tel.: +86 21 6433 9288 Tel. dyżurny: +86 15 0004 44808 Faks: +86 21 6433 0417
[email protected]
www.szanghajkg.polemb.net
Wydruk ze strony http://www.rezerwacje.odkrywajswiat.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 4/4