Monoclonal Mouse Anti-Human MutS Protein Homolog 2

Monoclonal Mouse
Anti-Human
MutS Protein Homolog 2
Clone FE11
Nr kat. M3639
Przeznaczenie
Do badań diagnostycznych in vitro.
Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human MutS Protein Homolog 2, Clone FE11, są przeznaczone do
stosowania w immunohistochemii. Przeciwciało pozwala wykryć homolog białka MutS (MSH2) zarówno w tkance
prawidłowej, jak i w nowotworowej. Wyniki ułatwiają klasyfikację nowotworów przewodu pokarmowego. Wyniki
panelu przeciwciał są pomocne w diagnostyce róŜnicowej. Interpretacja kliniczna wystąpienia barwienia lub jego
braku musi być uzupełniona o badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i
powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i
innych badań diagnostycznych. Przeciwciała te przeznaczone są do stosowania po pierwotnym rozpoznaniu
guza w konwencjonalnym badaniu histopatologicznym z zastosowaniem barwników do nieimmunologicznych
barwień histochemicznych.
Synonimy antygenu
MSH2, białko naprawy niesparowanych zasad DNA MSH2.
Streszczenie
i informacje ogólne
Przeciwciała przeciwko MSH2 słuŜą do immunohistochemicznego (IHC) (1) wykrywania ekspresji białka MSH2 w
guzach przewodu pokarmowego i innych powiązanych rakach poza jelitem grubym.
Patrz dokument General Instructions for Immunohistochemical Staining (Ogólne instrukcje wykonywania
odczynów immunohistochemicznych) firmy Dako lub instrukcje do systemu detekcji IHC.
Odczynnik
dostarczony
Mysie przeciwciało monoklonalne dostarczane w postaci ciekłej jako oczyszczone immunoglobuliny otrzymane z
płynu z jamy otrzewnowej w buforze z dodatkiem azydku sodu o stęŜeniu 0,015 mol/L. Produkt zawiera białko
stabilizujące.
Klon: FE11. Izotyp: IgG1, kappa.
StęŜenie mysich IgG (mg/L): Patrz etykieta na fiolce.
StęŜenie białek w róŜnych partiach moŜe się róŜnić bez wpływu na rozcieńczenie optymalne. W celu
zapewnienia jednolitości odczynów immunohistochemicznych wykonywanych przy uŜyciu róŜnych partii
produktu, miano kaŜdej partii jest porównywane i dostosowywane do partii referencyjnej.
Immunogen
Białko rekombinowane składające się z 330 aminokwasów białka hMSH2 z końcem karboksylowym (2)
Swoistość
W badaniach Western-blot ludzkich lizatów komórkowych Sw480 i HCT116 raka jelita grubego przeciwciało barwi
główny prąŜek o masie cząsteczkowej 97 kDa, odpowiadający oczekiwanej masie cząsteczkowej białka MSH2 (2).
Środki ostroŜności
1.
Do stosowania przez wyszkolony personel.
2.
Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny w czystej postaci związek chemiczny – azydek sodu (NaN3).
Azydek sodu, zastosowany w produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne,
moŜe reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie
wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się
azydku metalu w kanalizacji.
3.
Podobnie jak w przypadku kaŜdego produktu otrzymywanego z materiału biologicznego, naleŜy stosować
odpowiednie procedury postępowania.
4.
W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne.
5.
Niewykorzystany roztwór usuwać zgodnie z rozporządzeniami lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie u Ŝywać po upływie daty waŜności podanej na fiolce. Jeśli odczynniki
są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik powinien zweryfikować te warunki.
Nie ma wyraźnych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem próbek
pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole dodatnie i ujemne. W przypadku uzyskania
nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, i gdy
podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako.
Przygotowanie próbek
Skrawki parafinowe: Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków utrwalonych w formalinie i
zatopionych w parafinie. Preparaty tkankowe naleŜy pociąć na skrawki o grubości około 4 µm.
Obróbka wstępna: Informacje dotyczące przeprowadzania wstępnej obróbki preparatów znajdują się w instrukcji
uŜytkowania roztworu EnVisionTM FLEX Target Retrieval Solution, High pH (50x) (nr kat. K8004).
(122394-002)
307631PL_002_M3639/2015.09 s. 1/3
Procedura barwienia
Rozcieńczenie: Zalecane rozcieńczenie przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human MutS Protein Homolog 2,
Clone FE11, nr kat. M3639, to 1:50. Przeciwciało naleŜy rozcieńczyć z uŜyciem rozcieńczalnika Dako Antibody
Diluent (nr kat. S0809). Skrawki tkankowe poddane obróbce wstępnej inkubować przez 20 minut w temperaturze
pokojowej. Są to wyłącznie wytyczne szacunkowe. Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od
rodzaju materiału oraz sposobu jego przygotowania i powinny być określone indywidualnie w kaŜdym
laboratorium.
Kontrola ujemna: Zalecana kontrola ujemna to odczynnik Dako Negative Control, Mouse IgG1 (nr kat. X0931)
rozcieńczony do tego samego stęŜenia IgG co przeciwciało pierwotne. Jeśli stabilność rozcieńczonych
przeciwciał i kontroli ujemnej nie została potwierdzona w procedurze barwienia, zaleca się rozcieńczenie tych
odczynników bezpośrednio przed uŜyciem. Jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjenta naleŜy
wykonywać kontrole dodatnie i ujemne.
Wizualizacja: Zalecanym systemem wizualizacji jest EnVision FLEX + Mouse, High pH (nr kat. K8002/K8012)
przy zastosowaniu trwającego 20 minut okresu inkubacji w temperaturze pokojowej. Czas inkubacji w systemie
EnVision FLEX+ Mouse (LINKER) (nr kat. K8021/K8022) wynosi 15 minut. Postępować zgodnie z procedurą
dostarczoną z systemem do wizualizacji. Działanie przeciwciała naleŜy zatwierdzić podczas korzystania z innych
systemów barwienia ręcznego lub z systemów zautomatyzowanych.
Barwienie kontrastowe: Zalecanym barwnikiem kontrastowym jest EnVision
(nr kat. K8008/K8018). Zaleca się stosowanie niewodnego środka do trwałego zatapiania.
FLEX
Hematoxylin
Kontrole: Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i
ujemne próby kontrolne z uŜyciem identycznego protokołu. Tkankowa kontrola dodatnia powinna obejmować
wyrostek robaczkowy lub okręŜnicę, a komórki/struktury powinny wykazywać odczyn taki, jak opisany dla tej
tkanki w części „Charakterystyka działania”.
Interpretacja
wybarwienia
Odczyn komórkowy ma charakter głównie jądrowy.
Charakterystyka
działania
Tkanki prawidłowe: Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human MutL Protein Homolog 2, Clone FE11, znakują
jądra róŜnych typów komórek w tkance prawidłowej. Dodatni odczyn jądrowy zaobserwowano w przypadku
komórek śródbłonkowych wielu typów tkanek, co nie zostało zawarte w poniŜszej tabeli. (3)
Rodzaj tkanki
(liczba
badanych
przypadków)
Nadnercza (3)
Składniki tkankowe dające
odczyn dodatni
(3/3) Kora (50–75%), jądrowy
(3/3) Rdzeń (50%), jądrowy
Wyrostek
robaczkowy (1)
Szpik kostny (2)
Gruczoły
sutkowe (3)
MóŜdŜek (3)
Mózgowie (2)
Szyjka macicy (3)
Jelito grube (3)
(1/1) Nabłonek (100%), jądrowy
(1/1) Limfocyty
pozapęcherzykowe (100%),
jądrowy
(1/1) Mięśnie gładkie (90%),
jądrowy
(2/2) Komórki blastyczne (50%),
jądrowy
(1/1) Nabłonek gruczołowy
(100%), jądrowy
(2/2) Nabłonek przewodowy
(100%), jądrowy
(1/1) Tkanka łączna (30–40%),
jądrowy
(3/3) Komórki Purkinjego (50%),
jądrowy
(1/3) Komórki glejowe (50%),
jądrowy
(2/2) Komórki glejowe
(50–75%), jądrowy
(2/2) Nabłonek warstwy
podstawnej (100%), jądrowy
(3/3) Komórki zrębu (30–50%),
jądrowy
(3/3) Nabłonek (80%), jądrowy
(3/3) Limfocyty (75%), jądrowy
(3/3) Tkanka łączna (50%),
jądrowy
(122394-002)
Rodzaj tkanki
(liczba
badanych
przypadków)
Przytarczyce (3)
Przysadka
mózgowa (3)
Gruczoł
krokowy (3)
Ślinianki (3)
Mięśnie
szkieletowe (3)
Skóra (3)
Jelito cienkie (3)
Śledziona (3)
Składniki tkankowe dające
odczyn dodatni
(3/3) Nabłonek (50–80%),
jądrowy
(3/3) Komórki endokrynne
(30–40%), jądrowy
(3/3) Nabłonek gruczołowy i
przewodowy (100%), jądrowy
(3/3) Komórki zrębu (70%),
jądrowy
(3/3) Nabłonek przewodowy
(100%), jądrowy
(3/3) Nabłonek gruczołowy
(75–100%), jądrowy
(1/1) Mięśnie gładkie (50%),
jądrowy
(1/1) Komórki limfoidalne (80%),
jądrowy
(2/2) Komórki tkanki łącznej
(50%), jądrowy
(0/3) Komórki mięśni
(3/3) Tkanka łączna (50%),
jądrowy
(3/3) Nabłonek warstwy
podstawnej (10–75%), jądrowy
(3/3) Gruczoł potowy (50–80%),
jądrowy
(3/3) Nabłonek (80–90%),
jądrowy
(3/3) Mięśnie gładkie (25–60%),
jądrowy
(3/3) Limfocyty spoczynkowe
(30–50%), jądrowy
(1/1) Limfocyty reaktywne
(100%), jądrowy
307631PL_002_M3639/2015.09 s. 2/3
Przełyk (3)
Serce (2)
Nerki (3)
Wątroba (3)
Płuca (3)
Komórki
międzybłonka (3)
Nerwy
obwodowe (2)
Jajniki (3)
(3/3) Nabłonek płaski
(25–80%), jądrowy
(1/1) Tkanka łączna (50%),
jądrowy
(1/1) Limfocyty (100%), jądrowy
(2/2) Komórki sercowe (50%),
jądrowy
(2/2) Tkanka łączna (20%),
jądrowy
(3/3) Kanaliki (5–100%),
jądrowy
(3/3) Torebka Bowmana (60%),
jądrowy
(3/3) Kłębuszki (50%), jądrowy
(2/3) Hepatocyty (10–50%),
jądrowy
(2/3) Przewód Ŝółciowy
(10–75%), jądrowy
(1/1) Limfocyty (90%), jądrowy
(3/3) Nabłonek pęcherzyków
płucnych (50–100%), jądrowy
(2/2) Międzybłonek (50–90%),
jądrowy
(3/3) Tkanka łączna (25–40%),
jądrowy
(2/2) Komórki Schwanna
(10–20%), jądrowy
(2/2) Tkanka łączna (50%),
jądrowy
(3/3) Komórki zrębu (50–80%),
jądrowy
(3/3) Nabłonek pęcherzykowy
(50–60%), jądrowy
śołądek (3)
(3/3) Wyściółka zatok (miazga
czerwona) (10–60%), jądrowy
(1/1) Tkanka łączna (50%),
jądrowy
(2/2) Nabłonek (80%), jądrowy
(1/1) Gruczoł Ŝołądkowy (20%),
jądrowy
(2/2) Mięśnie gładkie (50%),
jądrowy
(1/1) Limfocyty (10%), jądrowy
Jądra (3)
Grasica (3)
(3/3) Komórki Leydiga (100%),
jądrowy
(3/3) Komórki kanalików
(80–100%), jądrowy
(3/3) Kora (50–80%), jądrowy
(3/3) Rdzeń (50%), jądrowy
Tarczyca (3)
Migdałki (3)
Macica (3)
(3/3) Nabłonek pęcherzykowy
(10–40%), jądrowy
(3/3) Okołopęcherzykowe
komórki C (30%), jądrowy
(3/3) Limfocyty pęcherzykowe
(50–100%), jądrowy
(3/3) Limfocyty
pozapęcherzykowe (60%),
jądrowy
(3/3) Nabłonek (80–100%),
jądrowy
(3/3) Nabłonek gruczołowy
(50–90%), jądrowy
(3/3) Komórki zrębu (30–75%),
jądrowy
(3/3) Mięśniówka macicy
(<1–20%), jądrowy
Tkanki nieprawidłowe: W nowotworach ujemnych poz względem obecności MSH2 nie powinno być widoczne
barwienie w obrębie jądra w komórkach nowotworowych. Populacja komórek zmian łagodnych powinna
wykazywać odczyn jądrowy i słuŜyć jako wewnętrzna kontrola tkankowa.
Piśmiennictwo
1.
2.
3.
Lanza G, Gafà R, Maestri I, Santini A, Matteuzzi M, Cavazzini, L. Immunohistochemical pattern of
MLH1/MSH2 expression is related to clinical and pathological features in colorectal adenocarcinomas with
microsatellite instability. L Mod Pathol 2002;15:741-9.
Leach, FS, Polyak K, Burrell M, Johnson KA, Hill D, et al. Expression of the human mismatch repair gene
hMSH2 in normal and neoplastic tissues. Cancer Res 1996;56:235-40.
MSH2 clone FE11 M3639.IR085 30 Normal Report D08985
Wydanie 09/15
(122394-002)
307631PL_002_M3639/2015.09 s. 3/3